Franja

culpā, st.lat. colpa, -ae, f

1. krivda, krivica, pregrešek, prestopek: cum in homine nulla culpa inveniretur Ci., abest a culpa, suspicione tamen non caret Ci., in quo non modo culpa nulla, sed ne suspicio quidem potuit consistere Ci., culpā meā bellum esse natum Ci., carere culpā kom., Ci. idr., nusquam culpā (sc. suā) male rem gessit N., a culpa vacuus S., non meā culpā saepe ad vos oratum mitto S. ni moja krivda (nisem jaz kriv), da … , culpā amittere aliquid L., corrigere virtute culpam suam L., vitare culpam H., nullā pallescere culpā H., tantā stat praedita culpā Lucr., scit culpam in facto, non scelus, esse meo O., dare veniam culpae O., culpam ostenere, exsolvere T., expers culpae Suet.; pogosto (poseb. pri H.) v pl.: dedecorant bene nata (pectora) culpae H., seraque fata quae manent culpas etiam sub Orco H. S subjektnim gen.: ea molestissime ferre homines debent, quae ipsorum culpā contracta sunt Ci., o miserum paucorum culpā ordinem senatorium! Ci., accusare populi culpam, non accusatoris Ci., accusatorum culpā Val. Max., nullā ducis culpā T.; z objektnim gen.: ad quos culpa corrupti iudicii pertinebit Ci., eius rei culpam in multitudinem coniecerunt (so zvrnili na … ) Ci., Rabirium culpa delicti in discrimen capitis vocavit Ci.; s subjektnim in objektnim gen.: ut hoc iam ante confirmem, in hoc uno genere omnīs inesse culpas istius maximas avaritiae, maiestatis, dementiae, libidinis, crudelitatis Ci. Posebne zveze: penes aliquem est culpa alicuius rei Ter., L., Traian. ap. Plin. iun. kdo je česa kriv, in culpā esse Ci., L., H. ali versari Ci., C. kriv biti (česa), naspr. extra culpam esse Ci., L. ne biti kriv, abest culpa ab aliqua re, npr.: quidquid acciderit, a quo mea culpa absit, animo forti feram Ci. česar nisem jaz kriv, česar nisem jaz zakrivil, abest culpa ab aliquo Q. kdo ni kriv, vacare (omni) culpā Ci. ali vacare culpā in aliqua re Ci. brez (vsake) krivde biti; hominem in culpa ponere Ci. za krivca imeti, conferre culpam (suam) in aliquem ali in aliquid Ci. ali transferre (omnem) culpam in alios, in se Ci. ali suam culpam transferre ad negotia S. ali inclinare omnem culpam in collegam L. (svojo, vso) krivdo zvračati na koga, na kaj, fortunam in culpam convertere Ci. komu njegovo usodo v krivdo šteti, tribuere aliquid alicuius culpae Corn., N., C. idr. kriviti koga česa, šteti mu kaj v krivdo.

2. occ.
a) (evfem.) krivda nečistosti, nečistost, moralni padec, greh: Val. Fl., Stat., coniugium vocat (amorem); hoc praetexit nomine culpam V., levis una mors est virginum culpae H., fecunda culpae saecula nuptias primum inquinavere H., nec falsā Clymene culpam sub imagine celat O., cognato poterit nomine culpa tegi O., culpa inter viros ac feminas vulgata T.
b) krivda nemarnosti, nemarnost, malomarnost: G. (Dig.), Ulp. (Dig.), si neque maiorem feci ratione malā rem nec sum facturus vitio (z razsipnostjo) culpāve minorem H.

3. met. (o bitjih) vzrok česa, krivec, krivka: continuo culpam ferro compesce V. zakolji kuge krivko = bolno ovco, sedula c. (= meretrix) Pr.

4. pren. hiba, napaka česa (naspr. laus dovršenost): operum et laudes et culpae Vitr.

dissimulātiō -ōnis, f (dissimulāre)

1. hlinjenje do nespoznavnosti: veste servili in dissimulationem sui compositus T. v sužnja preoblečen, da ga ne bi spoznali.

2. met.
a) pretvarjanje, pretveza, (za)tajitev, skrivanje: Q., Suet., Amm., dedecora dissimulatione tegere Ci., dissimulatione tecta improbitas Ci., ex omni vita simulatio dissimulatioque tollenda est Ci., hoc maius est dissimulationis tuae facinus Cu., sermo, qualem ira et dissimulatio (ἕν διὰ δυοῖν) gignit T. zatajevani srd, per dissimulationem Iust.; occ. posmeh, ironija: Gell., ea dissimulatione, quam Graeci εἰρωνείαν vocant Ci., εἰρωνείαν, inveni, qui dissimulationem vocarent Q.
b) preziranje: Plin. iun.
c) nemarnost, zanikrnost: Veg., P. Veg.

frīgus -oris, n (gl. frīgeō)

1. mraz, zmrzal: Cels., Tib., Mart. idr. nec calor nec frigus Pl., rigere frigore Lucr., tremulo quatietur frigore corpus Ci., cum esset vinctus nudus in … frigore Ci., vis frigoris et caloris Ci., frigora caloresque pellere Ci., frigora atque aestūs ferre, perferre Ci. ali tolerare C., non aestūs, non frigora pati posse L., patientia frigoris Ci. utrjenost (odpornost) zoper … , fr. vitare C., frigus colligere H. močno zmrzovati; pesn.: picta Spartani frigora saxi Mart. = pisani mrzli tlak; meton. mrzla dežela, mrzel kraj, mrzlo podnebje: frigus non habitabile O., nec prosunt Scythiae sua frigora O., quodcumque iacet sub urbe frigus Mart.

2. occ.
a) hlad: fr. opacum V., amabile H., repetebam frigus et umbras O. hladno senco, frigora dant rami O., matutinis temporibus frigus est Cels. je hladno.
b) mrzlo vreme, zimski mraz; meton. zima: nec frigora quimus usurpare oculis Lucr., fr. vernum O., lac mihi non aestate novum, non frigore defit V., frigoribus parto agricolae plerumque fruantur V. ob mrazu, pozimi, ficum frigoribus ne serito Col.; propter frigora … frumenta in agris matura non erant C. zaradi mrzlega podnebja.
c) mraz ob nastopu mrzlice, mraznica: solet enim ante febres esse frigus Cels., si percurrit corpus frigus aut calor Cels., aliae (febres) protinus a calore incipiunt aliae a frigore, aliae ab horrore (s tresavico) Cels.
č) α) mraz = drget, zona, odrevenelost, otrplost (ob smrti), smrt: gelidos artus in leti frigore linquit Lucr., illi solvuntur frigore membra V., fr. letale O., animae supremum fr. Stat. β) groza strahu, osuplost, zaprepadenost, prestrašenost: Aeneae solvuntur frigore membra V.

3. metaf.
a) mlačnost, medlost, slabotnost, oslabelost, nemarnost: nos hic frigore frigescimus Cael. ap. Ci. ep., tuo Tereus frigore laetus erit O., fr. caritatis Aug.
b) hladen (mrzel) sprejem, hladnost, nemilost, neprijaznost: maiorum nequis amicus frigore te feriat H., amicitiā Tiberii notus et frigore Sen. ph., interrogantis non leve frigus est Q., deliratio aliquantum frigoris attulit Plin. iun.
c) neslanost, plehkost: quaestionum et argumentorum Q.

4. pooseb. Frīgus Mraz: Frigus iners ibi habitat O.

īgnāvia -ae, f (īgnāvus)

1. lenobnost, lenoba, lenivost, nemarnost: Corn., Plin., Gell. (s pl.), ignavia … industria S., per luxum atque ignaviam aetatem agere S., ignavia corpus hebetat, labor firmat Cels.; occ.: qui incoharet suam incohatam ignaviam Pl. malopridno (ničvredno, hudobno) življenje.

2. bojazljivost, strahopetnost, malosrčnost: contraria fortitudini ignavia Ci., formido, timiditas, pavor, ignavia Ci., ignaviam suam parietum custodiis tegere Ci., ignavia … virtus S., quae tanta animis ignavia venit? V.

3. metaf. (o stvareh ali pojmih) medlost, slabost, neučinkovitost: odoris Plin.

incūriōsitās -ātis, f (incūriōsus) neskrbnost, brezbrižnost, nemarnost, malomarnost: Eccl.

indīligentia -ae, f (indiligens) neskrbnost, brezbrižnost, nemarnost, malomarnost, zanikrnost, obotavljivost: indiligentiā Aeduorum C., gaudia cuncta miscebant indiligentiā veri T. ne brigajoč se za …

languor -ōris, m (languēre)

1.
a) (telesna) utrujenost, upehanost, opešanost, onemoglost, slabost, izčrpanost, mlahavost: ubi saepe ad languorem tuā duritiā dederis octo validos lictorīs Pl., me haec deambulatio … ad languorem dedit Ter. me je utrudil (upehal), languore militum periculum augetur C., incertus l. L., aestu et languore ipsos equosque fessos L., molli languore solutus O., multis languoribus peresus essem te mihi, amice, quaeritando Cat.; metaf. (o stvareh): vitia earum (gemmarum) languor Plin. medlost (barve); pesn.: piger languor (maris) Sen. tr. morska tišina.
b) nebogljenost, oslabelost, živčna slabost, bolezenska slabost, šibkost, slabotnost, izčrpanost, onemoglost, omaganje kot posledica bolezni: animus cum languore corporis nec membris uti potest nec sensibus Ci., aquosus l. H. zaradi vodenice, nunc ficto languore moram trahit O., discedat sic corpore languor ab isto O., l. faucium Suet. hripavost, (sc. Tiberius) in languorem incidit Suet., languore mori ali defungi Ps.-Q. umreti za oslabelostjo; od tod = bolezen: qui sanas omnes languores Aug.

2. metaf. (duševna, v delovanju se kažoča) mlahavost, mlačnost, (v)nemarnost, nedelavnost, zaspanost, ležernost, lagodnost: bonorum Ci. ep., duae res, quae languorem adferunt ceteris, illum acuebant, otium et solitudo Ci., nihil autem magis cavendum est senectuti, quam ne languori se desidiaeque dedat Ci., antiquorum (sc. scriptorum) l. Ci. dolgočasnost, mentes falsum gaudium in languorem vertit T. v brezskrbnost, languores nostri Vulg.; occ.
a) otožnost, turobnost, melanholija, težkomiselnost: amantem languor et silentium arguit H.
b) koprnenje, hrepenenje: novus mentem perstringere languor incipit Val. Fl.

neglegentia (ne negligentia) -ae, f (neglegere)

1. nemarnost, nemarščina, puščanje vnemar, vnemarnost, nepazljivost, nepaznost, neprizadevnost, neskrbnost, nebrižnost, brezbrižnost (naspr. diligentia): in provinciis diligentia est plena simultatum, neglegentia vituperationum Ci., adhibenda est munditia, quae fugiat agrestem neglegentiam Ci., quaedam etiam neglegentia est diligens Q., neglegentiam eius in accusando considerare Ci., n. epistularum ali samo neglegentia (sc. epistularum) Ci. ep. zamuda pri pisanju pisem, opulentia neglegentiam tolerabat S., quam neglegentiam Polyxenidam in classe sua habiturum Pausistratus audivit, eam ipse extemplo habuit L.

2. zanemarjanje, vnemarnost, puščanje vnemar, malomarnost, ravnodušnost, brezbrižnost, prezir(anje), nespoštovanje, brezobzirnost (do koga, do česa): cognatorum Ter., deorum, caerimoniarum auspiciorumque L., litterarum Ci. ep., epistularum Pompei duarum quas ad me misit neglegentiam meamque in rescribendo diligentiam volui tibi notam esse Ci. ep. (Ad Atticum 8, 11, 6) vnemarnost, hladnost v pismih, sui n. T. zapustitev, zanemarjanje.

nēquitia -ae, f in (redkeje) nēquitiēs -ēī, f (nēquam)

1. ničvredna, neprimerna kakovost, pokvarjenost: aceti nequitiae inest virtus magnos ad usus Plin. v kisovi kislini, v kislini skisanega vina.

2. metaf. nravstvena, moralna malopridnost, malovrednost, ničevost: qui alicui rei est, etiam eum ad nequitiam abducere Ter.; occ.
a) mlahavost, nemarnost, lenoba, nedelavnost: iam me ipsum inertiae nequitiaeque condemno Ci., inertissimi homines, nescio quā singulari nequitiā praediti Ci.
b) lahkomiselnost, lahkoumnost: malitia atque nequitia Corn., omnia mala, probra, flagitia in duabus rebus sunt: malitia atque nequitia Africanus ap. Gell., nequitiam admittere Pr. nezvestoba.
c) zanikrnost, zanikrno gospodarstvo, razkošnost, razkošje, razuzdanost, pohotnost, pohota, poltenost, čutnost, poltena nasladnost, potratnost, potrata, razsipnost: aliquem ad nequitiam adducere Pl., Ter., fenestras alicui patefacere ad nequitiem Ter., luxuria atque nequitia Ci., mulierum morsus vestigia libidinis atque nequitiae Ci., quod filii nequitiam videret H., nequitiae fautores H., tandem nequitiae pone modum tuae H., nec Tityi iecur relinquit ales, nequitiae additus custos H., nos expulit ille: illum aut nequities aut vafri inscitia iuris H., nequitia est, quae te non sinit esse senem O., formam ne corrumpas nequitiae malis Pl., nequitias tellus scit dare nulla magis Mart.
d) zavrženost, sramotnost, nesramnost, podlost, pokvarjenost, nemoralnost, nenravnost: qui istius insignem nequitiam nondum cernat Ci., officina nequitiae et diversorium flagitiorum omnium Ci.

ōscitātiō -ōnis, f (ōscitāre)

1. odpiranje ust, zevanje: conchae pandentes sese quodam oscitatione Plin.

2. poseb. zeh(anje): Plin., Sen. ph., longas trahere oscitationes Mart.; v pl.: frequentes oscitationes Cels.

3. metaf. dolgočasnost, nemár (némar), nemarnost, nemarščina: non et ipse (sc. iudex) nostrā oscitatione (medlost našega jezika, govora) solvatur Q., Bruti senis oscitationes Stat. nemarno pisani spisi.

pigritia -ae in pigritiēs -ēī (L.), f (piger) lenoba, leno(bno)st, nedelavnost, nemarnost, ne(je)volja, nejevoljnost, nerazpoloženje, odpor: Ci. idr., pigritiā facere aliquid, p. militandi Ci., nox pigritiem ad sequendum fecit L., singulos sepeliendi L.; pren.: p. stomachi Sen. ph. slab želodec, slabost v želodcu.

sēcūritās -ātis, f (sēcūrus) brezskrbnost

1. (v pozitivnem pomenu) brezskrbnost, neustraš(e)nost, neplašnost, neboječnost, spokòj, spokojnost, spokojenost, pomirjenost, mirnost, dušni pokoj, srčni mir ipd.: Q., SEN. PH. idr., securitas, quae est animi tamquam tranquillitas CI., tranquillitas animi atque securitas adsit CI., securitatem ei magna pars amicorum faciebat L., dies ille nobis securitatem et otium dabit PLIN. IUN., tanto impensius in securitatem compositus T.; v pl.: somno ac securitatibus iamdudum hoc facit, quod ... PLIN.; z objektnim gen.: operosissima securitas mortis PLIN.; occ. neobupanost, pogum, (pre)drznost: ut timorem eius suā securitate leniret PLIN. IUN., sic est habenda auctoritatis ratio, ne sit invisa securitas Q., securitas erroris humani AUS.

2. (v negativnem pomenu) brezskrbnost = neskrbnost, nebrižnost, brezbrižnost, nemarnost, malomarnost, ravnodušnost: VELL., GELL. idr., res altera taedium laboris, altera securitatem parit Q., nunc inhumana securitas T.; z objektnim gen.: quae nullā scribendi securitate laxantur Q.

3. metaf. (obj.)
a) varnost, zagotovilo, jamstvo, poroštvo, garancija, gotovost, nedvomnost, zanesljivost: securitas securitate mutuā paciscenda est SEN. PH., salutis securitatisque nulla signa sunt PLIN., securitati ante quam vindictae consuleret T., diligentissimum securitatis urbanae custodem habemus VELL.
b) kot t. t. poslovnega jezika varnost, varščina, pobotnica, potrdilo o plačilu, (s)prejemnica, (s)prejemno potrdilo, sprejemna listina: ICTI. idr., qui dignitati suae quam securitati consuli malit SEN. PH.; v pl.: SID., securitates accipere AMM., securitates reddere COD. TH.

sēgnitās -ātis, f (sēgnis) = sēgnitia počasnost, mudljivost, zamudnost, obotavljivost, mlahavost, medlost, mlačnost, lenokrvnost, lenoba, lenost, lenivost, lenobnost, malomarnost, ravnodušnost, brezbrižnost, nebrižnost, neprizadevnost, neskrbnost, nevestnost, brezskrbnost, nemarnost: et nunc quo deorum segnitas? ACC. AP. NON., namque ut dicam te metu aut segnitate adiuvere dubitare, haut meum est ACC. AP. NON., et quoniam de impudentia dixi, castigemus etiam segnitatem hominum atque inertiam CI.

sēgnitia -ae, f ali (pesn. in poklas.) sēgnitiēs -ēī, f (sēgnis) počasnost, mudljivost, zamudnost, obotavljivost, mlahavost, medlost, mlačnost, lenokrvnost, lenoba, lenost, lenivost, lenobnost, malomarnost, ravnodušnost, brezbrižnost, nebrižnost, neprizadevnost, neskrbnost, nevestnost, brezskrbnost, nemarnost; obl. segnitia: TER., L., COL., Q., VELL. idr., sine segnitia CI., cunctatione et segnitiā tempus terere T.; obl. segnities: PL., COL., SUET. idr., festinate, viri. Nam quae tam sera moratur segnities? V., in cunctatione ac segnitie perstare L.; metaf.: segnitia maris T. morska tišina, ventorum segnities COL. brezvetrje, tišina, segnities verbi PS.-Q. (Decl.) medlost.

Opomba: Pri CI. (De oratore 1, 185) najdemo v nekaterih izdajah in rokopisih obl. segnitiam, v drugih segnitiem; novejše izdaje se odločajo za obl. segnitatem (gl. sēgnitās).

sōcordia (stlat. sēcordia) -ae, f (socors, stlat. sēcordis)

1. duševna omejenost, kratkoumje, maloumje, slaboumnost, topoglavost, topost: Suet., Fest., P. F. idr., socordiāne Claudii an vinolentiā T., socordiā senescere T., quo magis socordiam eorum inridere libet, qui … credunt T.

2. neskrbnost, brezskrbnost, brezbrižnost, nepremišljenost, nemarnost, malomarnost, mlahavost, nedelavnost, nedejavnost: Pl., Ter., Corn., Q., Amm., Prud. idr., Darei Cu., mollitiam socordiamque viri accusare S., socordia atque desidia S., incultu atque socordiā torpescere S., nostra cunctatione ac socordiā iam huc progressus L., socordia atque neglegentia (ali neglegentiaque) L., per socordiam uti L., languescet industria, intendetur socordia T.

sopor -ōris, m (gl. somnus in sōpiō)

1. trdno, mirno, globoko spanje, pri pesnikih spanje nasploh: Acc. ap. Ci., Pl., Cat., Tib. idr., cibo vinoque gravatum sopor oppressit L., gravi sopore acquiescere Cu., velut ex alto sopore excitati Cu., modum servandum (sc. esse), ne sopor fiat Plin., sopor simillimus morti Ap., in soporem labi Petr., sopor fessos complectitur artus V., soporem carpere (uživati) V., soporem excutere O. zbuditi se iz spanja, prebuditi se, soporem discutere ex oculis Lucr.; pl. sopores: Tib.; evfem. (smrtno) spanje, smrt: in soporem collocastis nudos Pl., aeternus sopor Lucr., ergo Quin(c)tilium perpetuus sopor urget? H., quattuor viros sopori se dedisse hic autumat Pl. da so se usmrtili, da so naredili samomor; pooseb. Sopor -ōris, m Spanec, Sen, bog spanja: Pr., Stat., Cl., consanguineus Leti Sopor V.; occ. omamljenost, omamljenje: animi corporisque sopore discusso Cu., semisomno sopore iactabatur Caelius ap. Q.

2. metaf. zaspanost, lenoba, lenobnost, (v)nemarnost, nedelavnost, nedejavnost, ležernost, lagodnost: sopor et ignavia T., inde sopor nobis et placet alta quies Mart.

3. meton.
a) sen = sanja, sanje: irriguus Cl., fingere nil maius potuit sopor Cl.
b) uspavalo, uspavalna pijača, uspavalni napitek (napoj): patri soporem medicos dare coëgit. Hoc (sc. sopore) sumpto … N., soporem miscere, sumere Sen. ph., e nigro papavere sopor gignitur Plin., cuius inter venenum ac soporem media vis Front.
c) sencè (sénce): laevus sopor Stat.