Franja

ob-rigēscō -ere -riguī (ob in rigēscere) otrpniti, okrepeneti, odreveneti: nocti ni interveniat (sc. sol) fructus per pruinam obriguerint Pac. fr., Luc. ap. Non., Varr., quod pars earum (sc. regionum) appulsu solis exarserit, pars obriguerit nive pruināque Ci., ita Sopater de statua M. Marcelli, cum iam paene obriguisset, vix vivus aufertur Ci.; metaf.: quid ergo? viro non vel obrigescere satius est? Sen. ph., contabui dolore et obrigui timore Aug.

obsequium -iī, n (obsequī)

1. ustrežljivost, ugodljivost, popustljivost: o. et comitas Ci. ep., obsequium amicos, veritas odium parit Ter., obsequio grassare H. postopaj (prav) hlapčevsko = kaži se (prav) vljudnega; metaf. (o stvareh): obsequio flectitur ramus O. se vdaja (popušča) in upogiba, obsequium aquarum O. ustrežljiv tok; s subjektnim gen.: o. amantis O., caelibis H., obsequia fortunae Cu. ker mu je bila sreča mila, ker mu je bila sreča naklonjena, indulgere obsequio plebis L.; z objektnim gen.: desiderii Cu. izpolnitev želje, ventris H. ustrežljivost (strežba) trebuhu = požrešnost, in obsequium regentis parati T., o. in regem L.

2. occ.
a) pokorščina, pokornost, poslušnost, voljnost (naspr. contumacia): H., Pers., Pr., N., Suet. idr., equi obsequium experiri Cu., o. erga imperatorem, in principem T., populum in obsequia principum formare Iust. priseči (prisegati) komu zvestobo.
b) kot voj. t.t. vojaška pokorščina, vojaška podreditev: Ci. ep. idr., contra morem obsequi T., amor obsequii T.; meton. (večinoma v pl.) vojaški sli, ordonančni oficirji (ordonančniki); varovanci, spremljevalci, spremstvo: Cass., marinum o. Ap., milites ad obsequia iudicum vel tribunorum deputare Veg., ratio obsequiorum Veg.
c) ustrežljivost s telesom = telesno predajanje, spolna ustrežljivost, telesna združitev, spolni odnos (o ljudeh in živalih): Cu., Col., Petr., flagitiosa obsequia T., obsequium amatori venditare O. prepuščati telo za denar.

obsōnātor (opsōnātor) -ōris, m (obsōnāre) nakupovalec (mesa, zelenjave, prilog) za kuhinjo: vel hilarissumum convivam hinc indidem expromam tibi vel primarium parasitum atque obsonatorem optumum Pl., opsonator (naslov epigrama) Mart., obsonatores, quibus dominici palati notitia subtilis est Sen. ph., in piscibus obsonatores et rhetores (sc. nascuntur) Petr.

obstāculum -ī, n (obstāre) napotje, napota, ovira, prepreka, zapreka: lunae vel nascentis incrementa vel senescentis dispendia vel deli[n]quentis obstacula Ap., acciri … placuerat Gallum, ut auxilio destitutus sine ullo interiret obstaculo Amm., castra … occupata sine obstaculo Amm., rumpere obstacula Prud., remoto paululum obstaculo contorti crinis a facie M., obstacula montium M.

obticentia -ae, f (obticēre) umolknitev, molk; kot retor. figura kratko pretrganje stavka, kratek zamolk (gr. ἀποσιώπησις): ἀποσιώπησις, quam idem Cicero reticentiam, Celsus obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, et ipsa ostendit aliquid adfectus vel irae, ut quos ego — sed motos praestat componere fluctus, vel sollicitudinis et quasi religionis Cels. ap. Q.

ob-turbō -āre -āvī -ātum (ob in turbāre)

1. v nered spraviti (spravljati), (z)mešati, (z)mesti, (z)begati: equus … clamore territus (splašen) quosdam occurrentium obturbavit T., hostes denso agmine o. T.; occ.
a) (s)kaliti: proculcatione aquam Plin.
b) prevpiti, prekričati: obturbabatur militum vocibus T.; abs.: obturbabant patres T. so hrumeli zoper to; pass. brezos.: obturbatur, obstrepitur Plin. iun.

2. metaf. (z)motiti, v besedo seči (segati) komu: Pl., ne me obturba et tace Ter., necubi lectorem vel auditorem obturbaret vel moraretur Suet., quam (sc. solitudinem) non obturbavit Philippus Ci. ep. ni zmotil, ni prekinil; occ. omotíti (omótiti), omamiti (omamljati): me scriptio et litterae (pisanje in branje) non leniunt, sed obturbant Ci. ep.

ob-umbrō -āre -āvī -ātum (ob in umbrāre)

1. senčiti, obsenčiti (obsenčevati), zasenčiti (zasenčevati): V., Cu., Iust. idr., coma plurima umeros, ut lucus, obumbrat O., o. sibi Plin. senco si delati; occ. (po)temniti, zatemniti (zatemnjevati): obumbrant aethera telis V., nubes solem obumbrant Plin.

2. metaf.
a) (po)temniti, zatemniti (zatemnjevati): sensus Q., honestissimis sensibus res turpes Arn., numquam obscura (nepomembna, neimenitna) nomina, etiam si aliquando obumbrentur T.; preg.: sapientia vino obumbratur Plin. vino zamegli razum.
b) na lahno pokri(va)ti, prekri(va)ti, zakri(va)ti: non obumbrato vel obtecto calvitio Ap., obumbrata germina Pall.
c) prikri(va)ti, skri(va)ti, pritajiti (pritajevati), (o)lepotičiti, olepš(ev)ati, izgovarjati: Amm., erroris sub imagine crimen obumbres O., nec ullus error, qui facti crimen obumbret, erit O., simulationem lacrimis Petr.
d) braniti, ščititi: (sc. Turnum) magnum reginae nomen obumbrat V.

oculeus 3 (oculus)

1. poln oči, mnogook, okat: Argus Pl., et ecce subitum prosilit quaedam gemmata nec minus totis artubus decenter oculea M. z zvezdami (kakor z očmi).

2. bistrook, bistroviden: vides hominem ferreum et insomnem, certe perspicaciorem ipso Lynceo vel Argo et oculeum totum Ap.

oculitus, adv. (oculus) kakor svoje oči, kot punčico svojega očesa: qui amant ancillam meam Phidullium oculitus Pl. fr. ap. Non., [oculitus dicitur, ut fu]nditus, penitus, signifi[catque tam carum esse quam ocu]lum, vel instar [oculi esse P. F.

odium -iī, n (odīre, gl. ōdī)

1. sovraštvo, mržnja, črt, sovražnost, zoprnost = nenaklonjenost (naspr. amor, benevolentia, favor, gratia), pl. odia tudi = pojavi (izrazi, vzgibi) sovraštva: Ter., H., Plin., Sen. ph., Sen. tr. idr., odium est ira inveterata Ci.; s subjektnim gen.: in odium Graeciae pervenit N. (gl. spodaj besedno zvezo), odio ingratae civitatis expulsus N.; z objektnim gen.: se non odio hominis (do moža) id fecisse N., odium mulierum, Autronii Ci., regis Iust., vestri Ci. do vas, defectionis C. zaradi odpada; z adj. ali svojilnim zaimkom: o. decemvirale L. do decemvirov, o. tuum Ter. do tebe, o. nostrum O. ali vestrum L. do nas, do vas; s praep.: o. in omnes Ci., in Romanos Vell., Aur., in mulieres Gell., nota in eum Seiani odia T., o. erga Romanos N., adversus Persas L., adversus hostes Val. Max., procerum odia inter se Iust., intestinum inter patres plebemque o. L. Pomni: odia sibi conciliare Ci. ali suscipere odium alicuius Ci. ep. ali in odium alicuius (per)venire N. nakopati si sovraštvo koga, incurrere in odia hominum Ci. priti (zabresti) v sovraštvo, alicui esse odio C. ali in odio L. osovražen (zoprn) biti komu, odio habere aliquem (aliquid) Pl., O. ali odium habere in aliquem (aliquid) Ci. sovraštvo (mržnjo) gojiti do koga (česa), črtiti (sovražiti) koga (kaj), odium concipere (suscipere N.) in aliquem Ci. sovraštvo naperiti (naperjati) proti komu (v koga), (za)sovražiti koga, in odium quemquam vocare Ci. ali odium facere (alicuius rei) Q., Plin. pristuditi, omrziti, omraziti, priskutiti koga (kaj), magno odio in aliquem ferri N. zelo črtiti koga, odium alicuius rei me cepit Ci. zasovražil sem kaj, mrzi mi kaj, priskutilo se mi je kaj.

2. meton. predmet sovraštva (mržnje) =
a) zoprn, osovražen, zagaten, neprijeten človek: Pl., Ter., Antonius, insigne odium (poseben predmet sovraštva) omnium hominum vel … deorum Ci., odium eos omnium populorum esse Iust.
b) zoprno, sovražno, nadležno vedenje: Ter., odio qui possit vincere regem H., quod erat odium! quae superbia! Ci.
c) zoprnost, neprijetnost, gnus, stud: neque agri neque urbis odium me percepit Ter. ni mi zoprno niti podeželje niti mesto, odio es Pl. neprijeten si mi, sin odio est vobis Pl., ne novi verbi assiduitas odium pariat Corn.

olīvitās -ātis, f (olīva) nabiranje (trgatev) oliv: de olivitate oleas esui optime condi scribit Cato orcites et puseas vel virides in muria vel [in] lentisco contusas Varr., tum denique, omnis cum lucerna conbusta est in lucubrando olivitasque consumpta est Varr. ap. Non., nunc ad ipsam rem veniendum est, quamquam multa omissa sint, quae sicut ante vindemiam, sic et ante olivitatem praeparanda sunt Col., media est olivitas plerumque initium mensis Decembris Col., sequitur autem frigus hiemis, per quod olivitas, sicut vindemia, curam vilicae repetit Col., quod vocabulum potius frequentari debebat, quam nullum eius significationis causa haberemus: quamvis quidam olivitatem [m]eam dicant Fest.; v pl.: largissimae olivitates Col.

omni-nōminis -e (omnis in nōmen) vseimen = ki ima vsa imena, ki ga lahko imenujemo z vsemi imeni: non enim spero totius maiestatis effectorem omniumque rerum patrem vel dominum uno posse quamvis e multis composito nuncupari nomine: hunc vero innomine[m] vel potius omninomine[m] esse, siquidem is sit unus et omnia, ut sit necesse aut omnia eius nomine aut ipsum omnium nominibus nuncupari Ap. (o bogu).

orior -īrī, ortus sum, toda oritūrus (iz *r̥-i̯ōr; indoev. kor *er- vzbujati, premikati; prim. skr. r̥ṇóti, r̥ṇváti (on) se dviga, se premika, gr. ὄρ-νυ-μι vzbujam, premikam, gibljem, ὄρ-ωρ-α razburjen sem, ὀρούω planem, ἔρνος mladika, veja, umbr. ortom (= ortum), urtas (= ortae, surgentes), urtes (= surgentibus), got. rinnan, rann, stvnem. rinnan = nem. rinnen, rennen)

1. dvigniti (dvig(ov)ati) se, vzdigniti (vzdigovati) se, vsta(ja)ti, nasta(ja)ti: consul oriens de nocte silentio L., ortus est longe saevior Catulus S. fr.; metaf.: oritur tempestas N., oriens ventus N., incendium ortum L., oritur clamor C., bellum Ci., caedes V., seditio Cu., rumor ortus Ci.

2. vziti (vzhajati), (po)kazati se, prikaz(ov)ati se, pojaviti (pojavljati) se: V., Col. idr., stella oriturque caditque O., lux oritur H. dan se zaznava, svita (dani) se, lux oriens Cat., dies oriens Tib., ortā luce C. ob jutru, zjutraj, solem atque lunam … semper occĭdere atque oriri … Lact., ab orto (vzhajajočega) sole Cu., ab orto usque ad occidentem solem L.; od tod oriens sol vzhod: ad orientem solem spectare C. proti vzhodu; pa tudi Jutrovo, Vzhod, Orient: Ci.; pren.: oritur monstrum V. se prikaže.

3. iziti (izhajati), pri(haja)ti, izvirati, nasta(ja)ti: Pl., Ter., Pac. ap. Ci., Plin., Plin. iun., Lucr. idr., unde haec flamma oritur? Enn. ap. Ci., Rhenus oritur ex Lepontiis C., Maeander ex arce summa ortus L., Tigris oritur in montibus Uxiorum Cu., amnes Caucaseo monte orti Cu., ex eo medio quasi collis oriebatur S. je vzkipeval, se je dvigal; pren.: aestūs oriuntur Cu. nastopa(jo), a naturā amicitia orta Ci., officia, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis Ci.

4. (po)roditi se, iziti (izhajati), rodu kakega biti: Q., Vell., in quo (sc. solo) ortus es Ci., stirpe regiā ortus Cu., eā familiā ortus S., ortus ex eā familiā L., ex concubinā ortus S., Belgas esse ortos ab Germanis C., equestri loco ortus Ci., ex eodem loco ortus Ter., pueri orientes Ci. ki se rodijo (rojevajo), homo a se ortus Ci. = homo novus človek brez slavnih pradedov, ki je prvi izmed svoje rodovine dosegel kurulsko čast (ki je postal plemenit po svoji zaslugi), novinec v kurulski časti.

5. rasti, zrasti: oriens una Ci., pinus V., olea vitisque T.

6. priče(nja)ti se, zače(nja)ti se: Vell. idr., ab his sermo oritur Ci., nox oritur O., Belgae a Galliae finibus oriuntur C., initium turbandi omnia a feminā ortum est L. — Od tod

I. pt. pr. oriēns -entis, m (sc. sol) vzhajajoče sonce, vzhod, in sicer

1. sončni bog, Sonce, Sol: Stat., me saevus equis Oriens adflavit anhelis V., hinc Oriens cum se demiserit undis O.

2. meton.
a) jutro, vzhod (naspr. occidēns večer, zahod): simulacrum ad orientem convertere Ci., in orientem versum esse L., ad orientem vergere Cu. ali spectare Vitr., qui has nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt Ci., oriens aestivus Plin. poletna vzhodna stran (poletna stran sončnega vzhoda), oriens hibernus ali brumalis Col. zimska vzhodna stran (zimska stran sončnega vzhoda), oriens vernus vel solstitialis Gell.
b) Vzhod, Jutrovo, Orient: Plin. iun., ad orientis partes in exilium ibit Ci., orientis incolae (naspr. ad occasum habitantes) Plin., universum orientem in potestatem redigere Iust., spoliis orientis onustus V. —

II. pt. fut. pass. oriundus (nikdar oriendus!) 3 izhajajoč, izvirajoč, po rodu od kod, rodu (gen.): Pl. idr., nati Carthagine, sed oriundi ab Syracusis exule avo L., Argis, a Troiā, ab Lavinio, ab Albanorum stirpe L., ex Achaiā, ex Etruscis L., liberis parentibus Col.; metaf.: Albā oriundum sacerdotium L.

ōsor (ōssor Pl. ) -ōris, m (ōdisse) sovražnik, sovražilec, mrzilec, mrzitelj: uxoris, mulierum Pl., osores et amatores quorundam hominum deos fingere Ap., osor quoque nec amicus virtutum sit necesse est Ap., suos osores vel detractores Aug., sanguinis humani Aus.

paenuleus (Paenuleus) 3 (paenula) k plašču sodeč, plaščev, ogrnjen s plaščem: paraverat sane p[a]enulas populo coloris russei dare Macrinus imperator in honorem Antonini filii sui, quae vocarentur Antoninianae, ut caracallae Bassiani dictae sunt, adserens melius filium suum Paenuleum vel P[a]enularium dicendum, quam Caracallus esset [et] dictus Bassianus Lamp.

pāgānālia -ium, n (pāgānus) paganálije, praznik okrožja, vaški (podeželski) praznik: dies Septimontium nominatus ab his septem montibus, in quis sita urbs est; feriae non populi, sed montanorum modo, ut paganalibus, qui sunt alicuius pagi Varr., conceptivae sunt quae quotannis a magistratibus vel a sacerdotibus concipiuntur in dies vel certos vel etiam incertos ut sunt Latinae Sementivae Paganalia Compitalia Macr.

palpō² -āre in večinoma palpor -ārī -ātus sum (prim. gr. ψάλλω udarjam, prožim, pukam, pulim, ψαλμός brenkanje, stvnem. fuolen = nem. fühlen, lat. palpus, palpō, palpebra, palpitō idr.)

1. tepljáti, tapljáti, trepljáti, gláditi, božati: modo pectora praebet virgineā palpanda manu O., animalia blandi manu palpata magistri Prud., equum permulcere vel palpari Ulp. (Dig.).

2. metaf. drugovati s kom, dobrikati se, prilizovati se, láskati komu, ljubkovati: Luc. ap. Non., blande mulieri palpare Acc. fr., mulieri palpabitur Pl., cui male si palpere recalcitrat H., quem munere palpat Iuv., Veneris iram palpare Ap. skušati utolažiti, ut malarum societate palpentur Hier.; abs.: hoc sis vide, ut palpatur Pl., viden, scelestus ut palpatur Pl., nihil asperum territumque palpanti est Sen. ph.

Panda -ae, f (pandere) Pánda

1. boginja odpiranja: est enim rectus casus eius vocabuli, sicut in libris veterum scriptum est, „Nerio“, quamquam M. Varro in satura Menippea, quae inscribitur Σκιομαχία, non „Nerio“, sed „Nerienes“ vocative dicit in his versibus: te Anna ac Peranna, Panda Cela, te Pales, Nerienes [et] Minerva, Fortuna ac Ceres Varr. ap. Gell., quod … viam pandere atque aperire permissum est, dea Panda est appellata vel Pantica Arn.

2. reka v Skitiji: T.

pannōsitās -ātis, f (pannōsus) cunjavost, (u)velost: cutis veluti ruginosa vel sulcata pannositas, quam Graeci ῥάκωσιν vocant Cael.