Franja

Zadetki iskanja

  • upihn|iti1 (-em) ausblasen, auspusten; veter: auswehen
  • upihn|iti2 (-em) (ustreliti) umlegen
  • upíhniti to blow out (svečo a candle)
  • upíhniti souffler, éteindre (en soufflant)

    upihniti komu luč življenja ôter la vie à quelqu'un
  • upíhniti (-em) | upihováti (-újem) perf., imperf.

    1. spegnere (soffiando)

    2. upihniti pog. pren. (ubiti) ammazzare, abbattere
  • upíhniti -em ugasiti: upihniti luč; upihniti komu luč življenja
    oduzeti komu život
  • upíhniti apagar (de un soplo), extinguir

    upihniti komu luč življenja (fig) quitar la vida a alg, matar a alg
  • auspusten Luft: izdihniti, ein Ei: izpihati, eine Kerze, Flamme: upihniti
  • auswehen etwas Brennendes: upihniti
  • blow out prehodni glagol & neprehodni glagol
    upihniti, ugasiti; napihniti

    blow out one's brains ustreliti se v glavo; narediti samomor
    blow out one's cheeks napihniti lica
  • puff out

    1. prehodni glagol
    izpuhniti; upihniti (svečo); zadihano povedati

    2. neprehodni glagol
    odsopihati (vlak); prsiti se; kaditi se ven (dim, para)
  • souffler [sufle] verbe intransitif pihati; puhati; dihati; sopsti, s težavo dihati, hropsti; oddahniti si; verbe transitif pihati (steklo); upihniti; napihniti; šepetati, prišepetavati, suflirati; figuré osupiti

    souffler un acteur suflirati igralcu
    souffler un ballon napihniti balon, (veliko) žogo
    souffler une bougie upihniti svečo
    souffler le feu podpihovati ogenj
    souffler un emploi à quelqu'un prevzeti komu službo, dobiti službo na škodo koga drugega
    il lui a soufflé sa maîtresse prevzel mu je ljubico
    souffler quelque chose à quelqu'un komu kaj izpred nosa vzeti
    souffler la discorde netiti neslogo
    ne pas souffler mot nobene ne ziniti, črhniti
    souffler quelque chose à (l'oreille de) quelqu'un komu na uho kaj šepetati; skrivaj mu povedati
    tu peux souffler dessus (familier) to si lahko za klobuk vtakneš
    il croit qu'il va y arriver en soufflant dessus misli, da bo to z lahkoto dosegel, da je to lahko
    souffler dans ses doigts pour les réchauffer pihati si v prste, da bi jih ogreli
    observer, regarder d'où, de quel côté souffle le vent opazovati, kako se bodo razvijali dogodki
    dès qu'il court un peu, il se met à souffler čim malo teče, že je ves zasopel
    laisse-moi le temps pour souffler pusti mi, daj mi časa, da pridem do sape
    nous avons été soufflés en apprenant son divorce zelo nas je osupilo, ko smo zvedeli za njegovo razvezo (ločitev)
    souffler comme un bœuf, comme un cachatot, comme un phoque sopsti kot vol, kot kovaški meh
  • udúhnuti ùdūhnēm
    1. vpihniti
    2. vdihniti
    3. upihniti: uduhnuti svijeću
  • задувать, задуть

    1. upihovati, upihniti, ugašati, ugasiti;

    2.
    з. домну zakuriti plavž
  • погасить pogasiti; upihniti
  • despanzurrar razparati in izprazniti; upihniti luč življenja
  • exstinguō (extinguō, gl. začetek ex ) -ere -(s)tīnxī -(s)tīnctum

    1. gasiti, pogasiti, ugasiti: extinguere lumen Lucr., lumina Ci. ep., extinguere ardorem, faces iam accensas Ci., id incendium non aquā, sed ruinā Ci. ep., ignem L., extinctis ignibus O., extinguere cinerem O., immersas faces Plin., calx exstincta Vitr.; med.: ex(s)tingui (u)gasiti, pogasiti: consumptus ignis sua sponte extinguitur Ci., ut olim deficere sol hominibus exstinguique visus est Ci., si ardens lucerna extinguatur Plin.; pren.: ex(s)tinguere sitim O., Sen. ph. (pekočo) žejo ugasiti, famem maligne Sen. ph. borno utolažiti; occ. izsušiti (izsuševati): dissipatam (aquam) rivis extingues Sors oraculi ap. L., extinguere mammas Plin., modico tepore succus extinguitur Cu.

    2. pren.
    a) „življenja luč komu upihniti“ = koga pokončati, pogubiti, usmrtiti, umoriti: seni animam extinguerem, extinguere puerum Ter., si eos extinguere voluerimus N., liberos extinguere parabant N., nobilitas multos mortalīs ferro aut fuga extinxit S., iuvenem fortuna morbo extinxit L., extinxti te meque V. ali natumque patremque cum genere extinxem V. (gl. opombo), me devota non extinxit arbos H.; v pass.: Cn. et P. Scipiones extincti occiderunt Ci., exstinctus funere V.; med.: ex(s)tingui = umreti, poseb. nenadoma, predčasno: si Pompeius tum esset extinctus Ci., hunc maturius extingui vulnere vestro Ci., Dareo extincto N. po Darejevi smrti, exstinctus (= mortuus) amabitur idem H., Scaurus Mamercus, in quo Scaurorum familia exstincta est Sen. rh. ki je z njim izumrla.
    b) ugonobiti, pokončati, razdejati, uničiti (uničevati), zatreti (zatirati), zadušiti, (o)slabiti; med. = (po)giniti: formam Ter., lex fumantis reliquias coniurationis extinxit Ci., extinguere furorem, pestem, perniciem, invidiam, inimicitias, consuetudinem, pulchritudinem, instituta, leges, censuram, imperium, eius salutem, populi Romani nomen Ci., infamiam Ci. izbrisati, cum extinguebas senatum, extincto senatu Ci., externa bella extinctā C., extinguere vestigia urbis L., famam L., V., nefas, pudorem V., non posse contumeliam extingui N. izbrisati se, familia extincta S. brez ugleda in veljave, extinguere (alii) odorem Plin., venena Plin. zamoriti; med.: extincto calore occidimus ipsi et extinguimur Ci., generis praesidia omnia extincta sunt S.
    c) occ. α) česa spomin zatreti, kaj iz spomina izbrisati, kaj pozabiti; med. v pozabo priti, pozabiti se: crimina sua, memoriam publicam Ci., vocem hominis … silentio L.; med.: sermo … oblivione posteritatis extinguitur Ci., rumor extinguitur Ci. β) jur. kaj razveljaviti, čemu moč vzeti (jemati); med.: (u)gasniti, moč izgubiti (izgubljati), miniti, prestati: exstinguere fidei commissum, ius pignoris Icti.; actio, stipulatio exstinguitur Icti.

    Opomba: Sinkop. obl.: cj. pf. act.: exstīnxit = exstīnxerit Pl.; ind. pf. act.: extīnxtī = extīnxistī V.; cj. plpf. act.: extīnxem = extīnxissem V.
  • arrancar [c/qu] iztrgati, izkoreniniti; izvleči (zob); izsiliti; zalet vzeti, začeti teči, zagnati se; oditi

    arrancar de raíz izkoreniniti
    arrancar el alma a algn. komu luč življenja upihniti
  • lúč (-í) f

    1. luce:
    luč brli, gori, migota, sveti, ugasne la luce arde fioca, arde, tremola, splende, si spegne
    pogasiti, ugasniti, upihniti luč spegnere la luce
    prižgati, zastreti luč accendere, schermare la luce
    neonske, plinske luči luci al neon, a gas
    signalne luči luci segnaletiche
    avt. dolge, kratke, parkirne luči luci abbaglianti, di profondità, di posizione
    stikalo za luč interruttore della luce
    rel. večna luč naj mu sveti e splenda a lui la luce perpetua

    2. (priprava, svetilka) luce, lampada:
    namizna, stoječa, stropna luč lampada da tavolo, a stelo, da soffitto (plafoniera)

    3. pog. (električna napeljava) luce (elettrica), corrente

    4. (svetloba) luce:
    dnevna, jutranja luč luce mattutina, da giorno
    sončna luč luce solare, del sole
    bleda, močna luč luce fioca, forte
    mehka (topla), ostra, slepeča luč luce calda, aspra, abbagliante

    5. pren. redko lume:
    on ni kaka posebna luč non è proprio un lume

    6. pren. (poudarja pomen samostalnika) luce; fiaccola:
    luč resnice la luce della libertà
    luč omike, razuma la luce della civiltà, della ragione

    7. pren.
    predstaviti se v najboljši luči fare un figurone
    pokazati se v pravi luči mostrarsi nella vera luce
    metati slabo, nelepo luč na koga gettare una luce cattiva su qcn.
    gledati, videti v lepi, rožnati luči vedere tutto roseo
    prikazovati koga v črni luči dipingere a tinte fosche
    ne bo dolgo, ko mu bodo luč držali è moribondo
    iti z luči togliersi dalla luce
    človek, ki ga je treba z lučjo (pri belem dnevu) iskati uno da cercare col lanternino
    star. rel. zvoniti večno luč suonare l'avemaria
    prižgati zeleno luč za dare via libera a (un'iniziativa)
    zagledati luč sveta venire alla luce
    prinesti nekaj luči v problem fare un po' di luce
    plesati okoli ženske kot vešče okrog luči girare attorno a una ragazza come falene
    filoz. naravna luč luce naturale
    rel. večna luč lampada perpetua
    navt. navigacijske luči segnalazioni luminose
    gled. odrske luči luci della ribalta
    avt. zavorne luči luci d'arresto
    zelena, rdeča luč luce verde, rossa
    utripajoča luč luce intermittente
  • snuff1 [snʌf]

    1. samostalnik
    slab (sajast, zoglenel) stenj sveče; odrezek zgorelega stenja, utrinek
    figurativno žalosten (pre)ostanek

    2. prehodni glagol
    utrniti (svečo)
    figurativno zadušiti, uničiti

    to snuff out ugasiti (s prsti), upihniti (svečo); figurativno uničiti (upanje)
    neprehodni glagol
    pogovorno umreti

    to snuff out all opposition zadušiti vso (vsako) opozicijo
    to snuff out umreti