Franja

Zadetki iskanja

  • brezbriž|en (-na, -no) gleichgültig; (nepazljiv) nachlässig; (apatičen) teilnahmslos, (top) stumpf; (brezskrben) sorgenlos
  • brezbrížen careless; negligent; indifferent (za to); listless; reckless; nonchalant, apathetic; unconcerned

    brezbrížen do unconcerned (with), indifferent (to)
    brezbrížen za nevarnost reckless; foolhardy; daredevil; disregarding danger
  • brezbrížen indifférent, sans intérêt, négligent; sans souci, insouciant
  • brezbrížen (-žna -o) adj.

    1. indifferente; incurante:
    brezbrižen do dogajanja, za okolico indifferente a tutto ciò che accade, indifferente all'ambiente

    2. spensierato; senza preoccupazioni, tranquillo
  • brezbrížen -žna -o
    1. bezbrižan: brezbrižen postopač
    2. ravnodušan: brezbrižen do vsega dogajanja
  • brezbrížen indiferente (do a, con) ; apático
  • brezbrížen prid., байду́жий прикм., недба́лий прикм., незаціка́влений прикм., неоха́йний прикм.
  • brezbrížen -žna -o prid. indiferent, nepăsător, nonşalant
  • abotagarse [g/gu] oteči, zateči; figurativno nevažen; brezbrižen; bedast postati
  • accidioso agg. len, nedejaven, brezbrižen, indolenten
  • apathetic [æpəɵétik] pridevnik (apathetically prislov) (towards do)
    brezbrižen, otopel, ravnodušen, brezdušen, apatičen
  • apathique [-tik] adjectif otopel, brezbrižen, ravnodušen, brez poleta, nedelaven, apatičen
  • apático brezčuten, brezbrižen, otopel, apatičen
  • bèstūžan -žna -o brezbrižen: -i ljudi
  • bèzbrižan -žna -o
    1. brezbrižen
    2. brezskrben
  • cool1 [ku:l] pridevnik (coolly prislov)
    hladen, svež; miren, hladnokrven; brezbrižen, neprijazen; predrzen, nesramen
    pogovorno okrogel (znesek); nejasen (sled divjačine)

    as cool as cucumber hladnokrven, zbran, miren
    cool chamber hladilnica
    to lose a cool hundred zgubiti cel stotak
    ameriško cool egg hladnokrvnež
    cool cheek predrznost; predrznež, -nica
    a cool hand (ali customer, fish) nesramnež, -nica, predrznež, -nica
  • détaché, e [detaše] adjectif odtrgan, odvezan, ločen; militaire detaširan, dodeljen; figuré brezbrižen, indiferenten, ne se zanimajoč za

    pièces féminin pluriel détachées posamezni, rezervni deli
    regard masculin détaché indiferenten, hladen pogled
    fonctionnaire masculin détaché uradnik, ki je dodeljen drugam na delo
    feuilleter le livre d'un air détaché ravnodušno, brezbrižno listati po knjigi
  • devil-may-care [dévlmeikɛ́ə] pridevnik
    lahkomiseln, brezskrben, brezbrižen; drzen
  • dissolvō -ere -solvī -solūtum

    1. narazen spraviti (spravljati), kar je bilo zvezano (spojeno), razvez(ov)ati, odvez(ov)ati, razstaviti (razstavljati): scopas (gl. scōpae) Ci., clipeum Ci., arborum radices Varr., contextum, nodos omnes Lucr., animam Lucr. umreti, pontem N. podreti, navigium Ci. ep., navem Ph., stamnina Tib., monumenta Sen. tr. ali ilia risu Petr. razgnati, pinūs lamnā Val. Fl. razpiliti = razžagati, simulacrum Iovis Suet. s podstavka sneti, dissolutis membris insistere non potuit T. ker je imela ude spahnjene; pesn. z vokalnim u: (puppes) né temere ín mediís dissoluántur aquís O. da ne razpadejo; occ.
    a) razstaviti = raztopiti (raztapljati), topiti: nubes, nubila solis calore, aes Lucr., resinam oleo Plin., fel aquā dissolutum Plin., stomachum d. Plin. povzročiti drisko.
    b) kaj hudega pregnati, razbliniti: inflationes, dolorem capitis Plin.; pren.
    a) ret. (periode, sestavke, verze idr.) razvez(ov)ati, razstaviti (razstavljati), brez zveze pustiti (puščati): orationem Ci., bene structum collocationem permutatione verborum Ci., versum H., argumenta Q.
    b) (kako vprašanje, problem idr.) (raz)rešiti: captiosas interrogationes Ci., non poterit ratio dissolvere causam, cur … Lucr.

    2. pren.
    a) oprostiti, rešiti (opravkov, sitnosti): dissolvi me Ter., dissolve me Pl. odpravi me = povej mi, dissolvere pro sua parte (sc. se) Ci. pobotati (spraviti) se.
    b) odpraviti (odpravljati), razveljaviti (razveljavljati), ukiniti (ukinjati), uničiti (uničevati), ugonobiti (ugonabljati): d. iura, iudicia, acta Caesaris, interdictum Ci., omnes leges Caesaris hac lege dissolvuntur Ci., d. amicitiam Ci. ali societatem N. razdreti, in dissolvenda severitate Ci., d. disciplinam severitatemque Auct. b. Alx., regia potestate dissoluta N., aetas … disturbans dissolvensque Lucr., eam (sc. mortem) cuncta mortalium mala dissolvere S., d. religiones, rem publicam L., imperium L. konzulsko oblast, neque … dissoluta quae Augustus voluisset T., d. leges, corpus Achaeorum Iust.; z acc. personae: senectus plerosque dissolvit T. oslabi.
    c) ovreči, izpodbi(ja)ti, pobi(ja)ti: Erucii criminatio dissoluta est Ci., criminibus omnibus dissolutis Ci., utrumque dissolvitur Ci. se da ovreči, d. controversiam controversiā Corn., contra dicta d., dissolvitur varie, interim per partes dissolvitur Q., d. obiecta T.
    č) occ. (po)plačati ([po]plačevati), izplač(ev)ati: qui dissolverem, quae debeo Ter., d. aes alienum Ci., neque quicquam (pecuniae publicae) ulli d. civitati Ci., ceteris … hoc nomen (dolg), quod urget, … dissolvere Ci., d. poenam, damna Ci., pecuniam pro his rebus dissolvit C., pristina vota novo munere dissolvo Cat.; abs.: non d., d. pro sua parte Ci., Scapulis difficiliore condicione dissolvit Ci.; med. (dvoumno): qui magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent, quarum amore adducti dissolvi nullo modo possunt Ci. se nikakor ne morejo ločiti od posestev (= z njimi dolgove poplačati). — Adj. pt. pf. dissolūtus 3, adv.

    I. nezvezan, razpadel: Pl., navigium Ci. razpokano, stomachus Plin. oslabel, mlahav. — Sicer

    II. le pren. „nezvezan“ =

    1. ret. nepravilno zvezan: alterum nimis est vinctum, … alterum nimis dissolutum Ci., dissoluta oratio Q., nimis dissolutum genus orationis Ci., cum demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur Ci. brezvezno; od tod subst. dissolūtum -ī, n kot govorna podoba = ἀσύνδετον, brezvezje: Corn., contrarium et dissolutum Ci., Q.

    2. nemaren, malomaren, brezbrižen, neskrben, nesamozavesten: animus, iudicium Ci., pater tam neglegens et dissolutus Ci., cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri Ci., maluit crudelis quam dissolutus esse Ci., exstant libelli multo dissolutiores ipsis actionibus Sen. rh., dissolute factum Ci., minus severe (res confecta est) quam decuit, non tamen omnio dissolute Ci., dissolute decumas vendidisti (si dal v zakup) Ci.

    3. lahkomiseln, nepremišljen, zanikrn, malopriden, prešeren, razuzdan, nesramen, razpuščen: filius, consilia Ci., liberalitas dissolutior, omnium hominum dissolutissimus Ci., (Alcibiades) luxuriosus, dissolutus … reperiebatur N., dissoluti mores Ph., dissoluta comitas Q., reprehensio dissoluti Q., dissoluta luxu mens T., non dissoluta clementia Plin. iun. ne lahkomiselna, adeo dissoluti Amm., dissolute scribere Ci. ep., dissolute hilaris Aug. prešerno; est dissoluti z inf. = lastnost lahkomiselneža (znamenje popolne lahkomiselnosti) je: Ci. (De offic. I, 28, 99).
  • easy-going [í:zigouiŋ] pridevnik
    lahkomiseln, brezbrižen; počasen