assiduus (adsiduus) 3 (as-, adsidēre)
1. „neprestano kje sedeč“ = nastanjen, udomačen; nav. kot subst. assiduus -ī, m v času Servijeve ustave drž.pr. = nastanjen (in zato imovit) in davek plačujoč državljan, državljan davkoplačevalec, davčni zavezanec, večinoma v pl. assiduī državljani višjih, premožnejših, obdavčenih razredov (naspr. proletarii): Pl., Varr., Q. idr., qui (Servius) cum locupletīs assiduos appellasset Ci., cum lex assiduo vindicem assiduum esse iubeat Ci.; pren. popolnoma veljaven: classicus assiduusque aliquis scriptor, non proletarius Gell.
2. pren. „neprestano pri (ob) čem sedeč“ =
a) trajno kje bivajoč, navzoč, prisostvujoč, pogosto se kje kažoč, stalen: O., Vell., audivi Romae esse hominem et fuisse adsiduum Ci. ep. navadno, ruri adsiduum semper vivere Ci., alter... adsiduus in oculis hominum fuerat L. se je bil vedno kazal, flamen Iovi adsiduus L., assiduus circa scholas Suet. pridno šole pohajajoč; poseb. o stalnih spremljevalcih kandidatov za častne službe in oblastnikov: assidua assectatorum copia Q. Ci., ass. comitatus Q., mecum fuit adsiduus praetore me Ci. ep. vedno je bil z menoj; v slabem pomenu: urbani adsidui cives, quos scurras vocant Pl. meščansko olikani in vsiljivi državljani.
b) vztrajen, priden, marljiv, prizadeven, delaven: boni adsiduique domini Ci., suos liberos adsiduos agricolas esse cupiunt Ci., ads. accusator, flagitator Ci., custos L., Veiens hostis, adsiduus magis quam gravis L., ita enim sunt assiduiores (canes) Varr.
c) (o rečeh) trajen, neprestan, neprenehen, nepretrgan, često se ponavljajoč: labor, fletus, maeror Ci., adsidui cotidianique sermones Ci., Hannibal... assiduis patris obtestationibus eo est perductus, ut... N., ads. deorum cura L., ver ads. V., ass. noctes H., assidua rapitur vertigine caelum O., ass. consuetudo Q., ass. tranquillitas, ass. damna, assiduae adulationes T., vasa aurea assiduissimi usus Suet. — Adv.
1. assiduē (adsiduē) trajno, neprestano, neprenehoma, vedno, zopet in zopet, često: voces, quas audio ads. Ci., ads. veniebat V., adsiduissime mecum fuit Dionysius Magnes Ci.
2. assiduō (adsiduō) = assiduē: Pl., Luc., Plin., Ap., Icti.
Zadetki iskanja
- dīligō -ere -lēxī -lēctum (dis in legere = razb[i]rati, izb[i]rati, odb[i]rati)
1. razdeliti (razdeljevati): pernam totam Tit. fr.
2. pren.
a) α) voj. (= dēligere) vojake nab(i)rati, odb(i)rati: tiro dilectus Veg. β) sploh odbrati (odbirati), izbrati (izbirati); kot subst. pt. pf. dīlēctī -ōrum, m izbrani ljudje, izbranci, izbor: Veg.
b) ceniti, čislati, v čislih imeti, spoštovati, ljubiti (prim. amō): Kom. idr., aliquem diligere et carum habere Ci., colere atque diligere aliquem Ci., victor pacis auctores diligit Ci., d. se, inter se Ci., a bonis viris diligi Ci., d. aliquem valdissime Sen. ph., aliquem arte, artissime, pro suo quemque officio Plin. iun.; (o spolni ljubezni): quem puerum Pausanias amore venerio dilexerat N., quem (Hasdrubalem) nonnulli diligi turpius, quam par erat, ab Hamilcare loquebantur N., diligere aliquam Val. Max., Petr., Suet., Iust.; s stvarnim obj.: d. hunc locum, imperium Romanum, poëtarum ingenia, pudorem in illa aetate Ci., Caesaris consilia ali alicuius officia Ci. zadovoljen biti, aurum O.; (o stvarnem subj.) ljubiti kaj = komu je ljubo (prija, ugaja) kaj: montes et valles diligit abies Plin.; od tod tudi (kakor amare) z inf.: pira nasci tali solo maxime diligunt Pall. kaj rade rastejo. — Od tod
I. adj. pt. pr. dīligēns -entis, adv. dīligenter
1. (o osebah) pazljiv, marljiv, pozoren, skrben, natančen, točen, vesten, preudaren; abs.: praetor Ci., d. ac moderatus dux T., non amo nimium diligentes Ci., qui diligentiores videri volebant C., diligentissimus agricola, arator Ci., diligenter nunties patri Ter., aliquem benigne et diligenter audire Ci., iter caute et diligenter facere C., antiquitatem diligenter habere cognitam N., curari diligentius Acc. fr., trullam diligentius considerare Ci., diligentius eam rem cognoscere velle C., ex ebore diligentissime perfecta argumenta Ci., eos diligentissime conservare C.; v pogovornem jeziku: quam … diligenter erras! Mart. kako lepo se motiš; z gen.: diligens libertatis, salutis meae Ci. vnet, d. veritatis N. resnicoljuben, imperii N. vesten, diligentissimus omnis officii Ci., civitas diligentissima iuris Ps.-Q., vir litterarum … diligentissimus Gell., verborum (pri izbiri izrazov) homo diligentissimus Gell. zelo pazljiv; s praep.: homo in religionibus foederum diligens Ci., in uno Gabinio sunt tam diligentes Ci. vestni, querebatur, quod omnibus in rebus homines diligentiores essent Ci., diligentissimus in tradendo Latine Q., ipse diligens fuit ad (glede na) reportandum Ci., ad te custodiendum diligentissimus Ci., qui volunt diligentes circa hoc videri Plin., diligentissimus circa aerarium et militum disciplinam Eutr.; redko z dat. gerundivi: Corinthios video publicis equis assignandis et alendis … fuisse quondam diligentes Ci. natančni v … ; po enalagi tudi o stvareh: d. accusatio, cautio, praeparatio, scriptura Ci., industria Ph., cura Q., diligentior subtilitas Plin.
2. occ. gospodaren, varčen: homo frugi ac diligens Ci., homo parcus et d. Corn., patre usus est diligente N., cum te … appelles … pro illiberali diligentem Q., in re … hereditaria tam diligens Ci., qui … de suo diligentes erunt Plin. iun.; z gen.: cuius (rei familiaris) diligentissimus erat Suet.
— II. adj. pt. pf. dīlēctus 3 ljub, drag, z dat.
a) (večinoma o osebah): Atys dilectus Iulo V., Latona supremo dilecta penitus Iovi H., dilecti tibi poëtae H., luce mihi carior dilectiorque fili Macr., augur Apollineis modo dilectissimus aris Stat., Ioannes dilectissimus domino Tert.; kot subst. dīlēctī -ōrum, m ljubljenci: ex dilectis unum … κτιστὴν vocare consuerat Suet.
b) (redk. o stvareh): Venus … sperne dilectam Cypron V., luco omni dilectior laurus Ci. - ēnītor -nītī -nīsus, starejše -nīxus sum
I. intr.
1. s težavo (s trudom) izmotati se, prerivati se, prodreti (prodirati): eniti per adversos fluctus ingenti labore remigum L., eniti per undas Cu., dum per angustias aditūs enituntur T., enisae legiones in aperta T.; occ. s trudom spraviti (spravljati) se kvišku, (s)plezati kvišku, vzpe(nja)ti se: adeo erat impedita vallis, ut in ascensu, nisi sublevati a suis, primi non facile eniterentur C., enituntur in verticem montis Cu., eniti in altiora T.; pesn.: viribus furcarum eniti V. vzpenjati se ob … : pren.: nihil tam alte natura constituit, quo virtus non posset eniti Cu. povzpeti se; v tem (occ.) pomenu tudi z acc. = zlesti, splezati na kaj, prelesti kaj: cum Pyrenaeum eniterentur T., eniti Alpes T., aggerem T., spatium Col.
2. pren. napenjati se, truditi se, prizadevati si: eniti pro aliquo Ter., in aliqua re Ci., Hercules enisus arces attigit igneas H.; z zaimenskim acc.: quid (quantum) eniti possum Ci.; z inf.: simul eniterer quam maxumo usui esse populo Romano S., lacerare et frangere enitar H., nec sic enitar tragico differre colori H.; s finalnim stavkom: enitendum est Miloni, ut tueatur dignitatem suam Ci., ab adulescentia ita se enisum, ut ab optumo quoque probaretur S., enitimini, ne ego meliores liberos sumpsisse videar quam genuisse S.; v pass. pomenu: ab isdem illis fautoribus … enisum (est), ne decretum fieret S.
— II. trans.
1. (po)roditi: Val. Max., Plin., Suet., eniti plures partus L., enixa servitio V. (o Andromahi, ki je v sužnosti Piru rodila sina Molosa), enixa est ignes iugalīs V., quem Plēias enixa est O., enixa est utero infantem O., Roxane praegnans est; optamus, ut marem enitatur Cu., coniux sex partus enixa T., eniti filiam Plin. iun., in luco Martis duos pueros Iust.; v pass. pomenu: Aug., in luco Martis enixi Iust.
2. (o živalih) povreči, skotiti: Plin., sus triginta capitum fetus enixa V. — Pogosto adj. pt. pf. ēnīxus (ēnīsus) 3, adv. ēnīxē (ēnīsē) naporen, stanoviten, vnet, hiter, marljiv, prizadeven, živ (o prošnji): Front., Amm., enixa virtus L., enixo studio L., opera enixior Plin., Sen. ph.; adv.: Pl., Iust., Amm., meam causam … omnes boni proprie enixeque susceperant Ci., enixe aliquem iuvare C., enixe oboedire, enixe obstare, enixe operam navare L., eo enixius ad bellum adiuvare L., quo enixius opem ferret Suet., enixius orare, enixius exorare (moliti) Eccl., aliquem enixissime iuvare Suet. - industriōsus 3, adv. -ē (industria) delaven, marljiv, prizadeven: Sen. ph., Cass., Val. Max.; adv. superl. industriosissime: Ca. fr.
- industrius 3 (industrium antiqui dicebant indostruum quasi qui, quicquid ageret, intro strueret et studeret domi P. F., torej od indu-struo = in-struo, pravzaprav „notri gradeč“, „doma ustvarjalen“) delaven, vztrajen pri delu, prizadeven, podjeten, marljiv, priden, gibčen, spreten: id nisi industrii consequi non possunt Ci., homines gnavi atque industrii Ci., hominibus novis, industriis ... honores mandare Ci., vir Suet., gens Iust., armis i. Iuv.; komp. industrior Pl., industriior Ca. ap. Prisc., Caius Gracchus ap. Prisc.; adv. industriē: Ca. fr., Iust., Q., Suet., Fl., Amm., ea, quae imperasset, diligenter industrieque administrarent C.
- labōriōsus 3, adv. -ē (labor2)
1. poln truda (napora), utrudljiv, naporen, težaven, trudovit: opus Pl., fabula Ter., deambulatio non l. Ter., exercitatio, exercitationes, vitae genus Ci., chartae doctae et laboriosae Cat., nihil erit iis Urbe, nihil domo sua dulcius, nec laboriosius molestiusque … provinciā Ci., utrum laboriosius an gloriosius N., operum longe … laboriosissimum L., laboriose conteri Cels., docet laboriosius Ci., semper ii diligentissime laboriosissimeque accusarunt, qui … Ci., laboriosius eruitur plumbum Plin.
2. delaven, prizadeven, priden, marljiv: industrios homines … nos commodius laboriosos (appellamus) Ci., fuit … impiger, laboriosus N., aratores laboriosissimi Ci., bos laboriosissimus socius hominis in agricultura Col., ius laboriosissime dixit Suet. nadvse vztrajno.
3. veliko hudega (težav, nadlog) prenašajoč, ubijajoč se s čim, mučeč se s čim, mučen, trapljen od koga ali česa, onemogel, star, nadložen, v trpljenju preizkušen (= gr. πολύτλας, πολυτλήμων Hom.): vos laboriosos existiment, quibus otiosis ne in communi quidem otio liceat esse Ci., quid nobis duobus laboriosius? Ci., laboriosa cohors Ulixei H., laboriosi (gen. sg.) remiges Ulixei H., homo l. Plin. iun., tuo Catullo … est laboriose Cat. se bridko (hudo) godi; act.: aerumna est aegritudo laboriosa Ci. naporna, nadležna, mučna. - multus 3 (prim. melior pod bonus), komp. plūs, plūris (subst. n.), pl. plūrēs, plūra, gen. -ium, superl. plūrimus 3 (gl. plūs in plūrimus); sg.
1.
a) časovno velik, precej potekel, pretekel: multo die C. ob belem dnevu, sredi (belega) dne(va), ad multum diem Ci. ep. do belega dne, pozno v dan, multo adhuc die T. še sredi belega dne, ko je bilo še dosti dne, multā nocte Ci. v trdi noči, multo mane Ci. ep. zelo zgodaj; subst. multum -ī, n: ab sole orto in multum diei L. v beli dan, daleč v dan, iam multum (velik del) diei processerat S., ad multum diei L. do belega dne, daleč v dan.
b) krajevno in metaf. mnog, znaten, velik, silen, gost (naspr. paucus): cum auro argentoque multo N. z (veliko) množino, multo aggere vestire C. z velikim nasipom, in toto multa iacēre toro O. veliko prostora zavzemajoča, multa tellure iacēre po dolgem zleknjena ležati, multa pars Europae L.; subst. multum -ī, n: multum viae Cu. velik, precejšen kos poti, non multum munitionis N. neznaten del; metaf. multa cura S., libertas H., laetitia Ci., m. verba, m. viri Ci., multus sermo Ci. mnogo govorjenja, m. opinio Gell. razširjeno, splošno mnenje, m. littera Ci. velika učenost, doctrina Auct. b. Afr., multo labore S., Ci., multo lumine V. pri belem dnevu, podnevi, multa pace T. v popolnem miru, multus sol Plin., Suet. in plurimus sol O., Plin. iun. (zelo) vroče sonce.
2. occ.
a) dolgovezen, obširen, raztegnjen: homo Pl. blebetav, in re notā multus Ci., m. oratio Ci.
b) prizadeven, marljiv, delaven, pogost(en), čest (v sl. večinoma z ustreznim adv.): ad vigilias multus aderat S., Marius antea infestus, tum vero multus (posebej pogosto) atque ferox instare S., multus recursat honos V., plurimus in Iunonis honorem H. ves drhteč (ves vnet) za Junonino čast; v gen. pretii multi (= magni Ci.) facere Pl.; multum est Ci. pogosto je, pogosto se sliši.
c) vsiljiv, nadležen: qui in aliquo genere (v oziru, pogledu) aut inconcinnus aut multus est Ci., multus es et pathicus Cat. mnogim se nastavljaš.
3. pl. multi -ae -a mnogi, številni (naspr. pauci): multorum annorum tyrannis N. dolgoletna tiranija, dicent hoc multi Siculi Ci., insulae non ita multae Plin. ne ravno veliko otokov, multis verbis deterrere Ci. raztegnjeno, multa verba facere Ci. obširno, na dolgo in široko govoriti, quam minime multa vestigia N. kar najmanj, multi alii Ter. ali samo multi Suet. mnogi drugi, saepe multi Ci. idr. mnogi drugi, v drugem času, parum multi Corn. premalo, bene multi O., Auct. b. Hisp. precej, minime multi Ci. silno malo, vereor, ne haec nimium multa (preveč) videretur Ci.; s partitivnim gen.: multi hominum Pl., multae arborum Plin.; poseb. multi -ōrum, m = gr. οἱ πολλοί navadni ljudje, preprosto ljudstvo, drhal: unus de multis Ci., orator e multis, numerarer in multis Ci. izmed navadnih govornikov, med navadne govornike; tudi o ženskah: una e multis O. ena iz ljudske drhali, nič boljša kot druge, more multarum Acc. fr. navadnih žensk; n. pl. multa -ōrum, n mnoge stvari idr., mnogo: nimis multa Ci. preveč, multa bene agere Eutr. marsikaj srečno dovršiti, multis vastatis Eutr. mnogo krajev. — Multus 3 se veže s kakšnim drugim adj. z veznikom (et, -que), kadar sta oba adj. bistvena za predstavo; lat. veznika ne slovenimo: utilitates multae et magnae consecutae sunt Ci., multis gravibusque vulneribus confectus C. — Elipt.: quid multa verba (sc. faciam)? Ter. čemu mnogo besed?, quid multis moror? Ter. zakaj se toliko mudim s tem?, ne multa ali quid multa? (sc. dicam) Ci. = skratka, satis multa de causa (sc. dixi, dico) Ci. dovolj. — Pesn. sg. kolekt.: multā prece prosequi H., in ramis multa latebat avis O., quamvis multa meis exiret, victima saeptis V. marsikatero darilno živinče.
4. Adv. obl.
a) acc. multum, pesn. multa α) mnogo, zelo, precej, dokaj: multum eum fefellerunt N., multum morari C. dolgo, auxiliaresque, quibus ad pugnam non multum Crassus confidebat C. ni posebno zaupal, longe omnes multumque superabit Ci., salve multum Pl. bodi srčno pozdravljen, vale multum Pl. prav lep pozdrav, zdrav bodi, pa zdrav ostani, multum iactatus in alto V., multum amatus H., multa gemens, multa reluctans V.; pri adj.: multum dissimilis H., multum inepti labores Plin. iun.; pri komp., redko pri superl. = multo: multum est maius Ci., multum improbiores Pl., multum robustior Iuv., multum carissimus Aug. β) mnogo, veliko, mnogokrat, pogosto, često, precejkrat: multum mecum sum Ci., m. mecum loquentur Ci., m. et diu cogitatus Ci., eum cum Timaeō multum fuisse Ci. da je veliko občeval s Timajem, da se je veliko družil s Timajem; pomena pod α) in β) v enem stavku: neque multum frumento vivunt multumque sunt in venationibus C.
b) abl. multo α) pri komparativih ali komparativnih izrazih (za) mnogo, dosti, precej, kar, dokaj: m. plura bona N., m. magis, minus, pauciores Ci., iter m. facilius C., maior m. res L., m. infra Plin., m. secus Ci. vse drugače; tako tudi: m. aliter desperaverat N., m. ante N. mnogo (dosti) prej, non m. post Ci. ep. nedolgo potem, haud multo post mortem eius T., ceteros m. gloriā antecedere N., m. anteire T., m. praestat S.; multo tanto toliko (več): Ap., Gell., multo tanto carior Pl.; podvojeno multo multoque za prav mnogo (dosti, veliko), zelo mnogo (dosti, veliko): multo multoque longior Fr., multo multoque operosius est Val. Max. β) pri superl. (= longe) dosti (precej, daleč) nad vsemi, izmed vseh, iznad vseh: aetatis suae multo formosissimus N., conspectus multo iucundissimus Ci., signum m. antiquissimum Ci., m. maximā parte Ci., m. difficillimus, m. difficillime Corn., m. maxime L. - nāvus, stlat. gnāvus 3 marljiv, delaven, prizadeven, neutruden, podjeten, vnet, živahen, okreten: navus repertus homo Enn., gnavus filius Ci., homo gnavus et industrius Ci., magni et gnavi oratores Ci., navus in malitia (v zlobi) L., oderunt hilarem tristes … agilem gravumque remissi H., virum … gnavum, agilem, providum Vell.; v komp.: hostium naviores Iul. Val., in inquirendis gnaviores quam in componendis Amm.; metaf. o stvareh in abstr.: opera gnava Vell., navus timor, nava rudimenta Sil. Od tod adv.
1. nāvē: Plautus in Frivolaria: „Nave agere oportet, quod agas, non ductarier“ Pl. ap. Fest., cuncta a Bestia, Albino Metelloque imperata nave fecerant S.
2. nāviter (gnāviter)
a) marljivo, delavno, prizadevno, podjetno, vneto, neutrudno, okretno, živahno: Ap. idr., bene naviter ire Sis. fr., nec cessatum ab armis est neque naviter pugnatum L., quod volebant … n. expediebant L., consilium gnaviter agendi morari H., versari satis naviter in provincia Gell.
b) hotoma, hote, namenoma, nalašč, dočista, docela, čisto, povsem, popolnoma: bene et naviter oportet esse impudentem Ci. ep., nec plenum naviter extat Lucr. - negōtiōsus 3 (negōtium) poln opravkov, torej posloven, zaposlen, delaven, dejaven, prizadeven, marljiv: negotiosi eramus nos nostris (in) negotiis Pl., prudentissimus quisque maxime negotiosus erat S. najbolj dejaven, negotiosissimus vir Aug.; o neosebnih subj.: provinciam … Ostiensem, non tam gratiosam et illustrem quam negotiosam et molestam Ci. trudapolno, težavno, naporno, negotiosa (nam. negotiorum) cogitatio Cels. misel na opravke, razmišljanje o opravkih, quid (sc. est) crudelitate negotiosius? Sen. ph., oportere dividi sacros et negotiosos dies T. prazniki in delavniki, cura atque opera negotiosissima Aug.; šalj.: negotiosum tergum habere hrbet, na katerem se „posluje“ = po katerem se udriha, mlati: nil moror negotiosum mihi esse tergum Pl. = nočem jih dobiti po grbi. Subst. negōtiōsī -ōrum, m trgovci, prekupčevalci, obrtniki: apud negotiosos et rebus intentos T.
- operōsus 3 (opera)
1. veliko se ukvarjajoč s čim, prizadeven, dejaven, delaven, marljiv: Syria in hortis operosissima Plin., senectus operosa et semper agens aliquid Ci., o. cultibus O.; pesn. z gr. acc.: comas Pr.; pesn. z gen.: vates operosus dierum O. ki se ukvarja z dnevi.
2. veliko truda zadevajoč, povezan z veliko truda = poln truda, trudapoln, naporen, težaven, težak, s trudom (težavo) zgrajen (zložen), s trudom (trudoma, težko) pridobljiv (pridobljen): Sen. ph., labor, opus, ars Ci., artes Ci. rokodelstva, molesta negotia et operosa Ci., carmina H., monumentorum arduus et operosus honor T. čast visokega in s težavo zgrajenega spomenika, o. Minervae studium H., divitiae operosiores H., castaneae operosae cibo Plin. težko prebavljiv.
3. umetelen, umeten: moles operosa mundi O. umetelna gradnja (zgradba) sveta (vesolja, vsemirja), ne quis sepulchrum faceret operosius Ci., o. templa O., aes O. umetelno izdelana med.
4. delujoč, dejaven, učinkujoč: herba O. — Adv. operōsē
1. z velikim trudom, s težavo, trudoma: nec tamen fiat o. Ci., o. nihil agere Sen. ph.
2. umetno: o. condita vina O.
3. natančno, skrbno: dicemus mox paulo operosius Plin. - sē-dulō, adv. (ixpt. = sē (sine) + dolo „brez zvijačnosti, brez zlobe“)
1. iskreno, odkritosrčno: ego sedulo hunc dixisse credo TER., ut quamquam sedulo faciebat, tamen interdum non defendere, sed praevaricari videretur CI.
2. prizadevno, marljivo, neutrudno, trudapolno, trudoma, delavno, z vsemi močmi, na vso moč, resno, skrbno, pazljivo, pozorno, natančno, uslužno: CA. FR., LUC. AP. NON., TER., PLIN. IUN. idr., dabimus operam sedulo PL., sedulo rem mandatam exsequitur PL., quod dico sedulo PL. kar živo trdim (zatrjujem), omnia sedulo facere CI., sedulo argumentaris CI. EP. trudoma, stežka, sedulo verba audire L. pazljivo, pozorno, observatum est sedulo SUET.
3. hotoma, hote, namenoma, nalašč, vede, vedoma, zavestno: volui sedulo meam nobilitatem occultare PL., fingit causas sedulo TER., sedulo tempus terens L., sedulo imitor quaerentem Q. – Od tod adj. sēdulus 3, adv. -ē
1. brezzloben: sedulus corde AMBR.
2. prizadeven, marljiv, neutruden, skrben, delaven, storilen, goreč, vnet, storilnosten, opravilen, uslužen, ustrežljiv, postrežljiv (naspr. piger, tardus, lentus): eloquentes, non sedulos conquirere CI., apis, Baucis O., anus, turba iuvenum TIB., haec fit sedula, tardior illa O., exanimat lentus spectator, sedulus inflat H., puer H., sedula mater PH., sedulus olitor COL., agricola PLIN., labor SEN. TR., industria, opera, ministerium AP., custos sedule circumire debet alvearia COL., hoc munus implet sedule PRUD.; occ. preveč (pretirano) uslužen, preuslužen, preveč ustrežljiv (postrežljiv), preustrežljiv, prepostrežljiv, vsiljiv: hospes, minister H., Luna PR., nec quisquam flammae sedulus addat aquam TIB., male sedula nutrix O. - strēnuus 3, adv. -ē (indoev. kor. sterē- oster, raskav, energičen, močan biti, razširjen iz kor. ster- [gl. sterilis]; prim. gr. στρηνής in στρηνός oster, raskav, močen, στρῆνος moč, sl. stradati, strad, stradanje)
1. močen (močan), krepek (krepak), čvrst, utrjen: membra O., manus Cels., corpus Gell., remedium Cu. močno = hitro delujoče (učinkujoče) zdravilo, toxicum Col. močan = hitro delujoč (učinkujoč) strup, saltus (skok) Cu.
2. delaven, prizadeven, marljiv, priden, podjeten, sposoben za kaj, okreten, odločen, boder, čil, uren, nagel, jadrn, agilen, vrl, vesel, živahen (naspr. iners, ignavus, imbellis, timidus): Pl., Ter., Luc. ap. Prisc., Eutr., Veg. idr., mercator strenuus studiosusque rei quaerendae Ca., ut cognosceret te si minus fortem, at tamen strenuum Ci., strenuus et fortis H., intellegebat sibi cum viro forti ac strenuo negotium esse N., fortis ac strenuus socius L., strenui et imbelles S., quodsi cessas aut strenuus anteis H., nunc i, rem strenuus auge! H., iners pro strenuo in manipulum redibat T., strenui ignavique in victoria idem audebant T., strenue (naspr. otiose) hoc facere Pl., Corn., mandata sibi impigre et strenue facere Gell., strenue navigare, arma capere Ci., quae … strenue et fortiter fecisti L., ubi quid fortiter ac strenue agendum esset L., vel mori strenue quam tarde convalescere mihi melius est Cu.; z abl.: Ap. idr., et manu fortis et bello strenuus N., bello strenuus T. vrl (pogumen) vojak, manu strenuus T., Iust. krepek, gens linguā magis strenua quam factis L.; z in z abl.: Ter. idr., nisi forte imperatorem quis idoneum credit in proeliis quidem strenuum et fortem Q.; z gen.: strenuus militiae T. vrl vojak; z dat. gerundivi: (sc. puella) faciendis strenua iussis O.; metaf. o stvareh: adulescens strenua facie Pl., operam rei publicae fortem atque strenuam perhibuit Ca. ap. Gell., strenua nos exercet inertia (oksimoron) H. dejavna nedelavnost, opravilno nedelo, prazno pečkanje, militia Eutr. sposobnost, vrlost v vojaški službi, navis O. urna, hitra, mors Cu. nagla, nenadna; occ. (v negativnem pomenu)
a) podjeten, odločen: neque fidei constans neque strenuus in perfidia T.
b) nemiren: multi in utroque exercitu, sicut modesti quietique, ita mali et strenui T.
Opomba: Neklas. komp. strēnuïor: Luc. ap. Prisc., Pl.; neklas. superl. strēnuissimus: Ca., S., T., Eutr. - studiōsus 3, adv. -ē (studium)
1. prizadeven, maren, marljiv, delaven, skrben: valde studiosus ac diligens Ci., putavi mihi suscipiendum laborem utilem studiosis Ci., studioso animo inchoaverat Plin. iun.; sicer večinoma v adv.: Ter., Col., Iust. idr., praedia studiose coluit Ci., aliquem studiose audire Ci., T., quo studiosius armarentur … praemia proposuit N., nec posuit studiosius altera casses O., legere antiquos studiosius Q., studiosissime quaerere Ci., Plin. iun., Suet.; studiose detrahere de aliquo Ci. nalašč, hote, hotoma.
2. marljivo se ukvarjajoč s čim, skrbno (marljivo) se podajajoč kam, na kaj, v kaj, misleč na kaj, skrbno (marljivo) oprijemajoč se česa, resno trudeč se za kaj, prizadevajoč si za kaj, poganjajoč se za čim, marljivo lotevajoč se česa, marljivo poprijemajoč za kaj, stremeč za čim, hrepeneč po čem, želeč (hoteč) kaj, poskušajoč kaj (doseči), težeč k čemu, za čim, vnet za kaj, rad kaj, dehteč, hlepeč po čem, ljubitelj česa; z objektnim gen.: venandi aut pilae Ci., audiendi N. rad poslušajoč, florum H., culinae aut Veneris H., nemorum caedisque ferinae, equorum O., restituendi mei studiosior quam retinendi Ci. ep., studiosissimus munditiarum Suet. ali aleae Aur.; z dat.: nisi adulterio rei nulli aliae Pl., armorum quam conviviorum apparatibus studiosior Iust.; z ad: studiosiores ad opus Varr.; z in z abl.: in argento plane studiosus sum Petr., hoc te studiosiorem in me colendo fore Ci. ep.
3. occ.
a) vedožêljen, védečen, z znanostjo se ukvarjajoč, z umetnostjo se ukvarjajoč, učeč se kaj, študirajoč kaj, učen, studiozen, študiozen; abs.: iuvenis Q., studiosa cohors H. učeno spremstvo, studiose lector! Ap.; subst. studiōsī -ōrum, m studiozi, študirajoči, z znanostjo ali z umetnostjo ukvarjajoči se ljudje (možje), izobraženci, študiranci, učenjaki: Ci., Q., Plin. iun.; metaf. (o stvareh): disputatio Q. učena razprava, otium Plin. iun.; Studiosi tres (sc. libri) Plin. iun., Gell. (naslov spisa Plinija starejšega); z objektnim gen.: dicendi Ci., Q., litterarum N., Gell., eloquentiae, musices Q., alicuius doctrinae Q. učenec, Christianae legis Amm.
b) komu, čemu naklonjen, vdan, privržen, prijazen komu, do koga, kot subst. m prijatelj, privrženec, dobrohotnik; z objektnim gen.: mei, tui, illius victoriae Ci. ep., alterius partis Suet., ad vos, studiosa (sc. mei), revertor pectora O., studiosi Catonis N. za Katona se zanimajoči, ukvarjajoči se s Katonom, homo studiosissimus nobilitatis Ci., studiosissimus existimationis meae Ci., studiosissimus auditor T. - per-dīligēns -entis, adv. perdīligenter (per in dīligens) zelo marljiv, zelo skrben, zelo natančen: tum ille: nempe eum dicis, inquit, quo iste omnem rerum memoriam breviter et, ut mihi quidem visum est, perdiligenter complexus est? Ci., duabus epistulis tuis perdiligenter in eandem rationem scriptis Ci., sed res operosa est et hominis perdiligentis Ci., Maecius perdiligens carminum fuit aestimator Porph.
- per-studiōsus 3, adv. -ē (per in studiosus) zelo marljivo se ukvarjajoč s čim, zelo prizadeven, zelo marljiv: litterarum Ci., perstudiose audire aliquem Ci.
- exsequor in exequor -quī -secūtus sum
I. do groba spremiti (spremljati), za pogrebom koga iti: uxorem Pl., funus Massur. Sabin. ap. Gell., qui labores morte finisset gravīs, hunc omni … laude et laetitia exsequi Ci. poet.
— II.
1. (sovražnika do konca) preganjati, zasledovati: vos, dii, testes facio me Tarquinium ferro ignique exsecuturum L.; occ. kaj (poseb. jur.) zasledovati, kaznovati, maščevati: rem tam atrocem, dolorem, deorum iura violata L., delicta Suet., omnia scire, non omnia exsequi T., iniurias hospitum accusationibus Plin. iun., crimen, iniurias Icti.; abs.: caesus est; exsequar Sen. ph. maščevati ga hočem.
2. pren.
a) zasledovati kaj = poganjati se za čim, prizadevati si za kaj, stremeti za čim, skušati kaj doseči: aspectum tuum Pl. hrepeneti po … , aeternitatem Ci., sua consilia, suam spem L.
b) occ. α) iskati svojo pravico, uveljaviti (uveljavljati) svojo pravico: ius suum armis C., formulam iuris exsequendi constituere L., exsequi litem, causam Icti. β) kaj (poizvedujoč) zasledovati, dognati, spraševati, raziskovati, izslediti: si vis veram rationem exsequi Ter., sciscitando aliquid exsequi L., quae cognosse in rem erat, summā omnia cum cura inquirendo exsequebatur L.; z odvisnim vprašanjem: quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur L.; exsequi si quidem omnia humanus animus queat Plin. Od tod adj. pt. pr. exsequēns -entis raziskujoč, izsledujoč: memoriarum veterum exsequentissimus Gell. zelo marljiv raziskovalec. γ) kako stranko slediti, prijeti se je, držati se je: sectam meam exsecutae comites Cat.
c) izvršiti (izvrševati), izvesti (izvajati), opraviti (opravljati), storiti, dokončati: imperium Ter., Sil., rem astute Pl., cum aliquo sermonem Pl. spustiti se s kom v pogovor, orationem, mandata vestra, munus officii, omnia regis officia et munera, in exsequendis negotiis Ci., id non exsequi usque ad extremum Ci. ne dokončati, ne vztrajati v … , exsequi mandata, decreta, officia, negotium, quod idoneum videtur S., praecepta V., iussa V., Cu., hoc unum mihi exsequere V. stori mi, exsequi pompas V. slaviti = svečano obhajati, ministeria L., incepta L. nadaljevati, propositum Val. Max., occasio exsequendi sceleris Cu., exsequi non ducis magis quam militis munia Cu., accusationem T. končati, obsidiones T., mortem Pl., T. „smrt izvesti“ = smrt si zadati, usmrtiti se; abs.: fuisse eum … in exsequendo virum Vell.; z ut: mihi exsequi certa res est, ut abeam Pl. V pass. pomenu: exsecuto regis imperio Iust., sententiae exsequentur ali an … iudicis sententia exsequi possit Ulp. (Dig.).
č) „z besedami izvajati“ = (p)opisovati, pripovedovati, razvi(ja)ti, povedati, razložiti (razlagati): ea vix verbis exsequi posse Ci., protenus mellis dona exsequar V., exsequi laudes, viam consilii scelerati, subtiliter numerum L., multos ambitus fecerim, si quae variant auctores omnia exsequi velim L., haec exsecutus sum pluribus Ph., consilium diutius exsequi supervacuum est Cu., brassicae laudes longum est exsequi Plin., haec omnia copiosius, diligentius, verbosius exsequi Q., ea in libro primo Q., imagines et elogia universi generis Suet.; abs.: perge exsequi Pl., in exsequendo suas vires adhibere Q.; z odvisnim vprašanjem: exsequebatur, quae derivatio esset L., diligentissime est exsecutus, quid … soleret accidere Q., exsequendum reor, quae tua copia (fuerit) T.
d) kaj zlega (skupaj s kom) prebiti, presta(ja)ti, (pre)trpeti, česa zlega soudeležiti (soudeleževati) se: hanc aerumnam, sororis causā egestatem Pl., lucri causā probrum Pl. požreti, fatum Pompei unā Ci., cladem illam fugamque Ci.
/ 1
Število zadetkov: 16