Franja

Zadetki iskanja

  • giurare

    A) v. tr. (pres. giuro) priseči, prisegati:
    giurare sul proprio onore priseči na svojo čast
    giurare il falso krivo priseči
    giurare il vero prisegati na resničnost česa
    giurare odio, amore, fedeltà priseči sovraštvo, ljubezen, zvestobo
    giurare sulla parola altrui prisegati na besede koga drugega
    giurare le leggi, lo statuto svečano se obvezati k spoštovanju zakonov, ustave
    giurarla a uno priseči, obljubiti komu maščevanje
    ti giuro che le cose sono andate così ekst. prisegam ti, da je bilo tako

    B) v. intr. pravo priseči, prisegati:
    giurare innanzi al Parlamento priseči pred parlamentom
    giurare nelle mani di qcn. pravo priseči pred kom
  • glasb|a ženski spol (-e …) die Musik, -musik (alpska Alpenmusik, baletna Ballettmusik, cerkvena Kirchenmusik, ciganska Zigeunermusik, četrttonska Vierteltonmusik, črnska Negermusik, dvanajsttonska Zwölftonmusik, domača Hausmusik, filmska Filmmusik, s plošč Schallplattenmusik, instrumentalna Instrumentalmusik, klavirska Klaviermusik, komorna Kammermusik, koncertna Konzertmusik, ljudska Volksmusik, odrska Bühnenmusik, Theatermusik, operetna Operettenmusik, operna Opernmusik, orgelska Orgelmusik, orkestrska/orkestralna Orchestermusik, plesna Tanzmusik, programska [Programmusik] Programmmusik, razpoloženjska Stimmungsmusik, resna E-Musik, rockovska Rockmusik, salonska Salonmusik, zabavna Unterhaltungsmusik)
    glasba po željah das Wunschkonzert
    serialna glasba serielle Musik
    … glasbe/glasbo Musik-
    (ljubezen do die Musikliebe, prijatelj Musikfreund, sociologija Musiksoziologie, teorija Musiktheorie, učitelj Musiklehrer, zgodovina Musikgeschichte, zgodovinar Musikhistoriker, akademija Musikakademie)
  • globòk (-ôka -o) adj.

    1. profondo (tudi ekst.):
    globok vodnjak pozzo profondo
    obleka z globokim izrezom abito con profonda scollatura
    globok sneg neve alta
    prepad med nama je vsak dan globlji tra noi due l'abisso si fa sempre più profondo

    2. (ki ima v notranjosti veliko razsežnost) profondo, fondo; alto:
    globoka rana ferita profonda
    v globoki noči nel profondo della notte, a notte fonda, alta
    biti v globoki zimi essere nel pieno dell'inverno

    3. (ki ima nizek ton) profondo:
    globok glas, smeh voce profonda, riso profondo

    4. (sposoben močno doživeti) profondo:
    globok mislec pensatore profondo

    5. (ki zadeva bistvo) profondo:
    globoka kriza sistema crisi profonda del sistema

    6. (ki se pojavlja v visoki stopnji) profondo, forte, intenso, fermo:
    globoka ljubezen amore profondo
    globok odpor repulsione profonda
    globok strah forte paura
    po mojem globokem prepričanju sono fermamente convinto
    globoka starost tarda età, età avanzata, veneranda
    globoke oči occhi profondi
    globoki tisk calcografia
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    fiziol. globoko dihanje respirazione profonda
    agr. globoko oranje aratura profonda
    globoko zmrzovanje surgelamento
    globok požirek sorsata
    globok priklon salamelecco
    pog. globoki krožnik fondina
  • gojíti (-ím) imperf.

    1. coltivare, allevare; curare:
    gojiti hmelj, čebele coltivare il luppolo, allevare le api
    pren. gojiti gada na srcu scaldare una serpe in seno

    2. pren. knjiž. (krepiti, razvijati, utrjevati) nutrire, rafforzare, rinvigorire, sviluppare:
    gojiti občutek odgovornosti nutrire il senso della responsabilità
    gojiti voljo, značaj rinvigorire la volontà, il carattere

    3. (biti dejaven na določenem področju) fare, occuparsi, praticare; custodire:
    gojiti glasbo fare musica, occuparsi di musica
    gojiti šport fare, praticare lo sport

    4.
    gojiti ljubezen amare
    ne gojiti nobenih iluziji non farsi illusioni
    gojiti sovraštvo do koga nutrire, covare odio per qcn.
    gojiti spoštovanje nutrire rispetto (per)
    gojiti upe cullare speranze
  • grúda gleba f ; bola f

    gruda zemlje terrón m
    domača, rodna gruda (fig) país m natal; terruño m
    biti navezan na domačo grudo tener apego al terruño
    ljubezen do rodne grude apego m al terruño
  • gusto moški spol okus, dober okus, zadovoljstvo, všečnost; usluga; muha(vost), domislek

    gusto picante oster okus
    gusto soso, gusto insípído pust ali priskuten okus
    gusto por las flores ljubezen do cvetlic
    gusto a la música smisel za glasbo
    dar gusto ugajati, vseč biti, prijati
    dar gusto (a) ustreči komu, komu zadovoljstvo pripraviti, ugoditi
    dar a uno por el gusto komu na ljubo nekaj napraviti
    no es de mi gusto ni mi všeč
    estar a (su) gusto prijetno se počutiti
    hablar al gusto povšeči govoriti
    hacer su gusto po svoji mili volji napraviti
    quitar a alg el gusto (de) komu kaj pristuditi ali zagreniti
    tener buen gusto imeti dober okus
    (tengo) mucho gusto en conocerle (¡tanto gusto!) veseli me, da vas spoznam
    el gusto es mio mene veseli (da vas spoznam)
    sobre gusto(s) no hay disputa okusi so različni
    a gusto po mili volji, poljubno
    con gusto rad
    por gusto za šalo, za zabavo
    a gusto del comprador po kupčevi želji
  • hčerinsk|i (-a, -o) töchterlich; Tochter- (celica die Tochterzelle, firma die Tochterfirma, generacija die Tochtergeneration, ljubezen die Tochterliebe, jedro der Tochterkern)
  • *home [om] anglais, masculin dom; domačnost

    home d'enfants dom za otroke
    amour masculin du home ljubezen do doma
  • idealiziran pridevnik
    (olepšan) ▸ idealizált
    idealizirana podoba ▸ idealizált kép
    idealiziran lik ▸ idealizált figura, idealizált alak
    idealizirana preteklost ▸ idealizált múlt
    idealizirana ljubezen ▸ idealizált szerelem
    Morda pa se motim in imam preveč idealizirano podobo pravnega svetovalca. ▸ Talán tévedek, és túlságosan idealizált képet alkotok a jogi tanácsadóról.
    Narava je bila v nasprotju z mestnim življenjem idealizirana – nedotaknjen raj na zemlji.kontrastivno zanimivo A természetet a városi élettel szemben érintetlen földi paradicsomként idealizálták.
  • immoler [-le] verbe transitif žrtvovati; pogubiti, pobiti, poklati; religion darovati

    immoler son amour à son devoir svojo ljubezen žrtvovati svoji dolžnosti
    il est immolé aux intérêts de sa famille on je žrtev interesov svoje družine
    s'immoler žrtvovati se, žrtvovati svoje življenje, svoje interese
  • in … 2 (gr. ἐν, ἐνι in εἰς = ἐνς, sl. v, nem. in, v sestavah ein). Glasoslovne opombe: pred ustničniki b, p, m se „in“ (v sestavi) nav. priliči v im-, pred jezičnikoma l, r v il-, ir-; pred gn stoji samo i-; prim. ī-gnōscere; pred f in s se je samoglasnik izgovarjal dolgo, obenem pa se je oslabil soglasnik: ī(n)-ferre, ī(n)-sipiens; sicer kratko: in-tuli. Uporablja se:

    A. adverbialno (v sestavi)

    1. pri pojmih mirovanja: v, notri, na, ob: incolere, instare, inesse; pri adj.: insignis, illustris.

    2. pri pojmih gibanja: v, noter: incidere, incidere, inire, inludere, inlaqueare, instituere, insuere idr.; pri adj.: in-curvus na znotraj ukrivljen; occ. pomeni začetek: in-gravesco, in-dolesco, in-auguro idr.

    3. oba odnosa v eni besedi: includere in carcerem ter in carcere Ci., innare Ci., V., L.

    B. prepozicionalno: v; kakor vsi predlogi določa prvotno tudi „in“ glagolski pojem krajevno; po glagolskem pomenu stoji torej ali acc. (pri pojmih premikanja) ali abl. (pri pojmih stanja, mirovanja).

    I. pri acc.

    1. kot sklon smeri, in sicer krajevno in metaf.: noter — v, na, tja — proti; prvotni pomen sklonov se je ohranil popolnoma v mestnih imenih: Romam venire Ci.; enako tudi v običajnih oblikah: domum domov, rus na kmete idr. Za natančnejšo določitev prostora (kraja) se uporabljajo praep.: ad urbem vel potius in urbem exercitum adducere Ci., ex Asiā in Europam exercitum traiecit N., in castra Sullae mors Roscii nuntiatur Ci., de convivio in vincla atque in tenebras abripi Ci., corpus abiecit in mare Ci., se in conclave committere Ci., se in Thraciam abdere N., Ci., in aram confugere Ci. na … , quam longe est hinc in Galliam? Ci., augur fit in Metelli locum Ci., in familiae luctum nubere Ci. v žalujočo rodbino se primožiti, se in medios hostes inmittere Ci. v sredo sovražnikov; od tod tudi samo v določitev smeri: omnes in unum spectant Ci. tja nanj, terra vergit in septentrionem C. proti severu, in Galliam versus S., in meridiem versus Cu. Od tod pogosto pren.: in eos est scripta lex Ci. zanje = zoper njih, suspicio in vosmet ipsos recidit Ci. pada na vas nazaj, in aliquid peccare Ci.; pogosto: in aliquid vertere, convertere, mutare L., Cu. v kaj spremeniti, Himera in muliebrem figuram formata Ci. upodobljena v ženski podobi (kot ženska), in utramque partem disputare Ci. za in proti. Pri adj., ki izražajo kako duševno stanje: ita in te animatus Ci., aequus, iniquus, acerbus, crudelis in te Ci., tam durus in plebem noster ordo Ci., putarem te gratum in deos Ci., dicax in aliquem Ci., idem in Dolabellam, qui in Carbonem fuit Ci. prav tak (takih misli) nasproti … , kakor … Tako tudi pri subst., ki izhajajo iz glag.: aditus in id sacrarium non est viris Ci., adventus in urbes Ci., ascensus in Capitolium Ci., iter in Graeciam Ci. ali pa izražajo kako duševno stanje: in rem publicam habebat animum eius modi Ci., amor in patriam Ci. ljubezen do domovine, odium patris in filium Ci., praestanti in me benevolentia fuerunt Ci. tudi: iudex in eum sum Ci., lex de vi est in eos, qui … Ci. je naperjena proti tistim, supplicium reperitur in eum Ci., multi in istum testes Ci. tako se uporablja „in“ poseb.:
    a) da označi raztezanje v prostoru: patere in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX C., murus in altitudinem pedum XVI C., trecentos (pedes) cippus in agrum hic dabat H. 300 čevljev „v globino“ (naspr. in fronte, gl. cippus).
    b) pri razdelitvah: Gallia divisa est in partes tres C., orationem divisam esse in partīs duas Ci., distribui causam in crimen et in audaciam Ci., agrum in iugera dena discribere Ci.; tako poseb.
    c) pri distributivnem razmerju: discribebat censores binos in singulas civitates Ci. po dva na vsako mesto, ne amplius in iugera singula quam terna medimna exigeret Ci., quaternos denarios in singulas vini amphoras exegit Ci., lex in annos singulos sacerdotem capi iubet Ci. vselej za eno leto, in annos singulos sexagena milia imperavit Ci. za posamezno (vsako) leto, letno, terna milia in singulos menses N. mesečno; tako tudi: in singulos dies ali in dies Ci., C., H. od dne do dne, vsak dan; prim.: in dies dolores accrescunt N., quid quisque vitet in horas … H. od ure do ure.
    č) iz pojma smeri se je razvil pojem namena (smotra): in huius modi sponsionem testīs dare Ci., nullam pecuniam Gabinio nisi in rem militarem datam Ci., haec civitas mulieri in redimiculum praebeat … Ci., in classem sumptum facere N., in consilium dari N. kot pridani svét(niki), pecuniae erogatae in operum locationes Ci., servos in quaestionem polliceri Ci., postulare Ci. za preiskavo.
    d) „in“ prehaja v načinoven pojem: cives Romani servilem in modum cruciati et necati Ci., hostilem in modum L., classis in speciem (navidezno) praeclara, sed infirma Ci., mirandum (admirandum H.) in modum aptus Ci. ali patiens H., tabulae in ordinem confectae Ci., ne quis in perniciem populi popularis esse posset Ci.; pesn.: in plumam V. kakor pero; tako poseb.: in eam rationem loqui Ci. v tem smislu = tako, recitatae sunt tabellae in eandem fere sententiam Ci., senatus consultum fit in haec verba L.; prim. in eas leges L. na te pogoje = s temi pogoji, pod temi pogoji, in ea munera T. pod pogojem, da se prinesejo ti darovi.
    e) pogosto v zvezi s subst. v popolnoma adverbialnem pomenu: invicem vzajemno (drug drugega); tudi: izmenoma, po izmeni, izmenjaje, zdaj eden, zdaj drugi, incassum slepo, brez uspeha, in universum Ci. v obče, splošno, in rem esse S., L. stvari primeren biti, stvaren biti, in quantum Ci. kolikor, in tantum Ci. toliko, in incertum L. negotovo, tjav(en)dan.
    f) elipt. brez glagola: inde senatus in Capitolium Ci., non multo post in domum Ci.

    2. časovno: v, tja v, tja do; occ.
    a) določajoč časovno mejo do katere kaj sega: do: in lucem dormire H. do belega dne, in horam vivere Ci. tjav(en)dan živeti (samo od ure do ure), in multam noctem pugnare Ci. pozno v noč, tudi samo: in noctem V., Plin. iun., in multum diei C. pozno: usque in (venomer, vse do) adventum eius tenuit urbem L. O izrazih kakor so: in singulos dies crescit hostium numerus Ci. ali: id malum manat in dies latius, prim. B., I., 1., c).
    b) naznanjajoč trajanje: za, na: ei ille honos in illum annum debetur Ci., aliquem in posterum, diem invitare Ci., in crastinum differre Ci., aliquid in vitam suscipere Ci.; tako poseb. pogosto: in reliquum tempus id sanxit Ci., sanxit in posterum, ne … Ci. za prihodnost, salus urbis in posteritatem interiit Ci., aliquid in perpetuum retinere Ci. za vse čase. Zlasti pomni različne pomene rekla in diem, ki pomeni α) tjav(en)dan: in diem vivere Ci. β) od dne do dne: in diem poenam reservare Ci. γ) vsak dan, dan za dnevom, dan na dan: in diem rapto vivere L. δ) na ta dan, na določeni (dogovorjeni) dan: in diem fundum emere N. ki se mora plačati na dogovorjeni dan. ε) samo za en dan: in diem adesse L.; podobno: praesens quod fuerat malum, in diem abiit Ter. samo za nekaj časa. Podobno pomeni in dies α) za en (posamezen) dan: panem in dies mercari S. β) od dne do dne: quem mehercle plus plusque in dies diligo Ci.

    II. pri abl. na vprašanje kje?

    1. krajevno: v, na. Mestna imena kakor Romae, Corinthi, Carthagine zaznamujejo bivanje, zadrževanje v kakem kraju že s samim loc., ki je ohranjen tudi še v obl.: humi, ruri, domi, domi bellique, domi militiaeque. Apelativa (= občna imena) pa zahtevajo natančnejše določitve. Torej je: maestus animi V. = maestus in animo Ci.; čisto krajevno: in lectica cubans Ci., fuit tabula fixa in curia Ci., in sortibus inscriptum erat nomen Theomnasti Ci., pontem fecit in Histro N. čez Ister, homines non inerant in urbe Ci., eum sedere in subsellio video Ci., huius fornix in foro Syracusis est Ci., in Italia domicilium habere Ci., qui in Lalentinis habent (= habitant) Ci., coronam in capite habere, gerere Ci., quis te in rosā urget? H. na ležišču, potresenem z rožami; pren.: in eo loco sunt res nostrae N. so na tem, in eo est, ut … N. prišlo je do tega (tako daleč), da … , aliquid in animo habere Ci. nameravati, namen imeti, in oculis esse Ci. pred očmi biti, aliquid in manibus habere Ci. v rokah = v svoji oblasti imeti, feminam in matrimonio habere Ci. za ženo imeti; occ. o obleki in orožju: esse in veste domestica O., in Persico habitu Cu., in armis esse Ci. v orožju, pod orožjem; podobno: in vinculis (catenis) esse L. vklenjen biti.

    2. časovno: v, med, v teku … : hoc (quo) in tempore Ci., Ter. ravno sedaj, in tali tempore L., in omni aetate Ci. ob vsakem času, in tempore venire L. ob pravem času, in extremo tempore aetatis Ci. ter in anno Ci. bis in die Ci.; occ. z meton. subst. ob, pri, za (z gen.): in imbri Ci. ob dežju, medtem ko dežuje, horum in imperio N. za (= v času) njihove vlade, in hoc magistratu Ci., in adulescentia Ci., in morte ipsa Ci., in quo morbo Ci., in tuo periculo Ci., in itinere C., in bello, in pace N., Ci., in tanta caritate annonae Ci. ob taki draginji, in tantis tenebris Ci., in rebus secundis, adversis Ci., in tanta hominum perfidia Ci. ob taki … , ker so taki … ; tako pogosto z gerundijem ali gerundivom: cum in inquirendo eius furta cognovisset Ci. pri, ob, in furando manibus suis utitur Ci., eas artīs in emendo secuti sumus Ci., illae nationes in bellis gerendis ab dis immortalibus veniam petunt Ci., ego in sententia dicenda honorem Pompei cum populi salute coniunxi Ci., quo in oppido oppugnando N. pri obleganju, med obleganjem; tudi s subst.: in convivio Ci. pri, med, in funere eius Ci.

    3. metaf.
    a) o množini, v kateri se nahaja kaka stvar: v, med: in hoc numero fuit Miltiades N., in iis cepit propinquos regis N., in eius virtutibus id commemorare N., in summis ducibus haberi Ci., in his quattuor centuriones L. med temi, in his omnibus natu minimus Ci.
    b) zaznamuje pojem, na katerem se pojavlja predik. pojem: erat in eo summa humanitas N. v njem je bivala, bil je zelo človekoljuben, haec magnitudo animorum in maioribus nostris fuit Ci., in eo satis praesidii est Ci.; od tod: in his cognitum est … N. na njih se je pokazalo, in hoc videtur natura experta N., ausurum se in tribunis, quod princeps familiae in regibus ausus esset L., in filio vim suam exercuit N., in hoc homine admiror eloquentiam Ci., idem in bono servo dici potest Ci. Tako pogosto z adj.: audax in convocandis hominibus Ci., in hoc si improbus fuit Ci. v tem, in eo sane liberi fuerunt Siculi Ci., princeps in agendo Ci. ali in re p. Ci. unum in religionibus sanctum accipite Ci. —

    III. Pomni naslednje razlike med lat. in sl. rabo:

    1. glagole postavljanja, posajanja sklada lat. le na vprašanje kje? z in in abl.: id signum in Capitolio posuerat Flamininus Ci. sl.: na Kapitolij, a tudi: na Kapitoliju, Manlius in agro Faesulano castra posuit Ci., in lenonis domo ornamenta ponere Ci., in alterius manu vita posita est Ci. je v rokah, ostendam in aedibus privatis columnas locatas Ci., erant armati in eo ipso loco conlocati Ci. itd.

    2. temu nasproti stoji (brahilogično) odgovor na vprašanje kam? za nekaterimi glagoli, ko se v sl. vprašamo kje?: alicui esse in mentem Pl. = alicui venire in mentem et esse in mente na misel priti, v glavo pasti, eos adesse in senatum iussit Ci. = in senatum (venire ibique) adesse, res esse in vadimonium coepit Ci. bilo je tako daleč, da je prišlo do … , in potestatem esse Ci. ali habere S. ali retinere Ci. = priti na oblast in biti na oblasti, (captivum) in carcerem asservari L. (= duci et asservari).

    3. dvojni sklad se nahaja za nekaterimi glagoli: an se in contrariam partem terrarum abdet? Ci. ali cum se fugiens in scalarum tenebris abdidisset Ci. (pri pt. pf. prevladuje in in abl.; za abdere stoji tudi sam abl., pa tudi druge praep.; gl. abdere); prim. sl.: „v zatišju skrit“ in „skriti se v goščavo“; arma in templum Castoris comportabantur Ci. v svetišče, pa tudi: arma in templo comportabantur L.

    4. poseb. pomni: aliquid in medium relinquere T. neodločeno pustiti (gl. medius), in vulgus ignotus Ci. pri ljudstvu (med ljudstvom) nepoznan = čigar ime ni prodrlo med ljudstvo; podobno: probari in vulgus, in vulgus gratum esse Ci.
  • incendō -ere -cendī -cēnsum (in, *candere, prim. candeō)

    1. priž(i)gati, už(i)gati, zaž(i)gati, zapaliti: Q., tu illas faces incendisti Ci., matronae Dianam odoribus incensis persecutae sunt Ci., cupas pice refertas i. C., lychni incensi V.; z meton. obj.: agros i. V. stvari na njivi, aram, altaria i. V. daritve ali ogenj na žrtveniku; poseb. v pomenu: zažgati (tako, da nastane požar), ogenj zanesti kam: Sen. ph., vepres i. V., coniurati urbem incendere voluerunt Ci., classis piratorum manibus incensa est Ci., qui aedīs sacras suis manibus incendit Ci., Avaricum i. C.; od tod pass. = vneti se, vžgati se: lucus nocturno tempore incensus N., tabulae incenso tabulario interierunt Ci.

    2. meton.
    a) razgreti, segreti, razpaliti: lignis fornacem Col.; tudi o telesni vročini: potio quam dilutissima, ut et sitim tollat nec corpus incendat Cels.; s prolept. obj.: incensi aestus V. povečana telesna temperatura, febriculam i. Cels.
    b) razsvetliti: luna incensa radiis solis Ci., sol incendit aurum O., squamam incendebat fulgor V. jim je dajal ognjeni blesk.

    3. metaf.
    a) (afekte ali glede na afekte) podžgati, vžgati, vneti, razvneti, (raz)dražiti: Ter., incensa odio Nicostratum … postulavit Ci., turpissima libidine incensus Ci., incensus amore, furiis V., tanta cupiditate incensus sum ad reditum Ci., iuventutem ad facinora i. S., equum calcaribus Hirt. spodbadati (podžigati), ut animos accusator incenderet Ci., qui et ipsi incensi sunt studio Ci., imperator incensus ad rem publicam bene gerendam Ci. vnet, goreč za … , in meditando vehemens et incensus Ci. (o govorniku) ognjevit, incensa cupiditas Ci., libido Ci. vroča; pesn.: desine me incendere querellis V., pariterque incendit et ardet O. vnema (ljubezen) in gori (v ljubezni); toda: adeo erat incensus, ut leniri non posset N. tako razdražen, incensa per urbem bacchatur V. v strasti razvneta, strastno.
    b) nekako razvneti ali razburiti, napolniti: clamore incendunt caelum V., regiam luctu i. Iust.
    c) zažgati = ugonobiti, uničiti, pogubiti: genus tuum Pl.
    č) zvišati, povišati, nabiti ceno, podražiti; potem sploh: pomnožiti, povečati: annonam i. Varr., pudor incendit vires V., illa incendens luctūs V., haec fletu T.
  • incestueux, euse [ɛ̃sɛstüö, z] adjectif krvoskrunski, krvosramen; masculin, féminin krvosramnik, -ica

    couple masculin incestueux krvosramna dvojica
    amour masculin incestueux entre frère et sœur krvosramna ljubezen med bratom in sestro
    fils masculin incestueux sin iz krvoskrunskega razmerja
  • in-duo -ere, induī, indūtum (gl. indu in prim. exuō)

    1. obleči, nadeti si: L., Val. Fl., Deianira Herculi tunicam induit Ci., induit arma tibi genitor O., una iuveni supremum honorem induit V. častno obleko, quercum constituit fulgentiaque induit (sc. arbori) arma V.; pogosto refl.: induit sibi torquem Ci.; pesn.: induitur humeris ... purpura O., anulum articulis O. natakniti; brez dat.: induere anulum Ci. natakniti, vestem O., Suet., galeam C. nadeti -, dati -, posaditi na glavo, scalas induerat O. je vtaknil glavo skozi lestvične kline = je bil vzel na rame, praetextam (togam) ind. Plin. iun. konzulsko togo obleči = konzulstvo dejansko opravljati, lugubria O., insignia Bacchi O.; pass. (nav. pt. pf. indūtus 3 oblečen, opravljen z abl.): indutus muliebri veste Ci. v ženski obleki, soccis Ci., galeā V. s čelado na glavi, spoliis raptis indui V.; z gr. acc.: Varr., Corn., quidlibet indutus H., indutus vestem L., chlamydem O., bracas T., induitur pallam O., clipeum V., indui vestem Ter., atras vestes O., exuvias Achillis V., paenulas indutus Suet., loricam induitur Sil., interim nequis quin eius aliquid indutus sies Pl.

    2. metaf. ode(va)ti, opraviti (opremljati) s čim, spreje(ma)ti, prevze(ma)ti, nase vzeti (jemati), poprije(ma)ti se, navze(ma)ti se česa, prisvojiti (prisvajati) si, dodeliti (dodeljevati) si kaj: Petr., Val. Fl., beluae formam hominum indutae Ci. v človeški podobi (prim. eos Circe induerat in vultus ferinos O. jih je bila spremenila v zveri), dii induti specie humana Ci., arbor induit se in florem V. ali pomis V. se odeva s cvetjem, sadjem, venti se in nubem induunt Ci. se zavijajo v oblake, cratera coronā ind. V. ovenčati, Aegyptus tantis segetibus induebatur, ut ... Plin. iun., vites se induunt uvis Col. so polne grozdja; tako poseb.: personam induere iudicis Ci. pravzaprav „krinko sodnika natakniti“ = igrati vlogo sodnika, nastopiti kot sodnik, philosophi personam induere Ci. nastopati kot filozof, delati se filozofa, alicui speciem latronis induere L. prikaz(ov)ati koga kot roparja, proditorem induere T. vlogo izdajalca prevzeti = biti izdajalec, formam mortalem indui O. človeško podobo nase vzeti, iuvenis ingenii simulationem induerat L., sibi novum ingenium ind. L., habitūs dolentum simulatione induere T., falsos pavores T., spem L., novum imperium L., percussoris speciem L., plurimum adulationis T., qualem diem Tiberius induisset T. kakor je bil Tiberij razpoložen, vultus severos Mart., vias Sil., sibi cognomen Ci. priimek si dati (nadeti), mores Persarum Cu., magnum animum T., hostiles spiritus T., munia ducis T. prevzeti, societatem T. nase vzeti, illorum sibi nomina, quasi personas aliquas Lact., externa vocabula Lact., falsam sibi persuasionem scientiae Q., imaginem mortis (= somnum) Ci., diversa ind. T. različnega mišljenja biti, raznim strankam pripadati, induere societatem T., hostilia adversus eum T. sovražno nastopiti proti njemu, seditionem T., alicui amorem sui Gell. v kom ljubezen do sebe vzbuditi, vino vetustatem Plin., orationem fictam personis Q.

    3. se induere
    a) zamota(va)ti se v kaj, pasti (padati), strmoglaviti (strmoglavljati) v (na) kaj: se in laqueum Pl., se ipsi acutissimis vallis induebant C., se hastis L. ali sese mucroni ind. V., nasaditi se na ..., (decidit) et sua ilia induit orno (fractae) O. je nasadil na ...
    b) metaf. zaplesti (zapletati) se v kaj s čim, zabresti v kaj: videte in quot se laqueos induerit Ci., ille non se purgavit, sed induit Ci., sua confessione induatur necesse est Ci., se in captiones Ci., se ita reī publicae (z državo se zaplesti), ut ... Sen. ph., indui in poenas legum Q.
  • infelice

    A) agg.

    1. nesrečen:
    amore infelice nesrečna ljubezen

    2. ponesrečen, neposrečen

    3. neugoden, nenaklonjen; reven:
    esito infelice neugoden izid

    4. neprimeren

    B) m, f nesrečnež, nesrečnik, nesrečnica; bednik, bednica
  • infiammare

    A) v. tr. (pres. infiammo)

    1. zažgati

    2. pren. vneti, razvnemati; zbuditi, zbujati:
    infiammare l'animo di amore zbuditi v srcu ljubezen

    3. rdeče pobarvati, pordeti:
    infiammare il viso di vergogna zardeti od sramu

    4. med. vneti

    B) ➞ infiammarsi v. rifl. (pres. mi infiammo)

    1. vneti se

    2. pren. vnemati se:
    infiammarsi d'amore, di odio zaljubiti se, zasovražiti; absol. razvneti se, planiti, razjeziti se

    3. pren. pordeti

    4. med. vneti se
  • īn-flammō -āre -āvī -ātum (in [praep.], flamma)

    1. uplameniti, pož(i)gati, zaž(i)gati, zapaliti: Sen. fr., Suet., malleolos et faces ad inflammandam urbem comparare Ci., Ceres dicitur inflammasse taedas ignibus (Aetnae) Ci., classem inflammari iussit Ci., deorum templa aedis sacras infl. Ci., lucernam Ci. prižgati, tecta L., agros cum segetibus Amm., terras hostiles, Macedoniam Amm.

    2. metaf. vne(ma)ti, razvne(ma)ti, podž(i)gati, vž(i)gati: ex rei publicae malis sceleris sui faces inflammat Ci., sic cupiditate inflammatus est Ci., omnes inflammati odio Bruto subvenimus Ci., procedit iste inflammatus scelere Ci., inflammari ad cupiditates Ci., inflammatus ad gloriam Ci., civem inflammat vester consensus Ci., cohortationibus inflammatus populus Ci., inflammatus insolitā victoriā Ci., aliquem amore inflammare V. vneti v kom ljubezen, nisi inflammatus ipse (orator) et ardens accesserit Ci. ognjevit in goreč, voluptatum spe inflammatus Ci., acriter inflammare Amm. animos infl. Q., inflammatus animus Ci., petit inflammata Saguntum fides Sil. (o jezi), inflammatae mentes Ci., inflammare studium, odium, libidinem, invidiam, furorem, impetum Ci.

    3. occ. kot medic. t. t. vne(ma)ti: lienem Cels., vulnera ac morbos Plin.; subst. pt. pf. īnflammāta -ōrum, n vneti deli: Plin. — Od tod adv. k pt. pr. īnflammanter vnemajoč, žareč: Gell.
  • inspirer [-re] verbe transitif vdihniti, vdihavati; figuré navdihniti, navdati z, dati pobudo, spodbuditi, povzročiti

    inspirer des soupçons zbujati sum
    inspirer de l'air vdihavati zrak
    inspirer le respect, de la haine zbujati spoštovanje, sovraštvo
    inspirer une bonne action spodbuditi k dobremu delu
    la Muse inspire les poètes Muza navdihuje pesnike
    inspirer confiance zbujati zaupanje
    inspirer du dégoût zbujati stud, gabiti se
    sa santé inspire de l'inquiétude à son médecin njegovo zdravje navdaja zdravnika z zaskrbljenostjo
    s'inspirer de pustiti si vplivati od, dobi(va)ti pobudo od, inspiracijo od, vzeti si za vzgled (de quelqu'un, de quelque chose koga, kaj)
    l'amour lui a inspiré ces vers ljubezen mu je navdihnila te stihe
  • invidia -ae, f (invidus)

    1. act. zavist = zavidanje, sovražnost, nevoščljivost, zavistna bojazen, mržnja, sovraštvo, nenavist, nenavidnost: invidiā rumpantur ut ilia Codro V., invidiā laudem virtutis obterebant N., sine invidiā Mart. rad, invidiae aut odio non dissimilis offensio Ci., invidiā non maius tormentum H.; s subjektnim gen.: non effugit civium invidiam N., Ci., eum invidia aulicorum excepit N., invidiā ducum Antigono est deditus N., invidiae erga eum T., zbadanje.

    2. pass. sovraštvo, zavist, nenavist proti komu, osovraženost, zamrzelost, pristujenost, neprijetnost, zoprnost: videtur honoris amplissimi nomen plus invidiae quam dignitatis adferre Ci., quod dictum magna invidia consecuta est N., absit invidia (verbo) L., Cu., invidiae moles Ci., invidiae tempestas Ci.; z objektnim gen.: invidia facti T., profers verbi invidiam Ci., invidia totius rei L., temere commissi belli Iust.; z adj.: i. decemviralis L. mržnja (sovraštvo) do decemvirov, dictatoria L., invidia ea L. ogorčenje nad tem. Pogosto: in invidiam incidere, venire Ci., N. postati zaviden, zavisti podleči, zasovražiti, zamrziti, in invidiā esse, versari Ci., S. = invidiam habere Ci. zoprn biti, mrzek biti (komu), mrzeti, invidiā premi Ci., ex invidiā laborare Ci., esse minore invidiā N. manj biti izpostavljen zavisti, invidiā rumpi Mart., in invidiam adducere Ci. omr(a)ziti, zasovražiti, invidiam in aliquem commovere, concitare, excitare Ci., invidiam quaerere in aliquem Ci., invidiam alicui inferre Iust. nakopati, aliquem apud aliquem in invidiam vocare Ci. narediti zavistnega, aliquem in invidiam rapere Ci., aliquem invidiā onerare Suet., ex illius invidiā deonerare aliquid et in te traicere Ci., hoc ei magnae erat invidiae N., Ci., T. to se mu je zelo zamerilo, invidiā ardere ali flagrare Ci. od zavisti goreti = strastno sovražiti, invidiam parere Ci.

    3. meton.
    a) predmet zavisti: locupletatis aut invidiae aut pestilentiae possessoribus Ci. zavidana polja, quae invidia est Teucros considere terrā? V.
    b) nevoščljivec, zavistnež, zavidnež, zavistnik; pooseb. Zavist, boginja zavisti: invidia infelix furias … metuet V., me vixisse fatetur invidia H., protinus Invidiae tecta petit O., vidit intus edentem vipereas carnes Invidiam O.
    c) mržnja (ki jo kdo vzbuja v drugih), sovražnost, sovraštvo (zlasti strankarsko), črt, obrekovanje, sumničavost, ogovarjanje, očitek, ne(je)volja, ogorčenost, nezadovoljstvo s kom (naspr. favor, cupiditas = strankarska posebna ljubezen): invidiam Sullanorum agrorum ferre non potuit Ci., sequitur auri invidia Iudaici Ci. očitek zaradi … , Graccho invidia Numantini foederis timori fuit Ci., invidiae et preces T., invidiae erat amissum praesidium S., multa cum invidiā flagitare T., Rhodum secedere statuit ad declinandam invidiam Suet., ut ex eo crudelitatis invidiam colligam Ci., mihi enim nec Demosthenes tam gravi morum dignus videtur invidiā Q.,
  • izkázati (-kážem) | izkazováti (-újem) perf., imperf.

    A)

    1. dichiarare; rapportare, riferire:
    izkazati dohodke in izdatke rapportare, denunciare entrate e uscite

    2. (imeti, doseči) avere, conseguire; registrare:
    podjetje je izkazalo večji promet kot lani l'impresa ha registrato un fatturato superiore a quello dell'anno precedente

    3. (izraža dejanje, kot ga določa samostalnik) dimostrare, rendere, porgere; esprimere:
    izkazati, izkazovati (komu) ljubezen dimostrare amore a qcn.
    izkazati pomoč porgere aiuto
    izkazati spoštovanje esprimere rispetto
    izkazati zadnjo čast rendere gli ultimi onori

    B) izkázati se (-kážem se) | izkazováti se (-újem se) perf., imperf. refl.

    1. mettersi in vista, segnalarsi, distinguersi, fornire un'ottima prova:
    naša reprezentanca se je izkazala zlasti v zadnjem srečanju z Avstrijo la nostra rappresentativa ha fornito un'ottima prova, specie nell'ultimo incontro con l'Austria

    2. (dokazati, dokazovati svojo identičnost) esibire, provare la propria identità

    3. (izraža lastnost osebka, kot ga nakazuje določilo) mostrarsi, dimostrarsi:
    izkazati se hvaležnega mostrarsi riconoscente
    izkazati se sposobnega dimostrarsi all'altezza del compito
    izkazati se prijatelja dimostrarsi (vero) amico

    4. (postati, postajati očiten) risultare; venire alla luce; essere ovvio, manifesto:
    resnica se bo kmalu izkazala la verità verrà presto alla luce
    izkazalo se je, da je nedolžen risultò innocente