Franja

Zadetki iskanja

  • circumiciō -ere -iēcī -iectum (circum in iacĕre)

    1. okrog (česa) vreči, metati, (na)okrog ali okoli (česa) (na)metati, postaviti (postavljati), (z)graditi: Varr., vallum circumicere L. okrog nasuti, circumiecta vehicula ali circumiecti custodes T. naokrog postavljeni, z dat.: fossam et alia munimenta verticibus L. izkopati jarek in nasuti... okoli..., circumiecta multitudine hominum totis moenibus C. (po drugih: totis moenibus = abl. loci = na vseh mestih obzidja); v pass. (zaradi circum) z acc. stvari, okrog katere se kaj meče: quod anguis domi vectem circumiectus fuisset Ci. ker je bila ovita (omotana) okrog droga.

    2. c. aliquid aliquā re obda(ja)ti, okleniti (oklepati) kaj s čim: extremitatem caeli rotundo ambitu Ci., planities saltibus circumiecta T. — Od tod adj. pt. pf. circumiectus 3 ležeč (stoječ) okoli, v okolici ali v bližini česa, okoliški, soseden, sosednji (o krajih, mestih, državah idr.); abs.: lucus L., nemora, campi, valles Cu., silvae Suet., oppida T., nationes T. okoli bivajoči, sosedni, z dat.: silvae circumiectae itineri L. na obeh straneh poti stoječi, incendit aedificia circumiecta muris L. (stoječa) okrog zidovja, moenia circumiecta regiae T.; subst. circumiecta -ōrum, n okolica: T.; pren. o govoru poleg stoječ: circumiectae orationis copia Q.
  • circumlātrō -āre lajati okog koga, oblajati koga; pren. (o psih): hominem Sen. ph., leonem Amm.; pren. (o ljudeh): Amm., eum circumlatrantes philosophi Lact., ali circumlatrantes haeretici Aug. okrog njega lajajoči, besneči; o abstr.: quae (domus nostra) multis circumlatratur iniuriis Symm., multorum rabie circumlatratus Aug., falsorum philoso-phorum erroribus... circumlatrantibus Aug.
  • circumlinō -ere (-) -litum

    1.
    a) aliquid alicui rei (na)mazati kaj okoli česa: sulfura taedis circumlita O., (laser) volneribus... circumlinitur Plin.
    b) c. aliquid aliquā re namazati kaj s čim, obmazati, oblepiti: Lucr., Plin., Aug., oculum pice liquidā Col., oculos stibio Vulg.; v pass.: mortuos... Persae etiam cerā circumlitos condunt Ci., musco circumlita saxa H., circumlitus auro (Midas) O. prevlečen; brez abl.: spiramentum circumlitum Plin. zalepljen, neprepustno zaprt, circumlinere oculum Plin. iun.

    2. occ. (o slikarstvu) podmaz(ov)ati, z barvami osvetliti, označiti: pictura, in qua nihil circumlitum est Q.; pren. (o govornikih) poudariti (poudarjati): Q., Lact. — Soobl. circumliniō -īre -iī: circumlinire Q., circumliniendus Col., circumlinisti Vulg.
  • circumsaepiō (slabše circumsepiō) -īre -saepsī -saeptum

    1. ograditi (ograjevati): semitam meam circumsepsit Vulg., silvae circumsaeptae Paul. (Dig.).

    2. pren.: braneč obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), naokrog zavarovati: Vulg., classem aggeribus V., loca circumsaepta parietibus Col., stagnum circumsaeptum aedificiis Suet.; o živih bitjih: Front., Fulg., corpus armatis c. L.
  • circumsiliō -īre (circum in salīre) v krogu (okoli) skakati, skakljati: Cat. (o vrabčku); pesn. pren. obdajati, obsipati: circumsilit... morborum omne genus Iuv.
  • circumvectō -āre (frequ. glag. circumvehere)

    1. okrog voziti, nositi: errantes penates Sil. (o nomadih).

    2. večinoma med. circumvector -ārī peljati se, pluti, jezditi okoli: oppida Pl. pluti v mesta, Ligurum oram L. ob ligurskem obrežju krožiti; v tmezi: non ego circum me... vectari rura caballo... narro N. da jezdim po tratah okoli; pren.: singula dum circumvectamur V. zaporedno opisujemo.
  • circumveniō -īre -vēnī -ventum priti okoli česa, obiti kaj

    1. obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati), zaje(ma)ti: nostros, hostes a tergo C., Iugurtha multitudine Auli castra circumvenit S., c. armis regiam S., moenia vallo fossaque S. Pogosto pt. pf. (nam. circumitus): pars a barbaris circumventa periit C., insidiis circumventum occīdit N.

    2. occ. (o stvareh) obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati), obtekati: homines circumventi flammā C., planities locis paulo superioribus circumventa S. obdana z neznatnimi višinami, media Cocytus sinu labens circumvenit atro V., Rhenus modicas insulas circumveniens T.

    3. pren.
    a) omrežiti, v zadrego, nevarnost, stisko spraviti (spravljati), stiskati: multa senem circumveniunt incommoda H. stiska mnogo nadlog, ancipiti malo circumventi Cu. v dvojni stiski; (pre)varati, ukaniti, s spletkami pogubiti: acerbum est ab aliquo circumveniri, acerbius a propinquo Ci., circumventus falsis criminibus S. ali falso testimonio T., non est igitur circumventus pecuniā Ci. v denarnih zadevah, c. plebem fenore L.
    b) ogniti se čemu, splaziti se mimo česa, prekršiti kaj: leges, voluntatem defuncti Icti.
  • circumvolitō -āre -āvī (-)

    1. okoli (okrog) letati, obleta(va)ti
    a) intr.: circumvolitant equites Lucr. jezdijo sem ter tja, coetu circumvolitantium alitum T., circumvolitantibus auris M.; v tmezi: circum late volitans fama V. daleč naokrog leteča; namen z ad: c. ad conquirendas proscriptorum latebras Sen. ph.
    b) trans.: lacūs circumvolitavit hirundo V., c. thyma H. (o čebeli) leta okoli po..., salutator circumvolitans potentiorum limina Col., cetera iam Numidis circumvolitare... datur Sil.

    2. pren. z očmi preleteti: sollicitus oculis amantem Ven.
  • circumvolō -āre -āvī -ātum okrog (okoli) leteti (letati), obleteti (obletati), obfrfota(va)ti (o pticah idr. krilatih živalih): Q., Suet., Iust., remos plausis alis O., milvus... flectitur in gyrum... spemque suam (svoj plen) motis avidus circumvolat alis O., nave circumvolatā Plin.; voj. obletati, obdirjati: c. ordines exercitus sui Vell., campum iaculo Sil.; pren.: nox atra caput tristi circumvolat umbrā V., Erycina ridens, quam Iocus circumvolat et Cupido H., me mors atris circumvolat alis H.
  • circus -ī, m (prim. gr. κίρκος, κρίκος obroč, krog, lat. curvus)

    1. krog, kolobar (astr.): Acc. ap. Non., M.; o Rimski cesti na nebu: vidisti magnum candentem serpere circum, lacteus hic nimio fulgens candore notatur Ci. (Arat.), splendissimo candore inter flammas circus elucens Ci., c. lacteus Macr.

    2. večinoma occ. tekališče, dirkališče za konje in vozove, cirkus: decedere circo... populum... iubet V. V Rimu je bilo več takih dirkališč, poseb.
    a) circus maximus Véliki cirkus, najznamenitejši cirkus, ki ga je dal zgraditi Tarkvinij Prisk v kotlini med Palatinom in Aventinom; imel je prostora za 150000 gledalcev. Pozneje sta ga v dolžino povečala Cezar in Trajan, tako da je imel prostora za 400000 ljudi: Varr., Ci., L., O. idr.; imenovan je bil tudi magnus circus: O. ali circus magnus: Plin. ali samo circus: de circo astrologi Enn. ap. Ci., in circo et in foro Ci., L., Vell., Plin., ut locus in circo daretur tribulibus Ci., per circum duci Ci. ali agi Plin., circo ludos celebrare O., triviales ex circo ludi Suet., c. capax populi O.
    b) circus Flaminius Flaminijev cirkus severozahodno od Kapitola; l. 221 ga je zgradil cenzor Gaj Flaminij: Varr., Ci., L. idr., samo circus imenovan: prospicit a templo summum brevis area circum O., altera pars circi custode sub Hercule tuta est O.
    c) Vaticānus circus Vatikanski cirkus, ki ga je v vatikanski nižini začel graditi Kaligula, dokončal ga je Neron: in Vaticano Gai et Neronis principum circo Plin. Rimski cirkusi, zlasti c. maximus, so bili najsijajnejša zbirališča rim. sveta; tu so se zbirali mladi gospodje s svojimi lepoticami: O.; ob zunanjih stenah cirkusov so bile lope (tabernae) vedeževalcev, glumačev, vlačug idr.: Ci., Suet., od tod c. fallax H., clamosus Mart., raucus Iuv. Tudi v drugih krajih so bili cirkusi, npr. circus maritimus Obmorski cirkus pri Anagnijanih: L., Ojnomajev (Oenomaus) cirkus v elidski Pisi: Stat.; Scipionov v Hispaniji: Sil. — Met.: gledalci v cirkusu: circo innumero Sil.
  • citiran pridevnik
    (o dobesedni navedbi) ▸ idézett
    največkrat citiran ▸ legtöbbször idézett
    pogosto citiran ▸ gyakran idézett
    uvodoma citiran ▸ bevezetőben idézett
    citirana določba ▸ idézett rendelkezés
    Citirana določba v nadaljevanju med drugim predpisuje postopek javne dražbe. ▸ Az alább idézett rendelkezés többek között nyilvános árverési eljárást ír elő.
    citiran odlomek ▸ idézett részlet
    citiran stavek ▸ idézett mondat
    citirana sodba ▸ idézett ítélet
    citiran člen ▸ idézett cikk
    citirana izjava ▸ idézett nyilatkozat
    citiran članek ▸ idézett cikk
    To leto, leto 1993, je omenjeno tudi v citiranem članku. ▸ Az 1993-as év szintén szerepel az idézett cikkben.
    citirano določilo ▸ idézett rendelkezés
    citirana odločba ▸ idézett határozat
    citiran odstavek ▸ idézett bekezdés
    citiran znanstvenik ▸ idézett tudós
    Bleščeča akademska pot ga je pripeljala med najbolj cenjene in tudi citirane znanstvenike. ▸ Ragyogó tudományos karrierje az egyik legelismertebb és legtöbbet idézett tudóssá tette.
    citiran avtor ▸ idézett szerző
    citirana literatura ▸ idézett irodalom
    Citirana literatura naj se navede na koncu članka in naj bo razvrščena po abecedi glede na priimke avtorjev. ▸ Az idézett irodalmat a cikk végén, a szerző vezetékneve szerinti betűrendben kell felsorolni.
  • citō -āre -āvī -ātum (citus)

    1. (za)gibati, zagnati, pognati, goniti: alumen... dentem citat Cels. omaje, zrahlja, medicamentum, quod humorem illuc citat Cels. ki bolezenske sokove tja prežene, odvaja.

    2.
    a) medic. v telesu kaj vzbuditi (vzbujati), povzročiti (povzročati), pospešiti (pospeševati): pituitam, pus, sanguinem (krvavenje), urinam (izločanje seča) Cels., alvum (drisko) Col.; pren.: isque (animi) motus aut boni aut mali opinione citatur Ci. se vzbudi, Paeanem aut Nomionem c. Ci., ab ovo usque ad mala citaret „Io Bacche!“ H. bi venomer klical..., glas... povzdigoval, omnibus risum c. Lamp.
    b) agr. rast čemu pospešiti (pospeševati), kaj (vz)gojiti (vzgajati): radices, palmitem, virgam e duro Col.

    3. occ.
    a) z glasom (po)klicati, poz(i)vati: Lucr., Sil., Stat., Front., Graeci, qui hoc anapesto citantur Ci., aliquem nominatim c. Cu. po imenu = mancipia ergastuli quotidie per nomina c. Col. ali ad nomen citari Sen. ph., sensi noto me quater ore citari O., citari... numina magna Iovis O. sem poklical na pomoč, c. deum ad suum munus Cat., rogitare citatos nautas Pr., victorem Olympiae citari N. kot zmagovalec biti poklican, da sprejme venec; (o konzulu) poz(i)vati senatorje, da povedo svoje mnenje: haec illi, quo quisque ordine citabantur Plin. iun.
    b) (po)vabiti, poz(i)vati, (po)klicati pred koga ali kam α) senat(orje) k seji: patres in curiam citari iussit L., citati non conveniebant L., lex a sexagesimo anno senatorem non citat Sen. ph.; vojskovodje k zboru: cum praeco, exceptis qui nominatim citarentur, adire (regiam) prohiberet Cu. β) državljane k volitvam: in campo Martio centuriatim populum citare L. γ) viteze in cenzorje k cenzusu ali po njem: senio insignibus permisit, praemisso in ordine equo, ad respondendum, quotiens citarentur, pedibus venire Suet., cum praeco cunctaretur citare ipsum censorem „cita“, inquit Nero, „M. Livium“ L. δ) državljane vojaške obveznike k popisovanju (konskripciji) ali prisegi na zastavo: Varr. ap. Non., Val. Max., citati milites nominatim apud tribunos in verba P. Scipionis iuraverunt L., nec citatus in tribu civis respondisset L., tribus urbanas ad sacramentum c. Suet.
    c) (pred sodišče) (po)klicati (poz[i]vati) sodnika, tožnika, obtoženca, pričo: Pl., Q., Fl., Icti., si Lysiades citatus iudex non responderit excuseturque Ci., citat accusatorem; citatus accusator nescio quo casu non respondit Ci. ni prišel, citatur reus: causa agitur Syracusis Ci., tota denique rea citaretur Etruria Ci., canes citati non respondent Ph., citari ad causam dicendam Suet., in hanc rem te, Naevi, testem citabo Ci. se bom nate skliceval, praeconis audita vox citantis nomina damnatorum L. ki je klical imena obtožencev = ki je klical obtožence pred sodišče; od tod citare aliquem koga (ob)tožiti: Vitr., ubi tu es, qui me libello Venerio citavisti? Pl.; z objektnim gen.: capitis citari Ci. na smrt obsojen biti; pren.: in hanc rem testem totam Siciliam citabo Ci., magistratuum libros linteos auctores citare L. sklicevati se na knjige, c. poëtas ad testimonium Petr., ne proditi mysterii reus a philosophis citaretur Lact., citavere nefas leges Fl. Od tod adj. pt. pf. citātus 3 pognan, pospešen, od tod

    1. hiter, nagel, uren: Rhenus per fines Treverorum citatus fertur C. teče deroč, dere, ferunt citati signa L., imbribus continuis citatior solito amnis L. nenavadno deroča, citato gradu Cu., Iust. s pospešenimi koraki, equo citato C., L. ali equis citatis L. v diru, skokoma, citato agmine iter ingredi L. v hitrih pohodih (marših), citatiore agmine L., quam citatissimo poterant agmine L. v kar najhitrejšem pohodu.

    2. occ.
    a) ret. (o govoru in govorniku) hiter, vzburjen, buren, živahen: pronuntiatio citata Q., Roscius citatior, Aesopus gravior fuit Q., soni tum placidi, tum citati Gell.
    b) medic. hiter, nagel: pulsus arteriarum aut citatus aut tardus Plin., alvus citatior Plin.
  • citrā (adv. abl. sg. fem. adj. citer)

    I. adv.

    1. bliž(j)e: tela hostium citra cadebant T. so padala preblizu = niso dosegala Rimljanov; kot prvotni komp. z abl. comparationis: paucis citra milibus L. malo (= nekaj) tisoč korakov pred taborom; pren.: culta quidem c. quam debuit O. ne tako kakor = manj kakor.

    2. tostran: nec citra mota nec ultra O. ne sem ne tja, c. est urbs Plin.

    — II. praep. z acc.

    1. tostran, tokraj; pri glag. mirovanja: pars citra, pars ultra Taurum est L., impedimentis c. flumen Rhenum depositis C., c. mare H.; pri glag. premikanja: exercitum c. Rubiconem educere Ci. na to stran Rubikona, ut omnes c. flumen eliceret C., hostem c. flumen pertrahere L.; pren. (časovno) pred: Pylius citra Troiana tempora perisset O., citraque inventam carpere flores O. pred godnostjo, c. Calendas Octobres Col.; poleg tega o tem, kar je pred določeno mejo in ne dospe do nje, pred, pod: non a postrema syllaba c. tertiam Ci. ne pred tretjim zlogom od konca; od tod: nec virtus c. genus est O. ne stoji nižje kakor, ne zaostaja za..., c. satietatem Col. ne do sitega, c. iocos se continere Sen. ph. osta(ja)ti pri šalah, ne preseči (presegati) jih, melius ultra quam citra stat oratio Q. pove bolje več ko manj.

    2. brez, razen, izvzemši, ne glede na kaj: peccavi c. scelus O. grešil sem, (toda) brez..., c. fatigationem, c. satietatem Cels., c. ulla comitia L. epit., c. vulnus Plin., plus usus sine doctrina quam c. usum doctrina valet Q., c. commoda emeritorum Suet., c. spectaculorum dies Suet. izven slavnostnih dni, nec id Rutilio c. fidem aut obtrectationi fuit T. ni bilo brez zaupanja = verjeli so mu, c. spem Fl., c. magnitudinem prope Ponto similis Mel.
  • citronast pridevnik
    1. (o barvi) ▸ citromos
    citronast podton ▸ citromos árnyalatú
    citronasta barva ▸ citromos színű
    Povezane iztočnice: citronasta mušnica

    2. (o vonju) ▸ citromos
    citronasta aroma ▸ citromos aroma
    Všeč so mi predvsem sveži in citronasti vonji. ▸ Szeretem a friss és citromos illatokat.
    Povezane iztočnice: citronasti ožep

    3. (o okusu) ▸ citromos
    citronast okus ▸ citromos ízű
    Koriander ima citronast priokus, zato jedem doda svežino. ▸ A koriandernek citromos mellékíze van, ezért az ételeknek frissességet ad.
  • citronin pridevnik
    1. (o plodu) ▸ citrom
    citronina lupina ▸ citromhéj
    Sopomenke: citronov

    2. (v kulinariki) ▸ citrom
    citronin sok ▸ citromlé
  • citronov pridevnik
    1. (o plodu) ▸ citrom
    citronov olupek ▸ citromhéj
    Sopomenke: citronin

    2. (o kozmetičnem izdelku) ▸ citromos
    citronova dišava ▸ citromos illatosító
  • citronski pridevnik
    1. (o vonju) ▸ citrom
    citronski vonj ▸ citromillat, citromszag
    citronska aroma ▸ citromaroma
    Povezane iztočnice: citronska mačja meta, citronska meta, citronska trava, citronska verbena, citronsko sadje

    2. (o barvi) ▸ citrom
    citronska barva ▸ citromszín
  • città f

    1. mesto:
    il centro della città mestno središče
    città industriale industrijsko mesto
    Palazzo di città občinska palača, občina
    vita, casa, gente di città mestno življenje, mestna hiša, mestni ljudje (v nasprotju s podeželjem)
    città di provincia pren. provincijsko mesto
    città di Trieste mesto Trst
    città della Lanterna Genova
    città della Mole Turin
    città della Madonnina Milan
    città del Santo Padova
    città della Laguna Benetke
    città delle Due Torri Bologna
    città del Fiore, del Giglio Firence
    città dei Cesari, dei sette colli, eterna večno mesto, Rim
    città dormitorio bivalno, rezidenčno mesto
    città aperta voj. odprto mesto
    città stato hist. mesto država, polis
    città libera hist. svobodno mesto

    2. mesto (mestni predel):
    città vecchia, nuova staro, novo mesto
    città alta, bassa gornje, spodnje mesto
    città universitaria, degli studi univerzitetno mesto
    città satellite urban. satelitsko mesto
    città dei morti knjižno pokopališče, nekropola

    3. mesto (prebivalci):
    tutta la città ne parla vse mesto govori o tem
  • citus 3 (adj. pt. pf. glag. ciēre) pognan, pospešen, od tod nagel, hiter, uren. Prvotni deležniški značaj se kaže v zvezah z abl.: naves citae remis T. poganjane = hitre, citus equo Numida T., potem v predik. zvezah, kjer uporabljamo v sl. adv. hitro, urno: equites parent citi Pl., citi ad aedes venimus Circae Naev. fr., citi solvite vela V. hitro odvežite jadra, citus haec subscribe libello H., cita mors venit H., si citi advenissent T. Čisto adj.: citus modo, modo tardus incessus S. zdaj hiter, zdaj počasen, citae horae O. kratke urice, cito pede labitur aetas O., iambus pes citus H., classe citā reparavit oras H. (ker je bila Kleopatra na begu), c. quadrigae V., eques c. L. hitri sel na konju, kurir, cito sermone homo T. ne v zadregi za odgovor; occ. o hitrem marširanju vojaških čet: citum agmen L., Cu., T. s pospešeno hojo, v hitrem pohodu (se pomikajoč), citi equites, citae legiones Cu., prim.: viā citā regionem transgressus L. K temu adv. abl. sg. neutr. citŏ (skrajšano nam. citō), komp. citius, superl. citissimē

    1. naglo, hitro, urno, ročno: quae lege vel cito absolvi vel tarde condemnari licebat Ci., cito discere Ci., nec terras citius passibus peragrari potuisse, quam tuis victoriis lustratae sunt Ci., inde se citissime recipere consueverant C., dicto citius V., H., L. hitreje, kakor se da reči, citius quam dixi Ci., serius aut citius O. prej ali slej.

    2. pren. komp. prej, lažje: tempus, hercule, te citius quam oratio deficiet Ci., quod ni esset patefactum paullo citius, quam vellem Ci.; poseb.: citius dixerim iactasse se aliquos Ci., citius diceres, quam... L.
  • cīvicus 3 (cīvis) državljanski, meščanski, večinoma le pesn. (nam. cīvīlis): muri Pl. mestno zidovje, motus H. državljanska = domača vojna, rabies H., iura H. pravni odloki o državljanskem pravu, bella O., ferre arma civica pro trepidis reis O. orožje državljanskega prava. Sicer le v zvezi: corona civica Ci. „državljanski venec“, t. j. hrastov venec kot častno darilo vojaku, ki je v boju sodržavljanu rešil življenje tako, da je ubil sovražnika.