Franja

Zadetki iskanja

  • dēmittō -ere -mīsī -missum

    I.

    1. dol spustiti (spuščati): d. aliquem per tegulas Ci., e muris canes sportis S. fr., antennas S. fr., Auct. b. Alx., armamenta Sen. ph., funem H., accensam lucernam Vitr., cornua (jadrnice) O., calculum (sorticulam Suet.) in urnam O. vreči, cibum in alvum O., censum in viscera O. zažreti, alto volucrem caelo Sil. z neba ustreliti, aliquem per murum Vulg.; refl.: d. se ad aures alicuius Ci. nagniti se k … , se manibus L., se ob assem H. pripogniti (skloniti) se za … ; pass. (med.): matres … de muris per manus demissae C., funibus per murum demitti L., demissa antemna O.; pren.: d. se in causam ali in res turbulentissimas Ci. spustiti (spuščati) se v … , d. se ad minora Q., nimis se demittere Sen. rh. (o govorniku) preveč se (= svoj govor) znižati, d. se in preces Sen. ph. ali demitti in adulationem T. ponižati se do …

    2. occ.
    a) (dol) nagniti (nagibati), (dol) obrniti (obračati), pobesiti (pobešati), povesiti (povešati): aliae falces submissae, aliae demissae Cu. navzgor (navzdol) obrnjeni, d. oculos in terram L., oculos O. pobesiti, pa tudi = zatisniti (da bi zaspal) Val. Fl., d. oculos in terras Plin. iun. (o Jupitru) obrniti na zemljo, demittit atras belua centiceps aurīs H., demitto auriculas ut iniquae mentis asellus H., d. aures suas ad verba alicuius Sen. ph. koga prošnje milostno poslušati, d. caput ad fornicem Ci. nagniti, d. caput O. (o cvetlicah), caput in sinum Ph., capite demisso terram intueri C. s povešeno glavo, d. vultus L., O., vultum in terram Cu., frontem Q., faciem rubore Aur., paululum corpus a cervicibus Corn. naprej nagniti (nagibati), naprej skloniti (sklanjati); poseb. α) (voj.) demittere arma orožje (komu v vojaški pozdrav) povesiti: Auct. b. Afr. β) robora ferro demittere posekati: Val. Fl.; flores demittere (o drevesu) cvetje izgubiti, odcveteti (odcvetati): Lucr.; rami … ad terram demissi k tlom viseče: Suet.; pren. α) (o gorah): qua se montium iugum … ad planiora demittit Cu. se znižuje; s prolept. obj.: qua se subducere colles incipiunt mollique iugum demittere clivo V. se položno znižujejo; (o zidovju): demissa in Piraeum versus muri bracchia Iust. β) kaki tekočini pustiti (puščati) dol teči, vli(va)ti jo: per cornu singulis (suibus) ternos cyathos gari Col., coctos brassicae coliculos triginta Col.; pesn.: lacrimas d. V. solze točiti. γ) refl. se demittere in pass. (med.) demitti dol teči, odtekati: vallis erat, quo se demittere rivi assuerant O., Araxes Tauri latere demissus, Scamander ab Idaeo monte demissus Mel. tekoč; (o krvi): demissus sanguis in pedes Col. ki je stekla, prodrla. δ) (o duhu, srcu [= srčnosti]): d. animum Ci. ali mentem V. srce izgubiti, srce (pogum, srčnost) upade komu, demisere metu vultumque animumque O.; tudi: se admodum animo d. C. postati malodušen.
    b) spustiti (spuščati) se v kaj, vsaditi (vsajati), zasaditi (zasajati), pogrezniti (pogrezati): taleam (sc. in terram) Ca., ut altius demittantur ea Plin., d. huc stipites, sublicas in terram C., huc caementa H., lacubus ferrum O. pogrezniti, pomočiti, demissa puppis O. ki seže globoko, demittere nummum in loculos H. v žep vtakniti, manum in aliquid Val. Max. poseči v kaj, cuneum … inter corticem et materiem Col. zabiti; s prolept. obj.: alteque iubebis in solido puteum demitti V. globok vodnjak izkopati, in terram turrium fundamenta demissa sunt Cu. so temelji … postavljeni; žive obj. s silo kam spraviti (spravljati), pognati, vreči, pahniti: equum d. in flumen Ci., equos in viam cavam L., aliquem in metallum antiquum Ci., aliquem in carcerem S., L., aliquem in arcam H., in ovilia d. hostem H., aliquem vivum sub terram L. živega pokopati, aliquem in id subterraneum Plin. iun., se in illos specus Sen. ph.; pren.: cum in eum casum fortuna me demisisset Plancus in Ci. ep.; pesn. kako orožje kam zasaditi, zariniti, zapičiti, zabosti: gladium in iugulum Pl., ensem capulo tenus in armos, ferrum in ilia, ferrum iugulo, telum per pectora O., ferrum in pectus T., M. Cato vulnera parum demissa laxans Sen. ph. ker niso dovolj globoko zadane; pren.: d. aliquid in pectus L. dobro si zapomniti kaj, spes animo d. O.
    c) kako zdravniško orodje kam spustiti, zariniti: specillum in fistulam, fistulam in iter urinae Cels.
    č) (geom.) črto od zgoraj navzdol potegniti, črto spustiti: secundum … quadram lineae demittendae (sunt), quae cathetoe vocantur Q.
    d) pustiti kaj na dolgo dol viseti, kaj rasti pustiti (puščati) α) (o bradi in laseh): mollem mālis barbam Lucr., barba demissa Sen. rh. na dolgo dol viseča, tako tudi: demissae comae Pr., demissus crinis, demissi capilli O., demissus capillus Plin. iun.; pesn. (preneseno na osebo): intortos demissus vertice crines (grški acc.) Sil. β) (o oblačilih): d. latum pectore clavum H., togam ad calceos usque d. Q., usque in pedes demittitur toga Sen. rh.; pt. pf. demissus 3 = valovito (na dolgo) se spuščajoč: ad talos demissa purpura Ci., tunicam demissam habent ad talos Varr. fr., laena demissa ex humeris V., demissa stola H., tunica demissa H., Pr. razpasana, praetexta demissa ad talos Q., indumenta in talos demissa Aur.; prim.: demissis fugere manibus Pl. = z rokami mahaje, hitro, demissa in armos pendebant monilia O. so visele dol na …

    3. pren.
    a) d. aliquem periculo Pr. rešiti koga nevarnosti.
    b) eo rem demittit Epicurus, … nulli umquam esse credendum Ci. toliko popušča, da dovoli, da …

    II.

    1. (z osebnim obj.)
    a) voj. (dol) poslati, ukazati komu odriniti dol (v): levem armaturam, agmen, agmen in inferiorem campum ali in vallem infimam ali in Thessaliam L., exercitum in planitiem, in vallem Front.; refl. se demittere dol se pomakniti (pomikati): se in iniquum locum d. C., cum se maior pars agminis in magnam convallem demisisset C.; se in Ciliciam d. Ci. dol … napotiti se; met.: d. navem … secundo amni L. po vodi dol poslati, fessas d. naves V., arma, classem … Rheno (po Renu) d. T., castra … ad ripas fluminis d. Hirt. dol premestiti.
    b) v nevojaškem smislu dol poslati: aliquem caelo (abl.), ab aethere, ab alto V.; preg.: de caelo demitti L. ali demitti caelo Q. z neba poslan biti, z neba priti = na nadnaraven način nastati; (s stvarnim obj.) splavati pustiti (puščati): pecora secundā aquā (po vodi) farinam doliis secundā aquā Front.; pesn. (dol) poslati: currum ab aethere O., ex omni caelo nimbos O., caelo imbrem V. ali imbres caelo (abl. = z neba) O. deževati da(ja)ti; pren.: d. aliquem ad imos manes V. = v podzemlje (k Hadu) poslati = smrt mu zadati (prim.: ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν Hom.); tudi z dat.: aliquem d. Neci ali morti (Morti), multa virûm demittit corpora Morti, multos Danaûm demittimus Orco V., habentque Tartara Panthoiden iterum Orco demissum H., corpora … Stygiae demittite nocti O., ut … proceres rerum demiserit umbris Sil.

    2. pren. demitti (ab) aliquo izhajati (izvirati) od … , kakega rodu biti: ab alto demissum genus Aeneā H. izhajajoč, a magno demissum nomen Iulo V., Chronis Tyrii demissus origine Cadmi Stat., Romanum Troiā demissum … exsecutus T. — Od tod adj. pt. pf. dēmissus 3, adv. - ē,

    1. (dol) viseč, naprej nagnjen: funis, aures V., demissis humeris esse Ter., demissis cervicibus Pr.

    2. occ.
    a) nizko stoječ (ležeč): campestria ac demissa loca C. rodovitne nižave, loca demissa ac palustria C. močvirnate nižave.
    b) nizek: ne, si demissior (prenizko) ibis, unda gravet pennas, si celsior (previsoko), ignis adurat O., demissus pronusque pulvinus Plin. iun., demissiores ripae Auct. b. Alx., Plin., demissius volare O.

    3. pren.
    a) (o glasu) zamolkel, tih: demissā voce locuta est V.
    b) (o osebah ali njihovem duhu, govoru) α) pohleven, ponižen, skromen, preprost: quae proborum, demissorum, non acrium sunt Ci., orator demissior Ci., sermo demissus atque humilis Ci., multum demissus homo H., demissae puellae Pr., ut ille superbissimus titulus modestus atque etiam demissus videretur Plin. iun., humiliter demisseque sentire Ci., suppliciter demisseque respondere Ci., haec quam demississime et subiectissime exponit C., petere ab aliquo demisse et flebiliter Val. Max., demisse ambulans Amm. β) malodušen, pobit, potrt, obupan: videsne tu illum tristem, demissum? Ci., quis P. Sullam nisi maerentem, demissum afflictumque vidit … ? Ci., neque illum tristem semperque demissum sperare possim … fore Q., animus demissus et oppressus Ci., fracto animo et demisso Ci. ep., demissiore animo L., se tueri non demisse, sed parum fortiter Ci.
    c) (po položaju) nizek, reven, siromašen, ubožen: qui demissi in obscuro vitam habent S.
  • humilis -e, adv. humiliter (humus) ki je blizu tal, pritlehen, od tod

    I.

    1. nizek: arbusculae, caveae Varr., arbores et vites et quae sunt humiliora Ci., munitio humilior C., h. casae V., Petr., h. Italia V. ravno italsko obrežje, arcus, postes O., Myconos O. ali Ferentum H. nizko ležeči (stoječi), ara, volatus Val. Fl., positio Col., humili statu vitis Col., alii humiles parvique, alii … proceres et corpore ingentes Mel., solum humillimum Iust.; predik.: quam (turrim) humilem parvamque fecerunt C., quae (avis) … humilis volat V. pri tleh, humilius rami arborum servandi sunt Pall.; subst. neutr. pl.: ballistae in humiliora ex supernis valentes Amm. ki so od zgoraj navzdol delovale; adv. pren.: eadem enim facta aut tolluntur altissime aut humillime deprimuntur Plin. ep.

    2. occ.
    a) nizek = majhen: staturā fuit humili et corpore exiguo N., h. Cleonae O. majčkene, neminem adeo humilem esse, ut umeri eius non possent Macedonis verticem aequare Cu., corpusculum h. Sen. ph., brevi atque humili corpore homines Gell.
    b) nizek = plitev, ne globok: fossa V., T., radix insulae Plin. iun. —

    II. metaf.

    1. po rojstvu, položaju, dostojanstvu idr. nizek, na nizki stopnji (stoječ), nizkega rodu (družbenega sloja), preprost, uboren: quis umquam adparitor tam humilis, tam abiectus? Ci., humilibus parentibus natus Ci., ut nemo tam humilis esset, cui non ad eum aditus pateret N., ex humili loco ad summam dignitatem pervenire C. od nizkega položaja, humili fortuna ortus L. ali humili loco natus Val. Max. nizkega rodu, humillimo loco natus Aur., humillimae sortis homo L. epit., humillimus de plebe L., humilis plebs, stirps O., humiles manus O. suženjske roke, humiles nati Ph., h. ordo Cu., humilem te fateris et servum Petr., humillimus cliens, humillimo cuique credulus T., altis humilibusque iuxta acceptus Amm.; subst. humilis -is, m človek nizkega rodu, preprost (neizobražen) človek, prostak: H., Q. idr., tudi v komp. humilior: Q.

    2.
    a) glede na ugled, veljavo, moč, oblast, imetje neznaten, neimeniten, neugleden, nepomemben, nemočen, slab: civitas ignobilis atque humilis C., aliquem multo humiliorem redigere C. koga dokaj ponižati, quos et quam humiles accepisset C. kakšne in kako ponižane je bil našel, tanta erat magnificentia apud opulentiores, cupiditas apud humiliores Hirt., principes civitatis dignitate pari, fortunā humiliores N., potentioresque humiliores possessionibus expellunt Hirt., ex humili potens princeps H., humiles (naspr. praepotentes) Val. Max.
    b) glede na zasluge in notranje vrline neimeniten, neznamenit: homines humiles (naspr. amplissimi viri) Balbus et Oppius in Ci. ep., cum (homines) multis rebus humiliores et infirmiores sint Ci.

    3.
    a) o pesniku glede na obdelavo snovi vsakdanji, navaden: alter humilis, alter difficilis Q.
    b) o govoru plitek, brez vznesenosti (zanosa): oratio h. et abiecta, demissus atque h. sermo Ci., humillimum genus dicendi Aug.; subst. neutr. pl.: sublimia humilibus miscere Q.

    4. (o stvareh ali pojmih) nizek, nizkoten, neplemenit, vsakdanji: ars, verbum Ci., res h. atque contempta Ci., humilem … ortum amicitiae relinquunt Ci., humili sepultura cremari Ci. ob ubornem pogrebu, vestitus h. N., curae humiles et sordidae Plin. iun. nizkotne in zaničljive skrbi (vsakdanjega življenja); subst. neutr. pl.: vitabimus et sordida et humilia Q. nizkotnih (neplemenitih) izrazov.

    5. po duhu, po duhovnem razpoloženju
    a) nizkega mišljenja, nizkoten, podel, hlapčevski, potuhnjen, prihuljen: animus Ci., Lucr., nemo est tam humilis, qui se aut non posse adipisci aut adeptum putet Ci., nihil humile cogitare Ci., non humilis mulier H., neque nos simus tam humiles, ut, quae laudamus, inutilia credamus Q., Vitellius humilis T. podli, assentator humillimus Vell., humiliter sentire Ci. ali servire L.
    b) pobit, malodušen, malosrčen, obupan: humili animo ferre Ci., (consulum) mentes humiles angustae Ci.
    c) podvrgljiv, pohleven, ponižen: ut res se dant, ita magni et humiles sumus Ter., animo demisso atque humili Ci., orare humili et supplici oratione Ci., ille humilis suplexque oculos dextramque … protendens V., non ego dedignor supplex humilisque precari O., tuis humiles advolvimur aris Pr., virtus humilis et magna Sen., h. voces Sen. tr., in humiles demissa preces Cl.
    č) bojazljiv, tresljiv, strahopeten: pavor V., metus Cl., audacter territas, humiliter placas Corn.
  • nau-fragus 3 (skrč. iz nāvi-fragus; navis in fran-gere)

    I. pass.

    1. ki je doživel ladjelom (brodolom); subst. brodolomec, brodolomka: Marium Africa devicta expulsum et naufragum vidit Ci., n. corpora V., mulier n. T., n. puppis O. ali ratis Sen. rh. (po ladjelomu) razbita; subst.: naufragum quendam natantem animadverterunt Ci., tibi fata mea naufragus edo O., dare naufrago tabulam (rešilno desko) Sen. ph., mersa rate naufragus assem rogat Iuv.

    2. metaf. ki je izgubil svoje imetje = obubožan(ec), osiromašen(ec), obupan(ec): aliquis patrimonii (po drugih patrimonio) naufragus Ci., contra illam naufragorum eiectam ac debilitatam manum florem totius Italiae ac robur educite Ci.

    II. pesn. act. ladjelomen = ladje razbijajoč, brodolomen: mare H., unda Tib., monstra O., tempestas Val. Fl., Syrtis Sil.
  • timidus 3, adv. (timēre) boječ (se), bojazljiv, plašen, strašljiv, obupan, oprezen, previden, pazljiv (naspr. audax, fortis; audacter, constanter, fidenter): Enn. fr., Acc. fr., Hirt., Sen. ph. idr., timidus imperitusque Ci., imbelles timidique Ci., nihil timidius columbā Varr., timidissime Phineu O., cum constanter ac non timide pugnaretur C., timide dico, sed tamen dicendum est Ci., senex res omnes timide gelideque ministrat H., timide verba intermissa retentat O., timide uti eo, quod oblatum est Plin. iun., timide rogare Sen. tr., timidius agere C., ipso praesente de eius virtute timidius dicere Ci., quod timidissime dicendum est Q.; preg.: mater timidi (v vojni) flere non solet V. (ker svojega življenja ne izpostavlja nevarnosti); enalaga: animus Ci., fides, amor, pudor, spes, preces, manus, cursus, navis O., tergum H.; pesn.
    a) z objektnim gen.: timidus procellae H., deorum O., lucis, offensarum Sen. ph., doloris ac mortis Lact.
    b) z inf.: non timidus pro patriā perire, Codrus pro patriā non timidus mori H.; tudi z ad: non timidus ad mortem Ci. ne boječ se smrti, timidus ad (proti) audaces (naspr. celsior (prevzeten) ad timidos) Amm.; z in z abl.: timidus in labore militari Ci.; subst. timidī -ōrum, m bojazljivci, boječneži, strahopetci, strašljivci, plašljivci: Q.
Število zadetkov: 4