-
blodnic|a ženski spol (-e …) die Hure
-
blodníca prostituée ženski spol , femme ou fille publique (ali légère) , grue ženski spol , putain ženski spol
-
blodníca ž bludnica, razbludnica, prostitutka: javna blodnica
-
blódnica (-e) f knjiž. prostituta, meretrice, peripatetica; vulg. battona, puttana
-
blódnica prostituta f
-
concubīna -ae, f (concumbere) priležnica = ženska, ki živi v divjem zakonu z neoženjenim moškim (paelex pa je ženska, ki ljubimka z oženjenim moškim): Pl., Ci., Vulg.; evfem. blodnica, hotnica: M. Caelius ap. Q., Suet., inter stupra concubinarum T.; pren. (o kobilah): Ap.
-
cunnus (connus) -ī, m (sor. z gr. κυσός ženski sram)
1. ženski sram, sramnica, žensko spolovilo: Mart.; (o živalski samici): c. mulae Cat.
2. met. ženska, ženščina: mirator cunni Cupiennius albi H. ženske v beli stoli = imenitne gospe, numquid ego a te magno prognatum deposco consule cunnum velatumque stolā H.; zaničlj. blodnica, hotnica, vlačuga, cipa: fuit ante Helenam cunnus taeterrima belli causa H.
3. pren. neka oblika kruha, polž: silignei cunni Mart.
-
demi-rep [démirep] samostalnik
pogovorno blodnica, hotnica
-
đízla ž, đìzlija ž (t. gizli) vlačuga, blodnica, prostitutka
-
hétaïre [etair] féminin hetera, kurtizana, blodnica
-
meretrīx -īcis, f (iz glag. merēre) javna hotnica, blodnica, kurba, prostitutka (z dodatkom mulier ali brez): ita sunt hic meretrices omnes elecebrae argentariae Pl., meretricem indigne deperit Pl., Ter., proterva meretrix procaxque Ci., stat meretrix certo cuivis mercabilis aere Augusta (= Mesalina) O., regina (= Kleopatra) Plin., Manilia Gell., meretrix, inter multos se dividit Sen. ph. idr.
Opomba: Gen. pl. meretricum: Sen. ph., redko meretricium Sen. rh.
-
prōstibilis -is, f (prōstāre) javna vlačuga, blodnica, prostitutka, cipa, kurba, lajdra (= prōstibulum I.): nam hercle absque me foret et meo praesidio, hic faceret te prostibilem propediem ego sum tibi patronus plane Pl.
-
prōstibula -ae, f (prōstāre) javna vlačuga, blodnica, prostitutka, cipa, kurba (= prōstibulum I.): Pl. fr. ap. Non., Tert.
-
prōstibulum -ī, n (prōstāre)
I. = προστάς
1. (o ženski) javna vlačuga, blodnica, prostitutka, cipa, kurba, lajdra: bellum et pudicum vero prostibulum popli! Pl., si apparuisse subito ignotam compererint meretricem aut oppidanae quondam prostibulum plebis vel meritorii corporis veterem lupam Amm., scortum et vile prostibulum Vulg., merces prostibuli Vulg.
2. (o moškem) kurbir, vlačugar, žigolo (gigolo), moška kurba, prostitut: Arn., prostibula mancipia Lamp. —
II. javna hiša, bordel, kurbišče: Vulg., Isid.
-
prostituée [prɔstitüe] féminin prostitutka, (poklicna) vlačuga, blodnica, hotnica
-
prō-stituō -ere -stituī -stitūtum (prō in statuere) postaviti (postavljati) spredaj (pred) koga, kaj aliquem in limine ipso inferorum Arn.
2. javno nastaviti (nastavljati), proda(ja)ti v nečistovanje, občevanje, prostituirati: Petr., Lact. idr., aliquem populo Pl., se toto corpore Cat., sacerdotem (svečenico) Sen. rh., faciem suam lucro O., pudicitiam suam Suet.; metaf. (o)sramotiti, onečastiti (onečašč(ev)ati), onečistiti (onečiščati), onečediti (onečejati), izpostaviti (izpostavljati): famam Ca. ap. Gell., vocem foro ingrato O. prepustiti, sua peccata famae sinistrae O., gratiam decoris Tert. lepoto s sijajno obleko, prostitutae frontes Amm. — Od tod adj. pt. pf. prōstitūtus 3 javno nastavljen v nečistovanje, javnemu nečistovanju izročen, prostituiran, naprodaj (v nečistovanje): infans Mart., caput Arn., prostitutissima lupa Tert.; subst. prōstitūta -ae, f javna vlačuga, blodnica, prostitutka, cipa, kurba, lajdra: Plin., Sen. ph. idr.
-
prostituta ženski spol prostitutka, blodnica, hotnica, pocestnica
-
scortum -ī, n (sorod. s corium, cortex, careō)
1. koža, usnje: pellem non solum antiqui dicebant scortum VARR., Herculis scortum TERT. Herkulova levja koža (levína).
2. klas. le metaf. ženska ali moški, ki nastavlja svojo „kožo“ (= svoje telo) = ženska ali moška kurba, kurbir, vlačuga, vlačugar, podržalka, podržalec, blodnica, blodnik, hotnica, hotnik, nastavljalka, nastavljač, predklas. in pesn. tudi ljubica: PL., TER., TIT. AP. NON., H., TIB., PETR., FEST., P. F. idr., quodsi in vino et alea comissationes solum et scorta quaererent CI., scortum vulgare CI., scortum transfugarum unius L., virile scortum AUR.; s pron. m.: scortum ne quis in proscaenio sedet PL.; kot psovka za zajedavca: iuventus nomen indidit Scorto mihi PL.
-
scratta (scratia, scrattia, scrapta) -ae, f (= „izmet, izmeček, izvržek“, indoev. kor. *sqerēp-, razširjen iz kor. *sqer- (gl. caro) (iz)ločiti; prim. lit. (pl.) skrepliaī = let. krēpas izmet, sor. je morda tudi gr. χρέμπτεσϑαι hrkati, hrakati) kurba, blódnica, hotnica, vlačuga: PL. AP. VARR., PL. AP. GELL., PL. AP. NON., TIT. AP. FEST., VARR., P. F.
-
lupa -ae, f (lupus)
1. volkulja, volčica: L., H., Pr., Iust., Aur.
2. metaf.
a) javna blodnica, hotnica, vlačuga, prostitutka: Kom., Luc. fr., Aur., Amm., ille (sc. Clodius), qui semper secum scorta … semper lupas duceret Ci.
b) volkulja kot pasje ime: Col.