aduanero carinski
aduanero m carinik
unión -a carinska unija
visita -a carinski pregled
Zadetki iskanja
- adulador priliznjen, laskav, dobrikav
adulador m laskač, prilizovalec - adulón, -ona laskav, priliznjen
adulón m laskač, prilizovalec - adúltero prešušten; ponarejen; pokvarjen
adúltero m prešuštnik - adulto odrasel; polnoleten; zrel (starost)
adulto m odrasla oseba, polnoletnik
escuela para adultos šola za odrasle, nadaljevalna šola - advenedizo tuj
advenedizo m tujec; povzpetnik - adverbiálen adverbial
adverbialno določilo modo m adverbial
adverbialni stavek locución f adverbial - aeger -gra -grum
1. bolehen, bolan (naspr. sanus): L. idr., mulier Ter., graviter aeger Eudemus Ci., aeg. sus Col., sues V.; z abl. causae: homines aegri gravi morbo Ci., gravi et periculoso morbo aeger L., gravi corporis morbo aeger T., longa navigatione aeger T. zaradi ..., aeger vulneribus N. ali ex vulnere Ci., L., Cu. za ranami, za rano; z gen.: morbi aeger Val. Max.; z abl. limitationis: aeger pedibus S. ali oculis L. ali corpore Cu. na (z loc.); poklas. nam. tega abl. stoji gen. ali grški acc.: aegra corporis Ap., manum aeger T. (prim. νοσῶν τὴν χεῖρα), pedes graviter aeger Gell.; o počutju: aegra valetudo Ci., Gell.; o telesu in telesnih delih: aeg. corpus Ci., corpora L., V., Cels., femur V., manus O., membra O., Stat., stomachus H., dens Mart.; o drugih stvareh: res Sen. ph. (naspr. sana), moles Stat. razpadajoča (= razpadajoč most); pesn.: genua V. šibeča se, seges V. vela; subst. aeger -grī, m bolnik: N., L. idr., ad aegros ... medicos solemus adducere Ci.; aegra -ae, f bolníca: Ter.
2. pren.
a) (politično) razmajan, zlomljen, razvetren: res, civitas L., quis non intellegit omnes tibi rei publ. partes aegras et labentes esse commissas Ci., quid in orbe terrarum validum, quid aegrum fuerit T. gnilo, prhko, quatere, quicquid usqrum aegrum foret T., aegra municipia T. nemirni, aegra vulnere Ausonia Sil.
b) (na duši) bolehen = otožen, žalosten, zaskrbljen, nejevoljen, nezadovoljen: capellas protenus aeger ago V., aegra amans V., mortales aegri V. (prevod gr. δειλοὶ βροτοί Hom.) nadležni, bedni (v naspr. z bogovi), aeger animus Enn. ap. Ci., S., O., aegri animi L., aeg. anima O., mens O., Sil., aeg. corda O., pectora Val. Fl.; aliorum felicitatem aegris oculis inspicere T. z zavistnimi očmi; z abl. limitationis: aegra animo Enn. ap. Ci., animo magis quam corpore aeger L., minus aeger animo quam corpore Plin. iun.; nam. tega abl. tudi: aeger ab animo Pl. ali loc.: aeger animi L., Cu., Sil., consolantur aegram animi L., ipse aeger animi studiis militum refovebatur T.; z abl. causae: aeger amore L., ingentibus curis V., morā T., visis Sil., animus aeger avaritiā S., anima aegra cruciatibus O., subitis bonis mens aegra, aegra periclis pectora Sil., aegra laetis invidia Stat.; z gen. causae: aeger consilii S. fr., Stat., morae Lucan., timoris, delicti, pericli Sil.
c) o abstr. α) mučen, bolesten, utrudljiv, težaven, nadležen, siten: luctus Lucr., morte sub aegra V., aeg. anhelitus ora quatit V. bolestno sopihanje, solans aegrum testudine amorem V., aeg. senectus O.; neutr. sg. subst.: plus aegri ex abitu mei viri ... cepi Pl., cui nihil accidit aegri Lucr. β) slab, omahljiv: fides Sil., spes Sil., Cl. — Adv. aegrē
1. bolestno, žalostno, bridko (naspr. volup): aegre est Ter., aeg. est mihi ali meo animo aliquid Pl. boli me, žal mi je, quid tibi ex filio ... aeg. est? Pl., numquam quidquam animo meo fuit aegrius Pl., aegre facere alicui aliquid Pl., Ter. užaliti koga, tudi abs.: voluit facere contra huic aeg. Ter.; aeg. aliquid ex aliquo audire Ter. bridko novico zvedeti od koga, aeg. ferre Ci. (Tusc. III., 10, 21 in 26, 62) žalostiti se; aeg. ferre z ACI: Cu., aeg. fert se pauperem esse Ci. boli ga; s kavzalnim stavkom: aeg. fert, quod ... Cu.
2. s težavo, s trudom, težko (naspr. facile): Pl., Cu. idr., aeg. impetrare C., conglutinatio recens aeg. divellitur, inveterata facile Ci., inveteratio autem, ut in corporibus aegrius depellitur quam perturbatio Ci., omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere S., ductus anhelitus aegre O., aeg. rastris terram rimantur V., aegerrime conficere aliquid C.; occ. skorajda ne, komaj: Pl., Plin. idr., aeg. oppugantionem sustentare C., aeg. stantes T., aeg. obstinent, quin castra oppugnent L.
3. s premagovanjem samega sebe, nerad: aeg. aliquid pati Pl., Ter., L., eo carent aegrius Ci., aegrius accipere T., aliquid aegrius pati L., aliquid aegerrime pati Enn. ap. Ci.; aegre pati z ACI: L.; aeg. tolerare T., aeg. habere aliquid ali aeg. habere z ACI: Pl., L., tudi s kavzalnim stavkom: aeg. habere, quod ... L.; pogosto aegre (aegerrime S., L.) ferre aliquid Ci., Cu.; abs.: aeg. ferens (χαλεπῶς φέρων) Ter., Ci. - Aege͡us -eī, acc. -eum in -ea, m (Αἰγεύς) Ajgej, Pandionov sin, Tezejev oče, atenski kralj: O., Cat., Hyg., Iust. Od tod patronim Aegīdēs -ae, m (Αἰγείδης) Ajgeid, Ajgejev potomec, zlasti Tezej: O.
- Aegion (Mel., Plin.) ali Aegium (Lucr., L.) (z gen. Aegī), -iī, n (Αἴγιον) Ajgion, ahajsko mesto vzhodno od Pater (Πάτραι, Patrae). Od tod adj. Aegius 3 ajgijski: vitis Plin.; Aegiēnsis -e ajgijski: civitas T.; subst. Aegiēnsēs -ium, m Ajgijci, preb. Ajgiona: L., T.
- Aegyptus1 (Aegyptos: O.) -ī (Αἴγυπτος) Egipt,
1. fem. = afriška dežela ob Nilu: Aegyptum Nilus irrigat Ci., (Nilus) viridem Aegyptum nigrā fecundat arenā V., dicitur Aegyptos caruisse ... imbribus O.; kam? in Aegyptum ire N. ali provicisci Corn., tudi (po skladnji mestnih imen): Aegyptum proficisci N., T., profugere Ci., iter habere C. navigare L.; kje? in Aegypto Varr., redko Aegypti Plin., Val. Max; od kod? Aegypto advenio domum Pl., Aegypto remeans T. Met. egiptovska moč: Aegyptum virisque orientis ... secum ... vehit V., omnis ... Aegyptus et Indi ... vertebant terga O. Od tod adj.
a) Aegyptius 3 (Αἰγύπτιος) egiptovski, egipčanski: rex, haruspices Ci., bellum N., coniunx (= Cleopatra) V., O., tellus Sil., litus Plin., litterae Plin., T. hieroglifi, classes Suet.; subst. Aegyptius -iī, m Egipčan: Ci. idr.
b) Aegyptiacus 3 (Αἰγυπτιακός) egiptovski, o Egiptu: libri Gell., res (pl.) Amm.
2. masc. = Nil: Amm., Nilus, in totum Homero Aegyptus (nominatus) Plin. - Aemilius 3 Emilij(ev), ime starega rim. patricijskega rodu z mnogimi rodbinami (Barbulae, Lepidi, Mamercini, Papii, Paulli, Regilli, Scauri idr.) od tod Aemiliī -ōrum, m Emiliji, pradedje emilijskega rodu: N. Kot adj.: Aemilia tribus Ci. ep., L., Aem. via L., tudi samo Aemilia Ci. ep., cesta, ki je vodila iz Arimina čez Bononijo v Placentijo, zgradil jo je M. Emilij Lepid, konz. l. 187, Aem. ludus H. gladiatorska vojašnica, ki jo je sezidal neki neznan Emilij Lepid, Aem. basilica Varr., Ci. ep., Plin., pri T. monimenta Aemilia imenovana, Aem. ratis Pr. ladja, ki je v Rim peljala vse, kar je Emilij Pavel uplenil v vojni s Perzejem, Aem. pons Iuv. most blizu "lesenega mostu" (pons sublicius), Aem. genus T. — Od tod adj. Aemiliānus 3 Emilijev, emilijski; poseb. kot agnomen: P. Cornelius Scipio Aemilianus Publij Kornelij Scipio Emilijan, sin Lucija Emilija Pavla, posinovljenec sina Scipiona Afričana st.: Ci., L., Vell., Iuv.; subst. Aemiliāna -ōrum, n Emilijevo predmestje v Rimu, najbrž pri vratih porta Fontinalis, kjer je pozneje Trajan zgradil svoj forum: Varr., Suet.; od tod praedia Tigellini Aemiliana T. Tigelinovo zemljišče v Emilijanovem predmestju (blizu Marsovega polja).
- afeminado pomehkužen; nežen
afeminado m pomehkuženec, mehkužnik - affīnis (adfīnis) -e
1. mejen, soseden: cui fundo erat adfinis M. Tullius Ci., gens affinis Mauris L.; subst. affīnēs -ium, m mejaši: Paul. (Dig.), P. F.
2. pren.
a) zapleten v kaj, vedoč za kaj, sokriv česa, udeležen pri čem; z dat.: adfinis negotiis Pl., qui huic adfines sceleri fuerunt Ci., corpus his vitiis adfine Lucr., adfinis ei noxae L.; z ad: adfines ad causandum Pac. ap. Non.; kot subst. z gen. = udeleženec: Ter., homines, huius adfines suspicionis Ci., adf. rei capitalis Ci., socius adfinis conductionis L.
b) po svaštvu soroden, v svaštvu si: quod alter mihi adfinis erat Ci., vincula affinia O. sorodstvene vezi, caelo affinis virgo Sil.; večinoma subst. affīnis (adfīnis) -is, abl. -ī in -e, m ali f kdor je v svaštvu = svak, svakinja, tast, zet, sorodnik sploh: N., T. idr., et gener et adfines placent Ter. zet in svaštvo (njegova rodbina), Megadorus meus adfinis Pl. moj zet, Vettius, tuus adfinis, cuius sororem habes in matrimonio Ci., cognati atque adfines deprecati sunt Ci. krvno sorodstvo in svaštvo, militiae contubernales, post adfines Ci., tu adfinem tuam, filiam meam, a genibus tuis reppulisti Ci.; iron.: hi autem quidam erant adfines Ci. so mu bili tako rekoč v svaštvu (ker se je pečal z njihovimi ženami). - *affor (*adfor) (neizpričani obliki) -fārī -fātus sum
I. (z act. pomenom) nagovoriti (nagovarjati), ogovoriti (ogovarjati): adf. talibus dictis O., versibus eisdem adf. aliquem, quibus... Ci., adf. aliquem nomine Ci., hos ego digrediens... adfabar V., multa querens atque hac adfatus voce parentem V., tristes adfatus amicos H., ubi igitur me affamini? Cu., adf. aliquem blande ali blandis votis adf. Stat.; extremum adfari V. slovo jemati, sic positum adfati discedite corpus V.; occ. naprositi, milo, ponižno (za)prositi koga: qui locus... tam inhumanus, qui illos, cum accesserint, non adfari atque adpetere videatur? Ci., adfaturque deos et sanctum sidus adorat V., i, soror, atque hostem supplex adfare superbum V.
— II. (s pass. pomenom)
1. nagovoriti (nagovarjati) se: M. affatis itaque ex officio singulis Ap.
2. avgursko prireči (prirekati) si: Varr.
3. pf. affātum est obenem je izrečeno od usode = obenem je usojeno: hoc quoque protinus affatum est, ut et naviget Sen. ph.
Opomba: Klas. so le oblike: affatur (adfatur), affatus (adfatus), affari (adfari). - afgano afganistanski
afgano m Afganistanec - aficionado vdan, nagnjen, naklonjen
aficionado a chanzas ki ima rad šale
fotógrafo aficionado amaterski fotograf
aficionado m ljubitelj, amater, diletant; navijač; amaterski fotograf; radio amater
aficionado a los toros stalen gledalec bikoborb
función de aficionados amaterska gledališka predstava - afilado nabrušen, oster; fin, tenek
afilado m brušenje, ostrenje - afiliado (a) organsko povezan (z)
afiliado m član (družbe, društva) - afín soroden, méjen; podoben, analogen
afín m svak