Franja

oblači|ti¹ (-m) obleči kleiden (se sich); bekleiden, ankleiden

oblači|ti, oblači|ti² (-m)
vedriti in oblačiti schalten und walten, der absolute Herr sein

oblačíti² to cloud

on oblačí in vedrí (figurativno) he is in complete charge, he is absolute master; he rules the roost
oblačíti se to cloud (over, up) to become cloudy (ali clouded, overcast); to be clouding over; to become darkened (ali overspread) with clouds
oblačí se it is clouding over

oblačíti

oblači se, nebo se oblači le ciel se couvre de nuages

oblačíti -im oblačiti: tu vedri in oblači žena, nebo se oblači

oblačíti oblačim, oblači -ite, oblačil -ila i obláčiti -im
1. oblačiti: oblačiti komu suknjo
2. odijevati, odevati: oblačiti se po modi

oblačíti¹ nublar

oblačiti se nublarse, cubrirse de nubes, fig ensombrecerse
nebo se oblači el cielo se cubre de nubes

obláčiti¹ to dress; to clothe; to provide with clothes (koga someone)

obláčiti se to dress (oneself); to clothe oneself; to put on one's clothes; (nositi obleko) to wear
ona se elegantno oblači she is elegantly dressed

obláčiti habiller, vêtir, mettre (un vêtement, une robe itd. )

oblačiti se s'habiller, se vêtir
oblačiti se po meri s'habiller sur mesure

obláčiti (-im) | obléči (-em)

A) imperf., perf.

1. vestire, vestirsi, indossare, portare; infilare:
obleči plašč infilare il cappotto
obleči sodniško, odvetniško togo (postati sodnik, odvetnik) vestirsi della toga

2. (obložiti) rivestire:
oblačiti stene s tapetami rivestire le pareti di carta da parati

B) obláčiti se (-im se) | obleči se (-em se) imperf., perf. refl. vestirsi, vestire:
oblačiti se po modi vestire alla moda
obleči se v modro, v sivo vestire di blu, di grigio
oblačiti se pri najboljšem krojaču v mestu vestirsi dal miglior sarto della città
oblačiti se neokusno infagottarsi
okusno se oblačiti saper vestire

obláčiti² vestir, ponerse el vestido

oblačiti se po modi vestirse a la moda

obláčiti -im nedov., убира́ти -ра́ю недок., вдяга́ти -га́ю недок., виряджа́ти -джа́ю недок., наряджа́ти -джа́ю недок., одяга́ти -га́ю недок., надяга́ти -га́ю недок.

obláčiti -im (se) nedov. a (se) îmbrăca

oblači|ti se (-m se) pooblačiti se sich umwölken

oblačíti se (-ím se) perf. refl.

1. annuvolarsi, coprirsi di nuvole (tudi impers.)

2. ekst. rannuvolarsi, turbarsi in volto

oblačíti se -í se nedov., v 3. os., хму́ритися -риться недок.

oblačíti se *-čí se nedov. a se înnora

naprávljati -am, napravljala i napravljala
I.
1. činiti, praviti, raditi: napravljati most čez reko
2. spremati: napravljati večerjo; napravljati sok iz grozdja, drva za zimo
3. praviti: napravljati komu veselje, skrbi
4. oblačiti, odijevati (-de-): napravljati otroka
II. napravljati se
1. spremati se za polazak: napravljati se od doma
2. k dežju se napravlja
sprema se na kišu

maškaráti se -am se
1. oblačiti se za maškaru: celo popoldne so se maškarali
2. neobično, upadljivo se oblačiti

natíkati -am
1. naticati, nabadati: natikati meso na raženj
2. stavljati, metati: natikati si rokavice
3. brzo oblačiti: natikati si plašč, čevlje