-
bazičen pridevnik1. kemija (o kemijski sestavi) ▸
lúgos, bázikusbazična raztopina ▸ lúgos oldat
bazična snov ▸ lúgos anyag
bazična tla ▸ lúgos talaj
bazična kamnina ▸ lúgos kőzet
bazično okolje ▸ lúgos környezet
kislo - bazično ravnovesje ▸ kontrastivno zanimivo sav-bázis egyensúly
Območje pH za bazične raztopine je od 7 do 14. ▸ A lúgos oldatok pH-tartománya 7 és 14 között van.
Preveč kisla ali preveč bazična tla rastlinam otežujejo ali preprečujejo sprejemanje hranil. ▸
kontrastivno zanimivo A túl savas vagy túl lúgos talaj nehezíti vagy gátolja a növények tápanyagfelvételét.
Čeprav vino vsebuje le neznatne količine natrija, ta uravnava osmotski pritisk, skrbi za gospodarjenje z vodo v organizmu in vzdrževanje kislo-bazičnega ravnovesja. ▸
kontrastivno zanimivo Bár a bor csak elhanyagolható mennyiségű nátriumot tartalmaz, az szabályozza az ozmotikus nyomást, gondoskodik a test megfelelő vízgazdálkodásáról és a sav-bázis egyensúly fenntartásáról.
Povezane iztočnice: bazična hidroliza2. (o učinku živil na telo) ▸
lúgosító, lúgosbazično živilo ▸ lúgosító élelmiszer
bazična hrana ▸ lúgosító étel
bazičen učinek ▸ lúgos hatás
3. (osnoven; temeljni) ▸
alapvetőbazično znanje ▸ alapvető tudás
bazična panoga ▸ alapvető ágazat
Bazično znanje, ki bo po internetu dostopno vsakomur, lahko revolucionira medicino. ▸ Az interneten mindenki számára elérhető, alapvető tudás forradalmasíthatja az orvostudományt.
Želel sem ohraniti pristen bazični zvok simfoničnega orkestra. ▸ Szerettem volna megőrizni a szimfonikus zenekari alaphangzást.
Povezane iztočnice: bazična industrija, bazična raziskava, bazična znanost, bazični šport4. (o športni pripravljenosti) ▸
alapozó, alapvetőbazične priprave ▸ alapozó felkészülés
bazični trening ▸ alapozó tréning
bazična pripravljenost ▸ alapvető felkészültség
Vsi igralci so kondicijsko dobro pripravljeni, zato jim naporne bazične priprave ne bodo povzročale težav. ▸ Az összes játékosnak jó az erőnléte, ezért a kemény alapozó felkészülés nem okoz gondot számukra .
Tehnika in bazična pripravljenost sta glavna cilja vadbe. ▸ A technika finomítása és az alapvető felkészültség a gyakorlatok fő célja.
-
blagodejen pridevnik1. (koristen ali prijeten) ▸
jótékony, kedvezőblagodejen učinek ▸ jótékony hatás, kedvező hatás
blagodejen vpliv ▸ jótékony hatás
blagodejna kopel ▸ jótékony hatású fürdő
blagodejna masaža ▸ jótékony hatású masszázs
blagodejna senca ▸ jótékony árnyék, kellemes árnyék
blagodejna tišina ▸ jótékony csend
blagodejen za zdravje ▸ egészségre jótékony hatású
blagodejen za kožo ▸ bőrre jótékony hatású
blagodejen za telo ▸ testre jótékony hatású
blagodejen vpliv na kaj ▸ jótékony hatású valamire, jótékonyan hat valamire
Psihološki blagodejni vplivi vadbe se zmanjšajo, če vadbo spremljajo pritisk, stres in pretirana tekmovalnost. ▸ A testmozgás kedvező pszichológiai hatásai csökkennek, ha azt presszionálás, stressz és túlzott rivalizálás kíséri.
2. (o izboljšanju stanja) ▸
jótékony, kedvezőZnižanje obrestne mere je imelo blagodejni učinek na delniške trge, pa čeprav za kratek čas. ▸ A kamatcsökkentés, ha rövid időre is, de kedvezően hatott a részvénypiacokra.
-
brazo moški spol laket, roka, nadlaket; veja; delavec; moč, oblast; pogum
brazo artificial umetna roka
brazo de mar morska ožina
brazo real, brazo seglar, brazo secular svetna oblast
brazo de río rečni rokav
brazo de silla naslon pri stolu
hecho un brazo de mar krasno oblečen
a brazo z roko
a brazo partido telo proti telesu (pri rokoborbi); s silo, na vso moč
a todo brazo na vse pretege, na vso moč
brazo a brazo mož proti možu
coger por el brazo za roko prijeti
dar el brazo roku (po)dati, podpirati
no dar su brazo a torcer ohraniti pogum, ne odkriti svoje bolečine, ne popustiti
ir del brazo za podpazduho se voditi
tener brazo biti zelo močan
brazos pl prednje okončine, klešče (raka), lovke (polipa); zaščitniki, pokrovitelji
a fuerza de brazos z velikim naporom; po lastni zaslugi; z brahialno silo
con los brazos cruzados s prekrižanimi rokami, brezbrižno; pokorno
dar los brazos a uno koga objeti
ponerse (venir) a brazos spopasti se
-
būstum -ī, n (ūrere; kakor bustar po napačni razstavi glag. ambūrere, combūrere v am-būrere, com-būrere nastala oblika)
1. prostor, kjer so mrliče sežigali in pokopavali, mrtvaško sežigališče: Stat., horrifico cinefactus busto Lucr.; semiusta busta V. napol zgorele grmade; met. sežgano truplo, sežgan mrlič: egena sepulcri busta iacēre reor Stat.; pren.
a) (o razdejanem mestu) prazno pogorišče: Plin.
b) žgališče na žrtveniku: tura in bustum arae iacere Hier.
2. sinekdoha gomila, grob, grobišče, nagrobnik, nagrobni spomenik: Pl., Sen. tr., Suet., excelso coacervatum aggere bustum Cat., ingens... terreno ex aggere bustum V., exiguum bustum Pr., hostilia busta piare O., bustum violare Ci., Lucan., alicuius busto insultare H., incīdere aliquid in busto Ci., Busta (busta) Gallica L. ali Ad Busta Gallica Varr. Galska grobišča, Ob galskih grobiščih, kraj v Rimu, kjer je dal Kamil pobite Galce sežgati in pokopati; pesn. o želodcu živali, ki žre žive ljudi, živi grob: viva videns vivo sepeliri viscera busto Lucr. živo telo v živem grobu; pren. grob = pogubišče, kraj, kjer se kaj pogubi, ali poguba, t.j. oseba, ki kaj pogubi, pogubitelj: cui templum illud (Castoris) fuit... bustum legum omnium ac religionum Ci., quotiens... civilia (= civium) busta Philippos... canerem Pr., tu (Piso), bustum rei publicae Ci., bustum miserabile nati O. (o Tereju, ki je zaužil lastnega sina).
-
cambrer [kɑ̃bre] verbe transitif upogniti, ukriviti, usločiti; valjati (usnje)
se cambrer vzravnati se, napeti telo, usločiti se
-
carcer -eris, m (iz gr.κάρκαρον; prim. lat. cancer, cancellī)
1. ograja, pregraja, pregrada na dirkališču; v sg.: Enn. ap. Ci., Tib., ruunt effusi carcere currus V., carcere pronus uterque emicat O.; pogosteje (v prozi vedno) v pl.: Corn., Lucr. idr., e carceribus exire Varr., Ci., carceres eo anno in circo primum statuti L., cum carceribus sese effundere quadrigae V., carceribus missos rapit ungula currus H., tempore qui longo steterit,... inter carceribus missos ultimus ibit equus O.; od tod pren. (aliteracija): nemini fortuna currum e carcere intimo missum labi inoffensum per aecor (= aequor) candidum ad calcem sivit Varr., ut cum aequalibus possis, quibuscum tamquam e carceribus emissus sis, cum eisdem ad calcem, ut dicitur, pervenire Ci., ad carceres a calce revocari Ci. življenje znova pričeti.
2. occ. ječa, zapor, temnica: Pl., Lucr., Cu., T. idr., ianitor carceris Ci., in carcerem ducere, condere, includere Ci., carcere includere L., in carcere includi Ci., abripi a tribunali et in carcerem conici iubet Ci., carcerem vindicem nefariorum scelerum maiores nostri esse voluerunt Ci., carcer ille, quae lautumiae vocantur Ci.; Aeolus... ventos... vinclis et carcere frenat V., clauserat Hippotades aeterno carcere ventos O.; pren. (po orfejskih in platonskih nazorih je telo ječa duše): Sen. ph., Arn., clausae vitae (= duše) tenebris et carcere caeco V., qui e corporum vinculis tamquam e carcere evolaverunt Ci.; met.
a) v ječi zaprti zločinci, jetniki, zaporniki: in me carcerem effudistis Ci.
b) (kot psovka) malopridnež, lopov: Ter., carcer vix carcere dignus Luc. ap. Don.
-
cargar [g/gu] naložiti, natovoriti, naprtiti, obremeniti, obtežiti; prevzeti (obveznosti); nadlegovati; nabiti (puško ipd.); preobložiti; obdolžiti; naskočiti, napasti; težiti, stiskati (se), prerivati se; naraščati (veter)
cargar el acento (en) naglasiti
cargar en cuenta v breme vpisati
cargar de deudas obremeniti z dolgovi
cargar la mano preveč dati, preobremeniti
cargar mucho preveč se najesti ali napiti
cargar con alg. a (en) hombros koga na ramena vzeti
cargar con a. nekaj naložiti, nesti, prevzeti
cargar contra el enemigo naskočiti sovražnika
cargar sobre sí nase vzeti (breme, obveznosti)
cargarse nagniti telo na stran; pokriti se (nebo); razdražen biti
cargarse de lágrimas zasolziti se (oči)
se le carga la cabeza ima omotico; razkačen je
-
carne ženski spol meso; mesna jed; meso pri sadju; koža (barva)
carne adobada nasoljeno meso
carne ahumada prekajeno meso
carne asada pečeno meso, pečenka
carne de caballo konjsko meso
carne de cañón topovska hrana
carne congelada zmrznjeno meso
carne de conserva konzervirano meso
carne estofada praženo meso
carne de gallina kuretina; kurja polt, groza
carne helada zmrznjeno meso
carne sin hueso meso brez kosti; sinekura, mastna služba
carne en lata meso v konzervah
carne de membrillo kutinovo meso
carne magra pusto meso
carne de pelo meso zajcev itd. (vseh živali, ki se prodajajo s kožo)
carne de pluma meso perutnine
carne de puerco svinjina
carne salvajina divjačina
carne seca suho meso
carne tierna mehko meso
carne de vaca govedina
color carne barve mesa (npr. nogavice)
conserva de carne mesna konserva
mosca de carne zapljunkarica (muha)
hacer carne pobiti, ubiti (zveri); raniti
poner toda la carne en el asador vse na eno karto staviti
salirle a uno carne de gallina prestrašiti se, kurjo polt dobiti
ser uña y carne biti ena duša in eno telo
no ser carne ni pescado ne biti ne ptič ne miš
tener carne de perro imeti železno naravo
tomar carne utelesiti se
en carne y hueso pravcati, prav sam, živ
carnes blancas belo meso
carnes negras meso črne divjačine
en (vivas) carnes gol, nag
echar (poner, criar, tomar) carnes zrediti se
abrir las carnes a azotes pretepsti
estar en carnes biti rejen, biti debel
perder carnes shujšati
tener buenas carnes biti dobro rejen in svežega videza
me tiemblan las carnes ves se tresem
-
celestial1 [siléstiəl] pridevnik
nebeški, božanski; sijajen
Celestial Empire Kitajska
celestial body nebesno telo, nebesnina
-
Centaurus -ī, m (Κένταυρος) Kentaver
1. po mitu so Kentavri sinovi lapitskega kralja Iksiona in Nefele, utelešenega oblaka (od tod nubigenae: V., O., Stat.). Homer jih omenja kot divje gorsko ljudstvo v Tesaliji; pozneje so si jih predstavljali s postavo, ki je imela zgoraj človeško, spodaj konjsko telo. V boju z Lapiti so pomrli na Piritojevi svatbi: Ci., V., O. idr., nobilis Centaurus (= Chiron) H.; Kentaver kot kip: Ci. Od tod adj. Centaurēus 3 (Κενταύρειος) kentavrski, Kentavrov (gen. pl.): rixa H. Centauricus 3 (Κενταυρικός) = Centaurēus: lustra Stat.
2. pren.
a) ozvezdje južnega neba: Ci. (Arat.), Hyg., Vitr.
b) kot fem. (sc. navis) ime ladje: Centauro invehitur magnā V.
-
châssis [šɑsi] masculin okvir; šasija; ogrodje, podstavek; steklena streha; photographie kaseta; théâtre kulisa
d'une voiture avtomobilska šasija; (figuré, populaire) lepo žensko telo
-
circumagō, agere -ēgī -āctum
1. okoli voditi, obrniti (obračati), vrteti: suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus Varr., in adorando totum corpus c. Plin. celo telo sključiti = do tal pripogniti; circumagi (o sužnju) osvoboditi (osvobajati) se, ker je gospodar na forumu prijel sužnja za desnico in ga vodil okrog, v znamenje, da je osvobojen, pren.: Sen. ph.; med. circumagi ali refl. circumagere se vrteti se, obrniti (obračati) se: chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt Plin., collum circumagit se Plin., rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur Suet.
2. occ.
a) circumagere aliquid vleči se okoli česa, obsegati kaj: Aegaeum pelagus... terras... magno ambitu... circumagit Mel.
b) c. aliquem aliqua re obda(ja)ti koga s čim: eos muro circumegit Lact., erat pallio circumactus M. ogrnjen, solis... caput radiis perfusum circumactumque M.
c) c. aliquid kaj okrog potegniti, izpeljati: aratro circumagebant sulcum Varr.
č) circumagere se ali circumagi (v loku, okrog) se vleči, se razprostirati: circumagente se terrarum fronte in occasum Plin., conchae in orbem circumactae Plin. krožno zavite, circumacta curvataque litora Plin. iun.
3. v loku voditi = obrniti (obračati), kreniti, zasukati: equos L., Cu., hastas in venientem ex transverso hostem L., aciem, signa L. vojsko zasukati, circumagi in frontem Cu. poravnati se, c. navem in proram Plin., corpora, unde clamor acciderat T., se ad dissonos clamores L., quacumque classis se circumegerat L., circumagente se vento L. ker se je sprevrgel; preg.: circumagetur hic orbis L. potegnil bo drug veter; pren.: quo te nunc circumagas? Iuv. kam se boš zdaj obrnil? kako se boš zdaj branil? hic paulum circumacta fortuna est Fl. se je obrnila; c. alvum, vesicam Plin. v nered spraviti.
4. pren.
a) (o času) circumagi ali se circumagere tek dovršiti, preteči, miniti: Lucr., Plin. iun., nobis in ipso apparatu annus circumactus est L., aestas se circumegit L., circumactis decem et octo mensibus L. po preteku, triennio circumacto Plin.
b) (o duhu, srcu) dovesti (dovajati) na druge misli, preveriti (preverjati): rumoribus vulgi circumagi L., alieni momentis animi circumagi L., una voce circumegit et flexit Suet., universum prope genus humanum in se c. Plin. na svojo stran spraviti.
c) o drugih abstr.: volubili orbe circumagi Plin. iun. v hitrem menjavanju vrstiti se.
5. v pass. da(ja)ti se od kraja do kraja voditi, gnati, tirati, vlačiti: nil opus est te circumagi H. z menoj pohajati, huc illuc clamoribus circumagi T.
-
cōgō -ere, coēgī, coāctum (iz *coagō)
I.
1. zgnati (zganjati), skupaj spraviti (spravljati), zb(i)rati, (na kup) zgrniti (zgrinjati): oves intro Pl., Tityre, coge pecus V., pecudes stabulis c. V., cogit is, qui congregat homines et convocat Ci., homines emisti, coēgisti, parasti Ci., Orgetorix ad iudicium omnem suam familiam... undique coēgit C., amici, quos neque armis cogere neque auro parare queas S., omnes eodem cogimur H.; nab(i)rati, kopičiti, nakopičiti (nakopičevati): talenta ad quindecim Ter., vinum Pl. pridelati, oleam Ca., fructūs Varr., Col., Dig., spumantia mella V., bis gravidos cogunt fetus V. dvakrat naberejo obilen pridelek medu, c. aurum H., plura quam satis est H. occ.
a) voj. zb(i)rati, zgrniti (zgrinjati), združiti (združevati): Vell., T., arma capere, manum cogere Ci., c. manus quam maximas posset C., peditatūs equitatūsque copias C., exercitum S., auxilia undique V., copias in unum locum C., multitudinem hominum ex agris C., equites ex Latio et a sociis S., socios ad litora V., Hesperiam sub arma V. združiti pod orožjem; (o ladjah): ingentem vim navium L., naves in Venetiam C., classem ex Asiā C.
b) zb(i)rati = (po)klicati, poz(i)vati, sklic(ev)ati, poseb. o senatu: senatum frequentem coēgi Ci., senatum in curiam c. L., senatus cogitur Ci., (senatores) cogimur in senatum Ci., quid erat causae, cur in senatum hesterno di tam acerbe cogerer? Ci.; o sodnikih: cogendi iudices inviti Ci., c. consilium de reo Q., iudicia maiestatis Suet.; legitimum numerum decurionum Icti.; o zborih sploh: c. concilium C., V., L., bucina cogebat priscos ad verba Quirites Pr. je klicala na pogovor.
c) (davke, denar) izterj(ev)ati, pob(i)rati: sestertium ducenta milia coēgit Ci., pecuniam c. a civitatibus Ci., pecunias L., ternos denarios Ci., nummos ab aratore Ci., quantus numerus frumenti cogatur ex omni agro Ci., bona Seiani aerario ablata in fiscum c. T. zaseči.
č) voj. agmen cogere ali samo cogere (vojsko na pohodu) skupaj držati (da se četa ne razmakne), tvoriti zaplečje, biti v zaplečju, četo sklepati: impedimentorum agmen cogit legio undecima Hirt., agmen neglegentius c. L. prenemarno paziti na red v vrstah, primae legionariae cohortes ibant, levis armatura et equitatus cogebant L. so bili zadnji, cuneis coactis se agglomerare V. v strnjenih klinastih četah; o ladjah: prima praetoria navis Eudami erat; cogebat agmen Chariclitus; Pomphilidas mediae classi praeerat L.; pren. biti v zadnji vrsti, zadnji biti: ut nec duces simus nec agmen cogamus Ci., stellarum agmina cogit Lucifer O., itaque sic ordinandus est dies omnis, tamquam cogat agmen Sen. ph. kakor da je zadnji v življenju.
2. pren. pass. združiti (združevati) se, skleniti (sklepati) se, strniti (strinjati) se: duae tunicae in unum coactae Cels., coactis cornibus in plenum novies lunaribus orbem O. krajčeva roglja sta se... zbližala in strnila v ščip, unde coactis cornibus in plenum menstrua luna redit Pr., in quo (caelo) nubes, imbres ventique coguntur Ci. se kopičijo, se tvorijo, tempestate coactā Lucr., magnum per inane coactā semina V. nerazkrojene prvine. occ.
a) več snovi s kako tekočino pomešati in tako v eno tvarino združiti, (po)mešati kaj s čim: cogi aquā, ex aqua, ex aceto Cels. (o zdravilih).
b) tekočo ali redko snov zgostiti (zgoščati): in nubem cogitur aër V., frigore mella cogit hiems V. zgošča, povzroča, da zmrzne, c. lac in duritiem Plin., lac coactum Varr., O. sesirjeno mleko, sanies tenuis, non coacta Cels., alvus coacta Cels. zapečeno telo, fel sole coactum ad crassitudinem mellis Plin., vestis coacta Plin. zvaljana, stopana; od tod subst. pt. pf. coācta -ōrum, n zvaljana (stopana) volna ali zvaljani lasje, klobučevina: milites aut ex coactis aut ex centonibus... tegimenta fecerant C.
3. sestaviti (sestavljati), zvez(ov)ati, vezati: Q., dum haec, quae dispersa sunt, cogantur Ci., in alternos cogere verba pedes O.; logično sklepati, izvajati, zaključiti (zaključevati): ex quibus id, quod volumus, efficitur et cogitur Ci., hoc cogere volebat, falsas litteras esse Ci.
II.
1. vtisniti, stisniti, potisniti (potiskati), (s)tlačiti v kaj, vriniti (vrivati): quercum cuncis coactis scindebat V. z zabitimi, zagozdenimi klini, arbores in sulcum c. V. zasaditi v brazdo; (o vetru): vis ventorum invitis nautis in portum navem coëgit Ci., est specus ingens, quo plurima vento cogitur unda V.; pren.: ita hac re in angustum nunc meae coguntur copiae Ter. so v skrajni stiski, qui quinquennalem ante censuram intra sex mensum et anni coēgisset spatium L. ki je stisnil v dobo, me in semihorae curriculum coēgisti Ci.; occ. o krajih in rekah zožiti (zoževati), utesniti (utesnjevati), omejiti (omejevati): torrens... iter cogit Cu., eum (amnem) ripae in tenuem alvum cogunt Cu.; poseb. pogosto v pass.: ubi in artissimas ripas cogitur amnis L., saltus in fauces coactus L. zožen v sotesko, structura tuguriorum in artius cogitur Cu. se zožuje.
2. pren.
a) s silo v kak položaj spraviti (spravljati), (pri)siliti, primorati v kaj: Boios in ius indiciumque populi Romani L., hostes in obsidionem iustam L.; poseb.: c. aliquem in provinciam L. (o cenzorju) odkazati komu mesto (torišče), zavrniti ga na..., c. aliquem in ordinem L. koga v vrsto zavrniti = opomniti ga, naj se drži reda, ponižati ga, nimium in ordinem se ipsum c. L. sam sebe preveč ponižati, crudelitatem suam in ordinem coactam putat Sen. ph.
b) k čemu (pri)siliti, primorati, nagnati (naganjati), priganjati, vzpodbujati; abs.: invitus feci, lex coēgit Ter., non cogente, sed invito senatu Ci. ne na priganjanje, ampak proti volji senata, si res coget Ci., „non licet“; at causa cogit Ci., nullo cogente O. brez sile; z acc. personae: non uterer, si ille me non coēgisset Ci., quid enim refert, qua me ratione cogatis? cogitis certe Ci.; v pass.: coactus lacrimis Ci.; z acc. rei (toda klas. skoraj le z acc. neutr. kakega pron., z notranjim obj.) = (pri)siliti k čemu, izsiliti (izsiljevati) kaj: Vell., Plin., etiamne id lex coëgit? Ter., quod natura cogeret N., quod sors iniqua cogeret L. fr.; redkeje z acc. kakega drugega imena: persuadere aliquid, non omnia vi et minis cogere Ci., cogis adulterium dando tempusque locumque O.; z acc. personae in acc. rei: quod vos vis cogit, id voluntate impetret Ter., c. cives id omnes imperio legumque poenā Ci.; pesn.: quid non mortalia pectora cogis? V. k čemu ne siliš...?, v pass.: ego hoc cogor Ci., si quidem cogi aliquid pro potestate ab tribuno consules... possent L., vos id cogendi estis L.; nam. acc. rei skloni s praep.; z ad: c. aliquem ad militiam S., ad bellum, ad defectionem L., multo auro ad scelus T., ut ingratis ad depugnandum omnes cogerentur N.; z in: c. oppida vi atque armis in deditionem L., cogi in supplicium alicuius contra naturam suam Hirt.; z inf.: feminas in virorum conventum prodire cogis Ci., quae necessitas coēgit perferre, pertulit Ci., cogunt illi eum iurare C., invitos consistere cogunt C., metus cogebat fugere Cu.; z acc. personae in inf.: Lentulum se abdicare praeturā coēgistis Ci., regni novitas me talia cogit moliri V.; v pass.: senatum cogor reprehendere Ci., necessario puteos fodere cogebantur C., pugnam conserere coacti Cu.; z ACI pass.: centuriones ante pedes suos iugulari coēgit Ci., quod arma omitti cogebat L.; s finalnim stavkom: cogere incipit eos, ut absentem Heraclium condemnarent Ci., vi coacturos, ut per suos fines eos ire paterentur C., prece cogit (me),... ut tibi se laudare et tradere coner H.; v pass.: Eumolpidas sacerdotes a populo (esse) coactos, ut se devoverent N. Pogosto pt. pf. coāctus 3 izsiljen, prisiljen, primoran: coacti necessario se aperiunt Ter., quis umquam audivit, cum ego de me nisi coactus ac necessario dicerem Ci., expressum et coactum periurium Ci., lacrimae coactae O., c. nox Lucan., scelus Sen. tr., iniuria Plin., thalamus Stat., mors, deditio T.; z abl.: coactus egestate ali inopiā Ter., coactus fame Ci., re necessariā ali necessitate Ci., N., coactus metu ali terrore Ci. — Od tod adj. pt. pf. coāctus 3 (pri)siljen, natezan, nenaraven: lacrimae coactae V. nenaravne, prihlinjene, „mačje“ (različno od lacrimae coactae O., gl. spredaj), numeri... non arcessiti et coacti Q., quod absurdum et nimis coactum foret Gell. Adv. coāctē
1. v kratkem, na kratko; v komp.: coactius et festinantius aliquid facere Gell.
2. natančno: Hier.; v komp.: coactius impretari verbum Gell.
3. prisiljeno, nenaravno: coacte conicere aliquid Tert.; v komp.: Tert.
-
collābor (conlābor) -lābī -lāpsus sum
1.
a) (o stvareh) pasti (padati), sesuti se, zrušiti (zruševati) se: postquam conlapsi cineres V., collapsa quaedam ruinis sunt L., duodecim … urbes conlapsae nocturno motu terrae T., cum peristylo domus tota collapsa est Plin. iun., collabi in (ad) cinerem Val. Max., Arn.; (o telesnih delih): ossa morbo conlapsa V. na kup zlezle, tempora collapsa Cels. upadli senci (kot znak bližnje smrti), urinae iter collapsum est Cels. sečevod je zožen, collapsa membra Ap. upadli udi.
b) (o onemoglih ali umirajočih osebah) zgruditi se, sesesti (sesedati) se, omedle(va)ti, onemoči, omagati: haec frustra fugiens collabitur O., collapsa corpore toto est O., subinde collapsus exstinguitur Cu., ad gemitum conlabentis adcurrēre liberti T., cecidit collapsus in artus O. padel je omedlel (onemogel) na kolena, collabi in ora sororis Val. Fl., in terram Petr., inter manus alicuius Cu., ante pedes alicuius Petr., ferro conlapsa V., saxo conlabitur ingens Centaurus Stat.; pt. pf. subst.: iniquum est collapsis manum non porrigere Sen. rh.; enalaga: conlapsa membra = corpus conlapsae (Didonis) V. telo omedlele (Didone), tako tudi: inque humeros cervix conlapsa recumbit V., collapsos alicuius artus excipere O.; (o živalih): equo super crus eius collapso L. epit.; pren.: eorum dignitatem domi collabi Val. Max. propada, Carbonis ira in se ipsa collapsa est Val. Max. je upadla, ne militum animi … et ipsi collabuntur Sen. ph. da ne bi vojakom samim upadlo srce.
2. pasti, zabresti v kaj, zapasti čemu: nisi si clanculum collapsus est hic in corruptelam suam Pl., si prior mulier in fata collapsa fuerit Cod. Th. zapadla usodi = dala temu svetu slovo.
-
commērcio m (pl. -ci)
1. trgovina, trgovanje:
commercio d'importazione, d'esportazione uvozna, izvozna trgovina
darsi al commercio začeti trgovati, ukvarjati se s trgovino
essere in commercio, fuori commercio biti v prodaji, ne biti v prodaji
commercio all'ingrosso, al minuto trgovina na debelo, na drobno
fare commercio del proprio corpo svoje telo prodajati, prostituirati se
2. ekst. knjižno odnos, zveza:
commercio epistolare dopisovanje, korespondenca
commercio carnale spolno občevanje
-
cōnfodiō -ere -fōdī -fossum
1. prekopa(va)ti, obdel(ov)ati zemljišče: Varr., Plin., Front., c. hortum hic apud me Pl., terram minute Ca., vineta Col.
2. zabosti (zabadati), prebosti (prebadati), presuniti, predreti (predirati): V., Lucan. idr., coniectu telorum confossus concidit N., pugnans confoditur S., bracchia tendentem Cyllenide confodit harpe O., proximum ac dein plures eodem telo c. Cu., vulneribus confodi L., Cu., Suet., Eutr., periit gladio a centurione confossus Suet.; pt. pf. komp.: te faciam confossiorem soricinā neniā Pl. huje prebodenega.
3. pren. pogubiti (pogubljati), uničiti (uničevati): tot iudiciis confossi praedamnatique L., mala vestra circumspicitis, quae vos ab omni parte confodiunt Sen. ph., cuius causa, quamquam gravissimis criminibus erat confossa, … absoluta est Val. Max. dasi jo je bilo treba šteti za že izgubljeno; occ. kako mesto v rokopisu s poprečno črto označiti kot neprimerno ali odvečno, izločiti, prečrtati, prekrižati: ut quaedam ex hac epistula … iisdem notis … confodias Plin. iun.
-
cōnfundō -ere -fūdī -fūsum
1. zli(va)ti, sesuti, sesipati, (z)mešati: Plin., Sil., Icti., unā multa iura Pl. juhe, arenti ramo iampridem mitis olivae omnia confudit O. je premešal, aestu confundente dispares undas Cu., cum eius lacrimis lacrimas c. nostras O., venenum confusum (sc. cum pane) Ci.; refl.: cum ignis oculorum cum eo igni, qui est ob os offusus, se confudit Ci.; pass. z dat. ali z in in acc.: (ius) confusum sectis inferbuit herbis H., cruor in fossam confusus H., aes auro argentoque confusum Plin.; med.: qui (Alpheus) nunc ore, Arethusa, tuo Siculis confunditur undis (dat.) V. se steka, se meša z …, in chaos antiquum confundimur O., ex pluribus corporibus in unum cruor confusus est Val. Max.
2. pren.
a) (z)mešati = zediniti (zedinjati), združiti (združevati), strniti (strinjati): Cels., Sen. ph., Q., cuperem equidem utrumque (unā diiudicare), si posset, sed est difficile confundere Ci., tantā multitudine confusā C., duo populi confusi in unum L., in unum sermones confundi L. pogovor se je zlil v eno, nec … cum Marte confundet Thytoneus proelia H. in se ne bo spustil v boj, c. Venerem cum multo vino O., totum illud est cum virtute confusum T.; z dat.: diversum confusa genus panthera camelo H. pol panter pol kamela = žirafa, c. Atticis Dorica dicta Q.; poseb. o nasprotjih: fasque nefasque confusura ruit O., c. summa imis Cu. vse narobe postaviti, mare caelo Iuv., sacra profanis Cl.; tudi: ea philosophia, quae confundit vera cum falsis Ci.
b) v neredu (z)mešati, pomešati, v nered spraviti (spravljati): Lucr., Lucan., Val. Fl., Sil., Suet., signa et ordines peditum et equitum c. L., eques pedesque confusi Cu., c. beluas (slone) Cu., confusis vocibus Cu. z zmedenim krikom, c. iura gentium L., in hac confusa et universa defensione Ci., an tu haec ita confundis et perturbas Ci., nec confundent ex diversis orationem Q.; o posameznih pojmih: iussus confundere foedus V. skaliti, prekršiti (gr. συγχεῖν), c. ordinem naturae, testamenti Val. Max., confusus ordo militiae, disciplinae T.; occ. α) skaziti, spačiti, popačiti, (do nespoznavnosti) potvoriti (potvarjati), zabrisati: Sen. tr., (Perseus) fractis confundit in ossibus ora O., confuderat oris exsanguis notas pallor Cu. je bila spačila znane poteze obraza, vultum c. Lunae O. omračiti, c. voltum, confusis voltibus Lucan., c. oris decorem vulneribus Val. Max., omnia corporis lineamenta Petr. ali si temporis spatio confusa corporum lineamenta essent Iust., signo cerae non confuso Plin. ne zabrisano, ne zalito. β) telo (o)slabiti, poseb. dušo zmesti, zbegati, zmesti: Lucr., Sen. ph., Stat., Iuv., Iust., neque apparet, quod corpus confuderit Cels., confusa pudore O. od sramu zmedena, non irā solum, sed etiam pudore confusus Cu., maerore recenti confusus L., haec tanto dicta animo … confudere audientium animos L., animus confusus cogitatione tantae rei L., nec minus Venus confusa est moriente Tibullo O. potrta, nunc male defensae confundant moenia Troiae O., confunditur animus et fatigatur tot disciplinis Q., hoc nomine vehementius confusus et sollicitus Val. Max., confundit plerosque similitudo nominum Plin., c. animum imagine tristi T., aliquem dolore confundit nuntius Plin. iun., c. aliquem festis diebus (ob praznikih) Plin. iun.; pogosto = v sram spraviti (spravljati), (o)sramotiti koga: Eccl. — Od tod adj. pt. pf. cōnfūsus 3, adv. -ē
1. zmešan, zmeden, neurejen: agmen Hirt., confusae stragis acervus V. kup vsevprek ležečih mrtvecev, c. ruina mundi, c. natura Lucr., c. clamor L. nejasno, zamolklo, verba c. O., vox c. Lucr., Val. Max., os c. Plin. iun. nerazločna izgovorjava, confusae urbis sonus V., castra confusa tumultu L., ita confusa est oratio, ita perturbata, nihil ut sit primum, nihil secundum Ci., homines inconditis vocibus incohatum quiddam et confusum sonantes Ci., spectandi morem confusissimum ordinavit Suet., confusae quaestiones (kot naslov knjige) Gell. spisi mešane vsebine; utraque res coniuncte et confuse comparata est Corn. zmešano, confuse et permixtim dispergere Ci., confuse loqui, agere Ci., confusius hesterno die est acta res Ci., confuse universis municipiis constituere pretium Icti. vsem, vsevprek, brez razlike, informis materia confuse habens caelum et terram Aug.; subst. neutr. pl.: onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus Ci. neurejene in zmedene sanje.
2. zmeden = zbegan, preplašen, zaprepaden, osupel, potvorjen: vultus L., confusi vultus O. žalostni, ore confuso magnas perturbationis notas prae se ferens Cu., confusior facies T., pavor confusior Plin.; (o osebah): Ap., confusus et incertus animi L., confusus animo L., confusus ex recenti morsu animi L.; pesn. (o poosebljenih stvareh): carmina confusa pudore (od sramu) O., tako tudi: rosa confusa rubore (od rdečice) Col. poet.
-
contiguus 3 (contingere)
I. act.
1. dotikajoč se, stikajoč se, meječ s čim, s kom, soseden, bližnji: Aus., Amm., Pyramus et Thisbe … contiguas tenuere domos O.; z dat.: Plin., Aug., deustā parte circi, quae Aventino contigua T.; pren.: eorum fortunam caelo contiguam facere Amm. v zvezde kovati; met. (o osebah): Amm., quasque terras Suri … et contigui Cappadoces colunt T.; z dat.: dux parti nostrae contiguus Amm., iam telo contiguus Amm. že na streljaj blizu, litoribus Cypriis contigui navigabant Amm. držeč se ciprskih obal.
2. (v zaporedju) neprekinjen, neprestan, ponavljajoč (se): contigui ictus Gell., assultūs Amm.
3. (časovno) blizu, bližajoč se komu, čemu: quinquagesimo anno c., centenario iam c. Amm.
4. (po kvaliteti, lastnostih) blizu, bližajoč se čemu, komu
a) (o stvareh): contigua morti tormenta Amm. skoraj smrtonosna, suspiciones veritati contiguae Amm. skoraj resnici približana sumničenja, pericula veritati saepe contigua Amm. ki so pogosto združene z resnico.
b) pesn. (o osebah): Ennius emeruit … contiguus poni tibi (sc. Scipioni) O. da se njegova soha postavi poleg tvoje, ut iam caelo contiguus Amm. skoraj neba se dotikajoč, skoraj že bog. Adv. contiguē prav blizu, za petami: c. sequi aliquem M. —
II. pass. dotakljiv, dosegljiv: hunc ubi contiguum missae fore credidit hastae (dat.) V.
-
costal moški spol velika vreča; polna vreča; stopa, tolkač
esa es harina de otro costal to je nekaj čisto drugega
estar hecho un costal de huesos biti suh ko trska
no parecer costal de paja čvrst in mlad biti
vaciar el costal vse izblebetati
el costal de los pecados posoda (vreča) grehov (človeško telo)
-
creta f
1. miner. glina, ilovica
2. glinasti izdelek:
creta umana pren., pesn. človeško telo