Franja

dēlectō -āre -āvī -ātum (intens. glag. dēlicere)

1. privabljajoč s prave poti odvračati, privabljati, zavajati, kje zadrževati, kje držati: me Apollo ipse delectat Enn. ap. Non., Fabius incepit eum hostem delectare Quadr. ap. Non., ibi oves delectato Ca.

2. pren.
a) duševno privabljati, mikati, veseliti, razveseljevati, zabavati, zanimati: quae (vulgaris amicitia) tamen ipsa et delectat et prodest Ci., ut doceat, moveat, delectet (orator) Q.; z abl. causae: imagines non solum pictorum artificio delectant, sed etiam commemoratione hominum Ci., corporis pulchritudo delectat hoc ipso, quod … Ci.; brezos. s subjektnim inf.: quia delectat Veneris decerpere fructum O., in epistulis … delectabit ne hoc quidem neglectum reliquisse Q., ita enim delectabit emisse (kup) Plin. iun.; trans.: d. mentem Enn., Pamphilam arcesse, ut delectet hic nos Ter., ludi homines delectant Ci., certe licuit Tusculi se in otio delectare Ci. ep., me magis de Dionysio delectat Ci. ep. mene knjiga o Dioniziju bolj zabava, dicunt … custodes ovium carmina … delectatque deum H., dictus est artificiosis rebus se delectare Vitr., si te nomina delectant Iuv.; ille incredibile est quam me delectavit in omni genere (v vsakem oziru) Ci. ep., in alio sua quemque natura delectat Plin. iun.; interea cum Musis nos delectabimus Ci.; s subjektnim inf.: si ques (= qui) homines sunt, quos delectat populi Romani res gestas describere Ca., quam delectabat eum defectiones solis et lunae multo ante nobis praedicere! Ci., me pedibus delectat claudere verba H., aedificare casas … si quem delectet barbatum H.
b) med. zabavati se, naslajati se s čim, razveseljevati se, veseliti se česa, veselje imeti s čim, delectari (ab) aliqua re ali (ab) aliquo tudi = pogodu (všeč) je kaj ali kdo komu: delectatur etiam senectus procul eas (voluptates) spectans Ci., existimo te minus ab eo delectari, quod … Ci., Turpilione Ambivio magis delectatur, qui … Ci., neque minus Plato delectatus est Dione N., cum poëticis multis verbis magis delecter quam utar Varr., populus ludis magnopere delectatur Ci., delectari multis inanibus rebus Ci., imperio C., quibus (iumentis) maxime Galli delectantur C., delectabere … carminibus H.; ut ne criminibus aut inferendis delectetur aut credat oblatis Ci.; in hac inani prudentiae laude delector Ci. ep., in hoc admodum delector, quod … Ci.; cum Musis solitus est delectari Hyg.; z inf.: Aug., vir bonus et prudens dici delector H. veseli me, da me imenujejo … , rad se dajem imenovati … , quae delectaris bibere humanum sanguinem Ph. ki rada piješ; z ACI: quibus peregre manere gratiam delector Plin. iun. — Dep. soobl. dēlector -āri: Petr.

dēlēgō -āre -āvī -ātum

1. koga (s kakim naročilom) kam (od)poslati: delegatos fautores viderint Pl., Pleminium Clodius Licinius … refert … delegatum in Tullianum L.; pren. koga napotiti kam, odkazati, izročiti, naročiti (naročati), naložiti (nalagati), poveriti (poverjati) komu kaj: delegati, ut plauderent Pl., rem ad senatum, obsidionem in curam collegae, fortunae spes suas L., laborem alteri Caelius ap. Ci. ep., hunc laborem alteri Col., curam alicui Q., natus infans delegatur Graeculae alicui ancillae T., nec ancillis ac nutricibus delegantur (infantes) T., delegato triumviris ministerio T., nulli delegavit officium Suet., d. alicui ordinandas bibliothecas, aliquem occidendum Suet., imagines exscribendas pingendasque Plin. iun.; occ. koga na kak spis opozoriti (opozarjati): studiosus Catonis ad illud volumen delegamus N.

2. pren. komu kaj pripis(ov)ati, kako krivdo zvrniti (zvračati) na koga: haec ipsa, quae nunc ad me delegare vis Ci., d. crimen optimis nominibus Ci., causam peccati mortuis Hirt., adversa casibus incertis belli et fortunae L., servati consulis decus Coelius ad servum … delegat L., ut omne rei bene aut secus gestae in Etruria decus dedecusque ad L. Volumnium sit delegatum L., scelera ipsa aliis d. T.

3. posl. ukazati (veleti) komu, da naj plača dolg, nakazati komu denar: Quinto delegato Ci. ep., si mihi adulteram, cui numerem, delegaverit, solvam Sen. ph., debitores nobis deos delegat Sen. ph., delegato tibi Epicurum Sen. ph., d. debitorem, nomen paterni debitoris Dig.; d. pecuniam Ca.

dēlēnītor (dēlīnītor) -ōris, m (dēlēnīre, dēlīnīre) pridobivač kake osebe, mirilec: cuius (iudicis) delenitor esse debet orator Ci., immanium beluarum d. Ap.

dēleō -ēre -ēvī -ētum

1. (iz)brisati, (kaj pisanega) nevidno narediti: nomen Scipionis, digito legata Ci. ep., versūs H., scribit damnatque tabellas: et notat et delet O., creditum est stilum non minus agere, cum delet Q., in quibus (ceris) facillima est ratio delendi Q., d. stigmata in facie Plin., tabulas Iuv., scripta sua spongia linguave Suet.

2. pren.
a) z abstr. obj. izbrisa(va)ti, iztrebiti (iztrebljati), zatreti (zatirati): memoriam rei, veritatem, iura Ci., ut mihi … omnis improbitas … exstinguenda atque delenda sit Ci., delenda est vobis illa macula bello superiore concepta Ci., d. omnes leges una rogatione Ci., suscipionem ex animo Ci., turpitudinem fugae virtute C., una rogatione bellum N. povsem končati.
b) s konkr. obj. razdejati, pokončati, uničiti (uničevati), zatreti (zatirati): aedificia, oppida, urbīs, monumentum Scipionis, templum Iovis, alicuius epistulas Ci., Karthagine deletā Ci., nisi cum deleta est (Carthago) N., Numantiā deletā S., d. urbes L., urbem Cu.
c) z osebnim obj. iztrebiti, uničiti, pokonč(ev)ati, ugonobiti (ugonabljati), poraziti, zatreti: omnes ex animo mulieres Ter., animantem, hominem, Curionem, senatum, totum senatum de re publica, hostium copias Ci., quos vi manu, copiis delere non potuerunt Ci., homines iam morte deletos reponere in deos Ci. ki jih je že smrt pomorila (pobrala), d. exercitum, deletis paene hostibus, deletis omnibus copiis C., barbaros apud Plataeas esse deletos N., ibi Volscum nomen prope deletum est L., deleri potuit exercitus Cu., d. cohortes T., milite deleto Sil.

dēlīberātiō -ōnis, f (dēlīberāre)

1. premišljanje, razmišljanje, tehtanje, preudarjanje, posvetovanje: consilii capiendi d. Ci. o sklepu, ki ga je treba narediti, difficilis est d., quemnam bello praeficiendum putetis Ci., res cadit in deliberationem ali res habet deliberationem Ci. stvar je treba premisliti, deliberationes habebat domi de re publica Ci. posvetoval se je o … , deliberatio omnis haec est, si … Ci. pri tem gre le za vprašanje, fuerit ista eius d. L., tenuit eum et de Hannibale d. L., privata d. Q.

2. ret. posvetovalni govor: Ci. (De orat. I, 6, 22), Q. (II, 21, 18).

dēlībērō -āre -āvī -ātum (pravzaprav *dēlībrō, odtehtati, iz dē in lībra)

1. (pre)tehtati, premisliti (premišljati), razmisliti (razmišljati), preudariti (preudarjati), posvetovati se: ego amplius deliberandum censeo Ter., consilium fidele deliberanti dare Ci. še preudarjajočemu = neodločnemu, diem ad deliberandum sumere C. ali noctem ad deliberandum postulare Ci., deliberandi sibi spatium relinquere ali postulare Iust. čas (rok) za premišljanje, quinque dierum spatium ad deliberandum sumere L., deliberando tempus terere L., deliberare, non haesitare Q.; cum adversario quasi d., cum ea parte animi d. Ci.; d. de bello, de maxima re, bis de eadem re Ci., de summa rerum C., de Corintho cum imperatore Romano L., cum … ibi de rebus deliberaretur N., d. tecum coram potius quam per litteras de salute nostra Ci. ep.; ita Sardinianos inter Zmyrnaeosque deliberatum T.; trans.: delibera hoc, dum ego redeo Ter., ea deliberanda non sunt Ci., re deliberata C., omnia cum amico delibera Sen. ph.; z odvisnim vprašanjem: deliberet, velitne an non Ter., utri potissimum consulendum sit, deliberetur Ci., utrum honestum an turpe sit, deliberari solet Ci., deliberatur de Avarico, incendi placeret an defendi C., deliberaturi, quid potissimum peterent Cu., deliberas mecum, quemadmodum pecunia … salva sit Plin. iun.; deliberari potest z odvisnim vprašanjem = dvomljivo utegne biti: ex eo deliberari poterit, ducenda necne alvus sit Cels.; deliberari non (neque) potest z odvisnim vprašanjem = (in) ne more biti dvoma: M. Aemilius, qui peior an ignavior sit, deliberari non potest S. fr. čigar nesposobnost je brez dvoma večja kakor njegova zloba, neque enim, maneatis an abeatis hinc, deliberari potest L.; podobno nemo deliberat z ACI: eos merito torqueri, qui deum nesciunt, nisi profanus nemo deliberat Min. nihče … ne dvomi, da … ; non (nec) ultra del. s quo minus (= quin): nec ultra deliberatum, quo minus non quidem extrema decernerent … , sed … T. niso se dalje pomišljali storiti tudi najskrajnejši sklep, a …

2. (po daljšem preudarjanju) odločiti se, skleniti, ukreniti: deliberatā morte ferocior H.; večinoma z inf.: iste certe statuerat atque deliberaverat non adesse Ci., mihi deliberatum et constitutum est ita gerere consulatum … Ci., certum est deliberatumque, … omnia … audacter libereque dicere Ci., sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum omnes iudices reicere Ci.; redkeje z ACI: statui mecum ac deliberavi esse magnam materiam Plin. iun., deliberatum est id quoque lenius vindicari Amm. Od tod adj. pt. pf. dēlīberātus 3 določen, odločen (-ena -eno), odrejen: non illi quidquam deliberatius fuit quam me evertere Ci. ep., instructius deliberatiusque fore arbitramur Gell.

3. occ. za svet vpraš(ev)ati koga, poseb. kako preročišče: delecti Delphos deliberatum missi sunt, qui consulerent Apollinem, quo … duce uterentur N., deliberantibus Pythia respondit N., deliberanti consilium dare Aug.

dēlībō -āre -āvī -ātum, prvotno = pri darovanju vina nekoliko te tekočine iz čaše „izliti“, od tod pren.

1. kaj malega posne(ma)ti s česa, odvze(ma)ti, odlomiti, odtrgati, pokusiti (pokušati): sol umoris parvam delibet ab aequore partem Lucr., ne delibent aliquid membrorum Varr. ne odrgnejo, poškodujejo, d. truncum Col., paululum carnis Petr. pokusiti, užiti, eius osculum delibatum digitis Suet. božana; pesn.: d. oscula V., Ph. le površno se ustec dotakniti, rahlo poljubiti; pren.: ut omnis undique flosculos carpam atque delibem Ci., philosophiae doctrinas satius est numquam attigisse quam leviter et primoribus, ut dicitur, labiis delibasse Fr.

2. posne(ma)ti, povze(ma)ti, zaje(ma)ti, okusiti (okušati), uži(va)ti: ex universa mente divina delibatos animos habemus Ci., d. novum honorem L., honores Plin. iun., suas artes agendo O. površno ukvarjati se s … , omnia narratione Q. vsega se dotakniti.

3. z odvzemanjem zmanjš(ev)ati, prikrajšati, okrniti, kratiti, raniti, žaliti, (o)skruniti: aliquid de gloria sua, aliquid de honestate Ci., nec de laude ieiuni hominis quicquam Ci., nullā voce delibans insitam virtutem Corn., d. castitatem virginis Val. Max., pudicitiam Suet., aliquid de virginitatis integritate Fl.

dēlicātus 3, adv. -ē

1. slasten, (pre)krasen, prijeten, potraten, razkošen: convivium Ci. ep., cibus delicatior Plin., litus delicatissimum Ci., d. aqua Cu., hortuli Ph., Anio delicatissimus amnium Plin. iun., delicatae (naspr. usitatae) res Sen. ph. razkošne, d. merces Sen. ph. ali delicatioris usūs vasa Front. razkošno (potratno) blago (posodje); šalj.: ubi tu es delicata? Pl. ti dražestna.

2. (o osebah in stvareh, skoraj le grajalno)
a) nakičen, eleganten, nasladen, razkošen, polten, sladostrasten, uživanja željan, mehkužen, pohoten, galanten, (o govoru) kosmat, nesramen: pueri lepidi ac delicati Ci., d. adulescens Ci., libidinosa et delicata iuventus, grex delicatae iuventutis Ci., d. voluptates Ci., delicatiores in cantu flexiones Ci., d. capella Cat. (prim.: puella tenellulo delicatior haedo Cat.), assueta clauso et delicatae umbrae corpora Sen. rh., venter delicatorum Sen. ph. požrešnežev, quidam e gratissimis delicatorum Suet. ljubimcev (skopljencev), Statilii Capellae delicata Suet. ali avia d. Plin. iun. ljubica, d. sermo, versus Ci., cultus Val. Max., delicatior cultus Suet., delicate ac molliter vivere Ci., multa delicate iocoseque fecit N.; šalj.: delicatum te hodie faciam, cum catello ut accubes Pl. galantnega; enalaga: delicatus ancillarum puerorumque comitatus Ci., veniebat gressu delicato Ph. mehkužniško stopajoč.
b) nežen, krotek: delicatior cauliculus Plin., d. capella Cat., d. oves Plin. iun., (iracundus) mollius delicatiusque tractetur Sen. ph.
c) mlahav, lahkoten, zložen, udoben: reclinari ad suos delicatum Q., equorum cursum delicati minutis passibus frangunt Q., delicate conficere iter Suet., insternere delicate arceram Gell.
č) razvajen, raznežen, občutljiv, izbirčen: Petr., vah delicatu's Pl., puere, nimium delicatu's Pl. prerazvajen si = preprešeren si (v svojih šalah), preprešerno se šališ, tam delicati esse non possumus Ci., est fastidii delicatissimi Ci., aures d. Q., delicatus ac similis ignoto Plin.

dēliciae -ārum, f

1. slast, naslada, nasladno veselje, razkošje, radost, zabava, užitek: multarum deliciarum comes est extrema saltatio Ci., quae civitas una tibi in amore et deliciis fuit Ci. ki je edina uživala tvojo naklonjenost, Caeli adulescentia ad mulieris libidinosae delicias deposcitur Ci., optimi viri in deliciis viperam illam habent Ci. se naslajajo z … (prim.: catellus, quem puella in deliciis habuerat Val. Max. dekličin psiček ljubljenček), omnium deliciarum pueruli Ci. ki poznajo vse mehkužne slasti, aliae deliciae equitum vix ferendae Ci. čezmerne zahteve, deliciis omissis S., deliciae faciles O. lahko dosegljive slasti, delicias facere Pl., Fr. šale uganjati, šaliti se, pa tudi = nesramnosti uganjati: Cat., delicias et carmina facere O. v svoje veselje pesmi zlagati, necesse est me ad delicias componam memoriae meae Sen. rh. da se vdam „muham“ (zahtevam) svojega spomina, M. Agrippa vir rusticitati propior quam deliciis Plin., deliciae aestivae Fl. poletne zabave, poletno zabavišče, cenarum ciborumque exquisitae deliciae Gell., deliciae ventris et inguium Ap. požrešnost in kurbarstvo.

2. met.
a) (o osebah) = ljubljenec, ljubimec: meae deliciae Pl., deliciae meae Dicaearchus Ci., amores ac deliciae tuae, Roscius Ci., amor et d. generis humani Suet. (o Titu), Encolpius … , ille seria nostra, ille deliciae Plin. iun. moj družabnik v resnih in veselih urah; (poseb. o sužnjih ljubljencih): deliciae pueri Pl. ljubi dečko, Corydon ardebat Alexim, delicias domini V., Alexandrinae d. Q., d. divitum Ps.-Q.
b) (o stvareh) dragotina, zaklad: excussis deliciis cum argento puro domum revertuntur Ci. so izgubili svoje zaklade, del. feminarum Plin., taxatio in deliciis tanta, ut … Plin. kot dragotina ima (jantar) toliko vrednost, da … — Predklas. in poklas. soobl.
a) dēlicia -ae, f: Gell., Ap., tum tibi operam ludo et deliciae dabo Pl., mea voluptas, mea delicia Pl.
b) dēliciēs -ēī, f: Critias, mea delicies Ap.
c) dēlicium -iī, n: Arn., rogati a quodam delicio suo Ph., Stellae delicium mei Columba Mart.

dēliciōsus 3 (dēliciae) mehkužen, razvajen: M., Aug., Ambr., Cass.; adv. dēliciōsē mehko, sladko: d. requiescat Aug.

dēligō -āre -āvī -ātum

1. privez(ov)ati, pritrditi (pritrjati): binas tabellas dextrā et sinistrā Varr., antennas asseresque Cu., veretra Suet. Kam ali kje? apud (k) mensam plenam homini rostrum deliges Pl., d. naves ad terram, naviculam ad ripam, onerarias (naves) ad ancoras, tragulam cum epistula ad amentum C., hominem ad palum Ci., i, lictor, deliga ad palum L., deligatis ad palum noxiis Suet., in ea (statua) Sopatrum deligari iubet Ci., sarmenta in cornibus iuvencorum deligata N., sarmentis circum cornua boum deligatis Q., super alterum (oculum) lanam … d. Cels., noxio post terga deligantur manus Sen. rh., d. tesseras … dextro brachio (dat.) Iust.; abs.: producuntur e carcere, deligantur (sc. ad palum, da bi bili bičani) Ci.; pren.: deligatus morbo (dat.) carnis Aug.

2. occ.
a) obvez(ov)ati kaj s čim, (z)vezati v kaj: linteolo deligatis tantum granis XXX Plin.
b) poseb. medic. obvez(ov)ati kaj ali koga: brachium, brachium superimposito penicillo, crura et fenora brachiaque plurimis locis, caput fasciis Cels., vulnus Q., qui propter erat valetudinem deligatus Q., d. saucios Auct. b. Afr.

dēligō -ere -lēgī -lēctum (dē in legere)

1. ob(i)rati, (od)trgati, utrgati: oleam, uvam Ca., maturam uvam, primam rosam O., fructum Col., melimela minorem ad lunam delecta H.

2. pren.
a) izb(i)rati, odb(i)rati, (iz)voliti: si vobis deligendi potestas esset data Ci., d. consulem, magistratūs Ci., ex his (statuis) C. Marcelli statuam Ci., aratores Centuripini tres legatos delegerunt Ci., d. viros ad sacerdotia in senatum Ci., ex senatu in hoc consilium delecti estis Ci., domicilio hanc sibi urbem delegerat Ci., diem ad inimicos opprimendos sibi d. N., ad eas res conficiendas Orgetorix deligitur C., deligere oportet, quem velis diligere Corn.; z dvojnim acc.: M. Laterensem … reum sibi delegisse Ci.; v pass. z dvojnim nom.: duces ii deliguntur, qui … C.; z odvisnim vprašanjem: tempus a natura ad deligendum, quam quisque viam vivendi sit ingressurus, datum est Ci.; z relativnim namernim stavkom: vos illum ex omnibus delegistis, quem bello praedonum praeponeretis Ci., Aristides delectus est, qui constitueret N.; subst. pt. pf. dēlēctī -ōrum, m izbranci, odbor: aut uni tribuendum est (consilium publicum rei publicae) aut delectis quibusdam Ci., delecti ex civitatibus C., delecti Aetolorum L.; = apoclētī (gl. to besedo).
b) occ. α) voj. nab(i)rati, odb(i)rati: locum castris idoneum, ex legionibus fabros, equites ex omni copia C., duces hostium XL milia ex omni numero deligunt earum civitatum, quae … C., d. centenos viros ex omni pedite atque equite L., vexillarios e legionibus T., delecta manus N., S., L. ali legio C. izbrana, delecti pedites S., delecti militum Cu. izbrani vojaki, elitna vojska, cum delecto equite T. β) odbrati in odstraniti, izločiti: amentem Pl., longaevosque senes ac fessas aequore matres … delige V.

dēlingō -ere -līnxī (—) obliz(ov)ati: leo puerum delinxit Lamp.; occ. lizati, polizati, izlizati (= z lizanjem zaužiti): huius cochleare plenum Cels., sanguinem Tert. (o psih); preg.: d. salem Pl. sol (iz solnice) lizati = pičlo hrano imeti, d. salem apud aliquem Pl.

dēlinquō -ere -līquī -lictum

I. trans. kaj kje pustiti, zapustiti: quem unā cum equis duobus ibidem … deliquerat Iul. Val. —

II. intr.

1. pohajati, pojemati: delinquere frumentum, Sardiniam hostes tenere Coelius (Caelius) Antipater ap. Serv., delinquat aut superet aliquid tibi Tubero ap. Serv., lunae … delinquentis obstacula Ap.

2. pren.
a) grešiti, zagrešiti, pregrešiti se, zakriviti kaj: tu delinquis, ego arguor Enn. fr., si pater aut avus deliquisset Ci., (miles) in bello propter hostium metum deliquerat Ci., delinquere homines adulescentuli per ambitionem S., melius habent mercede delinquere quam gratis recte facere S. fr., alii simul delinquunt, censores sumus Ph., si cunctatione deliqui, virtute corrigam T., prout bellis externis meruerant aut domi seditione deliquerant T.; s praep. pregrešiti se nad kom, zoper koga: in alterum incidunt, in altero delinquunt Ci., quod (ker) populi priscorum Latinorum adversus populum Romanum delinquerunt Carmen fetiale ap. L.; d. in aliqua re = grešiti v čem: hac quoque in re eum deliquisse Ci.; z notranjim obj. = zagrešiti kaj, pregrešiti se s čim: si ille quid deliquerit Pl., si quid deliquero Ci., nihil deliquerunt Ci., si quid iracundiā deliquēre S., paulum deliquit amicus H., quia maiora in defectione deliquerant L., nescio, quid in vos imprudens deliqui Cu., tantum delinquere, quantum permittas Iuv., damnatusque flagitiorum, quae duo deliquerant T.; pren. (o stvareh) zakriviti kaj: quod venti et fluctus deliquerint T.
b) gram. (z)motiti se: in aliqua re Q., Gell. — Pogosto subst. pt. pf. dēlictum -ī, n

1. pregrešek, prestopek, krivda: leve Ci., delictum facere Pl., d. admittere in se Ter., maius committere delictum C. zagrešiti (zakriviti) kaj hujšega, delicti veniam petere, delicto ignoscere, de delicto confiteri Ci., eius delicti reus N., delicta maiorum luere H., suppliciis delicta coërcet H., delicta fateri nolle O., uxor delicti manifesta T., nec primum alterumque delictum veniā prosequebatur T., cetera quoque concedere delicta Suet.

2. napaka, hiba, pomanjkljivost: si defendere delictum quam vertere malles H., aurigarum equorumque praecipua (vrline) vel delicta Amm.

dēliquēscō in dīliquēscō -ere -licuī (—) raztopiti (raztapljati) se: Ph., Col., corpus delicuit O.; pren. = giniti: Lact., alacritate futtili (v ničevi lahkomiselnosti) d. Ci.

dēlīrō (star. dēlērō in dēleirō) -āre -āvī (—) (dē in līra, starin. lēra brazda) pravzaprav „iz brazde priti“, od tod

1. od ravne črte oddaljiti se, odstopiti (odstopati), kreniti v stran: nil ut deliret (deleret) amussis Aus.

2. pren. ob pamet priti, blazneti, noreti, besneti: Pl., Ter., Lucr., Suet., delirare et mente esse captum Ci., Empedocles an Stertinium deliret acumen H.; z notranjim obj.: quidquid delirant reges, plectuntur Achivi H. kar koli nespametnega storijo kralji, quidquid de caelo physici delirant Lact. kar koli bledejo; z dvojnim acc.: se deum d. ali se caelitem d. Tert. v blaznosti imeti se za boga.

dēlitēscō in dēlitīscō -ere -lituī (—) (incoh. glag. latēre) skri(va)ti se: Pl., Varr., Stat., Suet., Gell., Iust. idr., ut eo mitteret amicos, qui delitescerent Ci., delituit in quadam cauponula Ci., bestiae in cubilibus delitescunt Ci., hostes … noctu in silvis delituerant C., delituisse inter vepres in latibulis ferarum L., delituisse inter angustias saltus ritu … ferarum Cu., saepe sub … praesepibus … vipera delituit V.; (o stvareh): me memini … ancillae missam (epistulam) delituisse sinu O., in quo cursu multa mirabiliter efficiens (Saturni stella) … tum vespertinis temporibus delitiscendo, tum matutinis rursum se aperiendo Ci., luna aut parte sui aut tota delituit Sen. ph.; pren. skri(va)ti se za kako stvar: Fr., Lact., d. in frigida calumnia, in dolo malo, in eorum auctoritate, sub alieno scelere Ci., sub tribunicia umbra L., umbrā magni nominis Q., multiplici personarum … diversitate facile delitescet infirmitas Q.

delta -ae, f ali delta, indecl. n (δέλτα) delta = Δ, četrta črka grškega alfabeta: Mel., Aus.; pren. Delta, indecl. n Delta, del Egipta med Nilovimi rokavi: Auct. b. Alx., Mel., Plin.

deltacizem samostalnik
logopedija (motnja v izgovorjavi glasu d) ▸ deltacizmus [a d hang hibás ejtése]

deltōton -ī, n (gr. δελτωτόν) Triogelnik, kakor Δ oblikovano ozvezdje na severnem nebu: Ci. (Arat.), Hyg., Aus.