anschlagen*
1. (schlagen) udarjati, udariti, Saiten: udarjati, udariti po, (schlagen gegen) udariti (se) ob, zadeti ob
2. (befestigen) pribiti, pritrditi; (annähen) pripeti; öffentlich - ein Plakat usw.: razobesiti
3. eine [Schußwaffe] Schusswaffe: naperiti
4. einen Akkord, eine Melodie: zaigrati; ein Gelächter anschlagen zasmejati se, einen Ton: ubrati
5. (schätzen) ceniti, oceniti, naračunati
6. beim Stricken: nasnuti
7. intransitiv Arznei, gute Worte: učinkovati
8. Vogel: zapeti, Hund: zalajati, Glocke: zazvoniti, Uhr: začeti biti
Zadetki iskanja
- anstreifen podrgniti z ... ob ..., odrgniti; (überstreifen) natakniti
- anstürzen Wellen gegen: butati ob; angestürzt kommen priteči, planiti
- antarctic [æntá:ktik]
1. pridevnik
antarktičen, na južnem tečaju ležeč
2. samostalnik
južni tečaj; dežela ob južnem tečaju
the antarctic circle južni tečaj
the antarctic regions dežele ob južnem tečaju - antarctique [ɑ̃tarktik] adjectif ležeč ob južnem tečaju, antarktičen
l'Antarctique masculin Antarktika
l'océan Antarctique Južno polarno morje
pôle masculin antarctique južni tečaj - àntre -èa m (fr. entrée)
1. vstop, vhod
2. začetna jed
3. prvi inkaso
4. mala predsoba
5. vrsta damskega ogrinjala ob vstopu v plesno dvorano - Anwohnerin, die, (-, -nen) soseda, stanovalka ob ...
- aparte vstran, ob strani; od daleč
aparte de eso vrhu tega
aparte que ne glede na to, da
dejar aparte ob strani pustiti, preiti (kaj)
aparte m odstavek; šepetanje; Am odbiranje živine - appioppare v. tr. (pres. appiōppo)
1. vezati trto ob topole
2. zasaditi s trto
3. pog. primazati:
appioppare uno schiaffo primazati zaušnico
4. vzdeti, dati, naprtiti (kaj nevšečnega):
appioppare denaro falso podtakniti ponarejen denar - arietō -āre -āvī -ātum(ariēs)
1. (o ovnu) zaganjati se, trkati: Sil., cornibus conitier in me arietare Acc. ap. Ci.
2. pren.
a) kakor oven zagnati (zaganjati se), zade(va)ti drug ob drugega: pars (equitum) arietat in portas V., acies inter se arietant Sen. ph., ar. in clipei orbem Val., Fl.; abs.: quae casus incitat, saepe turbantur et cito arietant Sen. ph., tecta contrario ictu arietant Sen. ph.; spotakniti (spotikati) se ob kaj, nad čim: longam viam ingressus es; et labaris oportet et arietes et cadas Sen. ph., nihil lubrici superest: nihil, in quo arietet aut labet Sen. ph.
b) trans. zade(va)ti, udariti (udarjati), biti ob kaj, butniti (butati) ob kaj: nostras aedīs Pl. ob našo hišo, Macedonem... arietavit in terram Cu. je treščil z glavo ob tla, arietati inter se dentes Sen. ph. šklepetajoči; pren.: ubi aliquid animam insolitam arietari percussit Sen. ph. nenavajeno pretresov. - arrōdō (adrōdō) -ere -rōsī -rōsum (ad in rōdere) glodati ob čem, oglodati, oškrniti kaj: mures... coronam auream arrosere L., sues a muribus arrosae, semina arrosa, arrosis clipeis Plin.; sanguis equi arrodit carnes Plin. najeda; arr. crudum unguem Pers. ali solidos Cod. Th. obrezati; pren.: ut illa... nitedula rem publicam conaretur adrodere Ci.
- āscalpō (adscalpō) -ere praskati ob (po) čem: aurem Ap. praskati se za ušesom, dextram Ap.
- assideō (adsideō) -ēre -sēdī -sessum (ad in sedēre)
1. poleg sedeti, pri (ob) kom ali čem sedeti; abs.: intellegens dicendi existimator non adsidens et attente audiens Ci.; s praep.: fabri ferarii, qui apud carbones adsident Pl.; z dat.: Sthenius est, is qui nobis adsidet, Thermitanus Ci., inquietis adsidens praecordiis H., adsidebat ei altera ex neptibus Cu.; pren.: parcus... nimiumque severus assidet insano H. sedi (je) precej blizu... = je precej podoben.
2. occ.
a) sedeti pri kom kot obiskovalec, tolažnik, pomočnik, svetovalec: α) tolažeč sedeti pri kom, (v nesreči, stiski) kot tolažnik (tolažnica) ali pomočnik (pomočnica) ob strani stati komu, tolažiti koga: morte propositā cum lacrimans in carcere mater noctes diesque adsideret Ci., adsidet una soror Pr., ut agere non potueris, assidere noluisti Q. β) pri bolniku ob postelji sedeti, streči mu, (o)kopati ga; abs.: si... alius casus lecto te affixit, habes, qui adsideat H., adsidentes curantesque eadem vi morbi repleti L., consensu nobilium adulescentium, qui ibi adsidebant L., adsidente amantissima uxore T.; z dat.: ads. aegro collegae L., ass. aegrae O., aegro Sen. ph., aegrotantibus Sen. rh., ads. morienti Cu., ass. Iuniae Virgini Plin. iun., ads. valetudini (v bolezni) T.; pesn.: adsidens inplumibus pullis avis H. goječa... mladiče; redkeje z acc.: ass. parentem aegrotum, pedes Ap. γ) (pred sodiščem) komu v pomoč biti, pomoči (pomagati) kot svetujoč prijatelj: qui (principes civitatum)... huius repentino periculo commoti huic adsident Ci., cum (Cn. Pompeius)... P. Lentulo consuli... frequens adsideret Ci.; kot sodni prisednik prisedati, prisostvovati; abs.: Suet., Icti., rarus in tribunali Caesaris Piso et, si quando adsideret, atrox T.; z dat.: iudiciis adsidebat in cornu tribunalis T., ass. legibus Icti. δ) pren.: assidet inde Iovi (Maiestas) O. prisostvuje, mu je tovarišica, huic (philosophiae) ass. Sen. ph. vdati se, ass. gubernaculis Plin. iun. sedeti ob državnem krmilu, totā vitā litteris ass. Plin. iun. z vedami se ukvarjati.
b) pred kakim krajem bivati, muditi se, ustanjen biti, šotoriti, taboriti; abs.: sed adsidendo diutius artiorem annonam... faciebant L., ne inrisus... isdem castris (abl., v istem taboru) adsideret T.; s praep.: adsederint prope moenia Romana L.; z dat.: ads. intactis muris L., sepultae urbis ruinis T., populis ferocissimis T. pri... narodih, na ozemlju narodov; redkeje z acc.: moenia urbis adsidens T.; pren. α) obsesti (obsedati), obleči (oblegati); z dat.: Gracchus adsidens... Casilino L., moenibus adsidet hostis Ps.-V. (Cir.); v pass.: ne segniter adsideri uni urbi videretur Cu.; z acc.: Val. Fl., Gell., muros adsidet hostis V., adsidendo castellum T.; v pass.: Amisumque adsideri sine proeliis audiebat S. ap. Prisc., assessos Capuae muros Sil. β) pred čim na straži biti (stati), pri (ob) čem stražiti: ads. theatro, ludis T. - assiliō (adsiliō) -īre -siluī (ad in salīre)
1. skočiti (skakati) proti komu, čemu, priskočiti (priskakati): Dioxippus... adsiluit et... eam (lanceam) fregit Cu., mus escam petens assiluit Ph.; kam? z dat.: assiluit (tekst. var. assistit) aris Sen. tr., volanti assiluit a tergo Sil.; z in in acc.: in ferrum Sil.
2. (o bojevnikih) naskočiti (naskakovati) kaj, zagnati (zaganjati) se proti čemu, dreviti se proti čemu, pridreviti se: hostes vagi et ex occasionibus assilientes Sen. ph., pars montibus (abl., s hribov)... tam improvisi adsiluere, ut... T., assilit... Hasdrubal, undique nudi assiliunt... manipli Sil.; z dat.: adsiluit defensae moenibus urbis O.
3. (o vodi) valoviti proti čemu, pljuskati, plivkati ob kaj: adsiliunt fluctus O., tactum vereri assilientis aquae O., assilientia longe aequora O.; z acc.: quas (insulas) assilit spumiger Aegon Stat.
4. pren. preskočiti kaj, preiti na kaj: neque adsiliendum statim est ad genus illud orationis Ci., primo libenter assilui (sc. ad ista studia) Sen. rh. sem se lotil.
Opomba: Supin. assultum (adsultum) se ne da izpričati, ampak le s sklepanjem izpeljati iz adv. assultim (adsultim) in subst. assultus (adsultus). - assistō (adsistō) -ere, āstitī in adstitī
1. staviti se, postaviti (postavljati) se, stopiti (stopati) kam, pristopiti (pristopati) k čemu, h komu: adsiste ilico Pl., ego adsistam hinc altrinsecus Pl., alter istinc, alter hinc adsistite Pl., hic propter hunc adsiste Ter., accede, nate, adsiste Ci. poet., ads. propter aquilam S., cum in Sigeo ad Achillis tumulum astitisset Ci., ads. ad fores Ci., pone fores T., quem Turnus super adsistens V., ut contra omnes hostium copias in ponte unus adsisteret Ci., in publico in conspectu patris adsistere C. javno prikazovati se ob očetovi strani, ass. alicui supra humerum et deinde in capite Suet.; pesn. z dat. ali acc.: umbra cruenta Remi visa est assistere lecto O., pererro saepe forum, adsisto divinis H. pristopim k vedeževalcem, se mudim pri njih, consulum tribunalibus Italia et... provinciae adsisterent T. naj prihajajo pred..., ass. illas trabes Val. Fl., hos equos Stat.; pesn.: Daedalus... enavit ad Arctos Chalcidicaque... super adstitit arce V. se je ustavil; occ. postaviti se, stati (pokonci): ita iacĕre talum, ut rectus adsistat Ci., donec Laërtius heros astitit O., se tollere humo rectoque adsistere trunco O.
2. stati (pri, ob čem): milites, solito adsistentes ordine T., nemo observator nec castigator assistet Plin. iun., ads. ad epulas regis Ci. streči pri mizi, adsistunt contra certamina V., ass. in latus obliquum O. na stran nagnjen stati, cum inter ceteros Artabanus armatus assisteret Iust., ass. pro foribus Ap.; z dat.: ads. foribus principum Ci. v knežjih predsobah čakati, ads. regionibus Lucr., ass. arae Larum cubiculi Suet. nadzorništvo opravljati pri..., poseb. še o osebah, ki prisostvujejo javnim obravnavam, ne da bi imele tam kaj opraviti (večinoma v pt. pr. assistentes = astantes): iudices aut assistentes (sc. in iudicio) Q. okrog stoječi, okrog stoječe stranke, assistentium aures permulcere Q., assistentium fletus Iust.
3. (kot pomočnik) komu ob strani stati, pomoči (pomagati) komu, podpirati koga (poseb. kot zavetnik pred sodiščem): Icti., mihi assistat diligens aliquis aut peritus Q., si assiduus studiorum exactor astiterit Q., ut causae suae deprecator adsistat T. kot prosilec, s svojo prošnjo, assistebam Vareno Plin. iun. - assolō (adsolō) -āre -āvi (ad in solum) ob tla vreči (metati), ugonobiti (ugonabljati), zatreti (zatirati): Tert.
- assujettissement [-tismɑ̃] masculin podvrženost, podjarmljenje; odvisnost, ob-, zavezanost; uklonitev
assujettissement à l'impôt de tous les revenus davčna obveza za vse dohodke - assūmptīvus (adsūmptīvus) 3 (as-, adsūmere) ret. = tisti, ki mora v opravičilo sprejeti okoliščine od drugod = ob sebi nepopoln (naspr. absolūtus): M., Isid., pars iuridicialis constitutionis Ci., Corn., causa Q.
- astragai [ǽstrəgəl] samostalnik
krožec na stebru ali ob ustju topa
tehnično žlebilni oblič
množina kocke
anatomija skočnica - āstrangulō (adstrangulō) -āre (-āvī) -ātum zadrgniti ob čem, obesiti: Min.