Franja

Zadetki iskanja

  • Effektivleistung, die, Technik efektivna moč, efektivni dosežek
  • Einbildungskraft, die, domišljija, domiselna moč, imaginacija, Philosophie umišljija
  • Einbildungsvermögen, das, domišljija, domiselna moč
  • élan2 [elɑ̃] masculin polet, nalet, zalet; zagon, zamah; figuré navdušenje; pogum; militaire udarna moč

    plein d'élan pogumen
    élan vital življenjska moč
    avoir de l'élan imeti polet, biti v poletu
    franchir l'obstacle d'un seul élan preskočiti oviro v enem samem zaletu
    prendre son élan vzeti zalet
  • encarecidamente nujno, na vso moč
  • entmachten odvzeti moč/oblast, oropati moči/oblasti
  • entmannen skopiti, kastrirati, figurativ vzeti moč
  • espíritu moški spol duh, duša; življenjska moč; živahnost, duhovitost, razum; zli duh, zlodej; izparina; špirit

    espíritu mal(ign)o, espíritu inmundo zlodej
    espíritu de vino vinski cvet, špirit, alkohol
    hombre de espíritu pogumen (odločen) človek
    cobrar espíritu opogumiti se
    dar (despedir, entregar, exhalar, rendir) el espíritu izdihniti dušo, umreti
    levantar el espíritu opogumiti se
    levantar los espíritus razburiti duhove
    beber el espíritu a alg. prisvojiti si mnenje koga drugega
  • espirituosidad ženski spol duhovna moč
  • espressione f

    1. izraz, izražanje:
    ha sul volto un'espressione di noia z obraza se mu bere zdolgočasenost

    2. ekspresivnost, izrazna moč:
    suonare un pezzo con grande espressione igrati skladbo z veliko ekspresivnostjo

    3. beseda, izraz:
    espressione dialettale narečna beseda
  • espressività f izraznost, izrazna moč, ekspresivnost
  • exarmō -āre -āvī -ātum

    1. razorožiti: Col., Lamp., dextras, Medos Lucan., cohortes T.; occ.: navem Sen. ph., pa tudi (o ladji) ladijske vrvi izgubiti: Paul. (Dig.)

    2. met. moč (od)vzeti komu, čemu, onesposobiti, (u)krotiti: taurum Val. Fl., serpentem veneno Sil.; accusationem Plin. iun. pobijati.

    3. pren. razorožiti = preprositi, utolažiti: mirabili formā nautas Petr., inferentem signa filium lacrimis suis Fl.
  • executive2 [igzékjutiv] samostalnik
    izvrševalna moč, eksekutiva
  • exstinguō (extinguō, gl. začetek ex ) -ere -(s)tīnxī -(s)tīnctum

    1. gasiti, pogasiti, ugasiti: extinguere lumen Lucr., lumina Ci. ep., extinguere ardorem, faces iam accensas Ci., id incendium non aquā, sed ruinā Ci. ep., ignem L., extinctis ignibus O., extinguere cinerem O., immersas faces Plin., calx exstincta Vitr.; med.: ex(s)tingui (u)gasiti, pogasiti: consumptus ignis sua sponte extinguitur Ci., ut olim deficere sol hominibus exstinguique visus est Ci., si ardens lucerna extinguatur Plin.; pren.: ex(s)tinguere sitim O., Sen. ph. (pekočo) žejo ugasiti, famem maligne Sen. ph. borno utolažiti; occ. izsušiti (izsuševati): dissipatam (aquam) rivis extingues Sors oraculi ap. L., extinguere mammas Plin., modico tepore succus extinguitur Cu.

    2. pren.
    a) „življenja luč komu upihniti“ = koga pokončati, pogubiti, usmrtiti, umoriti: seni animam extinguerem, extinguere puerum Ter., si eos extinguere voluerimus N., liberos extinguere parabant N., nobilitas multos mortalīs ferro aut fuga extinxit S., iuvenem fortuna morbo extinxit L., extinxti te meque V. ali natumque patremque cum genere extinxem V. (gl. opombo), me devota non extinxit arbos H.; v pass.: Cn. et P. Scipiones extincti occiderunt Ci., exstinctus funere V.; med.: ex(s)tingui = umreti, poseb. nenadoma, predčasno: si Pompeius tum esset extinctus Ci., hunc maturius extingui vulnere vestro Ci., Dareo extincto N. po Darejevi smrti, exstinctus (= mortuus) amabitur idem H., Scaurus Mamercus, in quo Scaurorum familia exstincta est Sen. rh. ki je z njim izumrla.
    b) ugonobiti, pokončati, razdejati, uničiti (uničevati), zatreti (zatirati), zadušiti, (o)slabiti; med. = (po)giniti: formam Ter., lex fumantis reliquias coniurationis extinxit Ci., extinguere furorem, pestem, perniciem, invidiam, inimicitias, consuetudinem, pulchritudinem, instituta, leges, censuram, imperium, eius salutem, populi Romani nomen Ci., infamiam Ci. izbrisati, cum extinguebas senatum, extincto senatu Ci., externa bella extinctā C., extinguere vestigia urbis L., famam L., V., nefas, pudorem V., non posse contumeliam extingui N. izbrisati se, familia extincta S. brez ugleda in veljave, extinguere (alii) odorem Plin., venena Plin. zamoriti; med.: extincto calore occidimus ipsi et extinguimur Ci., generis praesidia omnia extincta sunt S.
    c) occ. α) česa spomin zatreti, kaj iz spomina izbrisati, kaj pozabiti; med. v pozabo priti, pozabiti se: crimina sua, memoriam publicam Ci., vocem hominis … silentio L.; med.: sermo … oblivione posteritatis extinguitur Ci., rumor extinguitur Ci. β) jur. kaj razveljaviti, čemu moč vzeti (jemati); med.: (u)gasniti, moč izgubiti (izgubljati), miniti, prestati: exstinguere fidei commissum, ius pignoris Icti.; actio, stipulatio exstinguitur Icti.

    Opomba: Sinkop. obl.: cj. pf. act.: exstīnxit = exstīnxerit Pl.; ind. pf. act.: extīnxtī = extīnxistī V.; cj. plpf. act.: extīnxem = extīnxissem V.
  • Fachkraft, die, strokovna moč, strokovnjak
  • facultās -ātis, f (iz stlat. adv. facul = facile)

    1. možnost, priložnost, prilika: Ter., Lucr., Q., T., Suet. idr. facultas suscipiendi maleficii Ci., Miloni manendi nulla (facultas) fuit Ci., facultate oblatā Ci., ker se je ponudila priložnost, facultate uti (porabiti, izrabiti) Ci., f. fugae C., sui colligendi C., non modo defesso ex pugna excedendi, sed ne saucio quidem sui recipiendi facultas dabatur C., oppidum magnam ob ducendum bellum dabat (je nudilo) facultatem C., facultatem dimittere (vnemar pustiti, zamuditi) C., postquam vidit sibi non dari facultatem pro dignitate vivendi N.; z dat.: si facultas sit alendis sarmentis Col.; pesn. z inf.: f. nosse animos Val. Fl., est nobis saevire f. Stat.; z ACI: f. turmas Iulianas circumfundi Auct. b. Afr.; s finalnim stavkom: utinam hanc mihi facultatem causa concederet, ut possem hoc praedicare Ci., facultatem mihi oblatam putavi, ut tota re … deprehenderetur Ci.; occ. dovoljenje: quare ne perorandi quidem Ci., data est facultas N., datā facultate per provinciam itineris faciendi C.

    2. duševna moč, zmožnost, sposobnost, spretnost, nadarjenost: Val. Fl., quod alia quaedam in hoc facultas sit ingenii Ci., quae fuerit Pompei in dicendo facultas Ci., quae facultas dicendi huic crimini poterit obsistere? Ci., tum de moribus ingeniique facultatibus dicemus N.; occ. govorniški dar, govorniška spretnost, zgovornost: Sen. ph., Plin. iun., Suet., totam causam pro facultate sua explicavit Ci., ea facultas numquam amicorum periculis defuit Ci., ex his studiis haec quoque crescit facultas Ci.; meton. zaloga, obilje, obilica, zadostna množina (količina): Col., cuius generis erat in senatu facultas maxima Ci., dicit Romae sibi nummorum facultatem esse Ci., sine ulla facultate navium Ci., navium facultatem habere C., omnium rerum summa erat in eo oppido facultas C.; occ. v pl. = gmotna sredstva, denar, imetje, premoženje, imetek, bogastvo: Col., Q., Plin. iun., Suet., Iust., quantum quisque daret pro facultatibus, imperabat N., facultates ad largiendum magnas comparavit C., facultates ad parandum exiguae C. ut Thermitani hominis facultates ferebant Ci. Pogosto pren.: exhaustis patriae facultatibus N. pomožni viri, pomožna sredstva, pripomočki, tantas videri Italiae facultates C., facultates belli Ci. stroški.
  • flōs, flōris, m (prim. lat. flāre, flēmina, follis, folium, got. blōma nem. Blume)

    I.

    1. cvet, cvetlica, cvetka: fl. agri V. poljska cvetlica, flores rosarum Lucr., fl. rosae, flores verni H., fl. thymi, croceus O., florum omnium varietas Ci., sepulcrum floribus ornare Ci., flores legere V., O., carpere O., decerpere Lucr., flores coronaeque Cu. (gr. ἕν δὶα δυοῖν) cvetlični venci, flores ad mel faciendum idonei Sen. ph. medne cvetlice, cvetlice, ki tvorijo med, florem mittere Plin. cvet roditi, cveteti, flos (kolekt.) sertus et solutus Ap.; pren. v pl. cvet(je) (= florilegij, cvetober) česa najboljšega: flores rerum carpere Plin. izbrati cvetje iz spisov, breve velut florum corpusculum feci Iust. (o spisu).

    2. meton. v pl. cvetlični sok, medeni sok: Plin. fuco et floribus oras explent (apes) V., rure levis verno flores apis ingerit alveo Tib. apis inde tulit collectos flores O.; pren. o gledališkem odru, poškropljenem z žafranovim sokom in potresenem s cvetlicami: recte necne crocum floresque perambulet Attae fabula si dubitem H. —

    II. metaf.

    1. cvet (življenja, let, dobe), mladostna moč, mladostna čvrstost: Ter., O., fl. aetatis Ci., Lucr., L., O., Cu., iuventae L., Cu. fl. perpetuus aevi O. primaevo flore iuventus V., senectus redit in florem O. se zopet pomladi, viridissimo flore puella Cat., fl. animi Sen. ph., Stat., in flore primo … iuvenis exstinctus est Plin. iun.; evfem. (v spolnem oziru) mladostna čvrstost, nedolžnost: florem aetatis Hasdrubal ipse patri Hannibalis fruendum praebuit L., castum amisit polluto corpore florem Cat., florem aetatis in Bithynia contaminatum Suet.; meton.
    a) (o osebah) cvetoče mlado moštvo, mladina, cvet ali jedro (prim.: Αθηναίων ἄνθος pri Tukididu): fl. equitum Ci., tirones milites, flos totius Italiae ac robur Ci. cvet … in jedro, optimorum civium vel flos vel robur Ci., fl. nobilitatis et iuventutis Ci., quod flos, quod roboris in iuventute erat, amiserunt L., fl. virûm V.
    b) (o rečeh) cvet, jedro = najboljše, najvišje česa: fl. vini Ca., Pac. ap. Non., Pl., Bacchi (= vini) Lucr. moč, flammai (= flammae) Lucr. blesk, sijaj, lactis Vitr. smetana, olei Plin. prvo, najboljše olje, tako tudi fl. cerae, salis Plin., farinae Plin. cvetna moka, visci Plin. kar po vrhu plava, marmoris et gypsi Col. drobnejši in čistejši prah, cenae Favorinus ap. Gell. najboljša jed.

    2. cvet (moči), cvetoča (sijajna) doba: in ipso Graeciae flore Ci., fl. virium L.

    3. kras, dika: Castricium florem iuventutis adpellant Ci., Gallia est flos („biser“) Italiae Ci., agrum Sabinum, florem Italiae, proponere Ci., ipsum florem dignitatis infringere velle Ci. izborno dostojanstvo; o govoru = lepotina, cvetka: intelleges … eorum pigmentorum … florem et colorem defuisse Ci., (oratio) conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus Ci., alia (copia) floribus laeta Q.; occ.
    a) okras brade, mah, puh: tum mihi prima genas vestibat flore iuventas V., fl. genae Lucan. ali fl. iuvenilis Cl.
    b) kot arhit. t. t. cvetlica = okrasek na glavi korintskega stebra ali na kupoli: Vitr.
  • fortitude [fɔ́:titju:d] samostalnik
    trdnost; moralna moč; pogum
  • generātiō -ōnis, f (generāre)

    1. (človeška in živalska) rodilna moč, rodnost, roditev: PLIN., CAEL. deorum zarod (Heziodova ϑεογονία) LACT.

    2. meton. človeški (za)rod, človeštvo: AMBR.
  • glīscō -ere (–) (–)

    I. rasti (v ognju), vzplamteti, vžgati se, narasti, (po)množiti se, (po)večati se: ventus gliscens S. FR., copia voluptatum gliscit ille, ignis oleo CI. AP. NON., gliscens labes SIL., eo (stercorando) quasi pabulo gliscit (terra) COL., gliscit asellus, turtur COL. se redi, sanie gliscit cutis STAT. oteka, gliscere numero legiones aut minui T., gliscentibus negotiis T., multitudo familiarum, quae gliscebat immensum T. –

    II. metaf.

    1. (o strasteh in stanjih) narasti, (po)večati se, (po)množiti se, moč dobi(va)ti, (raz)širiti se: formae conflatus amore ignis, Alexandri Phrygio sub pectore gliscens LUCR., accenso gliscit violentia Turno V., invidiam eam, sua sponte gliscentem, ... unius calamitas accendit L., ne glisceret neglegendo bellum L., bellum, gliscens iam aliquot per annos L., gliscente in dies seditione L., gliscentis discordiae remedium T., fama gliscit gressu SIL.; v dep. obl.: ut maior invidia Lepido glisceretur SEMPRONIUS ASELLIO AP. NON.

    2. (o osebah)
    a) rasti v bogastvu, bogateti: gliscere singulos T.
    b) biti navdan s čim, npr. α) biti vnet od veselja, srčno se veseliti: gliscit tepentis lumina torva videns STAT. β) od kake strasti vnet biti, goreti, plameneti: ferro dulci (od bojaželjnosti) STAT.; z inf.: gliscis regnare superbus STAT. strastno želiš.