Franja

Zadetki iskanja

  • díra ž dial. pot, koder gre vojska
  • dȉra ž, díra ž
    1. zastar. luknja: dira na haljini
    2. dial. razpoklinica, luknjica: u maka čaura puca dirama kroz koje semenke ispadaju
    3. dial. krpa, cunja (slabo oblačilo): baci tu -u
  • díra ž kola sa ravnom plohom na koji se tovari teret: pohištvo so prepeljali na -i
  • діра́ -и́ ж., lúknja -e ž.
  • díra | déra (-e) f carro piatto
  • float2 [flout] samostalnik
    splav; plavač (predmet); krožna mreža; ribji mehur; tovorni voz (brez ograje), dira; plitev čoln; vrsta nizkega vozička
    množina odrske luči, rampa; ometača; lopata na mlinskem kolesu
  • lúknja -e ž., діра́ -и́ ж., лу́нка ж., нора́ -и́ ж., пробо́їна ж.
  • skálnik m zool. Dira megaera
  • altri pron. invar.

    1. kdo drug:
    altri dirà kdo drug bi dejal
    non altri che nihče (drug) razen, samo
    non c'è altri che lui che possa farcela nikomur razen njemu ne bo uspelo, samo njemu bo uspelo

    2. (ne)kdo:
    non vorrei che altri mi fraintendesse ne bi hotel, da bi me kdo napak razumel
    taluno, qualcuno... altri ta... oni:
    taluno dice una cosa, altri un'altra ta pravi nekaj, oni nekaj drugega
  • bodóčnost porvenir m , futuro m

    v najbližji, neposredni (daljni) bodočnosti en un futuro próximo (lejano)
    negotova bodočnost porvenir incierto
    imeti pred seboj sijajno bodočnost tener ante sí un brillante porvenir
    načrti za bodočnost planes m pl para el futuro
    napovedovati, prerokovati bodočnost predecir el futuro
    to bo povedala (pokazala) bodočnost eso el tiempo lo dirá
  • bôžji de Dios; divino

    ves božji dan todo el santo día
    z božjo pomačjo con la ayuda de Dios
    po božji milosti por la gracia de Dios
    v božjem imenu en nombre de Dios
    za božjo vojo! ¡por (amor de) Dios!
    božja beseda el Verbo divino
    božji dar don m dívino
    božje čaščenje culto m divino
    hiša božja iglesia f; templo m
    božja njiva (pokopališče) cementerio m
    služba božja culto m (ali oficio m) divino
    šiba božja azote m de Dios
    to je v božjih rokah Dios dírá
  • būcina -ae, f (ali iz *bovicina: bōs in canere, torej pastirski rog, ali sor. z gr. βύκτης tuleč in lat. bucca) polžasto zavito trobilo iz pločevine ali medi, podobno našemu lovskemu rogu,

    1. pastirski rog, poseb. svinjskih in govejih pastirjev: Pr., Col., ad bucinam inflatam convenire Varr., buccina signum dira dedit V.

    2. (vojaško) bojni rog, troblja, trobenta, s katero se je iz poveljnikovega šotora dajalo glavno znamenje za napad ali odhod; to znamenje je pešakom razglašala tuba, konjenikom pa lituus: bello dat signum rauca cruentum bucina V., signum e tabernaculo regis bucinā dabatur Cu.; z bojnim rogom so dajali tudi znamenje za izmenjavanje nočne straže, ki je bila razdeljena na štiri izmene: secundae vigiliae bucinā signum datum L., iam quarta canit bucina lucem Pr., te (iurisconsultum) gallorum, illum (imperatorem) bucinarum cantus exsuscitat Ci., mediam somni cum bucina noctem divideret Sil.; met. znamenje z bojnim rogom: ut ad tertiam bucinam (= vigiliam) praesto essent L.; s takim znamenjem so naznanjali tudi konec glavnega obeda (proti večeru): convivium bucinā dimitti T.

    3. (v javnem in državljanskem življenju) troblja,
    a) s katero so sklicevali ali razpuščali kako množico, v starejši dobi narodne zbore: signum, quod erat notum vicinitati, bucinā datur: homines ex agris concurrunt Ci., bucina cogebat priscos ad verba Quirites Pr.
    b) za naznanjanje štirih obdobij, na katera je bil razdeljen državljanski dan: nondum in noctem vergente die tertia misit bucina signum Sen. tr.

    4. znamenilo v urnem kolesju: Vitr.

    5. pren.: quam foedae bucina famae Iuv. troblja = raztrobljenje, raznašanje.

    6. pren. vrtalkasto zavita školjka, na katero trobi Triton = Tritonov rog: cava bucina sumitur illi (sc. Tritoni) O.
  • cicūta -ae, f

    1. (velika) trobelika, lajnež, strupena rastl.; njeno seme in listje so starodavniki uporabljali za hladilni obkladek proti vročici, njen sok, ki v večji količini povzroči smrt, pa, zmešan z medom, za zastrupljanje: Lucr., O., Plin. idr., quae poterunt umquam satis expurgare cicutae H. (kot hladilo „pesniške vročice“), cicutis alium nocentius H., mala tollet anum vitiato melle cicuta H., sorbitio tollit quem dira cicutae Pers. = Sokrata, ko je izpil čašo trobelikovca.

    2. steblo trobelike, ki so ga uporabljali za piščali: Lact., cavas inflare cicutas Lucr., est mihi disparibus septem compacta cicutis fistula V.; met. iz trobelikinega stebla narejena piščal: hac te nos fragili donabimus ante cicuta V. — Kot nom. propr. Cicūta, -ae, m Kikuta, govoreče ime oderuha: H.
  • contāgium -iī, n (contingere), pesn. in poklas. beseda za klas. contāgiō; ker contāgiō ni uporabna beseda za daktilski metrum, so si najprej daktilski pesniki uvedli heteroclitum pl. contāgia -ōrum, n, od tod pa poklas. pisci še sg. contāgium (prim.: contagionem esse dicendum, non contagium P. F.)

    1. vplivajoč dotik, dotikanje, vpliv, vplivanje: Gell., corporis atque animai mutua vitalis discunt contagia motus Lucr., contagium nimii umoris Plin., feminei generis contagia Mart.

    2. occ. kužno (skrunilno) dotikanje, kužen (skrunilen) dotik, okuže(va)nje, nalezenje: nec mala vicini pecoris contagia laedent V., priusquam dira per incautum serpant contagia vulgus V. preden se razpase … kuga, nulla nocent pecori contagia H., contagia morbi Lucr., Sil. ali contagium morbi Cu. nalezljiva bolezen, contagium pestilentiae Plin. ali funestae pestis Cod. Th., agere contagia late O., contagium foedum carnificis Plin. iun.

    3. pren. okuže(va)nje nravi = poguben (kvaren, zli) vpliv, slab (kvaren) zgled: aegrae contagia mentis O., contagia scelerum Lucr., cum tu inter scabiem tantam et contagia lucri (= inter scabiem contagiosam lucri) nil parvum sapias H. obdan s kužno, na daleč razširjeno gobavostjo dobičkaželjnosti.
  • contendō -ere -tendī -tentum

    I.

    1. trans. spe(nja)ti; le pren. vzporediti (vzporejati), primerjati: leges Ci., si … causas ipsas, quae inter se confligunt, contendere velimus Ci., c. vetera et praesentia T., suam quaeque (femina) nobilitatem, formam, … contendere T. je postavila v primero; večinoma s cum: vitam suam Atticam cum istac rusticana Caecil. fr., quidquid tu contra dixeris, id cum defensione nostra contendito; ita facillime causa Sex. Roscii cum tua conferetur Ci., annales nostros cum scriptura eorum contendere, qui … T.; redk. z ad: ut vim contendas tuam ad maiestatem viri Acc. ap. Non.; pesn. z dat. (čemu, komu): Sidonio ostro Aquinatem fucum H., me Frontoni Aus.; v posameznih primerih je primerjani predmet le naznačen: age nunc contende alterum genus philotheoron Varr. ap. Non., ali pa si ga je treba predstavljati: c. anulum Pl. ap. Non.

    2. intr. sprijeti se s kom = meriti se, kosati se, poganjati se, tekmovati, boriti se, bojevati se s kom: turpe contendere erat, sed cedere visum turpius O., non tam turpe fuit vinci, quam contendisse decorum est O., pinxit et Antigonen ausam contendere quondam cum magni consorte Iovis O.; (o boju z orožjem): armis cum aliquo, contra populum Romanum armis, parvulis proeliis cum nostris, cum Sequanis bello, summis copiis cum aliquo C., nostri imperatores cum illo rege contenderunt C., ita se a maioribus didicisse, ut magis virtute quam dolo contenderent C., proelio equestri inter duas acies contendebatur C. bil se je … boj med …, c. cum victore C., H., Plin. iun., cum barbaro N., inimicā mente N., cum magnis legionibus parvā manu S., proelio uno cum Latino Volscoque L., contra Paridem V., contra saevum monstrum Cat., contra alicuius copias Auct. b. Afr., pro vitulis contra leones Ci. (o bikih), caeco Marte V., de regno aequo Marte Cu., adversus vires hostium, non adversus calamitates Iust.; (o tekmovalnih bojih): contendunt ludo et fulvā luctantur harenā V., c. cursu V., O. ali pedibus cum aliquo O. teči, v teku tekmovati, inter coaequales aut equo aut cursu aut viribus Iust. kosati se (tekmovati) z vrstniki ali v dirki ali v teku ali v merjenju moči, quoad stans complecti posset atque contendere N. v rokoborbi meriti se; pren.
    a) (o politični tekmi): c. cum aliquo de principatu, cum Agesilao de honore regni N., de potentatu inter se multos annos C., de locis C. tekmujoč poganjati se za odlična mesta (častne službe), gratiā cum libenter pro homine …, tum acriter contra factionem et potentiam paucorum Hirt. boriti se.
    b) (o besednem boju) prerekati se, spreti se, prepirati se, pričkati se, sporeči se, pregovarjati se: fictis verbis O., cum Libone de mittendis legatis C., non contendam ego adversus te (s teboj) Antonius in Ci. ep.; z notranjim obj.: nec cum Appio, … quod contenderent, fuit L. o čemer bi se mogli prerekati; poseb. pred sodiščem boriti se, pregovarjati se, pravdati se: c. inimicissime atque infestissime Ci., si contra verbis et litteris et, ut dici solet, summo iure contenditur Ci., cum aliquo c. iurgio, interdicto Ci., sacramento c. cum aliquo Ci., Val. Max. (gl. sacrāmentum), c. de bonis alicuius, cum improbissimis heredibus de paternis bonis apud centumviros Val. Max., translatio non habet quaestionem, de qua contendit orator, sed propter quam contendit Q., de his lite contenditur Q.; z notranjim obj.: tamenne vereris, ut possis haec contra Hortensium contendere? Ci. tudi v tem meriti se s Hortenzijem.
    c) pri dražbi tekmovati = drug drugega prehite(va)ti, nabijati si (ceno), dražíti: is liceri non destitit; illi, quoad videbatur ferri aliquo modo posse, contenderunt Ci.
    č) (o vsakem drugem tekmovanju z duševnimi ali telesnimi močmi) tekmovati s čim, meriti se s čim, boriti se s čim, proti čemu, zoper kaj, upirati se čemu: patĕre igitur rationem meam cum tua ratione contendere Ci., quis enim erat, qui non videret humanitatem cum dignitate … contendere? Ci., in hac causa improbitas et gratia cum inopia et veritate contendit Ci., c. contra vim gravitatemque morbi Ci., neque inter se contendant viribus (animae) Lucr.; z notranjim obj.: sic … est faciendum, ut contra universam naturam nihil contendamus Ci. da se v nobeni stvari ne upiramo … naravi; pesn. z dat. meriti se, tekmovati s kom: quid enim contendat hirundo cycnis …? Lucr., primo contendis Homero Pr., seu tibi Pindaricis animus contendere plectris sive … Stat., c. Latio Cl.; brez dat.: haec memini, et victum frustra contendere Thyrsim V.

    II.

    1. napenjajoč skrčiti (skrčevati), nape(nja)ti, naleči (nalegati) npr. lok, mišnico, nategniti, zategniti, raztegniti (raztegovati): muscipula contenta Luc. ap. Non., c. arcum V., contentus arcus O., c. vincla V., tormenta telorum contenta atque adducta vehementer Ci., navim contendens funibus C. k sebi vlekoč, sua perpetuo c. ilia risu O., membra in diversa (na razne strani) Cels.; pesn. (enalaga) puščice, kopja s česa napetega nameriti (namerjati), uperiti (uperjati), pognati (poganjati), spustiti (spuščati), (za)degati: arcu contenta parato tela tenens (= arcu contento parata tela) V. držeč na napetem loku za strel pripravljeno puščico, nervo equino contendere telum (= contento nervo equino emittere telum) V., sagittas c. nervo Sil.; podobno: aërias telum contendere in auras V., non ut tela tamen, non ut contenderet arcum V., contenta tela Lucan.; celo: inde Mago (dat.) procul infensam contenderat hastam V. je bil na Maga zadegal … kopje; occ.
    a) (strune) ub(i)rati: in fidibus pluribus, si nulla earum ita contenta nervis sit, ut … Ci.
    b) most razpeti = mostiti: Hellesponto pontem contendit in alto Enn. ap. Varr. most je razpel čez … Helespont.

    2. pren. nape(nja)ti, napreti (napirati): onus dignum, in quo omnes nervos contenderem Ci., c. summas vires de palma (za nagrado zmage) Lucr. (o konju), c. se Lucr. (o očeh), quo se contendit dira lubido Lucr., c. animum tales in curas O.; s finalnim stavkom: contendit omnes nervos Chrysippus, ut persuadeat Ci., omnes tuos nervos in eo contendas, ne quid mihi … temporis prorogetur Ci. ep.; pren.: ad hunc alii cursum contendere iussi V. ravnati se po njegovem zgledu, mens contenta exsiliis (dat.) O. ves v mislih na pregnanstvo.

    III. intr.

    1. nape(nja)ti se, nape(nja)ti vse moči (žile), napreti (napirati) moči, ubadati se, truditi se, prizadevati si: c. lateribus aut clamore Ci., voce Cels., multis funibus C., vi C. silo uporabljati, s silo pomagati si, s silo doseči kaj; z inf.: iter a Vibone Brundisium terrā petere contendi Ci., Bibracte ire contendit, fugā salutem petere contendunt C., quae proxima litora, cursu contendunt petere V., dum ad cacumen pervenire contendis Cu.; s finalnim stavkom: quantum potero, voce contendam, ut populus hoc Romanus exaudiat Ci., contendere debet quam maxime possit, ut vincat Ci., remis contendit, ut eam partem insulae caperet C. vesla na vso moč, da bi …; occ.
    a) z notranjim obj.: rectā plateā cursum huc c. suom Pl., nocte unā tantum itineris c. Ci. toliko poti opraviti.
    b) z označeno smerjo = z naporom, na vso moč kam hiteti, hitro kam priti (dospeti) hoteti, hitro kam odriniti, kam odhiteti: inde ad Amanum Ci. ep., Lacedaemonem N., per ea loca N. z naporom marširati, quo contenderat, pervenit N., c. ad hostes, ad hostium castra, ad Rhenum finesque Germanorum, ad occupandum Vesontionem, in Italiam maximis itineribus, huc magno cursu, domum C., equo admisso Teanum Val. Max., per Armeniam in hostes Aur.; pren.: si potuissemus, quo contendimus, pervenire Ci., c. ad summam laudem gloriamque, ad ea rectis studiis Ci. ali ad victoriam Auct. b. Hisp. prizadevati si za, poganjati se za …, ad salutem C. rešiti se poskušati.

    2. pren.
    a) truditi se, prizadevati si, poganjati se za kaj, težiti, stremeti za čim, doseči kaj hoteti; abs.: c. dolis et fallaciis S. zvijačno in zahrbtno ravnati, illos quidem contendere, eniti, hos quiescere, remitti Plin. iun.; z notranjim obj. (acc. neutr. pron.): eadem c. in tribunatu Ci. za isto se poganjati, tantum c. in re publica, quantum probare civibus tuis possis Ci., (Caesar) id (za to) sibi contendendum … existimabat C.; za koga? s pro: contendebat gratiā pro illo homine Hirt.; z inf.: omnibus precibus petere contendit, ut … C.; večinoma s finalnim stavkom: ob eam causam contendi, ut plura dicerem Ci., contendebat, ne a rebus gestis eius decederet Iust.
    b) occ. α) silno (na vse pretege, na vso moč, živo) zahtevati, tiščati v koga, pritiskati na koga, siliti v kaj, ne odstopati od česa; abs.: a quo facile, si contenderis, impetrare possis, ut … Q. Ci., unum instare de indutiis vehementissimeque contendere C., cum … illi pertinaciter contenderent Suet.; z obj. v acc.: honores Varr. fr., neque ego nunc hoc contendo Ci. ep.; v pass.: hic magistratus a populo … contenditur Ci.; poleg obj. z a(b): nihil ab ipso invito c. Ci., hoc a te ita contendo, ut in eo fortunas meas positas putem Ci. ep. to zahtevam od tebe tako resno zato, ker menim, da …; z de: c. a magistris e proferendo die Ci. ep.; večinoma s finalnim stavkom: contendit a Pythio, ut venderet Ci. je pritiskal na Pitija, da bi prodal, (Aedui) contendunt, ut ipsis summa imperii tradatur C., Caesar … a militibus contendit, ne … negotii gerendi facultatem dimitterent C., se id contendere, ne ea enuntiarentur C.; redk. z inf.: neque ego nunc hoc contendo, … mutare animum Ci. ep. ali z ACI: qui a Caesare dimittendos (esse) exercitus contendebant Vell. β) (stanovitno, neomajno) trditi, zatrjevati, zagotavljati; z ACI: Vell., Q., Plin. iun., contendere et dicere solebat eum esse beatum Ci., apud eos (ephoros) contendit falsa iis esse delata N., contendentibus numquam eam urbem fuisse ex Triphylia L., contendat laqueo collum (me) pressisse paternum H., cornua, quae contendere possis facta (esse) manu O.; s predhodno determinacijo: hoc contendo, me tibi ipsi adversario … rationem … redditurum Ci., illud alterum pro me maioribusque meis contendere ausim, nihil nos … scientes fecisse L.; abs. (kot vrinek): ut Asclepiades contendit Cels. — Od tod adj. pt. pf. contentus 3, adv.

    1. napet, nategnjen, tog: qui iam contento, iam laxo fune laborat H., contento poplite miror proelia rubrica picta H. z napetim podkolenjem = stoječ na prstih.

    2. pren.
    a) napet: onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt Ci., contentā voce atrociter dicere et summissā leniter Ci.; contentissimā voce clamitans Ap., (boves) contentā cervice trahunt stridentia plaustra V., oculorum acies contenta Lucr., contentis oculis persequi aliquem Suet. z uprtimi očmi, quo (plaga) est missa contentius Ci., contentissime clamitare Ap.
    b) duševno napet, vnet, goreč, prizadeven, zavzet: ad tribunatum contento studio cursuque veniamus Ci., contente pro se dicere Ci., in ea ratione fuit contenta magis mens Lucr., feritate contentior Amm., comoedias curiose atque contente lectitare Gell., ornamentis isdem uti fere licebit alias contentius, alias summissius Ci.
  • creātrīx -īcis, f (creātor) stvarnica, mati, začetnica: Eccl., natura creatrix rerum Lucr., cr. diva (= Venus) V., patria o mea creatrix! Cat., belli cr. manus Chalybum Val. Fl., dira cr. bellorum tellus Sil., Olympias Alexandri Magni cr. Aur.
  • decir* reči, dejati; praviti, povedati; izjaviti; trditi; imenovati

    decir Ia buena ventura vedeževati
    decir entre (para) sí pri sebi (tiho) reči
    decir misa brati mašo
    el qué dirán strah pred govoricami
    no decir una cosa por otra povedati resnico
    por decirlo así, digámoslo tako rekoč; tako nekako
    no sé que me diga ne vem, kaj naj k temu rečem
    como quien no dice nada meni nič, tebi nič; brez nadaljnjega
    ¡no digo nada! (ironično) seveda, naravno!
    decir (de) nones zanikati, (za)tajiti; odbiti
    tener a. que decir imeti kaj očitati
    decir a voces (a gritos) glasno zavpiti
    decir bien dobro (primerno) govoriti; pristojati
    dar que decir a la gente dati povod za govorice
    decir por decir metati bob ob steno
    por mejor decir bolje rečeno, točneje povedano
    es decir, es a decir namreč
    ¿es decir que no vienes? torej ne prideš?
    sé decir que toliko lahko rečem, da ...
    ni que decir tiene que samo po sebi umevno je, da ...; naravno, da ...
    ¡y decir que es pobre! in če č!ovek pomisli, da je reven!
    ¡digo! tako vsaj jaz mislim; mislim da! neverjetno!
    ¡diga! halo! (telef. klic)
    ¡Vd. dirá! kot želite! seveda!
    como si dijéramos tako rekoč; tako nekako
    decirse imenovati se
    dijérase tako rekoč
    diciendo y haciendo rečeno storjeno
    más de lo que puede decirse neizrekljivo veliko
  • dēfīgō -ere -fīxī -fīxum

    1. zabi(ja)ti, zatolči, zariniti (zarivati), vsaditi (vsajati), vtakniti (vtikati), zapičiti (zapikovati): crucem in foro, in comitiis, in rostris Ci., tigna, trabes C., ad (ob) … tectum tragulas C., sub aqua defixae sudes C., defigunt tellure (po drugih telluri) hastas V., stant terrā defixae hastae L., defixis pilis stant L., d. duas virgas … in terram Varr., aliquem in terram colaphis Pl., decurionem … ad equum Auct. b. Afr., cuneos inter saxa Cu.; pesn. z dat.: penitus terrae (v zemljo) defigitur arbos V.; occ.
    a) (kako orožje) zabosti, kam poriniti, kam zasaditi: sicam in consulis corpore d. Ci., verutum in balteo C., cultrum in corde L.; s samim abl.: alicui gladium superne iugulo L., ensem iugulo alicuius O., vertice nudo spicula O.; pren.: ingenuo culpam defigere ludo Pers., morsus in aurem Plin.
    b) (kako kirurško orodje) zasaditi, vstaviti: cucurbitulas sine ferro, cucurbitulas in inguinibus Cels.

    2. pren.
    a) (oči, obraz, misli idr.) upreti (upirati) v kaj, obrniti (obračati) na kaj: defixis oculis H. s strmim pogledom, defixit oculos T. strmo je gledala predse. Kje? oziroma kam? d. in vultu regis oculos Cu., omnes vigilias, curas, cogitationes in rei publicae salute Ci., in eo (na to) mentem orationemque Ci., animo et oculis in terra defixis Val. Max., totus animus in hac una contemplatione defixus est Plin. iun.; defixa obtutu ora V.; in alicuius possessiones … oculos d. Ci., stare oculis in terram defixis Q., illi … in terram ora defixerunt Cu., quousque humi defixa tua mens erit? Ci.; pesn. z dat.: Libyae defixit lumina regnis V.; enalaga: in cogitatione defixum esse Ci. v globoke misli zatopljen biti, ves zamišljen biti, Aeneas maesto defixus lumina vultu ingreditur V. z žalostnim obrazom strmo predse gledajoč.
    b) (tako rekoč) na mesto pribiti, pritrditi, prikovati; od tod α) s stvarnim obj. = kaj ukoreniniti, v pass. ukoreniniti se, ukoreninjen biti, (trdno) držati se česa: virtus est una altissimis radicibus defixa Ci., non vaganti oratione, sed defixa in una re publica Ci., tantum a vobis petimus, ut salutem temporum praesentium … in hoc uno iudicio … esse … defixam putetis Ci.; occ. (v srce) vtisniti, (v glavo) vbiti, (v glavo) vtepsti: ea sententia, quam populi sermo in animis vestris … defixerat Ci., his … locis in mente et cogitatione defixis Ci., quam (urbanam audaciam) ille praesens in mentibus vestris oculisque defixit Ci. β) z osebnim obj. koga nepremičnega narediti = povzročiti, da kdo strmeč obstoji (kakor v zemljo vkopan stoji, ostrmi): stupor omnes defixit L. vsi so osupli ostrmeli, defixerat pavor cum admiratione Gallos L. od strahu in občudovanja so Galci ostrmeli, novissimae res et extremo metu corpora defixere aciem (vojsko) in his vestigiis T. so zadržala; pogosto pt. pf. dēfīxus 3 (od strmenja, strahu, čudenja) kakor v zemljo vkopan, odrevenel, osupel, otrpel, trd: Galli … pavore defixi primum stetere L., cum silentio defixi stetissent L. otrpli molče, dum stupet obtutuque defixus haeret in uno V., defixus vacua in ora Pr., cum (eum) defixum videret Sen. ph., per silentium defixus, miles quasi ob metum defixus T., sedeo defixus, ceteri defixi et attoniti Plin. iun., stetere diu mutua admiratione defixi Fl.
    c) obr. kaj trdno določiti, razglasiti (označiti) za nespremenljivo: quae augur iniusta, nefasta, vitiosa, dira defixerit, irrita infectaque sunto Formula vetus ap. Ci.
    č) čarodejsko trdno začarati, zakleti (zaklinjati): sagave Poeniceā defixit nomina cerā et medium tenuis in iecur egit acus? O. (pri čaranju so namreč podobo ali ime v vosku prebadali z iglo), regis Iolciacis animum d. votis Ps.-V. (Ciris), caput dira imprecatione Sen. ph., defigi diris precationibus Plin., devotus defixusque Ap. h.
  • dētēstātiō1 -ōnis, f (dētēstārī)

    1. obr. preklinjanje, prekletev, zakletje: Sen. ph., Gell., dira H., primoribus … ea detestatione obstrictis L.

    2. pren. odvračanje (kazni), pokora: scelerum Ci., Plin.

    3. jur.
    a) d. sacrorum slovesna odpoved rodbini = izstop iz rodu: Gell.
    b) naznanjanje ob pozivanju prič (pred pričami): Gell.
  • Dios, dios moški spol bog, stvarnik, božanstvo, božja podoba

    (dios) malik
    Dios delante, Dios mediante z božjo pomočjo
    hablar con Dios moliti
    a la buena de Dios odkritosrčno; na slepo
    como dios popoln, dovršen
    la injusticia clama a dios krivica vpije do neba
    dar por dios vbogajme dati
    dios dirá to je v božjih rokah
    sin encomendarse a dios ni al diablo brez premisleka, smelo; meni nič tebi nič
    llueve de dios močno dežuje
    pedir (ir) por dios beračiti
    lo sabe todo dios vsak to ve
    dios le tiene de su mano bog mu pomagaj
    ¡dios nos libre! bog nam pomagaj! bog varuj!
    ¡a dios! zbogom!
    ¡a dios, y veámonos! skoraj na svidenje!
    ¡ay dios! moj bog!
    ¡quiera dios! bog daj!
    ¡vaya con dios! zbogom! bog daj! nehajte s tem! še v sanjah ne!