Franja

Zadetki iskanja

  • robi|ti [ó] (-m) tkanino: säumen, besäumen; (narediti rob) abranden, abkanten, aufkanten; tehnika bestoßen, pločevino: (vihati) bördeln
  • ròbiti -īm
    1. loviti sužnje, zasužnjevati: papa zabrani robiti kršćane
    2. pleniti, ropati: kuga mori, paša robi
  • robíti robim, robil -ila i róbiti -im
    1. rubiti, porubljivati, opšivati: robiti prt, rjuho
    2. slobodno, prostački govoriti: neslane, mastne robiti
  • robíti róbim nedov., підка́чувати -чую недок., облямо́вувати -вую недок.
  • robíti róbim nedov. a tivi, a refeca
  • róbiti to edge; to hem (in); to seam
  • róbiti (obleko) ourler, border, galonner, faire un bord ; (kovance) créneler, cordonner
  • róbiti (-im)

    A) imperf.

    1. orlare, bordare

    2. circondare

    3. šport. premere sugli spigoli degli sci

    4. raccontare:
    debele robiti spararle, sballarle grosse
    robiti jih komu fare una lavata di capo a qcn.; ribattere aspramente a qcn.
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    star. robiti drevje tagliare, abbattere alberi
    robiti glave sovražnikom tagliare, mozzare le teste ai nemici
    robiti les fare lo spigolo al legno
    robiti pločevino orlare la lamiera

    B) róbiti se (-im se) imperf. refl. spuntare, comparire, stagliarsi
  • róbiti orlar; orillar ; (kovance) acordonar
  • роби́ти роблю́ недок., délati -am nedov., počéti -čnèm nedov., počénjati -am nedov.
  • abkanten robiti, obrobiti; (biegen) upogibati, upogniti, (za)upogniti
  • abranden obrobiti, robiti
  • aggraffare v. tr. (pres. aggraffo)

    1. zgrabiti, pograbiti

    2. tehn. robiti
  • aufkanten robiti
  • besäumen Bretter: robiti, Textilwesen obrobiti, obrobljati, Technik Metallurgie obrezovati (robove)
  • bestoßen* robiti; Druckbögen: poravnati
  • bördeln (za)vihati, (za)robiti
  • caedō -ere, cecīdī, caesum (prim. lat. cāia, cāiāre, ancaesa, caedēs, caementum, caelum dletce, caestus)

    1. biti (bijem), udariti (udarjati) koga, kaj, na kaj, po čem, tolči, tepsti, suniti (suvati): calcibus, pugnis aliquem Pl., calcibus arva V., ianuam saxis Ci., silicem rostro L. ali sacrum lapidem rostro L. kljuvati, hastili tergum alicuius L., populum saxis H. metati kamenje, aliquem valide Sen. rh., femur, frontem, pectus, discipulos Q., uxorem Aug.; pren.: stimulos pugnis caedere Pl. = z neumno upornostjo povečati zlo; pren. (v sramotilnem pomenu) dregati v kako osebo = nečistovati: Cat., Tert.

    2. bičati, šibati: aliquem verberibus Pl., Ter., nudatos virgis caedunt L., qui damnatus erit,... virgis ad necem caedetur Ci., eum servi publici loris ceciderunt Ci., ille flagellis ad mortem caesus H., ferulā caedere aliquem H., consul a patre flagris aliquando caesus Q., loris bene caesus Gell.; pren.: aliquem verbere surdo caedere Iuv.

    3. (les idr.) sekati, posekati, izseka(va)ti, odseka(va)ti, robiti; z zunanjim obj.: lignum Pl., arbores Ci., L., Cu., arboris auctum Lucr., silvam C., O., Suet., silvas Lucr., Ligurum vineas L., nemus O., caesis lucis Ci., caeditur et tilia... altaque fagus V., ripis fluvialis arundo caeditur V., robur Ci., robora O., pinum Col.; saginam Pl., cervicem alicuius L., volutam Virt. izsekati; rūta (et) caesa, gl. ruō; (listje, vejevje idr.) rezati, porezati, odrez(ov)ati, obrez(ov)ati: frondem Ca., falce comam (vitis) Tib., fenum Col. (po)kositi; occ. z zobmi raztrg(ov)ati, zgristi, zglodati: tineae omnia caedunt Luc. ap. Non., socios caedebant dentibus apri Lucr.; pren.: vineta sua caedere H. sam sebi trsje porezati = sam sebi škodovati; z notranjim obj.: sekaje obdel(ov)ati, obseka(va)ti, režoč pristrojiti, (pri)krojiti: materiam (tesarski les) C., Cu., palos Col., toga... apte caesa Q.; pren.: caedere sermones (= κόπτειν τὰ ῥήματα) Ter. govoričiti, kramljati; (kamenje) lomiti, nalomiti, rezati, narezati: lapis aliqui caedendus et apportandus fuit Ci., (murus) latius quam qua caederetur, ruebat L., c. montes in marmora Plin., caesis montis medullis Cat.

    4. razseka(va)ti, razbi(ja)ti: securibus humida vina V., dolabris vasa Cu., cucurbitam minutim Gell.; pren.: oratio caesa Corn., M. presekan govor (o brezvezju); subst. pt. pf. caesum -ī, n odsek = odstavek (v govoru): nonnullis caesis interrupta oratio M.

    5. (ljudi) (po)sekati, (po)klati, pobi(ja)ti, ubi(ja)ti, usmrtiti (usmrčevati), poseb. voj. o posameznem sovražniku ali sovražni vojski pobiti, pogosto = poraziti: gladiis eductis... caedere incipiunt eius servos Ci., patre proclamante se filiam iure caesam iudicare L., advena virgineo caesus ut ense cadat O., caeduntur vigiles V., ipse in eo proelio caesus est N., in acie caesus Cu., exercitus caesus fususque Ci., tot legionibus caesis Ci., quod... legiones nostras cecidere L., c. consulem exercitumque L., Pyrrhumque et ingentem cecidit Antiochum Hannibalemque H. je porazila; pesn. (enalaga): caeso sparsurus sanguine flammam V. krvavo pobitih, caesi corporum acervi Cat. kupi pobitih (trupel); occ. umoriti: qui... responderit iure caesum (Ti. Gracchum) videri Ci.

    6. (živali, žrtve) (za)klati, poklati, žrtvovati: caedit greges armentorum reliquique pecoris Ci., c. bidentes, iuvencos V., agnam H., boves O., caprum Baccho V., Silvano porcum Iuv., victimam L., victimas Ci. ep., T., deorum mentes hostiis caesis placare Ci.; od tod preg.: inter caesa et porrecta Ci. ep. (gl. porriciō); occ. živali na lovu pobi(ja)ti, ubi(ja)ti, postreliti, postreljati: (cervos) graviter rudentēs caedunt V.

    Opomba: Vulg. pf. caedērunt: It., Aug.
  • cordonner [kɔrdɔne] verbe transitif plesti, sukati vrv; robiti, rebričiti (novce)
  • délati -am nedov., роби́ти роблю́ недок., працюва́ти -цю́ю недок.
    • délati krivíco кри́вдити