aestus -ūs, m
1. žar, ogenj, vročina: exsuperant flammae, furit aestus ad auras V., exsultant aestu latices V., propius aestūs incendia volvunt V. bliže vali ogenj svoj žar, mediis aestibus V. ob opoldanski vročini, isto tudi: aestus a meridiano sole L.; aestum sustinere O., frigora atque aestus tolerare C. ali pati L. mraz in vročino, labore et aestu languidus S., gravem aestum solari fluviis H., autumni aestus V., aestūs caniculae H., oleam mordet aestus H., fontes ... aestibus exarescebant C. zaradi poletne vročine; occ.: aestu febrique iactari (ἕν διὰ δυοῖν) Ci. zaradi mrzlice, ulceris aestus Acc. ap. Ci. vnetje, prisad, cum furit atque artūs depascitur arida febris, profuit incensos aestus avertere V.; pesn. poletje: Ceres medio succiditur aestu V., vere flores, aestu numerabis aristas O.
2.
a) valovanje, zagon (zaganjanje, butanje, kipenje) valov, valovje, tok, struja: ferventes aestibus undae O., fluctu aestuque secundo (= fluctu aestuoso) V. s kipečim valovjem odprtega morja, delphines ... aestum (maris) secabant V., furit aestus arenis V., aequoris aestus V., vasti aestus pelagi Cat., Tyrrhenus aest. V. valovito Tirensko morje, aestus totos campos circa flumen inundaverat Cu., in fretum concurrit aestus atque effervescit Varr. ali carinam ventus ventoque rapit contrarius aestus O. morska struja; occ. pritok valovja = plima: cum ex alto se astus incitavisset C. ko je z morja udarila plima, aestus maritimi ali marini Ci., aestus accedens Sen. ph. nastopajoči pritok valovja = plima, decessus aestūs C. odtok valovja = oseka = aestus recedens Sen ph., aestuum accessus et recessus Ci. plima in oseka, bibavica, aestus decedit L., decedente in mare aestu L., minuente (sc. se) aestu C. ob pojemajoči plimi, aestu suo L. ali aestu secundo S. ap. Gell. ob njemu ugodni plimi, naspr. adverso aestu maris S. ap. Non., in adversum aestum L., luna plena maritimos aestus maximos efficere consuevit C. visoke plime, inanes aestum Plin. mrtva plima; pren.: si ... illae undae comitiorum ... sic effervescerunt quodam quasi aestu, ut ad alios accedant, ab aliis autem recedant Ci. ali quod enim fretum ... tantas ... habere putatis agitationes fluctuum, ... quantos aestus habet ratio comitiorum? Ci. valovanje, valovje.
b) vrenje, valovanje, kipenje (tekočin); od tod iztok ali izliv zemlje, magnetnega fluida: hos igitur tellus omnīs exaestuat aestūs Lucr., potem magnetni fluid sam: fluere e lapide hoc permulta necessest semina, sive aestum, qui discutit aëra plagis Lucr.
3. pren.
a) vzkipevanje, ihta, silovitost, strast: irarum fluctuat aestu V. od silne jeze vse kipi v njem, ut pelagi, sic pectoris adiuvet aestum O. srčno ihto, belli magnos commovit ... aestus Lucr., aestūs regum et populorum H. kipeče strasti, civilisque rudem belli tulit aestus in arma H.
b) silna želja proslaviti se z imenitnimi deli, težnja po slavnih dejanjih: ne aestus nos consuetudinis absorbeat Ci. da nas ne prevzame sila navade, repente te quasi quidam aestus ingenii tui procul a terra abripuit Ci., hunc quoque absorbuit aestus quidam insolitae adulescentibus gloriae Ci. je požrlo valovje slavohlepnosti.
c) vzburkanje srca, skrbi poln nemir, tesnobna skrb, bojazen, zadrega: qui tibi aestus, qui error, quae tenebrae erunt Ci., magno curarum fluctuat aestu V., hiscine versiculis speras tibi posse ... aestus curasque graves e pectore pelli H., erat hic quoque aestus, si forte me appellasset Plin. iun., explica aestum meum Plin. iun. — Soobl. aestum -ī, n: It.
Opomba: Star. gen. sg. aestī: Pac. ap. Non.
Zadetki iskanja
- aetātula -ae, f (demin. aetās) otroška doba, otroštvo, nežna doba, mehkužna doba, razuzdana doba: facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis Ci., despiciens ... veteres vexatores aetatulae suae Ci. svoje mladosti, ut parcius aetatulae indulgeret Suet. da naj se manj vdaja mladostni razuzdanosti.
- aferaštvo samostalnik
izraža negativen odnos (napihovanje zadev) ▸ afférok keresése, približek prevedka ▸ nézeteltérések szítása
Človek se ne more znebiti vtisa, da se politično aferaštvo z obrambnega ministrstva seli na notranje. ▸ Az ember nem tud szabadulni attól a benyomástól, hogy a politikai afférok szítása a védelmi minisztériumból átterjed a belügyminisztériumra is.
Mar so dobre in pozitivne novice res umrle in je zanimivo samo še aferaštvo? ▸ kontrastivno zanimivo Tényleg eltűntek a jó és pozitív hírek, és csak a botrányok keresése maradt? - affagottare
A) v. tr. (pres. affagōtto) zaviti, zviti, zamotati, povezati v culo:
la lavandaia affagottò la biancheria da lavare perica je povezala v culo perilo za pranje
B) ➞ affagottarsi v. rifl. (pres. mi affagōtto) nerodno, slabo, neokusno se obleči, oblačiti - affare m
1. opravek, zadeva, naloga, stvar:
sbrigare un affare importante, intricato, urgente opraviti važno, zapleteno, nujno zadevo
affari pubblici, privati, di Stato javne, zasebne, državne zadeve
ministro degli Affari Esteri minister za zunanje zadeve
questo è affare suo to je njegova stvar
fare di qcs. un affare di Stato pripisovati čemu pretiran pomen
2. posel, kupčija:
proporre, trattare, concludere un affare predlagati kupčijo, pogajati se o poslu, skleniti posel
fare un buon affare skleniti dober posel
uomo d'affari posloven človek, poslovnež
dedicarsi agli affari posvetiti se poslom
ritirarsi dagli affari umakniti se iz poslovnega sveta, prenehati s poslovno dejavnostjo
3. afera, zadeva, proces:
l'affare Dreyfus afera Dreyfus
4. pog. zadeva, stvar; onè:
un affare da nulla malenkost
è un affare serio to pa je resna zadeva
cos'è quell'affare? kaj pa je tisto onè?
5. stan:
persona di grande, alto, basso affare oseba uglednega, visokega, nizkega stanu
donna di mal affare vlačuga
gente di mal affare malopridneži - affectō (adfectō) -āre -āvī -ātum (intens. glag. afficere, adficere)
1. spravljati se na kaj ali k čemu, segati po čem, prije(ma)ti za kaj: nulla datur dextrā adfectare (sc. navem) potestas V. približati se ji z roko; pogosto (in klas. le) pren.: iter (viam) affectare aliquo pot ub(i)rati, pristop iskati kam, meriti na kaj: eam affectas vias ut... Pl., hi gladiatorio animo ad me affectant viam Ter., quod iter adfectet, videtis Ci., viam adfectat Olympo (dat. = do nesmrtnosti) V., consulis litterae Romam adlatae se... gravi morbo adfectari L. da se ga je lotila huda bolezen; spes adfectandae eius rei L. spustiti se v to reč, ukvarjati se z njo; affectare mulierem Ap. h. lotiti se ženske.
2. pren.
a) za čim prizadevno stremeti, težiti, gnati se, potezati se za čim, hlepeti po čem, želeti pridobiti si koga ali kaj, skušati spraviti kaj pod svojo oblast, skušati dobiti koga na svojo stran, misliti na kaj, lastiti si kaj: munditiam, non affluentiam affectabat N., cur opus adfectas novum? O., ars, quam affectabat (Demosthenes) Val. Max., aff. elegantiam Graecae orationis Gell.; pogosto v slabem pomenu: adfectantes caelestia regna Gigantes O., aff. immortalitatem Cu., famam T., studia militum T. vdanost vojakov, civitates S., T., imperium, opes L., regnum L., Cu., regium nomen Suet., tyrannidem Q., bellum Hernicum L. želeti si vodstva v vojni s Hern., adf. easdem spes O. ali spem potiundae Africae L. gojiti; z ad: ad gloriam Tert., ad omnem malitiae suae scenam (sleparstvo) Tert.; z inf. = hoteti, kaniti, drzniti si: Pl., Sil., Stat. idr., non sidereas adfecto tangere sedes O.; z NCI: qui esse docti affectant Q. ki hočejo veljati za učenjake; z ut: Eutr., Ambr.
b) skušati doseči kaj posebnega, hliniti: Nero carminum quoque studium affectavit T. delal (kazal) se je tudi pesnika, aff. decus in dicendo Q., dicacitatem in deformibus lucris Suet. rad se kazati duhovitega pri...; poseb. pt. pf. affectātus 3 prihlinjen, prisiljen, izumetničen: subtilitas Q., affectata et parum naturalia Q., affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata Plin. iun. Z dvojnim acc.: qui se divites affectant Aug., ki se delajo (kažejo) bogate; z ACI: homo, qui se divitem videri affectat Aug., ki se vede tako, da se zdi ljudem bogat. — Od tod adv. abl. affectātō s premislekom (namenom): Lamp. - affermare
A) v. tr. (pres. affermo)
1. trditi, zagotoviti, odločno izjavljati:
affermò la propria innocenza trdil je, da je nedolžen
2. absol. pritrditi, potrditi, prikimati:
affermò con un cenno del capo prikimal je
B) ➞ affermarsi v. rifl. (pres. mi affermo) uveljaviti, uveljavljati se, afirmirati se - affettare1 v. tr. (pres. affetto)
1. rezati na rezine, kose:
affettare il salame, il pane rezati na kose salamo, kruh
una nebbia da affettare šalj. megla, da bi jo rezal z nožem, zelo gosta megla
2. pren. raztrgati na kosce, posekati, pobiti - affētto1 agg. prizadet; podvržen; obolel, bolan:
affetto da tubercolosi obolel za jetiko
affetto da viva meraviglia silno presenečen
esser affetto da bolehati za - afficiō (adficiō) -ere -fēcī -fectum (ad in facere)
1. prideti k čemu kaj, od tod ret. v kako razmerje (stik, zvezo) spraviti (spravljati) kaj s čim: eae res, quae quodammodo affectae sunt ad id, de quo quaeritur Ci. ki so v nekaki zvezi s tem, ...
2. delovati, učinkovati, vplivati na kaj, rabiti s kom ali s čim, v kako stanje spraviti (spravljati): exercendum tamen corpus et ita afficiendum est, ut... Ci., Syracusanam civitatem, ut abs te adfecta est, ita in te esse animatam videmus Ci., filius, quem pater contra pietatem male afficiebat Pap. (Dig.).
3. occ.
a) (duha komu) navda(ja)ti, vzbuditi (vzbujati), prevze(ma)ti, pripraviti koga v kako duševno razpoloženje, odobrovoljiti oz. vznejevoljiti ga: quonam modo ille vos vivus afficeret, quos mortuus inani cogitatione percussit? Ci., in L. Murenae periculis ita sum animo adfectus Ci., uti ei, qui audirent, sic adficerentur animis, ut eos adfici vellet orator Ci., nec iam de ollis nos afficit angor Lucr. ne prevzema nas zdaj strah za bodočnost = ni nas zdaj strah za..., ipsa mea legens sic afficior, ut... Ci. me obide tako čustvo, terror milites hostesque in diversum affecit T., quibus (conviciis) diversissime afficiebatur Suet., sunt in usu etiam Corinthia, quibus delectatur nec afficitur Plin. iun. ki se jih veseli, a se ne vnema zanje, consules oportere sic affici, ut... Plin. iun. morajo biti takega duha, da...
b) (telo) prizadeti, prevze(ma)ti, (o)slabiti: aestus, labor, fames sitisque corpora afficiunt L., oppugnatio ipsos affecerat L., genus aetate iam adfectum Ci., non simplex Damasichthona vulnus afficit O., pulmo totus afficitur Cels. so prevzeta.
4. (z abl. instrumenti) nadeti kaj kam ali komu, obdariti, navda(ja)ti, napolniti (napolnjevati) koga s čim; skoraj le v zvezi z abstr., in to v dobrem in slabem pomenu: quaecumque afficiet tali medicamine vultum O., rem nomine adf. Ci. stvari nadeti ime, poimenovati jo, magnitudo periculi hominem summo timore adficit Ci. navda človeka s silnim strahom, aff. aliquem iniuriā Enn. ap. Corn. krivico storiti (delati) komu, aliquem laetitiā adf. Ci., C. z veseljem navdajati, razveseljevati koga, me tanto desiderio afficis, ut... Ci. ep. vzbujaš mi toliko hrepenenje. Kadar se take zveze ne dajo sloveniti dobesedno, se v sl. navadno spremeni lat. abl. instrumenti v glag.: aff. aliquem muneribus Ci., N. obdariti (obdarjati) koga, praemiis Ci. ali (pesn.) pretio V. poplačati, nagraditi, laudibus Ci. (po)hvaliti, honoribus Ci. (po)častiti, res sordidas deorum honore Ci. po božje častiti, aliquem sepulturā Ci. pokopati dati, poenā Ci., N., L. kaznovati, exsilio N. pregnati, morte, cruciatu, cruce Ci. dati usmrtiti, mučiti, križati, vulnere C. raniti, uno vulnere in mortem T. z enim vbodom smrtno raniti, populum servitute Ci. zasužnjiti, quanta me molestiā adfecerit Ci. ep., toda: ut aliquid audiremus potius ex te, quam te adficeremus ullā molestiā Ci. ep. bi te zabavali z neprijetnimi rečmi. Pogosto pass.: iniuriā afficitur aliquis Ter. krivica se godi komu, iniuriā abs te afficior Enn. ap. Corn. krivico mi delaš, verberibus affici Cu. tepen, bičan biti, pedum doloribus adfici Ci. ep. imeti bolečine v nogah, gravi morbo oculorum affici N. hudo zboleti na očeh, morbo affectus Cu. obolel, morbo gravi et mortifero adfectum esse Ci. hudo in na smrt bolan biti, gravi (mortifero Lucr. fr.) vulnere affici C. hudo (smrtno) ranjen biti, leto affici N. usmrčen biti, supplicio affici Ci., C. ob življenje biti, magna difficultate affici C. v hudo zadrego priti, summa difficultate rei frumentariae affici C. v hudo stisko priti glede dobave živil, magno dolore afficiebantur C., si pio dolore me esse adfectum viderint Ci. da me tare... bol, magnā affectus sollicitudine hoc nuntio C. po tem poročilu zelo razburjen, neprijetno presenečen, adfirmo neminem umquam tanta calamitate adfectum esse Ci., dolore tanto adficior Ci. tolikšna bolečina mi polni srce, piratae non metu aliquo adfecti Ci. ne iz strahu, beneficiis adfici Ci. dobrote prejemati, admiratione adficiuntur ii, qui... Ci. občudujejo se, negotiis belli affectum esse Gell. zapleten biti v... — Od tod adj. pt. pf. affectus (adfectus) 3
I.
1. opravljen, opremljen, obdarjen, navdan s čim: lictores affecti virgis Pl., audaciā affectus Ter. drzen, corpora pari filo similique affecta figurā Lucr., viri fortes ac libero animo affecti Ci., animi affecti virtutibus, vitiis, artibus, inertiis Ci., plurimis adfecti beneficiis Ci. obsuti, affectus aliquo honore aut imperio Ci., laetitiā Ci. ep. razveseljen, vesel, munere deorum, praemiis Ci.
2. pren. prinarejen, uravnan, v... položaju: quomodo te affectum invenio Ter. kakšnega te dobim, optime secundum naturam adfectum animal Ci., oculus conturbatus non est probe adfectus ad suum munus fungendum Ci., num manus recte adfecta est, cum in tumore est Ci., corpora sic adfecta, ut... Ci., quomodo affecto caelo compositisque sideribus Ci. ob katerem položaju neba in zvezd; occ. razpoložen, kakega mišljenja: quomodo sim affectus, e Lepta... poteris cognoscere Ci. ep. kako mi je pri srcu, ut eodem modo erga amicum affecti simus, quo erga nosmet ipsos Ci., est miro quodam modo affectus Ci. ep. ozlovoljen, ita magis affectis animis iudicum quam doctis tua accusatio victa est Ci. ker so bili sodniki bolj ganjeni kakor prepričani.
— II. prepaden, prevzet, zdelan, onemogel, obolel, oslabljen: affectus valetudine C. oslabljenega zdravja, bolan, quem (imperatorem) affectum visuros crediderunt L. bolnega, affectus graviter Ci. ep. ali graviter affectus Sen. ph., ita adfectus..., ut... sibi ipse diffideret Ci., corpus affectum, corpora affecta tabo L., senectute, aetate adfectus Ci. onemogel starec, remiges inopiā affectissimi Vell.; nemo aetate tam adfectā fuit (enalaga = nemo aetate tam adfectus fuit) Ci., affectos animos recreare L. vžge pogum; affecta res familiaris L. gineče premoženje, aff. opes T., Sicilia sic adfecta, ut... Ci. tako propadla, aff. res publica L. razmajana, affectae res L., civitas aegra et adfecta Ci., aff. spes Val. fl., fides T. omajani kredit; occ. koncu se bližajoč, pojemajoč: bellum affectum videmus et, ut vere dicam, paene confectum Ci., aedificia..., quae prope absoluta affectaque sunt Gell.; poseb. o letnih časih = pozen: affecta aestate Ci. ap. Gell., hieme affecta Sil. — Adv. affectē strastno, živo: Tert. - affine1 cong. knjižno
affine di da, zato da - affirmatif, ive [afirmatif, iv] adjectif trdilen, pritrdilen, pozitiven; odločen (oseba, ton); masculin pritrdilen izraz; féminin pritrditev
proposition féminin affirmative trdilni stavek
dans l'affirmative če se to zgodi, če bo to sprejeto, v pozitivnem primeru
répondre par l'affirmative odgovoriti pritrdilno (pozitivno)
il a été très affirmatif, elle ne viendra pas odločno je (po)trdil, (da) ona ne bo prišla - affirmative2 [əfé:mətiv] samostalnik
pritrditev
to answer in the affirmative odgovoriti pritrdilno, reči, da je tako - affīrmō (adfīrmō) -āre -āvī -ātum
I. še trdnejše, še trpežnejše storiti kaj: corium affirmatum cineris inspersu Ap.
— II. pren.
1. utrditi (utrjevati), potrditi (potrjevati), okrepiti, podkrepiti: ea res Troianis spem affirmat L. utrdi Trojance v upanju, societas iureiurando affirmatur L., tu animo affirmas (te) Cat. (tudi offirmas).
2. potrditi (potrjevati) (naspr. refellere): transfugarum dicta L., fortunā tum urbis crimen affirmante L. ker je... povzročala, da se je zdelo... resnici podobno, promissa rebus (z dejstvi) affirmare L., quod breviter dictum est, rationibus affirmatum... Ci., virtutem armis aff. T. dokazati, izpričati.
3. trditi, zatrditi (zatrjevati), zagotoviti (zagotavljati) (naspr. dubitare, abnuere, negare); abs.: non agis, affirmo O., nemo scire et omnes affirmare T., pass. brezos.: noctem quidem, ut affirmatur, non insomnem egit T.; z de: Dig., si ullā alliā de re... adfirmare possem Ci. določno govoriti; z obj.: hoc, cum tota Sicilia diceret, tamen adfirmare non auderem Ci., nihil enim aliud adfirmare possum nisi sententiam... meam Ci., quis rem tam veterem pro certo affirmet? L., qui hoc fortissime affirmant Q.; z ACI: L., Cels., Cu., (dolere) ne malum quidem esse philosophi adfirmant Ci., adfirmante Apronio se plus non esse daturum Ci., quidam plures deo ortos affirmant T.; z odvisnim vprašanjem: quis pro certo affirmet, quot fuerint L. — Od tod adv.
a) pt. pf. affīrmātē zatrdno, zagotovo, določno: aff. quasi deo teste promittere aliquid Ci. slovesno, affirmatissime contendere, scribere Gell.
b) pt. pr. affīrmanter zatrdno, določno: praedicare Gell. - affliger [-že] verbe transitif užalostiti, potreti; prizadeti (bolezen)
être affligé biti užaloščen, potrt
s'affliger žalostiti se
je m'afflige, je suis affligé que ... žal mi je, da ...
je m'afflige de ne pouvoir vous aider žal mi je, da vam ne morem pomagati - affliggere*
A) v. tr. (pres. affliggo)
1. užalostiti, prizadeti:
la sua morte mi afflisse molto njegova smrt me je hudo prizadela
2. mučiti:
è afflitto da un continuo mal di testa stalno ga muči glavobol
B) ➞ affliggersi v. rifl. (pres. mi affliggo) žalostiti se, mučiti se, žreti se:
si affligge per cose da nulla za prazen nič se žre - afflīgō (adflīgō) -ere -flīxī -flīctum
1. udariti (udarjati) ob kaj, vreči (metati) ob (na) kaj; z ad: aliquem ad terram Pl.; pren.: neque tuas rationes ad eos scopulos appulisses, ad quos Titii adflictum (vrženo) navem... videres Ci.; z dat.: Cu., Sil., Suet., vasa parietibus L., navem undae L. udariti z ladjo ob..., naleteti z njo na val, (Ulixes vidit) adfligi sociorum corpora terrae O., Galbae imaginem solo adflixit T., Hispanus saxo caput adflixit T. je udaril z glavo ob ...; pesn.: oscula (labellis) adf. Lucr. poljubljati (ustnice); v pass. z loc.: infantes suos afflictos humi in ora militum adversa miserunt Fl.; pren. se adfligere Ci. biti se (po prsih v znak žalosti) = žalostiti se, gristi se.
2.
a) kaj ob (na) tla vreči (metati), podreti (podirati), zvrniti (zvračati), v pass. tudi pasti (padati) na tla: statuam... deturbant, adfligunt, comminuunt, dissipant Ci., monumentum Catuli adflixit, meam domum diruit Ci., (alces) infirmas arbores pondere affligunt C., mensam evertere, pocula affligere Sen. ph., infestantes adflixit et ad terram dedit Suet.; nolo equidem te adfligi Pl. da bi padel, vertice intorti adfligebantur L., qui supersteterant (scalis), adflicti sunt S., equi atque viri adflicti S., neque (alces), si quo afflictae casu conciderunt, erigere sese... possunt C., lapsu equi adflictus T.... padel s konjem.
b) (z udarcem) poškodovati, pokvariti, grdo zdelati: trierarchus fusti (abl.) caput eius (Agrippinae) adflixit T., ferro, saxo, aliis telis adfligebantur capita S. fr., adflicti alvos (grški acc.) undarum vi S. fr., naves, quae gravissime afflictae erant C. ki so bile hudo okvarjene; pren.: cum (fortuna) reflavit, adfligimur Ci. se nam ladja razbije.
3. pren.
a) treščiti na tla, poraziti, potlačiti, ukloniti, upropastiti, oslabiti koga ali kaj, poniž(ev)ati: non plane me enervavit, non adflixit senectus Ci., adf. equestrem ordinem, consulare nomen Ci., Lyciam frumento imperando adflixit Ci. je oškodil, causam susceptam adf. Ci. nalašč opustiti, ubi Mars communis et victum saepe erigeret et adfligeret victorem L., ut Persarum imperium magno motu concuterent magis quam adfligerent Cu., Corsicam prope adflixit Decumi Pacarii temeritas T. bi skoraj pogubila; pogosto le v pass.: senatus oppressus et adflictus Ci., auctoritas huius ordinis adflicta est: adflixit Antonius Ci., quorum scelere religiones tum prostratae adflictaeque sunt Ci. se je teptala in v nič dajala, vectigalia difficultatibus belli adfliguntur Ci. vojne težave prizadevajo davke, adfligi uno genere morbi Ci. ena vrsta bolezni napade koga, adflictam civitatem pestilentiā esse L. da je državljane napadla kuga, adflictus vulnere Cu. trpeč za rano, afflictus frigoribus Col. zmrzujoč, arbor afflicta senio aut tempestate Col. onemoglo, civitates terrae motu aut incendio afflictae Suet. ki jih je prizadel potres ali požar, mutatione bonorum affligi Amm. izguba posestev zadane koga.
b) (duševno) potreti, pobiti, srčnost vzeti (jemati) komu (naspr. levare): animos adfligere et debilitare metu Ci., si hunc vestris sententiis adflixeritis, quo se vertet? Ci., amissi eius desiderio vehementer adflictus est Cu., fames adfligebat serendis frugibus incuriosos T.
c) (moralno) oškodovati = izpriditi, poslabšati, pohujšati: Asia donata multo etiam gravius adflixit mores Plin., illae opes atque divitiae afflixere saeculi mores Fl. — Pogosto adj. pt. pf. afflīctus (adflīctus) 3, pren.
1. razmajan, razvetren, nesrečen, beden, neugoden (naspr. integer, florens, prosper): ruinae eversae atque adflictae rei publ. Ci., provincia adflicta et perdita Ci., regum adflictae fortunae Ci., opes C., adflicta res Romana L., adflictae res (naspr. prosperae) L., rebus afflictis N. v stiskah, Italia cladibus adflicta T., fides adflicta T. omajano zaupanje, afflictior condicio Ci. ep.
2. potrt, pobit, upadlega srca: in illo timore... Tigranes adflictum erexit Ci., adflicti et fracti animi fuit Ci., aegritudine adflictus Ci., reus adflictus Ci., adflictus vitam in tenebris luctuque trahebam V.; subst. masc.: succurrere afflictis N.
3. zaničevan, zavržen, propadel: homo afflictus et perditus Ci., afflicti mores Macr.
Opomba: Star. afflīxint = afflīxerint: Fr. - afflō (adflō) -āre -āvī -ātum
I. trans.
1. (z zunanjim obj.) pihniti (pihati) v (na) koga ali kaj, opuhavati koga ali kaj, dihniti (dihati) v koga ali kaj: terga tantum adflante vento L., cum udam (fabam) quidam ventus afflavit Plin., maligno afflantur vineta Noto Stat., afflatus aurā (po prepihu) Suet., crinem sparsum cervicibus adflat (deus) O. njegov dih se dotakne njenih las, taurorum adflabitur ore O., cavendum, ne a serpentibus afflentur Col., necat (basiliscus) frutices non contactos modo, verum et afflatos Plin. če jih le opuhne, hos necat afflati funestā tabe veneni (strupenega diha) O.; pesn.: nos ubi primus equis Oriens adflavit anhelis V. dih jutranjih konj; abs.: si serpens afflavit Sen. ph.; tudi (o ognju): me divûm pater... fulminis adflavit ventis V. je opuhnil s strelo, fulminum ignibus adflari O., fulminis adflati telis O., adflatus incendio L. osmojen, tribus modis urit (fulmen): aut afflat (osmodi)... aut comburit (sežge) aut accendit (zažge) Sen. ph., afflari sidere Plin. ali sole Cl. sončarico dobiti; pren.: loquacitas animos iuvenum... pestilenti quodam sidere afflavit Petr. je opuhnila... z nekakšno pogubno sončarico, utrumque nostrum ille carnifex... iacto fulmine afflaverat Plin. iun.; pren.
a) koga navdihniti (navdihovati) = navdušiti (navduševati): adflata est numine quando iam propiore dei V., te... Gratia afflavit Cl.
b) navda(ja)ti: Romam regius terror afflabat Fl. je navdajal strah pred kraljem, Romam meliore iuventā aff. Cl. pomladiti.
c) kakor strela zadeti: afflatus repulsā Val. Max.
2. (z notranjim obj.) vdahniti (vdihovati) komu kaj, pihaje prinesti (prinašati): calidum membris adflare vaporem (žareč puh) Lucr.; med.: cum... admiraretur... suavitatem odorum, qui adflarentur e floribus Ci.; pren.: (genetrix) oculis adflarat honores V. je očem vdahnila milino, sperat sibi auram posse aliquam adflari... eorum Ci., si quem reperiat, cui aliquid mali faucibus adflare... possit Corn., ubi indomitis gregibus Venus adflat mores Tib.; abs.: rumoris nescio quid adflaverat commissione Graecorum frequentiam non fuisse Ci. raznesla se je govorica, da...
— II. intr. veti (od kod), nasproti veti: ne in eas partes spectet villa, ex quibus ventus afflare soleat Varr., adflabat acrior frigoris vis (mrzlejši veter) L., adflabunt tibi non Arabum de gramine odores Pr. ne bo ti nasproti vel vonj; pren. nasproti veti
a) v dobrem pomenu (kakor ugodni veter, ki napenja jadra) = ugoden biti komu, streči komu: felix, cui placidus leniter adflat Amor Tib., afflante fortunā Q.
b) v slabem pomenu: velut illis (cibis) Canidia adflasset H. kakor da jih je Kanidija zastrupila s svojim dihom. - affluō (adfluō) -ere -flūxī (-)
1. priteči (pritekati): Rhenus ad Gallicam ripam adfluens T.; z dat.: Eurotas prope adfluit moenibus L., Aufidus amnis utrisque castris adfluens L.; abs.: cibo affluente (namreč v želodec) Suet.
2. pren.
a) dotekati, priteči (pritekati), privreti, prispeti, priti, prihajati, dohajati; večinoma o množicah ljudi: comitum adfluxisse numerum V., adfluente cotidie multitudine L., adfluentium undique auxilium S. fr., adfluunt auxilia T., multitudo adfluentium T.; o abstr.: nihil... ne rumoris quidem adfluxit Ci., si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus et ad eos... adflueret Ci. ki pritekajoče obhaja čute, adfluentes anni H., adfluit incautis amor O. se prikrade; fil. (epikurejsko) dotekaje prehajati: ad deos adfluere Ci., imaginum series ad nos adfluat Ci.; pesn. s samim acc.: convenit, ut sensu corpus... adfluat omne Lucr. da s čutom nadahne vse telo (tudi arceat).
b) v (iz)obilju dotekati, pritekati, v (iz)obilju biti: cum domi otium atque divitiae adfluerent (populo Rom.) S., effuse adfluunt opes L., ex eo, quod adfluit opibus vestris, sustinendo necessitates aliorum L. s tem, da ob svojem izobilju lajšate revščino drugih, affluunt subito, repente dilabuntur (vires atque opes humanae) Val. Max., pro cerebri ubertate vel affluit capillago vel deserit Tert. rastejo lasje čedalje bolj ali izpadajo; od tod affluere (adfluere) aliqua re v (iz)obilju imeti česa: ut adfluam frumento Pl., miser, si in... vitiosā vitā adflueret voluptatibus Ci., adf. divitiis, honore, laude Lucr. — Od tod adj. pt. pr. affluēns (adfluēns) -entis, adv. affluenter (adfluenter)
1. obilno dotekajoč, pritekajoč: sub radicibus montis affluentiores aquae sunt Vitr.; pren. obilen, bogat, potraten: Hier., omnium rerum affluentibus copiis Ci., affluens copia voluptatium L., senatorum numerus Suet., divitior... et affluentior... vera amicitia Ci., bonorum omnium affluentissimus largitor Aug.; subst. neutr.: ex adfluenti T. v izobilju; adv.: vinum calicibus affluenter immissum Ap. obilno; pred Ap. le komp.: affluentius vivere N. potratneje, affluentius voluptates haurire Ci. prenasladno živeti, affluentius solito convivium inire T.
2. mazajoč se s čim: alter unguentis affluens Ci.; pren. v izobilju preskrbljen, bogato obdarjen, bogat s čim, česa, prekipevajoč od česa: Gell., pauci (homines) opibus et copiis adfluentes Ci., urbs eruditissimis hominibus liberalissimisque studiis affluens Ci., domus scelere omni adfluens Ci., illo Asiatico ornatu affluens L. Andr. ap. Prisc. odičena, olepšana z..., homo vestitu affluens Ph. v dolgi, valovito spuščajoči se obleki. - affulgeō (adfulgeō) -ēre -fulsī
1. prisijati, zasijati: non Venus (večernica) adfulsit O., navium speciem de caelo adfulsisse L. da so podobe ladij sevale z neba, per eos dies caeli ardentis species adfulserat L.
2. pren. (kakor zvezda) vziti, zasijati, prikazati se: lux quaedam adfulsisse civitati visa est L., et mihi talis aliquando fortuna adfulsit L., Sardiniae recipiendae repentina spes adfulsit L., ex insperato gaudium adfulsit L., instar veris... voltus ubi tuus adfulsit populo H. kadar tvoje obličje zasije narodu kakor spomladansko sonce, Cretensibus nihil tale praesidii affulsit Val. Max., nitenti affulsit vultu ridens Venus Sil., ut prima occasio affulsit Fl., in rebus scaevis affulsit fortunae nutus hilarior Ap.