Franja

Zadetki iskanja

  • подчас včasih, tu pa tam
  • a! medmet ah! (a, tu si! ah, hier bist du!)
    a, tako! ah, so!
    a, zato! ah, deshalb!
    a ja! ah ja!
  • a veznik et

    obiščem vas pojutrišnjem, a ne jutri je viendrai vous voir après-demain et non pas demain; mais
    ta deček je bistroumen, a len ce garçon est intelligent, mais paresseux; or
    a zadeva je čisto drugačne narave or il s'agit de tout autre chose; quant à
    jaz še ostanem tu, a moj prijatelj jutri odpotuje je reste ici, quant à mon ami il part demain; toutefois, cependant
    a vendar imate prav toutefois (ali cependant) vous avez raison
  • a prislov, vprašalnica hein?

    si razumel, a? tu as compris hein?
    ho! a tako? ho! pas possible
    ha! a vi ste? ha! vous voilà
  • a k, do, na, v, skozi, od, po, za, s

    voy a Madrid grem v Madrid
    a la mesa pri mizi
    ¡a comer! k mizi (obedu)!
    a cinco leguas pet milj daleč
    a las tres ob treh
    a la entrega ob prejemu
    de pies a cabeza od nog do glave
    a pie peš
    a caballo na konju, jež
    a la antigua starinsko, staromodno
    saber a limón imeti okus po limoni
    a compás v taktu
    dos a dos po dva in dva
    paso a paso korak za korakom
    a tres pesetas po tri pesete
    ¿a cómo? po čem?
    a beneficio v korist
    a su favor v njegov prid
    a ruegos de su padre na očetove prošnje
    a vuelta de correo z obratno pošto
    a nado plavaje
    a disgusto nerad
    a decirlo así tako rekoč
    a que torej
    a pesar de kljub
    a no ser así če temu ni tako
    amo a la patria ljubim domovino
    respeta a tu madre spoštuj svojo mater
    enseñar a escribir učiti pisanja
    jugar a los naipes karte igrati
  • abeō -īre -iī -itūrus

    1. oditi, iti od kod, odhajati, odpotovati: abeam an maneam Pl., abiit, excessit, evasit, erupit Ci.; pogosto imp.: abi, nuntia Romanis L. pojdi in naznani; (ljubeznivo zavračajoč): abi, ludis me, credo Ter. pojdi, ti me menda zasmehuješ , abi, virum te iudico Ter. pojdi, ti si možak; (zmerjaje odganjajoč): abito, quo lubet ali abito, quo voles Pl. poberi se, abi in malam rem ali in malam crucem Pl. vrag te nesi, bes te plentaj, abin' (gl. v opombi) hinc in malam rem? Ter. se ne pobereš = poberi se, pojdi zlodejem gost, quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum? Ci. da bi te kuga pobrala in vse zlo, abi cum ... rogationibus tuis L. pojdi se solit s ...; (rahlo odpravljajoč): non es avarus, abi H. odpuščen si. Izhodišče: abire hinc Pl., L., illinc, inde Ci., unde abii? V., ut unde abissent, eodem statim redirent Ci., v abl.: urbe, domo Pl., comitio L., montibus his V., sedibus, Suriā T., toda abire fugā (abl. modi) V. bežeč, equis (abl. instrumenti) L. odjezditi; pren.: abire magistratu Ci., L., T. ali consulatu Ci. ep. ali flaminio L., Val. Max. ali sacerdotio Gell. ali honore Suet. ali tutelā Icti. odstopiti (odstopati) od ...; večinoma s praep.: ab urbe L., ab his locis Pl., a subselliis Ci.; ex concilio, ex regno L., ex agris atque urbibus Ci., ex Africā S.; de Siciliā, de provincia Ci.; poseb. ab oculis Pl., Sen. ph. ali ex oculis L. ali e(x) conspectu Pl., C., S. izpred oči izginiti; res abit ab aliquo Ci. uhaja komu, ne dobi je (na dražbi). Smer: huc Ter., quo, aliquo Pl., quorsum H., Val. Max., pretium retro abit Plin. iun. niža se; z acc.: foras Ter., rus Pl., domum Ter., L., suas domos L., abi tuam viam Pl.; s praep.: in aliquas terras Ci., in nubes O. vzplavati, in Tuscos in exsilium, in Volscos exsulatum L.; ad Pompeium Vell., per angiportum ad herum Pl.; sub iugum L.; trans mare Amm.; abis periturus (v smrt) V.; z inf.: abi quaerere Pl.; s predik. določilom: (na kak način) oditi, odhajati, odnesti jo, (poseb. o vojakih in vojnah) bojišče zapustiti (zapuščati): Ca. fr., Val. Max., Arn., sublimis abiit L., pauci integri abeunt S., omnia malle quam victi abire S., ne hostes inultos abire sinat S., bellis victor abibat omnibus V., nemo non donatus (prazen) abibit V., tu missus abibis H., boš (sodno) oproščen, Hector abit violatus vulnere nullo O., inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis L. kakor že zmagovalci, kakor že premaganci; z adv.: honeste abire Ter., ne impune abeat Varr., impune abeuntem hostem sequi Cu.; od tod abs.: neque eum, si illo accessisset, abiturum Ci.; pren.: (o dejanju samem) osta(ja)ti brez posledic: Ter., Sen. ph. et tr., non posse istaec sic abire Ci. kar tako ostati, non hoc tibi sic abibit Cat. kazen za to ti ne uide.

    2. pren.
    a) preteči, miniti, (iz)giniti, izgubiti (izgubljati) se: Ca. fr., Val. Fl., Mel., abiit hora Ter., abiit ille annus, illud tempus Ci., fides, timor, terror L., pestilentia Ci., abit somnus, abibit amor O., abeunt pallorque situsque O., abeuntia vela O., abit sucus in aëra, spiritus in auras O., sol abit Pl. zahaja, abeunt in nubila montes Sil.: evfem.: oditi (o smrti): Luc. ap. Non., e medio Ter., in communem locum Pl., e vitā Ci., ad deos Ci., ad plures Petr., abiturus illuc, quo priores abierunt Ph.
    b) prodreti (prodirati): cornus sub pectus abit V., vis mali abit per artus O., longius nefas abiit O. se je razpasla.
    c) oddaljiti (oddaljevati) se, odstopiti (odstopati) od česa, zaiti (zahajati) vstran (v govoru): Naev. fr., non longe abieris Ci. ni ti treba daleč iskati zgledov, nec nunc incepto longius abierim T., vide, quo iudicium meum abeat Sen. ph. kam meri, quid ad istas ineptias abis? Ci., abeo a sensibus Ci., ne longius abeam Ci., etiam tu hinc abis? Ci. tudi ti se izneverjaš moji stvari? illuc, unde abii, redeo H., ab. a iure Ci. pravico kršiti, ab emptione Icti. razdreti kupčijo.
    č) preiti, prehajati na koga: Sen. rh., ad sanos abeat tutela propinquos H., abit res a consilio (ducis) ad vires ... pugnantium N., abire in avi mores L. privaditi se jim, in ora hominum pro ludibrio L. priti ljudem v zobe in posmeh; occ. preiti, prehajati, spremeniti (spreminjati) se v kaj: Luc. ap. Varr., abire in radices Ca. ali in semen Plin., vestes in villos abeunt O., deus in flammas abiit O., in auras aëraque umor abit O., abire in ventos O., abeunt studia in mores O. se spremene v načela; gram. e in u abiit Varr. je prešel.
    d) porabiti (porabljati) se, (po)trošiti se: in quos sumptus abeunt fructus praediorium? Ci.

    Opomba: Abin' = abisne: Kom.; impers.: abire me vis; abibitur Pl. pojdem, ne irrito incepto abiretur L.; pf. abī: Stat., abit: Pl., Ter. in poklas. pesn., abīvit Aug., ábiĕrunt Ph.; inf. pf. skoraj redno abisse, le pesn. abiise.
  • abhelfen* (nezaželeno) odpraviti; dem ist nicht abzuhelfen tu ni pomoči
  • about1 [əbáut] prislov
    naokoli, naokrog, nekje v bližini; približno

    all about povsod
    about and about sem ter tja, tu pa tam; ameriško zelo podobno, enako
    to be about biti razširjen, prisostvovati; biti v teku; biti pokonci; biti zdrav
    to be about to do s.th. pravkar nameravati kaj storiti
    to bring about povzročiti, uresničiti, dokazati
    to come about pripetiti, zgoditi se
    vojska, ameriško about face poln obrat, na desno!
    to hang about potepati se v bližini
    vojska left about! na levo!
    a long way about velik ovinek
    much about več ali manj
    vojska right about! na desno!
    pogovorno about right še kar prav
    rumours are about govori se, širijo se govorice
    to send to the right about zapoditi, ošteti koga
    to set about to do s.th. lotiti se česa, začeti kaj
    vojska about turn poln obrat; na levo; ameriško na desno
    what are you about? kaj počneš?, kaj nameravaš?
    mind what you are about pazi se
  • absolútno prislov absolutely; positively; strictly; really

    absolútno moraš biti tu ob petih you must be here at five o'clock without fail
  • abuso moški spol zloraba; nespodobnost

    abuso de confianza zloraba zaupanja
    ¡es un abuso! tu se vse neha! sedaj je pa že dovolj!
  • accipiō -ere -cēpī -ceptum (ad in capere)

    A. Subj. je aktiven:

    I.

    1. vzeti, jemati, preje(ma)ti, prevze(ma)ti; abs.: et dans et accipiens L., tradentis accipientisque concordia Q.; z acc.: accipe, si vis, accipiam (sc. et ego) tabulam H., acc. ensem, galeam V., arma obsidesque C., pecuniam Ci. denar vzeti, jemati; v slabem pomenu: pecuniam ab aliquo, ab aliquo per aliquem Ci. denar prejeti od koga, od koga po kom, dati se podkupiti komu, komu po kom, rationes ab aliquo Ci. dobiti zahtevani račun od koga, iuvenis epistulam a Pausania ad Artabazum accepit N. je prevzel pismo od Pavzanija, da ga izroči Artabazu; z dvojnim acc.: ut id ab se donum (za dar) acciperet L.

    2. occ.
    a) posl. (denar) preje(ma)ti: in quibus (tabulis) sibi expensa pecunia (stroški, izdatki) lata sit acceptaque (prejemki, dohodki) relata Ci., (alicui aliquid) acceptum referre Ci. ali acceptum facere Plin. iun., G., zabeležiti kot prejeto, zapisati med prejemke (dohodke), zapisati (vknjižiti) komu kaj v dobro, podobno: sponsionem acceptam facere Ci. pogodbo pismeno potrditi; od tod subst. pt. pf. acceptum -ī, n (pogosto v pl.) prejeto, prejemek, dohodek (naspr. expensum, expensa, data): ratio accepti Pl., codex ali tabulae accepti et expensi Ci., ratio acceptorum et datorum Ci. račun o prejemkih in izdatkih, in acceptum referre Ci. ali in acceptum ferre Dig. ali accepto ferre, facere Dig. med prejemke (dohodke) postaviti, zapisati, kot prejemek vknjižiti; naposled jur. acceptum = pobotnica: accepto liberare Dig. pobotnico dati o popolnem prejemu. Pren.: aliquid (alicui, alicui rei) acceptum referre Ci. ali acceptum ferre Val. Max., Sen. ph. ali acceptum facere Sen. ph., Plin. iun. ali accepto ferre Vulg. ali accepto facere Tert. kaj (komu, čemu) na račun zapisati, v račun vzeti, dolgovati kaj (komu, čemu), hvalo dolžan biti (komu, čemu) za kaj: detrimenta belli Gutruato accepta referebant Hirt., salutem alicui acceptam referre C., omnem ... quietem senectutis acceptam refert clementiae tuae Ci.; sibi aliquid acceptum referre Auct. b. Afr. (pri)lastiti si kaj.
    b) (kako breme, kaj težkega) nase vzeti (jemati), (pre)vze(ma)ti: terga (boum) declarant non esse se ad onus accipiendum figurata Ci., apes onera accipiunt venientum V.; pren.: litem Pl., contumeliam in se, hunc metum Ter., iugum L. jarem nase vzeti, rem in cervices L. obesiti (obešati) si kaj za vrat, nakopati si kaj na glavo, decumas Ci. obremeniti (obremenjevati) se z ...
    c) (jed, pijačo) použi(va)ti, zauži(va)ti: herbam in potu Iust., cibum militarem Lamp.; od tod subst. pt. pf. acceptā -ōrum, n zaužito: Cael.
    č) obleči kaj, obleči (oblačiti) se v kaj: endromidem Iuv., praetextam togam Lamp., purpuram Eutr., loricas minores Veg.
    d) v roko vzeti, jemati: stilum Plin. iun.
    e) v kak spis (pre)vzeti: modica ex his accepi Gell.
    f) (s seboj) vzeti, odvzeti: duas uxores It. ap. Aug., panes, spolia eorum Vulg.

    3. pren. vzeti kaj, jemati kaj, spreje(ma)ti kaj, ne braniti se česa (naspr. reicere, repudiare): o konkr.: munera N., praeter vitulinam nihil accepit N., acc. frenum V. ali frenos L. voljno se dati obrzdati (pren.), est in non accipiendo nonulla gloria Ci.; o abstr.: accipe daque fidem V., acc. beneficium Sen. ph.; occ. spreje(ma)ti = odobriti (odobravati), dopustiti (dopuščati), privoliti v kaj, pritrditi (pritrjevati) čemu, prista(ja)ti na kaj, zadovoljiti se s čim (naspr. abnuere, repudiare); condicionem Pl., Ter., Ci., C., N., L., satisfactionem Ci., C., orationem, excusationem C., iudicium Ci. prista(ja)ti na, spustiti (spuščati) se v sodno razpravo, pacem L., augurium L., Val. Fl. ali omen Ci., L. = kot veljavno spozna(va)ti, legem, rogationem Ci. sprejeti, lex accipitur Vell., acc. nomen L. sprejeti ime (kandidata za častne službe), de plebe consulem non accipere Ci., acc. vitam Vell. V pogovoru brez obj.: accipio (sc. quae tu dixisti) Ter., Ci. ep., H. pritrjujem! tako bodi! dobro!

    II.

    1. spreje(ma)ti, vzeti, jemati koga, kaj: quas ego te per terras vectum accipio! V., te comitem (za spremljevalca) accipio V.; o neživih subj.: Delos errantem accepit O., terra vos accipiet reduces V., tum te quoque, Medica, putres accipiunt sulci V., sortem accepit galea V., navis accipit aquam (aliquantum aquae) L. ali imbrem V. ali campi accipiunt fluvium Cu. pijejo, accipit (Peneus) amnem Orcon nec recipit Plin. jo pripušča, a ne vpija, fluvius accipitur mari Cu., fugientes amnis accepit, Samnites castra sua accepere L., locus accipit austrum Cu. = leži proti jugu; pesn.: cervix crines fusos accipit V., alter ab undecimo me acceperat annus V., ubi (equum) quarta acceperit aestas V.; kje? (pravzaprav "s čim", sl. večinoma kam?) sam abl.: te gremio accipiet ... Dido V., hunc tu caelo accipies V., acc. milites urbe tectisve L., tellus fessos portu accipiet V., acc. auras follibus V. prestrezatī z ..., noctem oculis V.; kam? z in in acc.: armatos in arcem, Romanos in urbem L., eum in sinus suos O.; pren.: aliquem in civitatem Ci., L. med državljane, in amicitiam Ci. za prijatelja, in deditionem C., L., Cu. sprejeti predajo koga, in societatem L., in fidem Cu., aliquam in matrimonium T., Suet., Iust. (tudi samo aliquam Eutr.) vzeti za ženo, aliquem in matrimonium regnumque T. za moža in sovladarja, te ... in regnum meum accepi S. v svoje kraljestvo, toda: Vononem in regnum accipiunt T. za kralja (vladarja).

    2. occ. (gostoljubno) spreje(ma)ti, pogostiti koga (s čim): illos porticibus rex accipiebat in amplis V.; večinoma z adv. določili: aliquem bene, eleganter Ci., laute H., hospitaliter Cu., aliquem hospitio Pl., Varr., Ci. ep., L., me accepit Aricia hospitio modico H., aliquem regio apparatu Ci., apparatis epulis L., socios dapibusque meroque O., regem convivio Cu.

    3. pren. koga (dobro ali slabo) spreje(ma)ti, s kom kako postopati, ravnati: aliquem clementer Ci., L., honorifice, leniter Ci., quemadmodum essent accepti, audistis ex ipsis Ci.; večinoma v slabem pomenu = grdo spreje(ma)ti koga, obdelovati koga, zagosti komu: ut sum acceptus Pl. sem naletel, acc. aliquem vehementer Ci., aliquem verbis male Ci. razjeziti se nad kom, aliquem verberibus ad necem Ci., accipitur satis male a Curione Ci. ep.; voj.: male acc. aliquem Lentulus ap. Ci., N. koga v vojni hudo zdelati, potolči, poraziti.

    III.

    1. (s čutili ali duhom) spreje(ma)ti, zazna(va)ti: eae res, quae sensu accipiuntur Ci. čutno dojemljive stvari, acc. oculis animove sensum Ci., ut non solum auribus acciperetur, sed etiam oculis cerneretur N., acc. aliquid animo magis quam vultu L., accipite haec animis V. vzemite si to k srcu, pomislite na to, acc. aliquid benignis Pl. ali secundis L. ali pronis auribus T. rad (drage volje) poslušati, slišati (naspr. sinistris auribus acc. aliquid L. nerad slišati, poslušati); acc. solacia (tolažilne besede) O.

    2. occ. slišati, poslušati, zaslišati: sonitum, gemitum V., clamorem S., L., orationem Ci., rationem consilii C., nostram nunc accipe mentem (naklep) V., acc. vocem, imperium Cu., acc. aliquid aequo animo, severe Ci.; abs.: acc. volenti animo (rad, rade volje) de ambobus S., moleste et acerbe Auct. b. Hisp.; z odvisnim vprašanjem: accipite nunc, quid imperarit Ci., accipe, qua ratione queas ditescere H., accipe z neodvisnim govorom: H. (Sat. II, 3, 307).

    3. pren. z razumom spreje(ma)ti = z razumom doseči, doje(ma)ti, razume(va)ti: quae parum accepi Ci., haec accipi posse Ci., accepto causae genere et cognito Ci., ut ... celeriter acciperet, quae tradebantur N.; occ. kaj (v posebnem pomenu) razložiti (razlagati); z adv. določili: non recte accipis Ter., aliter tuum amorem atque est accipis Ter., id omen ita acceptum est L., sermones militum durius acc. C.; s predikativnim acc.: vzeti, jemati kaj za/kot kaj, šteti kaj v/za kaj: beneficium contumeliam Ci. ep., te auctorem frugum V., aliquid velut belli omen L., aliquid omen Cu., aliquid tamquam suum crimen T.; quid accipere debeamus figuram Q. kaj da si moramo predstavljati pod besedo "figura"; tako tudi pass.: Urbis appelatio etiam si nomen proprium non adicitur, Roma tamen accipitur Q. pod imenom "Mesto", ... se razume Rim; ret. (nam. predikativnega acc.) razne različice: acc. aliquid ad contumeliam Ter. ali in contumeliam Cu., Suet., aliquid in omen L., in prodigium, in superbiam, in deminutionem sui T., in bonam partem Ci. ep. ali bonas in partes Ph. z dobre strani, verbum in duas pluresve sententias Corn., aliquid in maius L., in solutum bonam voluntatem Sen. ph.; prodigii loco accipiebatur ipsa aquarum penuria T., funesti ominis loco acceptum est T.; quaeque dixerat, oraculi vice accipiens T.; acc. verisimilia pro veris L., omen pro tristi Cu., gurdos, quos pro stolidis accipit vulgus Q.

    B. Subj. je pasiven:

    1. preje(ma)ti, dobi(va)ti (naspr. dare, tradere, reddere): tres praemia primi accipient V., acc. litteras, nuntios Ci., adulterinos nummos pro bonis Ci., mare acceptum O. pogoltnjeno, acc. potionem, venenum Q., Suet.; pass. pomen v pogosti zvezi z ab (redkeje z de): pecuniam numeratam ab aliquo, hereditatem a patre N., rem a maioribus Ci. podedovati, exercitum ab aliquo C., stipendium de publico L., quas (res) eum dolo malo mancipio accepisse de Vario diceret Ci. ep.; z abstraktnim obj.: plausum Ci., salutem ab aliquo Ci., voluptatem ex re Ci. ep. slast (ob)čutiti ob čem, beneficiis ultro datis acceptisque Ci., acc. nomen C., Cu., praecepta C., veniam pro coniuge O., sacra Ap. oprijeti se skrivnostnega nauka, dati se uvesti vanj, pacem, veniam Iust.; pogosto = dobi(va)ti kaj v upravljanje, v oskrbo: provinciam, honorem ab aliquo Ci., munitionem S., muneris partem L., Albam regendam V., mare placandum Eutr. dobiti nalogo pomiriti morje; occ. (kaj neprijetnega) preje(ma)ti, dobi(va)ti, (pre)trpeti: plagam Varr., dolorem Ci., iniuriam (ab aliquo) Ci., C. idr., cladem C., L., Q. ali detrimentum C. poražen biti, calamitatem N. nesreča zadene koga, damnum H., vulnera, quae circum patrios muros accepit V.; pren.: accepit vulnus morte filii N. sinova smrt je zadala njegovemu srcu hudo rano.

    2. pren. (za)slišati, izvedeti, preje(ma)ti (od prednikov): rem rumore C., reliquos deos ne famā quidem acceperunt C. o drugih bogovih niti govoriti niso slišali, haec audivimus (smo sami slišali) de clarissimorum virorum consiliis et factis, haec accepimus (smo izvedeli, vemo) haec legimus Ci., sic a patribus accepimus Ci., ut de Hercule accepimus Ci. kakor se poroča o Herkulu, acc. tertium signum tubā Cu., acceptā clade partium Fl.; z ACI: sic a maioribus nostris accepimus, praetorem quaestori suo patris loco esse oportere Ci., accipio patres id aegre tulisse L.; z odvisnim vprašanjem: quae gerantur, accipies ex Polione Ci. ep.; occ. (na)učiti se česa: usus (vojna vaja) ac disciplina, quae a nobis accepissent C., acc. primas artes ab iisdem magistris O., elementa prima literarum Eutr. Od tod adj. pt. pf. acceptus 3 "prijazno (ljubeznivo) sprejet", dobrodošel, drag in mil, priljubljen, prijeten, všečen; o osebah: accepti affines Val. Max.; z dat.: qui maxime plebi acceptus erat C., homo tam acceptus popularibus S., quo carior acceptiorque omnibus erat S., longe ante alios acceptissimus militum animis L., longe acceptissimus Parmenioni Cu., divitibus gens acceptissima nostris Iuv.; s praep.: servus apud te acceptissimus Pl., pacis artibus vix quisquam Traiano ad populum acceptior exstitit Fr.; o stvareh: munus gratum acceptumque N., quod vero approbaris, id gratum acceptumque habendum Ci., acceptius genus gratiarum Plin. iun.; z dat.: eam rem senatui populoque Romano gratam acceptamque esse Ci., nihil est deo acceptius quam ... Ci., oratio plebi acceptior L., quae acceptissima diis essent, sacra instituere L.; z in: tanto acceptius in vulgum, quanto ... T.

    Opomba: Accipin = accipisne, accep(i)stin = accepistine: Kom. Star. fut. II. accēpsō: Pac. ap. Non.
  • acclārō (adclārō) -āre -āvī (ad in clārus) pojasniti, jasno pokazati, razodeti, le v starem avgurskem besedilu: Iuppiter pater, ... uti tu signa nobis certa acclarassis (= acclaraveris) L.
  • accrocher [akrɔše] verbe transitif obesiti; natakniti se (quelque chose na kaj); automobilisme trčiti ob; technique priklopiti; militaire spopasti se, imeti prasko (quelqu'un s kom); familier ujeti, zgrabiti; figuré prestreči, ustaviti, ovirati

    s'accrocher oprijeti se, okleniti se (à quelque chose česa), obviseti, obesiti se na, držati se za; automobilisme trčiti skupaj; familier prepirati se
    se l'accrocher (figuré) pas si tesneje zategniti, odreči se čemu
    s'accrocher au terrain (militaire) prilepiti se na zemljišče
    ça accroche (familier) stvar ima neko težavo, tu nekaj ni v redu
    ils s'accrochent ensemble (familier) spadajo skupaj, ujemajo se
  • acullá tam, tja; onstran

    acá y acullá tu pa tam
  • adhūc (st.lat. ad hōc, prim. adv. adeō) adv., rabljen sprva krajevno = do sem, do tod (prim. adhuc (adhoc) locorum Pl., Fr.), pozneje (pren.) le časovno

    1.
    a) (o pravi sedanjosti) dozdaj, doslej; poleg prezenta: adhuc Ligarius omni culpa vacat Ci., eā pugnā adh. nihil est nobilius N.; poleg perfekta: ut adh. locorum (doslej) feci, faciam sedulo Pl., quod adh. semper tacui et tacendum putavi Ci.; z usque: usque adh. actum est probe Pl., equitatum ad hunc morem constituit, qui usque adh. est retentus Ci. doslej vedno; adhuc, dum ... doslej ves čas, ko ...: indulge valetudini tuae, cui quidem tu adh., dum mihi deservis, servisti non satis Ci. ep.; z nikalnicami: adh. non ali neque adh. doslej ne, doslej še ne, (in) še ne: adh. non venerunt Ci., neque adh. Vario videor nec dicere Cinnā digna V.; tako tudi: quae adh. numquam audistis, commemorabo Ci. doslej še nikoli, nihil adh. scimus Ci. nič še ne vemo, nihil adh. arbitrari factum vitio eorum C., adh. nullus ali nullus adhuc Cu.; elipt.: idem adhuc: audi reliqua Ci.
    b) occ. (o relativni sedanjosti) dotlej, do tiste dobe: scripsi ... disertos me cognosse non nullos, eloquentem adh. neminem Ci., Aeneas tellurem et adh. ignota precatur numina V. V pismih pomeni seveda adhuc poleg plpf. (ki nadomešča pf.) in poleg impf. (ki nadomešča pr.) pravo sedanjost: unam adh. a te epistulam acceperam Ci. ep. sem doslej dobil; podobno: adh. haec erant: ad reliqua alacri tendebamus animo Ci. (De div. II, 2, 4).

    2. doslej še, še, še vedno, še dalje, venomer: sed adh. de consuetudine exercitationis loquor, nondum de ratione Ci., insatiabilis est avaritiae adh. implere velle, quod iam circumfluit Cu., gens adh. aperit secreta pectoris T. še dandanes, et adh. affluebat omnis iuventus T., si quis adh. precibus locus, exue mentem V., cum tu ... adh. sublimia cures H., stertis adh.? Pers., adh. familiariter scribit Suet. še vedno prijazno; orelativni sedanjosti: cum exercitu tirone ... ignoto adh. duci suo L., Caesar ... minaces ad senatum ... litteras miserat et erat adh. impudens Ci. ep., adh. coniurati stabant Cu.

    3. (poklas.) še več, še povrhu, poleg tega: unam rem adh. adiciam Sen. ph., sunt adh. aliquae differentiae Plin., elegantissima et plus adh. habitura gratiae, si ... Q.; od tod stopnjujoče pri komp. = (zmerom) še: di faveant, maiora adh. restant Cu., si adh. viliorem materiam obtulisses, fecisset ... Sen. ph., melius adh. eae civitates, in quibus ... T.
  • adiungō -ere -iūnxī -iūnctum

    1. vpreči: feras Lucr.; z dat. (v kaj): mures plostello H., tauros aratro Tib.; tudi privez(ov)ati: ulmis vites V., vitem palis Tib.

    2. pren.
    a) pritakniti (pritikati), pripojiti (pripajati), dodati (dodajati), pridati (pridajati), pristaviti (pristavljati): litteras Ci., parietem directum ad parietem communem Ci., proximam necem Plautii Laterani ... Nero adiungit T.; z dat.: adi. accessionem aedibus Ci., Triton ... invehens beluis adiunctis humano corpori Ci. (Tritoni so imeli napol človeško, napol ribje telo), horum aetati adiuncti fuerunt Fannii Ci. Faniji so bili njihovi mlajši vrstniki, adiungere fidem visis Ci. verjeti, poenam municipiis Ci. (še povrhu) naložiti, classis lateri castrorum adiuncta latebat V. tik tabora (prim. v nadalj. adiūnctus), hoc factis adinge prioribus unum O.; occ. (v govoru, pripovedi) dostaviti (dostavljati), dodati (dodajati), zraven povedati: verba ad nomen adiuncta (= epitheta) Ci., similitudines (primere) adiungens Ci.; z ACI: Timaeus ... adiunxit minime esse mirandum Ci., si hoc unum adiunxero ... Thebas ... alieno paruisse imperio N.; z odvisnim vprašanjem: Q., his adiungit, Hylan nautae quo fonte relictum clamassent V.
    b) pridružiti (pridruževati) komu ali čemu, družiti s kom ali s čim, adiungere se pridružiti (pridruževati) se komu ali čemu, pristopiti (pristopati) h komu ali k čemu: adiunxit de suis comitibus N. je pridružil ljudi iz svojega spremstva, adiuncto (sc. sibi) Samnitium exercitu L., tu ei Mindium ... adiunxisti Ci. ep., hic dies me valde Crasso adiunxit Ci. ep. ali dicite, Pierides, qui vos adiunxerit isti O. je sprijaznil z ..., tibi Pallanta adiungam V., hunc sibi Perdiccas adiunxerat N. je bil pridobil zase, feminam nuptiis (matrimonio) sibi adiungere Ci. v zakonu se združiti, conciliare animos hominum et ad usos suos adiungere Ci. za svojo korist zavzemati, pridobivati; adiungere se ad probos Pl., se ad eorum causam Ci. zavze(ma)ti se za ..., pristopiti (pristopati) k ..., ego me ad eius rationes adiungo Ci. pristajam na ...; z dvojnim acc.: mene socium adiungere summis rebus fugis? V. mene si vzeti za tovariša, alicui se socium adiungere Cu., se comitem eius fugae adiungere Ci. ep.; pass.: cupiebat amicum sibi adiungi regem N. spoprijateljiti se s kraljem; z abstraktnim obj.: Q., adiungere ad honestatem voluptatem Ci. ali insolentiam honestati Ci. ali ad fortitudinem temperantiam Ci. družiti s ..., sibi benevolentiam, diligentiam (sc. auditorum, pozornost) Ci. ali sibi auxilium Ci. pridobi(va)ti si; occ.: aliquem ad suos sermones adiungere Trebonius in Ci. ep. za udeleženca v pogovorih pridobiti = dodeliti mu vlogo v pogovorih, ei dialogo adiunctum esse tertium Ci. ep. tretjo vlogo imeti v ...
    c) (politično) pripojiti (pripojevati), pridružiti (pridruževati), pridobi(va)ti: adiungebat bellicosas nationes N.; s praep.: ad imperium populi Rom. Ciliciam adiunxit Ci. je združil z ..., adiungere urbem ad amicitiam N. pridobiti za prijateljsko zvezo, in societatem L. sprejeti; z dat.: urbes imperio S.; abs.: vectigalia, quae Pompeius adiunxerit (sc. ad imperium populi Romani) Ci.
    č) kaj kam obrniti (obračati): huc animum adiungas (= advertas) tuum Ter., crimen et suspicionem potius ad praedam adiungere Ci. zvračati na tistega, ki ima plen. Od tod adj. pt. pf. adiūnctus 3

    1. vprežen: equi, tigres, aves O., temone adiuncta Arctos Ci., pecora Gell.

    2. ki se tiče česa, tesno zvezan (spojen) s čim, bližnji, sosednji: insula adiuncta oppido N., Phrygia Hellesponto adiuncta Cu.

    3. pren. tesno zvezan (spojen) s čim, v stiku (zvezi) s čim: propiora huius causae et adiunctiora Ci., adiunctissima quaestio Arn.; pogosto subst. adiūnctum -ī, n značilno, bistveno znamenje, bistvo, svojstvo, posebnost: hostiā maximā parentare pietatis esse adiunctum putabat Ci., semper in adiunctis aevoque morabimur aptis H. pri posebnostih dotične dobe; ret. in fil.: adiunctum (negotio) Ci., Gell. kar je kaki stvari sorodno in ji podobno z vsemi postranskimi okoliščinami vred, iz česar se dajo izvajati sklepi o stvari sami; od tod pl. adiūncta -ōrum, n postranske okoliščine (časa, kraja idr.): argumenta ex adiunctis Ci., ex consequentibus sive adiunctis Q.; tudi = to, kar (iz česa) sledi, sklep: ab adiunctis (sic ducitur argumentum) Ci.
  • adiuvō -āre -iūvī -iūtum

    1. pomagati, podpreti (podpirati), pospešiti (pospeševati); abs.: adiuvere captivi L., tyrannus ... Antiochum Aetolosque adiuturos pronuntiat L., se adiuvante N. z njegovo pomočjo, Lacedaemoniis adiuvantibus N.; z acc. personae: Pl., Ter., Pac. ap. Non., barbaros N.; preg.: fortes fortuna adiuvat Ter., Ci., L. (prim.: fortes adiuvat ipsa Venus Tib.), Nectenebin adiutum profectus N., adiuvare se manibus in assurgendo L., amicos in filiarum collocatione Ci., ad percipiendam colendamque virtutem litteris adiuvari Ci., neque de monumentis meis ab iis adiutus es Ci. ep.; z acc. personae in notranjim obj.: neque me quicquam consilio adiuvas? Ter.; s samim notranjim obj.: si quid tu adiuvas Pl., si quid ego adiuvero (gl. opombo) Enn. ap. Ci., quorum alteri ... non multum adiuvabant C.; z acc. rei in dat. commodi: messim hanc nobis adiuvent Gell.; s finalnim stavkom: ut amplissimum nomen consequeremur, unus praeter ceteros adiuvisti Ci. ep. si pripomogel, adiuvato, ne quis liminis obserat tabellam Cat.; z inf.: Plin., occ.
    a) pomočnik biti (igralcu na odru): mimographos adiuvat Suet.
    b) (o)bodriti, (o)hrabriti: clamore militem suum L., philosophorum disputationibus ... maxime orator est ... adiutus Ci.

    2. pren.
    a) (stvari) pospešiti (pospeševati), gojiti: Sthenii causam, rem publ. certo animo, omnium gentium consensum Ci., criminationem Cu., preces alicuius Suet., virtus adiuvabitur commendatione maiorum Ci., adiuvare ignem L., O. netiti, formam curā O. povzdigniti (povzdigovati), ictum hostis Cu.
    b) abs. pomagati, pripomoči, koristiti, dobro služiti, sodelovati: in re mala, animo si bono utare, adiuvat Pl. adiuvat hoc quoque H., ante omnia adiuvit memoria damnationis Sergii L., adiuvat etiam, quod auditor gaudet intellegere Q.; z inf.: nihil igitur adiuvat procedere ... in virtute Ci.; z notranjim obj.: solitudo aliquid adiuvat Ci., non multum ad rem adiuvat C. ne pomaga dosti; adj. oz. subst. pt. pr. v fil.: causae adiuvantes Ci. posredni vzroki (naspr. proximae neposredni), haec esse adiuvantia causarum Ci. sovzroki.

    Opomba: Star.fut. II. adiūrō ali (kot se piše zdaj) adiuerō: Enn. ap. Ci., adiuerit: Ter.; pozni pf. adiuvāvī: Val. Max., Paul. (Dig.), Cass.; pt. fut. adiuvātūrus: Petr., pravilno adiūturus: Ter., L.
  • admīror -ārī -ātus sum

    1. občudovati kaj, občudujoč motriti kaj, (o)strmeti nad čim: res gestas alicuius, sapientiam oratoris Ci., adm. aliquem in aliqua re Ci., N. ali aliquid in aliquo Ci.

    2. (za)čuditi se čemu; abs.: non admirere, cum id me ex te primum audisse confitear Ci.; z obj. v acc.: effusiones pecuniarum Ci., stultitiam eius N.; z ACI: hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere Ci., ut omnes admirarentur in uno homine tantam esse dissimilitudinem N., s quod: admirari solebamus, quod in equo senex haerere posset Ci.; z odvisnim vprašanjem: admirati sumus, quid esset Ci., admirantium, unde hoc ... studium exstitisset Ci., admiror, quo pacto iudicium illud fugerit H.; z in in abl.: in quibus hoc primum est, in quo admirer Ci.; z de: quid tu admirere de multitudine indocta? Ci.

    3. occ. fil.: nihil (nil) admirari (= μηδὲν θαυμάζειν) ničemur se ne pustiti zmesti: nihil admirari, cum acciderit Ci., nil admirari prope res una ... quae possit facere et servare beatum H. od tod
    a) adj. (gerundiv) admīrandus 3 občudovanja vreden, čudovit: homo Ci., vir in plurimis (v marsikaterem oziru) admirandus Q., admirandum in modum N., adm. spectacula V.
    b) adv. pt. pr. admīranter čudovito: Eccl.

    Opomba: Act. soobl. admirabant: It.
  • adolēscentulus (pravilneje adulēscentulus) 3, (demin. adolēscēns, adulēscēns) kaj, zelo, precej mlad(osten): duo adulescentuli filii Ci.; subst.

    1. adolēscentulus (adulēscentulus) -ī, m mladič, mladenič, zelo mlad človek (od 14. do 18. leta): Kom., N. idr., imberbis Ci., cui tu adulescentulo non ad libidinem facem praetulisti? Ci., me admodum adulescentulo Ci., ab adulescentulo Ci. od mladega, adulescentuli decori T. gizdalini po novi šegi.

    2. adolēscentula (adulēscentula) -ae, f mladenka, zelo mlado dekle (naspr. vetula): Kom.; ljubk. = preljuba: Pl.
  • advertō, st.lat. advortō, -ere -vertī (-vortī) -versum (-vorsum)

    1. obrniti (obračati), nameriti (namerjati) proti čemu (naspr. āvertere): gradūs citatos Stat., pedem ripae, urbi agmen V., agmen suum ei parti Cu., vineta orienti Col.; sese in hanc nostram plateam Ter.; (poseb.) oči obrniti (obračati) kam, (po)gledati kam oz. poslušati kaj: oculos Cu. in (pren.) Plin. iun., vultūs sacris, lumina in aedis partem O., oculos procellis Sil., aurem fabulis Mart., aures monitis Pr., aures ad vocem O.; navt. ladjo obrniti kam = krmariti proti čemu: proras terrae V. proti kopnemu, classem in portum L., puppim Colchos O., navem Brundisium Gell., huc carinam O.; pesn.: aequore cursum V. pluti po morju, cursūs Naxon O.; smer tudi s celim stavkom: quā vada non spectat ..., advertit proram V.; med. z dat.: notae advertuntur arenae V. krmarijo proti ..., z acc. smeri: Scythicas advertitur oras O.; abs.: advertere = pristati, k bregu postaviti: profugi ducente Noto advertēre coloni Sil.; refl. z dat. (o ladji): Maryandinis advertit arenis Val. Fl.

    2. pren. nase obrniti npr. oči nekoga, pozornost (pesn. in poklas. = animum advertere), nakloniti (naklanjati): Lucan., illos in se Sen. ph., aliquem Plin. iun., gemitus ac planctus etiam militum aures oraque advertēre T. je obrnilo nase tudi oči in ušesa vojakov, je zbudilo tudi pozornost vojakov, octo aquilae imperatorem advertēre T., odia adv. T. nakopati si; o božanstvih: malis advertite numen V. naklonite svojo moč moji nesreči = maščujte mojo nesrečo; podobno o Avgustu: lusibus ut possis avertere numen O. Pogosto v zvezi animum (animos) advertere (advortere) kot iuxtapositio = animadvertere (gl. animadvertō); pesn.: mentem (mentes) advertere
    a) duha, pozornost obrniti (obračati) na kaj, paziti na kaj; abs.: animum advorte ac dicto pare Enn. ap. Ci., laetas mentes adv. V.; z dat.: monitis animos advertite nostris O., animum etiam levissimis adv. T., animum Scythis subigendis adv. Cu.; toda: quae dicam, animis advertite vestris V. vzemite si k srcu; z acc. pron. neutr.: id animum advorte Pl.; s praep.: animos ad religionem adv. Lucr., eā de re praetor animum debet advertere Ci.; z adv.: animum huc Pl., mentem huc V.; s finalnim stavkom: animum advertant, ... ne quos offendant Ci., adverterent animos, ne quid novi tumultus ... oreretur L.; pesn. stoji tudi glag. sam: paucis, adverte (sc. animum ali mentem), docebo V.; tako tudi s si: advertendum etiam, si qua erunt loca palustria Varr., vos modo advertite, si modo quid denuo dicetur Gell.
    b) opaziti (opazovati), (ob)čutiti, spozna(va)ti, uvideti; z acc.: postquam id animum advertit C., animum adverso vitio, quā re animum adversā C., dimissos equites animum adverterunt C., animum advertit Gracchus in contione Pisonem stantem Ci., animum advortit inter saxa repentīs cochleas S.; z ACI: animum advertit ... magnas esse hostium copias instructas C., animum advortit supra gratiam atque pecuniam invidiam facti esse S.; v tej zvezi in pomenu tudi animo advertere: quo primum tempore hanc scientiam ad nostros pervenisse animo adverto Plin.; z odvisnim vprašanjem: Ci. idr., quam multarum rerum ipse ignarus esset, ex comparatione tam ordinatae disciplinae animum advertit L., priusquam animum adverti posset, quemadmodum accidisset C.; poklas. glag. sam: Plin., cum id advertisset T., donec advertit Tiberius T.; z dvojnim acc.: id in complurium veterum libris scriptum advertere Gell. V pomenu opozoriti (opozarjati), priganjati s finalnim stavkom: advertit ea res Vespasiani animum, ut vexillarios e legionibus ... deligeret T. to je opozorilo Vespazijana, da naj ...; glag. sam: non docet admonitio, sed advertit, sed excitat, ... Sen. ph.
    c) pokoriti, kaznovati, strahovati: in Apronium cum animum advertisset Ci. (prim. animadvertō), admonet in Phalacrum non posse animum adverti Ci.; poklas. glag. sam: in P. Marcium consules ... advertēre T., paratūs ... vulgati fecerunt curam, ne princeps ... durius adverteret T. da ne bi prestrogo postopal. Od tod

    A. adj. pt. pf. adversus, st.lat. advorsus 3, "nasproti obrnjen", od tod

    1. z licem nasproti obrnjen, s prednjo stranjo obrnjen proti čemu, spredaj stoječ, prednji (naspr. āversus, supinus, resupinus, a latere, a posteriore parte): et adversus et aversus impudicus est Ci. spredaj in zadaj, adversi solis radii Cu., adversi raedarium occīdunt Ci. spredaj, adversi dentes Ci. prednji zobje, palma adversa Ci. proti nam obrnjena roka = dlan, adversa facies Q., frons Sil. proti nam obrnjeno, frontibus adversis pugnare H. ali concurrere Mart. s čelom proti čelu, adverso pectore resistere Auct. b. Afr. s prsmi proti prsim, cicatrices adverso corpore (pectore L.) ostentare S. ali cicatrices adverso corpore exceptae Ci. ali adverso corpore vulneribus acceptis Cu. ali pectore adverso ferrum excipere Sen. tr. ali adversi telis figebantur Auct. b. Alx. spredaj na prsih; v istem pomenu tudi cicatrices adversae Ci., vulnera adversa Ci. ali adversa vulnera S. (prim.: quibus adverso sub volnere nulla iam facies Val. Fl.), ictus adversi Q., adversum vulnerari Auct. b. Alx.; podobno: in adversum os fundā vulneratur C. spredaj, prav v obraz, adversum femur tragulā ictus L. spredaj ...; adv. porta, adv. postes V., hastae adversae cadentes L. z ostjo naprej, adversis incurrunt hastis V. z naperjenimi sulicami; tudi voj.: adversi hostes C. čelo (fronta) sovražnikov, adversis hostibus occurrere C.

    2. nasproti obrnjen, ležeč, stoječ, nasproten: ripa Ci. idr., antrum V., litus H., quod (castellum) adversum proeliantibus erat S., collis adversus huic et contrarius C., adverso colle C., S. v breg, navkreber = in montes adversos L., Q. ali per adversos montes O., adverso flumine C. idr. ali adverso amne Cu. ali adversum amnem subvectus Cu. ali adverso Tiberi L. ali adversā ripā L. ali aquā advorsā Pl. ali contra adversas undas Sil. proti vodi, proti struji (Tibere, naspr. secundo amne, flumine), adversā viā Pl. naravnost, adverso sole V. proti soncu, solem adversum intueri Ci. naravnost proti soncu gledati, huic adversa solo pars altera nostro Tib., lectus adversus Pr. (nasproti vrat stoječa) nevestina postelja, adverso in limine V. prav na pragu, adversis funibus subire Plin., adversum fulgur Suet. proti nam švigajoči, adversos stare vobis ali adversis vestigiis stare contra nostra vestigia ali adversa nobis urgere vestigia Ci., adversa itinera T. pohodi proti sovražniku, impetūs hostium adversi Auct. b. Alx. s prednje strani, od spredaj, adversos concitare equos L. konja proti konju, adversis equis concurrere S. s konjem proti konju, folia adversa inter se Plin. obrnjeni drug proti drugemu. Poseb. o vetru, nevihti = nasproten, neugoden: adverso vento O., venti adversi L (naspr. secundi), navigantibus adversissimi venti C., adversis flatibus Q. ob neugodnem vetru, adversis austris aetatem ducere H. ob bučečem jugu, advorsa (adversa Suet.) tempestas Pl., procella V. (pren.: per adversas procellas O.). Subst. adversum -ī, n nasprotna smer: ventus ... adversum tenet Athenis proficiscentibus N. jim veje nasproti, adversa Bastamae tenent Pun. nasproti ležeče krajine; večinoma s praep.: ex adverso z nasprotne strani, nasproti, od spredaj: portus ex adverso urbi ipsi positus L.; in adversum na nasprotno stran, tudi kvišku, proti toku: inde ... non prius descenderunt in aequum, quam. ..in adversum Romani subiere L., in adversum nitens V., in adversa niti Q., scandere in adversum, in adversum tergere nares Q., propulsae in adversum aquae Gell.; tudi = drug proti drugemu: Pr.; pren.:si quis in adversum rapiat casusve deusve V.

    3. pren. nasproten, zoprn, sovražen: secunda fortuna ei regnum est largita, adversa mortem Ci. mila ... zla, secundas fortunas amittere et in adversis sine remedio permanere Ci., multos mortales (omnīs L, deos Pr.) adversos habere S., deo adverso O. ali adversis diis Cu. zoper voljo bogov, tako tudi adversa nobilitate, adversa patrum voluntate, adverso senatu L., Musis adversis tangere carmen O., adversa avi Pac. ap. Ci. ptičjemu svarilu navkljub; z dat.: mentes improborum mihi uni maxime sunt infensae et adversae Ci., unum genus est adversum infestumque nobis eorum Ci., neque (est) testudine aliud salamandrae adversius Plin. Kot subst. adversus -ī, m nasprotnik: adversus populi partium S. Occ.
    a) zoprn = neugoden, nesrečen (naspr. secundus, prosper): res adversae Ci., O. = fortuna advorsa Pac. ap. Ci. ali adversa fortuna N. ali fortuna adversa V. = casūs adversi Ci., N. nesreče, nezgode, omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur C. In Ci. ep., adversum proelium C., adv. pugna L., adv. bellum H. morilska, adverso Marte V., adversum tempus navigandi Hirt., adv. nox C. viharna, valetudo L., Cu. slabo zdravje, fama L., adv. rumor T., adv. omen, adversissima auspicia Suet., adversis auribus militum L., adversis animis aliquid accipere T.; z dat.: adversus annus frugibus L., locus opportunus consiliis an adversus Q. Pogosto subst. adversum -ī, n, nav. pl. adversa -ōrum, n nesreča, nezgoda: si quid adversi acciderit (accidisset) Ci., C., N., si quando adversa vocarent V., res humanae semper in adversa mutantur S. se prevračajo nesrečno, precari alicui aliquid adversi Sen. ph.
    b) zoprn = mrzek:quîs omnia regna advorsa sunt S.
    c) pojmovno nasproten (naspr. par): haec, quae ex eodem genere contraria sunt, appellantur adversa Ci. nasprotje, qui timet his adversa H., adv. opinio Plin., adversa virtuti malitia Q. Adv. adversē nasprotno, protislovno: Gell. Od tod

    B. Adv. nom. sg. masc. adversus, st.lat. advorsus, in adv. nom. sg. neutr. adversum, st.lat. advorsum, obrnjen(o) proti čemu; od tod

    I. kot adv.

    1. naproti: tu mecum, pessime, i advorsus (= obviam) Pl., qui advorsum (= obviam) ierant Ter., facito ..., ut venias advorsum mihi PL., advorsum veniri mihi ad Philolachem volo tempori PL.; tako tudi advorsum (= obviam) fieri alicui nasproti prihajati komu, srečati ga: quis hic est, qui advorsum fit mihi? PL.

    2. (v sovražnem pomenu) nasproti: eos, qui advorsum eunt, aspellito Pl., qui adversus arma tulerant N. ki so se bojevali na sovražnikovi strani, qui adversus resistere auderent N., postquam nemo adversus (= contra) ibat L.

    II. kot praep. z acc. (ki mu je včasih zapostavljen; acc. je odvisen od praep. ad v zloženki adversus ali adversum: adversus te = ad te versus)

    1. (tja) proti: advorsum (adversus C.) clivum. Pl., quis haec est, quae me advorsum incedit? Pl., aliae (naves) adversus urbem ipsam ... deletae sunt L., impetum adversus montem in cohortes faciunt C., omnia (vestigia) te adversum spectantīa, nulla retrorsum H.; preg.: inscitia est, advorsum stimulum calces Ter. (gl. calx1); pren. adversus multa attollere oculos Sen. ph.; pren. proti, zoper; v protislovju s čim, v nasprotju s čim: atixilia adversus Romanos Hirt., hunc adversus Phamabazus habitus est imperator N., adversus eum bellum gessit N., adversus eum venit N. postavil se je proti njemu, adversus aliquem stare, dimicare, adversus Romanos fuisse N., quos advorsum ierat S., adversus quem ibatur L., Quinctius, quem armorum etiam pro patria satietas teneret, nedum adversus patriam L., respondere adversus ea L. na to, adversus haec Tempani oratio incompta fuisse dicitur L., sermonem adversum maiestatem habere T., fortis adversus hominem Ph., advorsum divitias invictum animum gerebat S., adversus blanditias incorruptus T., egregium adversus tempestates receptaculum Plin. iun., quaedam remedia propria adversus quaedam venena Cels., exercitationes adversum propulsandam vini violentiam Gell.; advorsum animi tui lubidinem Ter., adversus edictum facere Ter., adversus rem publ. facere C., pecunias conciliare adversus leges, rem publ. Ci., adversus senatūs consultum L., adversus modestiam disciplinae T.; adversus quod L. ali advorsum quam Pl. v nasprotju s tem, kar ...

    2. (krajevno) nasproti: ut adversus montes consisteret hostis L., porta Iovis, quae adversus castra Romana erat L., extremi prope Oceanum adversus Gades colunt L.; pren.
    a) proti komu ali čemu = v primeri s kom ali s čim: adversus veterem ... imperatorem comparabitur L. s starim poveljnikom, duo prospera ... bella Samnitium adversus tot decora populi Rom. L., differentia nostrae desidiae adversus acerrima eorum studia T.
    b) proti komu ali čemu, glede na koga ali kaj, z ozirom na koga ali kaj: sunt quaedam officia etiam adversus eos servanda, a quibus iniuriam acceperis Ci., est enim pietas iustitia adversum deos Ci., quemadmodum nos adversus homines geramus Ci., quam pacem summa fide adversus eum coluimus L., lentae adversum imperia aures T.

    3. proti komu = vpričo koga, pred kom: egone ut te advorsum mentiar? Pl., dixit me advorsum tibi Pl., id gratum fuisse advorsum te habeo gratiam Ter., nihilo plus fidei auctoritatisque habemus adversus Romanos ... quam Aetoli L. pred Rimljani, utendum est excusatione adversus eos Ci.