κονῑ́-(σ)σαλος, ὁ (κόνις, σάλος) ep. prašni vrtinec, oblak prahu.
μελανία, ἡ (μέλας) črnoba, črnilo, črn oblak, črna pega.
νεφέλη, ἡ (gl. νέφος) oblak, megla, tema, mrak.
νέφος, ους, τό [Et. slov. nebo, gršk. νεφέλη, lat. nebula iz nebh(e)lā, nem. Nebel, sor. ἀφρός in ὄμβρος] ep. poet. 1. oblak. 2. truma, krdelo, množica.
ὄμβρος, ὁ (lat. imber) 1. ploha, dež, ἱερός voda, ὄμβρος ἐκχεῖται oblak se utrga, ploha se ulije. 2. tekočina, potok, (snežni) zamet, ἀλλ' ὁμοῦ μέλας ὄμβρος χαλάζης αἱματοῦς ἐτέγγετο gosta toča krvi (potok črne krvi) se je ulila.
ὁ-μίχλη, ἡ, ep. ὀ-μίχλη [Et. slov. megla, kor. meigh, megla, dež; Hom. ἀμιχθαλόεσσα meglen] megla, oblak, para, κονίης oblak prahu.
градобитие n toča
градовая туча oblak, ki prinaša točo
разражаться, разразиться znašati se nad kom, divjati, (iz)bruhniti;
разразиться смехом prasniti v smeh;
туча разразилась oblak se je utrgal;
разражаться ругательствами zmerjati;
они разразилась слезами spustila se je v jok
столб m steber, drog, kol;
пыль столбом oblak prahu;
межевой столб mejnik;
позвоночный столб hrbtenica (anat.)