-
μεστός 3 poln, napolnjen, sit, nasičen, τινός, τὸ Ἄργος αὐτοῦ μεστόν govore o njem, prebiva v Argih, μεστὸς ὢν ἤδη τὸν θυμόν ker se mu je jeza že ohladila, μεστὸς ἦν θυμούμενος ko se je že dosti (na)jezil.
-
μετ-αίτιος 3 in 2 udeležen, sokriv τινός; subst. ὁ sokrivec, provzročitelj.
-
μετακῑνητός 3 kdor se da izpremeniti, razdreti ὁμολογία.
-
μεταπεμπτέος 3 (adi. verb. od μετα-πέμπομαι) po kogar se mora poslati, kdor se mora pripeljati.
-
μετ-άρσιος 2 in 3 (gl. μετ-αίρω) kvišku dvignjen, povzdignjen, τὰ μετάρσια stvari v zraku, nebesne prikazni, nadzemske stvari; νῆες na širokem morju (zasidrane).
-
μετ-εξ-έτεροι 3 ion. = ἕτεροί τινες nekateri drugi.
-
μετοπωρινός 3 jesenski.
-
μετρητικός 3 ki spada k merjenju, meren, ἡ μετρητική(sc. τέχνη) merstvo.
-
μετρητός 3 (μετρέω) kar se da meriti, izmeren, merljiv πένθος.
-
μέτριος 3 (μέτρον) I. 1. zmeren, πῆχυς srednji ali navadni (tudi grški) vatel, ki je bil za tri palce manjši nego babilonski in je imel 21 ali 24 palcev; τὰ μέτρια διενεχθέντες v majhnih, malenkostnih razporih, ἐπὶ μετρίοις pod zmernimi (pravičnimi) pogoji, οἷς μὴ μέτριος αἰών življenje z neizmernimi nadlogami. 2. a) primeren, povoljen, zadosten, pristojen; b) α.) zdržen, pravičen, blag, pošten; β.) preprost, navaden ἐσθής; γ.) krotek, pohleven. 3. majhen, neznaten, pičel; subst. τὸ μέτριον prava mera, zmernost, sredina, kar je pravično ali pristojno. II. adv. μετρίως 1. primerno, pristojno λέγω, μετρίως εἶπον preudarno sem povedal; zadosti, dovolj δηλόω; μετρίως ἔχει dobro je, primerno je. 2. zmerno, pičlo, nekoliko, μετρίως αἰσθάνομαι sem srednjega razuma ali malo razsoden, οὐ μετρίως ne malo, zelo NT. 3. skromno, prijazno, pravično.
-
μηδ-αμός 3 ion. (samo pl.) niti eden ne, nobeden.
-
μηδ-έτερος 3 nobeden izmed obeh; οἱ μηδὲ μεθ' ἑτέρων = οἱ μετὰ μηδετέρων ki nobeni stranki ne pripadajo, nevtralni.
-
Μηδία, ἡ Medija, Μηδίας τεἰχος medijski zid (zgrajen od babilonskih kraljev od Evfrata do Tigrisa za obrambo proti Medijcem); Μῆδοι, οἱ Medijci, tudi = Perzijani; Μηδικός 3 medijski, perzijski, ἡ Μηδική (γῆ) Medija.
-
μήκιστος 3 ep. poet. (sup. od μακρός) najdaljši, največji, najvišji ἀνήρ. – adv. μήκιστον najdalje ἀπελαύνω, ὅτι δύνᾳ μάκιστον kolikor je mogoče; μήκιστα naposled, τί νύ μοι μήκιστα γένηται kaj se bo naposled z menoj zgodilo?
-
μητιόεις 3 (μῆτις) ep. bistroumen, umetno pripravljen, učinkujoč, izdaten φάρμακον.
-
μητρῷος 3, ep. ion. μητρώιος materin, materinski, ὄγκος ponos na ime "mati", φόνος uboj, ki ga je izvršila njena mati; τὸ Μητρῷον Kibelino svetišče v Atenah.
-
μηχανικός 3 μηχανόεις 3 (μηχανάω) iznajdljiv, bistroumen, izveden, spreten; premeten, zvit; τὸ μηχανόεν τέχνας bistroumnost, spretnost v izumljanju; subst. ὁ inženir.
-
μιαρός 3 [Et. iz miwero-s od μιαίνω] 1. okrvavljen, omadeževan. 2. brezbožen, zločinski, zanikaren, pokvarjen.
-
μῑκρός 3, ion. in at. σμικρός [Et. poleg σμικρός, lat. mica, drobtina, stvn. smā-hi, majhen; smāhen = nem. Schmach. schmähen. – comp. μείων, μικρότερος, sup. μικρότατος] 1. mal, majhen, kratek δέμας, λίθος. 2. neznaten, malovreden, malenkosten, brez pomena ἁμαρτηθέντα. 3. nizek, ubog, slab. 4. mlad. – τὸ μικρόν malenkost, neznatna stvar, majhen del, kratek čas, malo časa, majhno imetje. – μειόνων ἄρχω vladam nad manjšim številom, μεῖον ἔχω imam manj ko drugi, zaostajam, izgubim bitko, premagajo me. – adv. a) μικρόν, μικρά [comp. μειόνως] nekoliko, nekaj, majhno, malo (časa), ἐξέφυγε komaj; σμικρ' ἄττα nekaj malega; ἐν σμικρῷ ποιῶ τι malo se brigam za kaj; b) μικροῦ domala, skoraj, malodane; c) κατὰ μικρόν v majhne kosce, polagoma; μειόνως ἔχω premalo trpim; d) μετὰ μικρόν črez malo časa NT.
-
μῑκτός 3 (μείγνυμι) pomešan, zmešan.