Franja

Zadetki iskanja

  • čarati glagol
    1. (o nadnaravni moči) ▸ varázsol
    znati čarati ▸ tud varázsolni
    V mitologiji so jezera prebivališča pošasti in žensk, ki znajo čarati.kontrastivno zanimivo A mitológiában a tavak szörnyeknek és varázserejű nőknek adnak otthont.

    2. (znajti se z nezadostnimi sredstvi) ▸ varázsol, bűvészkedik
    čarati z denarjem ▸ bűvészkedik a pénzzel
    Mama Jasna čara, da lahko preživijo skozi mesec. ▸ Jasna anyu úgy varázsol, hogy kijöjjenek minden hónapban.

    3. (odlično obvladati) ▸ elbűvöl, varázsol, bűvöletbe ejt
    Avtorica, za katero pravijo, da zna čarati z besedami.kontrastivno zanimivo Olyan szerző, akiről azt mondják, hogy a szavakkal varázslatra képes.
    Ponovno je čaral z melodijami svoje kitare. ▸ Gitármelódiáival ismét bűvöletbe ejtett.

    4. (priklicati vzdušje ali odziv) ▸ varázsol, bájol
    čarati nasmehe ▸ mosolyt varázsol
    čarati vzdušje ▸ hangulatot varázsol
    Radijske in televizijske postaje že ves december čarajo praznično vzdušje z glasbenim programom na to temo. ▸ A rádió- és televízióadók a témáról szóló zenei programmal egész decemberben ünnepi hangulatot varázsolnak.
    Nadarjeni igralec, ki je čaral nasmehe na ustnice z zabavnimi liki. ▸ A tehetséges színész mosolyt varázsolt az arcokra a szórakoztató figurákkal.

    5. (izvajati trike) ▸ bűvészkedik, varázsol
    čarovnik čara ▸ a bűvész bűvészkedik
    Za pevkami je nastopil veseli čarodej, ki je znal dobro čarati. ▸ Az énekesekkel egy vidám bűvész lépett fel, aki jól tudott varázsolni.

    6. (prosto ustvarjati) ▸ varázsol, bűvészkedik
    Pika v kuhinji rada čara po svoje in si nenehno izmišlja svoje recepte. ▸ Pika a konyhában szeret a maga módján varázsolni és állandóan új recepteket talál ki.
    Vsem, ki radi čarate s fotografijami, bo novi program nedvomno zanimiv. ▸ Mindenki számára, aki szeret a fotókkal bűvészkedni, kétségtelenül érdekes lesz az új program.

    7. izraža negativen odnos (neučinkovito delati) ▸ trükközik, bűvölködik
    Tudi mama je čarala z nekimi čistili, ampak smrad je ostal. ▸ Anya is bűvölködött a tisztítószerekkel, de a bűz nem tűnt el.
  • človešk|i [é] (-a, -o)

    1. menschlich, Menschen- (glas die Menschenstimme, rod das Menschengeschlecht, vek das Menschenalter, dolžnost die Menschenpflicht, kri das Menschenblut, pamet der Menschenverstand, podoba die Menschengestalt, sila die Menschenkraft, žrtev Menschenopfer, izgube Menschenverluste množina, dostojanstvo die Menschenwürde, meso das Menschenfleisch, življenje das Menschenleben)
    človeško bitje das Menschenwesen, das menschliche Wesen
    lovec na človeške glave der Kopfjäger
    otrok človeškega rodu das Menschenkind
    delo človeških rok das Menschenwerk/ein Werk von Menschenhand
    v enem človeškem veku innerhalb eines Menschenalters
    pravo človeška napaka menschliches Versagen
    storiti: vse kar je v človeški moči das Menschenmögliche, alles Menschenmögliche (tun)

    2. (človečen) menschlich, human

    3. (vreden človeka) menschenwürdig

    4. (podoben človeku) obnašanje: menschenartig

    5. figurativno (dostojen) cena: zivil
  • decaer* (glej caer) pro-, u-padati, pojemati; popuščati

    decaer en fuerzas izgubiti na moči
    va decayendo je v odcvitanju (ženska)
  • declinare

    A) v. intr. (pres. declino)

    1. nagniti, nagibati se; zaiti, zahajati

    2. iti h koncu; pojemati, pešati:
    le sue forze declinano njegove moči pojemajo

    3. skreniti; zaviti, zavijati (tudi pren.):
    declinare a sinistra kreniti v levo

    B) v. tr.

    1. knjižno upogniti, upogibati; nagniti, nagibati:
    declinare il capo nagniti glavo

    2. odkloniti, odklanjati; zavrniti, zavračati:
    declinare un invito odkloniti vabilo
    la direzione declina ogni responsabilità uprava zavrača vsakršno odgovornost

    3. pisarn. dati:
    declinare le proprie generalità dati osebne podatke

    4. jezik sklanjati

    C) m konec, zaton:
    il declinare del giorno večer
    sul declinare degli anni v starosti, proti koncu življenja
  • décliner [-kline] verbe transitif odkloniti, zavrniti; grammaire sklanjati; verbe intransitif nagibati se, pojemati, (u)padati, pešati, hirati

    décliner la compétence d'un juge odkloniti pristojnost nekega sodnika
    décliner une invitation, une offre, un honneur odkloniti povabilo, ponudbo, čast
    décliner toute responsabilité odkloniti vsako odgovornost
    décliner son nom povedati svoje ime (priimek)
    les forces du malade déclinent bolnikove moči pešajo, pojemajo
    ma santé décline zdravje mi peša
    son état va en déclinant njegovo stanje se vse bolj slabša
  • décroître* [-krwatrə] verbe intransitif pojemati, upadati, manjšati se; figuré popustiti

    les eaux ont (ali sont) décru (décrues) vode so upadle
    ses forces décroissent moči mu pojemajo
    la fièvre décroit (médecine) vročina popušča
  • défense [defɑ̃s] féminin (o)bramba, zaščita; prepoved; zoologie okel, čekan

    défense de fumer, d'entrer prepovedano je kaditi, vstopiti
    défense de stationner parkiranje prepovedano
    défense antiaérienne, anti-chars protiletalska, protitankovska zaščita
    défense légitime silobran
    défense nationale narodna obramba
    défense passive pasivna (protiletalska) obramba
    propre défense samoobramba
    être hors de défense, (familier) ne pas avoir de défense ne se moči braniti, biti brez orožja
    faire une belle défense hrabro se boriti
    se mettre en défense postaviti se v bran
    prendre la défense de quelqu'un prevzeti obrambo neke osebe; zavzeti se za koga
  • dēfēnsiō -ōnis, f (dēfendere)

    I. voj. branitev, obramba: a defensione desistere C., omnia ad defensionem parare C.; z objektnim gen.: d. castrorum, urbium C., ad defensionem patriae regem suum … arcessere Iust.

    — II. pren.

    1. obramba, varstvo, zaščita: fortunarum, officii mei, salutis meae, miserorum (zatiranih) Ci., hominis custodiam defensionemque provinciae habetis Ci. način, kako je mož pazil na varstvo in obrambo province, d. contra vim Ci.

    2. zagovarjanje (zagovor), zastopanje (pred sodniki): haec non potius accusatio quam defensio est existimanda Ci., crimini defensio quaeritur Ci., dare (odrediti, ukazati) defensionem alicui rei Ci. (toda: dare [dovoliti] nullam defensionem Suet.), defensionem alicuius (alicuius rei) suscipere Ci., id ad suam defensionem affere Ci., defensionem patefacere alicui Ci. utreti komu pot do zagovarjanja, in eo iudicio defensionem non habere Ci. ne moči se opravičiti, defensionem contra crimen in legitimis iudiciis non habere Ci., obscurare (zatemniti) defensiones Ci.; s subjektnim gen.: d. eius Ci., sine defensione oratoris Ci.; z objektnim gen.: tu mihi Cornelii defensionem obicis Ci., d. illorum T.; poseb. odbijanje, odvračanje, zavračanje česa ali obdolžitve (obtožbe) česa, branitev (obramba) zoper obdolžitve (obtožbe) česa: d. criminis (obdolžitve) Ci., defensiones stuprorum Ci., d. sceleris Iust.

    3. met. obrambni govor, zagovorniški govor, zagovor, obrambni spis, apologija: iisdem paene verbis, quibus edita est, eam pro Cornelio defensionem peroratam N. fr., defensionem causae suae scribere Ci., alicui legere defensionem Demosthenis Plin., defensionem alicui scriptam offere (ponuditi) Q., Ciceronis defensionem adversus Asinii Galli libros satis eruditam componere Suet., accipere (poslušati) defensionem truci vultu T.

    4. način, oblika ali razlog zagovarjanja (zagovora), branilo: honestissima d. Ci., magnifica et praeclara eius Ci., d. haec perditissima Ci., defensione illa uti Ci., vide, quam commodam defensionem excogitaris Ci., probare hanc defensionem Ci. razlog zagovora, d. causarum ignobilis (namreč kot obrt) Amm.

    5. jur.
    a) zahtevanje, prisvajanje (prisvojitev) kake pravice: Cod. I.
    b) sodno preiskovanje kakega zločina: mortis Ulp. (Dig.).
  • dēficiō -ere -fēcī -fectum (dē in facere)

    I. intr. (v refl. pomenu)

    1. odpraviti (odpravljati) se, od tod odpasti (odpadati) od koga, česa, izneveriti (izneverjati) se komu, čemu: ut civitates eius insulae … numquam postea deficerent Ci., ne cuncta Gallia deficeret, ne civitas eorum impulsu deficeret C., defecerat Samus, descierat Hellespontus N., iam nonnullae insulae propter acerbitatem imperii defecerant N., dubiis ne defice rebus V., ne Apulia omnis ad (ob z loc.) praesentem terrorem deficeret L., ne illi ad (ob) spem amicitiae Romanorum deficerent L., deficientes populi Cu. odpadli, verolomni. Od kod? (redko s samim abl.): illis legibus populus Romanus prior non deficiet; si prior defexit (st.lat. fut. II.) publico consilio dolo malo, tum … Formula vetus ap. L.; pogosteje s praep. a(b): consules … a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant Ci., qui (Tissaphernes) ab amicitia regis defecerat N., quod oppidum primum omnium … ab rege defecerat S., numquam isti populi … a nobis deficient L.; pren. izneveriti se komu, čemu, odstopiti (odstopati) od česa: ut a me ipse deficerem Ci., si a virtute defeceris Ci., si plane a nobis (od našega nazora, od našega mnenja) deficis Ci. Kam? z odpadom (izneverjenjem) prestopiti (prestopati) h komu: quae (urbes) ad se defecerant S., defecere … ad Poenos hi populi L., maior pars Asiae ad eum defecit Iust. Od kod? in kam? quod primus a patribus ad plebem defecisset L., Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse Iust.

    2. pren. poiti, pohajati, manjkati, zmanjk(ov)ati, izginiti (izginjati), miniti (minevati), neha(va)ti: manebat insaturabile abdomen, copiae deficiebant Ci., cum eius generis copia deficeret C., non materia, non frumentum deficere poterat C., vel superans aliquid vel deficiens Cels. kaka obilica ali kak primanjkljaj, si lacrimae deficient O., iam arma deficiunt, iam aqua defecerat Cu., radices quoque et herbae defecerant Sen. ph., pabulo circa deficiente Plin.; (o osebah): cum esset Demosthenes, multi oratores magni et clari fuerunt … nec postea defecerunt Ci., Pygmaei, minutum genus et quod … defecit Mel.; o abstr.: deficit non voluntas, sed spes Ci., nec vero levitatis Atheniensium exempla deficiunt Ci., bellum ibi aliquando defecit Fl., deficiente cotidie regis maiestate Iust.; (časovno) primanjkovati, manjkati, prekratek biti: dies deficiat, si velim numerare Ci., si tempus anni ad bellum gerendum deficeret C.; z dat.: sermoni deficiente die O. Pogosto pren.: opes familiares defecerant S., deficit oratio L. besed zmanjkuje, deficit ultimus spiritus Cu. pojema, zastaja, munimenta deficiunt Cu. razpadajo, deficit vox Cu., vox sanguisque defecerant Cu. (mož) je obmolknil in obledel, quā deficit ignis V. kjer se neha = kamor ni prodrl, in deficiente iam porticu Petr. že ob koncu stebrišča, ultima pars aulae deficientis Mart. ob koncu, ubi deficit buxus Plin. iun. kjer se nehava, silvae deficiunt O. gozdov ni več; (o dnevu) nagniti (nagibati) se k večeru: ubi dies deficit, ibi noctem agunt Mel., die iam deficiente Petr.; (o soncu) zahajati, v zaton iti: quā venit (deus = sol) exoriens, quā deficit Pr.; (o soncu in luni) mrkniti (mrkati): Gell., Iust., sol deficiens Ci., luna deficiens Cu., solem lunae oppositu solere deficere Ci., serenā nocte subito … plena luna deficit Ci.; (o ognju in luči) pojemati, ugasniti, ugašati: ubi ignem deficere extremum videbat V., quoties defecerat lumen, renovabat Petr.; (o vodovju) upasti (upadati), uteči (utekati) se, odteči (odtekati), uplahniti: utcumque exaestuat aut deficit mare L. kakor pač morje narašča ali upada (ob plimi ali oseki), fons meridie semper deficit Plin.; (o studencih in rekah) usahniti (usihati), posušiti se: deficiunt … fontis aquae O., Euphrates … deficit Mel.; (o svetu) propasti (propadati): Q. (V, 10, 79); (o drugih stvareh): non deficiente crumenā H. dokler je še kaj denarja v mošnji, naspr.: deficiente cruminā Iuv.; v pomenu nehati se = odmreti (odmirati), izumreti (izumirati): deficientis affinitatis gradus Plin. iun., progenies Caesarum in Nerone (z Neronom) defecit Suet. Occ. (jur.)
    a) odpasti (odpadati), ne vršiti se, ne biti: deficit actio, interdictum Icti.
    b) si cautio medio tempore defecerit Pap. (Dig.) če je varščina … zapadla (= če se varščina zaradi dolžnikove nezmožnosti plačila ni mogla izpolniti).
    c) (o osebah) propasti (propadati), obubožati, priti na boben, brez dohodkov ostati: deficit Matho Iuv., nisi principales debitores defecerint Dig.

    3. obnemoči, omagati, (o)pešati, (o)slabeti, omrtveti, odpoved(ov)ati (o udih): equus deficiens procubuit Ci., quamvis consenuerint vires atque defecerint Ci., multi tot bellis defecerant C., pugnando non deficiebant C., nervi deficiunt O., me tenuit moriens deficiente manu O., deficiunt ad coepta manus O., quorundam adversus hostes deficit manus Sen. rh., deficiunt corpora Q., in ipso gelu deficientia corpora Cu., deficiens caput Cu., id membrum, quod deficit Cels. omrtveli ud, membra deficere coeperunt Cu., navis deficit undis (abl.) V. se ne drži na valovih = ni kos valovom; pren.: utcumque defecere mores H. so propadle, deficit ars O. ali pictura deficit Petr. propada; nisi memoria forte defecerit Ci. ne opeša; cur deficiat animus? Q. zakaj bi upadlo srce? tako tudi: primum animi … deficere coeperunt Cu.; mihi iam toto hic furor non deficit anno Pr. me ne mine; ut id (odium) in me uno … deficeret Ci. da bi se … izdivjalo, tako tudi: duo milia, in quibus occidendis defecerat rabies Ci.; tota mente d. O. popolnoma onesvestiti se; occ. umirati (umreti): vitā d. Pl.; potem samo deficere: cum eum amici deficere viderent Cu., deficiens T. umirajoči; pren.: animo d. Ci., C. srce izgubiti (izgubljati), non tamen defecere animis Tyrii Cu., tudi samo deficere: Ci. ep., hortari milites, ne deficerent S., deficit luctu rex V., comites deficiunt O.

    II. trans.

    1. koga zapustiti (zapuščati), na cedilu pustiti (puščati), komu se izogniti (izogibati): me Leontina civitas defecerit Ci., genitor Phaëthontis … cum deficit orbem O., me mea deficit aetas O., Somnus sollicitas deficit ante domus Tib.; pesn.
    a) z inf.: nec me deficiet nautas rogitare citatos Pr. in ne preneham.
    b) z acc. rei: noctes lentus non deficit humor V., linguam defecerat humor O. jezik je usahnil; v pass. deficitur aliquis ali aliquid (ab) aliqua re koga ali kaj zapušča kaj, komu ali čemu zmanjka (zmanjkuje) česa, komu primanjkuje česa: defici a viribus C., deficior prudens artis ab arte mea O., mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur Ci., animo defici Cu. omedleti, onesvestiti se, defici copiā pabuli frumentique Hirt., tempore deficiar, tragicos si persequar ignes O., quae (mulier) … , si lac habet, menstruis defecta est Cels. pri njej je mesečno perilo izostalo, lacte defici Col (o psici), si memoriā deficitur, quo minus agnoscat cuiusque progeniem Col., defici pecuniā, clientium turbā, nobilitate Sen. ph., non defici extemporali facultate Suet., defici facultatibus Ulp. (Dig.) (gmotno) propasti, priti na boben, obubožati.

    2. occ. komu poiti (pohajati), zmanjk(ov)ati, primanjkovati: ipsos res frumentaria deficere coepit C., res (denar) eos iam pridem, fides (kredit) nuper deficere coepit Ci., cum me vires deficere coepissent Ci., si me in ea querimonia non modo vires, verum etiam vita deficiat Ci., quem iam sanguis viresque deficiunt C., nostros vires lassitudine deficiebant C., cum non solum vires, sed etiam tela nostros deficerent C., cum oppidanos iam tela, iam vires, iam ante omnia animus (srčnost) deficeret L., consulem ad regendum equum vires deficiebant L., cupidum me vires deficiunt H., deficiunt inopem venae te H. odpovedale ti bodo žile = zmanjkalo ti bo življenjske moči, sectantem lēvia (gladkost) nervi deficiunt animique (pesniški duh) H., me dies, vox, latera deficiant, si hoc nunc vociferari velim Ci., dies iam me deficiet (mi bo prekratek), si … coner expromere Ci., tempus te citius quam oratio deficeret Ci., tempus deficiet domestica narrantem Val. Max., eum ingenium et dicendi exercitatio defecit Ci., prudentia numquam deficit oratorem Ci., animus si te non deficiet aequus H., si te deficient poscendi munera causae O., ut eorum, quae didicerimus, memoria nos deficiat Col.

    III. pt. pf. dēfectus 3,

    1. zapuščen, pogrešajoč, brez česa: defecta vigore cervix O., sanguine defecti artus O. izkrvaveli, sol defectus lumine Tib., defectus aetatis viribus et acie oculorum Val. Max., defectus pilis Ph. plešast, aquā ciboque defecti Q., defectum corpore caput Plin. iun. od trupa ločena, brez trupa, ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior Ap.; brez abl.: currus Hyg. pomanjkljiv (ker nima osnikov); jur. od dolžnika na cedilu puščen: defecta nomina Paul. Dig. neizterljivi dolgovi.

    2. oslabljen, oslabel, slab, onemogel: quod sibi defectis illa tulisset opem O., defecto poplite O., defectus (defectissimus Col.) annis Ph., defectus senio Col., sidera obscura attributa defectis Plin., defectum corpus T., non usque eo defectum (esse) Germanicum T., homo defectae senectutis Icti., in tumidis (speculis videntur) omnia defectiora, at contra in cavis auctiora Ap.; subst. dēfectī -ōrum, m slabiči: Plin.; pren.: defectus amor O.
  • démonstration [-sjɔ̃] féminin nazorno prikazovanje ali prikaz; dokaz(ovanje); javno izražanje, demonstracija; množičen nastop; militaire vojaška operacija za varanje, ustrahovanje sovražnika

    démonstration de force prikaz, razkazovanje moči
    démonstration de joie, d'amitié izkazovanje, dokaz veselja, prijateljstva
  • dépasser [depase] verbe transitif prehiteti; prekositi; prekoračiti; presegati; čez glavo zrasti (quelqu'un komu); biti večji, daljši (quelque chose kot kaj); familier spraviti v začudenje, zbegati; ven štrleti

    se dépasser samega sebe prekositi; prehiteti eden drugega
    dépasser ses droits prekoračiti svoje pravice
    dépasser les attentes, toutes les prévisions preseči pričakovanja, vsa predvidevanja
    dépasser les bornes, les limites predaleč iti
    dépasser quelqu'un de la tête biti za glavo višji od koga
    dépasser un véhicule en haut d'une côte prehiteti vozilo vrh klanca
    cela dépasse mes forces to presega moje moči
    cela me dépasse temu nisem kos, to je pretežko zame
    une telle insouciance me dépasse čudim se taki brezbrižnosti
    nous avons été dépassés par les événements dogodki so nas prehiteli
  • dēpellō -ere -pulī -pulsum

    1.
    a) dol gnati, dol goniti: quo (sc. Mantuam) saepe solemus pastores ovium teneros depellere fetus V.
    b) na tla vreči, na tla pahniti, zvrniti: simulacra deorum depulsa sunt Ci., non equitem dorso, non frenum depulit ore H. (o konju) ni otresel s …

    2. (z mesta) odgnati, pregnati: tribunos plebis vi depellunt Ci., cum hostes murum ascendissent, peregrinus eos depulit Q. Smer z in in acc.: in inferas partes depelli Plin. Izhodišče z abl.: oppidanos muris C., iterum eodem gradu (po drugih ab eodem gradu) depulsus est N. drugič je bil z istega položaja izpodrinjen, aliquem urbe ali Italiā d. (sc. in exsilium) T. pregnati, d. aliquem tribunatu Ci. ali senatu T. izključiti; s praep.: aquam de agro Ca., depelli et demoveri de loco Ci., voluit eum de provincia depellere N., d. aliquem a cruce Ci., non facile hanc tantam molem mali (sc. Catilinam) a cervicibus vestris depulissem Ci., a cervicibus nostris depulsus est Antonius Ci., cum est ex urbe depulsus Ci.; pren. koga od česa odvrniti, prisiliti ga opustiti kaj (odreči se čemu, odpovedati se čemu): aliquem de causa suscepta Ci., a superioribus consiliis depulsus C., a qua re depulsus N., de spe conatuque depulsus Ci., magnā spe depulsus L., nec enim patria maiestas sententiā depulerat L., nos de vetere illa nostra … sententia iam esse depulsos Ci. ep., de sententia depelli Lact.

    3. occ.
    a) voj. (sovražnika) odgnati, pregnati, odpoditi, zapoditi: depulsus tuis copiis Ci., Germani … hostes loco depellunt C., defensores vallo munitionibusque d. C., Timoleon … Dionysium totā Siciliā depulit N., ut ex his locis barbarorum praesidia depelleret N., neque inde maxuma vi depelli potuerunt S., d. exercitus ducesque Romanos T., Tacfarinas quamquam saepius depulsus (sc. finibus provinciae) T.
    b) mladiče odstaviti (odstavljati), od materinih prsi dati, odvaditi: Col., Pall., aliquem a mamma, a matre Varr., depulsus ab ubere matris, depulsi a lacte agni, dulce … depulsis arbutus haedis V., lacte depulsus leo H.; tudi: infantes … , necdum lacte depulsi Suet.
    c) navt. s prave poti spraviti, zanesti (zanašati): illum … obvii aquilones depulere T.; kam? adversante vento portum Herculis Monoeci depellitur T.

    4. pren. pregnati, odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati): dolorem, morbum, turpitudinem, omnes molestias, famem sitimque, alicui metum, timorem, itinerum atque agrorum latrocinia, bellum ex Italia Ci., periculum Ci., N., curas d. vino Tib.; occ. odvrniti (odvračati), odbi(ja)ti: flammam a templis Ci., multam tam gravem … praedibus ipsique C. Mario Ci., terrores Ci., falsam a se suspicionem Ci., crimen Ci. ali auditiones T. zavrniti (zavračati), vim vi depulsam reprehendere Ci., impetus domesticorum hostium depulsus a vobis Ci., d. mortem fratri O., aliquid d. dictis Lucr. odbijati, (u)tajiti, nec depelli dictis, quin … Pl. ne dati se zadržati, da ne bi … , aliquem depellere nequire, quin … Pl. ne moči koga zadržati, da ne bi … , Vibidiam depellere nequivit T. zadržati.
  • déperdition [depɛrdisjɔ̃] féminin, technique izguba, zmanjšanje; figuré oslabitev

    déperdition de chaleur, de courant izguba toplote, toka
    déperdition de forces izguba moči, izčrpanost
  • déploiement [-plwamɑ̃] masculin razvitje; razširjenje; figuré razkazovanje, kazanje

    déploiement des voiles razvitje jader
    déploiement de forces militaires razkazovanje vojaške moči
  • depth [depɵ] samostalnik
    globina, prepad; intenzivnost
    poetično morje; sredina; skrajnost

    in the depth of despair skrajno obupan
    in the depth of winter sredi zime
    depth charge (ali bomb) globinska bomba
    to be out of one's depth ne doumeti česa
    I am beyond (ali out of) my depth to presega moje moči, tega ne zmorem
    moulded depth globina prostora
    in depth v globino
    to go (ali get) out of one's depth zgubiti tla pod nogami
  • détrempe [detrɑ̃p] féminin tempera (barva, način slikanja, slika)

    peindre en détrempe slikati s tempera barvami; technique omehčanje
    en détrempe (familier) slaboten, brez moči
  • díhati to breathe; to respire; to take (ali draw) breath

    globoko díhati to draw (ali to fetch) a deep breath
    moči zopet díhati to recover one's breath
    težkó díhati to breathe hard, to gasp (for breath), to pant, to puff
    zrak, ki ga dihamo the air that we breathe
  • dimer samostalnik
    (regulator moči svetlobe) ▸ dimmer [fényerőszabályozó]
  • diminution [-nüsjɔ̃] féminin (z)manjšanje; skrajšanje; pojemanje, upadanje; oslabitev; commerce znižanje, odbitek, popust; razvrednotenje (denarja); spuščanje (pri pletenju); ponižanje (osebe)

    diminution des appointements, des traitements znižanje plač
    diminution des dépenses znižanje, omejitev stroškov
    diminution des forces pojemanje moči
    diminution des impôts znižanje davkov
    diminution de la natalité, de la population nazadovanje rojstev, prebivalstva
    diminution de prix znižanje cen, popust
    diminution des recettes nazadovanje dohodkov
    diminution des salaires, de la valeur znižanje mezd, zmanjšanje vrednosti
    accuser, subir une diminution izkazati, doživeti zmanjšanje ali nazadovanje
  • direction [dirékšən, dairékšən] samostalnik
    smer, pravec; navodilo; vodstvo, upravljanje; uprava, ravnateljstvo; področje; naslov

    tehnično direction finder usmerjevalna antena
    direction indicator smerni kazalec, smernik
    directions for use navodilo za uporabo
    in the direction of v smeri (česa)
    direction post kažipot
    direction of labour dodeljevanje delovnih moči
    sense of direction smisel za orientacijo
    according to directions po predpisih
    by direction of po odredbi (koga)
    under the direction of pod vodstvom