carton [kartɔ̃] masculin lepenka, karton; škatla iz lepenke; mapa, dosjé; papirni mašé; četrtinka tiskovne pole; (strelna) tarča; majhen, stranski zemljevid
carton comprimé trda lepenka
carton repas jedilni paket (z jestvinami)
carton à chapeau škatla za klobuk
carton (à dessin) (velika) risalna mapa
maison féminin de carton slabo zidana hiša
nom masculin de carton izmišljeno ime
battre le carton (figuré) kartati
faire un carton (familier) izstreliti nekaj krogel v tarčo, streljati na sovražnika
rester dans les cartons (ob)ležati v mapi, v dosjéju
personnage masculin de carton slamnati mož (oseba, ki dela za drugo, skrito osebo)
Zadetki iskanja
- casaque [kazak] féminin, vieilli jopica s širokimi rokavi; svilen žokejski jopič; jopič livreje; ženska bluza
tourner casaque (figuré) spremeniti mišljenje, presedlati (v drugo stranko) - cascade [kaskad] féminin slap, slapovje, kaskada; figuré obilica; salva
par cascades sunkoma, skokoma
plein de cascades prekopicajoč se, prenagel
cascade de rires, d'applaudissements salva smeha, odobravanja
une cascade de velika in nenadna obilica
une cascade de paroles, de chiffres slap besedi, številk
malheurs masculin pluriel en cascade nesreče ena za drugo, v seriji
faire la cascade prekucniti se, kozolce prevračati - cave [kav] adjectif votel, vdrt; féminin klet; zaloga vina, vino; kletni lokal; denarni vložek (pri igri)
année féminin cave lunino leto
rat masculin de cave (figuré) tanka sveča, (populaire) davčni uslužbenec (preglednik kleti)
cave-abri féminin klet zaklonišče
cave à bois drvarnica
cave à charbon, à provision, à vin klet za premog, za zalogo, za vino
cave à liqueurs domači, hišni bar (omara z likerji)
aller de la cave au grenier pasti iz ene skrajnosti v drugo
avoir du vin en cave imeti vino v kleti
mettre en cave vkletiti, dati v klet
on ne peut pas être en même temps à la cave et au grenier ne moreš biti na dveh krajih istočasno - cepljenj|e2 [é] srednji spol (-a …) medicina die Impfung; množično ipd.: die Impfaktion
obvezno cepljenje die Pflichtimpfung, der Impfzwang, die Impfpflicht
zaščitno cepljenje die Schutzimpfung
cepljenje proti črnim kozam die Pockenschutzimpfung/Pockenimpfung
cepljenje proti rdečkam die Rötelimpfung
cepljenje proti tetanusu die Tetanusschutzimpfung
drugo cepljenje (revakcinacija) die Zweitimpfung, die Wiederholungsimpfung/Wiederimpfung, Auffrischungsimpfung
množično cepljenje die Durchimpfung
peroralno cepljenje die Schluckimpfung
prvo cepljenje die Erstimpfung
mesto cepljenja die Impfstelle
nasprotnik cepljenja der Impfgegner
škodljive posledice cepljenja Impfschäden množina
potrdilo o cepljenju der Impfausweis/Impfschein/ das Impfzeugnis, die Impfbescheinugung
zakon o cepljenju das Impfgesetz
varstvo po cepljenju der Impfschutz - cerk|ev [é] ženski spol (-ve …)
1. ustanova: die Kirche
prvotna/prva cerkev alte Kirche/Urkirche
zgodovina cerkve die Kirchengeschichte
zgodovina prve cerkve die Frühgeschichte der Kirche
ločitev cerkve in/od države die Trennung von Kirche und Staat
nasprotnik cerkve der Kirchengegner
izstop iz cerkve der Kirchenaustritt
die -kirche (deželna Landeskirche, državna Staatskirche, ljudska/z ljudstvom zrasla Volkskirche, nacionalna Nationalkirche, uradna Amtskirche)
podoben cerkvi kirchenähnlich
naklonjen cerkvi kirchenfreundlich
nenaklonjen cerkvi/sovražen do cerkve kirchenfeindlich
v cerkvi/znotraj cerkve innerkirchlich
preganjanje cerkve die Kirchenverfolgung
politika do cerkve die Kirchenpolitik
v politiki do cerkve kirchenpolitisch
2. verska skupnost: die Kirche; -kirche
anglikanska cerkev die Kirche von England
baptistična cerkev die Baptistenkirche
episkopalna cerkev die Episkopalkirche
evangeličanska cerkev evangelische Kirche
izpovedujoča cerkev bekennende Kirche
katoliška cerkev katholische Kirche
luteranska cerkev lutherische Kirche
reformirana cerkev reformierte Kirche
starokatoliška cerkev altkatholische Kirche
uniatska cerkev unierte Kirche
visoka cerkev die Hochkirche
vzhodna cerkev die Ostkirche
vzhodne cerkve orientalische Kirchen
zahodna cerkev die Westkirche
združena protestantska cerkev die Unionskirche
Svetovni svet cerkva der Weltkirchenrat
konferenca cerkva die Kirchenkonferenz
predsednik deželne cerkve der Landeskirchenpräsident
prestop v drugo cerkev der Kirchenübertritt
3. stavba: der Kirchenbau; die Kirche (barokizirana barockisierte, gotska gotische, novogotska neugotische, romanska romanische, predromanska vorromanische, starokrščanska altchristliche); -kirche (baročna Barockkirche, božjepotna Wallfahrtskirche, dvoranska Hallenkirche/Saalkirche, jamska Höhlenkirche, lastniška Eigentumskirche, lesena Stabkirche, mestna Stadtkirche, naslovna Titelkirche, obrambna Wehrkirche, opatijska Abteikirche, podružnična Filialkirche, samostanska Klosterkirche, s kupolo Kuppelkirche, vaška Dorfkirche, zaobljubna Votivkirche, župnijska Pfarrkirche)
patron cerkve der Kirchenpatron
cerkev svetega Petra/Pavla Peterskirche/Paulskirche
cerkev mati Mutterkirche
taborska cerkev die Kirchenburg, die Wehrkirche
gradnja cerkva der Kirchenbau
vodnik po cerkvah der Kirchenführer
oskrunitev cerkve die Kirchenschändung
koncert v cerkvi das Kirchenkonzert
tatvina v cerkvi der Kirchendiebstahl
hoditi v cerkev ein Kirchgänger sein
4.
figurativno imeti srečo kot pes v cerkvi ein Pechvogel sein - chain1 [čein] samostalnik
veriga, vrsta
množina okovi, suženjstvo; dolžinska mera (okrog 20 m)
chain broadcasting hkratna oddaja istega programa več radijskim postajam
chain gang vrsta priklenjenih ujetnikov
chain of mountains gorska veriga
chain reaction verižna reakcija
chain smoker kadilec, ki prižiga eno cigareto za drugo
ameriško chain store podružnica velike trgovske hiše
to put s.o. in chains vkleniti koga
surveyor's chain merilna veriga - chapter1 [čǽptə] samostalnik
poglavje; izglasovani zakon; kapitelj, zbor kanonikov
a chapter of accidents ena nesreča za drugo
to the end of the chapter do samega konca
to give chapter and verse natanko citirati, dokazati resničnost poročila
enough on that chapter! pustimo to! - ciliēgia f (pl. -ge) češnja (sad):
una ciliegia tira l'altra pren. eno potegne za seboj drugo - coitus -ūs, m (coīre)
1. shajanje, sestanek, stikanje: illarum (stellarum nobilium) Sen. ph.; occ. prehod nebesnega telesa pred drugo: lunae (pred soncem) Plin.
2. medic.
a) stekanje, zbiranje tekočin v telesu: materiae Cels., sordium in auribus Cels.
b) sklep: recens coitus eius (venae) Cels.
3. evfem. = spolno (telesno) (z)druženje, telesni spoj, (o živalih) plemenitev, spoj, (o ptičih) parjenje: Col., Plin., Suet., Ap., coitus novi O., primi Cels., Venerem, quam coitum dixisse magis decet Q., ad unum coitum mulier concepit Vulg.; pren. oplojevanje rastlin s cvetnim prahom, trosi: Plin.; occ. stikanje s cepljenjem: Plin.
4. strnitev (spojitev) zlogov ali besed: Gell., syllabarum Q. - color moški spol (ženski spol) barva; barva obraza; šminka; posebnost; pretveza, navidezen razlog
color de acuarela akvarelna barva
color de aguada vodna barva
color de anilina anilinska barva
color durable, color fijo trajna barva
color local lokalno barvanje (v romanu)
color al óleo, color barniz oljnata barva
color a pastel pastelna barva
color a tempera tempera barva
gente de color barvnokožci (črnci, mulati itd.)
película en color barvni film
de color barvan, pisan
so color (de) pod pretvezo
cambiar de color iz ene stranke preiti v drugo; presedlati
dar de color (a) barvati, prepleskati
un color se le iba y otro se le venía spreminjal je barve (od razburjenja, sramu ipd.)
mudar de color zardeti (od sramu, jeze)
perder el color obledeti, izgubiti barvo
subido de color pikanten (zgodba)
verlo todo de color de rosa vse v rožnati barvi videti
colores espectrales spektralne barve
cubierta en colores barvast ovitek
a dos (en dos) colores dvobarven
de muchos colores mnogobarven, pisan
no distinguir de colores ne jasno videti, zamenja(va)ti
pintar con negros colores črno slikati (videti)
ponerse de mil colores živo zardeti
sacarle a uno los colores komu rdečico v obraz pognati
salirle (subírsele) a uno los colores od sramu rdeč postati - comprimario
A) m (f -ia; m pl. ri)
1. med. eden od primarijev
2. gled. nosilec druge glavne vloge, druga glavna vloga
B) agg. drugi največji:
avere un ruolo comprimario igrati drugo glavno vlogo - concēdō -ere -cēssī -cēssum
A. intr.
I.
1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, oddaljiti (oddaljevati) se, oditi, odhajati, proč iti: concedite atque abscedite omnes, de via decedite Pl. umaknite se, stopite na stran, proč s poti!, tempus est concedere Ter.; pren.: ipsae rursus concedite silvae! V. proč z vami, gozdovi! = zapuščam vas, tumor omnis et irae concessere deûm V. sta izginili; Od kod? s samim abl.: ceterā Italiā L., iamque dies caelo concesserat V. svetloba je bila izginila z neba; pogosto pren.: c. vitā T. iti s tega sveta (evfem.) = umreti, concessit vitā Burrus, incertum valetudine an veneno T. umrl je ali naravne smrti ali zaradi strupa; tudi abs.: quandoque concessero T. kadar bom mrtev; s praep.: a foribus Pl., Ter., postquam … superis concessit ab oris V. z gornjega sveta, a parentum oculis c. Ci., pollicita est ea se concessuram ex aedibus Ter. da se umakne, izseli, ex praetorio in tabernaculum suum c. L.; v pass. brezos.: metu concessum barbarus ratus L.
2. s krajevnim določilom kam? = kam podati se, napotiti se, kreniti, umakniti (umikati) se, odpraviti (odpravljati) se, odriniti: huc concede aliquantum Pl., huc tandem concede V., docet, quo fulmen concesserit Ci., c. retro Cu., T., Babylonem concessit Cu., c. cum aliquo Neapolim Gell.; s sup.: Argos habitatum concessit N. umaknil se je v Arge, da bi tam prebival; s praep.: c. Carthaginem novam in hiberna L., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque L. zbežati, in turbam H. v vrvež, ad ianuam concessero Pl., vita per auras maesta concessit ad manes V. je izginilo, trans Rhenum c. T.
3. pren. preiti (prehajati) h komu ali v kaj, zapasti (zapadati) komu ali čemu, pripasti (pripadati): ne omne belli decus illuc (na ono stran) concederet T., victi omnes in nomen imperantium concessere S. vsi premaganci so prešli k zmagovalcem, c. in Tyrias leges Sil., Edessa et Beroea eodem concesserunt L. sta pripadli; occ.
a) kakemu nazoru, čeprav različnemu od svojega pritrditi (pritrjevati), pritegniti (pritegovati), h kaki stranki pristopiti (pristopati): c. in Attali sententiam L., in partes alicuius T. svoji stranki izneveriti se in potegniti s katero drugo, ut in sententiam Pisonis concederetur T., concessum est in condiciones L. pritegnili so pogojem = sprejeli so pogoje.
b) iz kakega položaja v drugačnega priti (prihajati), ukloniti (uklanjati) se čemu, vda(ja)ti se čemu, v kaj: in voluntariam deditionem L., in paucorum ius atque dicionem S., L., in populi Romani dicionem imperiumque L., concessere illuc (= ad illos) S.
II. z dat.
1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, vda(ja)ti se, ukloniti (uklanjati) se, pokoriti pustiti (puščati) se, podleči (podlegati) komu ali čemu: Casina concedit homini nemini Pl., voluptas concedit dignitati Ci., bellum ac tumultum paci atque otio non concessurum Ci., c. temporibus rei publicae Ci. vdajati se v okoliščine, concedat laurea laudi Ci. poet., tempus puerile concessit iuventae O., operi meo concedite O. dajte prostora, obsidioni c. T. oblegance na cedilu pustiti; redk. abs.: postquam concessum propemodum de victoria credebant L. da so se skoraj tik pred zmago umaknili; pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.
2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.
3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.
B. trans.
1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.
2. occ.
a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.
3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti na kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.
2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.
3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.
B. trans.
1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.
2. occ.
a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.
3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti v kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. - concentus -ūs, m (concinere)
1. skladno petje, soglasje: catervae et concentus Ci. pevski zbori, sonus varios concentus efficit Ci., c. avium Ci., V. ptičji zbor, et tepidum volucres concentibus aëra mulcent O., tubarum ac cornuum c. L., c. vocisque lyraeque O., signorum Cu.; occ. soglasna pohvala občinstva v gledališču: Plin. iun.
2. pren.
a) skupno učinkovanje vonjav: tot generum aurae spirante concentu Plin.
b) prehod (prehajanje) barve v barvo: in unum concentus Plin. prehajanje druge v drugo.
c) duševno soglasje, sloga, skladnost, ujemanje: melior actionum quam sonorum concentus Ci., nunc age, quid nostrum concentum dividat, audi H., nec tam vocis ille quam virtutis concentus videtur T., mentium animorumque c. Gell. - concurrō -ere, concurrī (redk. concucurrī), concursum
1. steči (stekati) se, od vseh strani skupaj (pri)hiteti, (pri)vreti, dreviti se, prihrumeti, trumoma se zb(i)rati: L. idr., tantus in curia clamor factus est, ut populus concurreret Ci., concurrite, concurrite, cives! Val. Max., unduque ex agris c. N., concurrunt ex gentibus auxilia Cu., omnes cuncurrerunt ad eum opprimendum N., ad me restituendum Romam c. Ci., omnes in unam navem concurrunt N., unde hospites gratulatum Romam concurrerint Ci. Pogosto brezos.: ad fanum ex urbe tota concurritur Ci., ad arma concurritur C. vse hiti pod orožje; occ. zateči (zatekati) se, pribežati: nulla sedes, quo concurrant, qui rem publicam defendere velint Ci., ad Leonidam c. Iust.
2. sniti se, shajati se, skupaj priti (prihajati), sreč(ev)ati se, sesta(ja)ti se; (o stvareh) zade(va)ti se, strniti (strinjati) se, skleniti (sklepati) se: ad druidas adulescentes concurrunt C., concurrunt ponto Cyaneae O., ne prorae navium concurrerent L. da ne bi trčile druga ob drugo, concurrentes rami Cu. zadevajoče se, si ossa forte recte concurrerint Cels. če se prav sprijemajo, concurrunt labra Sen. ph., concurrit os Q., ut neve aspere (verba) concurrerent neve vastius diducantur Ci., quia, si ita diceretur, obscaenius concurreret litterae Ci. (cum nobis bi namreč zvenelo kot cunno bis); pesn.: actor in scaena cum stetit, concurrit dextera laevae (dat.) H. se desnica združi z levico = mu ploskajo, est quibus Eleae concurrit palma quadrigae Pr. z nekaterimi se na cilju dirke sreča = nekaterim pripade; occ. v sovražnem pomenu skupaj trčiti, spopasti (spopadati) se, zgrabiti se, udariti se, udariti, navaliti, planiti na koga ali kaj: Lucan., T. idr., maximo clamore infestis signis concurrunt S., utrimque magno clamore concurritur S., concurritur H., priusquam concurreretur L., cum pedes concurrit L., naves concurrunt rostris L., omnia ventorum concurrere proelia vidi V., c. ferro O., acie Vell.; z dat.: Val. Fl., c. equitibus impigre L., comminus hosti O., audet virgo concurrere viris V., abnueram bello Italiam concurrere Teucris V., credas montes concurrere montibus V.; s praep.: concurrunt hastati cum hastatis L., concurrunt equites inter se C., c. rudibus inter se in modum iustae pugnae L., rostris inter se Cu. (o ptičih), c. in aliquem S., Iust., adversus aliquem L., contra aliquem Auct. b. Afr.; (tudi o boju dveh posameznikov): concurrit centurio cum centurione L., cum hoc concurrit ipse N., mutuis vulneribus c. Sen. rh., Brutus consul primus cum Arrunte … in acie … equo concurrit Val. Max.; pren.: concurrentis belli minae T. nastajajoče vojne, c. cum dolore Sen. ph.; inter se c. Q. (o abstr.) navzkriž si biti, nasprotovati si; jur. = poganjati se s kom za kaj (o pravnih zahtevah): c. alicui, alicui in (za) hereditatem ali in pignus Icti.
3. pren. (o abstr.) znajti se, časovno strniti (strinjati) se, hkrati (obenem) dogajati se, nastopiti (nastopati): tot concurrunt veri similia Ter., saepe concurrunt aliquorum contentiones Ci., quae ut concurrant omnia, optabile est Ci., nisi ista casu nonnumquam, forte temere concurrerent Ci.; concurrit aliquid cum aliqua re Dig. se ujema; posl.: Q., Dig., ut non concurrerent nomina (vzajemno plačevanje) Ci. ep.; medic.: accessiones (febrium) … binae pluresve concurrunt Cels. - concursus -ūs, m (concurrere)
1. stek, stekanje: populi c., c. bonorum omnium, legatorum ex Italia Ci., magni domum concursus ad Afranium … fiebant C., circumfusus hostium concursu N., ingens concursus ad ipsa corpora V., clamor utrimque, undique concursus H., magnum concursum facere hominibus L., c. ab oppidanis Auct. b. Hisp., c. aquarum, torrentium Cu., quinque amnium in unum confluens concursus Plin. sovodnje (fem. pl.); occ.
a) stek = rabuka, nemir, vrenje, vrvež: Sen. rh., Dig., fit ad domum eius cum clamore concursus Ci. vrò kriče, ille ambitus iudicium tollere … voluit … lapidatione atque concursu Ci., ad curiam concursus fit plebis L., ni … concursus hominum in forum … fieret L., concursūs ali concursum (hominum) facere Ci., L., Auct. b. Hisp. dvigniti se.
b) pren. (o abstr.) sodelovanje, pomoč: c. honestissimorum studiorum Ci.
2. zadevanje stvari druge ob drugo, trk, trčenje, stik, stikanje: concursu quodam fortuito (corpusculorum = atomorum) Ci., c. navium C., L., Suet., concursu eodem natus tonitrus Lucr., c. caeli O. grmenje, lunae solisque Cels., verborum asper Ci., vocalium, oris Q.; occ.
a) sovražni spoprijem, spopad, napad, naval: c. utriusque exercitus C., hostes uno concursu prostravit N., in proelii concursu N. v bojnem vrvežu, ad motus concursusque levior N.
b) pren.: non posse sustinere concursum omnium philosophorum Ci.; (o abstr.): ex ratione et firmamenti conflictione et quasi concursu Ci., c. calamitatum Ci. ep. naval, occupationum Ci. metež; jur. stik dveh pravnih zahtev: concursu, per concursum Icti. - cōnflīctātiō -ōnis, f (cōnflīctāre)
1. udarjanje stvari druge ob drugo: conflictationibus debilitari Ap.
2. occ.
a) suvanje in prerivanje (gnetenje) v gledališču za prostor: Q.
b) α) sovražni prijem, spopad v bitki: Gell. β) pren. spopad z besedami, prepir, spor: Aug., Vulg.
3. nadloga, mučenje, muka: Cypr. - cōnflīctiō -ōnis, f (cōnflīgere)
1. udarjanje stvari druge ob drugo, trčenje, trk: duorum inter se corporum Q., dentium Cael.
2. occ.
a) sovražni prijem, spopad: magna totius exercitus c. Gell.
b) pren. besedni boj, prepir, spor, navzkrižnost: c. cum adversario Ci., causarum Ci., Q., rerum contrariarum Ci. - cōnflīctus -ūs, m (cōnflīgere)
1. udarjanje stvari druge ob drugo, trčenje, trk; le v abl. sg.: lapidum conflictu atque tritu elici ignem videmus Ci., conflictu corporum (v boju) Ci., nubium Ci., parmarum Sil.; pren. stiska, sila: nullo fatali incommodi conflictu urgeri Gell.
2. occ. sovražni prijem, spopad, boj (v sg. in pl. v vseh sklonih): Vop. idr. pozni pisci; pren.: M. - cōnflīgō -ere -flīxī -flīctum
I. redk. trans. skupaj udariti (udarjati), strniti (strinjati): c. semina Lucr., corpora conflicta Lucr.; pren. (zaradi nasprotja) stvari drugo proti drugi postaviti (postavljati), vzporediti (vzporejati): cum scripto factum adversarii c. Ci. —
II. intr.
1. skupaj udariti (udarjati), trčiti: illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut … C.
2. udariti (udarjati) drug na drugega, udariti (udarjati) se, spoprije(ma)ti se, spopasti (spopadati) se; abs.: c. armis Ci., fretus numero copiarum suarum confligere cupiebant N., c. mari, classe N. na morju, proelio C., conflixit et superatus est Val. Max., c. in conspectu omnium Suet., statuerunt dimicare et confligere fortiter Vulg.; brezos.: Cl., ad confligendum venientibus undique Poenis Lucr.; s praep.: c. manu cum hoste Ci., Suet., cum apro Erymanthio Ci., idem consul cum Hannibale in agro Crotoniensi acie conflixit N., classis communis Graeciae … cum classiariis regis conflixit N., fore, uti pars cum parte civitatis confligat C., statuit cum Antonio quam primum c. S.; pro salute alicuius contra sceleratissimam conspirationem c. Brutus in Ci. ep.; hisque (navibus) adversus Rhodiorum classem in Pamphylio mari conflixit N.; c. inter se C.; pren. (o stvareh): adversi rupto ceu quondam turbine venti confligunt V.; z dat.: hic quoque confligunt hiemes aestatibus acres Lucr.
3. pren. (pred sodiščem) prepirati se, spor imeti, pregovarjati se, pravdati se: potuisti enim leviore actione confligere Ci., ad singulos testes accedere neque tantummodo cum universo genere confligere Ci., c. de aliqua re Corn., ordine solito persuasor dissuasorve confligunt M.; (o stvareh) boriti se, nasprotovati si, navzkriž biti si, v sporu biti: si his rebus omissis causas ipsas, quae inter se confligunt, contendere velimus Ci., copia cum egestate, bona ratio cum perdita … confligit Ci., leges diversae confligunt Q.; brezos.: universā enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto Ci., velut duplici contra eos (praesentes) proque iis acie confligitur actionum et interrogatio-num Q.