Franja

Zadetki iskanja

  • Inflationsbekämpfung, die, boj proti inflaciji
  • informal [infɔ́:məl] pridevnik (informally prislov)
    neformalen, proti pravilom, neprisiljen, neuraden
  • ingrātia -ae, f (ingrātus) nehvaležnost: quid in ingratiam incidat Tert. Sicer le abl. pl. ingrātiīs in (skrč.) ingrātīs (prim. grātīs) „ne da bi se zahvalil“, „brez zahvale“ = proti volji koga, nehote, nerad: Ter., Lucr., Gell., Lact., extorquendum est invito (siloma) atque ingratiis Ci., dicent quae necesse erit ingratis Ci., ut ingratiis ad depugnandum omnes cogerentur N., amborum ingratiis Pl., ingratiis tuis Pl.

    Opomba: Pri Kom. vselej obl. ingratiis, pri Lucr. in v prozi (pri Ci. idr.) pa skoraj vedno ingratis.
  • in-hinniō -īre rezgetati proti komu: Prud.
  • in-hortor -ārī -ātus sum naščuvati na koga, napoditi proti komu: canes vocibus alicui i. Ap.; pt. pf. s pass. pomenom: canes in exitium alicuius inhortatos immittere Ap.
  • inofficious [inəfíšəs] pridevnik
    proti dolžnosti; nedelaven, neučinkovit; neuslužen
    pravno ki zanemarja službene dolžnosti

    inofficious testament neveljaven testament (ki ne upošteva zakonitih dedičev)
  • Insektenbekämpfung, die, boj proti insektom
  • Insektenschutzmittel, das, zaščitno sredstvo proti insektom
  • insekticídi -ídā m mn. (lat. caedo cecidi) insekticidi, sredstva proti insektom
  • īn-solitus 3

    1. act. ne(na)vajen česa, ne poznavajoč; z objektnim gen.: genus insolitum servitii S. fr., civitas i. rerum bellicarum S., equi tumultūs insoliti L.; nam. gen.: i. ad laborem exercitus C.; z inf.: anima insolita arietari Sen. ph.; abs.: insolitae … fugiant in flumina phocae V. ki tega niso vajeni, feminas insolitas (proti njihovi navadi) prodire cogis Ci., insolitis tremuerunt motibus Alpes V., insoliti versūs Iust; subst. n.: insolitum sibi T.

    2. pass. česar kdo ni vajen, tuj, neznan: Sen. rh., Sil., Cels., insolitum genus (i. ratio) dicendi Ci., ad insolitam litem Ci., labos (labor) S., O., Q., nova atque i. libertas L., novum et moribus veterum insolitum T., insolita mihi loquacitas Ci., quibus (haec) insolita atque insueta sunt L., rem insolitam apportare auribus Lucr., adulescentibus gloria i. Ci.

    3. occ. nenavaden, neobičajen, redek: Cels., insolitum verbum interpretari Ci., insolitā victoriā inflammatus Ci., i. res S., Lucr., animalium partus, spectaculum, paratus T., i. feminis habitus Iust., eloquium H., clamor Plin. iun.; insolitum est z inf.: Dig.; z ut: Plin. iun.; adv. īnsolitē zoper navado, proti navadi: Aug.
  • intégrisme [-grism] masculin odpor proti prilagoditvi neke doktrine novim razmeram ali pogojem
  • in-tendō -ere -tendī -tentum

    I.

    1. nape(nja)ti: tormenta Cu., fauces Ci., arcum intendebat Apollo V., vela secundi intendunt zephyri V., rana intendit cutem Ph.; occ.
    a) razpe(nja)ti, raz(pro)streti (raz(pro)stirati), razgrniti (razgrinjati), raztegniti (raztezati), (raz)širiti: nemus intendat silvas (drevesa) Pr.; refl.: nubes se intendēre Cu. so se razpeli (vlekli) po nebu, primis se intendentibus tenebris L. ko se je ravno stemnilo, nox se intendit L.; tudi brez se: vesperā intendente Amm. se nagiba, se je nagnil, intendentes solis radii Aur.
    b) s čim prevleči, prekri(va)ti: tabernacula carbaseis intenta velis Ci., intenditque locum sertis V., bracchia tergo V. z govejim usnjem, gracili geminas stamine telas O., sellam loris Q., citharam nervis Q.; od tod z obrnjeno konstrukcijo (prim. circumdare): vincula collo V., coronas postibus O. razobesiti po … , folia sacrificationi Col.

    2. metaf. nape(nja)ti = (po)večati, povelič(ev)ati, poviš(ev)ati, (po)množiti: cornū … intendit vocem V., intentis oculis contemplari Ci. z napeto pozornostjo, languescet industria, intendetur socordia T., spiritum intendere Cu. dihanje, odium, gloriam, cupiditates T., regis curam Cu., officia S. svojo gorečnost, formidinem, metum T., vera T. pretiravati, leges Plin. iun. poostriti, syllabam Gell. zatezati, se intendere Ci. napenjati se, truditi se. —

    II.

    1. raztegniti (raztezati), iztegniti (iztezati), pomeriti (pomerjati), nameriti (namerjati), obrniti (obračati) kam: manus T., bracchia O., palmas O.; smer: dextram intendit ad statuam Ci., aures ad verba O., Ci., aciem (oculorum) in omnes partes Ci., oculos in vultum legentis Iust.; z dat.: manus verberibus T. pomoliti, bracchia remis V. iztegniti po … ; occ. (orožje) obrniti proti komu, nameriti na koga, naperiti zoper koga: intentus est arcus in me unum Ci., hastas L. nastaviti, sagittas Cu., sagittam V. pomeriti s puščico, sprožiti jo, telo intento stare L. z golim mečem, tela in patriam Ci., tela intenta iugulis civitatis Ci., telum in iugulum Plin. iun., signa legionum intenta cervicibus vestris Ci., i. ictūs T., intento igne Sil. (o streli); pren.: de ducentis nummis primum intendam ballistam in senem Pl.

    2. metaf.
    a) pot ubrati, na pot stopiti (stopati), kreniti po poti, nameriti jo, odpraviti (odpravljati) se, (na)potiti se kam: iter in Italiam L., a portā ad praetorem iter intendit L., fugam i. L., Cu., Lucan. v beg se pognati, zbežati; prolept.: novum alveum Cu. napraviti si, quo ire intenderat S.; occ. obrniti (obračati) se, kreniti kam: ut eo, quo intendit, mature cum exercitu perveniat Ci., quo intendam? Ter., quo intenderat, in Manliana castra pervenit Ci.; pren. kam hoteti dospeti, nameniti se (namenjen biti) kam: ante … quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere (v govoru) Ci.; stremeti, težiti za čim: huc igitur intendit T., quocumque intenderat, res adversae erant S., huc potius intenderet T., ea (natura) non satis proficere potuisset, nisi eodem studio atque imitatione intendisset Ci., ubi Marius haruspicis dicta eodem intendere videt S. prav na to meriti.
    b) (kako dejanje) naperiti (naperjati), snovati proti komu, zoper koga: facinus in alienum hominem intentum Ci., periculum in omnes intenditur Ci., bellum in Hispaniam, bellum eo i. L., in aliquem (alicui) crimen L. (ob)dolžiti, (o)kriviti koga, dolum Cu. zvijačo (past) nastaviti, fallaciam in aliquem Ter. (po)lotiti se koga z … , alicui probra ac minas T. sramotiti ga in groziti mu, alicui litem Ci. pravdo začeti (sprožiti, naperiti) zoper koga, crimen in aliquem L. ali (adulterii) crimen alicui Suet. (ob)dolžiti, (o)kriviti koga (česa), quo cupiditatem intendit Antonius Ci.; brez določitve smeri: actionem perduellionis intenderat Ci. je bil naperil (sprožil) tožbo …
    c) (svojega duha, svojo skrb, pozornost) obrniti (obračati) na kaj, paziti, prežati na kaj, streči po čem: animum ad reparandas vires Cu., animus intenditur in curas Ci., animum i. in ea quae … Ci., oculos et mentes in pugnam C., illuc mentem Q., animum rebus honestis H., Q., cogitationes in aliquid L., curam in apparatum belli L., sensus ad aliquid Ci., omnes curas in aliquem Cu., alicui rei curam Plin., dolorem in ultionis solacia Iust., opes ad dominationem occupandam Iust., considerationem ad rem Ci., eruditionem ad rem Plin. iun., laborem in aliquid Q., in rem novam i. Q., ad nuptias Cleopatrae Iust.
    č) posvetiti (posvečevati) se, vda(ja)ti se čemu, baviti (pečati, ukvarjati) se s čim: in Italiam resque urbis T., ad publicas curas T., se alienis negotiis T.; occ.
    d) nameniti se, namerjati, nameravati: consilium Ter.; s pronominalnim obj.: si Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset Ci., neque quod intenderat, perficere potest S., non quod intenderat, ut Adherbalis potiretur, efficere potuit S., intendentes, ut oratores fiant Q.; z inf.: fugā salutem petere intenderunt C., in potestatem redigere animo intendit T.
    e) trditi, skušati dokazati: id, quod intenderemus, confirmare Ci., falsum i. Ci.; abs.: eum, quomodo nunc intendit, ne in vivorum quidem numero fuisse demonstrat Ci.; z ACI: (Lupus) intendere coepit, se oportere … facere Ci., hunc se intendit esse Ter. — Od tod adj. pt. pf. intentus 3, adv.

    1. napet; kot pt. pf.: intentus arcus Cu., O., intentae chordae Ci.; pren.: intentus labor O. naporno delo, intentior cura L., Cu. večja, intenta alimentorum pretia T. povišana cena, intentior disciplina T. strožji, tesnejši, febris Cels. huda, impetus intentior Sen. ph. silnejši, ut altera pars orationis levis atque summissa, sic haec intenta ac vehemens esse debet Ci.; enalaga: milites intenti T. goreči v službi.

    2. metaf. napeto (z napeto pazljivostjo) čakajoč (pričakujoč) koga ali kaj, prežeč na kaj, pazljiv, pozoren: intenti exspectant signum V., omnes milites intenti pugnae proventum exspectabant C., intentiores utrimque custodiae L., cum Maria corde intentissimo pasceretur Aug., mutato vultu intentissimus cogitare coepi Aug., intentissima conquisitio L.; na vprašanje na kaj? z ad ali in z acc.: ad pugnam C., in pugnam intenti Cu., ad nutum ducis Cu., ad id tantum L., in omnem occasionem L., ad unum imperium L., mens in imagines Ci.; tudi adversus omnes motus L.; pesn. z dat.: mens intenta malis L.; z odvisnim vprašalnim stavkom: intenti, quam mox signum daretur L., intenti paratique, si lacesserentur L., intentus, sive Etruria se interim sive Latini aut Hernici moverint L. pazljiv na vsako gibanje, bodisi v Etruriji ali … , intente audiri Q., intentius contemplari Amm.; occ.
    a) zelo skrbeč za kaj, nenehno misleč na kaj, na umu (v mislih) imajoč kaj, prizadevajoč si za kaj, marljivo se s čim ukvarjajoč, prizadeven, skoren = vnet za kaj, skrben, iskren: intentius delectūs habere L., intentius bellum apparare L., intentius se excusare T., ea multo intentius petere in vitā Corn., eo intentius Vologeses premere obsessos T., intentius admonere, ut … L., intente instanterque pronuntiare Plin. iun., intente observare Vulg.; z dat.: intentus operi agresti, rustico L., arti Cu., servilibus officiis L., libello Fl., paci Lucan., cogitationi Suet., proeliis Amm., dies vigiliae intentae Amm.; zlasti z dat. gerundivi: agendo Galliarum censui intentus T., non ante umquam Volscos nec ducibus legendis nec exercitui scribendo intentiores fuisse L., celerandae victoriae intentior T., inter id instruendae fraudi aliquanto intentior quam muniendis castris aut ulli militari operi L.; z ad: ad curas L., ad parendum L.
    b) pripravljen (gotov) na boj (udar); z ad ali in: exercitus ad proelium intentus ornatusque T., cum adunata omnis classis et intenta in navale bellum esset Iust.; z dat.: dimicationi ultimae instructus intentusque L.; abs.: paratus et intentus, intentus paratusque, armatus intentusque S., L., T.
  • intentō -āre -āvī -ātum (frequ. k intendere)

    1. iztezati (iztegniti) -, naravna(va)ti -, obračati (obrniti) proti komu: manūs Amm., Verginius intentans in Appium manūs L., tela ac manūs in ora legatorum T.; tudi: manūs i. alicui T., Auct. b. Hisp., Sen. ph., oculos in aliquem Petr., manus ad sidera Petr., gladii plerisque intentati (sunt) L., haec sica intentata nobis est Ci. se je pogosto namerilo name, obrnilo proti meni, tako tudi; i. gladios L. ali gladios strictos Suet. ali gladium destrictum Amm., i. alicui volumen (preteč) pomoliti komu; sinistrā intentans angues V. moleč, nec ad intendandos machinas inveniebatur usquam habilis locus Amm.

    2. metaf. ogrožati koga s čim, žugati, groziti, pretiti mu s čim: intentabant ictūs T., verbera Iust., faces Stat., arma Latinis L. z vojno, viris intentant omnia mortem V., iis fulmen dictatorium L. groziti jim z diktaturo, mortem ipsam et intentatam non timere Lact., periculum intentatur ab aliquā re Q. grozi od … , i. minas, mala Amm., terrorem T.; occ. ogrožati koga pred sodiščem s kako obdolžitvijo, obkladati ga z obdolžitvijo, kriviti ga, dolžiti ga: crimen invicem Q.; abs.: quasi intentantis loco Ci.; od tod subst. pt. pf. intentātum -ī, n grožnja: formido intentatorum Amm.
  • in-vehō -ere -vēxī -vectum

    I. (act.)

    1. vpeljati (vpeljevati), pripeljati, dovažati, prinesti (prinašati), spraviti (spravljati) v kaj: tantum pecuniae in aerarium invexit Ci., mare invehit litoribus opes Cu. vrže na breg, flumen novos agros invehit Ci. nanese, naplavi, flumina aquas invehunt Cu., terrae motus mare fluminibus invehit L. povzroči, da vdre morje v reke, frumenta invehere Plin., legiones Oceano i. T., delphinus in arenam invectus Plin., limum Plin.; pren.: bellum invexit totam in Asiam Ci. je razširil po … , divitiae avaritiam invexere L. je seboj privedlo, povzročilo, quae (mala) tibi casus invexerat Ci. je bilo prizadelo.

    2. occ. (blago) uvoziti (uvažati): vinum in Galliam C., animalia Cu., Mel., peregrinas merces Plin., milium ex Indiā in Italiam Plin., externa omnia ab oriente invecta Plin., quibus utrisque rebus evehi atque invehi ad praedia scimus Varr. —

    II. (refl. in med.)

    1. noter se peljati, (pri)peljati se v (na): si in Capitolium invehi victor cum laureā gestiret Ci., triumphans urbem invectus L.; nav. s pristavki: curru, carpento, vehiculo, plaustro Ci., V., L., O., per auras iunctis invecta columbis O. vozeča se z golobjo vprego.

    2. occ.
    a) prijahati, (pri)jezditi v: invehitur celeri barbarus hostis equo O., quacumque equo invectus est L., heptapylo invehi L.; abs.: portae patenti (skozi … ) invehi L.
    b) na ladji se peljati v, ladjariti v, pluti v, jadrati v: in portum ex alto invehi Ci., nave ad portum L., invehor litori L., flumine Ci.
    c) leteti v: aetherias invectus es arces O., invectae angues Ci.
    č) teči v: fluctus se invehunt Cu., mare invehitur ad … Cu., amnis violentus invehitur Cu.

    3. vdreti, prodreti (prodirati), dreti v kaj, proti čemu, jezditi, peljati se proti čemu; o bojnem vozu: currus invehuntur in phalangem Cu.; tudi o ladjah: naves invehuntur in quinqueremem Cu., navibus (dat.) invehi Cu.; o konjeniških napadih: Coenus in laevum cornu invehitur Cu., laxatis habenis invecti Cu., invehi in mediam aciem Cu.; tudi čisto splošno: acies se invexit L., utrimque invehi hostem nuntiatur L., i. se undique L., invehi multa caede hostium Cu.; metaf. (z besedami) koga napasti (napadati), zadreti (zadirati) se nad kom (na koga); abs.: sed quid (čemu) ego tam vehementer invehor? Ci., in oratione asperius (precej ostro) in quosdam homines invehi Ci., acriter in aliquem Cu., petulanter in aliquem Ci. zbadati, vehementius in causam principum Ci., in aliquam rationem Ci., totā illa oratione in me est invectus Ci., multis verbis in eius perfidiam i. L., Caesar aperte in te invehens Ci., minis invectus est in Sidicinos Ci., acerbius i. Ci., verbis tristissimis O., in cunctos Suet.; z acc. n.: multa, nonnulla in aliquem invehi N. na različne načine, na več načinov, mnogoteroma. —

    III. na (v) čem se peljati, se voziti, jezditi na čem itd.: invecta corpori (preko trupla) patris filia L., Triton invehens beluis Ci. na pliskavkah (= delfinih) jezdeč.
  • in-vītus 3, adv.

    1. s silo do česa pripravljen, izsiljen, prisiljen, zoper voljo, proti volji, nerad, neprostovoljen, braneč (upirajoč) se (naspr. cupiens, volens, libenter, voluntate): invitā saepe iuvamus ope O.; večinoma predik.: invitus facio, dico Ci., invito ei despondet filiam suam Ci., ne quis te invitum polliceri cogat Ci., invito et repugnanti per genas lacrimae fluunt Sen. ph., quocumque istinc loco seu volens seu invitus constitisti L., quod vos inviti secuti estis Ci., hic ordo, qui decrevit invitus Ci. ki je bil k temu sklepu prisiljen, nulla invitior esse solet Pl. fr., eum invitissimum dimisi Ci., civis libertatem nemo potest invitus amittere Ci., te dis hominibusque invitis omnia consecuturum Ci. zoper voljo bogov in … , absente populo et invito Ci., si se invito conarentur C., illa scelera invitissimā civitate facta sunt Ci. popolnoma zoper voljo, invitissimis Stoicis Ci. čeprav so se stoiki na vso moč upirali; z gen.: non invitum fore solutionis Icti. bo prav rad videl plačilo, bo vesel plačila; subst.: illud certe ab invitis exigi non oportet Ci., emere ab invito Ci.; pren.: verba rem non invita (rade) sequentur H., invitis oculis aspicere O., invita in hoc loco versatur oratio Ci., invitā lege agere Ci., invito sanguine Val. Fl.; adv.: invite loquere, gnate Sen. tr., invite cepi Capuam Ci., ficte referas gratiam invite danti Varr., invitius ad hoc genus sermonis accedere Ci.; adv. abl. invītō proti volji, nerad: Pl.
  • in-volō -āre -āvī -ātum

    1. leteti (letati) v kaj (naspr. ēvolō): in villam intro involant columbae Varr., nidis Col., involandi potestas Col.

    2. metaf.
    a) (sovražno) proti komu hiteti, zagnati se v (na) koga ali kaj, planiti na(d) koga ali kaj, naglo napasti (napadati): adeo inprovisi castra involavere T., equitum turmas Amm., i. in capillum Ter., alicui in oculos Ter., ad aliquem Auct. b. Alx., in Psychen Ap., canino ori oculisque Luc. ap. Non.; pren.: animos cupido involat T. hipoma obide.
    b) kaj (napasti in) vzeti, odvzeti, siloma polastiti se česa: provinciam Ci., in quem (possessionem) homines involaverunt Ci., pallium Cat., alicui anulum Petr., plus ex hereditate Petr.

    Opomba: Star. soobl. induvolans: Enn.
  • irregular nepravilen, proti pravilom; neprimeren
  • irrégulier, ère [-lje, ɛr] adjectif nepravilen, nereden; brez pravil, proti pravilom; militaire iregularen; familier nespodoben, nefair

    employé masculin irrégulier uslužbenec, ki ni v rednem službenem razmerju; masculin pluriel neregularne čete
    verbe masculin irrégulier nepravilen glagol
  • ir-ruō (in-ruō) -ere -ruī (-ruitūrus)

    I. dreti v kaj, vdreti (vdirati), prodreti (prodirati), (za)dreviti se proti komu, zagnati (zaganjati) se v koga, iti, planiti na(d) koga, bukniti nad koga, navaliti na koga, napasti (napadati) ga; abs.: inruimus ferro V. z mečem v roki, si tu repente inruisses Ci., quam mox irruimus? Ter.; refl.: vide, ne ille huc prorsus se irruat Ter.; z določilom kraja: omni impetu furoris in eum civem inruit Ci., vi in tectum inruunt Ci., in Casinam Pl., in aedes Ter., in aciem hostium L.; z dat.: flammis Cl., convivio Aug., Sodomis Aug. (o sovražniku); z acc.: proximos agros Front., Rhodopen, Alpes Cl.; pren.: aequabiliter in rem publ., in privatos inruebat Ci., quod in telum non inruit (Milo)? Ci., in odium populi i. Ci. kakor slep dreti v … , na vso moč nakopati si, ne quo inruas Ci. da ne „naletiš“, in alienum locum i. (naspr. immigrasse in suum locum) Ci. ali in alienas possessiones i. Ci. vriniti (vrivati) se, irruat in miseros cognata potentia cives Cl. —

    II. trans.

    1. narediti, da kaj prodre (prodira), vzbuditi (vzbujati): inibi inruunt cachinnos ioca dicta risantes Lucr. ap. Non.

    2. podreti: irruiturum domum maiorem minoremque testatur Hier.
  • k, ka predl. z daj.
    1. k (pred k in g) h: ode k materi; sjesti k ručku sesti h kosilu; idem ka gospodinu grem h gospodu; približujem se k mestu približavam se ka gradu; obratio se ka kralju obrnil se je h kralju
    2. proti: put k Prizrenu, udariti k istoku napotiti se proti vzhodu; oblaci se dižu k nebu; udaću se k jeseni omožila se bom proti jeseni; obrnuti glavu k prozoru
    3. do: ljubav k narodu
    4. za: naš ustanak protiv fašizma poslužio je k oslobodenju i okolnih naroda