Franja

Zadetki iskanja

  • enolič|en (-na, -no) eintönig, monoton; einförmig
  • enolič|en [ê] (-na, -no) matematika eindeutig
    povratno enoličen matematika umkehrbar eindeutig
  • enolíčen monotonous, dull, drab, humdrum; uniform; commonplace; matter-of-fact; (brez sprememb) invariable, steady

    enolíčno petje monotonous drone
    enolíčno življenje a drab (ali humdrum) life
    enolíčno (prislov) monotonously
    enolíčno živeti to live a treadmill existence
  • enolíčen uniforme, monotone
  • enolíčen1 (-čna -o) adj. mat. univoco:
    enolična funkcija funzione univoca
  • enolíčen2 (-čna -o) adj. monotono; uniforme; noioso
  • enolíčen -čna -o jednoličan, jednolik: -i dnevi; -a pesem
  • enolíčen monótono; uniforme
  • enolíčen prid., одномані́тний прикм.
  • enolíčen -čna -o prid. monoton, uniform
  • ênolíčen -čna -o
    1. jednoznačan: -a računska operacija
    2. jednolik: -a pletenina
    pletivo kod kojega je lice drukčije od naličja
  • povratno enolič|en (-a, -o) matematika umkehrbar eindeutig
  • bezòbličan -čna -o, bȅzoblīčan -čna -o
    1. brezobličen: -a masa
    2. nejasen, neartikuliran: bezobličan lavež
    3. neizrazit, enoličen
  • congruō -ere -gruī (—) (prim. ruō)

    1. steči (stekati) se, sniti se, shajati se, sesta(ja)ti se: guttae in vas aquae converruntur et ibi inter se congruunt Vitr., ut vicesimo anno ad metam eandem solis, unde orsi essent, dies congruerent L., Zenon congruere iudicat stellas et radios inter se committere Sen. ph.; o osebah: arcem nata petit, quo iam manus horrida matrum congruerat Val. Fl.

    2. pren.
    a) hkrati (obenem) primeriti se, pripetiti se, zgoditi se, nastopiti (nastopati), časovno uje(ma)ti se, strinjati se, znajti se: Q., Suet., quoi tam subito tot congruerint commoda Ter. ki me je hkrati doletelo toliko …; brezos.: forte congruerat, ut Clodii Macri et Fontei Capitonis caedes nuntiarentur T. se je bilo obenem znašlo; večinoma s praep.: tempus … ad id ipsum congruere L.; (Siculi ceterique Graeci) suos dies mensesque congruere volunt cum solis lunaeque ratione Ci.
    b) po bistvu skladati se, strinjati se, ujemati se, zlagati se, prikladen (primeren) biti: Ter., Q., Plin. iun., sensus nostri ut in pace semper, sic etiam in bello congruebant Ci., de re una solum dissident, de ceteris mirifice congruunt Ci., congruere artes honestas T.; s praep.: pars legis, quae cum iudicio senatus congruebat Ci., cum virtute c. semper Ci., si aliquem nacti sumus, cuius cum moribus et natura congruamus Ci., cum … dicta cum factis congruerent L.; illi inter se congruunt concorditer Pl., ut re nos inter nos congruere sentiant Ter., nulla parte corporis inter se non congruenti Varr., in quo scelere … multae causae … inter se congruere videntur Ci., quod sermo inter omnes congruebat L., initia inter se et exitus congruant Sen. ph.; omnium in unum congruerunt sententiae L. so vsa na eno merila, Bruttii congruentes in eum morem L. ki se ujemajo v tem običaju; z dat.: non omni causae nec auditori neque personae neque tempori congruere orationis unum genus Ci. ne pristoji, animi corporis doloribus congruentes Ci. sočutne, oratio ita scripta, ut deorum videretur congruere sententiae N., ubi responsa haruspicum … tacitae religioni congruerunt L., cuius abditis adhuc vitiis per avaritiam … mire congruebat T.; brezos.: Canidius timidius decessit quam professioni ei … congruebat Vell. — Od tod adj. pt. pr. congruēns -entis, adv. congruenter,

    1. ujemajoč se s čim, s kom, prikladen, primeren: oratio verbis discrepans, sententiis congruens Ci., haec duo pro congruentibus sumere tam vehementer repugnantia Ci., saturas motu congruenti peragebant L., ad aliquid apte congruenterque dicere Ci., congruenter numeros dividere Lact.; s praep.: congruens cum ea disciplina, quam colebat Ci., cum illis re congruentes, genere docendi differentes Ci.; ex prodigiis congruens ars Acc. fr.; z dat.: orationĭ vita admodum congruens Ci., actiones virtutibus congruentes Ci., mors minime congruens vitae Suet., quid congruentius deo? Lact., congruenter naturae convenienterque vivere Ci.; congruens est (videtur) z inf. primerno je (se zdi), umestno je (se zdi): congruens crediderim recensere videtur primordia eius (urbis) aperire T.; v istem pomenu tudi z ACI: Plin. iun. ali z ut: Gell., Ulp. (Dig.); tako tudi congruentius videtur z inf.: Cod. I. in congruentissimum est z ACI: Tert. Subst. congruentia -ium, n kar se ujema, ujemajoče se stvari: congruentia ad consulem referre L.; z dat.: congruentia his disserere T. Adv. v komp. congruentius: Fr., Min., v superl. congruentissimē: Eccl.

    2. sam s seboj ujemajoč se, skladen, soglasen, someren, enoličen: is concentus ex dissimillimarum vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens Ci., congruens (soglasno) clamor a Romanis, … dissonae illis voces L., vox congruentissima Ap., exta laeta et congruentia T.; o osebi: ceteris membris usque ad imos pedes aequalis et c. Suet. somerne in skladne rasti.
  • ding-dong2 [díŋdɔ́ŋ] pridevnik
    enoličen; ritmičen; oglušujoč

    a ding-dong race neodločena tekma
  • drab2 [dræb]

    1. pridevnik
    rjavosiv, umazane barve; enoličen, dolgočasen; mračen

    2. samostalnik
    rjavosiva barva
  • einerlei isti, iste vrste; Essen: enoličen; (gleichgültig) vseeno
  • einförmig enoličen, figurativ monoton
  • eintönig enoličen, monoton
  • even2 [í:vən] pridevnik (evenly prislov)
    ploščat, raven, gladek; enak, paren; pravičen; pravilen; ritmičen; enoličen, monoton; paralelen

    to come (ali be, get) even with vrniti komu milo za drago, obračunati s kom
    to part even hands enako si razdeliti, poravnati se
    of even date istega datuma
    to meet on even ground imeti enako upanje na uspeh
    to make even with the ground zravnati z zemljo
    on even terms sporazumno
    even number sodo število
    to go even with ravnati se po
    navtika on an even keel enakomerno obtežen