Franja

Zadetki iskanja

  • pozòr attention

    pozòr na stopnico! mind the step!
    pozòr! vojska attention!; look out!, take care!, (umaknite se!, žargon) mind out!
    pozòr pred psom! beware of the dog!
    postaviti se v pozòr to come to attention
    stati v pozòru to stand at attention
    pozòr pred žeparji! beware of pickpockets!
  • pozòr attention ženski spol

    pozor! attention!, gare!, (povelje) garde à vous!, fixe!
    pozor! pripravljeni! zdaj! (šport) à vos marques! prêts! partez!
    pozor pred žeparji! gare aux pickpockets!
  • pozváti appeler, inviter, convier ; (pravno) citer, convoquer, mander, assigner, requérir, interpeller, (r)appeler

    pozvati se na kaj se rapporter à quelque chose, se référer à quelque chose
    pozvati koga k redu, k dostojnemu vedenju (figurativno) remettre quelqu'un à sa place
    pozvati kandidate k izpitu convoquer les candidats à un examen
    pozvati na odgovor (pravno) interpeller
    pozvati pismeno, telefonično convoquer par lettre, par téléphone
    pozvati koga pred sodišče (pravno) traduire (ali appeler, déférer) quelqu'un en justice (ali devant le tribunal)
    pozvati k redu rappeler à l'ordre
    pozvati k sebi mander
  • pozváti llamar

    pozvati k redu llamar al orden
    pozvati pred sodišče demandar a alg ante los tribunales
    pozvati k stavki hacer un llamamiento a la huelga
    pozvati na dvoboj desafiar (ali provocar) a duelo
  • požar moški spol (-a …) das Feuer, das Großfeuer, der Brand, katastrofalen: die Brandkatastrophe; -brand (gozdni Großbrand, Waldbrand, rudniški Grubenbrand, sobni Zimmerbrand)
    travniški požar das Lauffeuer
    požar, ki je povzročil škodo das Schadenfeuer
    (ogenj) die Feuersbrunst
    znak za požar der Feueralarm
    dati znak za požar Feueralarm geben/schlagen
    … požara Feuer-, Brand- (javljalnik der Feuermelder, die Feuermeldeanlage, nevarnost die Brandgefahr, Feuergefahr, mesto die Brandstelle, namerno netenje die Brandstiftung, preprečevanje die Feuerverhütung, škoda zaradi požara der Feuerschaden, vzrok Brandursache, žarišče der Feuerherd, gašenje die Feuerlöschung, preprečevanje die Brandverhütung)
    zaščita pred požarom der Feuerschutz
    ki zadržuje širjenje požara feuerhemmend
    zavarovan za primer požara feuerversichert
  • požár fire; burning; conflagration

    svetovni požár world conflagration
    varen pred požárom fireproof
    zaščita (zavarovanje) proti požáru fire precautions (fire insurance)
    naša hiša je bila popolnoma uničena v požáru our house has been burnt down
    požár izbruhne a fire breaks out
    požár je celo mesto spremenil v pepel the fire has left the whole town in ashes
    po požáru so od hiše ostali le štirje zidovi the house has been gutted by fire
  • prae-caveō -ēre -cāvī -cautum (prae in cavēre)

    I. intr.

    1. biti previden (pazljiv, oprezen), varovati se česa, paziti se, čuvati se, (po)skrbeti za previdnostne (varnostne) ukrepe: Plin., Suet., Gell. idr., illud praecavendum est mihi Pl., nunc praecaveo Pl., providens et praecavens Ci., praecavere nihil Cu., quod ne accideret, praecavendum sibi existimabat C., praecavere ab insidiis L., dedi exemplum praecavendi T. velike previdnosti, malam diem praecavere Vulg.

    2. praecavere alicui zavarovati, (po)skrbeti za (varnost) koga: sibi Ter., decemviris ab (pred) irā multitudinis L.

    II. trans. (za)ščititi se, zavarovati se proti čemu, pred čim, braniti komu kaj, skušati odvrniti (odvračati), ne dovoliti (ne dovoljevati), odvrniti (odvračati), preprečiti (preprečevati), prebraniti: Suet. idr., peccata, quae difficillime praecaventur Ci., mihi res tota praecauta est Ci., quod a me ita praecautum … est Ci., quae cavenda praecavit Ap., iniurias Gell., praecauto opus est Pl. potrebna je previdnost.
  • prae-cellō -ere (prae in *cellere1) štrleti; metaf.

    1. intr. odlikovati se, izkaz(ov)ati se: Lucr., Plin. idr., ut quisque fortunā utitur, ita praecellet Pl., scientiā L., opibus vetustis et gravitate morum T., arte Suet., dignitate inter aliquos Icti., per nobilitatem et eloquentiam T., id, quod in eo praecellit Aug., quae (sc. ales) ex omni avitio longe Ap.; z dat. (pred kom): mortalibus Sil.; abs.: num praecellit vinum? Vulg.; occ.: qui genti praecellebat T. ki je načeloval plemenu, ki je bil poglavar plemena.

    2. trans. prekositi (prekašati), preseči (presegati, presezati), nadkriliti (nadkriljevati): Agrippina famā Liviam praecellebat T., aliquam fecunditate praecellere T., eos Vulg., cuncta Aug., ceteros honoris ordine Pap. (Dig.). Od tod adj. pt. pr. praecellēns -entis štrleč, izstopajoč = odličen, izvrsten, viden: Sil., Suet. idr., vir et animo et virtute praecellens Ci., ille Scipio, vir omnibus rebus praecellentissimus Ci., Vergilius praecellentissimus vates Plin., uniones magnitudine praecellentes Plin., maior alia (sc. ficus) pomo et suavitate praecellentior Plin., praecellens ingenio vir Vell., Caesar, vir ingenii praecellentis Gell., est aliud alio praecellentius Aug., hunc (sc. deum) esse rerum omnium praecellentissimum Boet.
  • praecentiō -ōnis, f (praecinere) igranje, trobljenje, godba

    1. pred daritvijo: quos ludos? te appello, Lentule — tui sacerdoti sunt tensae, curricula, praecentio, ludi, libationes epulaeque ludorum Ci.

    2. pred bitko: ea ibi praecentione tranquilla et delectabili atque adeo venerabili ad quandam quasi militaris musicae disciplinam vis et impetus militum … cohibebatur Gell.
  • praecia -ae, m (prae in ciere) klicar, ki je hode pred svečeniki (flamines) opominjal rokodelce, naj v času bogoslužja prenehajo delati, da ne onečastijo svetih obredov: P. F. Dvomljiva soobl. praeciamitātor -ōris, m: P. F., † praeciamitatores † dicuntur, qui flaminibus Diali, Quirinali, Martiali, antecedent[es] exclamant feriis publicis, ut homines abstineant se opere, quia his opus facientem videre religiosum est Fest.
  • prae-cinō -ere -cinuī (prae in canere)

    1. peti, igrati komu, pred kom, pri (ob) čem, za spremljavo ob čem, ob navzočnosti koga: Ter., Stat., praecinere sacrificiis ali sacris L., praelucente funali et praecinente tibicine a cena redire Aur., praecinente et praemoderante citharā gressibus (dat.) Gell., et deorum pulvinaribus et epulis magistratuum fides praecinunt Ci., praelucere funalia et praecinere sibi tibias iussit Fl.

    2. occ.
    a) napoved(ov)ati, prerokovati: magnum aliquid deos populo Romano praemonstrare et praecinere Ci., greges futura praecinunt Plin., responsa Plin., sideris cursum Plin., lucos (glasovi iz logov) praecinuisse fugam Tib., futura Lact.; z ACI: ostia in superstitionem ventura (sc. esse) praececinit per antiquissimum propheten Enoch Tert.
    b) čarovno (čarobno, čarodejno) besedilo (čarovni izrek, čarovno formulo, čarovne besede) izrekati, čarati, bajati: ipseque ter circumlustrave sulphure puro, carmine cum magico praecinuisset anus Tib.
    c) naprej peti, voditi petje: at enim ut in choris, cum dux [carmini] hymno praecinit Ap., ipse madens oculis … praecinerem gemitum Stat.

    Opomba: Pf. praecinui: Tib., Tert.; praecini: Iul. Val.
  • praecipitō -āre -āvī -ātum (praeceps)

    I. trans.

    1. strmoglaviti (strmoglavljati), prekucniti (prekuceváti, prekucávati), (dol) zvrniti (zvračati), prevrniti (prevračati), (dol) zagnati (zaganjati), (dol) vreči (metati): tauros Cu., flumina Sen. ph. tvoriti slape, v slapu (slapovih) padati, aliquem in terram Cu. ob tla vreči, pilas in mare N., se in flumen C., se de muro O., se de turri L., se e Leucade Ci., equites ex equis L.; z abl. separationis: saxa muro C., senes pontibus O., currum scopulis O., se petris Cu.; pogosto med. praecipitari strmoglaviti (strmoglavljati) se, zagnati (zaganjati) se, pognati (poganjati) se, vreči (metati) se: cum alii super vallum praecipitarentur S., per (čez, preko) lubrica saxa praecipitati Cu.; pesn.: lux praecipitatur aquis (dat. = in aquas) O. sonce zahaja, sonce gre v zaton (prim. = Scorpios in aquas praecipitatur O.), nox praecipitata O. iztekajoča se, minevajoča, h koncu hiteča (idoča); redko praecipitare se =
    a) strmoglaviti (vreči) se v prepad: consulem designatum tantis conterruit minis, ut is se praecipitaverit Suet.
    b) = hitro iti dol, na vrat na nos teči dol, hitro se spustiti: hac te praecipitato Ter.; occ. preveč obrniti navzdol: vitem Ca.

    2. metaf.
    a) strmoglaviti (strmoglavljati), vreči (metati), pahniti (pehati), pogubiti (pogubljati), uničiti (uničevati): aliquem ex altissimo dignitatis gradu Ci., rem publicam L., aegrum Cels., bellatores Plin. onesrečiti (onesrečevati), spem festinando O., praecipitatus ex patrio regno S., avaritia semet ipsa praecipitavit S., furor iraque mentem praecipitant V. zanašata, praecipitate moras V. hitro odpravite vse zadržke, p. arborem in senectam Plin. pustiti, da drevo pred časom (predčasno) ostari (propade), se in exitium Cels., praecipitari (med.) in insidias L. zabresti, zaiti, pasti.
    b) pospešiti (pospeševati), prehitro ukrepati pri čem, prenagliti se pri čem: vindemiam Col., obitum (zahod sozvezdja) Ci. poet., ne praecipitetur editio Q., consilia praecipitata L.; pesn. α) z inf. = priganjati, siliti: Stat., curae praecipitant dare tempus sociis humandis V. β) z ACI: Argum Tiphynque vocat pelagoque parari praecipitat Val. Fl.

    II. intr.

    1. strmoglaviti (strmoglavljati) se, (dol) zagnati (zaganjati) se, (dol) pognati (poganjati) se, (dol) drveti (dreviti, dreti), (dol) pasti (padati), spustiti (spuščati) se: in fossam L., Nilus praecipitat ex montibus Ci., praecipitare istuc est, non descendere Ci., non fugis hinc praeceps, dum praecipitare (naglo bežati) potestas (sc. est)? V., nox caelo (abl. separationis) praecipitat (sc. in oceanum) V., sol praecipitans Ci. zatonu (zahodu) se bližajoče; occ. miniti (minevati), izteči (iztekati) se, doteči (dotekati), h koncu hiteti (iti), koncu se (pri)bliž(ev)ati: hiems iam praecipitaverat C.

    2. metaf.
    a) drviti (dre(vi)ti) (v pogubo, nesrečo), iti po zlu, poginiti (poginjati, pogibati): ad exitium praecipitantem retinere Ci., praecipitantem impellere Ci., res publica praecipitans Ci., rei publicae praecipitanti subveni Ci.
    b) zaiti, zabresti, pasti: in insidias L., in amorem Pl.
  • praeclāvium -iī, n (prae in clāvus) preklávij = predtrakovje, predprižje, del obleke pred škrlatnim trakom (prižo): mea nutrix, surge si vis, profer purpuram: praeclavium contextumst Afr. ap. Non., tertium diem praeclavium unum texere Afr. ap. Non.
  • prae-currō -ere -cucurrī in -currī -cursum (prae in currere)

    I. intr.

    1. naprej (s)teči, naprej (po)hiteti, naprej iti: Pl. idr., abi, praecurre Ter., p. ad Caesarem C., praecurrunt equites C., praecurrere ante omnes C., praecurrere per coles Auct. b. Afr., praecurrit index ad Persea L., praecurrere aliquem Sen. ph.; subst. praecurrentia -ium, n prejšnje, preteklo, minulo, prejšnjost, preteklost, minulost: et contraria et consequentia et consentanea et quasi praecurrentia et repugnantia Ci., ut primordia rerum et quasi praecurrentia, in quibus inest aliquid argumenti Ci.

    2. metaf. naprej hiteti, prehiteti: eo fama iam praecurrerat de proelio Dyrrhachino C. se je bil glas že razširil naprej; z dat.: ut certis rebus certa signa praecurrerent Ci. se prikazujejo pred njimi; occ. preseči (presegati), prekositi (prekašati): alicui studio Ci.

    II. trans.

    1. prehiteti, prej pri(spe)ti: alicuius adventum Plin. prehitevši preprečiti, aliquem celeritate C., quo (sc. ore) Appii interitum veridica Pythiae vaticinationis fides praecucurrit Val. Max.; pren.: aliquem equis albis H. triumfirajoč prekositi.

    2. preseči (presegati), prekositi (prekašati): aliquem nobilitate N., oratores iudicio T. (Dial.) v okusu, aetate p. aliquem Ci. biti starejši od koga.
  • praecursus -ūs, m (praecurrere) predhajanje, predtekanje, predhod(ništvo), predhodno prihajanje ali pojavljanje: etesiarum praecursu Plin. pred etezijami = preden vejejo (začnejo veti, pihati) etezijski vetrovi, terrorem meum mittam in praecursum tuum Vulg., praecursu quodam gloriosae passionis Ambr.
  • prae-fātiō -ōnis, f (praefārī)

    1. (kot relig. ali publ. t.t.) uvodno besedilo, uvodna beseda (uvodne besede), predslovje, uvodni obrazec (pred kakim verskim ali državnim dejanjem), prefácija: p. donationis Ci., omni praefatio sacrorum eos, quibus non sint purae manus, sacri arcet L., triumphi Plin., fetialium Suet., ultionis Val. Max.

    2. predgovor, uvod (v govor, sodno razpravo, knjigo, tudi kot captatio benevolentiae), nagovor: opus erit tamen praefatione, qua et ratio reddatur dilati criminis et promittatur defensio Q., Cicero … longa tamen praefatione excusavit officii sui necessitatem Q., perfrixisse tuas questa est praefatio fauces Mart. praefationem dicere Plin. iun., sermo Graecus, immo Atticus; praefationes tersae, graciles, dulces, graves interdum et erectae Plin. iun.

    3. uvodna beseda (uvodne besede), opazka, pripomba, opomba, opomnja (pred posameznimi izrazi, imeni ali celotnim govorom): libros Naturalis Historiae, novicium Camenis Quiritium tuorum opus … constitui tibi, iucundissime Imperator; sit enim haec tui praefatio, verissima Plin., rusticis vocabulis aut externis, immo barbaris etiam, cum honoris praefatione ponendis Plin., numquam tristiorem sententiam sine praefatione clementiae pronuntiavit Suet., C. Cassius numquam sine praefatione publici parricidii nominandus Val. Max.

    4. (kot jur. t.t.) predhodna (uvodna) obravnava (razprava, pogodba): Paul.
  • prae-fica -ae, f (menda iz prae in facere „ki dela kaj pred kom“) najeta žalovalka, najeta objokovalka, narical(j)ka pri pogrebu: sine virtute argutum civem mihi habeam pro praefica Pl., superaboque omnis argutando praeficas Pl. fr. ap. Varr., [praefica] dicta, ut Aurelius scribit mulier ab luco quae conduceretur, quae ante domum mortui laudis eius caneret Varr., Claudius scribit: „quae praeficeretur ancillis, quemadmodum lamentarentur, praefica est dicta“ Varr., mercede quae conductae flent alieno in funere praeficae, multo et capillos scindunt et clamant magis Luc. ap. Non., haec quidem hercle, opinor, praefica est: quasi mortuum collaudat Naev. ap. Varr., glosaria namque colligitis et lexidia, res taetras et inanes et frivolas tamquam mulierum voces praeficarum Gell.
  • prae-fodiō -ere -fōdī -fossum (prae in fodere)

    1. spredaj (pred čim) izkopati jarek: portas V. pred vrati.

    2. (po)prej izkopati: praefodere scrobes ante Plin.

    3. (po)prej zakopati: aurum O.

    4. narediti (položiti) kaj pred čim: praefossi tramites Porph.
  • praegūstātor -ōris, m (praegūstāre) (pred)pokuš(ev)alec, (pred)okuš(ev)alec, ki je pred velikašem pokusil hrano in pijačo, ki so jo prinesli na mizo (na rimskem dvoru jih je bilo toliko, da so imeli lasten kolegij pod vodstvom prokuratorja): quidam tradunt epulanti in arce cum sacerdotibus per Halotum spadonem praegustatorem Suet.; pren.: libidinum tuarum Ci., in omnibus nuptiis praegustator (sc. castitatis nuptarum) Lact.
  • prae-iaceō -ēre (prae in iacēre) ležati (spredaj) pred čim: oppida rara praeiacentibus stagnis Plin., praeiacente gremio terrarum Plin., id quod praeiacet mare totum Phoenicium appellatur Plin., Iope Phoenicum … insidet collem, praeiacente saxo Plin., oram, quae praeiacet, minorum Syrtium vice diximus inaccessam caeno Plin., itaque praeiacentibus testis cubile eorum (sc. polyporum) deprehenditur Plin.; z dat.: vastum mare praiacens Asiae Plin.; z acc.: stetere in armis praetoriae cohortes campo, qui castra praeiacet T.