Franja

Zadetki iskanja

  • aufugiō -ere -fūgī (-) ubežati, pobegniti, uteči; abs. ali intr.: aufugerim potius quam redeam Ter., auf. aliquo, domo, hinc aliquā plateā, exsulatum Pl., si aufugisset (archipirata), si vincula rupisset Ci., iam aliquantum spatii ex eo loco, ubi pugnatum est, aufugerat L.; pesn. in poklas. z acc. = izogniti (izogibati) se koga, česa, ogniti (ogibati) se koga, česa: aufugiens aspectum... parentis Ci. poet., quae sol aufugit Hyg., ab his, quos aufugit, reprehensus Cod. I.
  • āvolō -āre -āvī -ātum

    1. odleteti (odletati): Suet., Icti., sublime avolans (aquila) Ci., isque (ales equus) per aetherias me tollens avolat umbras Cat., ex oculis et manibus infelicissimae coniugis tacitus avolavit (Amor) Ap.

    2. pren. odhiteti, pobegniti, ubežati: experiar certe, ut hinc avolem Ci. ep., velut avium examina ad crepitum primum missilium avolavere L., citatis equis avolant Romam L., avolat ipse... conversisque fugax aufertur habenis V., avolat voluptas Ci. hitro mine; evfem.: hinc avolare Ci. od tod odhiteti, oditi = umreti.
  • dēfugiō -ere -fūgī (—)

    1. intr. pobegniti, zbežati, ubežati: sinistrum cornu defugit L.

    2. trans. ogniti (ogibati) se česa, čemu, izogniti (izogibati) se česa: aditum sermonemque (eorum) defugiunt C.; pren. (iz)ogniti (ogibati, izogibati) se česa, odtegniti (odtegovati) se čemu: auctoritatem consulatus sui Ci. zastopanju (izvrševanju) konzulske oblasti, iudicia, laborem hunc, munus illud, eam disputationem Ci., proelium C., in dicendo assentationem vulgi Plin. iun.; nec tamen defugiam, quin dicam Varr.; (v stiku) abs.: sin timore defugiant C., et tu, qui potes, et ceteri, qui defugiunt Ci., iniurias fortunae … defugiendo relinquas Ci.
  • fugiō -ere, fūgī, fugitūrus (prim. gr. φεύγω bežim, φυγή ali φύζα beg, lat. fuga, fugāx)

    I. intr.

    1. pobegniti, (z)bežati, uteči, uiti, pobrisati (popihati) jo: Ter., Cu., Q. idr. se ille fugiens in tenebris abdidit Ci., fenum habet in cornu; longe fuge! H. „bode“; umakni se mu! Odkod? z adv.: hinc Pl., V.; z abl.: f. domo Ci., fugit luna caelo O. z neba; s praep..: ab Dianio, ex Hispania Ci., Sassia a crudelissimo hoste fūgit Ci., f. de cavea Mart.; pren.: e manibus f. Ci. uiti. Kam?: f. intro Ter.: fugies Uticam H., cum ille perterritus fugeret ad Tiberim Ci., (columba) in nubila fūgit V., f. in auras V., ad caelum Petr. poet., ultra Sauromatas Iuv.

    2. occ.
    a) (v vojni) pobegniti, (z)bežati, ubežati, uteči, pobrati (odnesti) peté, unesti jo: Suet., Mithridates fugiens Ci., exercitūs suspicione periculi fugerunt Ci., Germani non prius fugere destiterunt, quam ad Rhenum pervenerunt C., f. ex proelio Ci., qui ex ipsa caede fugerunt C. ki so bili ušli, fugientes persequi N., f. per tela V., per ignota itinera L., super amnem V., pavor fugientium T.
    b) uiti, uteči gospodarju (o sužnjih): nec furtum feci nec fugi H., (servi) te compilent fugientes H., fugit mihi servus Sen. ph.
    c) (o političnih beguncih) pobegniti, iti po svetu, iti v tujino: Demaratus fugisse dicitur (sc. Corintho) Ci., Aeneas a Troia fugiens Ci., f. ex oppido C., nave ad salutem N.
    č) iti v prostovoljno pregnanstvo, iz dežele (domovine) pobegniti, bežati: f. ex patria N., a patria O., de civitate Q., in exsilium Iuv.

    3. sinekdoha odhiteti, zbežati, odbežati, odleteti; pt. pr. fugiēns tudi = bežen, begoten, hiter: vita fugit sub umbras V., fugiens anima O., rapido per aëra cursu … fugit Sil.; s samim abl.: fugiunt aethere nimbi V., fugiebant nubila caelo O.; o strelah, puščicah, sulicah: si telum manu fugit Ci., spicula fugientia V., nullum sine vulnere fugit missile Stat., fugit illa (hasta) per oras … lini Sil.; o drugih stvareh: evolarat fugiens quadriremis Ci., fugiens pinnus O., navis fugit per undas V., pontus … retro fugit V., upada, fugientia flumina H. hitro tekoče, (solis) currus fugiens H., virtus … spernit humum fugiente penna H., fugit inmissis puppis habenis Val. Fl.; o obali ali luki (ki se na videz umika, ko se ji ladja bliža ali pa od nje oddaljuje) umikati se: Italiam sequimur fugientem V., tandem Italiae fugientīs prendimus oras V., portus fugiens ad litora Pr., fugere ad puppim colles campique videntur, quos agimus praeter navim Lucr.

    4. metaf. giniti, izginiti, miniti, preminiti, preiti: vita fugiens Lucr., fugit inreparabile tempus V., dum loquimur, fugerit … aetas H., septimus … iam fugerit annus H., fugiens hora H., bežna (toda mensis fugiens O. = konec meseca), memoriane fugerit … an … L., e corpore sanguis … fugit O., fugiunt cum sanguine vires O., f. e corpore saetae O., fugit dies, color, macies O., fugit sopor Val. Fl., dolor Q., amor, decus omne Sil., gratissima sunt poma, cum fugiunt Sen. ph. ko postaja mehko kakor testo; pesn.: vinum fugiens Ci. lahko vino (ki se ne obdrži (ne traja, ne obstane) dolgo), fugientes ocelli O. ugašujoče, stekleneče oči, numquam fugiens rosa Lucan. nikdar vela in nedišeča.

    II. trans.

    1. bežati pred kom, od koga, pobegniti pred njim: omnes ut aliquam immanem bestiam illum fugiebant Ci., hoc se quisque modo fugit Lucr., patriae quis exul se quoque fugit? H. je ušel tudi samemu sebi?, velut qui currebat fugiens hostem H., me lupus fūgit inermem H., nunc et ovīs ultro fugiat lupus V., cerva fugiens lupum L., Saturnus arma Iovis fugiens V., fugere accipitrem columbae (solent) O.; occ.
    a) uiti, uteči čemu: f. enses O., enses, quos fugi V., Quirinus Acheronta fugit hac arte H., admiror, quo pacto iudicium illud fugerit H., ea manūs avidas heredis fugient, quae … H., f. incendia O., labores Pr., cuius numquam fugisse hastilia cervi … potuere fugā Sil.
    b) (krajem ali krajev) ogniti se, izogniti se, zapustiti jih: cum omnīs terras fugeret Marius Ci., fuge litus et undas V., f. urbes H., patriam nefasque, Samon, penates O.; o političnih beguncih: nos patriam fugimus V., Teucer Salamina patremque cum fugeret H.

    2. metaf. (čemu) umakniti se, izmikati se, umakniti se, odtegniti se, ogniti se, izogniti se: certamen fugerunt tribuni plebis Ci., consules conspectum vestrum fugerunt Ci., f. conspectum multitudinis C., consules aditum huius loci magnopere fugerunt Ci., omnes aditum tuum fugiunt Ci., me caedem fugisse Ci., me spe tranquillitatis fluctūs tempestatemque fugisse Ci., f. laborem, mortem, latronum tela et minas Ci., imbrem V., caelum V. dnevni svetlobi, percontatorem, vesanum poëtam H., conubia, lucem, vina, munera belli O., vestigia Iuv.; pesn.: vox fugit Moerim V. glas zastane (onemi, zabegne) Mojrisu, si quos haud ulla viros vigilantia fugit V. če možem ne zmanjka previdnosti; v pass.: quae vindicaris in altero, tibi ipsi fugienda sunt Ci., mors fugitur Ci., invidia f. Corn., labor fugitur Aug.; occ.
    a) ne marati česa, braniti se, plašiti (strašiti) se česa, zavreči, zavrniti (zavračati), odkloniti kaj, izprositi si, da se kaj ne stori (zgodi): pro patria nullum periculum fūgit Ci., non fuisse fugiendos tribulīs huic iudices Ci. da bi jih ne bil smel odkloniti, f. procurationem rei publ. N., iudicium senatūs L., aliquem iudicem L. koga kot sodnika odkloniti; pesn.: nullum saeva caput Proserpina fugit Pr. Z inf.: neque illud fugerim dicere Ci., huic donis militaribus patris triumphum decorare fugiendum fuit, … ? Ci.; poseb. imp. fuge (= noli) z inf. = nikar: illud … fuge credere Lucr., quid sit futurum cras, fuge quaerere H., o fuge te tenerae puerorum credere turbae Tib.
    b) (zaznavi) uiti: quae res huius viri scientiam fugere possit Ci., aliquid fugit aciem (sc. oculorum) Ci. nekaj ni vidno, se ne vidi, f. visūs O., memoriam alicuius Q. Od tod precej pogosto fugit aliquid aliquem komu je (ostane) kaj neznano, kdo česa ne zapazi (opazi), ne omeni: quod populum fugerat Ci., neque hoc Q. Catulum fūgit Ci., id sum dicturus, quod illos non fugerit Ci., non fugisset hoc homines Graecos Ci., non haec Dionysium fugiebant N., multa me fugiunt O.; z inf.: cui rei fugerat me rescribere Ci. ep. na kar sem bil pozabil odpisati, de Dionysio fugit me ad te antea scribere Ci. ep. sem pozabil; z ACI: me fugerat poenas has esse certissimas Ci.; z odvisnim vprašalnim stavkom: illud quam sit difficile te non fugit Ci. ep. ti ni neznano, dobro veš, quae nominis exstet origo, me fugit O., illud te non arbitror fugere s quin: Ci. ep. — Od tod pt. pr. fugiēns -entis,
    a) kot adj. plašeč se (plašen) česa, mrzeč kaj: fugiens laboris C. delomrzen, doloris Lact.
    b) kot subst. m obtoženec (klas. reus): Cod. I. — Soobl. fugiō -īre: fugiit, fugierit Eccl.
  • pro-fugiō -ere -fūgī (pro in fugere)

    1. intr. (u)bežati, zbežati, pobegniti, potegniti (jo), pobrisati (jo): Ter., Hirt., Iust., Vell. idr., Catilina profugit Ci., pedibus Hadrumetum C., in Britanniam C., ex oppido C., domo Ci., L. ali a domino Ci. uteči, in exsilium Ci.; occ. pribežati, zateči (zatekati) se h komu: ad aliquem Ci., C., S.

    2. trans. (z)bežati pred kom ali od koga (česa), ubežati, uiti komu, čemu, (i)zbegniti komu, čemu, (iz)ogníti ((iz)ogíbati) se komu, koga (česa): servi profugiunt dominos Cu., agros H., sedes suas Col., conspectum civium Sen. ph. natos Plin.
  • re-fugiō -ere -fūgī -fugitūrus (re in fugere)

    I. intr.

    1. (nazaj) (z)bežati, ubežati, uiti (uhajati), uteči (utekati), pobegniti, odnesti jo (glavo, pete), umakniti (umikati) se, izmakniti (izmikati) se: hostes velocissime refugiebant C., acie C. iz bitke, ex caede in castra Hirt., Syracusas Ci., domum Suet., in portum C., ad suos C., ex castris in montem C., in domum atque in tecta L., quadrupes nota intra tecta refugit V.; pesn.: mille fugit refugitque vias V. leta tja in nazaj; metaf.: refugere a consiliis Ci. odstopiti, ab orationis turpidine Ci., timido sanguen refugit Enn., sol medio orbe refugit V. izgine (se skrije) na pol; occ. odmakniti (odmikati) se, umakniti (umikati) se: Col., Mel. idr., visa refugit humus O. se izgublja, refugit a litore templum V., mox zothecula refugit quasi in cubiculum idem atque aliud Plin. iun., quo pridie (sc. mare) refugisset Cu.

    2. pribežati, zateči (zatekati) se, uteči (utekati) h komu, kam, (po)iskati pri kom, kje zavetje: L., Stat. idr., ad legatos Ci., ad carminis tranquillitatem tamquam ad portum Petr., ad naturale bonum Auct. b. Alx.

    II. trans.

    1. bežati pred kom, od česa: H., Suet., Lucan. idr., id refugisti Ci., refugere instantes Auct. b. Afr., attollentem iras (sc. anguem) V.; pren. uiti (uhajati): memoriam alicuius Col.

    2. metaf. bati (plašiti, strašiti) se, (iz)ogibati se koga, česa, umikati se komu, čemu: Sen. ph., Q. idr., foeda ministeria V., viriles contactus, omnem Venerem O., iudicem Ci., a dicendo Ci. ne moči odločiti se, srce komu ne dati, da bi povedal, possum multa referre, ni refugis V.; z inf.: Iust., Sil., Lact. idr., nec te transire refugi O., Lesboum tendere barbiton H.; pesn.: populus vicina iurgia refugit H. (obmejni) topol (meton. = sadilec obmejnega topola) se izogiba prepiru s sosedi.
  • trāns-fugiō -ere -fūgī (trāns in fugere)

    1. k sovražniku prebegniti (prebegati), uskočiti, skrivaj preiti (prehajati), prestopiti (prestopati), pobegniti, (z)bežati kam: Auct. b. Hisp. idr., ad hostes Pl., N., ad Thebanos N., ad Romanos L., Gabios, Romam L.; abs.: in obsidione servitia transfugiunt L., classem transfugisse T., eum desiderio amicae transfugisse Suet.; šalj. metaf.: pol illa (sc. arma) ad hostes transfugerunt Pl.

    2. pren.: ab afflictā amicitiā transfugere Ci. nesrečne prijatelje verolomno puščati na cedilu, nam illius oculi atque aures transfugere ad nos Pl. držijo z nami.
  • agō -ere, ēgī, āctum gnati, tirati, in to:

    A. konkr.

    I. z zunanjim obj.:

    1. gibati, gnati, zagibati, zagnati (zaganjati): fundam circum caput egit habena V. je zagnal, vrgel, (Orphea) agentem carmine quercus V., navis iuvenum acta lacertis O. poganjana, pinus acta boreā O. gnana ladja (toda: agere pinus ab alto ad terram O. smreke [u]šibiti od vrha do tal), ventus nubes agit V., mare agit fluctūs Cu., certatim remis mare agere Val. Fl. (vz)burkati, ag. ferrum, pondus (težko strelo) V. zagnati, ferrum (hastam) per viscera V., O. pognati, poriniti, turbo actus habena V. vrtavka, zasukana z jermenom, sublicae oblique agebantur C. so se... zabijali, ag. testudines (testudinem) C., V., Sil. ali vineas turresque ad oppidum C. (naprej) pomakniti (pomikati), agentes frigora venti V. mraz prinašajoči, ag. ventos V. poditi, razdeljevati, caudam Col. z repom gibati, migati, agi tumidis velis H. voziti se ob..., acta retro naris O. zavihan; pren.: vulnus altium actum O. globlje zadana; te discus agit H. ti giblje telo, te mika, haec studia adulescentiam agunt Ci. vzbujajo, bonitas, quae nullis casibus... agitur N. ki je ne omajejo nobeni dogodki, animus cuncta agit S. giblje, ravna; refl. in med. gibati se, često = iti, priti, prihajati: quo agis te? Pl. kam greš?, unde agis (te)? Pl. od kod prihajaš?, sese Palinurus agebat V., quo omnis multitudo agebatur L. je vse vrelo, per auras agi O. vihrati, flumen adversum agitur Cu. teče na nasprotno stran; pren.: spina agitur per lumbos V., per reges actum genus omne Latinos V. rod, ki je šel čez vso vrsto lacijskih kraljev, ignea venis omnibus acta sitis V. ki je prešinila vse žile.

    2. (živali, ljudi, vozila, plovila) gnati, pognati (poganjati), usmerjati, voditi, gibati, ravnati; o živalih: capellas V., O., tauros, tigres V., caballum V., H., boves ad flumina V., bovem Romam, ex loco infesto porro armentum L.; s sup.: pecus pastum (na pašo) Varr., capellas pastas potum (napajat, na vodo) V.; pesn. z inf.: pecus egit visere montes (da bi videla) H.; agas asellum (sc. non curret) Ci. = ti si vedno isti; poseb. o konjih: ag. iumenta Cu., equum in (ad L.) hostem Cu. ali ad vallum T. pognati (poditi) konja, s konjem zapoditi (v dir spustiti) se, skokoma jezditi proti..., equo tenere acto L. nepremišljeno zapodivši se s konjem; preg.: adductos intus agere equos O., gl. pri intus; o ljudeh: copulā vinctum ante se Thyum N., virgis proditorem in urbem L., reliquum agmen pecudu more Cu. pred seboj gnati, captivos prae se Cu., servum sub furca caesum medio circo L., servum suum sub furca ad supplicium Val. Max., adulteram per omnem vicum verbere T., aliquem ad mortem T., captivos sub curribus Mart. ob triumfu razkazovati; pogosto: aliquem in crucem agere Ci. veleti koga h križu gnati (ne = „na križ pribiti“); animos per orbem agi Sen. ph. (o preseljevanju duš); voj. agmen agens V. vodeč, nunc agendo, nunc sustinendo agmen L. vodeč, ustavljajoč vojsko na pohodu; večidel v pass.: agmen raptim (citius) agitur L., Cu. se vzdigne (vzdiga), se odpravi (odpravlja), koraka hitro (hitreje); o vozilih in plovilih pognati (poganjati) = voditi, usmerjati, ravnati, krmariti (ladjo), včasih = voznik ali krmar biti: currum (currus) L., O. idr., per patris corpus carpentum L., navim agere ignarus navis timet H., ag. classem, rates O., colles..., quos agimus praeter navem (= praeter quos agimus navem) Lucr., in litus agere navem L. k bregu (= na sipino) pognati, naves in advorsum amnem (proti vodi) agebantur T., ag. quadriremem ad urbem, ratem in amnem Cu., rex classem in diversam partem agi iusserat Cu.; šalj. pren.: dic tamen, unde onustam celocem agere te praedicem Pl. od kod se ziblje tvoja težko natovorjena ladja = od kod prihajaš tako težek (pijan). Z abstr. subj.: avium modo, quas naturalis levitas ageret ad sidera Cu. ki jih dviga (nosi navzgor) lahki trup do zvezd, qua impetus egit equos O. je konje pognalo divje poželenje, quo quemque agit error O. zanese.
    a) s seboj vzeti, s seboj privesti: multis milibus actis armatorum ex ea regione L.
    b) (uplenjeno živino ali ljudi) stran gnati, odgnati (odganjati), ugrabiti (ugrabljati), (u)pleniti: inde actae boves L., redigunt actos in sua rura boves O., pecoris et mancipiorum praedas agere S., ag. impedimenta C., praedam L. ali praedas Cu. pleniti, naves Cu.; prim.: pulchram praedam agat, si quis illam invenerit aulam onustam auri Pl. lep plen bi dobil, lepa najdba bi bila; od tod (kakor ἄγειν καὶ φέρειν) ferre et (atque) agere, redko portare et agere premičnino „stran spraviti (spravljati) in odvesti (odvajati)“, in to o lastniku (torej v nesovražnem pomenu): res, quae ferri agique possunt L. vsa premičnina, cum coniugibus ac liberis, quae ferre atque agere possint, prae se agentīs portantīsque... montem petere L., simul advertit multa undique portari agique C.; o sovražniku = robiti, opleniti (oplenjevati) in odvleči (odvlačevati): cum ferret cuncta atque ageret L., hi ferre agere plebem plebisque res L.; pren.: principes fori... agunt feruntque cuncta T. vladajo z vsem samovoljno, (Medicum malum = citrona) membris agit atra venena V. prežene (odpravi) iz udov; ag. animam L. izdihniti dušo, pojemati, et agere animam et efflare dicimus Ci.; v besedni igri: eodem tempore gestum et animam agere Ci. z gibanjem (rok in obraza) tako rekoč dušo iz telesa poganjati, est tanti, habere animam, ut agam (sc. eam) Sen. ph. živeti, da umrem, ne, quod agas desit, agas animam Mart. da boš imel kaj uganjati, izganjaj si dušo; šalj.: res (moje imetje) quom animam agebat Pl. je „pojemalo“ = ginilo.

    3. (živali, ljudi) goniti, poditi, pregnati (preganjati), loviti; živali: cervum, cervam telis V., apros V., aprum, canes O., pisces in retia O.; ljudi: si... aliquem de fundo praecipitem egeris Ci., eum in exsilium egit L. je pognal, ag. obvios Suet. od sebe pehati; poseb. sovražnika (za)poditi, pregnati (preganjati): praecipites Pompeianos C., cursu palantes Troas V., hostes fugā versos V., Rutulos ad moenia V., exsulem populum Rom. in hostium urbem L.; pesn.: puerum Orco (dat.) H. v pekel pregnati (prim. Ἄιδι προϊάπτειν Hom.), pulsam hiemem Sol egit V.; pren. preganjati, vznemirjati: amor me ludificat, fugat, agit Pl., quam deus ultor agebat O., fata agunt Romanos H., O., diris agam vos H., viri tot casibus acti V., erratibus actus O.;
    a) sodno preganjati, (ob)tožiti: aliquem reum L. pod obtožbo dati koga; z gen. criminis (zaradi česa): reum furti, iniuriam ag. Ci., spretarum agitur legum reus Ci., ipse reus sine te criminis huius agitur O.
    b) gnati, nagnati, priganjati, nagniti (nagibati), pripraviti (pripravljati) k čemu, zanesti (zanašati), zavesti (zavajati), večinoma z naznačeno smerjo: opportunitas... viros spe praedae transvorsos agit S. žene na kriva pota, agentia verba Lycamben H. ki so gnale Likamba v smrt (k samomoru), ag. reginam stimulis Bacchi V., eum praecipitem agunt poenae... Ci. ga ženo tako, da strmoglavi = ga ženo do strmoglavih (naglih) sklepov, agor furiis V., actus fatis, prodigiis, clamoribus V. priganjan = opominjan, multitudo aut studio aut irā agitur Cu., quos (Latinos Hernicosque) falsis criminibus in arma agant L., una plaga... ceteros... confestim ad certamen egit L., praeceps ad id certamen agitur L., quis deus in fraudem... egit? V., si quis ad illa subito te agat, usque recuses H., (poëmata) quocumque volent, animum auditoris agunto H., quae te... furentem mens agit in facinus? O., agitur in taedia vitae O. da se zavesti do tega, da se mu zagnusi življenje, num ira deorum ad tantum nefas actus esset Cu., quam (provinciam) avaritia in bellum egerat T., praecipitem ad gloriam agi T., in favorem aut odium contactu valentiorum agi T. dati se naklanjati na...; pesn. z inf.: desertas quaerere terras auguriis agimur divum V., agit miseranda potestas invigilare malis Stat.

    II. s prolept. obj. gnati, pognati (poganjati), storiti, delati: radicem Col., radices Varr., radices in profundum Plin., virga per glaebas sensim radicibus actis turea surrexit O., ag. gemmas, coliculum, folia, florem, frondem Varr., Col., Plin.; pesn.: ossa robur agunt O. ženejo les = ulesenijo; refl.: se laetus ad auras palmes agit V. se dviga, raste; med.: actae ad sidera pinūs V. vzrasle; često pren.: vera gloria radices agit Ci., sudor piceum flumen agit V. vali reko smole = teče debelo ko smola, undam fumus agit V. dela valove = se valovito dviga, spumas ore (in ore Ci.) agit V. pene se mu (pri)cedijo iz ust, ag. rimas Ci. ep., V., O., Lucan. pokati, razpokati (se), zevati, scintillas Lucr. iskre gnati, iskriti; napraviti (napravljati), (črte) potegniti (potezati), (jarke) (iz)kopati, (rove, podkope) napraviti, delati, (nasipe, jezove) nasipa(va)ti, (zidovje) postaviti (postavljati), spelja(va)ti, (z)graditi: cloacam maximam sub terram L., cuniculum in arcem hostium L., cuniculos ad aerarium Ci., cuniculos tectos ad caput fontis Hirt., cuniculis ad aggerem... actis C., ag. aggerem C., fundamenta Ci. temelj postaviti (postavljati), podstavek napraviti, parietem Ci., molem mari Cu., limitem T., Sil., Front. mejo začrta(va)ti; pren.: idem limes agendus erit O., latum per agmen ardens limitem agit ferro V. si krči pot z mečem, fama est huc... amnem occultas egisse vias subter mare V. da si je ugladila pota.

    B. pren.

    I. trans.

    1. kaj uganjati, poče(nja)ti, storiti, delati, opraviti (opravljati), vršiti, izvršiti (izvrševati), obhajati (praznike): haec agens L., Cu., omnia, quae fiunt (nastaja, sc. v naravi) quaeque aguntur (se godi = kar ljudje storijo) Ci., iis non constabat, quid agerent C., quod agendum aut faciendum sit, id non recusem Ci. kar naj bi se delalo ali opravilo, nihil agis, quin ego audiam Ci., castrensis iurisdictio... plura manu agens T., dum aliud agitur, ediscere aliquid Q. po strani se česa naučiti, multa agendo nihil agere Ph. mnogo delati in nič storiti, nihil quasi Romanus egit Eutr. v nobeni stvari se ni vedel kakor Rimljan, se ni kazal Rimljana, nihil agere nič delati = brez dela (posla) biti, praznovati: dixit numquam se plus agere, quam cum nihil ageret Ci., illud verum est M. Catonis oraculum: nihil agendo homines male agere discunt Col. (prim.: „brezdelnost je mati vseh pregreh“); pogovorno: quid agis? Pl., Ci., H. kaj delaš (počenjaš)?, pa tudi = kako se kaj imaš? kako se ti godi?, quid agit? Ter. kaj dela? kako se ji godi?, quid agitur? Kom. kaj delajo? kako je kaj? tako tudi pri vprašanjih dvoma, zadrege, strahu: quid ago? quid agimus? Kom. idr. kaj naj storim(o)? kaj mi (nam) je storiti? quid ages? Ter., en quid ago? V. kaj pa delam? (vpraša človek, ki si sam kaj očita). Z določenim stvarnim obj.: omnes fere res asperas per Iugurtham agere S., res in Africa gestas quoque modo actae essent, fama divulgavit S., non mandatam, sed suam rem agere N., res ante actae N. kar se je prej zgodilo, prejšnji dogodki, acti labores Ci., L., responsa vatis aguntur O. se izvrši, ag. vigilias (excubias) N., L., O., Cu., T., Suet. ali stationem L., T. ali custodiam L. ali custodias Naev. ap. Non. na straži stati (biti), stražiti, ag. delectūs Cu., Q., T. vojaške nabore (novačenje) prirejati, vojake nabirati (odbirati), rerum verborumque delectum Q. reči in besede skrbno izbirati, censum L., Suet. cenitev opravljati, ceniti, popisovati (ljudstvo), arbitrium Ci., T. ali arbitria L., Cu. razsodnik biti, razsojati, forum Ci. ep. ali conventum Ci., C., L., Iust. ali iudicium Plin. sodbo držati, sodni dan imeti, crimen Ci. (= criminari), inquisitionem Plin. preiskovati, senatum Tab. XII. ap. Ci., Suet. senatsko sejo imeti, fiscum ali publicum Suet. državne dohodke oskrbovati, proelia cum Gallis L. boje biti z Galci, bellum S., L. ali Martem Lucan. vojsko gnati (po določenem načrtu), sua vota O. delati za svoje želje, honorem L. ali censuram O., Vell., Sen. ph. ali consulatum Q. ali praefecturam Suet. opravljati, officinas O. oskrbovati, upravljati, imperium Plin. ali regnum Fl. vladati, potestatem Fl. oblast izvrševati, rem publicam Dig. državo upravljati; v pomenu obhajati, praznovati: L. idr. festum genialiter O., dies festos, Verria Ci., puer bis senis natalibus actis O. ki je obhajal dvanajstkrat svoj rojstni dan, Idus tibi sunt agendae H., ag. triumphum de aliquo Ci., choros Pr. rajati; pesn.: ver orbis agebat V.; opraviti, doseči, premoči, moč(i) imeti, večinoma v zvezi nihil agere, pa tudi multum, non multum, plus, plurimum (plurima), quid ag.: nil agis Ter., Ci., H., Pr., Lucan. nič ne opraviš, zastonj se trudiš, nihil agit Pl., nihil agit in amore inermus Caecil. fr., nihilo plus agas, quam si des operam... Ter. nič več ne utegneš opraviti, kakor... = to bi bilo prav toliko, kakor ko bi, etiam quicquam egisti? Afr. fr., ars nihil sane egisse videatur Ci., non nihil egisti hoc loco Ci., ut, quid hac pugna sit actum, scias, die quinto victor in Capitolio epulaberis L., ubi blanditiis agitur nihil O., nonnihil egit amor Pr., nihil tamen egisti, M. Antoni Vell., navali plurima bello ensis agit Lucan., argumenta ac testes quid egerint Q., multum agit sexus, aetas, condicio Q. veliko premore, velikega pomena je, plus pondere et firmitate agitur (in palestra) Q.

    2. (mereč na kaj posebnega), ukvarjati se s čim (tudi le duševno), delati, misliti na kaj, poganjati se, prizadevati si za kaj, stremeti, težiti za čim, zavzemati se za kaj, kaniti, namerjati, naklepati kaj: observabo, quam rem agat Pl., quid agat, quid consilii captet Ter., id ago sedulo Ter. resno mislim na to, quid agant, quid cogitent Ci., aliud agentes, aliud simulantes Ci., in omni vita nihil aliud egi Ci. to sem si zadal za nalogo svojega življenja, id quidem ago V. prav na to mislim, agere fratri proditionem T. izdajo brata snovati, kaniti brata izdati, ag. de intranda Britannia T.; najpogosteje id agere (redko hoc agere ali samo agere) z zahtevnim stavkom: cum maxime fallunt, id agunt, ut viri boni esse videantur Ci., certiorem eum fecit id agi, ut pons dissolveretur N., nihil aliud egit, quam ut multis esset auxilio N. le na to je mislil, da bi bil..., id agere... coepit, ut desciscerent ab Insubribus Cenomani L., qui agit, ut prior sit Q., ego id agam, qui mihi ne detur Ter., ego id semper egi, ne interessem (rebus gerendis) Ci. ep., id agentis, ne Caesar ei ignoscat Q. pogovorno: hoc (haec, hanc rem, id, istuc) agere paziti na kaj, poslušati kaj: hoc agam Ter., at iam hoc non agis Ter., hoccine agis an non? Ter., nisi id agat et adsit Ci., quae sua sponte, etiam si id non agas, cadunt Ci., hoc (hanc rem, istuc) age ali agite! Kom. idr. pazi(te)! pozor! posluh!, cras agamus haec Ci., tu, dum tua navis in alto est, hoc age, ne mutata retrorsum te ferat aura H.; naspr. agere alias res Kom., Ci. ali aliud Ci. druge reči delati, z drugimi rečmi se ukvarjati, ne paziti, nepazljiv, raztresen biti.

    3. (z abstr. obj.) z dejanjem kazati, izkazati, pokazati: nugas Pl. ali ioca et seria S. uganjati, curam alicuius (rei) L., Cu. idr. ali pro aliquo O. skrb imeti, skrbeti za koga ali kaj, silentia O. (prim. ἡσυχίαν ἄγειν) molčati, paenitentiam facinoris Cu. kesati se dejanja, pacem O., Sil. mirovati, Herculae mirum est oblivio laudis acta tibi O. da si že davno pozabil Herkulovo slavo, alicui gratias (ret. grates Pl., Ci., L., Cu., T.) agere Pl., Ci., C., L. idr. zahvaliti (zahvaljevati) se komu, diis laudes gratesque ag. L. bogovom čast in hvalo da(ja)ti.

    4. čas preganjati (prim. tempus volvere), (čas) prebiti, preživeti (preživljati): aevom Enn. et Pac. ap. Ci., Lucr. aevum Enn. in Ci. ep. et ap. Gell., Pl., Ter., H., O., aetatem Ter., aetatem Athenis, in litteris Ci. ali in tenebris Plin. iun. ali procul a re publica S., vitam Sen. ph., pudice vitam Ter., vitam sine decretis, vitam in otio, in conviviis, sanctissime Ci., vitam ruri Ter., L., vitam ag. = živeti (naspr. mori) Ci. (Tusc. I, 40, 99), ag. tolerabilem senectutem Ci., pueritiam primamque adulescentiam Capreis egit Suet., medium tempus ad proconsulatum usque in otio... egit Suet., ag. tempora belli H., tempora ludis O., tempora in venando S., (tota cum Tithonia coniux quintae tempora lucis aget O. ko privede Titonova soproga čas petega dne = ko bo dala... prisvitati se petemu dnevu), ag. noctem inter gaudia V., noctem metu Cu. vso noč preživeti v strahu, totam eam noctem cum magno animi metu perpetuis vigiliis L., noctem quietam, non insomnem T., acta est per lacrimas nox mihi, quanta fuit O. prejokal sem noč, ag. diem Gaetulis Syrtibus exsulem V., totos dies iuxta focum atque ignem T., dies in terra agit, noctes in aqua (crocodilus) Plin., dies tam foede actus L., dies bene et ex praeceptis philosophiae actus Ci. ali melior pars diei acta V. prebit, ag. vitae supremum diem Ci., hiemem sub tectis suis L. ali in castris S. ali in continenti C. prezimiti (prezimovati); z met. obj.: ag. aestiva L., Cu. ali hiberna L. čas poletnega (zimskega) tabora = poletje (zimo) prebiti, otia V. brez dela, v miru živeti; pogosto v zvezi z annus: concordes egimus annos O. smo preživeli svoja leta, septimum annum agens L., Cu. v sedmem letu starosti, quartum annum ago et octogesimum Ci.; (pozno) annus v zvezi z glavnim števnikom: decem et novem annos agebat Aug. bil je 19 let star, v 19. letu; v pass. (o času samem) teči, preteči, miniti: tot saecula aguntur O., veniens et acta nox O. prihodnja in pretekla, menses iam tibi actos vides Pl., mensibus actis Varr. ali actis mensibus Ph., mensis agitur hic iam septimus Ter.; redkeje (pesn. in v pozni lat.) z glavnimi števniki: saecula septem acta mihi O., a cuius (Vergilii) obitu XC aguntur anni Plin. ki (Vergilij) je že 90 let mrtev, actis in regno XV annis Iust.; toda tunc principium anni agebatur L. bili so (bilo je) v začetku leta; subst. neutr. pl.: fugere (se) acta et instantia T. da hoče pobegniti preteklosti in prihodnosti.

    5. abs. = živeti, biti: homines, qui tum agebant T. (prim.: qui tum vivebant homines atque aevom agitabant Enn. ap. Ci.), deûm honor principi non ante habetur, quam agere inter homines desierit T. (evfem. = mortuus sit), per longam temporum seriem agentes Cypr.; pogosto z načinovnimi določili: per mollitiem S. mehkužno, sine legibus certis, sine magistratibus L., incerta pace L., in otio Fl., ne sine solacio ageret T. da ne bi bil brez tolažbe, sibi redderent exsilium, ubi procul tali morte ageret T., cum eo familiariter agebat S. je občeval prijateljsko, ag. inter Vinios T. živeti z ljudmi, kakršen je Vinij, post Iuliam... interfectam per quadraginta annos non cultu nisi lugubri, non animo nisi maesto egit T.; s predik. imenom: civitas... laeta agere S. državljani... so bili dobre volje (veseli), duces feroces agere pro victoribus (kakor da so zmagali) S., Thraecia... insolentiā nostri discors agebat T., haud minus inquies Germanus... agebat T.; s krajevnimi določili = kje biti, stati, muditi se, (pre)bivati, domovati: tum Marius apud primos agebat S., circa muros et in stationibus solute ac neglegenter agentes L., in omni Africa, quae procul a mari incultius agebat (=cuius incolae... agebant) S., Batavi trans Rhenum agebant T., Apicius Tiro tum forte Minturnis agens T., clerus Romae agens Cypr.; poseb. o vojaških četah: ea civitas alam in finibus suis agentem obtriverat T., copias trans Padum agentes acciri postulabant T. ki so stale onkraj Pada, Chauci inter auxilia Romana agentes T.

    II. intr.

    1. del(ov)ati, poslovati, ravnati: age, ut vis Pl. ali age, age, ut lubet Ter. delaj (ravnaj), kakor hočeš, industria in agendo, celeritas in conficiendo Ci., aliud agendi tempus, aliud quiescendi Ci., quid verbis opus est? spectemur agendo! O. z dejanjem, ego sum indefessus agendo O., audendum et agendum esse L. da je treba drzno (neustrašno) ravnati, audendo et agendo res Rom. crevit L., vigilando, agendo, bene consulendo prospere omnia cedunt S. ob pazljivosti (čuječnosti), delavnosti in preudarnosti, se non interfuisse, sed egisse Ci. da je (pri tem) posloval (kot priča), illo auctore atque agente C. po njegovem nasvetu in posredovanju, vir... providens et agendi sciens Vell.; obr. storiti, ravnati (t. j. žrtev s kladivom pobiti in potem zaklati; pri tem obredu je žrtvoklavec [popa] vprašal svečenika: agone? ali agamne? ali naj storim?, na kar je svečenik odgovoril: age! ali hoc age!, stori!): Varr., Sen. rh., Sen. ph., Suet., qui (minister = popa) calido strictos tincturus sanguine cultros semper agatne rogat, nec nisi iussus agit O.

    2. (s prislovnimi določili) na kak način delati, ravnati, postopati: non est lacrimis hic agendo, sed ferro O. ne solz, železo je treba tukaj rabiti, ag. cum simulatione C., nullo studio C., criminose L. sumničiti, lenius, pariter S., iuste T.; agere cum aliquo bene, male, praeclare, ferociter Ci. ravnati (delati, postopati) s kom lepo, grdo itd., accuratius (odločneje) cum Pharnabazo ag. N.; v pass.: bene (male) cum eo agitur Ci. dobro (slabo) se mu godi; pesn.: Tros Tyriusque mihi (=a me) nullo discrimine agetur V. s Trojancem in Tircem hočem postopati brez razlike.

    3. age (prim. ἄγε), pl. agite abs. = delaj! delajta! delajte! podvizaj (podvizajta, podvizajte) se! age ergo: solus servare hunc potes Ter., agite, pugni! Pl., age, quaeso H.; pripravljajoč na imp. in hortativni konjunktiv = no! nu! daj! dajta! dajte! da (v slov. za imperativom): age face! Pl., age fiat! Ter., age age, usque exsecra! Pl., tum iste aliquando „age, dic“ inquit Ci., quare agite... discite cultūs, agricolae V., ergo age, care pater, cervici imponere nostrae V., ergo agite et laetum cuncti celebremus honorem V.; podkrepljeno: age sîs (tudi skupaj agesîs pisano, sîs = sīvīs) no brž (no le), če hočeš (ako ti je drago), agedum, agitedum, en (eia, quin) age no le, no tedaj: agesis tu sine pennis vola Pl., agedum ergo, accede huc modo Pl., age nunc refer animum, sis, ad veritatem Ci., agedum dic Ci. no, le povej, agitedum ite mecum L., en age, segnis rumpe moras V., eia age, rumpe moras V., quin age... erue silvas V.; pesniki age radi zapostavljajo imperativu: appropera age, amabo Pl., pone age titulos nostros O., surge age... et refer haec O., vade age (= βάσκ' ἴϑι) V., fare age, dic age V. Zavest o prvotnem velelniškem pomenu besede izginja in sg. age (agedum) stoji poleg plurala imperativov in hortativnih konjunktivov: age igitur intro abite Pl., age vero, ceteris in rebus quali sit temperantia, considerate Ci., mittite agedum legatos L. pošljite da, en agedum dominae mentem convertite nostrae Pr.; pred hortativnim konjunktivom se age niti v osebi več ne ujema z glagolom: age ergo hoc agitemus convivium Pl., age age nunc iam experiamur Ter., age nunc... consideremus Ci., nunc age temptemus O., nunc age, naturas... expediam V. (glede pomena zvez age vero, age nunc ali nunc age gl. pod e). Tako osamljena služi obl. age
    a) za izraz privoljenja, pritrditve, združene z željo preiti na kaj drugega = no dobro, že prav, (pa) bodi, pa naj bo, da: age sit ita factum; quae causa, ut Romam properaret? Ci., age hoc malum mihi commune est cum omnibus Ci. kajpada, žalibog, age age, ut tibi maxime concinnum est Pl., age age iam ducat Ter. dobro, dobro, naj jo vzame (za ženo); podkrepljena s dostavki: age sane, age ergo, age igitur, age sane igitur = prav dobro, dobro torej, zadovoljen sem (zadovoljni smo) s tem: age ergo recipe hoc actutum Pl., age igitur Pl., Ter., age sane igitur Pl., age sane, inquam Ci., „age sane“ omnes (sc. dixerunt) L.
    b) za izraz navidezne ali prisiljene pritrditve, ko človek ne mara niti pritrditi niti zanikati = no že dobro, no le, no pa: age, veniam Ter., age age, exponamus adulescenti Ci.
    c) skoraj = fac denimo, vzemimo, recimo: age vero laudo aliquem; num offendo? Caecina in Ci. ep., age, si paruerit Ci., age, si et stramentis incubet H.
    č) v vprašanjih pri živahnem nagovoru = dic daj! govori! (pa) povej! reci! age ecquid fit? Pl., age scis quid loquar Ter., age igitur, ubi nunc est ipsus? Ter., age nunc, belua, credis huic, quae dicat? Ter., age, numquid et labra possumus tumore taeterrimo implere? Petr.
    d) kadar se prehaja v govoru na kaj drugega, na kar se hoče posebej opozoriti (age večinoma podkrepljen z nunc, porro, vero) in naprej, dalje, pa: nunc age, quod superest, cognosce et clarius audi Lucr., age porro: custodiri eum placuit Ci., age vero: illa res quantam declarat hominis auctoritatem! Ci., age H. še več (smem trditi); poseb. v zvezi s pl. imp. in hortativnih konjunktivov: age nunc iter expediti latronis cum Milonis impedimentis comparate Ci., age nunc ex ipsius Chrysogoni iudicio Rosciorum factum consideremus Ci. Tako tudi pred vprašanji: age porro, ut... cur Tauromenitanis frumentum... imperasti? Ci., age vero, quae erat aut qualis quaestio? Ci.
    e) pri želji, govorjenje pretrgati in preiti na kaj drugega, ker se ne odobrava tisto, kar se je povedalo = pojdi! pusti to! age novi animum tuum Ter., siccine ais, Parmeno? age! Ter. kako moreš tako govoriti, Parmenon?, pusti to!, age, inepte! Ter. ah, to so neumnosti!

    C. odrsko

    1.
    a) predstavljati, prikaz(ov)ati, igrati, α) igro, vlogo ali osebo v igri: fabulam Ter., Varr., Sen. ph., comoediam Kom., servum, Menandri Eunuchum Ter., tragoediam, togatam Ci., Ballionem... lenonem, Chaeream Ci., iuvenem Q., mimum Suet., Macr., personam Macr., Amphionis partes Varr. fr., primas partes Ter., Ci. glavno vlogo, in scaena gestum Ci. kot igralec nastopiti (nastopati). β) dele igre igrati = (z gibi telesa in obraza) predavati, govoriti: canticum... magis vigente motu Ci., numquam agit hunc versum Roscius eo gestu, quo potest Ci., haec (= ti septenarji) quantis ab illo (Aesopo) clamoribus agebantur! Ci.; (o pisatelju, govorniku, rapsodu) opis(ov)ati, spretno govoriti, predavati, lepo besedit (deklamirati): Samnitium bella per quartum iam volumen agimus L., id cum pronuntiamus, agimus Varr., haec ille egit Ci., quae sic ab illo acta esse constabat oculis, voce, gestu, ut... Ci., ag. carmen Val. Fl.; abs.: agere cum dignitate ac venustate Ci.

    2. pren. (v navadnem življenju kako vlogo) igrati, delati se (npr. prijatelja), vesti se kakor...: in iisdem causis priores agit partes Hortensius Ci. igra glavno vlogo, ego autem has partes lenitatis et misericordiae... semper egi libenter Ci., ag. abstinentissimum virum L. epit. laetum convivam H., amicum, ministrum imperatoris T., Rhodi specie secessūs exsulem T., bonum consulem Plin. iun., orbum, naufragum et periclitantem Q., hanc personam induisti, agenda est Sen. ph., non privatum modo, sed etiam obnoxium... egit Suet., ag. propulsatores sceleris Iust.; se agere vesti se, obnašati se: Icti. tanta mobilitate Numidae sese agunt S., quanto ferocius ante se egerint T., non ex institutione Stoica se ag. Sen. ph., ag. se ingenti modestia Eutr.

    Č. (zadeve) ustno ali pismeno opravljati =

    1. v splošnem pomenu: obravnavati, razpravljati, pogajati se o čem, dogovarjati, razgovarjati se o čem, govoriti o čem: ait... rem seriam velle agere mecum Ter., is (Divico) ita cum Caesare egit C., quod mecum per litteras agis (pismeno razpravljaš), mallem coram egisses (da bi se bil z menoj ustno dogovoril) Ci. ep., ne agendi cum eo Dioni esset potestas N., quae (patria) sic agit (se oglaša) et quodammodo tacita tecum loquitur Ci., estne hic ipsus, de quo agebam Ter. sem govoril, petunt, ut sibi cum eo de sua salute agere liceat C., esse, quae agere de rebus communibus velit C.; z zahtevnim stavkom: Ci., egit cum Cimone, ut eam (sororem) sibi uxorem daret N., non imperio modo, sed consilio etiam ac prope precibus agens cum magistro equitum, ut... L. mu ni le velel, ampak mu je tudi svetoval, da, skoro prosil ga je, naj...; z ACI: Tiberius egit cum senatu non debere talia praemia tribui nisi expertis Suet.; z odvisnim govorom: C. (Bell. Gall. I, 13); v pomenu dolg imeti do koga, opraviti imeti s kom: nihil ago tecum Pl., quid cum illis agas, qui neque ius neque bonum... sciunt? Ter.; pass.: quae inter eos agi coepta sunt C., de obsessione non prius agendum statuit, quam... C. = ne prej misliti na...; abs.: popularibus verbis est agendum et usitatis, cum loquimur de opinione populari Ci. Posebno agitur razpravlja se o čem = gre za kaj: aguntur iniuriae sociorum Ci. so predmet razpravljanja, nunc vero non id agitur, bonisne an malis moribus vivamus, sed... S., Nunc, quod agitur, agamus. Agitur autem, liberine vivamus an mortem obeamus Ci., quae res agitur Ci. ali qua de re agitur Ci. za kar gre, glavna točka, glavno vprašanje, sporno vprašanje, de quibus agebatur Cu.; pren. gre za kaj = v nevarnosti je kaj, na tehtnici je kaj = v negotovem položaju: id quod agitur Pl., quasi istic (v tvoji zadevi) mea res minor agatur quam tua Ter., suam existimationem (dober glas) in ea re agi putabat N., cum fama eius ageretur L., in quo (belli genere) agitur populi Rom. gloria..., agitur salus sociorum atque amicorum..., aguntur certissima populi Rom. vectigalia... Ci., tua res agitur (tvoj obstoj je v nevarnosti), paries cum proximus ardet H., agitur pars tertia mundi O.; non agitur de vectigalibus neque de sociorum iniuriis; libertas et anima nostra in dubio est S.; v pf. acta res est ali nav. actum est, „razprava je končana“, „stvar je dognana“, od tod = stvar je pri kraju, proč je: acta haec est res, perii Ter., actum est, si... Ter. propadel sem, si prorogatur, actum est Ci. ep., actum erat, nisi... Fl. stvar bi bila pri kraju; pogosto actum est de aliquo ali de aliqua re proč je kdo ali kaj, izgubljen je, propadel je kdo ali kaj, po kom ali čem je: actum est de me, de collo meo Pl., iam de Servio actum rati L., rati actum esse de dominis Cu., quod scribis ἐγγήραμα, actum de isto est Ci. ep. sem se mu že odpovedal, ego sum is, qui dicam me non laborare, actum habiturum quod egerint Ci. jaz pa rad izrekam, da me ni volja truditi se, ker bi imel rade volje to za končano, kar žele imeti za končano; pregovorno: rem actam (tudi acta ali actum) agere o dognani stvari še enkrat razpravljati, razpravljati o tistem, kar se ne da več spremeniti, pogosto = „prazno slamo mlatiti“, „bob v steno metati“, zastonj se truditi: sed acta ne agamus Ci. a ne govorimo o tistem, kar se ne da spremeniti, rem actam hodierno die agi L., stultus es, rem actam agis Pl. zastonj se trudiš, nič ti ne pomaga, actum, aiunt, ne agas Ter. pusti tisto, česar ne moreš več spremeniti, tu, malum! inquies, actum ne agas Ci. hudič!, porečeš, prepozno je, praeposteris utimur consiliis et acta agimus (prej storimo, potem šele mislimo), quod vetamur vetere proverbio (namreč: „actum ne agas“) Ci.

    2. v posebnem pomenu
    a) drž.pr. v senatu, pred ljudstvom, narodom kaj obravnavati, razpravljati o čem, odločati, svetovati, ukrepati, sklepati: ag. in senatu de aliquo ali de aliqua re Ci., cum de Catilinae coniuratione ageretur in curia Suet., per senatum (populum) agitur aliquid Ci. po senatu (narodu) se kaj (obravnava in) odloča = se kaj opravlja (v slov. bolje act.), ag. cum populo Ci., ag. cum populo de aliquo Ci. pred narodom razpravljati in mu svetovati glede koga, magistratus quidam habent ius agendi cum plebe (populo, patribus) Ci. pravico obravnavati z ljudstvom... = svetovati ljudstvu (narodu, starešinam), cum populo patribusque agendi ius esto consuli, praetori, magistro populi equitumque ali quae cum populo quaeque in patribus agentur, modica sunto Tab. XII ap. Ci., Alcibiades praesente vulgo agere coepit N.; pogosto kraj obravnavanja ni izražen: ag. de pace, de condicionibus Ci., ut ante, quam rogatio lata esset, nulla res ageretur Ci., omnia potius actum iri quam de provinciis Ci., nihil omnino actum esse de nobis Ci. da je bilo razpravljanje o meni toliko kakor nič, numquam Curio sustinuisset, si cum eo agi coeptum esset Ci. ko bi se bilo kaj odločnega zoper njega sklenilo, ko bi ga bili resno prijeli, multitudinis arbitrio res maximas agi Ci., si quid de se agi vellent N. da se kako postopa proti njemu; pren.: tamquam ex syngrapha (gl. v nadalj. pri intr.
    a) agere cum populo Ci.)
    b) jur. causam (causas) ali rem agere pravno stvar (pravdo) imeti (pred sodniki), pravno stvar zagovarjati, poganjati (potegovati) se za njo, biti v sodnem postopku, sprožiti ga, tožiti se: ag. causam Varr., Ci. ep., O., Plin., causas Lucr., causas Latine Eutr., causas amicorum tractare atque agere Ci. v pravdi zagovarjati prijatelje, bonam causam apud (pred) aequos iudices L., apud quos iudices causa agebatur Ci., ag. causam contra aliquem Q., causam contra aliquem apud consulem (iudicem) Ci., rem Q., rem de scripto Ci., cum proxime res agentur Plin. iun. ob prihodnjem sodnem (razpravnem) dnevu; pren. ag. causam alicuius poganjati se za pravico koga, potegovati se za koga, za kaj, stati na koga strani: ag. causam populi N., utrum militantium adversarii estis an causam agitis? L., Hanno causam foederis egit L. Pogosto intr.
    a) o tožniku ali stranki tožnici = tožbo začeti (podati, sprožiti, zagnati), tožbo sprožiti pred sodiščem, pravdo začeti, biti v pravdnem postopku, tožiti se: causā quam vi agere malle T. pravdi dajati prednost pred nasiljem, ag. comminus (osebno) Ap., summo iure Ci. kot tožnik opirati se na najstrožje pravo, quid agas mecum ex iure civili et praetorio, non habes Ci. za kar bi se pravdal z menoj po... pravu; pogosto lege (legibus) agere po zakonu (na podlagi zakona) tožiti, zakonito pravdno pot nastopiti: lege agito ergo Ter. po zakonu išči pravice, quis umquam isto praetore lege agere potuit? Ci., quando lege agi posset L., fastus erit (dies), per quem lege licebit agi O., lege agendo Ci. pri sodni razpravi, quod cum (zoper) illo lege agere diceret N., vetuit de iisdem rebus pluribus legibus agere Suet. večkrat tožiti, ag. lege in hereditatem Ci. tožiti za dediščino; ag. ex syngrapha (na podlagi pismene pogodbe, na podlagi dolžnega pisma) Ci., tabellis obsignatis ag. cum aliquo Ci. sklenjeni zapisnik komu pred oči postavljati, ag. legis actione, legitimo iudicio, sacramento, per sponsionem, ex empto Gell.; tudi brez pristavkov (ex) iure, lege idr.: grave (crimen est) me agente, te accusante, nullum Ci., ag. in ali adversus aliquem Q. govoriti zoper koga pred sodniki, ag. cum aliquo de aliqua re Ci. pravdno pot nastopiti zoper koga za kaj, tožiti se s kom za kaj, iniquum putabat plus secum agi, quam quod erat in actione Ci. da se več zahteva od njega kakor..., ag. ab aliquo na strani koga, npr. a petitore, a possessore Plin. iun.; posebno pogosto v zvezi z gen. criminis: Icti., ag. furti Ci. ep., iniuriarum Ci., Q., ag. cum aliquo iniuriarum, adulterii, dementiae Q. tožiti se s kom zaradi česa, tožiti ga zaradi česa; pren.: agerent tecum lege Pythagorei Ci. tožili bi te, tabellis obsignatis agis mecum Ci. (gl. obsigno), omnia pro suo iure agere Ter. vse čisto po svojem pravu razpravljati.
    b) o zagovorniku = pravne zadeve reševati (obravnavati), kot pravnik (odvetnik, zagovornik) nastopiti (nastopati): hospes in agendo Ci. novinec v pravnih opravilih, princeps in agendo Ci. besednik pri razpravi, agere ad ali apud iudicem (pro aliquo) Ci. kot (koga) zagovornik nastopiti, zagovarjati (koga), egit ipse pro se Plin. iun. zagovarjal se je sam, si agendi necessitas instat Plin. iun. Od tod

    I. pt. pr. agēns -entis,

    1. kot adj.
    a) govoreč, izrazit, jasen, živahen, krepko delujoč, odločen, stanoviten: imagines agentes, acres, insignitae Ci., aliquid agentes imagines (naspr. mutae et vagae) Corn., acer orator, incensus et agens Ci.
    b) gram. verba agentia = activa: Gell.

    2. kot subst.
    a) = actor, pravnik, tožnik, odvetnik, zagovornik: Q., Dig.
    b) agens in rebus, tudi samo agens Dig., Aug., Amm. ali agens rerum Aur. cesarski pregledovalni poverjenik v civilnih in vojaških stvareh.
    c) zemljemerec: zemljemerski pisci.

    II. subst. pt. pf. ācta -ōrum, n (redko sg. āctum -ī, n)

    1. kar je storjeno, dela, dejanja: consilia primum, deinde acta, postea eventus exspectantur Ci., milites alius alium appellant, acta edocent atque audiunt S., acta deos numquam mortalia fallunt O., Caesaris acta et cogitata Ci., immania Caesaris acta O., acta Herculis O., Q., deorum T., patris Q. ali patria O., acta vitae O., Ps.-V., (Culex), domi bellique O., obtestatur per... sua antea fideliter acta S., acta belli Suet.

    2. javne razprave (v senatu, narodnih zborih idr.), uradna dela, uradni odloki, uradni ukazi, odredbe drž. uradnikov in ces.: acta Gracchi Ci., acta tui praeclari tribunatus Ci., acta alicuius dissolvere, convellere ali rescindere Ci. zanikati, preklicati, septemvirûm acta sustulimus Ci., acta alicuius servare Ci., ali confirmare Ci., Vell. ali rata habere L. ali tueri Suet. odobriti, potrditi, acta alicuius defendere Ci., iurare in acta alicuius (principis) T., Suet. priseči (prisegati) na odredbe koga; v sg.: id proprie dici potest actum eius Ci.

    3. met. zapisane javne razprave, prikazi, kazalniki, zapisniki javnih razprav, listine:
    a) uradni dnevniki, zapisniki senatskih sej: acta senatus Suet., Iunius Rusticus componendis patrum actis delectus T. za zapisnikarja (ki se je v ces. dobi imenoval „ab actis senatūs“).
    b) acta diurna populi (naspr. acta senatūs) Suet. ali samo diurna populi Romani T. ali samo acta populi Rom. Plin. in acta populi Vop. ali diurna Urbis acta T. ali diurna actorum scriptura T. (tudi samo diurna ali diurni commentarii Suet.) ali acta rerum urbanarum Ci. ep. ali acta urbana Ci. ep., Plin. iun. ali acta publica T., Suet., Plin. iun. ali acta eorum temporum Plin. ali acta illius temporis Asc. ali acta eius anni Plin., Asc., pogosto tudi samo acta Ci. ep., Sen. ph., Q., Iuv., Suet., dnevna kronika, uradni list, dnevnik, časnik, ki je, uradno urejevan, prinašal novice iz političnega in zasebnega življenja: Caesar primus omnium instituit, ut tam senatus quam populi diurna acta conficerentur et publicarentur Suet., quos Claudius terminos posuerit, publicis actis perscriptum est T. je bilo v časniku, talia diurnis Urbis actis mandare T. ali aliquid in acta mittere Plin. iun. v časnik da(ja)ti, beneficium in acta non mitto Sen. ph. (pren.) = ne razglašam; in acta aliquid referre Iuv., Suet. kaj v časnik spreje(ma)ti, aliquid in actis invenire Plin., Suet., habebam acta urbana usque ad Nonas Martias Ci. ep., aliquid actis testatum est Plin. je izpričano po časnikih.
    c) acta triumphorum Plin. zgodovinski popisi zmagoslavnih sprevodov (obširnejši kakor fasti triumphales): Plin.
    č) sodni spisi, sodni zapisniki: Dig., Asc., Amm., apud acta promittere Paul. (Dig.) na sodni zapisnik obljubiti, profiteri apud acta se esse ancillam Cod. I. na sodni zapisnik povedati, alius actis referi Tert.; sodni zapisnikarji so se pozneje imenovali „ab actis“: Cod. Th.
    d) voj. acta zapisi vsega, kar se je vsak dan pri vsaki legiji zgodilo, obsequiorum, militarium numerorum, pecuniae acta vojaški zapiski, vojaški staležniki, plačilni zapiski (plačilnice), v katere so obenem vpisovali vsak dogodek, ki ga je kaka legija doživela, najsi je bil še tako nepomemben: Veg.

    Opomba: Starin. axim (= ēgerim): Pac. fr., axit (= ēgerit): P. F.
  • Artabāzus -ī, m (Ἀρτάβαζος) Artabaz, perz. moško ime, zlasti

    1. kraljevi namestnik v Frigiji; vojskovodja v Kserksovi vojni zoper Grčijo, ki se je pogajal s špart. kraljem Pavzanijo: N.

    2. vojskovodja Artakserksa II. Mnemona; odlikoval se je najprej v boju zoper Datama; pozneje se je kot sirski satrap dvignil zoper kralja Artakserksa III. Oha (l.356), a je moral pobegniti na dvor mak. kralja Filipa. Potem je služil ob Dareju Kodomanu na perz. dvoru in bil namestnik v Baktriji ob Aleksandru Vel., ki se je poročil z njegovo hčerjo Barzino: Cu.
  • dēfectiō -ōnis, f (dēficere)

    1. odpad, iznevera (izneverjenje), upor: Aur., d. datis obsidibus C., initium belli ac defectionis C., auctores defectionis L.; s subjektnim gen.: sociorum Ci., S. fr., Aeduorum, civitatum, totius Galliae C., patris N.; z objektnim gen.: d. Macedonici imperii Iust. odpad od … ; s praep.: a populo Romano Ci., ab Romanis ad Hannibalem L., Ampsivariorum d. a tergo (za hrbtom) nuntiatur T.; pren.: quae (intemperantia) est a tota mente defectio Ci.

    2. pojemanje, pešanje, slabljenje, ginjenje, pomanjkanje, primanjkovanje: virium Ci., animi Ci. ep., Sen. ph. potrtost, toda d. animi Sen. rh. ali animae Cels. nezavest, omedlevica; d. rerum Sen. ph., aquarum Front. upadanje, pecuniae Macr., corporis Cael. onemoglost, slabost; pl. defectiones Vitr. pomanjkanje, primanjkovanje; occ.
    a) mrk(njenje): solis Ci., defectiones solis et lunae Ci., d. lunae Q. sideris T.
    b) onemoglost, slabost: ad defectionem maximam venire Hyg. popolnoma onemoči, mulierum a conceptu defectio Plin., d. subita Suet., manifesta T., defectioni recreandae cibum offere T.; senectus … aetatis est peractio (zadnje dejanje) tamquam fabulae, cuius defectionem fugere debemus Ci. v katerem moramo utrujenosti pobegniti.
    c) gram. (= ἔλλειψις) izpust, elipsa: Gell., Macr.
  • fuga -ae, f (fugere; prim. gr. φυγή, φύζα beg)

    1. beg, pobeg, ubeg: ne qua spes in fuga relinqueretur Ci., fugā salutem petere C., N. ali in fuga sibi subsidium ponere C. rešitve si iskati v begu, fugā se recipere ad aliquem C. bežeč umakniti se, toda ex fuga se recipere Ci., C. oddahniti si po begu; esse in fuga N. biti na begu, fugā periculum evitare N., cum plerique ex fuga se in templum Minervae coniecissent N. z bega = na begu, bežeč, reliquos e fuga colligere N., ex fuga (po begu) regem sequi S., si hoc profectio et non fuga est L. S subjektnim gen.: f. hostium Ci., Marii f. N., Antonii a Mutina fuga Vell., equi Iust.; toda: f. Italiae C. beg po Italiji; redko v pl.: fugae proximorum Ci., servorum H., fugae celeres H. bežni brzohodi. Rekla: aliquem in fugam vertere, avertere L. ali convertere, conicere, dare C. ali agere Iust. koga v beg pognati, zapoditi; v pass.: hostium acies in fugam convertitur C., in fugam verti Iust.; refl.: in fugam se conferre Ci. ali se conicere Ci., C. ali se dare Ci. ali se covertere C. ali se fundere, se effundere ali effundi L. v beg se spustiti (obrniti), zbežati, pobegniti = fugae se dare Ci. ep. ali se (membra O.) mandare C. ali se commendare Auct. b. Afr. ali se committere Vell. = fugam capere, petere C. ali fugam dare V. ali (zgledujoč se po reklu hosti terga dare) fugae terga dare, praebere O. ali fugam facere S., L. (fugam facere Ci., L. tudi = v beg zagnati), toda: quas iste tum fugas fecerit Ci. kake bege je povzročil, fugam sistere (ustaviti) L., Val. Max., non posse sisti fugam Cu., fuga passim fieri coepta est. L. beg je začel postajati splošen; pooseb. Fuga -ae, f boginja bega, Fuga, Beža; Mars immisit Fugam Teucris V.; meton. priložnost, prilika ali pripomočki (sredstva) za beg: fugam quaerebamus Ci., alicui fugam dare V., H., Hyg., Dig. dati komu priložnost za beg, fugam reperire V., fugam explicare L., alicui fugam claudere L., O., oravi fugam O.; pren.: alia fuga honoris L., quaere fugam morbi H. glej, da bolezni uideš; meton. v pl. = begun(c)i, ubežniki: signa fugarum Col. poet., plane fugae merae Petr. pravi strahopetci.

    2. occ.
    a) beg iz domovine (iz dežele), (prostovoljno) pregnanstvo, potovanje v pregnanstvo, sploh pregnanstvo, izgon: Fl., Iust., f. Aristidis, Metelli Ci., Themistocli fuga reditusque Ci., cuius (Marii) fugam pecuniā sublevavit N., semperne in sanguine, ferro, fuga versabimur? S., patuit quibusdam volentibus fuga aut in exsilium acti sunt L. prostovoljno ali pa prisilno pregnanstvo, ultima sed iustae nox erat illa fugae O., adulterosque earum morte aut fuga punivit T., latā fugā damnari Amm. obsojen biti na pregnanstvo v določenem kraju; pl.: quotiens fugas et caedes iussit princeps T., tot nobilissimarum feminarum exilia et fugas vidit T. videl je toliko … žensk, ki so živele v prisilnem ali prostovoljnem pregnanstvu; meton. kraj pregnanstva: mihi quaevis fuga quam illa provincia est optatior Ci., ut propior patriae sit fuga nostra, roga O., exulet et toto quaerat in orbe fugam O.
    b) pesn. bežna naglica, hitrost, hiter tek, hitra vožnja: Sen. tr., Lucan., Stat., fuga cervis a patribus datur Lucr., nulla tuos currus fuga equorum prodidit V., exspectat facilem fugam (navium) V., f. temporum H. ali temporis Col. bežni (minljivi) čas, cuius (equi) clara fuga Iuv., tanta fuga est Sil.; tudi = blodnja, tavanje: vita semper iis in fuga est Amm.; v adv. abl. fugā (kakor gr. adv. φυγῇ) = v naglici, z naglico, naglo: fugā secuit … arcum V., ardet abire fugā V., ille volat simul arva fugā, simul aequora verrens V., volucremque fuga praevertitur Hebrum V., sic ipsa fugā secat ultima Pristis aequora V., se concitare fugā Val. Fl.

    3. metaf. (z objektnim gen.) želja izogniti se čemu, odpor proti, strah pred, izogibanje: f. bellandi, laboris litterae vastioris Ci., turpis fugā mortis omni est morte peior Ci., f. pericli, malorum V., culpae H.
  • in-iciō -ere -iēcī -iectum (in, iaciō)

    I.

    1. vreči (metati) v kaj, hitro spraviti, dejati v kaj, zvrniti, položiti (polagati), vli(va)ti, spustiti (spuščati) v kaj, pogosto o metanju gorečih stvari: i. ignem tectis L., Cu., faces castris T. ali tectis Fl., Capitolinis sedibus ignem Ci. strelo; pren.: iniecta est fax rei publicae Ci.; toda: domus ardebat iniectis ignibus Ci. zažgana; dalje: manum foculo i. L. hitro na ognjišče položiti, milites (in naves) C. hitro jih vkrcati, in flammam iniectus C., semen Plin. sejati, viscera flammae Q., aquam Col., vestem flammae Suet.; refl. zagnati se kam: se in medios ignīs (hostīs) i. Ci., sese medium periturus in agmen iniecit V., se morti V., se in ignem Ter., se per ignem inicere saltu V., se in fraudem Pl., animus se inicit in aliquid Ci. se potopi (potaplja, poglablja) v kaj.

    2. metaf.
    a) (kak afekt) vzbuditi (vzbujati), povzročiti (povzročati), navda(ja)ti s čim: i. alicui terrorem Cu. ali timorem Ci., N. ali metum Iust., Suet. koga v strah pripraviti , koga v strah spraviti (spravljati), zada(ja)ti mu strah, (pre)plašiti ga, ecce, terror iniectus Caesari de eius actis Ci., formidinem Agyrinensibus iniciebat Ci., erat metus iniectus iis nationibus Ci., periculum mortis i. T., religionem Ci., C., hominibus scrupulum Ter., Ci., Suet., suspicionem Ci., ira deorum iis iniecit amentiam Ci., iis admirationem sui i. N., studium pugnandi exercitui C., ei iras V., curam L., H., cupiditatem Ph., cunctationem L., voluptatem Varr., ardorem, stuporem Iust., tantum ardoris L., spem Ter.; occ. obuditi (obujati), vzbuditi (vzbujati), povzročiti (povzročati), pripraviti (pripravljati), zada(ja)ti; prvotno zevg.: hostibus terrorem et fugam L. (= terrore iniecto fugam efficere); potem (prolept.) samo: fugam Pl., iniectus a me tumultus civitati Ci., plaga est iniecta petitioni tuae Ci., i. certamen L., causam deliberandi Ci., alicui mentem, ut audeat Ci.
    b) (v govoru kaj) podtakniti (podtikati), priplesti (pripletati), v misel vzeti (jemati), v misel vključiti (vključevati): primum enim illud inecit Ci., homo … meum nomen iniecerat Ci., i. mentionem H., sententiam Q., Bruto cum saepe iniecissem de … Ci. —

    II.

    1. v, na, čez kaj vreči (metati), de(va)ti, naložiti (nalagati), položiti (polagati), postaviti (postavljati): eo super tigna iniciunt C., stramentis pellem N., (flumini) pontem L. most narediti (čez reko); prim.: pallium i. in aliquem Pl. ali alicui Ci., humeris ostrum (škrlatno obleko) V., togam Q., sinūs humero Q., iniectā veste latent pedes O., alicui vim telorum Cu. metati proti komu, radios Pr., (Typhoni) Aetnen O. nanj zavaliti, tu mihi terram inice V. pokoplji me, iniecti humeris capilli O. padajoči na … , bracchia collo i. O. objeti, iniectis manibus Pr., securim petitioni tuae Ci. nastaviti, zasekati, equo iniectus L. vržen čez … , supra stercus iniectus Ci., opus super funus Q., iniectam fesso pectore molem Val. Fl., (spiranti) pulvinum Suet., cingula et galeam Val. Fl., taedas ad fastigia Val. Fl.

    2. occ. spone, železje nadeti, v železje d(ej)ati, vkleniti: iste inici catenas imperat Ci., Turno iniectae catenae L., vincula V., laqueum L., cervicibus laqueum Suet.; od tod pren.: illi tamquam frenos furoris iniecit Ci., frena licentiae iniecit H., animo vincula i. Ci.

    3. inicere alicui manum roko položiti (polagati) na koga, silo storiti mu, lotiti se ga, prijeti ga, zgrabiti ga
    a) po zakonu (leges XII tabularum) je bilo tožitelju dovoljeno obtoženca, za katerega so sumili, da hoče pobegniti, siloma (manum inicere) prignati pred sodišče: si calvitur pedemve struit (hoče bežati), manum endoiacito (= inicito) Tab. XII.; od tod metaf. = ustaviti koga, veleti komu ustaviti se: mihi veritas ipsa manum iniecit Ci.; tudi pl.: manūs alicui i. Cu.
    b) v stari legisakcijski pravdi je tožitelj simbolično označeval svojo lastninsko pravico do kake stvari s tem, da je položil roko nanjo: virgini … minister decemviri manum iniecit L.; od tod metaf.: inice … in tua iura manūs O., iniecere manum Parcae V. so razglasile za svojo last, so si prisvojile, so se polastile, morituro manum i. Cu., quieti eius manūs inieci Plin. iun. silo sem storil njegovemu miru, spravil sem ga ob mir; pesn.: parabant (Gigantes) inicere bracchia caelo O.

    Opomba: Iniexit = iniecerit: Pl. (Pers. 70).
  • mōlior -īrī -ītus sum (mōlēs)

    I. trans.

    1. kaj težkega z naporom (težavo, silo) premakniti (premikati), odpraviti (odpravljati), spraviti (spravljati) stran, proč: navigia Cu., currum O. gnati kvišku, onera pedibus Plin., ancoras L. dvigniti sidra, naves ab terrā L. odvezati, montes sede suā L. prestavljati, ignem ali fulmina dextrā V. metati, sagittas in pectus O. zaganjati, metati, ferrum O. vihteti, bipennem in vites V. zamahovati (udarjati, tolči) z dvorezno sekiro v trse, habenas V. voditi, upravljati, terram aratro V. ali samo terram L., Col. = arva ferro Lucr. (pre)orati, prekopa(va)ti; pren.: fundamenta murorum Cu. ali ima Lucan. izpodkopa(va)ti, sabulum pedes aegre moliuntur Cu. hodijo po njem, ga teptajo, portas L., T. ali fores T. ali aditum domūs Cu. ali obices portarum L. razbiti, corpora ex somno L. zbuditi, zdramiti, gentes per praefectos Cu. klicati, sklicevati k orožju, animum eius molire L. premakniti, zdramiti njegovega duha, molire animum! O. izobražuj svojega duha!

    2. metaf.
    a) trudoma, stežka izvesti (izvajati), izvršiti (izvrševati), storiti (početi), ustvariti (ustvarjati), narediti (delati), napraviti (napravljati), pripraviti (pripravljati), postaviti (postavljati), (z)graditi: hoc opus Cu., muros, arcem V., aedem Fl., classem V., Cu., aggere tecta V. graditi mesto in delati okop, viam V. ali aditum Cu. siloma si (iz)krčiti pot, iter V. nadaljevati, fugam V. pobegniti, laborem V. opraviti (končati) naporno delo, flumen stagnat insulasque molitur Cu. z naplavljanjem tvori otoke, in lapidibus ac parietibus et tectis moliendis occupati Sen. ph. grmadeč kamne in postavljajoč stene in strehe, ubi ad moliendum clitellae defuerant L. za postavitev branišča (okopa, palisade), stridor aquilonis molitur nives Acc. fr. dela zamete in kopiči; od tod tudi povzročiti (povzročati), narediti (delati), vzbuditi (vzbujati) kakšno stanje: moram V., letum morbosque deûm rex molitur V. pošilja, povzroča, somnum, facultatem vorandi Cels., haec … sunt in animis iudicum oratione molienda: amor, odium, iracundia … Ci.
    b) podvze(ma)ti, lotiti (lotevati) se, skleniti (sklepati), odločiti (odločati) se, nameniti (namenjati), nameriti se (nameravati), naklepati, (za)snovati, pripraviti (pripravljati), stremeti za čim, prizadevati si za kaj: bellum Antipatro Cu. proti Antipatru, bellum in animo Vell., dolos apertos Val. Fl., ictūs Cu. poskušati streljati, multa N., Ci., Catilinam interitum urbis molientem Ci., nihil est, quod moliare Ci. tvoje početje je zaman, m. defectionem L., letum patruelibus O., sibi opem V., sibi imperium L., T., gratiam ab aliquo Petr., alicui insidias Ci., V. zalezovati koga, id moliri, ut … Ci., L., nihil aliud moliri, quam ut … H.; z inf.: Val. Fl., Amm., Aug., animo moliens proficisci in Persas N., mundum efficere moliens deus Ci., de quo molimur aliquid exquisitius dicere Ci., quae populus Carthaginiensis in nostram civitatem facere molitus est L.

    II. intr. ganiti (gibati) se, skušati premakniti (premikati) se (z mesta), premakniti (premikati) se, truditi se (s čim), prizadevati si za kaj: Pl., Ter., Ap., ceterae naves suo in loco moliebantur Ci., agam per me ipse et moliar Ci., in demoliendo signo permulti homines moliebantur Ci., audietis molientem hinc Hannibalem L. kako se Hanibal odpravlja od tod, m. a(b) terrā L. (o ladjah in mornarjih) odriniti (odrivati), adversus fortunam molitus T. boreč se zoper, insula, in quam gladiatores navibus molientes Germani nando praelabebantur T. truditi se približati se.

    Opomba: Act. soobl. mōliō -īre: Senatus consultum ap. Front. Sinkop. obl. molibar: O. Inf. molirier: Lucr.
  • quaerō -ere, quaesīvī (-siī), quaesītum (osnovna obl. *quaiso, *quaeso, beseda nedognanega izvora; prim. soobl. quaesō)

    1. iskati, poiskati: Enn. ap. Ci., Afr. ap. Non., Pac. ap. Non., Pl., Ter., Hirt., H., Ph., Tib., Pr. idr., legati Agesilaum quaerentes N., angustias quaerebat N., quaerere suos notos hospitesque C., portum C., Eurydicen, viam O., iuvencum per nemora V., quaesitae (nabrane) montibus herbae V., liberi ad necem quaerebantur Ci., quaerere aliquem ad poenam Eutr.; pesn.: oculis lucem V., te suum (svojega lastnika) decisa dextera quaerit V.; v pass. z gr. dat.: quaesitus matri (= a matre) agnus V., filia matri est quaesita O.; occ.
    a) zastonj iskati = pogrešati, ne imeti (videti, najti): Plin. iun., Stat., Siciliam in Siciliā Ci., occasionem omissam (praetermissam) L., optatos Tyndaridas Pr., quaerit Boeotia Dircen O., hic ego virtutem vestram quaero, sapientiam desidero, veterem consuetudinem requiro Corn.
    b) zahtevati, potrebovati, nanesti tako, da je treba (potrebno): Varr., bellum repens aut dictatoriam maiestatem aut Quinctium rectorem quaesisset L., pauca munimenta quaerebat (sc. alter collis) S., nego ego quidquam a testibus dictum, quod cuiusquam oratoris eloquentiam quaereret Ci.

    2. metaf.
    a) iskati kaj = skušati kaj dobiti, skušati (si) kaj pridobiti, težiti (stremeti) za čim: Hirt., Iuv., Plin. iun., Sen. ph., Eutr. idr., opus (delo) Ci., L., pecuniam N. hoteti vzeti na posodo, sibi maius imperium Cu., gloriam bello Ci., armis gloriam atque divitias S., honores sibi L., alicui venenum Ci. skušati koga zastrupiti, mortem Vell. hoteti umreti (smrt storiti), vitam Vell. skušati si ohraniti življenje, sanguine reditūs V. s krvjo pridobljena, quaerere tempus eius interficiendi N. ali occasionem fraudis C. ali locum iniuriae L. ali locum insidiis L., Cu. čakati priliko (priložnost), iskati (prežati na) priložnost, quid sibi hic vestitus quaerit? Ter. kaj neki hoče (= kaj neki pomeni) ta obleka?; o osebah (ret.): quaerere sibi novum imperatorem S., melius visum amicos quam servos quaerere S., adversus externos militem T., externus in regnum (za vladarstvo) quaeritur heres V., liberos Pl., Suet. skušati roditi, skušati dobiti otroke; occ. iskati kaj = α) skušati kaj narediti (storiti, ugotoviti), potem sploh narediti (delati), storiti, ugotoviti (ugotavljati), pripraviti (pripravljati): Ter. idr., fugam ex Italiā Ci. ali itineribus diversis fugam C. skušati pobegniti, dedecore potius quam manu salutem S. iskati rešitev, skušati se rešiti, alicui ignominiam L. koga spraviti v sramoto, koga osramotiti, alicui invidiam Q., tudi invidiam in aliquem Ci. skušati komu nakopati zavist, vzbuditi pri drugih zavist do koga, ultionem Vell. iskati povod za maščevanje, quaesita mors T. prostovoljna smrt. β) pridobi(va)ti (si), dobi(va)ti, (za)služiti si: Pl., Q., Plin. idr., pecuniam Ci., dotes sanguine quaesitae V., victum vulgo Ter. (o vlačugi), victum sibi Gell., Lact., victoria quaeritur sollicitis armis O., quidquid quaesierat, ventri donabat H., nummos aratro et manu Ci., regnum armis Lucan.; abs.: Ter., Ci., denique sit finis quaerendi H., nec minor est virtus, quam quarere, parta tueri O.
    b) skušati izvedeti, hoteti vedeti, (po)izvedeti, poizvedeti (poizvedovati), vprašati (vpraševati), spraševati, po(v)prašati (po(v)praševati): Pl., Ter., quaero: quid facturi fuistis? Ci.; quaerere aliquem, npr. ab ostio (ianuā) Ci. vprašati po kom pri hišnih vratih; quaerere aliquid ali de aliquā re vprašati (vpraševati), po(v)prašati (po(v)praševati) po čem, za kaj, zaradi (glede) česa: luctum tuorum, causas V., Nerviorum de naturā … Caesar cum quaereret C., de Clodii reditu Ci.; z odvisnim vprašalnim stavkom: quaesivit, ubi tuto viveret N., verum sit an falsum Ci., si incolumis evasisset L., quaerant, num quid … Ci.; vprašana oseba (v sl. v acc. ali gen.) stoji v lat. v abl. večinoma za ab, abs, pa tudi z de in ex: quaesivit a medicis, quemadmodum se haberet N., quaero abs te, teneasne memoriā Ci., ex me quaesieras, nonne putarem Ci., quaerit ex solo ea, quae in conventu dixerat; … eadem ab aliis quaerit C., de te ipso, Vatini, quaero, utrum … an … Ci.; v poklas. lat. se izpušča prvi člen ločnega vprašanja: quaesito (abl. abs.), an venisset T. na vprašanje, ali je prišel, quaesitum est, an danda esset inquisitio Plin. iun. Poseb. izrazi: quid quaeris? H. kaj še sprašuješ? = skratka, noli quaerere! Ci. ne sprašuj! = z eno besedo!, si quaeris Ci. če hočeš kaj več (iz)vedeti; occ. α) zastaviti (zastavljati) kako znanstveno vprašanje, po(v)prašati (po(v)praševati) koga glede kake znanstvene stvari, kakega znanstvenega vprašanja ali problema: si quis quid quaereret Ci., multa ex eo saepe quaesivi Ci., naturā fieret laudabile carmen an arte, quaesitum est H., quaeritur inter medicos, cuius generis aquae sint utilissimae Plin. β) koga na natezalnici (sodno, pred sodiščem) vprašati (vpraševati), izprašati (izpraševati), zaslišati (zasliševati): de morte alicuius Ci., de servo tormentis Ci., in dominos quaeri de servis iniquum est Ci. sužnje na natezalnici spraševati njihovim gospodarjem v škodo. γ) kaj sodno preisk(ov)ati, vzeti pod sodno preiskavo (preiskovanje), posvetovati se o čem, glede česa: coniurationem L., rem per tormenta Suet., ne quaerere quidem de tanta re N., ratio perficiendi consilii quaerebatur C. posvetovali so se, kako bi se … , quaeramus reliquorum sententiam Ci.; abs.: coëgit consules circa fora proficisci ibique quaerere et iudicia exercere L.
    c) iskati kaj = misliti na kaj, o čem, razmišlj(ev)ati, premišlj(ev)ati, gledati po čem, za čim: quaerere consilium Ter. ali novum (sc. consilium) S. ali consilia belli Hirt. snovati, aliquid duram in dominam Pr., labente die convivia quaerit V. misli na … , si želi (si priželeva), quaesitae artes V. izumljena (umetelna) sredstva; z odvisnim vprašalnim stavkom: quaerere ipse secum … coepit, quibusnam rebus … maximam … pecuniam facere posset Ci., quaeramus, quonam modo maxume ulti sanguinem nostrum pereamus S.; z inf.: ne quaere doceri V. ne skušaj (ne trudi se) izvedeti; occ. iskati kaj, želeti, poželeti, zaželeti si česa, kaj, hlepeti (dehteti) po čem, hoteti, (željno) pričakovati: Vell., pocula aurea H., solacia Cu., eas se balneas … ex censu quaerere Ci., virtutem incolumem odimus, sublatam ex oculis quaerimus Ci., quaerit patria Caesarem H.; s finalnim stavkom: quaeris, ut suscipiam cogitationem, quidnam … Ci. ep., quaerere et petere, ut … Gell.; z inf.: Iust., Lucr., Ph., Plin., Sen. ph. idr., si quaeris descendere O., abrumpere lucem V., mitibus mutare tristia H., mutare sedes T., quaerentem dicere plura reppulit V. ki je hotel več povedati, causam si quis cognoscere quaerit O. Od tod

    I. adj. pt. pf. quaesītus 3

    1. narejen (natezan), prisiljen: asperitas, comitas T.

    2. izbran, izboren, izvrsten, nenavaden, izreden, izjemen: leges quaesitiores Solon perscripsit T., epulae quaesitissimae S. fr., honores quaesitissimi T.

    II. subst. pt. pf. quaesītum -ī, n

    1. (pri)dobitek, pridobljeno blago: quaesiti tenax O., attentus quaesitis H., ante quaesita H. prej pridobljeni (nabrani) zakladi.

    2. zastavljeno vprašanje: accipe quaesiti causam O.
  • re-linquō -ere -līquī -lictum (re in linquere)

    I. (z izraženim pomenom predpone re)

    1. (za seboj, za sabo) pustiti (puščati), zapustiti (zapuščati) = ne vzeti (jemati) s seboj (s sabo): Ter., O., Cu., Iust. idr., alterum avexit secum, alterum reliquit Pl., vim auri in Ponto relinquere Ci., ne quem post se hostem relinqueret C., aliquem in Galliā relinquere C., obliti, quid relinquerent, quid secum ferrent L., armis relictis Siciliā decedere N., impedimentis … praesidio sed milia hominum reliquit C.; s predik. acc.: eius pontis custodes principes relinquere N. kot čuvarje; v pass. = zaosta(ja)ti: relinqui paulatim solem cum posterioribus signis Lucr.; o krajih: Cragon, arva O., Britanniam relictam conspexit C.; metaf.: omnes in omni genere eloquentiae procul a se relinquere Q., excusationem aculeos in animo alicuius Ci.; occ. (ob smrti) zapustiti (zapuščati), pustiti (puščati) za seboj (za sabo): filiam Ter., Ci., uxorem gravidam L., aliquem heredem testamento Cu., heredium a patre relictum N., unde efferretur (za pogrebščino), vix reliquit N., pauper a maioribus relictus N.; metaf.: sibi hanc laudem relinquere Ter., rerum memoriam Ci., nomen H., magnam reliquit famam sui N., Sappho sublata desideriam sui reliquit Ci., velut hereditate relictum odium N. podedovano; o pisateljih: Lact. idr., qui illorum temporum historiam reliquerunt N., ibi eum perisse scriptum reliquerunt N., scripta posteris relinquere Q., orationes relinquere Ci., vates ficta reliquerunt O.

    2. (kot ostanek) pustiti (puščati): Pl., S., V. idr., nec vas, nec vestimentum Ter., nihil praeter nudum solum Cu., alicui non modo granum nullum, sed ne paleas quidem ex omni fructu relinquere Ci., equitatus partem sibi reliquit C. si je pridržal, je obdržal, pauca aratro iugera relinquere H.; v pass. = osta(ja)ti, preosta(ja)ti, biti: relinquebatur una per Sequanos via C.; metaf.: spes relinquitur C., Ci., N. idr., quis relictus est obiurgandi locus? Ter., deliberandi sibi spatium (čas za premislek) reliquit N., facultatem sui colligendi C., locum alicui rei relinquere C. dati priložnost, pustiti prostora čemu; z odvisnikom: relinquebatur, ut hostibus noceretur C. preostajalo je, bilo je možno, relictum est, ut … contendat Ci. ep.; occ. prepustiti (prepuščati), pripustiti (pripuščati), izročiti (izročati): ceteros veniae vel saevitiae Vitelii reliquit T., hoc ne in opinione quidem cuiusquam relinquo Ci., cadaver canibus dilaniandum reliquisti Ci., habitanda fana apris ali haec porcis comedenda relinquere H., aliquem poenae O., Plin. iun.; z inf.: H., Lucr. idr.

    3. (s predik. adj. ali enakovrednim prepozicionalnim določilom) pustiti (puščati), zapustiti (zapuščati) (v kakem stanju ali položaju): relinquere aliquem insepultum Ci., agros intactos Iust., tabellas vacuas Q., Morinos proficiscens reliquerat pacatos C. pomirjene, v miru, senatores subselliorum partem nudam et inanem reliquerunt Ci., parietes nudos et deformatos relinquere Ci.; metaf.: nihil inexpertum Cu. vse poskusiti, rem incohatam Ci., aras sine ture O., copias sine imperio C., aliquid in medio Ci., Q. nedognano = iniudicatum Q., quos incorruptos Iugurtha reliquerat S., inscriptionem incolumem relinquere Amm.

    II. (z zabrisanim pomenom prepone re)

    1. pustiti (puščati), zapustiti (zapuščati) kaj, ločiti (ločevati) se od česa: nebulonem hunc Gell., domum propinquosque C., locum C., limen V., urbes H.; metaf.: me somnus reliquit Enn., aliquem febris V. ali quartana relinquit H. ali aliquis a quartanā relinquitur Ci. mrzlica pusti koga, mrzlica pri kom pojenja, relinquit aliquem anima N. ali vita Lucr., O. ali (obratno) aliquis relinquit animam Ter. ali vitam V. ((za)pustiti življenje =) izdihniti (dušo), umreti; toda: animus relinquit aliquem O., C. onesvestiti se, izgubiti zavest, ab omni honestate relictus Ci. brez sleherne … ; occ. na cedilu pustiti (puščati), zapustiti (zapuščati): Pl., Ter. idr., Bactriani Bessum reliquerunt Cu., ab homine tam necessario se esse relictum N., reliquit consulem Ci., signa relinquere L. uskočiti, pobegniti, zbežati, dezertirati, L., relictā non bene parmulā H. odvreči; o ljubimcih: Pl., O., Pr., Tib.

    2. metaf. opustiti (opuščati), popustiti (popuščati), zanemariti (zanemarjati), vnemar pustiti (puščati), prezreti (prezirati): rem et causam et utilitatem communem Ci., alias res Pl., omnia Ci., relictis rebus Kom. vnemar pustivši (vse) svoje opravke; tako tudi: omnibus relictis rebus Pl. ali relictis rebus omnibus Ci. ali omnibus rebus relictis C., agrum alternis annis relinquere Varr. pustiti (dati) v prelog, pustiti v puščo (v pušči), pustiti neobdelano, ne obdelati (obdelovati), agrorum et armorum cultum Ci., obsidionem L., bellum Ci., in omni iure civili nequitatem reliquerunt Ci., quod cupide petiit, mature plena reliquit H.; z inf.: mirari multa relinquas Lucr.; occ.
    a) v govoru hote izpustiti (izpuščati), zamolč(ev)ati, preskočiti (preskakovati), prikri(va)ti, ne omeniti (omenjati), ne vzeti (jemati) v poštev, ne vključiti (vključevati): hoc loco Domitium non relinquere Ci., comitatum Ci., ut illa omittam Ci., ut terrae motus relinquam Ci., locus a Panaetio non praetermissus, sed consulto relictus Ci. nalašč nedotaknjen, nalašč ne vzet v misel, nalašč ne upoštevan.
    b) pustiti neobdelano, ne ukvarjati (pečati) se s čim, ne zanimati (brigati) se za kaj, zanemariti (zanemarjati) kaj: artem inveniendi totam relinquere Ci., relictae possessiones Ci. = relicta -ōrum, n Front. opuščena zemljišča (ker se ne dajo obdelovati), pušče, prelogi, prahe.
    c) pustiti (puščati) nekaznovano (nemaščevano, brez kazni), oprostiti (oproščati): iniurias suas Ci., legatum interfectum Ci., tulere ista et reliquere T.
    d) pustiti (puščati) na miru (v miru): non illum puto in domo canem reliquisse Petr.
  • sīgnum (stlat. sei(n)gnom) -ī, n (domnevno etim. povezan s secāre; po drugih (starejših) razlagah iz kor. *sequ̯- videti, kazati = dati videti, naznanjati, reči; prim. in-quam in stlat. īn-seque; prim. tudi CIL I2 388)

    I.

    1. (vrezano, vrisano, včrtano, vžgano ipd.) znamenje, znak, vrèz, vrezína, zaréza, vtís(k): iaculo mihi vulnera fecit: signa vides, apparet adhuc vetus inde cicatrix O., pecori signum imprimere (vžgati) V., incomptis allinet atrum traverso calamo signum H. črto, sequi signa pedum O. ali nulla ad speluncam signa ferebant V. koraki, stopinje, stope, imponere fronti immortale signum (sc. crucis) Lact., crucis signum impingere in labris Hier. narediti križ na ustnicah (čez ustnice), prekrižati ustnice; metaf. znamenje (po katerem se kaj (s)pozna), znak, priznák, značilnost, obeležje, starejše belèg: Corn. idr., ut signa indicant, hi coniecere verba inter sese acrius Afr. ap. Non., num eius color pudoris signum usquam indicat? Ter., ut eum adducam et signa ostendam haec (sc. crepundia) Ter., quae adsolent quaeque oportet signa esse ad salutem Ter., signum est, quod sub sensum aliquem cadit et quiddam significat, quod ex ipso profectum videtur Ci., si signa et notas ostenderem locorum Ci., ad prima ac dubia signa veris L., signum libidinis, luxuriae N., videt ire iuvencam nullum servitii signum gerentem O. = jarma, morborum … te signa docebo V., multa signa dederat, quam ob rem responsurus non videretur Ci., laesi dat signa rubore pudoris O., parva dare mutato signa colore Pr. na obrazu kazati znamenja notranje žalosti, signa mortis dare Lucr., signa doloris ostendere Ci., signa timoris mittere C. kazati, loqui nutu et signis, dicere aliquid signo O., dicam signa tibi, tu condita mente teneto V., ponere signa novis praeceptis H. nove nauke z znamenji (= mnemonično) vtisniti si v glavo, rem aliquam signis colligere Q., scutum illud signi gratiā positum Q.

    2. occ.
    a) znamenje (dano, da naj se kaj stori ali opusti), znak: oculis mihi signum dedit, ne se appellarem Pl., ego ero post principia; inde omnibus signum dabo Ter. signum dare cantandi Ci.; poseb. pri dirkah v cirkusu od pretorja ali konzula z zastavo (mappa) dano znamenje, da naj se vozovi spustijo v dirko: signum mittere Enn., signum dare mittendis quadrigis L.; kot voj. t.t. α) signum proponere L. natakniti (razviti, razobesiti) znamenje za bitko (= rdečo zastavo) (sc. nad vojskovodjevim šotorom), belli signum ab arce efferre V. na gradu razviti znamenje vojne (= rdečo zastavo). β) (še pogosteje) na vojskovodjevo povelje s kakim trobilom (rogom, trobento, trombo, trobo) dano znamenje, znak: audit … signa sequentum V., signum accipere S. znamenja, rogove, nostri acriter in hostem signo dato impetum fecerunt C., milites Iugurthini signo dato castra hostium invadunt S., cohorti suae … dat signum, ut, quem suorum fugientem viderint, pro hoste habeant L., signum accipere S., exspectant signum intenti V., signum tubā dare Ci., C., S., dare signum proelii committendi C., dare signum recipiendi C. ali receptui signum dare L., Cu., Auct. b. Alx. ali signo in receptum dato Amm. znamenje za umik (na umik, k umiku), signum proelii exposcere C., signa, quae receptui canunt Ci. rogovi, ki dajejo znamenje za umik, signa canere (= canebant) S. rogovi so zveneli, rogovi so se oglašali (glasili), signa canere iubet S. da naj zazvenijo rogovi, naj rogovi dajo znamenje za spopad, institutum est, ut signa undique concinerent C., ubi signa concinuissent L. ko bodo zazvenela znamenja, ko bodo rogovi dali znamenje za napad.
    b) vojaško geslo, parola: cedo signum Pl., classica iamque sonant; it bello tessera signum V., tacitum dat tessera signum Sil., signum poscere Suet. zahtevati, hoteti vedeti, signum more militiae excubanti tribuno dedit „Optimae matris“ T. ali signum excubanti tribuno dedit „Optimam matrem“ Suet. geslo „najboljša mati“, signum patenti „Priapum“ aut „Venerem“ dare Suet. geslo „Priap“ ali „Venera“, signo „Felicitatis“ dato Auct. b. Afr. geslo „Sreča“; metaf.: tu illam (sc. virtutem) iubes signum petere Sen. ph. = da bodi (naj bo) podložna višjemu.
    c) α) vojaško znamenje, bojno znamenje, zastava, prapor, (legijski) orel večjih vojaških oddelkov (legij idr.): signa militaria C., L., H., Col., Plin., signa legionum fulgentia L., signo amisso C., ante signa militibus praegredi L., militare sub signis L., templis Parthorum signa refigit H., defigunt vallo infelicia signa Sil., signa nunc resistentia deseruntur ab antesignanis, nunc inter suos manipulos recipiuntur L., at infestis prope signis inferuntur Galli [in] M. Fonteium Ci., et centum puer artium late signa feret militiae tuae (sc. Veneris) H. = bo v tvoji službi čast delal tvojim zastavam, bo v tvoji službi širil tvojo oblast. Rekla: signa sequi S., L. v urejenih vrstah korakati; signa subsequi C. iti za znamenji (zastavami, praporji), slediti znamenjem (zastavam, praporjem); non signa, non ordines servare S., Veg. ne držati se niti zastav niti redov; signa relinquere S. L. ali ab signis discedere C., L., Front. ali dilabi ab signis L. zapustiti znamenja (zastave, praporje), pobegniti, uskočiti; signa ferre C., L. ali movere (e castris) L. ali tollere C., L. epit., Auct. b. Alx. dvigniti (dvigati) se, pripraviti (pripravljati) se na odhod, odriniti (odrivati) = signa vellere L., V. ali convellere L. ali revellere Lucan. = zastave izdreti (izdirati) iz zemlje = pripraviti (pripravljati) se na odhod; signa ferre in hostem L. iti (stopati, korakati, pomikati se) proti sovražniku; signa constituere C., zastave zasaditi v zemljo = ustaviti se, ukazati (veleti) ustaviti se; signa conferre zastave postaviti skupaj, zastave združiti na enem mestu, strniti se, zgrniti se, zbrati se: Ci., L., signis collatis V. strnjeni za (na) boj, signa conferre ad aliquem L. združiti (strniti) se s kom, pridružiti se komu; toda signa conferre cum aliquo ali in aliquem spoprije(ma)ti se s kom, spopasti (spopadati) se s kom, sprije(ma)ti se s kom, napasti (napadati) koga: cum Alexandrinis Ci., cum hoste L., in laevum cornu L.; od tod collatis signis certare (dimicare) L. ali superare hostem Ci. v pravi (redni) bitki; pren. = spustiti (spuščati) se s kom v prepir, zače(nja)ti prepir s kom: Ci. ep., nunc nos conlatis signis depugnabimus Pl.; signa inferre pomakniti (pomikati) se naprej v napad, napasti (napadati): infesta patriae signa a Brundisio inferebat Ci., milites signa inferre iussit C., iubet signa inferri consul L., ipse redintegrato clamore infert acrius signa L., inferre signa portae (dat.), trepidantibus L. ali dictator dextro cornu adversus Faliscos, sinistro contra Veientem Capitolinus Quinctius intulit signa L. ali in hostes C. pomakniti (pomikati) se proti komu, iti proti komu, iti nad koga, napasti (napadati) koga, eo signa inferri Caesar … iubebat C.; signa proferre L. naprej korakati, naprej se pomakniti (pomikati); signa reffere L. umakniti (umikati) se; toda: aspice … referentem signa Camillum V. vračajočega (rimska) bojna znamenja (ki so jih Galci zaplenili v bitki ob Aliji); signa transferre ali circumagere L. obrniti se; signa vertere (po nekaterih izdajah obvertere) in aliquem L. obrniti se proti komu; signa convertere obrniti se: L. ali zaviti, skreniti, zakreniti: C.; signa habere L. taboriti; signa figere ali locare Amm. utaboriti se; sub signis ducere legiones Pl., Ci. ep. ali urbem intrare sub signis L. v urejenih vrstah, quingenti Pannonii, nondum sub signis T. (še) neurejena tolpa; ad signa convenire C. hiteti k zbirališčem. β) vojaško znamenje, bojno znamenje, zastava, prapor manjših vojaških enot (kohort, manip(u)lov) (naspr. aquila legijski orel): Varr., Amm., cum signa militaria, cum aquilam illam argenteam, cui ille etiam sacrarium scelerum domi suae fecerat, scirem esse praemissam Ci., circumdatum aquilis signisque in tribunal ferunt T., aquilae certe ac signa, pulverulenta illa et cuspidibus horrida, unguuntur festis diebus Plin., aquilas et signa Romana … adoravit Suet.; od tod meton. enota, krdelo, četa, kohorta, manipel (manipul) idr.: Auct. b. Hisp., octo cohortīs in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio artius conlocat S., terror … signa primo Latinorum turbavit L., signa ordinesque turbarunt L., ad prima signa L. pri prvem vodu, ante signa L. pred vodom, post signa L. za vodom, cum unius signi militibus pergit ire ad urbem L.
    d) znamenje prihodnjega (prihodnosti), predznamenje, napoved, svarilo: Cels., Amm. idr., obiecto signo … ne committeret proelium Ci., medici signa habent ex venis Ci., haec ante exitium primis dant signa diebus V., Tellus et Iuno dant signum: fulsere ignes V., nobis prospera signa dedit O.
    e) znamenja = dokazni razlog, dokazilo, dokaz: de ea re signa atque argumenta paucis verbis eloquar Pl., signa omni luce clariora Ci., cum res ipsa tot tam claris argumentis signisque luceat Ci., signa falsi accusatoris Cu., signa rerum Q. stvarni dokazi (naspr. argumenta razlogi); hoc (quod) signum est ali nam. tega hoc (id) signi est (erit), oboje pogosto z ACI to (kar) je (bo) v dokaz, kar rabi (bo rabilo) v (kot) dokaz (dokazilo), kar dokazuje: magnum hoc quoque signum est dominam esse extra noxiam Ter., quod est signum aut nullam umquam inter eos querimoniam intercessisse aut … N., quae signa sunt omnia non mediocri quodam consilio naturam mundi administrari Ci., hoc signi erit, ubi calx cocta erit: summos lapides coactos esse oportebit Ca., hoc est signi: ubi primum poterit, se illim subducet scio Ter., id erit signi me invitum facere Ci.; tako tudi: quid signi? Ci., nil tamen est signi mixtas potuisse creari inter se pecudes compactaque membra animantum Lucr.

    II.

    1. podoba, upodobitev, poseb. božanska, kip: signa domi pro supellectile statuere Ci. ap. Prisc., signum in fano Veneris Pl., signum pictum pulchre Pl. lepa slika, ut enim pictores et ii, qui signa fabricantur Ci. in kiparji, nego in Sicilia tota … fuisse … signum ullum aëneum, marmoreum, eburneum Ci., equus ante signum Iovis Satoris concidit Ci., nam domum aut villam exstruere eam signis aulaeis alieisque operibus exornare S. fr., signum Minervae L., signa patriorum deorum O., surgere signa solent O. podobe na gledaliških zastorih, aspera signis pocula V. z reliefnimi (vzboklimi) podobami, crater impressus signis V., pallam signis auroque rigentem et circumtextum croceo velamen acantho V. štrleča (strčeča) od zlatih podob, prevezena z zlatimi podobami, z izvezenimi zlatimi podobami, aënea signa H., aëna signa Lucr., statuas, signa, picturas commendet Plin. iun.

    2. occ.
    a) pečatna podoba, grb: est vero … notum quidem signum, imago avi tui Ci., litteras publico signo obsignare Ci. z državnim grbom; meton. pečat: litterae integris signis Ci., tabulae maximae signis hominum nobilium consignantur Ci., et signo laeso non insanire lagoenae H., imprimat his, cura, Maecenas signa tabellis H., impressis signis pacta conventaque custodire Sen. ph., volumen, quod sub signo habeo Ci. ep., signum (sc. epistulae) detraxit N., signum adulterinum L.
    b) metaf. nebeško znamenje, ozvezdje, zvezda: signa omnia stellaeque Ci., signorum ortus et obitus Ci., signorum ortus speculamur et obitus V., tum Noctem Noctisque orientia signa Idaeumque Iovem Phrygiamque ex ordine matrem invocat V., taciturna noctis signa H., si luna defecisset in signo Leonis Ci. v znamenju leva, signum brumale Ci. „zimsko znamenje“ = znamenje (ozvezdje) kozoroga, signum pluviale capellae O., cum sol duodena peregit signa O. živalski krog, zodiak, zverokrog, caeli subter labentia signa Lucr., astrorum micantium splendentia signa Lact.
  • statiō -ōnis, f (stāre)

    1. mirno, trdno stanje = postavitev, ustop, stanje, drža, položaj (telesa), poza: in statione manere Lucr. nepremično stati, in statione manus et pugnae membra paravi O. v borilskem ustopu (položaju, „gardu“), solus immobilem stationis gradum retinens Val. Max. nepremično stoječ na svojem mestu, trdno držeč se svojega mesta, statio significat permansionem, sessio humilitatem Aug.; od tod (navidezno) mirno (mirujoče) stanje, mirovanje nebesnih teles: stationem facere Vitr., Plin. mirno stati.

    2. pren. = ϑεματισμός kar je po šegi, navadi ustaljeno, določeno, sprejeto, postavljeno, postavno, pozitivno (naspr. natura naravno): is (sc. decor) perficitur statione Vitr.

    3. meton.
    a) (pre)bivališče, dom, domovanje, mesto, stan, stanišče: in arce Athenis statio mea nunc placet Ci. ep., alterna fratrem statione redemit O., Termine, … qua positus fueris in statione, mane O., sedes apibus statioque petenda V., statio gratissima mergis V.; occ. α) mesto, ki ga kdo zavzema v državi, državna (častna) služba, visoka stopnja, dostojanstvo, ugled, veljava, položaj, status: stationi paternae succedere Vell., laeta et prospera stationis istius Plin. iun., quod aliter evasurus … ad susceptam stationem non fuerit Suet., statio imperatoria Lamp., suscipere hanc stationem Fr. β) javni prostor, kjer se shajajo ljudje, da kramljajo, javno shajališče, javno postajališče: Dig. idr., plerique in stationibus sedent tempusque audiendis fabulis conterunt Plin. iun., stationes circumeo Plin. iun., quod tabernas tres de domo sua circa forum civitatibus ad stationem locasset Suet., omnes convictus, thermae, stationes Iuv. γ) shajališče ljudi, ki se hočejo poučiti o pravnih stvareh: quaesitum esse memini in plerisque Romae stationibus ius publice docentium aut respondentium Gell. δ) stationes municipiorum zbirališče municipljev, zbirališče prebivalcev municipijev: Plin. ε) stanovanje (bivališče) poslancev: Plin. ζ) sedež (center, središče) davčne (fiskalne) oblasti v provincah in davčna (fiskalna) oblast sama: Cod. I., Cod. Th. η) shajališče, zbirališče kristjanov: Tert. ϑ) staja, hlev: iumentorum Dig. ι) postaja, postajališče za ladje, „ladjestaja“, sidrišče, pristajališče, pristanišče, pristan, draga: Amm. idr., urbe, portu, statione prohiberentur Lentulus in Ci. ep., stationes litoraque omnia … classibus occupavit C., navem in statione habere ad ostium portus L., olim statio tutissima nautis V., statio male fida carinis V., tempestatem fugientibus statio pro portu est Vell.; pren.: fluctibus eiectum tuta statione recepi O. κ) pravo mesto, prava lega, pravi položaj: pone recompositas in statione comas O., permutatā rerum statione Petr.
    b) kot voj. t.t. α) vojaku odkazano mesto ali stojišče ali položaj, stražišče, stražno mesto, stražarski položaj, (bojna, vojna) straža, predstraža: Cu., Amm. idr., cohors in statione, equites ex statione C., impetuque in eos facto, qui erant in statione pro castris collocati C., cohortes, quae in stationibus erant C. ki so bile (so stale) na straži, cohortes ex statione et praesidio emissae C. (statio et praesidium = varnostna straža), statio hostium, quae pro castris erat L., noctu diuque stationes et vigilias temptans S. fr. predstraže in straže, sine stationibus ac custodiis … sternuntur L., exploratum habeo non vigiliarum ordinem, non stationes iustas esse L. nočnih straž … dnevne straže, mos stationum vigiliarumque L. dnevnih in nočnih straž, constitit fuisse in eo exercitu veteranos, qui non stationem, non vigilias inissent T. ki še niso bili ne na večji ne na manjši straži, quae (sc. cohors) in Palatio stationem agebat T. ki je stala na straži na Palaciju (Palatinu), ki je stražila Palacij (Palatin), cum auxiliaribus et equitatu stationem agere pro vallo L. stražiti (o poveljniku), stationem in castris agebat Iulius Martialis tribunus T. tabor je imel pod stražo, tabor je stražil, in stationem succedere C. menjati (menjavati, zamenjevati) stražo, se ab statione movere L., stationem relinquere V. (v pozitivnem pomenu), stationem deserere Suet. (v negativnem pomenu =) zapustiti stražarsko mesto = pobegniti; meton. straža = stražni oddelek, stražarji (večinoma 1 kohorta pešcev in 1 krdelo (turma) konjenikov z nekaj lahko oboroženimi vojaki pred posameznimi vrati tabora): in frequentem stationem nostram S. fr., Samnites … ad stationem Romanam in porta segniter agentem vigilias perveniunt L., statio pro portis excubat L., stationes portis ali ante portas disponere L., ut stationes dispositas haberet C., custodias stationesque equitum vitabant C. pehotne straže in konjeniške predstraže, ut minus intentae in custodiam urbis diurnae stationes ac nocturnae vigiliae essent L., hi (sc. centuriones) vigiliis, stationibus, custodiis portarum se inserunt T. (vigiliae manjši stražni oddelki, stationes večji stražni oddelki, custodiae portarum stražarji pri taborskih vratih, vrsta večjih stražnih oddelkov), statione militum assumpta Suet. telesno stražo; metaf. stražišče, stražarski (stražni) prostor, stražarsko (stražno) mesto, straža: statione imperii relicta O., cetera (sc. lumina oči) … in statione manebant O. so stražile, so čuvale, so pazile, so bile budne, so bile budno na preži, manus terere in statione O., vetatque Pythagoras iniussu imperatoris, id est dei, de praesidio et statione vitae decedere Ci. zapustiti stražarsko mesto (stražišče) življenja = umreti, adice … sextam iam felicis huius principatus stationem T. šesto postajo = šesto leto, functo longissima statione mortali Vell., semperque paratis (sc. lacrimis) in statione sua Iuv. β) vojaško bivališče (stanišče), vojaški (stacionarni) tabor, garnizon, garnizija: stationes hibernae Amm. vojaško (pre)zimovališče.
  • tergum -ī, n (menda iz *tergos; sor. z gr. (σ)τέρφος (živalska) hrbtna koža, koža, usnje; prim. lat. tergus, tergīnum)

    1. hrbet: boum terga sunt ad onus accipiendum figurata Ci., tuus deus digito non redundat, sed capite … tergo, poplitibus Ci., nigrantes terga iuvenci V. s črnimi hrbti, črnohrbtni, manūs ad tergum reicere Ci., terga Phoebo praebere O. sončiti se, terga caedere L. ali percidere Fl. od zadaj sekati (sovražnika), od zadaj udarjati (na sovražnika), od zadaj udrihati (po sovražniku), qui magistratum sine provocatione creasset, tergo ac capite puniretur L. naj se (pre)šiba in obglavi. Posebne zveze: terga vertere C., Sen. ph. „hrbet pokazati“, obrniti hrbet, (z)bežati = terga dare L., terga praebere fugae O. = fugae dare L. = fugae praestare Iuv. v beg se spustiti (obrniti), (z)bežati, pobegniti, terga dare alicui L., Cu. ali praestare alieni T. (z)bežati od koga, pred kom, biti od koga zapoden (pognan) v beg; toda: pressum inflexo mox dare terga genu Pr. = odstopiti od bremena, obnemoči pod bremenom; metaf.: aetas terga dedit O.; meton.: terga Parthorum dicam O. beg.

    2. sinekdoha telo: Petr., (sc. anguis) convolvens sublato pectore terga V., horrentia terga suum V. ščetinaste svinje, ščetinjače; toda: sordida terga suis O. prekajena svinjska hrbt(ov)ina.

    3. metaf. hrbet = hrbtna stran, zadnja stran, ozadje, zadek: a tergo (npr. adoriri) Ci. izza hrbta, s hrbta, od zadaj, z zadnje strani, ab tergo stare L. zadaj (v rezervi) stati, biti rezerva, a tergo urbem relinquere Ci. za seboj pustiti, a tergo esse Sen. ph. za hrbtom, zadaj, castris ab tergo (od zadaj) vallum obiectum L., hostis in tergo haeret ali tergo inhaeret L. je za hrbtom, je za petami, ut ad terga (na zadnjo stran) collis hostes pertraheret L., unam (sc. peram) post tergum dedit Ph. zadaj, vzad, nazaj, na hrbet, iam post terga reliquit sexaginta annos Iuv. za seboj ima že 60 let, scriptus et in tergo Iuv. tudi na zadnji (hrbtni) strani (papirja), arbor … terga obverterit axi V.; occ. = površje, površina: terga amnis O., maris Lucan., proscisso qui suscitat aequore terga V., terga crassa V.

    4. meton. hrbt(ov)ína, koža, usnje: taurino quantum possent circumdare tergo V., taurorum terga recusant O.; meton. usnjen predmet, izdelek iz usnja, usnjina: venti bovis tergo inclusi O. v mehu, feriunt taurea terga manūs O. (ročni) boben, duro intendere bracchia tergo O. cestov jermen iz bikovega usnja, tergo decutit hastas V. s ščita, prevlečenega z usnjem, hasta rupit terga novena boum O. vseh devet kož (na ščitu); metaf. o ščitu: tot ferri terga, tot aeris (= plasti) V., hasta per linea terga (sc. scuti) transiit V.

    Opomba: Heterocl. abl. familiarem tergum: Pl., Non. Pesn. pl. = sg.
  • vinculum in (sinkop. ne le pesn., ampak pogosto tudi pri Ci.) vinclum -ī, n (vincīre)

    1. poveza, vezilo, vez, poseb. motvoz, trak, zadrga, vozel, vrv, vrv(i)ca, spona: Col., Plin., Amm. idr., corpora constricta vinculis Ci., abrumpere vincula L. (o konjih), vincula pars adimunt canibus O., vincula sibi exuere O., aptabat … vincula collo O. dajala si je vrv (zadrgo) okrog vratu, stuppea vincula collo (sc. equi) intendunt V. konop(c)e, nodos et vincula linea rupit (sc. avis) V. platnene trakove, astringit vincula motu (sc. volucris) O. zadrgne zanke, vincla epistulae laxare N. ali chartae vincula demere O. vrvico pisma (starodavniki so pisma najprej povezovali, potem šele pečatili), vincla pedibus demunt O. ali pedum circumdat vincula plantis V. trakove (stogle) sandal, vinculorum volumina V. jermenje (pri cestu), tunicarum vincula O. povezni trakovi (ob vratu), capilli vincula Pr. vpletki, solvite vincla cado Tib. čep, zamašek, puppes abrumpunt vincula ripis V. vrvi, hic fessas non vincula navīs ulla tenent V.; pesn.: digitorum vincula collo inicit O. dene prste kakor vrvi okrog vratu, davi; pesn. meton.: vinclaque de niveo detrahet ipse pede Tib. sandale (ki so jih z različnimi stoglami privezovali na noge).

    2. pl. occ. vezi, spone, okovi jetnikov; meton. ječa: vincula adhibere captis O., ex vinculis causam dicere C., L. iz spon = v sponah, vklenjen, vincla alicui indere T. ali inicere V., T. dati (dajati) koga v spone (železje), vkleniti (vklepati) koga, onerare aliquem vinculis Iust., quam longe videtur a carcere atque a vinculis abesse debere, qui se ipsum iam dignum custodiā iudicarit Ci., demere alicui vincula L., levare aliquem vinculis L., viro … arta levari vincla iubet V., rumpere, solvere alicuius vincula Ci., laxare vincula Ps.-Q. (Decl.), liber ali exsolutus vinculis Q., Suet., exutae vinclis palmae V., abrumpere vincla Enn. fr. ali vincula L. ali rumpere vincula Ci. streti okove = pobegniti, ubežati, esse in vinclis et catenis L., condere captivos in vincula L., in vincla ducere aliquem L., aliquem Ardeam in vincula mittere L., conicere aliquem in vincula Ci., C., aliquem in vincula atque in tenebras abripere iubere Ci., aliquem aeternis tenebris vinculisque mandare Ci., punire aliquem vinculis aeternis Val. Max., effugere ex vinclis publicis N. iz državne ječe, eripere aliquem ex vinculis Cu., de vinculis educitur audiendus Amm. iz ječe k zaslišanju.

    3. metaf.
    a) spona (spone), okovi, vezi kot ovira: totam Galliam sempiternis vinculis astringere Ci., ex corporum vinculis evolare Ci., servitutis vincula rumpere Ci., sub legis vincula conicere L., vinculum ingens immodicae cupiditatis iniectum est L. spona (brzda) za … , iis vinculis fugae obstricti stabant L. v teh od bega odvračajočih (beg preprečujočih) sponah, mercennaria vincla H. plačane spone, spone (klicarske) službe, tj. službena opravila (ki klicarja zadržujejo in vežejo, ker jih je prevzel za mezdo), vincula undarum Petr. led.
    b) vez: Sen. ph., Lact. idr., mollit odoratas pennarum vincula, ceras O., vincula ali vincla Tib., Pr. strastni, iskreni objemi, vinculum numerorum, societatis Ci., fidei, sponsionis L., externus timor, maximum concordiae vinculum L., beneficium et gratia sunt vincula concordiae Ci., accedit maximum vinculum (sc. amicitiae) Ci. prijateljska vez = nagib, motiv, razlog, vzrok, vinclis propinquitatis coniunctus Ci., sanguinis vincula rupit amor Pr.
Število zadetkov: 19