misereor -ērī, miseritus (redko misertus) sum (miser) usmiliti se koga, smiliti se komu kdo, pomilovati koga, kaj: exorare scelus est, misereri flagitium Ci., misereri coeperunt Q. ko jim je usmiljenje prevzelo srce; z gen.: Acc. fr., cum alii, reminiscentes veteris famae, aetatis misererentur, plurimi vero irā exacuerentur propter proditionis suspicionem N., miseremini sociorum Ci., nihil nostri miserere? V., ceterum deos immortales miseritos nominis Romani pepercisse innoxiis exercitibus, temeritatem consulum ipsorum capitibus damnasse L.; zelo redko z dat.: Hyg. idr. pozni pisci. — Neklas. soobl. misereō -ere -uī, miser(i)tum: miserete annis (= anūs) Enn. ap. Non., cogebant hostes, ut misererent Enn. ap. Prisc., ipse sui miseret Lucr. — K temu impers. miseret (-ēre) aliquem alicuius in alicuius rei smili se komu kdo, vzbuja se sočutje ali usmiljenje komu do koga ali česa, žal mi je koga ali česa, milo se stori komu glede koga ali česa, škoda se zdi komu koga ali česa: Pl., Ter., Ap., me tui miseret Ci., me miseret parietum ipsorum atque tectorum Ci.; osebno s splošnim nom. neutr. pron. kot subj.: nilne te miseret Pl. — Redkeje v pass. obl. miserētur (-ērī) aliquem alicuius in alicuius rei: me eius miseritumst Pl., me miseritum est tuarum fortunarum Ter., neque me tui neque tuorum liberum misereri potest Ci.; s samim gen.: miseretur (sc. me) tui Pac. ap. Non., ut supplicum misereatur Ci. da se ima usmiljenje s ponižno prosečimi.
Opomba: Star. inf. misererier: Lucr.