exstīnctor (extīnctor) -ōris, m (ex[s]tinguere)
1. gasilec, gasitelj: non exstinctor, sed auctor incendii Ci.
2. pren. pogubitelj, rušitelj, zatiralec: exstinctor patriae, rei publicae, belli, latrocinii, coniurationis Ci., exstinctor regiae domus Iust.