Franja

Zadetki iskanja

  • aprisionar prijeti, v ječo zapreti; trdno zvezati, omrežiti
  • arredilar zapreti v stajo (živino)
  • arrestar aretirati, prijeti; v ječo zapreti

    arrestarse a todo ničesar se ne ustrašiti
  • asserragliare

    A) v. tr. (pres. asserraglio) zagraditi, zabarikadirati

    B) ➞ asserragliarsi v. rifl. (pres. mi asserraglio) zabarikadirati se, zapreti se:
    asserragliarsi in casa zabarikadirati se v hiši
  • aussperren zapreti ven; Arbeiter: izpreti
  • barricader [-de] verbe transitif zabarikadirati zagraditi; trdno zapreti

    se barricader skrbno se kam zapreti
    barricader la rue avec des arbres abattus zagraditi ulico s posekanimi drevesi
    barricader portes et fenêtres trdno zapreti vrata in okna
    se barricader dans sa chambre zapreti se v sobo pred obiski
    barricader sa porte (figuré) nikogar ne sprejeti
  • barricare

    A) v. tr. (pres. barrico)

    1. zagraditi z barikadami, zabarikadirati

    2. ekst. zagraditi, zadelati:
    barricarono porte e finestre zagradili so vrata in okna

    B) ➞ barricarsi v. rifl. (pres. mi barrico) zabarikadirati se; zapreti se:
    barricarsi in casa zapreti se v hišo
  • cadenasser [-dnase] verbe transitif zapreti z visečo ključavnico
  • cage2 [keidž] prehodni glagol
    v kletko
    pogovorno v ječo zapreti
  • carcerō -āre (carcer) v ječo zapreti (zapirati): Eccl.
  • chamber3 [čéimbə] prehodni glagol
    zapreti v sobo, celico
    geologija izvrtati, z vrtanjem razširiti
  • choke1 [čouk]

    1. prehodni glagol
    dušiti, daviti, mašiti
    tehnično zapreti dovod zraka
    figurativno ovirati, motiti

    2. neprehodni glagol
    (za)dušiti se zadaviti se
  • choke off prehodni glagol
    sleng zapreti komu usta, ošteti ga, odvrniti ga od česa
  • cloister2 [klɔ́istə] prehodni glagol
    zapreti v samostan

    to cloister o.s. umakniti se v samoto
  • close round prehodni glagol
    zapreti se okrog česa, obdati, obkoliti
  • coeō -īre -iī (redko -īvī; pogosto sinkop. coīsse, coīssem, coīstī, coīstis idr.) -itūrus

    1. skupaj iti, sniti se, shajati se, sestajati se, zb(i)rati se: milia crabronum coëunt O., cum frequentes coissent Cu., coëunt certis diebus T. Kje? Capuae L., in cuius templo coiretur Suet. Kam? Pharsaliam Cat., in (ad) regiam Cu., quo populus coibat H., locus, in quem coibatur T. kjer so se navadno shajali. Od kod? undique collecti coëunt Martemque fatigant V.

    2. sovražno se sest(aj)ati, skupaj udariti (udarjati), skupaj trčiti, spopasti (spopadati) se, spoprije(ma)ti se: inter se coisse viros et cernere ferro V., trepidae inter se coëunt (apes) V., manus coit in unum (proti enemu) V., cetera turba coit O., iam agmina coibant Cu.

    3. skupaj stopiti (stopati), združiti (združevati) se, zediniti (zedinjati) se, zvezati se: coëat par iungaturque pari H., binaque cum populis regna coisse suis O., c. ad praestanda iusta Cu.; poseb. politično združiti se, zvezati se: duodecim adulescentuli coierunt N., in amicitiam coëunt V. stopijo v prijateljsko zvezo, gener atque socer coëant V., c. in societatem T.; pesn.: dextrae coëunt in foedera V. podajo si roke v zvezo; cum hoc tu coire ausus es, ut... Ci., se neque cum quoquam de ea re collocuturum neque coiturum N.; od tod occ. trans., toda le v zvezi s societatem = zvezo skleniti (sklepati) (acc. kot smer): si nullam societatem neque sceleris neque praemii cum homine alio coieras Ci., utinam... cum Caesare societatem numquam... coisses Ci.; (le enkrat) pass.: societas coitur Ci. se sklene.

    4. voj. združiti se, zb(i)rati se, (s)koncentrirati se: reliqui coëunt inter se C., neque se conglobandi coëundique in unum datur spatium L., coire ad sonitum vocis Cu.

    5. zakonsko zvezo skleniti (sklepati), v zakon stopiti (stopati): Q., conubio cum primoribus suae gentis Cu., nuptiis cum captiva Cu., coëuntium pignus Cu. zaročencev; occ. (evfem.) telesno (z)družiti se, spojiti (spajati) se, (o živalih) goniti se, pariti se, (o ptičih) pariti se, jariti se: liberos cum hospitibus stupro coire Cu., c. cum viro, cum aliena uxore Q., pecus coit O., cum pare quaeque suo coëunt volucresque feraeque O.; pesn. z dat.: privigno videar coitura noverca O.

    6. pren. (o stvareh)
    a) zb(i)rati se, zli(va)ti se: coit in praecordia sanguis V. se steka k srcu, humor intus coit Cels., amnes in artius coëunt Cu., coëuntibus aquis ex superiore fastigio in vallem Cu.
    b) zbliž(ev)ati se, strniti (strnjevati) se, sklopiti (sklapljati) se: coëunt inter se capita V. oba konca (glavici) loka se zbližujeta, tako tudi: coëunt cornua O.; c. in unum globum Lucr. zgručiti se, v gručo se zbrati, in artum coëuntibus ripis Cu.; od tod tudi o abstr.: non possunt ullis ista coire modis O. se ne dajo združiti; pesn. z dat.: ut placidis coëant immitia H.; occ. (o telesnih delih, ranah): zapreti (zapirati) se, skleniti (sklepati) se: arteria incisa neque coit neque sanescit Cels. se ne sklene niti ne zaceli, si palpebrae dormientis non coëunt Cels., nondum coëuntia rumpam vulnera O.; od tod pren.: male sarta gratia nequiquam coit H.
    c) zgostiti (zgoščati) se, strditi (strjevati) se, zakrkniti: lac coit Varr. se sesiri, se sesede, coit formidine sanguis V. zakrkne, mentiar, an coëat duratus frigore pontus O. zamrzne, skrepeni, simul coquuntur mel, galbanum; ubi autem coierunt... Cels.
  • coffrer [kɔfre] verbe transitif opažiti; familier aretirati, vtakniti, zapreti v ječo
  • commit [kəmít] prehodni glagol (to)
    zaupati; poveriti, izročiti; zapreti v preiskovalni zapor; učiti se na pamet; naložiti dolžnost; zagrešiti, zakriviti; storiti; kompromitirati

    to commit to grave pokopati
    to commit to flames v ogenj vreči
    to commit to memory vtisniti si v spomin, zapomniti si
    to commit to o.s. obvezati se; kompromitirati se
    to commit to paper zapisati
    to commit suicide narediti samomor
    to commit a crime zagrešiti zločin
    to stand committed biti zadolžen
    commit no nuisance! onesnaženje (tega prostora) je strogo prepovedano!
  • confute [kənfjú:t] prehodni glagol
    spodbiti, ovreči, jezik komu zavezati, sapo komu zapreti
  • cōnfūtō1 -āre -āvī -ātum (cum in *fūtāre iz indoev. kor. (po preglasu) bhā; prim. refūtāre, futuere, fatuus, battuō, fūstis, fūtilis)

    I. kipenje kake tekočine z mešanjem (po)dušiti, umiriti (umirjati), pomanjš(ev)ati: cocus magnum ahenum, quando fervit, paulā confutat truā Tit. ap. Non. —

    II. pren.

    1. pobi(ja)ti = ne pustiti čemu priti na dan, zavreti (zavirati) kaj, (u)tešiti: ne quid in consulendo adversi adveniat, quod nostras secundas res confutet Ca. ap. Gell., maximis doloribus affectus eos ipsos inventorum suorum memoriā … confutat Ci.

    2. occ.
    a) z besedo pobi(ja)ti, izpodbi(ja)ti, ovreči, oporekati, zavrniti (zavračati), komu usta zapreti (zamašiti), jezik zavezati, sapo zapreti (vzeti): Lucr., aliquem Pl., T., Vulg., iratum senem verbis Ter., vituperatores, opinionis levitatem, audaciam alicuius, argumenta Stoicorum Ci., verba magnifica eius rebus (z dejanji) L., aliquem suo sibi argumento Gell.
    b) komu krivdo dokazati, obsoditi koga: si quis exactorum superexactionis crimen (ali crimine) confutatus fuerit Cod. Th.; pogosto pt. pf. cōnfūtātus 3 obsojen: nec confessus nec confutatus Amm.; z ACI: Amm.

    3. zmesti, (z)motiti, obnoreti: Tiro ap. Gell., harum aedium symmetria confutabat architectones Varr., meum confutabat obtutum palla nigerrima Ap. je slepila, mamila.