Franja

ἴδη, ἡ, dor. ἴδα (ῑ) 1. z gozdovi obrastlo gorovje, goščava, gozd, šuma, les(ovje). 2. Ἴδη gora v Troadi, Ἴδηθεν od Ide sem; adi. Ἰδαῖος 3.

Ἱερὸν ὄρος, τό gora v Trakiji blizu Kerzoneza.

Κάνης οὖρος τό gora v Ajolidi, nasproti Arginuzam.

Κάσιον ὄρος, τό gora pri Peluziju.

κολώνη, ἡ ep. poet., κολωνός, ὁ [Et. lat. collis iz colnis, kor. qele-, kvišku moleti] ion. grič, hrib, gora; gomila; ὁ Κολωνός (sc. δῆμος) grič in občina severno od Aten, Sofoklejev rojstni kraj.

Κορησ(σ)ός, ὁ gora pri Efezu z mestom istega imena.

κρεμά-ννῡμι [Et. nem. Rahmen (got. hramjan, križati). – Obl. fut. κρεμῶ, ᾷς, aor. ἐκρέμασα; ep. fut. κρεμόω; pass. κρέμαμαι, impf. ἐκρεμάμην, 2 sg. ep. ἐκρέμω, aor. pass. ἐκρεμάσθην]. 1. act. pustim, da visi, dam obesiti, obesim τί, τινά; na kaj ἔκ τινος, πρός τι, ἐπί τι, ἐπί τινος na čem. 2. intr. pass. obesim se, visim, ὑψόθεν visoko, v višini, v zraku, ἐκ τῶν ὤμων slonim na ramah, ὄρος κρέμαται ὑπὲρ ποταμοῦ gora visi nad reko.

λέπας, τό [Et. lat. lapis, idevr. l°pad-] (gola) skala, gora.

Λίβανος, ὁ Libanon, gora.

Μάκιστος, ὁ 1. gora na Evboji. 2. ἡ mesto v Trifiliji v južni Elidi.

Μίμας, αντος, ὁ gora v Joniji med Smirno in Kolofonom.

Ναρθάκιον, τό gora in mesto v južni Tesaliji.

Νήιον, τό gora na Itaki.

Οἴτη, ἡ gora v Tesaliji; adi. Οἰταῖος; preb. οἱ Οἰταῖοι.

Ὄλυμπος, ὁ, ep. ion. Οὔλυμπος 1. visoka gora na meji med Tesalijo in Makedonijo, sedež bogov; meton. = nebo; adi. ion. Οὐλυμπικός 3 in Ὀλύμπιος 3 olimpski, pridevek bogov, οἱ Ὀλύμπιοι bogovi; Οὔλυμπόνδε v Olimp. 2. gora na meji med Mizijo in Frigijo.

ὄρος, ους, τό, ep. ion. οὖρος [Et. iz kor. er, vzdigovati se, gl. ὄρνυμι. – Obl. dat. pl. ὄρεσσιν, gen. in dat. ep. ὄρεσφιν] gora, grič, gorovje, planina.

οὖρος⁴, ους, τό ep. ion. = ὄρος gora.

Παρνᾱσός, ὁ (tudi -σσός), ep. ion. Παρνησός gora v Fokidi; adi. Παρνάσιος 3; adv. Παρνησόνδε na Parnas.

συμ-βακχεύω obhajam z drugimi Bakhov praznik, πᾶς συνεβάκχευσ' ὄρος cela gora je obenem vriskala.

Ταΰγετον, τό, ion. Τηΰγετον visoka gora na meji med Lakonijo in Mesenijo.