-
Geräuschbekämpfung, die, boj proti hrupu
-
Gewissenskampf, der, konflikt vesti, boj s svojo vestjo
-
gigantomaquia ženski spol boj titanov
-
Gigās (gigās, gigāns), -antis, m (Γίγας)
1. Gigánt: O., VAL. FL., BOET. (s soobl. gigāns), acc. Giganta: MART., STAT., SIL.; večinoma v pl. Gigantēs -um, m (Γίγαντες): CI., LUCR., H., MEL., SUET.; acc. Gigantas: O., MART., SIL. Gigánti, sinovi Tartarja in Zemlje (Γαῖα), po HOM. divji velikani na bajnem Zahodu; Jupiter jih je pokončal zaradi njihovih hudobij. Aleksandrijska doba je te Gigante pomešala s Titani in tako je nastal mit o boju Gigantov z bogovi (Gigantomachia, Γιγαντομαχία), po kateri so kačjenogi (anguipedes) Giganti olimpske bogove napadli na flegrajski poljani (Phlegra pri kampan(ij)skih Kumah) ali na drugih vulkanskih krajih, vendar jih je Jupiter pobil s strelami (= upor neuravnanih naravnih sil zoper red v naravi!).
2. metaf. velikan, orjak sploh: VULG., ISID. – Od tod
1. adj. Gigantēus 3 (Γιγάντειος)
a) gigantski, Gigantov (gen. pl.): sanguis PS.-V. (Culex), triumphus H., bellum tropaea O., ora litoris PR. (na flegrajski poljani).
b) metaf. velikanski, orjaški: corpus SIL., genus VULG. rod velikanov.
2. subst. Gigantomáchia -ae, f (Γιγαντομαχία) Boj Gigantov, naslov Klavdijanove (Claudius Claudiānus) pesnitve.
-
Gladiatorenkampf, der, gladiatorski boj
-
Hahnenkampf, der, petelinji boj
-
heißumkämpft, heiß umkämpft za kar je divjal hud boj
-
impedītus 3
1. zadrž(ev)an, oviran, ustavljan: abest M. Iunius nova legatione impeditus Ci., solutione impeditā fides concidit Ci. ker so plačila zastajala, je pojemal kredit, nomina et impeditiora inertiā debitorum L. težko izterljivi, animus inopia impeditus Ci., omnium animis impeditis C. ker so imeli opraviti, impeditissimae orationes T. zastajajoči, neokretni, quid horum non impeditissimum? Ci. nadležno, napotno, zadržljivo.
2. o krajih: nepristopen (nedostopen), nedohoden: vineae nexu traducum impeditae T., ripa impedita Cu., saltus impeditior L., impeditissima itinera C., silvae Hirt.
3. poseb. kot voj. t. t. „otovorjen“, zato: nepripravljen —, negotov na boj (spopad), nesposoben za bitko: (Milo) vehebatur in raeda magno et impedito … comitatu Ci., hostibus impeditis propter ea quae ferebant onera L., milites impediti (et expediti) Ci., agmen impeditum L.
4. metaf. zamotan, siten, težaven, nevaren, mučen: Gell., impeditis rei p. temporibus Ci., bellum impeditum, arduum, cruentum T., impeditissima res publica S. fr. v zelo nevarnem položaju.
-
impegnare
A) v. tr. (pres. impegno)
1. (intraprendere) zastaviti, zastavljati (tudi pren.), začeti
2. (prenotare) rezervirati; zavezati:
impegnare una camera d'albergo rezervirati hotelsko sobo
3. (noleggiare) najeti, najemati
4. voj. poslati, pošiljati v boj:
impegnare il combattimento začeti boj
impegnare il portiere šport ostro napadati
B) ➞ impegnarsi v. rifl. (pres. mi impegno)
1. obvezati se:
mi impegno a saldare il debito entro un mese obvežem se, da bom poravnal dolg v enem mesecu
2. lotiti, angažirati se:
impegnarsi a fondo lotiti se česa s srcem in dušo
3. zadolžiti, zadolževati se
-
in-dūcō -ere -dūxī -ductum
I.
1. potegniti (potezati) čez kaj, prevleči, pokri(va)ti; najprej o konkr.: Iust., Plin., Val. Fl., scuta ex cortice facta pellibus inducere C., coria super lateres C., victima inducta cornibus aurum O. s pozlačenimi rogovi, laurus inducta capillis O., ex ea columna tectorium vetus delitum et novum inductum est Ci., caeso inducta iuvenco Lucan. s kravjo kožo prevlečena, bracchia ind. pennā O., auro L., parietes marmore Sen. ph., pontem subditis saxis Cu. premostiti reko; poseb. o obleki: manicatam tunicam in lacertos ind. Ci. obleči, manibus caestus V. oviti, albenti amictu humeros Stat., soleas in pedes (in pedibus) Corn. ali soccos Suet. ali calceum Plin., Suet. obuti; z gr. acc.: tunicāque inducitur artūs V. obleče se; pren.: si pictor velit varias inducere plumas H. s perjem pokriti, humanam membris inducere formam O. udom človeško podobo dati, pretvoriti se v človeka, v človeški podobi nastopiti, ind. terris umbras H. ali nubes O. ali nubem caelo L. ali nubilum Plin. iun. razprostreti (po čem).
2. occ.
a) kaj na voščeni tabli pisanega s pisalnikom (stilus) prevleči = izbrisati, prečrtati (naspr. relinquere): Icti., nomina iam facta sunt, sed induci possunt Ci.; od tod metaf. ovreči, podreti, uničiti: coeptum est referri de inducendo senatus consulto Ci., eas locationes senatus induci et de integro locari iussit L., decretum Suet.
b) prevleči = zadela(va)ti, poravna(va)ti, zravna(va)ti: solum Plin.
— II.
1. (v)peljati v kaj (označitev smeri in cilja z in in acc.): Ter., Varr., C., Plin. iun., Val. Fl. idr., hostīs induxit in curiam Ci., Sempronius in insidias inductus N. speljan, exercitum in agrum L., aquam in domos Auct. b. Alx. ali in urbem Aur. napeljati, vehiculis aliquem in urbem Iust., in regiam C.; pesn. z dat.: messorem arvis V., Thressas toris Val. Fl., aliquem tectis Sil., mare urbi Suet. napeljati v mesto; inter sacra et vota vincula et laqueum ind. Plin. iun. prinesti, nubila O. navzgor (na nebo) pripeljati, tako tudi: suos ortūs (o Avrori) V.; metaf.: uvesti (uvajati), vpelja(va)ti: inducitur nova consuetudo (novus mos) iudiciorum Ci., aliud quoddam genus dominationis Ci., novum verbum in linguam Ci., hanc rationem Epicurus induxit Ci., hoc in mores nostros induxit Ci., seditionem atque discordiam in civitatem Ci., sermo insiticius et inductus Plin. iun. tuji jezik (naspr. patrius); pecuniam in rationes (in rationibus) inducere Ci. zaračunati, v stroškovnik in dohodkovnik zapisati = zapisati v blagajniško knjigo, alicui agros pecuniā ingenti ind. Ci. drago zaračunati, hic ager ... vobis inducetur Ci. se vam zaračuna, pripiše.
2. occ.
a) (ženo) na dom (pri)peljati: (Liviam) gravidam penatibus suis induxit (Augustus) T., filiae novercam Plin. iun. mačeho na dom pripeljati, Lolliam ind. T.
b) na zaslišanje (pri)peljati: reos in curiam Suet., in indicium Amm., aliquem in senatum Suet., Plin. iun.
c) v areno ali na oder spraviti ali postaviti, prikaz(ov)ati, predočiti (predočevati): quin eos gladiatores induceret Ci., iuvenes armatos L., elephantum in circum Plin. iun., personam Britannici iureconsulti Ci., inducta est Afranii togata, quae „Incendium“ inscribitur Suet.
č) kako govorečo osebo uvesti (uvajati), vpelj(ev)ati: Gyges inducitur a Platone Ci., qui furentes inducuntur Ci. ki nastopajo kot besni, senem disputantem (disserentem) inducere Ci., Alcibiadem memorantem N., gravem personam Ci., muta quaedam loquentia Ci.; tudi kak govor uvesti (uvajati): homo facetus inducis sermonem urbanum Ci.
d) čete v boj peljati, voditi, privesti: exercitum in Macedoniam L., turmas in milites Cu., exercitum in Ligures L., in aciem L., cohortes in proelium L., equites (milites) in pugnam L.; z dat.: hos subruendo vallo ind. T.; s samim obj. acc.: phalangem Cu.
3. metaf.
a) koga k čemu pripraviti (pripravljati), napotiti (napotovati), usmeriti (usmerjati), spodbuditi (spodbujati) ga k čemu, na kaj, kreniti ga v kaj, pregovoriti (pregovarjati) ga: animum amici inducere in spem meliorem Ci., si forte eos in bellum renovandum induceret Ci., ad misericordiam ind. Ci., ad bellum N., in amorem Cat., in hanc consuetudinem scribendi Ci., ad pudendum, ad pigendum Ci.; s finalnim stavkom: Pl., quae te causa, ut provinciā tuā excederes, induxit? L., non inducitur odio, ut dicat Ci.; poklas. z inf.: Lucr., Pollionem promissis inducunt sententiam expromere T.; pogosto pt. pf. z abl. causae: tamen inductus consuetudine societatem fecit Ci. „iz navade“, lacrimis ego huc, non gloria inductus accessi Ci., spe inductus Iust., spe victoriae T., praemio S.; occ. zapelj(ev)ati, (z)vabiti, (pre)varati: Tib., adulescentulus ab hominibus nequam inductus Ci., in errorem ind. Ci., N., eum promissis induxit Ci., tibi falsa spe inductus pollicebar Ci., cupiditate inductus Ci., decepit, fefellit, induxit Ci., verbis ind. Ph.
b) z dvojnim acc. uvesti koga v kaj = poučiti (poučevati) ga v (o) čem: Aeonas naturam coniugiorum Tert.
c) tako rekoč prikaz(ov)ati, igrati, navesti (navajati): dubitationem T. delati se omahujočega, rationem Epicuri, causam Ci.
— III. animum (ali in animum) inducere odločiti se za kaj, zavzeti si, v glavo si vzeti (vtepsti), nameniti se (si), nameravati, skleniti, v zanikanih stavkih tudi srce ne da komu, ne da se komu; (animum tukaj ni obj. temveč sklon smeri kakor domum, rus in mestna imena na vprašanje kam? aliquid animum inducere se pravi pravzaprav „v misel vpeljati kaj“; v pojasnilo pristavlja poznejša doba „in“); z obj.: in quod animum induxerat, non tenuit Ci.; obj. se nadomešča
a) z inf.: L., inducunt animum opes contemnere Ci., in animum induxi eum defendere Ci.
b) s finalnim stavkom: pater potuit animum inducere (strpeti), ut oblivisceretur sese patrem esse Ci., patres ... induxisse in animum, ut (id) infesto exsuli proderent L., inducere animum possum, ne aegre patiar Pl.; za zanikanim glag. quominus in quin: non sustinui inducere in animum, quominus illi eodem die facturum me indicarem Plin. iun., non potuisse se inducere in animum, quin eum vindicaret L. zakaj bi ga ne maščeval; pri L. in Ap. tudi z ACI: in animum inducit rem ita factam esse L. odloči se (verovati), da = prepriča se, da ... — Od tod adj. pt. pf. inductus 3 (pri)siljen, tuj, nenaraven, za lase privlečen, umeten: nihil inductum loqui Plin. iun., insiticius et inductus sermo Plin. iun., arcessita et inducta Plin. iun.
Opomba: Stlat. cj. pf. indūxis = indūxeris: Pl.; sinkop. pf. indūxtī = indūxistī: Ter.; imp. indūce: Varr.
-
īn-fēstus 3, adv. -ē (in, fēstus k *fendere, prim. dēfendō, manifēstus)
1. (o krajih) nemiren, nevaren: C., Cu., Vell., Suet., si me huic itineri infesto periculosoque commisero Ci., i. civitas L., via barbarorum excursionibus Ci., infestissima Ciliciae pars Ci., infesta terra colubris O., statio Ci., regio Varr., insulae saxis abruptis infestae T., nebulis inf. Sil. meglen, omnia serpentibus inf. S., vias infestas ali mare infestum habere Ci. neprenehoma vznemirjati; tako tudi: Macedoniam infestam habere L., agrum infestum facere (efficere, reddere) L. venomer vznemirjati.
2. metaf.
a) ogrožen (ogrožan), vznemirjen (vznemirjan), v nevarnost pahnjen, v nevarnosti: libertae acerbitate suppliciorum infesta Ci., agri Campani vectigal bellis infestum Ci., filii vita Ci., huius salus est infestior Ci., tempus aetatis aliorum libidine infestum Ci.
b) sovražno nastopajoč, sovražen, vznemirjajoč, grozilen, grozeč, nevaren: Val. Fl., infesta filio mater Ci., hostis infestissimus Ci. srdit (ne mirujoč) sovražnik, infestus inimicus S., ob aemulationem infestus Cu., is, qui infestus in suos vixerit Ci., iudices reo infesti Ci., duae urbes huic imperio infestissimae Ci., provincia huic victoriae infesta Ci., gens infestissima nomini Rom. S., regiones sibi infestae Auct. b. Alx., infestis spectatoribus dimicare Suet. pred nenaklonjenimi gledalci boriti se (če so namreč ti zahtevali od gladiatorjev boj do zadnjega diha), i. numen Iuv., canes leonibus maxime infesti Cu.; enalaga: alicui infestas manus admovere Cu., O. sovražno se koga lotiti, te animo infestissimo intuetur Ci., infestis oculis conspici Ci., tam inf. odium Ci., scelus Ci., clamor Ci., Val. Fl., pestis infesta rei publicae Ci., bellum N., quae est tam infesta ira, quam ... L., tempora T., amor Cat., vulnus Sil., infeste in aliquem facere L., Vell., Suet., infestius L., infestissime contendere Ci. kar najsrditeje.
c) kot voj. t. t.: napadajoč, za (na) boj (udar, napad) pripravljen, v napadalne oddelke razvrščen: infesto exercitu in Numidiam procedere C., infesto agmine Gallias petere T., infestis signis inferuntur Galli in Fonteium Ci., infestis signis impetum fecerunt C., infestis pilis C. ali infestā hastā (sarisā, lanceā) V., L., Cu. z naperjenimi kopji (nap. sulico itd.), infestis mucronibus T. z golimi meči, infesto spiculo petere L. z nastavljenim kopjem, tela infesta tulere V., infesta arma Val. Fl., infestis sagittis pugnam restaurare Sil., infesto ictu appetere T.; pesn. metaf.: inf. cornua Ph. z nastavljenimi rogovi, infestum fulmen V.
-
Inflationsbekämpfung, die, boj proti inflaciji
-
Insektenbekämpfung, die, boj proti insektom
-
in-ūtilis -e, adv. inūtiliter
1. nekoristen, brezkoristen, neraben, neprikladen, nesposoben, neroden: truncus eram ficulnus, inutile lignum H., impedimenta L., rami H., equus Cu., quid enim stultius quam inutilem potentiam anteferre verae gloriae? Ci., ferrum V., non rerum notitia Vell., aliqua i. relatio Val. Max., non inutiliter respondere L.; z ad: naves ad navigandum inutiles C., quod et acutum genus est et ad usus civium non inutile Ci.; z dat.: acuendis puerorum ingeniis non inutiles lusus Q., sunt et illa excitandis ad audiendum non inutilia Q.; utile ali non utile est z inf.: Ci., Q.; z ACI: Q.; o osebah: non bonus poëta, sed tamen non inutilis Ci. ki vendar koristi, gloriosus insulsus inutilis Pl.; zlasti nesposoben za boj: homo ad bellum (pugnam) inutilis C., equitatum eius ad rem gerendam inutilem facere C.; z dat.: aetate inutiles bello C., armis O.; z abl.: aliquā parte membrorum inutiles Cu.; abs.: inutiles milites L., corpus O., imbelle et inutile vulgus Iuv., militum turba L., infirmissimus et inutilissimus quisque Col.
2. škodljiv, kvaren, poguben, pogubonosen, nevaren: tum bella inutilia suscipiebant Ci., aurum H., aquae Sen. ph., res, rogationes, pudor L., exemplum Vell., quod (vitium) an inutilius sit an foedius nescio Q., omnium annorum trucidatio inutilissima (est) Plin.; z dat.: dicam, cur inutile rei publicae sit Ci., orationem habuit inutilem sibi et civitati L., quod inutile esset Graeciae N., potio a balneo venientibus inutilis Cels., huic generi inutilissimum balneum est Cels., sucus stomacho i. Plin., interlucatio arboribus inutilissima Plin., aqua bibitur inutilius Varr.; o osebah: seditiosus et inutilis civis Ci., homines Amm., inutiles fiunt propter seditiones Varr.; z dat.: sibi inutilis Ci., O. sam sebe kvareč, quod mihi reique publicae inutilis fuit Auct. b. Afr.; inutile ali non inutile est z inf.: Q., Cels., inutile factu H.
-
jȁto s
1. jata: jato golubova, riba skakavaca, ptica; riblje jato
2. truma, množica: jato žena
3. nekdaj bratstvo, kjer je bilo nad 50 za boj sposobnih moških
-
jouter [žute] verbe intransitif boriti se (s kopjem na konju), spustiti se v boj, v spor, prepir s kom
-
jusqu'auboutisme [žüskobutism] masculin boj na nož, do zadnjega moža, totalna vojna; hujskanje na vojno
-
kampfbereit pripravljen za boj; (kampflustig) bojevit
-
kampffähig sposoben za boj
-
kampftüchtig sposoben za boj