Franja

Zadetki iskanja

  • āvius 3 in via) spoten, odpoten, (po)stranski, neobhojen, samoten, pust: lucus Pl., loca Lucr., avia commeatibus loca L., saltus L., avii saltus montesque L., virgulta V., nemora V. gozdna samota, montes H., Cu., solitudines Vell., Ap., valles Stat.; enalaga: nocturna et avia itinera S. nočni pohodi po stranpoteh; pesn. (enalaga) o osebah = oddaljivši se od..., krenivši s poti, spoti: volat avia longe (Iuturna) V., in montes esse avius abdidit altos V.; pren. odstopivši, krenivši s prave poti, odstopivši od, oddaljen od kakega smotra, odmikavši (odmikajoč) se, tuj: avius errat animus Lucr., avius a vera longe ratione vagaris Lucr., avia coepto consilia Sil., disciplina avia veri Ter. Od tod subst. āvium -iī, n neprehoden kraj, pustinja, divjina, samota: hunc ăvium dulcedo ducit in āvium Corn.; pogosteje v pl. āvia -ōrum, n: avia nemorum O., saltuum, Belgarum, Armeniae, Oceani T., montium Ap., avia cursu dum sequor V., horrenda avia Val. Fl., latebrosa Sil., fugisse per avia O., per avia itinerum vitare militum gladios Vell., per avia ac derupta praeire T.
  • contrahō -ere -trāxī -tractum „skupaj vleči“, od tod

    I.

    1. kaj na manjši obseg spraviti (spravljati), krčiti, skrčiti (skrčevati), stisniti (stiskati): collum contrahere et tendere Ci., contracta cervicula Q., qui (pulmones) tum se contrahunt aspirantes, tum in respiratu (se) dilatant Ci., contrahere membrum Ci., Cels., manum celeri motu, tres digitos Q., digitos in pugnum Plin. skrčiti v pest, ipse tibi iam bracchia contrahit ardens scorpios V. ti krči ščipalke (da ti naredi prostor), c. crura O., frontem Pl., Ci., H., Q., Plin. iun. ali c. vultum O. (na)grbančiti, supercilia Q. (na)mrščiti, rictum Lact. zožiti, c. labra nimium Cels., bina cornua Plin. (o polžih), pinnarum oculos in acervum Plin. (o pavu), corpora, quae in arma sua contrahi possunt Sen. ph. ki se dajo v svojo vojaško opravo stisniti; enalaga: contractum genibus tangas caput H. tako, da se ves sključen s koleni dotikaš glave; med. skrčiti (skrčevati) se, zožiti (zoževati) se: ipsius (stomachi) autem partes eae, quae sunt infra quam id, quod devoratur, dilatantur, quae autem supra, contrahuntur Ci., contractum aliquo morbo bovis cor Ci., contrahitur rictus O., nervi musculique contrahuntur Cels., tumor frigore omni contrahitur, calore diffunditur Cels., cum spiritus timore contrahitur Sen. ph. ko strah človeku duši sapo, ovis sanguinariam herbam pasta toto ventre distenditur contrahiturque Col. ovci … se napne in skrči ves trebuh, gravissimo frigore solus atque contractus vigilabit in lectulo Hier.

    2. occ.
    a) (poseb. medic.) krčiti, skrčiti (skrčevati), strditi (strjevati); med. krčiti se, skrčiti (skrčevati) se, v krčih zvi(ja)ti se: contrahere alvum, ventrem Cels. trebuh zapeči (zapekati), oras vulneris Cels., cicatrices, vulnera Plin., lac Plin. zasiriti, sanguinem Gell.; med.: saepe crura manusque contrahuntur Cels., nervi qui contrahuntur Cels. skrčene žile (kite); pogosto pt. pf. contractus 3 skrčen, ohromljen, okorel: articuli c. Plin., recenti cicatrice contracti articuli Cels., contracti cruris aridi nervi Sen. ph., contracti aliquo morbo nervi Cels., vermes rigore contracti decĭdunt Col., mori contractam cum te cogunt frigora Ph., contractis membris clamitans se vivere Suet., digitus torpens contractusque frigore Suet.; enalaga (o mrazu) skrepenel: contracto frigore pigrae V. (o čebelah), pigrum est enim contractumque frigus Sen. ph.; kot subst. contractī -ōrum, m hromci, ohromljenci: Arn.
    b) nape(nja)ti: arcum Iuv.
    c) navt. contrahere vela jadra spe(nja)ti, jadra zvi(ja)ti; pren. brzdati se (v sreči), vzdrževati se, ne biti prešeren: Ci. ep., O., sapienter idem contrahes vento nimium secundo turgida vela H., qui (M. Tullius) tamen ipse … contrahit vela inhibetque remos Q.
    č) arhit. zožiti (zoževati): columnam Vitr., pyramis XXIV gradibus in metae cacumen se contrahens Plin.

    3. pren.
    a) krčiti, skrčiti (skrčevati) = omejiti (omejevati), utesniti (utesnjevati), zožiti (zoževati), zmanjš(ev)ati: castra C., L., lacum Plin. iun., spatia orae Mel., lucis iter Pr. (o soncu), umbras O. (o dnevu), luna contrahit orbem O. se krči, pojema, horrida tempestas caelum contraxit H. je zožila (navidez) nebo = je omejila pogled na nebo, je zagrnila nebo, contracta aequora iactis in altum molibus H., contracta freta O., diffunditur mare latissimum iterumque contrahitur M.; o abstr.: c. universitatem generis humani eamque … deducere ad singulos Ci., appetitus omnes contrahere sedareque Ci., contracto melius parvă cupidine vectigalia porrigam H., simul et quod gaudes et quod times contrahe Sen. ph., c. iura Stat. ostrost prava ublažiti; occ. α) (čas) (s)krajšati: tempus epulandi Plin. iun., tempora dicendi Q. β) (v besedi in pismu) (s)krčiti, (s)krajšati, kaj na kratko povze(ma)ti, na kratko povedati; krajše izgovoriti (izgovarjati): orationem aut ex verbo dilatare aut in unum verbum contrahere Ci., poëta inusitatius contraxerat meûm factûm pro meorum factorum Ci., c. praecepta in unum O., rerum notitia in artum contracta Vell., sit nonnumquam … contrahenda oratio Q., ut breviter contraham summam Q., c. quaelibet ex iis artibus in paucos libros Q., opus in minores gyros Stat., mollia vocabula … ad lenitatem versus contrahere, extendere, inflectere Plin. iun. (o Homerju); c. nomina, verba Ci.
    b) (srce ali dušo) tesniti, utesniti (utesnjevati): (vis sonorum) tum remittit animos, tum contrahit Ci., animum contrahere et demittere Ci. ep., contrahi autem animum Zeno et quasi labi putat Ci., cui non animus formidine divûm contrahitur? Lucr. komu ni … tesno pri srcu? cuius non contractum sollicitudine animum illius argutiae (pametne domislice) solvant? Sen. ph.; sol … tum quasi tristitiā quadam contrahit terram, tum vicissim laetificat Ci., amici (gen.) incommodis contrahi Ci.

    II.

    1. (kako množico na enem kraju) skupaj spraviti (spravljati); (o živih in neživih subj. in obj.) nab(i)rati, zb(i)rati, združiti (združevati), zgrniti (zgrinjati): illa (Venus) rudes animos hominum contraxit in unum O., c. agrestes O., caesorum corpora et captivos L., contrahit celeriter similitudo eos L., contrahit enim non officii modo cura, sed etiam studium spectaculi L., quendam virum … vaticinatum ferunt, quae in rerum natura … constarent, … ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam Ci., contrahere dispersos cives in unam urbem Val. Max., undique fontes O., aquam intus in uterum, pituitam, semen Cels., muscas, serpentes, in se caliginem Plin.; occ.
    a) voj. nab(i)rati, zb(i)rati, strniti (strinjati), združiti (združevati), privze(ma)ti: copias N., Cu., copias ad Bononiam Suet., exercitum Vell., exercitum in unum locum (na enem kraju) C., Veios (v Vejih) ingentem exercitum L., undique exercitum L., auxilia Suet., Iust., auxilia Babylonem (v Babilonu) Cu., auxilia in Graecia Iust., ex finitimis regionibus cohortes C., in una castra decem legiones Vell., dispersos milites in unum S., omnia (omnes L.) in unum Ci. ep., milites veteranos Ci., veteranos in suum auxilium Suet., contrahimusque viros V., naves circiter LXXX cogere contrahereque C., naves a finitimis, naves ad exercitum traiciendum, naves ex omni Graeciae orā eodem L., magnam classem N., impedimenta in unum locum L., iumenta et camelos a Susis Cu.
    b) osebe k posvetovanju (razgovoru) spraviti (spravljati), poz(i)vati, na posvetovanje (razgovor) (s)klicati, zb(i)rati: Scipionem et Hasdrubalem ad colloquium dirimendarum simultatum causā L., praefectos copiarum in praetorium Cu., pauci tantum patrum … contracti a consulibus L., senatus (Romanus) edicto contrahitur Val. Max., c. senatum (= βουλήν) in gymnasio Iust., domum fidissimos amicorum Iust., decuriones Plin. iun.; podobno: c. personas ad negotium Plin. iun.; včasih = osebe v eno (občestvo) združiti: ii, qui in idem contracti fuerint Plin. iun.
    c) stvari (skupaj) spraviti (spravljati), znositi (znašati), nab(i)rati, zb(i)rati: aurum Plin., apes mella contrahunt Plin., venenum aliud ex radicibus herbarum contrahitur Ps.-Q., c. omnis generis commeatum, exemplaria, undique libros Suet., haec vetera (te stare spise) T., plures domos emptionibus per procuratores Vell.; (poseb. o denarju) skupaj spraviti (spravljati), nabaviti (nabavljati), nab(i)rati si, (s)preje(ma)ti: pecuniam Val. Max., pecuniam ex viatico amicorum T., ex pretio viridis olei plus quam multitudine mali nummorum contrahitur Col., pecunia per quaestorem populi Romani ex praeda venditā contracta Gell. Čemu? (z dat.): pecuniam tuae saluti contraxeram Sen. ph.; aes alienum Ci. ep., Cu., Sen. ph. „tujega denarja si nab(i)rati“ = dolgove delati, zadolžiti se.

    2. pren.
    a) učiniti (učinjati), povzročiti (povzročati), prizade(va)ti, zakriviti kaj ali okriviti se s čim, zapasti (zapadati) čemu, pridobi(va)ti si, nakopa(va)ti kaj sebi ali drugim, naprtiti si kaj: aliquid litigii inter hos duos Pl., litīs Pl. ali lites Ci., malum culpā Ci., culpam Icti. okriviti se, ea est contracta a nobis culpa, ut … Ci. s tem smo se okrivili, c. bellum (alicui ali sibi cum aliquo) L., causas bellorum et bella Mel., ibi atrocissimum contractum est certamen L. ondi se je vnel … boj, clades suā temeritate contracta L., contrahere nefas celanda effando L. zagrešiti, pregrešiti se, plus periculi L., conscientia contracti culpā periculi L., flamen … tantum sibi reique publicae piaculi contrahet? L., c. sibi poenam Hirt., c. porcam Ci. svinjo za kazen dobiti, in maximis lucris paulum aliquid damni Ci. nekoliko škode imeti, noxam Col. škodo si napraviti, molestias liberalitate suā Ci., nescio an amplius mihi negotii contrahatur Ci. ali se mi ne dela večja zadrega, si causae turpitudo contrahet offensionem Ci., eiusmodi res et invidiam contrahunt in vita et odium in oratione Corn., c. plurimum invidiae aliquā re Suet., apud Lacedaemonios virtus Alcibiadis plus invidiae quam gratiae contraxit Iust., c. odium hoc facinore, rixam ex occursu Vell., numinis iram sibi O., illa, quae rabie contracta toleravimus S. fr., c. regis indignationem Cu. naprtiti si, inimicitias domui Q.; obj. je kaka telesna nadloga: tristitia, quam videtur atra bilis contrahere Cels., inopia contraxerat pestem Iust., c. stranguriae morbum Plin. nalesti, morbum ex aegritudine, ex dolore Iust., saginam corporis et valetudinem oculorum ex nimia luxuria Iust., cruditatem illic (= pri pojedini) Q., valetudinem adversam ferventissimis aestibus Plin. iun.; situm aut mucorem Col., ne situ penora mucorem contrahant Col.; v pass.: tussis multis modis contrahitur, dolor capitis vel vino vel cruditate contrahitur Cels.; redk. z obj., ki izraža kaj ugodnega: a nostra persona benevolentiam c. Corn.
    b) occ. vda(ja)ti se, poda(ja)ti se v kaj, skleniti (sklepati) kako zvezo, kupčijo idr., pogoditi (pogajati) se: qui vendunt, emunt contrahendisque negotiis implicantur Ci., res contractae Ci. sklenjene kupčije, pogodbe, male contractae res Ci. neugodne okoliščine (razmere), v katere smo vpleteni, c. emptionem ac venditionem Icti.; cum illo nemo iam rationem, nemo rem ullam contrahebat Ci. z njim že ni nihče sklepal kupčijske zveze, nihče ni imel sploh opravka z njim, magnā ratione cum Mauritaniae rege contractā Ci., res inter se contrahere emendo, vendendo, mutuum dando L.; brez obj.: quīcum contraxit Ci. s katerim se je podal v kako kupčijo, ii, quibuscum contrahebat Ci., neque si cum altero contrahas, vacare officio potes Ci. Od tod adj. pt. pf. contractus 3, adv.

    1. skrčen: tanto contractioribus ultimis digitis, quanto priores descenderunt Q.

    2. pren.
    a) ozek, tesen: locus exiguus atque c. V., contracta vestigia vatum H. ozke steze, introitus contractiores Ci., ignis contractior Lucr., Nilus contractior et exilior Plin., contractius habitare Sen. ph. bolj na tesnem.
    b) (o času) kratek: his iam contractioribus noctibus Ci.
    c) (o glasu) stisnjen: contractum genus dicendi Ci., c. vox Q.
    č) (o govoru) kratek, jeder, jedrnat: dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est Ci., haec ratio dicendi (ars rhetorica) latior est, illa loquendi (dialectica) contractior Ci., ut Stoicorum astrictior est oratio aliquantoque contractior, quam aures populi requirunt, sic … Ci.
    d) (o stanju, položaju) tesen, utesnjen, omejevan: paupertas H., quae studia in his iam aetatibus nostris contractiora esse debent Ci. želene težnje se morajo bolj omejevati; occ. skop, stiskaški: parcissimum tamen hominem vocamus pusilli animi et contracti Sen. ph.
    e) enalaga (o osebah) α) osamljen, samoten: vates contractus leget H. β) na tesnem živeč, ob skopem gospodarjenju živeč: quis enim contractior illo? Ps.-V. (Moret.).
  • dēserō2 -ere -seruī -sertum

    1. zapustiti (zapuščati), na cedilu pustiti (puščati), od česa ločiti se; abs.: tu repente relinquis, deseris Ci., haec duo in malis deserunt Ci., capillago deserit Tert. lasje izpadajo; z acc. rei: Lyciam deserit … Apollo V., inamabile regnum desere O.; z acc. personae: omnes noti me atque amici deserunt Ter., te deserit aetate (sčasoma) et satietate Pl., sitientem me virtutis tuae deseruisti ac reliquisti Ci., fratrem ne desere frater V.; pass.: sin a vobis deserar Ci.; pesn. in poklas. tudi s samim abl.: deseror coniuge O., desertus coniuge Pr., desertus suis ali utrisque T.; pesn. tudi z gen.: deserta natorum (= a natis) Stat.; occ. odkazano mesto zapustiti: d. legationem Icti., excubias palatii Icti.; poseb. voj. zapustiti (zapuščati) vojsko, poveljnika idr., abs. = ubežati, uteči, dezertirati: d. exercitum Ci., exercitum ducesque C., castra L., T.; abs.: Sen. ph., Q., Icti., qui deseruerant, … capitis absentes damnantur N., multi deserebant T.

    2. pren.
    a) čemu izneveriti se, kaj zapustiti (zapuščati), opustiti (opuščati), vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): d. suum ius, negotium, officium, causam Ci., si meam vitam deseruissem Ci., rem publicam non deseram Ci., d. rem publicam libertatemque suam S., Petreius non deserit sese C. ne izgubi poguma, ne obupa nad sabo, d. inceptum V., curam belli, publica sacra L., cultum deorum non d. L., d. studia sapientiae Q.; (o stvarnih in abstr. subj.) koga zapustiti (zapuščati), včasih komu kaj poiti, pohajati: genua hunc cursorem deserunt Pl., tardius fama deseret Curium Ci., nisi me lucerna desereret Ci. = ko mi ne bi pohajalo olje v svetilki, tempus maturius quam res me deseret S. prej mi poide čas kakor snov, donec te deserat aetas (mladost) H., iam Tiberium corpus, iam vires, nondum dissimulatio deserebat T.; pass.: agri cultura deseritur Ci., causa deseritur Ci., cur honorem Caesaris deseri patimur? Ci., quod … numquam deseritur a se Ci. kar nikoli ne izgubi gibalne sile, neque is, qui optime potest, deserendus ullo modo est a nostra cohortatione, neque Ci. niti ne smemo odstopiti od spodbude … niti … ; pren.: non facundia deseret hunc nec lucidus ordo H., mensa deserit toros O. se odmakne od … ; pass.: a mente deseri Ci. glavo izgubiti, leo desertus viribus Ph. onemogel.
    b) jur. α) vadimonium deserere Ci. idr. poroštvo pustiti = rok zamuditi; abs.: deserui … valetudine impeditus O. β) od kake pravne zadeve, tožbe odstopiti: d. litem inchoatam ali causam appellationis Icti.
    c) α) od kakega posla odstopiti, zadevo iz rok spustiti: negotia peritura d. Icti. β) obljube ne izpolniti (izpolnjevati): promissum officium d. Icti. Od tod

    1. adj. pt. pf. dēsertus 3 (o osebah) zapuščen, osamljen: ecquis desertior? Ca. fr.; (o krajih) zapuščen, opustel, nenaseljen, neobdelan, prazen, pust, samoten: locus Ci., Q., loca C. puščave, locus desertior Ci., deserta via Ci., regio Ci., S., regio desertissima, solitudo desertissima Ci., in oras Africae desertissimas pervenisse Ci., d. fana N. podrta, planities deserta penuriā aquae S., castellum d., vici castellaque fugā cultorum deserta S., d. ager L., Gabiis desertior … vicus H., desertae villae Plin. iun.; occ. = na samem stoječ, osamljen: stipes Tib., arbores Pr.; pren.: vita deserta ab amicis Ci. brez prijateljev, ut nullius negotiatoris … reditus umquam fuerit desertior Ci. manj opažen.

    2. subst. pt. pf. dēserta -ōrum, n puščave, pustinje, stepe: Mel., Plin., Libyae deserta peragro, d. ferarum V., deserta petere Cu., Fl. poiskati, d. Apuliae Sen. ph.; sg. dēsertum -ī, n: Eccl.
  • re-dūcō -ere -dūxī -ductum (re in dūcere)

    1. nazaj potegniti (potegovati, potezati), nazaj (po)vleči: Q., Suet. idr., timidas plantas O., calculum (pri šahu) Ci. fr., gladium (naspr. educere) Gell., falces tormentis introrsus ducebant C., spumat reductis remis aequor V., reductā dextrā libravit caestūs V. zamahnivši, remos ad pectora O. potegniti k sebi, turres, munitiones C. potisniti nazaj, pomakniti nazaj; metaf. nazaj držati, zadržati (zadrževati, zadržavati), udržati (udrževati): tamquam reducere liberalitatem Sen. ph., se a contemplatu mali O. odtegniti (odtegovati, odtezati) se, izogniti (izogibati) se, izmakniti (izmikati) se, animum ab iis, quae facienda sunt Q. Poseb.
    a) socios a morte reducere V. osvoboditi, rešiti.
    b) auras naribus Lucr. srkati.

    2. nazaj voditi, nazaj privesti (privajati), nazaj (pri)peljati: Pl., Ter., Cu., Col., Eutr., Front. idr., exercitum domum reduxit incolumem N., exercitum Ephesum hiematum reducere N. v zimovišče (prezimovališče, zimski tabor), legiones ex Britannia, copias a munitionibus C., in castra L., C., in Penestas rursum exercitum reducere L., ad Caesarem captivos C., quendam de exsilio Ci., ab exsilio Q., uxorem Ter., N. idr. zavrženo ženo vzeti zopet k sebi = aliquam reducere in matrimonium Suet., reducere regem Ci. zopet postaviti za kralja; pesn.: vesper e pastu vitulos ad tecta reducit V., quae me fuga quemve reducit? V. kako in v kakšnem stanju se vračam domov?; poseb. o naravnih pojavih: Phoebus noctem reducit V., hiemes reducit Iuppiter H. zopet privede, zopet pripelje, mater febrim reducet H. mu bo zopet navlekla (nakopala) mrzlico (bolezen); pass.: frondosa reducitur aestas V. se vrne (vrača); occ.
    a) igralca zopet (spet) spraviti na oder, dati igralcu zopet (spet) nastopiti, omogočiti kakemu igralcu ponoven nastop: aliquem reducere in scaenam Plin.
    b) (častno) domov (po)peljati, (po)spremiti (spremljati), (po)vesti: L., Q. idr., (sc. Scipio) senatu dimisso domum reductus Ci.
    c) kot trgovski t.t. (zopet) dobiti: LX pondo panis e modio reducere Plin.

    3. metaf. nazaj (pri)vesti (privajati, voditi), nazaj (pri)peljati, nazaj spraviti (spravljati): Ter. idr., aliquem ad officium reducere N., Ci., in gratiam cum aliquo aliquem Ci., Lact. zopet pomiriti, zopet spraviti, zopet pobotati koga s kom, ad salutem Ci. popraviti, ozdraviti, legiones veterem ad morem T., exercitum ad disciplinam Romanam Eutr., legem maiestatis reduxerat T. je bil obnovil, zopet vpeljal, reducere aliquid in sedem H. zopet spraviti na svoje mesto (v tir), zopet naravnati, in memoriam Ci., Plin. iun. zopet priklicati v spomin, zopet se spomniti, habitum pristinum Suet. zopet uvesti; pesn.: in formam reducere = redigere O. v kako obliko spraviti, izoblikovati, uobličiti, corpus ad maciem Plin. izčrpati, oslabiti, izčimžati; occ. na pravo pot spraviti (spravljati), spreobrniti (spreobračati): quo vis illos tu die redducas Ter. Od tod adj. pt. pf. reductus 3

    1. nazaj potegnjen, nazaj pomaknjen, oddaljen, skrit, samoten: sinus V., vallis V., H., oculi introrsus reducti Sen. rh. globoke, vdrte oči; occ. kot slikarski t.t.: qui singulis pinxerunt coloribus, alia eminentiora, alia reductiora fecerunt Q. so postavili nekatere dele bolj v ospredje, druge bolj v ozadje.

    2. metaf.: virtus est medium vitiorum et utrimque reductum H. oddaljena od obeh skrajnosti; subst. reducta -ōrum, n = gr. ἀποπροηγμένα stoikov = stvari, ki niso nobeno zlo, a so vendar manj vredne od drugih, stvari (reči) manjše vrednosti, slabše stvari (reči): Ci.

    Opomba: Pesniki merijo včasih in pišejo zato redduco: Lucr., Ter. Star. imp. redduce: Ter.
  • sē-cernō -ere -crēvī -crētum (sē in cernere)

    1. ločiti (ločevati), izločíti, izlóčiti (izlóčati, izločeváti), odločiti (odločevati), odbráti (odbírati) (naspr. cōnfundere): arietes VARR., terras ac mare totum LUCR., piae secrevit litora genti H., sparsosque sine ordine flores secernunt calathis (v košaricah) O., patres centum denos secrevit in orbes O., animo iuncti secernimur undis O., nihil (sc. praedae) in publicum (za državno zakladnico) secernendo L.; s praep.: secernant se a bonis CI., secrevit ab aëre caelum O., a terris altum secernere caelum LUCR., inermes ab armatis L., militem a populo SUET., liquor (= fretum Gaditanum) secerni Europen ab Afro H., secreti ab aliis ad tribunos adducuntur L., mares a feminis secreti VARR.; redkeje z e(x): quod e grege se imperatorum ... secrevisset L., e praetextatis compluribus ... unum secrevisse SUET., monile ... ex omni gaza secreverat SUET.; pesn. s samim abl.: me gelidum nemus Nympharumque leves cum Satyris chori secernunt populo H.

    2. metaf.
    a) ločiti (ločevati), izločíti, izlóčiti (izlóčati, izločeváti), odtégniti, odtegníti (odtegováti, odtézati) koga ali kaj čemu, od česa, rešiti (reševati), osvoboditi (osvobajati) koga ali kaj česa: Q., SUET. idr., hosce ego homines excipio et secerno libenter CI., venustas et pulchritudo corporis secerni non potest a valetudine CI., secernere animum a corpore CI., sua a publicis consiliis L.; pesn. s samim abl.: publica privatis, sacra profanis H.
    b) occ. α) zavračajoč, odklanjajoč izločíti, izlóčiti (izlóčati, izločeváti), zavrniti (zavračati), odkloniti (odklanjati): frugalissimum quemque CI. EP., neque secrevit in iudicibus legendis amicos meos CI., contraria non fugere, sed quasi secernere CI., cum Tiberio auctore secerni minus idoneos senatores ... placuisset SUET. β) razločiti (razločati, razločevati): beluae secernunt pestifera a salutaribus CI., secerni ... blandus amicus a vero ... potest CI.; pesn. s samim abl.: iusto secernere iniquum H. – Od tod adj. pt. pf. sēcrētus 3

    1. (povsem, čisto) ločen, oddaljen, poseben: VARR. idr., sphaera ab aetheria coniunctione secreta CI., secretum imperium habere L., arva ... quae bello clari secreta frequentant V., videres stridere secreta divisos aure susurros H. šepetanje na razne strani v uho, ki ga je nastavljal sosed sosedu; occ. poseben = izbran, izboren, odbran, uglajen, izvrsten, redek: figurae secretae et extra vulgarem usum positae Q., lingua secretior Q.

    2. odstranjen, samoten, sam, na samem se nahajajoč (bivajoč), osamel, odljuden: secreti ad fluminis undam V., pars secreta domus O., silva, montes O., colles T., locus Q., secretissimus locus PETR., secreta petit loca H. kraje samote, secretum iter H., quies MART., vacuis porticibus secretus agitat T., secretissimus homo SEN. PH., est aliquis ex secretis studiis fructus Q., secreta contentio PLIN. IUN.; enalaga: secretae Troades in actā flebant V. na samotni obali.

    3. metaf.
    a) skriven, tajen, skrivnosten: MART., FL., sermo L., T., colloquia L., secretas advocat artes O. čarovne umetnosti, čare, čarovnije, carmina LUCAN. sibilske, litterae Q., libidines T., libertus ex secretioribus ministeriis T. izmed tajnih svetovalcev ali zaupnikov; predik. nam. adv. (ki ga uporablja slovenščina): tu secreta pyram erige V.; tako tudi secretam garrit in aurem PERS.; adv. sēcrētē na skrivaj (naskrivaj), na skrivnem, skrivoma, tajno: TERT. idr., secrete aut publice AUG.
    b) z abl. ali gen. utrpevajoč kaj, pogrešajoč kaj, ne imajoč česa, brez česa: secreta cibo natura animantum LUCR., corpora secreta teporis LUCR. – Od tod subst. sēcrētum -ī, n

    1. ločenost, oddaljenost, odmaknjenost, umaknjenost, samota, samoten (odljuden, odmaknjen) kraj: PLIN., Q. idr., secreti longi causa O., secreta nemorum O. oddaljeni gozdovi, horrendae secreta Sibyllae V. samotna votlina (duplina, duplja), ipsa ego te in secreta senis ducam V., se a vulgo ... in secreta remorant H., secretiora Germaniae T. bolj oddaljeni (bolj odmaknjeni) deli, in secretum aliquem abducere L. ali seducere PH. na stran, vstran, nemora et luci et secretum ipsum T. samotnost (samota) sama, dulce secretum PLIN. IUN., ambigua secreta T. dvojni, dvoumni shodi, secretum petit PH. želi si samote; toda secretum petere tudi = zahtevati tajen pogovor s kom (da ti kdo prisluhne na samem), hoteti govoriti s kom na samem: illuc me persecretus secretum petit PLIN. IUN., petito secreto futura aperit T., secretum petenti non nisi adhibito filio dedit SUET., crebra cum amicis secreta habere T. tajne pogovore; in secreto L., CU. na skrivnem, na skrivaj (naskrivaj), skrivoma, tajno; od tod adv. abl. sēcrētō na stran, ob strani, vstran, na skrivnem, (na) skrivaj, tajno, posebej, (le) med dvema, na štiri oči (naspr. palam): PLIN. IUN., IUST. idr., secreto fores te huc seduxi PL., concilio dimisso ... secreto (in occulto) de ... salute cum eo agere C., posebej (na skrivnem), laudatum ... pro contione Iugurtham in praetorium abduxit ibique secreto monuit, ut ... S., secreto narrare CI., colloqui C., L., perconctari L., agitare T., secreto velle te loqui aiebas H., de quibus suo loco dicam secretius COL. nekoliko bolj posebej, consilia secreto ab aliis coquebant L. ločeni od drugih, dicebat ... non palam, sed secretius AUG., quae (sc. inflatio) ventrem interdum cum sono exonerat, interdum secretius SEN. PH. precej brezglasno (tiho).

    2. skrivnost, skrivnostnost, tajnost, skrivnostno (tajno) početje (ravnanje, opravilo, opravljanje česa), skriven opravek, skrita vršitev, skrito opravljanje (izvrševanje) česa: legem dederat, sua ne secreta viderent O., nulla lex iubet amicorum secreta non eloqui SEN. PH., animi secreta proferre PLIN., uxor omnis secreti capacissima PLIN. IUN., secreta quoque eius corruptā uxore prodebantur T., secreta patris mitigare T. secretum membrorum AMM. sramna mesta (erogene cone) na telesu; occ. pl. sēcrēta -ōrum, n
    a) tajne listine, tajni spisi: in secretis eius reperti sunt duo libelli SUET.
    b) tajne umetnosti, tajni čari, tajnosti, skrivnosti, skrivne čarovnije: qui secretiore quaedam se nosse confingit AMM.
  • sē-dūcō -ere -dūxī -ductum (sē[d] in dūcere)

    1. vstran (na stran) (od)vesti, (od)peljati (na skriven pogovor): PL., TER., PETR. idr., singulos separatim L., me rursus seducit CI. EP., hunc timuit blandaque manu seduxit O., seductus in secretum a liberto suo PH.; poseb. (odpeljati koga vstran in ga s pogovorom zadrževati ter s tem) odtegniti (odtegovati, odtezati) (pogubi), rešiti (reševati), (za)varovati koga pred pogubo, ote(ma)ti koga (pogube): quod te a debita tibi poste seduxit CI., quod a te seductus est tuoque beneficio adhuc vivit CI. EP.; pesn. (o neosebnih subj.): vina paulum seducta O. na stran postavljena, seducto stipite O. če porineš (potisneš) poleno na stran (po nekaterih izdajah diducto), vacuos seducere ocellos PR. vstran obrniti, usmeriti drugam.

    2. metaf.
    a) ločiti (ločevati): immensos recessus LUCAN., seducit terras ... unda duas O., seducunt castra volatu O. leteč se ločijo v dva tabora (v dve vojski), plura locuturi subito seducimur imbre O., comitum seductus ab agmine fido O., cum mors animā seduxerit artus O.
    b) (duševno) ločiti, izključiti (izključevati), odtegniti (odtegovati, odtezati), oddaljiti (oddaljevati): quod semper ab immortalitate seducitur CU., non potes ... muliebre nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt SEN. PH.
    c) spraviti (spravljati) na stran, pridobi(va)ti si: dum (sc. avaritia) seducere aliquid cupit atque in suum vertere SEN. PH.
    d) zavesti (zavajati), zapeljati (zapeljevati), speljati (speljevati), zvoditi (zvajati): ICTI., ECCL. – Od tod adj. pt. pf. sēductus 3

    1. na stran (od)peljan: paulum seductior audi PERS. stopi malo na stran in poslušaj.

    2. metaf.
    a) ločen, daljen, oddaljen, odtegnjen, odmaknjen, umaknjen: recessus gurgitis O., seductas aethere longe despectat terras O., mons erat audaci seductus in aethera dorso STAT. visoko kvišku kipeča, consilia ... in privato seductaque a plurimum conscientia habuere L. odtegnjene sovednosti, animi habent proprium quiddam et a corporibus seductum SEN. PH.
    b) umaknjen, osamljen, samoten, sam, osamel: seductum vitae genus SEN. PH., quorum maxime in seducto actiones sunt SEN. PH. na samem, effecitque ut illis ... non minus hos seductos et quasi rusticos verear PLIN. IUN.
  • sōlitārius 3, adv. (sōlus)

    1. posamezen, sam: Tert. idr., natura solitarium nihil amat Ci., ut, quoniam solitaria (sama zase, sama po sebi) non posset virtus ad ea, quae summa sunt, pervenire, coniuncta et consociata cum altera perveniret Ci., ne solitarium aliquod aut rarum iudicium afferatur Ci. sodba, ki bi bila posamezen ali redek primer, cum (sc. stellae) solitariae venere … geminae autem salutares … Plin., hominem solitarium tres tam validos evitasse iuvenes Ap.

    2. samotarski, samoten, nedružaben: Lact., Fr., Min. idr., apes non sunt solitariā naturā Varr., solitarius homo atque in agro vitam agens Ci., solitaria et velut umbratica vita Q., solitaria cena Plin. iun. samotna, brez družbe, aves solitariae (naspr. aves congregae) Isid.; pleonast.: solus ac solitarius parvā … domunculā contentus Ap.; adv. sōlitāriē: Eccl.
  • sōli-vagus 3 (sōlus in vagārī)

    1. sam klateč se, sam potikajoč se, sam pohajajoč, sam potepajoč se, samotareč, vagabundirajoč: Plin., Lact., Isid. idr., earum ipsarum (sc. bestiarum) partim solivagas, partim congregatas, immanīs alias, quasdam autem cicures, non nullas abditas terraque tectas … (sc. vis ipsius naturae esse voluit) Ci., non singulare nec solivagum genus hoc (sc. hominum) Ci.

    2. metaf. sam po sebi, sam zase bivajoč, posamičen, samoten, osamljen: caelum Ci. ki se samo premika, cognitio Ci. omejeno nase (na sebe samo), posamično, virginitas M. samotno = ki mu ni nič enakega, brez primere.
  • sōlus1, gen. sōlīus, dat. sōlī (etim. nedognana beseda)

    1. sam, edin: qui hoc noctis solus ambulem Pl., prendo hominem solum Ter., tot mei solius solliciti sunt causā Ter., rem narrabit sola soli Ter., solum unum hoc vitium Ter. zgolj le, cum sola decima legione C., quaerita ex solo C. njega samega = ko sta bila sama, solus primo profectus est N., solus regnat Ci., cum haec sit communis universi populi, illa solius tua Varr., res praetoribus erat nota solis, ignorabatur a ceteris Ci., cum omnes dixissent … fuisse, solus dixit non fuisse Ci., hic totam insulam obsidebat, ille Aetnam solam tenuit Ci., te unum solum suum sociorumque depeculatorem … venisse senserunt Ci. zgolj samo ti; pl. se pogosto sloveni z adv. le, samo, edino: solis duobus ictibus Pl., solae triginta minae Ter., novem solis diebus Ci., centum solos dies posthac victurum Suet., Locrenses sola quindecim milia militum habebant Iust.; z gen.: ego meorum solus sum meus Ter., solae animalium Plin., ut sola piscium animal pariant Plin.; s praep. nam. gen.: (sc. Stoici) soli ex omnibus eloquentiam virtutem … esse dixerunt Ci., de viginti solus restabam O.; tudi solus per se Ci., Lucr. idr. Sōlum kot adv. = samo, le, zgolj: nos nuntiationem solum habemus Ci., statui eos solum nominare, qui duces fuerunt Ci.; adv. okrepljen z modo: solum modo, pisano nav. solummodo (gl. to besedo). Pogosto v nikalnih stavkih v zvezah non (nec, neque) solum … sed etiam (in) ne samo (le) … ampak tudi: qua in re Caesar non solum publicas, sed etiam privatas iniurias ultus est C., non solum Athenae, sed etiam cuncta Graecia N., neque solum fictum, sed etiam imperite fictum Ci.; non (neque), solum … sed et (= etiam) Ci., N., non solum … verum etiam Ci. ali non solum … verum … quoque H. ne samo (le) … ampak tudi, non (neque) solum … sed Ci., S. (in) ne samo (le) … ampak, non solum … sed ne … quidem Ci. ne le … ampak niti (še … ne), non solum … sed vix Ci. ne morda … ampak komaj, non solum … sed paene C. ne samo (le) … ampak skoraj, non solum … sed iam et paene Ci. ne samo (le) … ampak že in skoraj; tudi v obratni razporeditvi stavkov (z izpuščenim protivnim veznikom) etiam … non solum tudi … ne samo (le): Ci.

    2. sam, osamljen, zapuščen: sola sum Ter., solae sumus Ter., solus atque omnium honestarum rerum egens S., solus ubi in silvis Italis … aevum exigeret V., sola domo maeret vacua (kot vdova) V., solane perpetuā maerens carpēre iuventā V. kot vdova, gaudet me solam vacuo tabescere lecto Pr. ovdovela, kot vdova, sedibus solam exteris deserere Sen. tr.

    3. (o krajih) samoten, neobljuden, brezljuden, pust, prazen: loca Kom., Ci., S., N., terrae Pl., Ter., solis viis S. fr., acta (obrežje), litus, nemora, pascua V., Libyae solis erratur in agris V., sola sub rupe V., solo in monte Tib., solus angiportus H., sola insula Cat., ibant … sola sub nocte V. v brezljudni noči (ker so bili na poti sami in jih ni nihče srečal).

    4. adj. solus = sl. adv. izredno, izjemno, silno, nadvse, zelo, prav, jako: solum id est carum mihi Ter., solus est homo amico amicus Ter., sine controversia ab dis solus diligere Ter.

    Opomba: Gen. sg. soli: Ca. ap. Prisc.; dat. sg. f. solae: Pl., Ter.; voc. sg. sole le = Atticus ap. Prisc.
  • viduus 3 (indoev. baza *u̯ei̯dh- odstraniti, ločiti (ločevati); od tod adj. *u̯idhéu̯os ločen (od življenjskega partnerja); prim. skr. vidhúḥ osamel, vidhuraḥ ločen, oddaljen, vidhávā = got. widuwō = stvnem. wituwa = nem. Witwe = sl. vdova = ang. widow; gr.-ΐϑεος samski, neoženjen; gl. tudi lat. dī-vidō)

    1. ločen od soproge, ločena od soproga, brez soproge, brez (svojega) soproga, ovdovel, ovdovela: plures viri sint vidui quam nunc mulieres Pl., Penelopa vidua Pl. ločena od soproga, vdova po živem možu; o živalih: viri caelebs aut vidua nidum non relinquit (sc. columba) Plin.; enalaga: vidua domus O., aula O. brez kraljice, viduae manūs O. vdovske roke; subst. vidua -ae, f vdova: Pl., Sen. tr. idr., cognitor viduarum Ci., quibus equos alerent, viduae attributae L., viduae avarae H.

    2. occ. samski, neoženjen, samec, brez soproge (žene), neomožena, neporočena, brez soproga (moža), samka, samica; tudi = brez ljubimca; včasih = samosvoja (ženska): Mart., Dig. idr., cum iuvit viduos rapta Sabina viros O., se rectius viduam et illum caelibem futurum fuisse contendere (= contendebat) quam eum inpari iungi L., viduae cessate puellae O., quidve tibi prodest viduas dormire puellas? Pr., numquam ego hanc viduam cubare sivi Pl. brez ljubimca, vidua cohors Sen. tr. (o Amazonkah), regina gentis vidua Thermodontiae Sen. tr.

    3. pesn. metaf. (o stvareh)
    a) samoten, prazen, brez ljubimca: noctes, cubile, lectus O., torus Pr.
    b) samski, osamljen, prazen, starejše samičen (o trti, ki ni privezana na drevo, in o drevesih, na katera niso privezane trte): ut vidua in nudo vitis quae nascitur arvo Cat., vitem viduas ducit ad arbores H., ut viduum ramum maritet Col., vidua platanus Mart., stratus humi palmes viduas desiderat ulmos Iuv.
    c) sploh česa oropan, prazen, brez česa (bivajoč); z abl.: viduus pharetrā … Apollo H., viduae moderantibus alni Stat., solum arboribus (virgultis) viduum, viduus pecudibus ager, pabulationes viduae pecudibus Col., nomina famā vidua Plin., viduus mente Ap.; z gen.: viduum pectus amoris O. srce brez ljubezni, viduus teli Sil.; redkeje s praep. a(b) ali abs.: lacus vidui a lumine Phoebi V., arae viduae Ap. brez ognja.
  • sēcrētārium -iī, n (sēcrētus, gl. sē-cernō) skriven, samoten kraj: avibus haec secretaria uti[n]quam magis congrueri[n]t, merulis et lusciniis et oloribus AP., illi etiam ignes, qui terrae secretariis continentur, praetereuntes aquas vaporant et produnt longinquitatem flammae AP.; occ. skrivna sodna zasliševalnica: LACT., COD. I., COD. TH.; (v cerkvi) zbornica za duhovnike, nekakšna zakristíja, žágrad: PAUL. NOL.; metaf. notranje svetišče, najsvetejše: mentis AUG.
  • sōlitūdō -inis, f (sōlus)

    1. samotnost, samota, neobljudenost, brezljudnost, puščoba, puščobnost, praznost, praznota, praznina, tihost, tihota (naspr. celebritas, frequentia, frequentia et abambulatio hominum): Ter., Amm. idr., loci Ci., illum (sc. P. Scipionem) et in solitudine secum loqui solitum Ci., audistis, quae solitudo in agris esset Ci., erat ab oratoribus quaedam in foro solitudo Ci., ubi postquam solitudinem intellexit S., ut, quam in curia solitudinem fecerit, domi quoque faciat L., per occasionem et solitudinem L. ker se je ponudila priložnost, ko na kraju ni bilo vojakov, eadem solitudo … coëgit consules circa fora proficisci L. pomanjkanje ljudi (v Rimu), neobljudenost; meton. (konkr.) samoten kraj, puščava, pustinja, divjina, divjava: Vell., Amm. idr., in desertissima solitudine Ci., facere solitudinem Plin., Plin. iun., Cu., T. ali solitudines L., se in solitudinem ac silvas abdiderant C., civitatibus maxima laus est quam latissime circum se vastatis finibus solitudines habere C., per vastas solitudines Cu.; z gen.: in hac … omnis humani cultus solitudine Cu. v tej pustinji, nastali, ker so jo ljudje popolnoma prenehali obdelovati.

    2. osamelost, samost, samota, zapuščenost, brezpomočnost (brezpomočje), nemoč, nemočnost, osirotelost: per huius solitudinem te obtestor Ter., Aebutius iste, qui iam diu Caesenniae viduitate ac solitudine aleretur Ci., solitudo viduarum Ci., illorum (sc. puerorum) solitudo Ci., solitudo circa decemviros L., ea solitudo magistratuum per quinquennium urbem tenuit L. pomanjkanje, primanjkovanje, pogrešanje, neque vero hic (sc. Thrasybulus) non contemptus est primo a tyrannis atque eius solitudo N. pomanjkanje (malo število) sobojevnikov, id repente solitudinis erat T. tako naglo (nenadno) je bila zapuščena.
  • angulus -ī, m

    1. ogel, vogal, kot: Vitr., Plin., anguli omnes aedium Pl., angulus dextri lateris S. fr., circuli figura nihil habet incisum angulis Ci., ang. castrorum C., muri L., extremus ang. e saxo O. rob, ang. oculorum Cels. očesni kotič; kot morske obale = zaliv, zatok: Auct. b. Afr., Gallicus Ca. fr.; kot ali ogel kake pokrajine: Venetorum, Alpium, extremus angulus agri Brutii, extremus Italiae ang. L., ultimus Italiae ang., Bruttius ang. Fl.; occ. (geom. ali matem.) kot: huius lateris alter angulus ad orientem solem spectat C., pares anguli Ci., ang. obtusus Lucr. topi kot, horizonta rectis angulis secare Sen. ph. pravokotno rezati.

    2. pren. kot = oddaljen samoten kraj, zakotje, zakotek: in angulum aliquo ire Ter., in ullo angulo Italiae Ci., ille terrarum mihi praeter omnes angulus ridet H., angulus hic mundi nunc me... accipit Pr., in ultimo et remotissimo terrarum orbis angulo Vell.; zaničljivo (o šolah v nasprotju s praktičnim življenjem): quas (res) isti in angulis personant Ci.; pren.: me... ad omnes litterarum angulos revocas Ci. v vse kotičke črkovne pravde.
  • rārus 3 (indoev. kor. *er(H)-, *reH- ločiti (se), biti rahel, negost, redek, biti prostoren; prim. skr. r̥tḗ brez, razen, gr. ἀραιός tenek, šibek, ἀραίωμα vrzel, ἐρῆμος, at. ἔρημος sam, samoten, lat. rēte, sl. redek, lit. ardýti cepiti, ločiti, rẽtas tenek (tanek), razprostranjen, got. arwjō zastonj)

    1. negost, redek, rahel, tenek (tenak, tanek) (naspr. densus, spissus, creber): Q., Col., Lucr., Cels. idr., (sc. humus) densa magis Cereri, rara (rahla) Lyaeo (sc. favet) V., terra rara (prhka), rarissima V., rara retia V., H. redke = z velikimi zankami, velikozankaste, petljate, tunica O. tanka, cribrum O. redko, pecten O. redkozob, redek, rariores silvae T. redkejši, iuventus H. iztrebljena, rara umbra V. redka.

    2. metaf.
    a) redek = daleč narazen (vsaksebi) se nahajajoč, posamezen, poedin, redko (po)sejan, raztresen, razpršen, tu pa (in) tam (sem ter tja) se nahajajoč, samoter(en) (naspr. densus, confertus, continuus): Hirt., Plin. idr., rari fontes aquarum Cu., arbores rarae N., voces V., rari ignes L. le tu in tam, foramina terrae Lucr., coma O., capillus Suet., racemi V., tela O.; pogosto (zlasti pesn.) v adv. pomenu: apparent rari nantes V. tu in tam, Oceanus raris navibus aditur T. ladje le redkokdaj zaidejo v Ocean, manat rara meas lacrima per genas H. samotno (skrivaj) se prikrade; kot voj. t.t.: milites rari dispersique pugnant C. posamič, posamezno, razpršeno (naspr. confertus, constipatus), numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliantur C., ordines L. (ra)zredčene, acies Front.
    b) redek, redko se nahajajoč: Q., Plin., Sen. ph., Cels. idr., rarum alibi animal Cu., honores olim fuerunt rari, nunc effusi V., (sc. decemviri) rari aditūs (gen.) L. redko dostopni, raris ac prope nullis portibus C., raras per vias populus T. le malo ljudi po cestah, rara vulgaribus anteponere Ci.; predik.: coetūs rarus adibat O., Caesar rarus egressu T. redko gre ven, redko gre z doma; od tod
    c) occ. redek po svoji kakovosti = redko (tako zelo) lep (krasen), nenavaden, izvrsten, odličen, sijajen, krasen, izboren, izbran, izreden: corpus rarae magnitudinis Cu., puella Pr., rarā quidem facie, sed rarior arte canendi O., vestis Cat., avis H., artis opus rarae Tib., uxor rarissimi exempli Q. vzorna, (v)zgledna. Adv.

    1. rārē
    a) (prostorsko) redko, poredkoma, na redko, ne na gosto, (daleč) narazen, tu in tam, sem ter tja, raztreseno, razpršeno: Varr., Vitr., Gell., conserere Col., rarius terere Col., rarius contextus saccus Col., rarissime disserere ali ponere Col.
    b) metaf. (časovno) redko, redkokdaj, (le) včasih, (le) sem in tja, (zgolj) občasno (naspr. saepe): Pl., Corn.

    2. rārenter (star. obl.) redko(kdaj), le včasih: Ca., Pomp. fr., Nov. fr., Varr. ap. Gell., Gell., Ap., Macr., venire L. Andr., rarenter gemitum conatur trahens Enn. fr., edepol voluntas homini rarenter venit Caecil., videre Caecil.

    3. abl. n rārō (naspr. saepe) redko, (po)redkoma, redkokdaj, malokdaj, le včasih: Pl., Q., Plin. idr., vinum aegrotis prodest raro, nocet saepissime Ci., quod si rarius fiet Ci., rarius elucere Ci. (naspr. densius), rarissime accidere Col., non affari nisi rarissime Suet.
  • sē-clūdō -ere -clūsī -clūsum (sē(d) in claudere)

    1. z zaporo ločiti (ločevati), zagraditi (zagrajati, zagrajevati), osamiti, zapreti (zapirati), zakleniti (zaklepati): incientes VARR., inter puellas STAT., carmina ... antro seclusa relinquit V. skrite; od tod pass. secludi skri(va)ti se: sub extrema pendens ala secluditur PR.; pren.: inclusum supplicium atque a conspectu parentium ac liberorum ... seclusum CI. muka (trpljenje) zapora in ločitve (osamitve) od ...

    2. sploh ločiti (ločevati), izločíti, izlóčiti (izlóčati, izločeváti), osamiti, odrézati (odrezováti, odrezávati): VARR., PLIN. idr., munitione flumen a monte seclusit C., seclusa aquula CI. zajezena, iter seclusum a concilio deorum CI., dextrum cornu, quod erat a sinistro seclusum C., cohors seclusa a ceteris C., ab suis interceptum et seclusum L., cur luna queat terram secludere lumine LUCR., seclusum nemus V. oddaljen, samoten; in secluso VARR. posebej, na samem, ne pred očmi (koga), ne ob navzočnosti (koga); pren.: a corpore vitam secludere PL. = ubiti se, secludite curas V. izključite skrbi (iz srca), preženite skrbi, izognite se skrbem, opustite skrbi.
Število zadetkov: 15