Franja

Zadetki iskanja

  • šklopócija ž slabš. star, obrabljen, razklopotan predmet, klavir, voz itd., klump: na stanici nas je dočekao autobus, šklopocija jedna
  • T, t množina Ts, ts , T's, t's [ti:, ti:z]

    1. samostalnik
    črka T, t; predmet v obliki črke T

    capital (large) T veliki T
    littie (small) t mali t
    to a T natančno, na las točno
    to cross the T's stavljati črtico na t, figurativno biti pedantno natančen, "jahati" na (čem)
    to suit s.o. to a T na las natančno komu pristojati, biti ravno pravo za koga
    to be marked with a T zgodovina biti ožigosan kot tat

    2. pridevnik
    ki ima obliko črke T

    T-square priložno ravnilo (v oblilci črke T)
    T-shaped ki ima obliko črke T
  • tabú -ja m (polinez.) tabu, zabrana koja se stavlja na neki predmet, riječ, rad; predmet koji se ne smije dirati
  • talisman [talismɑ̃] masculin talisman, vražni predmet, vražno sredstvo

    l'or est un puissant talisman zlato naredi čudeže
  • talìsman m, talìsmān -ána m (ar. tilsim) vražni predmet, ki prinaša srečo in odvrača nesrečo
  • talk1 [tɔ:k] samostalnik
    pogovor, razgovor, govorjenje, govor, govoričenje, govorica, (prazno) besedičenje, čenče; predmet pogovora; (radio) predavanje, kramljanje; način govorjenja, izražanje, jezik

    the talk of the town figurativno stvar, o kateri vsi govore
    full of talk brbljav, žlobudrav
    idle talk prazno besedičenje, govoričenje
    he is all talk on samo govori (ne naredi pa nič)
    she is the talk of the town vse mesto govori o njej
    there is much talk and no work veliko je govorjenja, storjenega pa nič
    those people are nothing but talk teh ljudi so samo besede, ti ljudje samo frazarijo
    it will all end in talk iz tega ne bo nič, ostalo bo le pri besedah
    to make talk govoriti zaradi govorjenja
    there is talk of his being bankrupt govori se, da.je (on) v bankrotu
    I want to have a talk with him rad bi govoril (se pogovoril) z njim
  • talking point [tɔ́:kiŋpɔint] samostalnik
    predmet (téma) razgovora
  • taper [téipə]

    1. samostalnik
    (tanka) voščena sveča; voščenica
    poetično luč, bakla; stožčast predmet; stanjšanje, oženje
    figurativno počasno popuščanje, upadanje

    2. pridevnik
    zašiljen, priostren; koničast
    pogovorno popuščajoč. pojemajoč

    3. prehodni glagol & neprehodni glagol
    biti priostren; tanjšati (se), šiliti (se), konča(va)ti (se) v konico
    figurativno popuščati, pojemati

    to taper off pogovorno (počasi) ponehavati, polagoma se izgubljati
  • Tauschobjekt, das, predmet menjave
  • tee1 [ti:]

    1. samostalnik
    (črka) T; predmet v obliki črke T

    2. prehodni glagol
    elektrika odcepiti
  • téma ž (gr. thema)
    1. tema, predmet rasprave, zadatak: osnovna tema
    2. tema, osnova riječi, osnova reči
    3. tema, temat, pokrajina u Bizantinskom, Vizantinskom carstvu: tema Dalmacija
  • tergum -ī, n (menda iz *tergos; sor. z gr. (σ)τέρφος (živalska) hrbtna koža, koža, usnje; prim. lat. tergus, tergīnum)

    1. hrbet: boum terga sunt ad onus accipiendum figurata Ci., tuus deus digito non redundat, sed capite … tergo, poplitibus Ci., nigrantes terga iuvenci V. s črnimi hrbti, črnohrbtni, manūs ad tergum reicere Ci., terga Phoebo praebere O. sončiti se, terga caedere L. ali percidere Fl. od zadaj sekati (sovražnika), od zadaj udarjati (na sovražnika), od zadaj udrihati (po sovražniku), qui magistratum sine provocatione creasset, tergo ac capite puniretur L. naj se (pre)šiba in obglavi. Posebne zveze: terga vertere C., Sen. ph. „hrbet pokazati“, obrniti hrbet, (z)bežati = terga dare L., terga praebere fugae O. = fugae dare L. = fugae praestare Iuv. v beg se spustiti (obrniti), (z)bežati, pobegniti, terga dare alicui L., Cu. ali praestare alieni T. (z)bežati od koga, pred kom, biti od koga zapoden (pognan) v beg; toda: pressum inflexo mox dare terga genu Pr. = odstopiti od bremena, obnemoči pod bremenom; metaf.: aetas terga dedit O.; meton.: terga Parthorum dicam O. beg.

    2. sinekdoha telo: Petr., (sc. anguis) convolvens sublato pectore terga V., horrentia terga suum V. ščetinaste svinje, ščetinjače; toda: sordida terga suis O. prekajena svinjska hrbt(ov)ina.

    3. metaf. hrbet = hrbtna stran, zadnja stran, ozadje, zadek: a tergo (npr. adoriri) Ci. izza hrbta, s hrbta, od zadaj, z zadnje strani, ab tergo stare L. zadaj (v rezervi) stati, biti rezerva, a tergo urbem relinquere Ci. za seboj pustiti, a tergo esse Sen. ph. za hrbtom, zadaj, castris ab tergo (od zadaj) vallum obiectum L., hostis in tergo haeret ali tergo inhaeret L. je za hrbtom, je za petami, ut ad terga (na zadnjo stran) collis hostes pertraheret L., unam (sc. peram) post tergum dedit Ph. zadaj, vzad, nazaj, na hrbet, iam post terga reliquit sexaginta annos Iuv. za seboj ima že 60 let, scriptus et in tergo Iuv. tudi na zadnji (hrbtni) strani (papirja), arbor … terga obverterit axi V.; occ. = površje, površina: terga amnis O., maris Lucan., proscisso qui suscitat aequore terga V., terga crassa V.

    4. meton. hrbt(ov)ína, koža, usnje: taurino quantum possent circumdare tergo V., taurorum terga recusant O.; meton. usnjen predmet, izdelek iz usnja, usnjina: venti bovis tergo inclusi O. v mehu, feriunt taurea terga manūs O. (ročni) boben, duro intendere bracchia tergo O. cestov jermen iz bikovega usnja, tergo decutit hastas V. s ščita, prevlečenega z usnjem, hasta rupit terga novena boum O. vseh devet kož (na ščitu); metaf. o ščitu: tot ferri terga, tot aeris (= plasti) V., hasta per linea terga (sc. scuti) transiit V.

    Opomba: Heterocl. abl. familiarem tergum: Pl., Non. Pesn. pl. = sg.
  • terror -ōris, m (terrēre)

    1. strah, bojazen, tudi zastrašujoč vtis, občutek strahu: Pl. idr., erat in oppido terror ex superioribus proeliis C., cuius ingressio laetitiam attulit sociis, terrorem autem hostibus Ci., tantus fuit post discessum hostium terror, ut … C., passim eos pavor terrorque distulerant L., terroris causā L., augere hostibus terrorem S., in magno terrore esse propter adventum L., prosperam navigationem sine terrore et tumultu fuisse L., implere omnia terrore ac tumultu L., conicere Romanos in terrorem ac tumultum L. ali conicere omnium animos in terrorem Auct. b. Afr. ali facere ibi terrorem et militibus et ipsi Appio L. ali circumferendo passim bello tantum terrorem sui facere, ut … L. ali incutere terrorem Auct. b. Afr. strašiti, ustrašiti, prestrašiti, zastrašiti, (s)plašiti, preplašiti, spraviti (spravljati) koga v strah, strah povzročati komu, navda(ja)ti koga s strahom, zaplašiti itd.; tantus terror incìdit eius exercitui, ut … C., ingens terror patres invasit L., terror nominis eius invaserat orbem Iust., offere terrorem C., omnium rerum terror oculis auribusque est offusus L., aliquantum quoque apertā pugnā praebuerunt terroris L.; repellere aliquem terrore periculoque mortis Ci. ali demere terrorem Romanis L. odvzeti komu strah (bojazen), rešiti koga strahu (bojazni), pregnati komu strah (bojazen); z objektnim gen. (strah pred kom ali čim): mortis Ci., belli, equorum, praesentis exercitus C., iudiciorum, populationum, nominis nostri L., nominis Alexandrini Iust.; s subjektnim gen.: ad terrorem ceterorum T. da bi druge prestrašil, drugim v strah, exercitus C., T.; z adj.: anceps ali duplex L., equester L., arcanus T., externus ali peregrinus L. strah pred zunanjimi sovražniki, barbarus atque immanis terror verborum Ci., repentinus L., Ci., servilis, vanus L., amens Cl., meus, suus Pl. pred mano, pred njim, expers terroris Achilles Cat., terrore coactus Ci., pallens terrore, pavens terrore O., inani percussus terrore, attonitus terrore Lucan.

    2. pooseb. Terror Têror (Terór), Strah, bog strahu: Luctus et Pavor et Terror O.

    3. meton.
    a) predmet strahu (bojazni), strah, strahota, groza, grozota, bojazen, pristrah: duos terrores huius imperii, Carthaginem Numantiamque deleverat Ci., terrores rei publicae Vell., (sc. elephas) terror Macedonum Cu., praecipuus terror, hostium terror Cu., caelestes maritimique terrores L. strašne prikazni, pristrahi na nebu in v morju, terra repleta est trepido terrore Lucr., unicus quondam Graeciae terror Cu., Xerxes, terror ante gentium Iust., Dionysius gentium quondam terror Amm.
    b) strašno (grozno) (s)poročilo, strašna (grozljiva) novica, (s)poročilo o grozotah: terror affertur Scythas adventare Cu., Romam tanti terrores sunt allati L., miros terrores ad aliquem afferre Caesarianos (o Cezarju) Ci. ep., fictis mentitisque terroribus vera pericula augere Plin.; non mediocres terrores iacĕre atque denuntiare Ci. strašne, grozilne besede.
  • timor -ōris, m (timēre)

    1. bojazen, strah, boječnost, bojazljivost, strašljivost, plahost, plašnost (naspr. animus, fortitudo, fiducia): Acc. fr., Ter., Val. Fl., Lucan., Sen. ph., Petr. idr., timor est metus mali adpropinquantis Ci., timor anxius, maestus V., caecus Ci., Ph., externus, vanus L., pavidus, solitus, virgineus O., timore aeger T., timore vacuus Ci., hoc ali quo (= huius ali cuius rei) timore C. boječ se … , propter timorem C. iz strahu, v strahu, zaradi strahu, prae timore Pl. od strahu, omnem timorem abicere Ci., pedibus timor addidit alas V., dare aliquem in timorem Pl. ali afficere aliquem maximo (= summo) timore Ci., colligere se (= oddahniti si) e maximo timore C., hominibus perturbatis inanem religionem timoremque (= praznoverje) deicere Ci., dempto timore L., omni timore deposito Ci., hunc mihi timorem eripe Ci., quo minore essent timore C., quo sola timorem ferre modo posses? O., itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed etiam timorem N., tantus eo facto timor incessit, ut … C., timor incutitur Ci., inicere timorem multitudini N., iniciendi timoris causā C., hoc primum in luco nova res oblata timorem leniit V., tantus subito timor omnem exercitum occupavit, ut … C., timore tōrpeo Pl., animus timore obstupuit T., omitte timorem Ci., pelle timorem V., perculsus timore Ci., perterreri (perterritus) timore C., recreare se ex magno timore Ci., quem timorem Caesaris adventus sustulit C., timoris suspicionem vitare C., quorum gressus vinxerat timor Amm.; z objektnim gen. (bojazen zaradi (glede) česa, strah zaradi česa, pred čim): timor periculorum impendentium Ci., belli Parthici, poenae C., mortis O., Lucr. smrtni strah, externi hostis Hirt.; s subjektnim gen.: Cleomenis timore et fugā (= po strahopetnem begu) classem amissam esse Ci., suorum timorem consolatione … minuebat Auct. b. Alx. Konstrukcije kakor pri glag. timeo (prim. timeō): s prep.: a principibus suis L., timor de illo meus Brutus in Ci. ep., de nobis Brutus et Cassius in Ci. ep., pro me V.; z inf.: afflictumque fuit tantus adire timor O., unde mare et terras ipsi mihi saepe videre fit timor O. me obide strah; z ACI: in timore fuit civitas obsides ea moliri L., sed vincit utilitas plerumque, cum subest ille timor eā neglectā ne dignitatem quidem posse retineri Ci., haud dubius timor incessit animos consilia sua emanasse L.; s finalnim stavkom: timor patribus incessit, ne civitatem vis aliqua externa adoriretur L., ubi timor est, ne autumnalis satio hiemis gelicidiis peruratur Col., maria aspera iuro non ullum pro me tantum cepisse timorem, ne … V.; pl. timores bojazni: Cat. idr., varii timores L., mentem redegit in veros timores Caesar H., cui, quia privato sunt oppositi timores, dantur imperia Ci., molestiae, laetitiae, timores, similiter omnium mentes pervagantur Ci., mortis timores Lucr.

    2. verska bojazen, verski strah, božji strah, tudi praznoverje (gr. δεισιδαιμονία): sacer Sil., deorum H., divûm Lucr., primus in orbe deos fecit timor Stat.

    3. meton. strah = strašilo, predmet strahu, strahota, groza: Cacus, Aventinae timor atque infamia silvae O., (sc. iuris consultus) uterque timor latronibus H., aquilo raptae timor Orithyiae Pr., tot gracili ligno complexa timores Stat.

    4. pooseb. Timor Tímor, Strah, bog strahu (sin Etra in Gaje): Hyg., immisit (sc. Mars) Fugam Teucris atrumque Timorem V., Timor et Minae scandunt eodem quo dominus H.

    Opomba: Star. soobl. timōs -ōris, m: iam ibi nos duplicat advenientis … timos pavos Naev. fr.
  • tin work [tínwə:k] samostalnik
    predmet iz kositra
    množina (tudi edninska konstrukcija) talilnica kositra
  • tȉtra ž dial. kamenček, jabolko ali kak drug predmet, ki ga v igri mečeš kvišku, skupaj z enakim drugim predmetom in oba prestrezaš v roko
  • tondēllo m

    1. okrogel predmet

    2. kovnična matrica
  • tondo

    A) agg.

    1. obel, okrogel; pren. okrogel, točen:
    cupola tonda okrogla kupola
    numero tondo zaokroženo število
    voce tonda pren. poln, zvočen glas
    a tondo, in tondo v krogu
    essere tondo come una palla pren. biti okrogel, debel
    fare il conto tondo zaokrožiti račun
    sono ventimila lire tonde znese točno dvajset tisoč lir

    2. pren. omejen, bedast, zabit; robat:
    essere tondo come l'O di Giotto pren. biti zabit

    3.
    carattere tondo tisk antikva
    parentesi tonda okrogli oklepaj

    B) m

    1. krog; krogla:
    mezzo tondo polkrog

    2. umet. tondo
    scultura a tutto tondo, a tuttotondo obla plastika

    3. tisk antikva

    4. okrogel predmet

    5. okrogel krožniček, podstavek

    6. poleno

    C) avv. odkrito, jasno:
    parlare chiaro e tondo govoriti jasno in glasno
  • tool subject [tú:lsəbdžikt] samostalnik
    pedagoško, ameriško koristen ali potreben stranski predmet (stroka)
  • torillo moški spol bikec; figurativno običajni predmet razgovora