nadleg|a1 [é] ženski spol (-e …) die Belästigung; die Plage (komarjev Mückenplage)
biti v nadlego lästig sein/fallen, Ungelegenheiten machen
Zadetki iskanja
- nadleg|a2 [é] ženski spol (-e …)
siva nadlega živalstvo, zoologija der Graue Fluchtvogel - nadléga trouble; bother; annoyance; molestation; vexation; inconvenience
povzročiti nadlégo, biti v nadlégo komu to be a nuisance, to cause annoyance to someone
to mi ni v nadlégo it is no inconvenience to me
če vam to ne bo v nadlégo if it is no inconvenience to you
bojim se, da vam bom v nadlégo I am afraid I shall inconvenience you (ali be in your way)
obžalujem, da vam delam tako nadlégo I am sorry to be such a nuisance (ali cause you so much inconvenience)
upam, da vam ne bom delal nadlége I hope I shall not put you to any inconvenience - nadléga importunité ženski spol , ennuis moški spol množine (causés à quelqu'un), embarras moški spol , désagréments moški spol množine , contrariétés ženski spol množine
v nadlego biti komu importuner, incommoder, ennuyer, gêner, déranger quelqu'un, causer de l'embarras (ali des ennuis, des désagréments) à quelqu'un - nadléga (-e) f disturbo, noia, fastidio, molestia, scocciatura; incomodo, seccatura:
biti komu v nadlego importunare, molestare qcn., dar fastidio a qcn. - nadléga ž
1. dosada: biti v -o, za -o; delati komu -o
dosađivati komu; nočem vam biti v -o; samo za -o je pri hiši
samo je kući na teret; že spet je tu ta nadlega
opet je tu taj dosadljivac
2. neprijatnost, teškoća: oblast jim je delala hude -e - nadléga molestia f ; importunidad f ; fastidio m
biti (pasti) komu v nadlego importunar a alg, ser una carga para alg
delati nadlego fastidiar, molestar - nadléga -e ž., моро́ка -и ж., набрида́ння -я с.
- nadléga -e ž deranj, neplăcere, inoportunitate; necaz
- afa f
1. sopara, neznosna vročina:
che afa! kako je soparno!
2. pren. toskansko nadlega:
mi fai afa nadležen si - bânta ž (madž. bánt) dial.
1. nadlegovanje, nadlega, vznemirjanje: ne zamjerite mi za -u
2. redko globa: kazniti globom koju narod zove banta - cauchemar [košmar] masculin môra, težke sanje; figuré obsedenost, muka, nadlega, strašilo
- contumēlia -ae, f (iz cum in tumēre prek adj. *contumēlis = contumāx)
1. hudo (grdo, sramotno) ravnanje s kom, mučenje: per contumeliam frumentum exprimere Ci., quibus tu iniurias plurimas contumeliasque imposuisti Ci., contumeliae, quibus vexati oppressique erant Ci., os praebere contumeliis (ad contumeliam) L. ali praebere ora contumeliis T. ali os offerre contumeliis (= colaphis) T., edere in coniuges infandas contumelias L.; poseb. oskrunitev, oskrunjevanje (po zlorabi): ibi piratarum contumelias perpessus Ci., ad libidinem et contumeliam animum accendere L., quos post transacta convivia aliae cubiculi contumeliae exspectant Sen. ph., ita ei lecti sui contumelia vectigalis est Ap.; popolno contumelia stupri: Dig.; occ. nezgoda, nadlega, neugoden položaj: naves totae factae ex robore ad quamvis vim et contumeliam perferendam C., lignum inquinare omni contumelia Ph., queri de contumeliis debilitatis suae Plin. iun.
2. pren. grdenje, psovanje, zmerjanje, razžalitev (časti), (o)sramočenje, sramota: Val. Max., Vell., Plin. iun., Iust., patior facile iniuriam, si est vacua a contumelia Pac. ap. Non., c. mea (meni prizadejana) Ci., maledictum nihil habet propositi praeter contumeliam Ci., omnibus eum contumeliis onerasti Ci., cum verborum contumeliis optimum virum lacerasset Ci., facere contumeliam (alicui) Ci., L. idr. sramoto prizade(ja)ti komu, (o)sramotiti ga, toda contumeliam facere Ci. (Philipp. III, 9, 22) = sramoto trpeti; nullam adhibuit memoriam contumeliae N. za razžalitev ni imel nobenega spomina, quae contumelia eum non fregit, sed erexit N., accipere aliquid ad (in) contumeliam Ter., Cu. imeti kaj za sramoto, vertere aliquid in contumeliam suam C. imeti kaj za osebno razžalitev, contumeliā appellare aliquem perfugam C. zmerjati koga z uskokom, imponere alicui tantam contumeliam S., addere contumeliam iniuriae Cu., ultro dicere contumelias L., dicere alicui contumeliam (contumelias) Pl., Ter., dicere contumelias in Caesarem T.; v zvezi s praep.: contumeliae causā aliquem describere Ci., aliquem honoris potius quam contumeliae causā nominatum velle Ci., contumeliae causā aliquem nominare dominum Suet. ali contumeliae causā aliquos vocare auditores Sen. rh. pitati z gospodom, s poslušalci; ad, in ali per contumeliam v sramoto, sramot(il)no: praesidium per cruciatum et ad contumeliam necare L., nisi in contumeliam ignominiamque nostram certare iuvat L., per contumeliam beneficium populi Romani alicui extorquere C., per contumeliam saepe Thurinum vocari Suet.; cum contumelia nostra omnia prius experiri velle Lentulus in Ci. ep. nam v sramoto, magna cum contumelia verborum nostros ad pugnam evocare C. z zelo sramotečimi besedami, summa cum contumelia Ci. kar najsramotneje; sine contumelia nominari Ci. ne da bi bil osramočen, ne da bi bil v sramoto postavljen, non sine verborum contumelia in aliquem saevire Suet. — Pooseb. Contumēlia -ae, f Kontumelija, Sramota: fecerunt Contumeliae fanum Ci. - dȍsada ž
1. dolg čas, dolgočasje: dosada ga ubija; s -om slušati koga
2. nadlega, sitnost: biti komu na -i - dūritia -ae, f (dūrus)
I.
1. trdost, trdota: tergi Pl., atrae pellis O., ferri, lapidis Plin., adamantina Olin.; v pl.: duritiae semirosi panis Arn. oglodan trd košček kruha.
2. occ.
a) medic. otrdelost, trdost: d. mammarum Plin., alvi Suet. zapeka; v pl.: cicatricum duritiae Plin., „parotides“ sunt duritiae Isid.
b) trpkost: vini Plin.
— II. pren.
1.
a) utrjevanje, utrjenost, trdo (strogo) življenje (= strog način življenja), vzdržnost, vztrajnost: Pl., Ca. fr., Suet., Iust., d. virilis Ci., animi duritia sicut corporis Ci., patientia et d. Ci. duševno in telesno utrjevanje, (Germani) ab parvulis labori ac duritiae student C., sic duritiae se dedisse, ut … N., a pueritia consuetam duritiam … voluptati habuisse S., duritiae et patientiae insuescere T., d. corporis et lacertorum Plin. iun., nervorum Veg.
b) trdosrčnost, trdosrčno ravnanje, ostrost, strogost, krutost, okrutnost: Pr., tua d. Pl., Ter., animi duritiam (nekje duritiem) habere Ci., patientiam duritia immanis (imitatur) Ci., duritiā ferrum ut superes adamantaque O., d. veterum T.
c) nesramnost: oris Sen. ph.
2. tiščanje, težava, nadloga, nadležnost, nadlega: imperii, caeli militiaeque, operum T., legum Suet. - embarras [ɑ̃bara] masculin zapreka, ovira; nadlega; zastoj, zmešnjava; figuré težava, zadrega, stiska
embarras d'argent denarna zadrega, stiska
embarras gastrique želodčne motnje
embarras de la langue jecljanje
embarras de paiement plačilne težkoče
embarras du choix zadrega zaradi prevelike izbire
embarras de voitures prometni zastoj na cesti
faiseur masculin d'embarras bahač, širokoustnež
le voilà dans l'embarras on je v neprijetnem položaju, v škripcih
n'avoir que l'embarras du choix ne vedeti, kako bi se odločili; imeti težko izbiro
être dans l'embarras biti v stiski
faire des embarras, de l'embarras važnega še delati; imeti ali staviti velike zahteve
mettre dans l'embarras spraviti v zadrego
susciter des embarras à quelqu'un komu težave delati ali pripraviti
tirer quelqu'un d'embarras komu iz stiske pomagati - *hantise [ɑ̃tiz] féminin obsedenost, strah, groza, fiksna ideja, nadlega; misel, spomin, ki se ga ne moremo znebiti
j'en ai la hantise groza me je tega
la hantise de la mort, du suicide, de l'examen moreča misel na smrt, samomor, izpit - importunidad ženski spol nadlega, nadlegovanje, vsiljivost; neprimernost
- importunité [-nite] féminin nadležnost, nadlega, neprijetnost; vsiljivost
- incōmodo2 m
1. sitnost, neprijetnost, nadlega, napota:
recare incomodo a qcn., essere d'incomodo a qcn. biti komu v nadlego
togliere, levare l'incomodo oditi
fare il, da terzo incomodo pren. držati svečo, svetiti parčku
2. povračilo:
quant'è il Suo incomodo? koliko dolgujem?
3. (acciacco) tegoba, nadloga