exsurdō (exurdō) -āre (—) -ātum (ex in surdus)
1. docela oglušiti: paniculae flos aures si intravit, exsurdat Plin., exsurdare aures Marc.
2. pren.
a) skoraj oglušiti = omamiti, omotiti: aures curiae (poslušalce v kuriji) Val. Max., tantis clamoribus exsurdatus Sen. ph.
b) otopiti: palatum H.