Franja

Zadetki iskanja

  • rubble1 [rʌbl] samostalnik
    drobno kamenje, kršje (od starih, podrtih hiš); lomljenec, gramoz, prodec, grušč, od vode izjedeno ostro kamenje; neobdelan kamen za polnjenje zidov; v grobe kose razlomljena gmota
  • rubstone [rʌ́bstoun] samostalnik
    brusilni kamen, brus, osla
  • sadrénec -nca m gipsani kamen
  • samotnják m
    1. samotnik, usamljenik
    2. eratski kamen
  • samovnják m eratski kamen
  • sarro moški spol zobni kamen; medicina obloga na jeziku
  • saxi-ficus 3 (saxum in facere) v kamen spreminjajoč, okamenjujoč: Medusa O., SIL., LUCAN., vultus (sc. Medusae) O., os (sc. Medusae) SEN. TR.
  • scale3 [skéil]

    1. samostalnik
    luska, luskina (ribe itd.)
    zoologija košeniljka
    medicina zobni kamen; usedlina, kotlovec; tanka plast, obloga
    tehnično vžigalo

    the scales fell from his eyes figurativno oči so se mu odprle, spregledal je
    to come off in scales oluščiti se (o koži)
    to remove the scale odstraniti zobni kamen ali kotlovec

    2. prehodni glagol
    ostrgati (luske), (o)luščiti
    tehnično sestrugati, ostrugati, očistiti od kotlovca; odstraniti (zobni kamen)
    neprehodni glagol
    luščiti se

    to scale almonds, peas oluščiti mandlje, grah
    to scale s.o.'s teeth odstraniti komu zobni kamen
    to scale off luščiti se; osmukati se (listje)
  • scarabée [skarabe] masculin, zoologie govnač, govnobrbec; skarabej; kamen ali dragulj, pečatnik, amulet s podobo svetega egipčanskega skarabeja
  • Schleifstein, der, osla; brus, brusilni kamen, brusni kamen
  • Schmuckstein, der, okrasni kamen
  • scopulus -ī, m (izpos. σκόπελος)

    1. visoko razgledišče, skalni vrh, gorski vrh, krn, skala, skalovje, skalje: scopulum conscendere V., quercus haeret scopulis V., scopulus Mavortis (= Areopagus) O.; pesn. skalina, (velika) skala, velik kamen: CL., PRUD. idr., immanem scopulum medias per misit in undas O., imber agens scopulos VAL. FL., machina muri, quae scopulis procubuit VAL. FL., in haec (sc. moenia) ultro scopuli venere volentes STAT.

    2. skala v morju ali ob njem, kleč, čer: LUCAN., SEN. PH., IUV. idr., ad eos scopulos ..., ad quos ... afflictam navem ... videres CI., pars ad scopulos adlisa C., acuto detrudunt navīs scopulo V., imminet aequoribus scopulus O., scopuli errantes (= Symplegades) VAL. FL.; pesn. = predgorje, nos, rt: qui vidit ... infames scopulos Acroceraunia H., terra tribus scopulis procurrit in aequor O.; pren. o brezčutnih, trdih, trdosrčnih, neusmiljenih osebah: surdior scopulis H., immobilior scopulis, natus es e scopulis, scopulos et ferrum gestare in corde O.

    3. metaf. skala, kleč = nevarnost, nesreča, zlo: TER., PS.-Q., VAL. MAX. idr., ad scopulum (po nekaterih izdajah ad capulum) ire LUCR. v zlo (nesrečo) iti, poginiti, in hos scopulos incidere vitae CI., nec tuas unquam rationes ad eos scopulos appulisses CI., ipso quoque praeturam, ut e celsiore scopulo caderet, affectante AMM. s tem višje = nevarnejše strmine; konkr. (o osebah) = pogubitelj, pogubnik, uničevalec: FL. idr., geminae voragines scopulique rei publicae CI. (o Pizonu in Gabiniju), Pompeius piratarum scopulus PETR. POËT.
  • scrūpus -ī, m (prim. lat. scrautum, scrōtum, scrūta, scrūtārī, scrūtillus)

    1. oster (robat) kamen: P. F., cum horā paene totā per omnes scrupos traxissemus cruentos pedes PETR., scrupus proprie est lapillus brevis SERV., scrupi dicuntur aspera saxa et difficilia attrectatu FEST.

    2. metaf. = scrūpulus 2. boječna skrb, bojazen, pomislek(i), vznemirjajoč dvom ali pomislek, nemir, skrúpul: semper aliqui scrupus in animis haereat CI.
  • secūris -is, acc. -im, redko (VARR. AP. NON., L., SEN. RH.) -em, abl. redko (AP., TERT.) -e, f (secāre)

    1.
    a) enorezna sekira: securis anceps PL., O.
    b) dvorezna sekira: securis bipennis VARR. AP. NON. (= subst. bipennis -is, f)
    c) sekira kot drevača, drvača, drvaríca, sekáča, morda tudi bavta, balta, bradlja, bradva, bezjača, tesača, têsla, tesaríca, címraka, robílnica, tepáča: PLIN. idr., sonat icta securibus ilex V., fertur quo rara securis H., arida perdam ... frondas et caesa securibus urar O.
    d) sekira za kamen (za izsekavanje kamenja v rudnikih): STAT.; kot mesarska sekira, mesaríca za pobijanje žrtev: fugit cum saucius aram taurus et incertam excussit cervice securim V., victima pontificum securim cervice tinget H., candidaque adducta collum percussa securi victima purpureo sanguine pulset humum O.
    e) kot bojna sekira: Amazonia securis H., subiguntque in cote secures V., peltis et securibus armati CU.
    f) kot rabeljska sekira, s katero so obglavljali zločince in kakršne so nosili liktorji v svojih butaricah: LUCR., FL., LACT. idr., securi ferire ali percutere CI. obglaviti, nudatos virgis caedunt securique feriunt L., securibus cervices subicere CI., saevumque securi aspice Torquatum (ki je dal obglaviti svojega lastnega sina) V., admota cervicibus meis securis SEN. RH.; dvoumno: te, cum securi, candicali praeficio provinciae PL.; preg.: securi Tenediā CI. EP. s tenedsko (tenedoško) strogostjo = z največjo strogostjo, brez usmiljenja (Ten(es) (Ten(n)es), kralj na otoku Tenedos, je namreč pri vsaki obtožbi postavil rablja za tožnikom, da je tega takoj kaznoval, če je obtožil nedolžnega človeka); tako tudi: securim Tenediam, quam minaris, abde aliquo FR. tenedsko (tenedoško) sekiro = strogi naklep.

    2. metaf. del vinjaka (vinogradniškega noža), kosirja ali klestilnika, ki se uporablja za sekanje, rezilo, sekalo kot motika, rovnica, kopača, kramp, kopulja, kopuljica: COL.

    3. meton.
    a) udarec, rana = izguba, škoda: quam te securim putas iniecisse petitioni tuae CI., graviorem infligere securim rei publicae CI.
    b) najvišja oblast, katere znamenja v Rimu so bile sekire v liktorskih butaricah, (rimska) (nad)oblast, (rimska) nadvlada, (rimska) prevlada, (rimsko) nadvladje: SEN. PH. idr., Germania colla Romanae praebens securi O., mercatorem cum imperio et securibus misimus CI., respicite ... Galliam, quae securibus subiecta perpetuā premitur servitute C., saevas secures accipiet V., Medus timet secures H., virtus nec sumit aut ponit secures (= magistratūs, honores) H., maiorum virtute vacui a securibus et tributis T.
  • Seifenstein, der, saponit; Technik milni kamen, lužni kamen
  • señal ženski spol znamenje, znak, signal; mejni kamen; sled; brazgotina; križec (podpis nepismenih)

    señal de aviso predznak, predsignal
    señal luminosa svetlobni signal
    señal de peligro signal v sili
    señal de unión vezaj
    bandera de señales signalna zastava
    disco de señales signalna plošča
    en señal kot dokaz, v znak
    en señal de protesta kot izraz protesta
    ni señal (fig) niti sledu ne
    dejar (paga y) señal aro dati
    hacer una señal znak dati, pomigniti
    no dar señales de vida nobenega znaka življenja ne dati od sebe
    señales de camino (ali de turismo) markacije, znaki na poti
  • sett [set] samostalnik
    tehnično štirioglat kamen za tlakovanje; mesto v reki, kjer se nastavijo mreže
  • sgrommare v. tr. (pres. sgrommo) agr. odstraniti, odstranjevati vinski kamen
  • sgrommatura f agr. odstranjevanje vinskega kamna; vinski kamen
  • silex -icis, m, redko (le pri V., O., Ap. in Amm.) f (disimilacija iz *scilec-s, *scilex; prim. stvnem. chisilinc, chisil prodnik)

    1. trd kamen, krêmen, kreménec, kremenják, prodnik, granit, bazalt: silex seu lapis durus ordinarius Vitr., lapide silice Pl., lapides silices Ca., ut privos lapides silices privasque verbenas secum ferrent L., porcum saxo silice percussit L., in saxis silicibus Vitr., certo in loco silicem caedere Ci., clivum Capitolium silice sternere (tlakovati, potlakati) L., vias sternendas silice in urbe L., pars torquent silices O., est autem, ut mea quoque fert opinio, vineis amicus etiam silex Col., vides … praeacutas … silices Ap., silici scintillam excudit V. iz kresilnika (kresila), uti (sc. calx) de silice coquatur Vitr. iz lave, excisae rupes durissimi silicis Suet.; meton. s kremenci tlakovana cesta, kremenit (kremenast, kremenov, bazalten) tlak: silicem pedibus quae conterit atrum Iuv. stopa po črnem tlaku, per subversas silices Amm.; pren. (o trdosrčnosti): nec in tenero stat tibi corde silex Tib., dicam silices pectus habere tuum O., moturaque duros verba queror silices O. ki bi omečile (omehčale) trd kamen.

    2. apnenec: Vitr., terrena silices fornace soluti O., (sc. calx) ad utrumque damnatur ex silice Plin.

    3. pesn. meton. skala, pečina: silices cum findat gelus Afr. ap. Non., stabat acuta silex praecisis undique saxis V., veteris vestigia poenae quam quondam silici restrictus membra catenā persolvit Cat., unde queant validi silices … creari Lucr., iuventus duris silicum lassata metallis Lucan., nudus silex Sen. tr. gola, Lycius Phrygiusque silex Stat.; pren. (o negibljivosti, negibnosti): nec magis incepto voltum sermone movetur, quam si dura silex aut stet Marpesia cautes V.