Franja

organārius -iī, m (organum) godec, muzikant, piskač ali igralec na vodne orgle: Amm.

tībī-cen -cinis, m (tībia in canere)

1. piskač, piskalec, flavtist, svirač, godec: L., H., Val. Max., Plin. idr., canere ad tibicinem (ob spremljavi flavtista) de clarorum hominum virtutibus Ci., age, tibicen, refer ad labia tibias Pl., si tibiae inflatae non referant sonum, abiciendas eas sibi tibicen putat Ci., bona consecravit adhibito tibicine Ci., transit idem iurisconsultus, tibicinis Latini modo Ci. (iron.) narekovati tožitelju formulo in obtožencu ugovor.

2. metaf. steber, podpornik, podpora, opornik, opora, nosilec, slòp: Iuv., verrebat stantem tibicine villam O.; o Atlasu (Atlantu) kot nosilcu neba (nebonoscu): Arn.

siticen -cinis, m (situs³ „izginevanje, minevanje“ in canere) pogrebni godec (muzikant, svirač), mrliški (mrtvaški) godec (muzikant, svirač): Ca. ap. Non., siticines et liticines et tubicines Ca. ap. Gell., siticines inquit et liticines et tubicines Gell., Caesellius Vindex in commentariis lectionum antiquarum scire quidem se ait liticines lituo cantare et tubicines tuba; quid istuc autem sit, quo siticines cantant, homo ingenuae veritatis scire sese negat Gell., nos autem in Capitonis Atei coniectaneis invenimus „siticines“ appellatos, qui apud sitos canere soliti essent, hoc est vita functos et sepultos, eosque habuisse proprium genus tubae, qua canerent, a ceterorum tubicinum differens Gell.