Franja

Zadetki iskanja

  • but [bü, büt] masculin cilj, namen, smoter; zadetek, gól (pri nogometu)

    but éducatif vzgojni cilj
    au but! gol!
    coup masculin au but zadetek, gól
    gardien de but vratar (pri nogometu)
    dans le but de z namenom da, da bi
    de but en blanc naravnost, brez ovinkov; nenadoma, brezobzirno
    arriver au but dospeti, priti do cilja
    atteindre, toucher le but zadeti, doseči cilj
    avoir pour but nameravati
    dépasser le but prekoračiti pametno ali zaželeno mero, preseči svoj cilj
    envoyer le ballon dans le but poslati, suniti žogo v mrežo
    en être à un but partout biti pri rezultatu 1 : 1
    frapper au but zadeti, doseči cilj; figuré vedeti pri čem smo, pogoditi, pogruntati
    gagner par trois buts à un dobiti tekmo, zmagati s 3 : 1
    à la mi-temps, le score était de deux buts à un v polčasu je bil rezultat dve proti ena
    manquer le but zgrešiti cilj, streljati mimo (vrat)
    marquer, rentrer, réussir un but zabeležiti, zabiti gol
    poursuivre un but zasledovati cilj, skušati uresničiti svoj namen
    toucher au but bližati se cilju, koncu
    viser au but meriti na cilj, ciljati
  • cast1 [ka:st] prehodni glagol & neprehodni glagol
    vreči, metati, lučati; odvreči, zavreči; povreči, splaviti; obsoditi; bljuvati; goliti, leviti se; zgubiti, zgubljati (zobe); deliti vloge; izračunati; odpustiti (vojake)
    pravno obsoditi na plačilo stroškov; uliti, ulivati; zviti se (les); križariti
    preteklik & pretekli deležnik od cast

    to cast anchor usidrati se
    to cast aspersion on s.o. očrniti koga
    pravno to be cast zgubiti pravdo
    to cast beyond the moon delati fantastične načrte
    to cast the blame on s.o. for s.th. valiti krivdo na koga zaradi česa
    cast down potrt
    to cast dust in s.o.'s eyes metati komu pesek v oči
    cast for s.th. primeren za kaj
    to cast lots žrebati
    cast in the same mould narejen po istem kalupu
    figurativno cast in a cart zapuščen
    to cast into s.o.'s teeth očitati komu
    cast iron lito železo, grodelj
    to cast loose odvezati (čoln)
    to cast a vote glasovati
    to cast the lead meriti morsko globino
    to cast spell on s.o. ureči, začarati koga
    figurativno to cast stones at s.o. obsojati obnašanje koga
    to cast skin leviti se
    to cast into a sleep uspavati
    to cast into prison zapreti v ječo
    the play is well cast igra je dobro zasedena
  • certāmen -inis, n (certāre)

    1. tekmovalni boj, tekmovalna borba, tekma, tekmovanje (fizično in psihično): ineunt certamina disci O. tekmo v metu diska, pedum certamine vicerat omnes O. v teku za stavo, biiugo certamine V. v dirki voz, navali certamine victor V. v veslarski tekmi, Teucris ponam certamina V. priredim tekmo, c. luctandi Q. rokoborba, c. musicum, gymnicum, equestre Suet.; pren. boj, borba, tekma, tekmovanje: Lucr., Pr., T. idr., honoris erat certamen Ci. ali c. dignitatis Ci. za čast, laboris et periculi L., c. conferendi (v prispevanju) L., certamina divitiarum H. pehanje za bogastvom, de principatu sibi cum eo certamen fore N. da se bo moral boriti za prvaštvo, de urbis possessione inter deos certamen fuit Ci., in certamen venire O. udeležiti se tekme, toda: in certamen virtutis venire Ci. s krepostjo meriti se v boju; olli certamine summo procumbunt (remis) V. z vso vnemo, ingenti certamine concitant remos Cu. kosajo se v veslanju = veslajo z vso silo.

    2. voj. boj, bitka, spopad: Enn., Lucr., Q., Sil. idr., navale L., classicum Vell., in eius modi certamine pugnatum est C., fit proelium acri certamine Hirt., utrne se boj in oster spopad, certamine pugnae cognitus O., certamen inire L., c. tentare Cu.; occ. vojna sploh: Eutr., Fl., Iust.; pren. prepir, spor, razpor: divitiarum causā bella et certamina omnia inter homines sunt S., illa certamina animorum L. (o strankarskem boju), verborum lingaeque certamina L.; met.: certamen controversiae, quod Graece κρινόμενον dicitur Ci. sporna točka, ideo (Campania) Liberi cererisque certamen dicitur Fl. jabolko spora = vzrok prepira.
  • cȅsta ž, rod. mn. cêstā cesta: državna, glavna, makadamska cesta; obilazna cesta; obvoznica; prilazna cesta vpadnica; šumska cesta; industrijska cesta turistička cesta; oprema -e; auto-cesta; baciti koga na -u; mjeriti -u meriti cesto, opotekati se pijan po cesti; široka ti je cesta na voljo ti je; naći se na -i znajti se na cesti; ostati brez sredstev za življenje
  • césta (-e) f

    1. strada; via:
    ravna, široka cesta strada diritta, larga
    asfaltirana, makadamska cesta strada asfaltata, selciata
    dovozna, enosmerna, glavna cesta strada di accesso, a senso unico, principale
    obvozna cesta circonvallazione
    slepa cesta vicolo cieco
    Tržaška cesta via Trieste
    cesta Ljubljana—Zagreb la strada Lubiana—Zagabria
    dela na cesti lavori in corso
    cesta pelje v la strada porta a
    vas leži ob cesti il villaggio è situato lungo la strada
    ceste se križajo le strade si incrociano
    prečkati cesto attraversare la strada
    zapeljati s ceste uscire di strada

    2. (razdalja do namembnega kraja, pot) strada (tudi pren.):
    cesta do tja je še dolga fin là c'è ancora un bel pezzo di strada
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    cesta ob Arnu, ob Seni, ob Tiberi lungarno, lungosenna, lungotevere
    avt. avtomobilska cesta (strada) carrabile
    avt. hitra cesta strada a percorrimento rapido
    avt. prednostna cesta strada con diritto di precedenza
    avt. dvopasovna cesta strada a due corsie
    astr. Rimska cesta Via lattea
    pren. otroka je vzgajala cesta il bambino è cresciuto per le strade
    pren. dobro meriti cesto barcollare ubriaco
    pren. denarja ne pobiram na cesti il denaro non mi casca dal cielo
    nevesto je pobral s ceste la sposa l'ha raccattata dalla strada
    pren. koga vreči, pognati na cesto gettare qcn. sulla strada, sul lastrico
    pren. biti na cesti trovarsi sulla strada
    pren. biti zmeraj na cesti essere sempre in giro, fuori di casa
    gledati na cesto dare sulla strada
  • cika|ti2 (-m) (meriti, namigovati) anspielen (na auf)
  • cīvīlis -e, adv. cīvīliter (cīvis) ki se tiče državljana, meščana

    1. državljanski, meščanski: mos Ci., sanguis, cruor Ci. kri državljanov, bellum c. Ci. ali arma civilia Ci. državljanska = domača vojna, tempestas c. Ci. vihra državljanske vojne, omnis civilis victoria Ci., N., S. vsaka zmaga nad sodržavljani, dii quasi civili societate coniuncti Ci., clamor L. meščanov, exercitus L. meščanska bramba (garda); pesn.: quercus civilis V. = corona civica, ker je bila iz hrastovega listja; poseb. ius civile v dvojnem pomenu, ali državno pravo v širšem pomenu (naspr. naravno pravo): nondum neque naturali neque civili iure descripto Ci., duarum civitatum civis noster esse iure civili nemo potest Ci., ali (pogosteje) državljansko (zasebno) pravo (naspr. kazensko pravo): ad consulatum adipiscendum plus adfert dignitatis rei militaris quam iuris civilis gloria Ci., in iure civili privatorumque omnium controversiis Ci., in civili causa Ci. v zasebni pravdi, eae pecuniae civili actione et privato iure repetuntur Ci., c. dies Varr. dan od polnoči do polnoči, annus c. Gell. državljansko leto = 365 dni; adv. cīvīliter
    a) po državljanski uredbi: c. annum ad dies numerare Dig.
    b) (glede na tožbe) kakor nanaša državno (civilno) pravo: c. agere (naspr. criminaliter) Icti.

    2. met. kakor pristaja državljanu, torej
    a) poln državljanskega duha, domoljuben, patriotski, lojalen: hoc civile odium, quo omnes improbos odimus Ci., at hercule, sermo est minime civilis L., neque magistratum continuare satis civile esse L., si quidquam in vobis non dico civilis, sed humani esset L. da je v vas le iskrica, ne rečem domoljubja, ampak človečnosti; adv. kakor pristaja državljanu, kakor je običajno pri državljanih, kakršna je navada državljanov: civiliter vivere Ci. ap. Lact., neque enim c. nimiis opibus utebantur L., magis pie quam c. vim fecisse L., solum poscimus, ut cenes c. Iuv.
    b) vljuden, prijazen, ljubezniv, priljuden, uslužen: animus, genus vitae Suet., quid enim civilius illo (Augusto)? O., Germanico civile ingenium (erat) T., civile rebatur misceri voluptatibus vulgi T., plus quam civilia agitare T. previsoko meriti (se dvigati), civilis in cunctos, civilis circa quosdam amicos Eutr.; adv.: Sen. rh., plus quam civiliter O., quae in praesens Tiberius c. habuit T.; komp. cīvīlius: Plin. iun., Ap., superl. cīvīlissimē: Eutr.

    3. occ.
    a) ki se tiče države, državen, političen, javen: oratio Ci., scientia ali ratio Ci. državoslovje, rerum civilium cognitio Ci. politika, rerum civilium peritus T. državnik, diplomat, politik, se civilibus fluctibus committere N., civiles procellae N. valovi (viharji) političnega življenja.
    b) ki se tiče državnega (ne vojaškega) službovanja, nevojaški, civilen, državen: civilia et bellica officia Ci., militaria et civilia munera L., civiles res L. (naspr. bella).
  • codear s komolci suvati

    poder codearse con alg. moči se s kom meriti
  • compas [kɔ̃pa] masculin šestilo; marine, aéronautique kompas; familier nogé, kraki; poétique eksaktne znanosti

    en compas (figuré) razkrečenih nog
    allonger le compas delati dolge korake
    avoir le compas dans l'œil dobro (iz)meriti z očesom
    décrire, tracer un cercle au compas narisati krog s šestilom
    faire tout par règle et par compas (figuré, familier) biti zelo natančen
    naviguer au compas pluti s pomočjo kompasa
  • conclusion [kənklú:žən] samostalnik
    sklep, sklenitev, odločitev; izid, konec, zaključek

    foregone conclusion vnaprej narejen sklep
    in conclusion končno
    to arrive at a conclusion skleniti
    to bring to a conclusion dokončati, zaključiti
    to try conclusions with meriti se s kom
    to draw the conclusion skleniti
    to jump at (ali to) conclusions prenagliti se
    conclusion of peace sklenitev miru
  • contemplātus, le v abl. sg. -ū, m (contemplārī)

    1. motrenje, opazovanje: a contemplatu mali O.

    2. upoštevanje, ozir, oziranje na kaj: pro contemplatu meriti Macr.
  • conveniō -īre -vēnī -ventum

    I.

    1. intr. sniti se, shajati se, skupaj priti, zb(i)rati se;
    a) (sprva o množicah): convenisse video tribunos Ci., (tribuni) non desistebant clam inter se convenire Ci., conveniunt duces N., convenerant duces L., cum maiores manus hostium … convenissent C., convenientes manus dissipare Hirt., Tyrii per limina laeta frequentes convenere V., boni quoniam convenimus ambo V. Od kod? haruspices ex tota Etruria convenerunt Ci., milites, qui ex provincia convenerant C., conveniuntque (pisces) ex alto etiam ad quosdam odores Plin., quae undique convenerant auxilia C., ad certam diem frequentes undique c. L. Kje? omnīs Segestae matronas et virgines convenisse C., c. apud hiberna T. Kam? (v sl. kje?): c. huc Ci., illuc O., omnes etiam gravioris aetatis … eo (tam, ondi) convenerant C., c. eodem (prav tam, tudi tam, prav [tudi] ondi) Ci., quo (kjer) … omnes puberes armati convenire consuerant C., locus, quo conveniretur N. kjer naj bi se sešli, c. in senatum Ci. ep., in contionem, in eum locum Ci., in unum L., in una moenia S., ex fuga in oppidum C., in Remos T., in colonia Agrippinensi in domum privatam T., in coetus scholarum Q., viri ad me mane convenerant Ci., c. ad signa, ad ripam Rhodani C., ad regem L., omnem senatum ad se convenire iubet L., qui Romam frequentissimi convenerant Ci., c. Cales L. Čemu? ad propulsandum periculum homines convenerunt Ci., c. ad eum defendendum N., ad auxilium C., ad decuriatum aut centuriatum L., in domum Calvini ad officium Val. Max., ad delectationem Q. (o poslušalcih), in colloquium N., de communi officio Ci., ad aliquem de civitate impetranda Val. Max., ex oppidis finitimis visendi causā Ci., visendi eius gratiā ad aliquem Vell., spectandorum ludorum gratiā Romam Val. Max.; s sup.: totius fere Galliae legati … ad Caesarem gratulatum convenerunt C., c. undique Romam gratulatum L.; s finalnim stavkom: iussit eo omnes cotidie convenire, ut ibi de summis rebus consilia caperentur N., reguli in unum convenerunt, ut inter se de cunctis negotiis disceptarent S. Ob (pri) čem? Na kaj? ad bucinam inflatam certo tempore apros et capreas convenire ad pastum Varr., celeriter ad clamorem hominum circiter milia sex convenerunt C., ad nomen quoque barbari conveniunt Cu. Kdaj? c. mane in consilium Ci., ad aedes alicuius noctu Ci., primā nocte in oppidum C., c. ante lucem Plin. iun.
    b) (potem o kolekt.) exercitus (multitudo) convenerat Ci., mei capitis conservandi causā Romam … Italia tota convenit Ci., magnaque … multitudo undique ex Gallia perditorum hominum latronumque convenerat C., centuria convenit C., agricolarum copia conveniens ex omni morbidaō parte Lucr.
    c) (naposled o posameznikih, ki prihajajo z množico): neque quam in partem quisque conveniat, provident C., qui ex iis novissimus convēnit, … necatur C. ki je prišel zadnji na zbor, Eporedorix Aeduus, … et unā Viridomarus, … in equitum numero convenerant C. sta se bila znašla; occ. sestati se in tako celoto tvoriti = zediniti (zedinjati) se, združiti (združevati) se, strniti (strinjati) se: uti … tandem conveniant ea, quae convecta repente magnarum rerum fiunt exordia semper Lucr. (o atomih); (o bitjih) sniti (shajati) se zaradi spojitve = spojiti (spajati) se, plemeniti se, pariti se: ut nequeunt homines, armenta feraeque inter sese ullam rem gignere conveniundo Lucr., aranei conveniunt clunibus Plin. Čemu? c. in voluptatem veneriam Ap., gignendis liberis (dat.) Arn.

    2. trans.
    a) sniti se, shajati se s kom, priti h komu (da bi z njim govoril, da bi se dogovarjal), obiskati, doiti, srečati koga, naleteti na koga, zateči se h komu, govoriti s kom: hominem, fratrem Pl., te per eos dies nemo tuae domi convenire potuit Ci., si ipse Verrem convenisset Ci., c. Epaminondam, c. adversarios eius N., tres equites C., per Gabinium ceteros S.; s predikatnim acc.: c. Atilium spargentem semen Ci.; v pass.: sunt qui volunt te conventam Pl., quod esse ambas conventas volo Pl., nunc conveniundus Phormio est Ter., conveniundi patris tempus capere Ter., alicuius conveniendi habere potestatem N., in conveniendis magistratibus et senatoribus Ci., conveniri nolle Ci., nocte conveniri et interdiu ab omnibus mortalibus posse Sen. ph., prius P. Scipione convento L., opus esse sibi domino eius convento L. da mora z njegovim gospodarjem govoriti; s predikatnim nom.: cum forte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus L. Obj. je včasih izpuščen (lahko se dostavi v mislih): post convenero (sc. eum) Pl., die convenisse (sc. me) Ter., illae … conveniunt (sc. eum), cuius de periculo timebant N. Kje? ubi eos convenit? Ci., dic, ubi te conveniam? Mart., ibique (sc. Arimini) tribunos plebis … convenit C., cum legati eum in itinere convenissent C., ad Thempe … Philippus est conventus L. so dohiteli Filipa, convento Cn. Octavio Demetriade Ci., non uno est omnis convenienda loco O., ubi (sc. Megarae) cum Theodorum domi convenire vellet Val. Max.
    b) occ. (jur.) convenire aliquem s tožbo prije(ma)ti koga, (po)klicati, poz(i)vati ga pred sodnika, tožiti ga: Icti., c. aliquem de (pro) aliqua re Icti. tožiti koga zaradi česa, za kaj; od tod c. aliquid tožiti zaradi česa, za kaj: Icti.

    3. pren. sniti se, shajati se, skupaj priti, strniti (strinjati) se; (o neživih subj.): facite hodie, ut mihi munera multa huc ab amatoribus conveniant Pl. da mi pride mnogo daril, huc convenit utrumque bivium Plin. tu se stika(ta); (o abstr.): cum multae causae convenisse unum in locum … videntur Ci., quae (sc. bellum intestinum et externum) si in unam conveniant L. če se strneta obe vojni v eno; occ.
    a) drž.pr. convenire aliquo (loco) shajati se kje ob sodnem dnevu = spadati v kak sodni okraj v provinci: ut … iudices dentur ex iis civitatibus, quae in id forum convenirent Ci., Carthaginem conveniunt populi LXV Plin.
    b) jur. convenire in manum (zaradi možitve) priti (prihajati) pod moževo oblast: c. viro in manum Ci., quaeque (= et quae) in manum flaminis conveniret T.; abs. (brez dat. ali gen.): G., quae in manum convenerunt Ci., „in manum“, inquit, „convenerat“ Ci., quae in manum non convenerit Q.; od tod sploh stopiti v zakon: c. in matrimonium alicuius Pap. (Dig.) ali cum aliquo Gell., c. in nuptias Cod. Th.

    II.

    1.
    a) klas. le convenit s stvarnim subj. ali brez njega = dogovori se, dožene se, sklene se kaj, domenijo se, dogovorijo se, zedinijo se o čem, zastran česa, pogodijo se za kaj, strinjajo se v čem. Z imenskim subj.: colloquium convenit N. se je zvršil, tempus et locus convenit L., id convenerat signum L., eo signo, quod convenerat, revocantur C. z dogovorjenim znamenjem, na dogovorjeno znamenje, Corinthus, ut ibi deponerentur obsides, convenit L., Marcellus posse rem convenire ratus L., addebant praeterea rem conventuram Ci., pax convenit S., L. ali non convenit Iust., saepe pacem conventam frustra fuisse S., si condiciones pacis non convenissent L. ko se ne bi bili zedinili o mirovnih pogojih, in eas condiciones cum pax conveniret L., pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset L., quae significatio … convenerat T., quod convenisset C. dogovor, pogodba, quibus conventis L.; z označbo dogovarjajočih se strank: ratio inter nos convenit Pl., „pactum“ est, quod inter aliquos convenit Ci., iudex inter adversarios convenit Ci., iudex (predikatni nom.) inter eos convenit Atilius Calatinus Val. Max., ea, quae inter regem Pausaniamque convenerant N. o čemer sta se bila kralj in Pavzanija zedinila, quod tempus inter eos committendi proelii convenerat C., si quid inter nos convenit Corn., postquam nihil inter utrumque convenit H., illud unum inter nos non convenit Sen. ph., pax, quae cum T. Quinctio convenisset, ut rata esset, petierunt L. o katerem so se bili zedinili s T. Kvinkcijem; tudi z dat.: omnibus amicis (= inter omnes amicos) idem convenit Pl., saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram L., pax, quae non ipsis civitatibus conveniret Iust., cum his mihi nec locus nec sermo convenit Pl., haec fratri mecum non conveniunt Ter., ut notam apponam eam, quae mihi tecum convenit Ci. ep. o kateri sem se dogovoril s teboj, quid nobis conveniat cum adversariis Corn. Nam. imenskega subjekta s subjektnim stavkom, in to α) s finalnim stavkom: Val. Max., G., pro argento si aurum dare mallent, darent convenit L., convenit, … urbem, … agrum … seque uti dederent Pl., nunc ita convenit inter me atque hunc, ut te … mittam ad patrem Pl., mihi cum Deiotaro convenit, ut ille in meis castris esset cum suis copiis Ci. ep., pacto convenit, ut Himera amnis finis regni Syracusani ac Punici imperii esset L., ad ultimum convenit, ut comprehenderentur tam seditiosae vocis auctores Cu., convenerat, ne interloquereris Sen. ph. β) z odvisnim vprašanjem: cum eo … convenerat iam, quemadmodum aedes traderetur Ci., quibus consulibus interierit, non convenit N. v tem se (pisci) ne strinjajo. γ) s povednim stavkom (ACI): convenit mihi cum adversario damnum passum esse M. Tullium Ci. v tem se ujemava z nasprotnikom, da … , convenit iam inde per consules reliqua belli perfecta (esse) L., inter omnes convenit Sibyllam tres libros attulisse Plin., signum, quod ab eo dari convenerat Suet., veneno quidem occisum (esse Claudium) convenit; ubi autem aut per quem dato, discrepat Suet. δ) s quod stavkom (poleg imenskega subj.): id modo non conveniebat, quod (da) senatus consulesque nusquam alibi spem quam in armis ponebant L. Brez subj. (brezos.): ut (uti) convenerat Hirt., S. ali ita enim convenerat L., ita, ut convenerat, factum est L. kakor so se bili zedinili, si ita conventum est Cod. I., sic sibi cum Caecina convenisse Ci., se dare operam, ut Lacedaemoniis cum rege conveniret N., non modo inter patres, sed ne inter consules quidem satis conveniebat L. ne le očetje, ampak niti konzula si nista bila dovolj edina, ut inter omnes oratores convenit Q.; včasih pristopi dopolnilo z de: Sen. ph., Plin. iun., Iust., cum de facto conveniret Ci., cum de legibus conveniret, de labore tantum discreparet L. so si bili edini … , … needini, quamquam de numero parum convenit Q., ea, de quibus inter creditorem et debitorem conventum est Cod. I.
    b) poklas. z osebnim subj. zediniti (zedinjati) se, ujemati se, strinjati se: quos negant inter se convenisse Hyg., cum de praeda non convenirent Iust., de rebus litigosis et convenire et transigere possumus Paul., ideo plerumque artifices convenire solent (z ACI) Ulp. (Dig.).

    2. occ. bene (optime) convenit alicui cum aliquo (prav) dobro se (spo)razumeva kdo s kom, v (prav) prijateljski zvezi je kdo s kom, (prav) dober je kdo s kom, (prav) dobra sta (sva) si, (prav) dobro se ujameta (ujameva): sororis vir, quîcum optime ei convenisset Ci., cui cum paupertate bene convenit, dives est Sen. ph.; tako tudi: ut ei cum Curio consessore facillime possit convenire Ci., pulcre convenit inprobis cinaedis Cat.; brez adv.: idne agebas, ut tibi cum sceleratis conveniret? Ci.; podobno bene convenit ali samo convenit inter aliquos dobro razmerje je, dobri odnosi so, razumevanje (sloga) je med … : primo … bene conveniebat sane inter eas Ter., nec conventurum inter nos posthac arbitror Ter.

    III.

    1. prilegati se čemu, oprije(ma)ti se česa, poda(ja)ti se, prista(ja)ti, dobro stati, prav biti komu; abs.: noli mirari, si (corona) non convenit; caput enim magnum est Ci.; s praep.: conveniebatne in vaginam tuam machaera militis? Pl., eo fistulam ferream indito, quae in columellam conveniat et in cupam Ca., si cothurni laus illa esset ad pedem apte convenire Ci.; z dat.: dicitur Afrani toga convenisse Menandro H. je baje dobro pristajala Menandru (ker se je Afranij, začetnik rimske „togate“, zgledoval po Menandru).

    2. pren. le convenit (s subj. in brez njega) prilegati se čemu, ujemati se, skladati se, zlagati se, strinjati se s čim, primeren biti čemu, pripraven biti za kaj, všeč(en) biti, prijati komu. Z imenskim subj.; abs.: Suet., Iust., conveniunt adhuc utriusque verba Pl., conveniunt mores Ter., non bene conveniunt … maiestas et amor O., conveniet etiam ambulatio quaedam Q.; s praep.: convenit arundinetum cum coruda Ca., intellegatis illa tempora cum societatis tabulis convenire Ci., ceterae vites in quemvis agrum conveniunt Ca., non in omnes omnia convenire Ci., poteram ego, verbum (πάϑη) ipsum interpretans, morbos appellare, sed non conveniret ad omnia Ci. bi ne bilo primerno za vse; c. in ali ad aliquem pogosto = nanašati se ali nanašati se moči (utegniti) na koga, meriti na koga, tikati se koga, zadevati koga: erat nemo, in quem ea suspicio non conveniret Ci., haec maxime in Alcibiadem convenire videbantur N., quae (contumelia) non ad maximam partem civium conveniret Ci.; z in in abl.: nihil autem minus in perfecto duce quam festinationem temeritatemque convenire arbitrabatur Suet.; z dat.: mulier mulieri magis convenit Ter., quae (praedia) mulieri maxime convenirent Ci., hic introitus eius adulescentiae maxime convenit Ci., negavit id suae virtuti convenire N., munditias mulieribus, viris laborem convenire S.; pesn. z inf.: nec mea conveniunt duro praecordia versu Caesaris in Phrygios condere nomen avos Pr.; occ. z inf. ali ACI kot subj. pristaja, spodobi se, primerno je, dostojno je: ilicone ad praetorem ire convenit? Ci., ad quos devenire convenerit Ci., quo sidere terram vertere … conveniat V., quî convenit in minore negotio legem timere, cum eam in maiore neglexeris S., respondebam non convenire moribus meis aliud palam, aliud agere secreto Plin. iun.; ubi sementem paraveris, glandem parari legique convenit Ca., haud convenit unā ire cum amica imperatorem in via Ter., quo ex senatus consulto confestim te interfectum esse convenit Ci. Brez subj. (brezos.): convenit Pl. prija mi! dobro! naj bo! ad nummum convenit Ci. ujema se do beliča, si tibi ita conveniat Ci. če ti tako prija, videte nunc illum primum egredientem e villa, … tarde; quî convenit, praesertim id temporis? Ci. kako je to mogoče? in quam cuique feminae convenisset domum nuberet L., quam sibi conveniat, ipse viderit Ci. kako mu pristoji, si tibi curae, quantae conveniat, Munatius H. če ti je Munacij toliko pri srcu, toliko je vreden. — Od tod

    I. adj. pt. pr. conveniēns -entis, adv. convenienter,

    1. prilegajoč se, priležen: sit bene conveniens et sine labe toga O.

    2. pren.
    a) skladen, ujemajoč se, soglasen, primeren, priličen, dostojen, pristojen, spodoben, prijajoč: hunc tam superbum apparatum … convenientes sequebantur contemptus hominum omnium L., oculi convenientes Fr. prijajoče (ugodne?), non enim potest convenienter dici nihil comprehendi posse, si … Ci., propter quod utroque numero significari convenientissime potuit Aug.; kot subst. neutr. pl.: recta enim et convenientia … natura desiderat Ci. Skladi: s praep.: cum populi vultu conveniente die O., convenienter cum natura vivere Ci.; ut … in vita omnia apta sint inter se et convenientia Ci., convenientes inter se motus Lucr., minime inter se convenientes orationes L.; redk. z ad ali in z acc.: nihil est … tam conveniens ad res vel secundas vel adversas Ci., ad formam tauri conveniens sonus O., convenienter ad praesentem fortunae nostrae statum locuti estis L., forma in illam conveniens amplitudinem Vell.; posamič z in in abl.: gratulatio conveniens in ea victoria L.; pogosto z dat.: c. hostia rebus suis Ci., oratio tempori conveniens L. času primeren, conveniens prudenti viro gestus Sen. ph., maiora nec feminae convenientia negotia Suet., quid enim his (abl. comparationis), quae supra retuli, facto Mucii convenientius? Val. Max., disciplina convenientissima viris, vox convenientissima conscientiae suae Vell., congruenter naturae convenienterque vivere Ci., constanter convenienterque sibi dicere Ci.; kot subst. neutr. pl.: sibi convenientia finge H., reddere personae scit convenientia cuique H.; convenientius ali convenientissimum est z ACI: Plin., isto skupaj z dat.: Plin. iun.; nihil convenientius ducens quam z inf.: Suet.
    b) (o osebah) bene (optime) conveniens složno (v slogi, v razumevanju, v soglasju) živeč, složen: bene convenientes propinqui Ci., cum Ameriae … tot propinqui cognatique optime convenientes (essent) Ci., uxor bene conveniens Suet. —

    II. subst. pt. pf. conventum -ī, n dogovor, domemba, domenek, pogoditev, pogodba: Sil., Gell., Icti., facere promissa, stare conventis Ci. držati se dogovora, dictorum conventorumque constantia Ci., dii testes conventorum L., ex convento Corn., ex pacto et convento Ci., pacta conventaque Sen. ph., conventum et pactum Iuv., tudi asindeton: pactum conventum stipulatio ali pacta conventa stipulationes Ci.

    Opomba: Star. sinkop. pr. coveniātis: Ca. fr.; fut. convenībo: Pl.
  • coucher [kuše] verbe transitif položiti v posteljo, dati spat (un enfant otroka); položiti, nagniti; nanesti (plast); v-, zapisati, vknjižiti; verbe intransitif spati, prenočiti, prenočevati

    se coucher iti spat, leči (k počitku); skloniti se; zaiti, zahajati; masculin leganje k počitku; ležišče, prenočišče, spanje; astronomie zahod
    coucher de soleil, de lune sončni, lunin zahod
    aller se coucher iti spat
    allez-vous coucher! (familier) pustite me pri miru!
    être couché ležati
    envoyer coucher quelqu'un poslati koga k vragu
    coucher avec quelqu'un (familier) spati, ležati s kom, imeti z njim spolne odnose
    coucher sur le carreau (familier) podreti, zrušiti; pobiti
    coucher sur la dure na gali zemlji spati
    coucher son écriture poševno, ležeče pisati
    coucher dans le foin, sous la tente spati v senu, pod šotorom
    coucher quelqu'un en joue (po)meriti na koga
    coucher quelqu'un sur une liste, dans le testament vpisati koga v seznam, v oporoko kot enega od dedičev
    coucher ses remarques par écrit pismeno zabeležiti, napisati svoje opombe
    coucher le poil à quelqu'un prilizovati se komu
    se coucher comme les poules iti s kurami spat
    comme on fait son lit on se couche kakor si boš postlal, tako boš spal
  • cul [kü] masculin, familier zadnjica, rit; zadnji del; dno (steklenice); figuré bedak, idiot; adjectif bedast

    à cul na koncu (brez sredstev)
    quel cul! kakšen bedak!
    ce qu'il est cul! kako je bedast!
    (populaire) bas du cul, bout du cul majhen človek
    coup masculin de pied au cul brca v zadnjico, žalitev
    (populaire) il a le feu au cul videti je, da se mu zelo mudi
    en avoir dans le cul biti izgubljen, uničen
    l'avoir dans le cul doživeti neuspeh
    j'en ai plein le cul čez glavo imam tega, dovolj mi je tega
    baiser, lécher le cul à quelqu'un (figuré) komu v zadnjico lesti, komu rit lizati
    botter le cul à quelqu'un suniti v rit koga
    enlever le cul à quelqu'un pretepsti koga
    faire cul sec en buvant v dušku, eks izprazniti svoj kozarec
    péter plus haut que le cul (vulgairement, figuré) previsoko meriti (letati)
    renverser cul par-dessus tête prekucniti
    c'est à se taper le cul par terre (figuré) človek bi se valjal po tleh od smeha
    tirer au cul (militaire) izmuzniti se od dela
    tomber, en rester sur le cul osupniti, biti osupel
  • čas moški spol (-a …)

    1. die Zeit (tudi fizika, filozofija), -zeit (iskanja Suchzeit, tehnika, šport izmerjeni Aufnahmezeit, tehnika izdelave enega kosa Stückzeit/Fertigungszeit, kuhanja Kochzeit/Garzeit, minimalni Mindestzeit, minimalni premora Mindestruhezeit, mrtvi Totzeit, normiran/predpisan Vorgabezeit, obeda Essenszeit, astronomija obhodni Umlaufzeit, obratovanja Betriebszeit/Geschäftszeit; obsevanja Bestrahlungszeit, oddajanja Sendezeit, odkopavanja Ausgrabezeit, ogrevanja Aufwärmzeit/Anheizzeit, elektrika osnovni Grundzeit, osvetlitve Belichtungszeit, tehnika povratni Rücklaufzeit/Verweilzeit, prestajanja kazni Haftzeit, preklopni Umschlagzeit, prihoda Ankunftszeit, pripravljalni tehnika Rüstzeit, tehnika pritezni Anzugszeit; razvojni Entwicklungszeit, reakcijski Reaktionszeit, realni Echtzeit/Realzeit, storitve kaznivega dejanja pravo Tatzeit, strojni Maschinenzeit, Maschinenarbeitszeit, svetlobni Lichtzeit, tehnika transportni Beförderungszeit, tehnika vklopni Ansprechzeit, zadrževanja Standzeit, zakasnitveni Verzögerungszeit, zamrzovanja Gefrierzeit, zasutja Verschüttungszeit, zavarovalni Versicherungszeit, zaviranja Bremszeit)
    čas za kaj die -zeit (oglede Besichtigungszeit, potovanja Reisezeit, diskusijo/posamezni prispevek Redezeit, obiske Besuchszeit, premislek Bedenkzeit, odobren za pogovor die Sprechzeit); porabljen/potreben za kaj: der Zeitaufwand
    dnevni čas die Tageszeit
    nočni čas die Nachtzeit (v zur)
    manjkajoči čas die Zeitlücke/ die Fehlzeit
    predpisani čas die Zeitvorgabe
    pridobljeni čas der Zeitgewinn
    fizika, filozofija prostor-čas die Raumzeit
    prostor in čas Zeit und Raum
    kraj in čas Ort und Zeit
    pojem časa der Zeitbegriff
    … časa Zeit- (izguba der Zeitverlust, kontrola die Zeitkontrolle, merilec der Zeitnehmer, merjenje šport die Zeitnahme, pomanjkanje der Zeitmangel, prekoračenje die Zeitüberschreitung, prihranek die Zeitersparnis, priprava za merjenje das [Zeitmeßgerät] Zeitmessgerät, zaznavanje die Zeitempfindung/ das [Zeitbewußtsein] Zeitbewusstsein)
    razporeditev časa die Zeiteinteilung

    2.
    čas po uri die Uhrzeit
    točen čas ( die ) genaue Zeit
    znak za točen čas das Zeitzeichen
    napoved časa die Zeitansage, po telefonu: der Zeitdienst
    krajevni čas die Ortszeit
    standardni čas die Normalzeit
    sončni čas die Sonnenzeit
    svetovni čas die Weltzeit
    srednjeevropski čas mitteleuropäische Zeit (MEZ)
    vzhodnoevropski čas osteuropäische Zeit (OEZ)
    zahodnoevropski čas westeuropäische Zeit (WEZ)
    enotni čas die Einheitszeit
    poletni čas die Sommerzeit
    zimski čas die Winterzeit
    srednjeevropski poletni čas mitteleuropäische Sommerzeit (MESZ)
    navedba časa die Zeitangabe
    astronomija, geografija računanje časa die Zeitrechnung
    razlika v času der Zeitunterschied

    3. šport (doseženi čas) die -zeit (mejni Grenzzeit, najboljši Bestzeit, najdaljši Höchstzeit, posamezni Einzelzeit, rekordni Rekordzeit, relaksacijski Relaxationszeit, skupni Gesamtzeit, srednji Durchschnittszeit, vrhunski Spitzenzeit, zmagovalca Siegerzeit)

    4. (doba) der Zeitabschnitt, die Periode
    figurativno podoba časa/slika dobe das Zeitbild
    dokument časa das Zeitdokument
    duh časa der Zeitgeist
    pojav časa/tiste dobe die Zeiterscheinung
    prelomni čas med dobama: die Zeitenwende
    okus časa/dobe der Zeitgeschmack (tedanjega damaliger)
    okoliščine tistega časa die (damaligen) Zeitumstände
    ogrevalni čas za zgradbe/stanovanja die Heizperiode
    razpolovni čas fizika die Halbwertszeit

    5. obdobje v letu: die -zeit, die -periode (adventni die Adventszeit, binkoštni Pfingstzeit, božični Weihnachtszeit, postni Fastenzeit, predbožični Vorweihnachtszeit, predpostni Vorfastenzeit, pustni Faschingszeit, velikonočni Osterzeit; dopustov Urlaubszeit, počitniški Ferienzeit; živalstvo, zoologija gnezdenja Nistzeit; jesenski Herbstzeit, poletni Sommerzeit, pomladni Frühlingszeit, zimski Winterzeit; setve Saatperiode, sušni Dürreperiode, zorenja Reifezeit, žetve Erntezeit)
    letni čas die Jahreszeit

    6. daljše obdobje: die -zeit (inflacijski Inflationszeit, krizni Krisenzeit, povojni Nachkriegszeit, prazgodovinski Vorzeit, predvojni Vorkriegszeit, prehodni Übergangszeit, prelomni Umbruchzeit, šolanja Schulzeit, študija Studienzeit, vladanja Regierungszeit, vmesni Zwischenzeit, vojni Kriegszeit zasedbe Besatzungszeit)

    7.
    čas od … do der Zeitraum (daljši längerer, nekaj dni von mehreren Tagen; v tem času in diesem Zeitraum)
    (časovni razpon) die Zeitspanne

    8. (trenutek) der Zeitpunkt
    čas zasutja der Verschüttungszeitpunkt
    der Termin; pravi čas: der richtige Augenblick (zdaj je čas za X jetzt ist der richtige Augenblick für X/die Zeit für X)
    čas je es ist (an der) Zeit
    čas bo (že) es wird (langsam) Zeit
    skrajni čas höchste Zeit
    njegov/njen čas je prišel seine/ihre Zeit ist gekommen

    9. (rok) die Frist

    10.
    čas, prebit v … der -aufenthalt
    (v zaporu der Gefängnisaufenthalt)

    11. (trajanje, odmerjeni čas) die -dauer (kuhanje Kochdauer, do ponovitve Wiederkehrdauer, montaže Montagedauer, osvetlitve Belichtungsdauer, parkiranja Parkdauer, skladiščenja Lagerdauer, trajanja zavarovanja Versicherungsdauer, veljavnosti Gültigkeitsdauer, vožnje Fahrtdauer)

    12. glagolska oblika, npr. preteklik: die Zeitform, das Tempus
    glagolski čas die Zeit
    sosledica časov die Zeitenfolge

    13.
    čas zapiranja der -[schluß] schluss, die -[schlußzeit] schlusszeit
    (okenc [Schalterschluß] Schalterschluss, trgovin [Ladenschluß] Ladenschluss/[Ladenschlußzeit] Ladenschlusszeit)
    |
    izgubljeni čas die verlorene Zeit
    ki ga je mogoče nadomestiti: der Zeitverlust
    lep čas eine gute Weile
    čas je potekel die Zeit ist um
    |
    imeti čas/ne imeti časa Zeit haben/ keine Zeit haben
    izgubljati čas/ne izgubljati časa Zeit verlieren/keine Zeit verlieren
    jemati čas/jemati veliko časa Zeit rauben/zeitraubend sein
    krajšati (si) čas sich die Zeit verkürzen/vertreiben
    krasti čas die Zeit stehlen
    meriti čas die Zeit messen/nehmen, šport stoppen, ročno meriti: šport handstoppen
    prehiteti/prehitevati čas vorgreifen
    presti čas Däumchen/ die Daumen drehen
    pustiti komu čas (jemandem) Zeit lassen
    vzeti si čas sich die Zeit nehmen
    zabijati čas da bi minil: die Zeit totschlagen
    zapravljati čas pri delu, jedi ipd.: trödeln
    da bi čas hitreje minil zum Zeitvertreib/um die Zeit herumzukriegen
    čas beži die Zeit flieht
    čas celi vse rane die Zeit heilt alle Wunden
    čas vse prinese kommt Zeit, kommt Rat
    časa:
    koliko časa wie lange
    nekaj časa eine Weile, eine [Zeitlang] Zeit lang
    veliko časa viel Zeit, (dolgo) lange Zeit
    ki terja/za kar se porabi veliko/mnogo časa zeitaufwendig
    veliko časa (trajno) nekaj početi: dauer- (parkirati dauerparken, zračiti dauerlüften)
    dolgo časa brezposelni der Dauerarbeitslose
    največ časa die meiste Zeit
    otrok svojega časa ein Kind seiner Zeit
    zob časa der Zahn der Zeit
    dati časa Zeit geben
    ne izgubljati časa keine Zeit verlieren
    prihraniti veliko časa Zeit sparen
    ki prihrani veliko časa zeitsparend
    zaradi pomanjkanja časa aus Zeitgründen
    za to mi je škoda čas dafür ist mir meine Zeit zu schade
    |
    nekaj časa eine [Zeitlang] Zeit lang, eine Weile
    vprašanje časa die Zeitfrage
    samo stvar časa nur eine Zeitfrage
    zaradi pomanjkanja časa aus Zeitgründen, aus Zeitmangel
    |času:
    času primeren zeitgemäß; zeitgerecht
    dati času čas Zeit gönnen
    |na:
    igra na čas šport das Zeitspiel
    prestaviti na zgodnejši čas vorverlegen
    prestaviti na poznejši čas verlegen auf später
    vezan na čas zeitgebunden
    ob:
    ob pravem času zur rechten Zeit/zeitgerecht
    ob nepravem/ neprimernem času zur Unzeit, priti: ungelegen
    ob vsakem času jederzeit/ zu jeder Tageszeit
    vse ob svojem času alles zu seiner Zeit/ kommt Zeit, kommt Rat
    od:
    od časa do časa von Zeit zu Zeit
    v:
    v času … zur Zeit des …/zum Zeitpunkt des …/in der -zeit (vojne : in der Kriegszeit, miru in der Friedenszeit/ in Friedenszeiten)
    v njegovem času zu seiner Zeit
    v tem času in dieser Zeit/in diesem Zeitraum
    v zadnjem času in letzter Zeit/ neuerdings
    s/z:
    s časom mit der Zeit
    iti s časom mit der Zeit gehen
    v dirki s časom im Wettlauf mit der Zeit
    šport z istim časom zeitgleich
    z najhitrejšim časom ( der/die/das ) zeitschnellste
    za:
    za (časa) Xa (v času Xa) zur Zeit des X
    občutek za čas der Zeitsinn, das Zeitgefühl
    za določen čas auf Zeit, befristet
    osebje za določen čas das Zeitpersonal, vojak: der Zeitsoldat
    delo za določen čas die Zeitarbeit
    za kratek čas (prehodno) kurzzeitig, figurativno zum Vergnügen, zum Zeitvertreib
    vožnja za kratek čas die Vergnügungsfahrt
    | ➞ → časi; ➞ → delovni čas; ➞ → dolgčas; ➞ → prosti čas; ➞ → uradovalni čas; ➞ → začasa
  • čàs tiempo m ; (doba) período m , era f , época f ; espacio m de tiempo; lapso m

    dobri, stari časi los buenos tiempos (pasados)
    slabi časi malos tiempos; tiempos duros (ali difíciles)
    novi časi los tiempos modernos
    (po)letni čas (sezona) verano m, temporada f estival, (ura) hora f (ali horario m) de verano
    srednjeevropski čas hora f de Europa Central
    rekordni čas tiempo (de) record
    skrajni čas tiempo extremo
    vprašanje časa cuestión f de tiempo
    sedanji, pretekli, prihodnji čas (gram) presente m, pretérito m, futuro m
    prosti čas ratos m pl libres
    o pravem času a tiempo
    o nepravem času fuera de tiempo
    ob istem času al mismo tiempo
    od časa do časa de tiempo en tiempo; a veces; a ratos; de rato en rato; de vez en cuando
    pred časom (predčasno) antes de tiempo; prematuramente; demasiado pronto
    za nekaj časa por algún tiempo
    za malo časa por poco tiempo
    za nedoločen čas por tiempo indefinido
    med tem časom entretanto
    za čas do (para el tiempo) hasta
    v času od ... do desde... hasta; en el tiempo comprendido entre... y...
    v kratkem času en corto (ali poco) tiempo
    v sedanjem času en la actualidad; actualmente
    v najkrajšem času a la mayor brevedad
    za vse čase para siempre
    že dolgo časa desde hace (mucho) tiempo
    čez nekaj časa después (ali al cabo) de algún tiempo
    že od davnih časov desde tiempo(s) inmemorial(es); desde tiempos remotos
    v teku časa en el correr de los tiempos; en el trascurso del tiempo
    v zadnjem času en los últimos tiempos
    v našem, sedanjem času en nuestros tiempos (ali días); en los tiempos actuales; hoy en día
    s časom con el tiempo; a la larga
    ves ta čas (durante) todo ese tiempo
    za časa njegovega življenja durante toda su vida; mientras vivió
    vsaka stvar ob svojem času cada cosa a su tiempo; hay que saber dar tiempo al tiempo
    v prostem času a ratos perdidos
    čas je zlato el tiempo es oro
    časa je dovolj hay bastante tiempo
    za to je še čas no corre prisa; no es urgente
    za to je še čas do jutri eso puede dejarse (ali quedar) para mañana
    je le (še) vprašanje časa es sólo cuestión de tiempo
    dam ti 5 minut časa za ... te doy cinco minutos para...
    je (že) skrajni čas, da ... ya es hora de (nedoločnik), que (subj)
    imeti čas tener tiempo
    nimam časa za ... no tengo tiempo para...
    iti s časom ir con el tiempo; ser de su época
    to mi jemlje mnogo časa eso me roba mucho tiempo
    izgubljati čas perder (el) tiempo
    ne smemo izgubljati časa no hay tiempo que perder
    meriti čas (šp) cronometrar
    preganjati si čas z ... distraerse (ali entretenerse) con...; pasar el tiempo con...
    pridobiti na času ganar tiempo
    ubijati (dolg)čas matar el tiempo
    zahtevati mnogo časa exigir mucho (ali llevar) tiempo; necesitar mucho tiempo
  • descomponer* (glej poner) razstaviti, razčleniti, razkrojiti; razdvojiti; zbegati

    descomponerse razkrajati se, gniti, pokvariti se; začeti bolehati; razkačiti se
    descomponerse con uno nahruliti koga
    descomponerse en palabras ne meriti svojih besed
  • dirigir [g/j] usmeriti, voditi, obrniti, dajati navodila, nadzirati; nasloviti

    dirigir cartas nasloviti pisma (a na)
    dirigir un pedido nasloviti prošnjo (a na)
    dirigir una pregunta (a) staviti vprašanje (na)
    dirigir el tiro streljati, meriti na
    dirigirse kreniti; obrniti se (a na)
  • dīrigō, bolje dērigō, -ere -rēxī -rēctum (dis oz. in regere)

    I.

    1.
    a) na ravno spraviti (spravljati), vzravna(va)ti, uravna(va)ti: flumina Ci., Maeander direxit aquas Lucan. = je začel teči naravnost, (navim) directam tenere Auct. b. Alx. naravnost pluti, dirigere fines Ulp. (Dig.) smer meje zaznamovati, dir. finem (predikatni acc.) veterem viam regiam L., dir. regiones (lituo) Ci. strani sveta določiti (avgursko), coronam (lunin obstret) … si direxeris, virga (erit) Sen. ph., arboribus adminicula, quibus dirigantur, applicare Sen. ph.; pren.: dirigitur (argumentatio), cum proposuit aliquid, quod probaret Ci. napreduje naravnost brez ovinkov.
    b) α) arhit. izravna(va)ti = ometa(va)ti: imum caelum camerarum arenā Vitr.; alterum corium mediocre dir. Vitr. drugo plast iz srednjefine malte nametati. β) pesn. z ravnimi črtami počrtati, črtati: membrana directa plumbo Cat.

    2. occ.
    a) (v ravni smeri) postaviti (postavljati): Pall., ad hunc … fontem ordines diriguntur … directi (naravnost) Varr., derecti in quincuncem ordines (arborum) Ci. križema postavljene (posajene) vrste, utrimque ternost direxerant gladios Cu. so zasadili tri ravne meče, ordines paribus spatiis dir. Col.
    b) na ravno postaviti (postavljati), obrniti (obračati), izpeljati, napraviti, (z)graditi: derectis operibus (proti sovražnikovemu mestu) C., vicos dir. L. ravne ceste graditi, molem in adversum ventum direxit Cu., dir. stylobatam ad libellam (vodoravno) Vitr., ascensūs scalasque Vitr., aggerem Suet., castella Fl.
    c) smer (po)kazati, usmerjati: cacumen dirigat ad punctorum regiones Vitr.
    č) voj. v ravno vrsto postaviti: aciem C., L., T. idr., aciem contra Plin., aciem ex adverso ali iuxta portam civitatis Vulg., suos in Veientem hostem L. obrniti proti sovražniku, naves in pugnam L. ladje v bojnem redu v bitko spustiti, dir. frontem L. ravno očelje narediti, in frontem dirigi L. (o ladjah) postaviti se na čelo, directā fronte pugnare Q. v ravni čelni postavitvi; abs. postaviti se, ustopiti se, razvrstiti se: cum legiones Rom. contra direxerint T., in frontem dirigere L. (o ladjah), dir. comminus in aspectum Ap., qui (leones) dirigere nolebant Vop. v bran se postaviti.

    II.

    1. ravnati, naravna(va)ti, nameriti (namerjati), obrniti (obračati), kreniti k (proti) čemu: cursum N., iter secundum eas (naves) terrā C. ladje po kopnem slediti, navis iter O., vela in medio freto O., (amor) dirigit pedes O., dir. viam Cels. pot ubrati, ex eo dirigite gressus vestros Vulg. Večinoma z označeno smerjo (prim. cursus I. 5. a): cursum eo (quo) Ci., iter ad Mutinam Plancus in Ci. ep., vela ad castra Corneliana C., equum in aliquem L., currum in hostem O., ratem in (ad) ripam Cu., huc dirige gressum V., aciem (zenico) ad aliquem Cat., oculos in domum alicuius Sen. rh., oculos in aliquem, oculos in villam Sen. ph., os atque oculos eundem in locum Gell., oculos eo, quo … Lact., oculos suos ad aliquem Vulg., oculorum aciem illuc Cassian., in me omnium diriguntur oculi Sen. rh., in te omnium oculi diriguntur Hier.; refl. se dirigere ali intr. samo dirigere z in in acc. kam napotiti se, pot ubrati, kreniti, nameniti se: dir. se in Pomponii domum Val. Max., usque ad inferos … se derigere Ap., dir. per altum ad Nesida Sen. ph.; (o stvareh) samo dirigere: qua dirigit aestus Lucr.; pren.: dir. ad duas metas Varr. meriti v dva cilja.

    2. occ.
    a) kako orožje idr. kam nameriti, naperiti, zadegati, zagnati, zalučati, metati, ustreliti, streljati: qui Paridis direxti (kontr. = direxisti) tela manusque corpus in Aeacidae V., d. hastam in aliquem O., hastam in os, hastam in guttur, mucrones in ora Cu., virgam in alicuius oculum Val. Max., sagittas Vulg., spicula Cl. Pesn. α) z dat. smeri: hastam Ilo V. β) z abl.: hastile certo ictu V., tela Cydonio arcu H. puščice s kretskega loka spuščati, s kretskim lokom streljati, spicula dextrā O., sagittas tantā arte, ut … Suet. γ) s proleptičnim obj.: vulnera V., T., Sil. rane zadajajoče puščice.
    b) pošiljko ali osebo kam usmeriti, (od)poslati: direxi duas litteras Ci. ap. Serv., dir. indumenta regia ad aliquem per aliquem Aur., eum ad sese Iul. Val.; z dat. (komu): frumenta laborantibus Iul. Val., alicui orationem Sid., affatus non alicui ullos (namreč pismeno) Cl.

    3. pren.
    a) kaj ravnati, naravnati, voditi: dirige vatis opus O., si direxerit cor ad eum Vulg.; intr.: ea (divinatio) … ad veritatem saepissime derigit Ci. vodi, quorum (medicorum) cum ad unam potionem sententiae direxissent Val. Max.
    b) kaj na kaj, kam usmeriti (usmerjati), obrniti (obračati): suas cogitationes ad aliquid Ci., animum ad aliquem Val. Max., animum in aliquem Sen. ph., totā mente in opus ipsum intentionem dir. Q., contemplationem suam ad aliquid Col., oculos mentemque ad mare dispositos directosque habere Auct. b. Afr.; od tod dirigere se (= animum, mentem) ad aliquid obrniti duha, usmeriti misli, podati se na kaj: dir. se ad imitationem Labeonis Sen. rh., se ad id, se ad ea effingenda Q.
    c) der. (dir.) orationem, sermonem idr. = govor imeti, govor naperiti proti komu, govoriti, predavati: orationem ad aliquid Ci., orationem in aliquem Cu., ad iudicem omnem sermonem, ad Ciceronem principium (uvod), communes locos (stavke) in vitia Q., actionem adversus singulos Q. predavati.
    č) kaj po čem uravna(va)ti, pass. tudi po čem ravnati se: spatium mensium ad hunc lunae modum (po teh luninih menah) Cu., ad libram opus Amm. (o gospodinji), vitam ad certam rationis normam Ci., haec omnia ad rationem civitatis Ci., nec haec sunt rythmicorum aut musicorum acerrimā normā derigenda Ci. se ne sme uravnati po najstrožjem pravilu ritmike in glasbe, cum … tibi ad voluntatis interpretationem meae dirigenda tua sententia fuerit L., dir. ad alicuius arbitrium fugam Vell., omnia ad exactam regulam Sen. rh., ut ad ea iudicium dirigatur Q., ad exemplum virtutum omnium mens dirigenda Q., dir. principia rerum ad famam T., ad utilitatem vitae omnia consilia factaque nostra T.; z abl. limitationis (po čem?): utilitate officium magis quam humanitate Ci., honestate … derigenda utilitas est Ci.; z adv.: ita dirigantur angiportorum divisiones Vitr., iudex officium suum ita diriget, ut … Ulp. (Dig.). — Od tod adj. pt. pf. dīrēctus, bolje dērēctus 3, adv.

    1. vzravnan, raven, ravne smeri, v ravno smer, naravnost idoč (leteč): cornu magis derectum C. bolj raven = manj zapognjen, non tuba directi, non cornua aeris flexi O., ordo Ci., iter Ci., C. in (pren.) iter ad laudem Ci., via Ci., directos via quinque per arcus O. naravnost skozi … , dir. capillus Vitr. gladki = neskodrani, cuspis Sil. naravnost leteča, derecto corpore Sil. s pokončnim telesom, limes, litus Mel., ut contigui magis directioresque ictus fiant Quadr. ap. Gell. da bi … bolj zadevali in bolj naravnost šli, cervorum cursus directior, vulpeculae flexuosior Ambr., in directo Varr. = in directum Sen. ph. ali per directum Plin. v ravno smer, ibunt directe emissiones fulgurum Vulg., directius gubernare Ci.; adv. abl. dērēctō
    a) v ravno smer, naravnost: Ci.
    b) naravnost = brezpogojno: Ci., Sen. ph., Icti.

    2. occ.
    a) vodoraven, horizontalen: trabes derectae in solo collocantur C., der. materia C. podolžno položeni hlodi, der. paries Ci. ki pravokotno seka drugo (steno).
    b) navpičen, vertikalen: crates C., fossam derectis lateribus duxit C., locus … der. C. ali iugum dir. Mel. navpično strm, (Henna) ab omni aditu circumcisa atque derecta est Ci. navpično strma, directa in humum cornua Mel., derecte ad perpendiculum C.

    3. pren.
    a) naraven, odkritosrčen, prostodušen, preprost: percunctatio L., verba Ci. preproste, brez ovinkov, contio Iust. premi (neodvisni, direktni) govor (naspr. oratio obliqua), directe dicere Ci.
    b) strog: ratio, homo Ci.
  • dispunctiō -ōnis, f (dispungere)

    1. pregled računa: Ulp. (Dig.); pren. preiskava, pretres(anje), presoja: utriusque meriti Tert., boni et mali operis Tert.

    2. dispunctio descriptionis napoved porazdelitve davkov: pozni Icti.

    3. konec: vitae Tert. smrt.