Franja

Zadetki iskanja

  • prikup|en (-na, -no) einnehmend, gewinnend, liebenswert, nett, lieblich
  • prikúpen attractive; pleasing; prepossessing
  • prikúpen, prikupljív avenant, prévenant, engageant, obligeant, complaisant, agréable, sympathique
  • prikúpen (-pna -o) adj. piacevole, avvenente, vezzoso; caro, carino, simpatico, accattivante; ameno; affabile, grazioso:
    prikupno vedenje modi affabili
    prikupna dežela un paese ameno
    prikupno dekle una cara ragazza, una ragazza piacevole, una ragazza carina
  • prikúpen -pna -o prijatan, privlačan, umljat: -a melodija; -a deklica
  • prikúpen agradable, simpático, atrayente, atractivo; gracioso
  • prikúpen prid., симпати́чний прикм.
  • prikúpen -pna -o prid. draguţ, plăcut
  • affabile agg. vljuden, prijazen, ljubezniv, prikupen:
    modi affabili prijazno vedenje, prikupne navade
  • agradable prijeten, prikupen; dobrodušen, prisrčen, neprisiljen, prijazen

    agradable al gusto okusen, slasten
  • amēno agg.

    1. ljubek, prijeten, prikupen:
    paesaggio ameno ljubka pokrajina

    2. zabaven:
    un passatempo ameno zabavna igra
    letteratura amena zabavna literatura

    3. vesel, duhovit, šegav:
    tipo ameno šaljivec
  • ameno ljubek, prikupen, mičen, dražesten; zabaven

    escritor ameno leposlovec
    literatura amena leposlovje
  • attractive [ətrǽktiv] pridevnik (attractively prislov)
    privlačen; vabljiv, mamljiv, zapeljiv, očarljiv, prikupen

    attractive force natezna sila, privlačnost
    attractive prices ugodne cene
  • avvenēnte agg. lep, ljubek, prikupen
  • bellido lep, prikupen
  • blandus 3, adv. -e (blanditer: Pl., Tit. ap. Non., Prisc. ) (najbrž sor. z blaterāre, balbus, babulus; prvotno blandus = prijazno bebljajoč komu)

    1. v dobrem in slabem pomenu laskav, dobrikav, priliznjen, prikupljiv, prijazen, ljubkujoč: blandus amicus (naspr. verus) Ci., catulorum blanda propago Lucr., amator Pr., puella, puer, columba O., blandi doctores H., canibus blandis rabies venit V., blande rogare Ci., blandius petere Ci., blandissime appellare aliquem Ci., blande colendo (fructūs) Lucr. s skrbno nego, excipere aliquem hospitio blande ac benigne L., blandius moderari fidem H., blande flectere cardinem Ps.-Q. rahlo; s praep.: unum te puto minus blandum esse quam me, et, si uterque nostrum est aliquando adversus aliquem, inter nos certe numquam sumus Ci. ep.; z dat.: an blandiores in publico quam in privato, et alienis quam vestris estis? L.; z abl. instrumenti: doctā prece blandus H., non sumptuosā blandior hostiā H. manj ugajajoč, blanda precatu Stat.; z abl. limitationis: blandissimus ingenio Aur. = preveč prijaznega značaja; pesn. z gen. ali grškim acc. (glede na): blandus precum, blanda genas vocemque Stat.; pesn. z inf.: Stat., (Orphea) blandum et auritas fidibus canoris ducere quercus H. ki je z blagozvočnimi strunami prikupljivo privabljal hraste.

    2. pren. (o stvareh)
    a) laskav, prijazen, ljubkujoč, vljuden, dvorljiv: vox Enn. ap. Ci., Lucr., voces V., Plin. iun., soni, dicta, verba O., oratio, litterae Ci., laudes V., affabilis, blandus (erat Alcibiades) N. vljuden, blandis lacertis colla tenere O., blandi oculi Plin.
    b) vabljiv, dražesten, mičen, prikupen, prijeten: alea, ars, aquae, quies, soles O., gaudia, labor V., otium consuetudine in dies blandius L., voluptates blandissimae dominae Ci.; z dat.: res blanda legentibus Plin., blandae superûm mortalibus irae Stat.; subst. neutr. pl.: animus asperis blandisque pariter invictus Sen. ph.
  • caro

    A) agg.

    1. drag; prikupen, ljub:
    una cara ragazza prikupna deklica
    un caro saluto prisrčen pozdrav
    aver caro che želeti, da

    2. drag (ki veliko stane):
    un albergo troppo caro predrag hotel
    un sarto molto caro zelo drag krojač

    3. (v predikativni rabi)
    vendere, comprare, pagare, costare caro drago prodajati, kupiti, kupovati, plačati, stati
    vendere cara la pelle drago prodati kožo
    pagarla caro pren. drago kaj plačati

    B) m pl. svojci:
    i miei, i nostri cari moji, naši dragi
  • commendō -āre -āvī -ātum (cum in mandāre)

    1. izročiti (izročati), zaupati, poveriti (poverjati), v hrambo da(ja)ti komu, kam: Hyg., tibi hunc puerum pater commendavit et tradidit Ci., spem in alvo commendatam a viro continebat Ci., c. natos curae alicuius O., commendatā patribus re publicā T.; pren.: c. se alicui in clientelam et fidem Ter., nomen suum immortalitati Ci. ep. na veke proslaviti svoje ime, nomen suum aliqua re perpetuae memoriae Vell., posteritati nomen Cu., cum harum rerum decertatio consulibus commissa et commendata sit Ci., c. dis immortalibus ea Ci., aliquem monumentis (= scriptis) suis Ci., se fugae Auct. b. Afr. spustiti se v beg.

    2. occ.
    a) priporočiti (priporočati): Ter., Auct. b. Afr., Cat., Pr., Suet., commendat Apronio Verrem Ci., neque vobis satis commendata huius aetas esse potest Ci., c. alicui omnem rem et causam seque totum Ci. ep., se Caesari C.; abs.: commendandi mos Fr., commendantium litterae Fr. priporočilna pisma.
    b) priporočiti (priporočati) = prikupiti (prikupljati), priljubiti (priljubljati), odlikovati, proslaviti (proslavljati), povelič(ev)ati: O., Plin., uti te infimo ordini commendares Ci., se virtute, non genere populo Romano commendari Ci., iudicari potest nulla re una magis oratorem commendari quam verborum splendore Ci., se numeris c. et arte H., his factis abunde se posteritati Val. Max., se cultu atque ornatu Q., c. iustitiam humanitate Plin. iun., marmora commendantur coloribus Plin. iun.; v pass. z NCI: Tobias sepeliendo mortuos deum promeruisse commendatur Aug. se proslavlja. — Od tod adj. pt. pf. commendātus 3

    1. izročen, shranjen, spravljen: sacrum sacrove (v svetišču) commendatum qui clepsit rapsitque, parricida esto Tab. XII ap. Ci.

    2. priporočèn, priporočila vreden, priporočljiv: commendatum sibi aliquem habere Trebellius in Ci. ep., quae res commendatior hominum memoriae? Ci.

    3. pren. prikupen, priljubljen, mil, drag, odličen: adiectis, quae ipsum commendatiorem et inimicum invisiorem factura videbantur Val. Max., vultus commendatior Petr.
  • cōmō -ere, cōmpsī, cōmptum (iz coemō*)

    1. skupaj vzeti, zvezati: quibus (animaï natura) e rebus cum corpore compta vigeret, quove modo distracta rediret in primordia Lucr., rami vittā compti V. opleteni.

    2. occ. (lase) nab(i)rati, urediti (urejati), splesti (spletati), (po)česati: Q., erant illi compti capilli Ci., seu solvit crines … seu compsit Tib., c. caput, c. se Tib., c. comas hastā recurvā O.; pesn. z grškim acc.: compta puella comas O.; (o telesu in njegovih delih) lišpati, lepotičiti, ličiti: dum comit dumque se exornat Pl., c. corpora vulsa et fucata muliebriter Q., colla genasque Stat., comunt se et vestibus et munditiis Hier.; (orožje) (o)snažiti, (o)čistiti, (iz)likati: phaleras et lucida arma manu, cassidis iubam Stat.; (orodje) priravna(va)ti, prirediti: colus compta Plin.; (obleko) poravna(va)ti: vestes et cingula saepe manu Cl.; pesn. (o neživem) subj.: alternas comunt praetoria ripas Aus. krasijo, resultanti non comet malleus ictu saxa Sid. ne bo ugladil.

    3. pren.
    a) (o)dičiti, (o)krasiti: iam venit Augustus, nostros ut comat honores Aus., his illa (ecclesia) gemmis comitur Prud.; pesn. z grškim acc.: Cleopatra simulatum compta dolorem Lucan.
    b) govor ličiti, (z)gladiti: non quia comi expolirique non debeat (oratio) Q., linguae orationisque comendae gratiā Gell. — Od tod adj. pt. pf. cōmptus 3, adv. okrašen, ličen, všečen: praecincti recte pueri comptique H. naličeni, anima mundissima atque comptissima Aug.; (poseb. o govoru in govorniku) všečen, prikupen, ličen, uglajen, pravilen: oratio Ci., apud senatum non comptior Galbae, non longior quam apud militem sermo T., Isocrates in diverso genere dicendi nitidus et comptus Q., compte disserere de aliqua re Sen. ph., compte rem agere Gell.
  • concinnus 3, adv. -ē,

    1. pravilno spojen, umetniško dovršen, zato prikupen, ličen, lep, fin, eleganten: sat concinna est facie Pl., c. tectorium Ci., helluo Ci. eleganten, po modi oblečen, Samos H. lični, oculi Fr.

    2. occ.
    a) (o govoru, pesmi, verzu, tudi o osebi) umetniško grajen (sestavljen, dovršen), zaokrožen, skladen, umerjen, ubran, someren, primeren, okusen, všečen (po obliki): oratio, sententiae Ci., poëma facit ita concinnum, ita elegans, ut … Ci., versus paulo concinnior H., alii in eadem ieiunitate concinniores Ci. očitajo skladnejšo obliko, concinnus in brevitate respondendi N. jedrnat v odgovorih, concinne loqui Varr., sunt enim concinne distributa Ci., rogare coepit blande et concinne Ci. prav vljudno, fino.
    b) (o slikarju) prikupen, všečen (v svojem slikarskem izrazu): Nicophanes elegans et concinnus Plin.

    3.
    a) primeren, priležen, ustrezen: age, age, ut tibi maxime concinnum est Pl. kakor ti najbolj ustreza.
    b) (o osebah) vdan, ugodljiv, ljubezniv: concinnus amicis H., simul ipsa viris Venus ut concinnior esset Lucr.