Franja

Zadetki iskanja

  • superus 3 (super)

    A. pozitiv zgoraj stoječ, zgoraj ležeč, (z)gornji, pozémski, pozêmeljski, nadzêm(elj)ski (naspr. īnferus spodnji, dolnji, podzemski, podzemeljski)

    1. redkeje v sg.: limen Pl., Nov. ap. Non., lumen Enn. ap. Macr., V., Lucr., pars Lucr., mare superum Pl., Ci., Mel., Plin. ali superum mare Suet. zgornje (Zgornje) morje = Jadransko morje (naspr. mare inferum = Tirensko (Etrur(ij)sko) morje), v pismih tudi samo superum: iter ad superum, navigatio infero Ci. ep.; superi regnator Olympi V., supero caelicolûm regi V., inferus an superus tibi fert deus funera, Ulixes? L. Andr. ap. Prisc., Iuppiter superus (naspr. Iuppiter inferus = Pluto) Cat., Sen. tr. Pogosto v adv. abl. sg. f superā in (sinkop.) suprā (gl. suprā); kot subst. sg. n de superō Pl., Lucr. ali ex supero Lucr. od zgoraj. — Redka soobl. super -era -erum: super inferque vicinus Ca., quam (sc. naturam) totus habet super ignis Lucr.

    2. pogosteje (klas. v večini primerov) v pl.: spectatores rerum superarum et caelestium Ci., superae sedes O. nebeška, superis regnis detrudere Iovem V., superis ab oris V. z (z)gornjega sveta, superas evadere ad auras V. k pozemskim (pozemeljskim, dnevnim) sapam, na zgornji svet, superas caeli venire sub auras V., di superi atque inferi Pl., omnes di superi inferi Ter., di superi et inferi Ci., superi divi V., di superi H., superis deorum gratus et imis H. Kot subst.
    a) superi -ōrum (pesn. večinoma -ûm), m α) (sc. dii) zgornji (pozémski, pozêmeljski, nadzemeljski, nebeški) bogovi, nebeščani, potem bogovi nasploh: flectere si nequeo superos, Acheronta movebo V., quae superi manesque dabant V., multum ille et terris iactatus et alto vi superûm V., aspiciunt superi mortalia O., rex superûm trepidare vetat O., superorum numina O., quis … digne scripserit … Tydiden superis parem? H., vota movent superos Pr. β) zgornji svet, ljudje na zemlji, zemljani (naspr. īnferi podzemlje, podzemljani): hic multum fleti ad superos … Dardanidae V. na zgornjem svetu, na zemlji (= od zemljanov) objokovani, viden, ut … (sc. Romulum) pater ipse suo superûm iam signat honore? V., quam apud superos habuerat magnitudinem (sc. Pompeius), illibatam detulisset ad inferos Vell. γ) (še) živi, (še) živeči (naspr. mrtvi, rajni(ki), pokojni(ki)): Vell.
    b) supera -ōrum, n zgornje, višina: nihil habent haec genera proni et supera semper petunt Ci., ut omnia supera infera, prima ultima media videremus Ci., supera alta V. zgornji predeli, nebeške višine (višave), supera ardua V. zgornje višine, supera convexa V. nebesni obok.

    B. komparativ superior -ius

    1. bolj zgoraj (višje) se nahajajoč (ležeč, stoječ), (bolj) (z)gornji, višji (naspr. inferior -ius): in superiore qui habito cenaculo Pl., deiectus vero qui potest esse quisquam nisi in inferiorem locum de superiore motus? Ci., inferiore omni spatio vacuo relicto superiorem partem collis … densissimis castris compleverant C., legionis nonae et decimae milites … confectos Atrebates … ex loco superiore in flumen compulerunt C. ali de superiore loco in eum impetum faciunt C. z višine, od zgoraj, tota domus superior vacat Ci. ep., superior pars Corn., fluminis pars L., pars aedium N., vada L., mare superius (mare superum) L., regio C., loca C. višje ležeče zemljišče, višje ležeče področje, višje ležeč položaj, labrum C., molares Col. zgornji kočniki, ex superiore fastigio Cu., Moesia superior Eutr. Zgornja Mezija; n pl. subst.: cuius (sc. muri) ima saxo, superiora crudo latere sunt structa Cu. spodnji deli, zgornji deli; occ.
    a) de loco superiore dicere ali agere Ci. s sodnega stola, s sodnega odra (kot pretor); toda: agere beneficio populi Romani de superiore loco Ci. ali e superiore loco contionari Ci. = de rostris z govorniškega odra, z govorišča; prim.: meos multos et illustres et ex superiore et ex aequo loco sermones habitos Ci. ep. tako s sodnega stola (odra) kot tudi v navadnem življenju, sive ex inferiore loco sive ex aequo sive ex superiore (sc. loquitur) Ci. (gl. inferior in aequus).
    b) (v kakem spisu) predhoden, spredaj (zgoraj) se nahajajoč, prejšnji (naspr. inferior sledeč, naslednji): scriptura superior Ci., exemplum superius, duo superiores libri Lact.

    2. metaf.
    a) (časovno) prejšnji, pretekel, nekdanji, minul: annus Ci., C., Suet., anno superiore Ci., N., superioribus annis S., superioribus diebus Ci., C., quid proxima, quid superiore nocte egeris Ci. zadnjo, predzadnjo noč, aetas Ci. višja starost, postaranost, priletnost, ostarelost, starost, omnes aetatis superioris C. vsi priletnejši (možje), pastores aetate superiores Varr. starejši (naspr. pueri), superiorum (sc. hominum) aetas Ci. ljudi, ki so prej živeli; od tod superior (sc. aetate) o istoimenskih osebah = starejši: superioris filius Africani Ci., ad illius superioris Africani in re gerunda celeritatem Ci., superior Dionysius Ci., N.; tempus superius (naspr. tempus posterius) Ci., superioribus temporibus Ci. ep., cum sentiret neque libere neque vere sibi de superioribus (sc. temporibus, naspr. inferiora tempora) tradendi potestatem relictam Suet., in superiore vita Ci., superior vir, uxor, superiores nuptiae Ci., comitia, leges, coniuratio, bellum, facinus Ci., factum superius, superiora aestiva Hirt., superioribus proeliis exercitati C., cuique superiorum regum … gloria par L., superior crudelitas, superioris solis defectiones N., addunt ad superiores totidem naves N. prejšnjim ladjam = ladjam, ki so že bile, ki so jih že imeli, superius genus Pl. prej omenjena, ut dixi superius (adv.) Pl. prej (= (bolj) zgoraj); kot subst. m. pl.: frumentum sumpsit sicuti superiores Ci. kakor njegovi predniki (predhodniki); kot subst. n. pl.: superiora illa, quamquam ferenda non fuerunt, tamen, ut potui, tuli Ci. tiste (one) prejšnje prigodke.
    b) (po dostojanstvu, činu, stanu, redu) višji, odličnejši: ut ii, qui superiores sunt, summittere se debent in amicitia: sic quodam modo inferiores extollere Ci., qui monent, ut quanto superiores simus, tanto nos geramus summissius Ci., superioris etiam ordinis nonnulli C. nekateri (častniki) višjega čina, nekateri višji poveljniki, nonnulli ex inferioribus ordinibus … virtutis causā in superiores erant ordines … traducti C.; z abl.: honoris gradu superior, superior factus ordine Ci. ep.; kot subst. m. višji, nadrejeni, predstojnik: premendoque superiorem … sese extollebat L., cui omnem honorem ut superiori habuit Vell., invident autem homines maxime paribus et inferioribus … ; sed etiam superioribus invidetur Ci., superbia viri aequalium quoque, adeo superiorum intolerantis T.
    c) (po dobrih lastnostih, veljavi, moči in drugih prednostih) imenitnejši, izvrstnejši, mogočnejši, močnejši, druge v čem prekašajoč, druge presegajoč, nadvladujoč nad kom, čim ali koga, kaj, prevladujoč (nad kom, čim), obvladujoč koga, kaj, zmagujoč (nad kom, čim), zmagovit, premagujoč koga, kaj, kot zmagovalec: aliquis superior Ci. imenitnik, imenitnež, superior contra improbos Ci., populus superior factus Ci. je zmoglo, je prevladalo, je nadvladalo, se, quo impudentius egerit, hoc superiorem discussurum Ci., superiores habebantur C., extemplo, simul pares esse coeperint, superiores erunt L. bodo prevladali (prevladovali) nad vami, in causā superiorem aliquem facere L.; poseb. kot voj. t.t. proelio superior discedere S. ali samo discedere superior N. priti iz boja kot zmagovalec, oditi z bojišča kot zmagovalec, iziti iz boja kot zmagovalec, zmoči koga, premagati koga, zmagati nad kom, ut nostri omnibus partibus superiores fuerint C. da so zmagali, da so bili zmagalci, hoc ipso fiunt superiores, quod nullum … acceperant detrimentum C. so zmogli, so premagali, res Romana erat superior L. je bila zmagovita, je zmagala, quo proelio fuit superior N. je ostal zmagovit, multo superiores bello esse coeperunt N. precej prevladovati (obvladovati, nadvladovati); pogosto z abl. (glede na kaj, po ali v čem): facilitate et humanitate superior Ci., pecuniis superiores Ci., loco, fortunā, famā superiores Ci., vi potius superiores quam iustitiā pares Ci., quod hostes equitatu superiores esse intellegebat C., causā superior L. za kogar govori pravica, komur v prid govori pravica. Adv. superius, gl. suprā.

    C. superlativ

    I. superrimus (superrumus) 3 najvišji; to obl. navajata Varr. in Char.

    II. suprēmus 3 (prim. extrēmus: exterus, postrēmus: posterus)

    1. (krajevno) najzgorn(j)ejši, najvišji, najskrajnejši, večinoma le pesn. in partitivno = najvišji del česa, vrh česa: supremus mons H., montes supremi Lucr., clamore supremos implerunt montīs V., rupes Sen. tr., arx Cl.; podobno: supremae Thetyos unda Mart.

    2. (časovno) (najbolj) zadnji, (najbolj) poslednji; atrib. supremā nocte V., in te suprema salus V., manum supremam imponere bellis O. = končati vojno, supremis testamenti verbis T., iudicia (sc. hominum) suprema Plin. iun., Q. oporoke, tabulae Mart. oporoka, senecta suprema Plin. skrajna, visoka, siva, supremis suis annis Plin.; partitivno: sole supremo H. ob zadnjem sončnem siju, ob sončnem zahodu, nocte suprema Col. ob koncu noči. Poseb. o koncu življenja, obhajati (doživljati, preživljati) zadnji dan = umreti; od tod o vsem, kar je povezano s smrtjo: dies supremus Ci. zadnji (smrtni) dan, dan smrti, supremo vitae die Ci., supremo eius die Ci., supremā die H., diem obire supremum N., spoliatus illius supremi diei celebritate Ci. brez pogrebne svečanosti, prikrajšan za pogrebno slovesnost (za pogreb), hora suprema Tib. = supremum tempus H. zadnja ura, smrtna ura, ura smrti, supremo in tempore Cat., genitor digressu dicta supremo fundebat V., oscula suprema O. zadnji poljubi, poslovilni poljubi, mors suprema H. = supremus finis H. konec življenja, smrt = suprema funera O., mittit mille viros, qui supremum comitentur honorem V. ki naj bi ga (mrliča) častno spremljali, suprema munera V. zadnja (poslednja) čast, suprema officia Petr., T. pogreb, supremi tori O. mrtvaški oder, skolke, pare, supremus ignis O. grmada, supremi tituli Plin. iun. nagrobni napisi, supremum iter H. zadnja pot, suprema eius (sc. Augusti) cura Plin., in suprema ire Plin., Troiae sors suprema V. poguba, pogibel, uničenje, porušenje, razrušenje, razrušitev, dies regnis illa suprema fuit O., Phrygiae casus venisse supremos Cl.; enalaga: sociamque tori vocat ore supremo O. z umirajočimi usti, umirajoč, suprema versare lumina O. = versare supremo lumina motu O. poslednjič obrniti (obračati) oči. Pogosto kot subst. suprēma -ōrum, n
    a) zadnji trenutki, zadnja (smrtna) ura, ura smrti, smrt, konec življenja: carmen, quo Germanici suprema defleverat T., agitare de supremis T. misliti na samomor, supremis adpropinquare ali admotum esse (bližati se) T., sentire suprema Plin., supremis divi Augusti Fausta quaedam … famem … portendit Plin., aliquem in supremis consolari Q.
    b) zadnja (poslednja) čast, pogreb, pogrebna slovesnost (svečanost): cineri ingrato suprema ferebant (so izkazovali) V., cupido Caesarem invadit solvendi suprema militibus ducique T.
    c) smrtni ostanki sežganega trupla, kosti, mrtvo truplo: supremis eius plures honores dati L. epit., habitus supremis honor T., humare suprema Amm.
    d) poslednja volja, zadnje uredbe, oporoka, volilo: Icti., nihil primo senatus die agi passus est nisi de supremis Augusti T.

    3. (po meri, stopnji, dostojanstvu)
    a) najvišji, največji, najskrajnejši, skrajen, najhujši: supremum supplicium Ci., mulcta suprema Gell., macie confecta supremā ignoti nova forma viri V.; subst. suprēmum -ī, n skrajno, najskrajnejše: ventum ad supremum est V. namen in smoter je dosežen.
    b) najvišji, najvzvišenejši, prevzvišen: supremus Iuppiter Pl., Ter., H. ali Iuppiter supremus Pl., Iunonis supremi coniugis templum Poeta ap. Plin., tu me … supremum habuisti comitem consiliis tuis Pl., supremus deus Lact.

    4.
    a) adv. acc. sg. n suprēmum zadnjič, zadnjikrat, poslednjič, poslednjikrat: Plin., Ps.-Q. (Decl.), animamque sepulcro condimus et magnā supremum voce ciemus V. (o trikratnem poslovilnem pozdravu vale), quae mihi tum primum, tunc est conspecta supremum O.
    b) adv. abl. sg. n suprēmō zadnjič, poslednjič: anima exitura supremo Plin.

    III. summus 3, gl. summus.
  • alīusmodī (alīus modī) druge vrste: C. ap. Prisc. (z atque); namesto tega alii modi (ali morda alimodi): Ci. ap. Prisc.; prim.: alimodi pro alius modi P. F.
  • altrim secus = altrinsecus, adv. (alter in secus) vštric z druge strani sem: Pl.
  • altrinsecus, adv. (alter in secus)

    1. na drugo stran, na drugi strani: ego adsistam hinc altr. Pl., quin retines altr.? Pl., gladiolo cinctus altr. Ap.; z gen.: altr. aedium Ap.

    2. od (z) ene ali druge strani (sem): venientes altr. voces Lact.

    3. od (z) obeh strani, na obeh straneh: Lact., Fulg., viri celebres altr. dantur Amm., altr. pares rugae Aus.
  • ambulātōrius 3 (ambulāre)

    1. kar hodi sem ter tja: ientaculum Ap. med hojo zaužit, sive stativo sive ambulatorio titulo Tert. doma ali na poti.

    2. premičen, gibljiv: Vitr., Plin., turris Auct. b. Alx.

    3. na druge prenosljiv, spremenljiv: Cod. I., Icti.

    4. sprehoden, sprehajanju namenjen: porticus Ulp. (Dig.).
  • at, adverzativni veznik ali, toda, a, pa, (p)a vendar, nasproti (pa), z druge strani (pa).

    I.

    1. uvaja protirek v obliki kontrasta: non placet M. Antonio consulatus meus; at placuit P. Servilio Ci., qui arma capere potuerunt, proelium commiserunt, at reliqua multitudo fugere coepit C., magnae divitiae... brevi dilabuntur: at ingeni egregia facinora... immortalia sunt S.; postavlja nasproti posamezne pojme: non cognoscebantur foris, at domi, non ab alienis, at a suis Ci. zato pa, pač pa; okrepljeni veznik: at potius Pl. ali temveč, ali marveč, at etiam Ci. ali celo, at vero Ci. a zares, at certe O. a gotovo, at contra Ci. ali at e contrario N. a nasproti; elipt. brez glagola: nox erat et placidum carpebant fessa soporem corpora... At non infelix animi Phoenissa V.

    2. pri naglem prehodu h kakemu novemu odstavku ali nepričakovanemu, mikavnemu, čudovitemu prizoru: Caesar naves plano litore constituit. At barbari nostros navibus egredi prohibebant. C., conticuit tandem (Aeneas) factoque hic fine quievit V. (ob koncu III. speva Eneide). At regina... volnus alit venis V. (v začetku IV. speva), (Laocoon) simul manibus tendit divellere nodos...,... clamores simul horrendos ad sidera tollit... At gemini lapsu delubra ad summa dracones effugiunt V., tum litore curvo exstruimusque toros dapibusque epulamur opimis. At subitae... adsunt Harpyiae V.; prim. Tib. II, 5, 33. Poseb.

    3. v patetičnem govoru
    a) pri nepričakovanih spodbudah in prošnjah: at unum hoc quaeso, ut... Pl., at videte hominis intolerabilem audaciam Ci., me... Notus obruit undis. At tu, nauta, vagae ne parce malignus arenae H.
    b) pri prijaznih željah in v molitvah: at tibi dii bene faciant omnes Pl., at tu candidior semper candidiorque veni Tib., at vos, o superi,... quaeso, patrias audite preces. V.
    c) pri zakletvah in grožnjah: at te Iuppiter diique omnes perdant! Pl., at tibi dii dignum factis exitium duint! Ter., at tibi pro scelere di persolvant grates V., at vobis male sit, malae tenebrae Orci Cat., at vos respiciant dii periuriorum vindices Iust., at tibi ego continuo cyatho oculum hoc excutium tuum Pl.
    č) pri vzkliku prevzetosti, nevolje, bolečine idr.: at ut scelesta sola secum murmurat Pl., exi foras, sceleste! at etiam restitas? Ter., Horum omnium studium... una mater oppugnat. At quae mater! Ci. toda, ljubi bog, kakšna mati! at per deos immortales, quid est, quod dici possit? Ci., at quem hominem, C. Verres, tantā, tam insigni iniuriā affecisti? Ci., tangit ira deos. At non impune feremus O.

    II. uvaja neposredne ali posredno izrečene ugovore ali njih zavrnitve: edepol, facinus improbum. At iam ante alii fecerunt idem Pl., (herus) nunquam cuiquam nostrum verbum fecit. At nunc faciet Ter., An quia lex Porcia vetat? At aliae leges item condemnatis civibus... exilium permitti iubent S., dices: „quid postea, si Romae adsiduus fui?“ respondebo: „at ego omnino non fui“ Ci., „fateor me sectorem esse“; „at ego agricola et rusticus“ Ci., non potest esse miser quisquam sensu perempto; at id ipsum odiosum est, sine sensu esse Ci.; navaja misel namišljenega nasprotnika = tako se mi bo ugovarjalo, utegnil bi kdo ugovarjati: prudentia est senescentis aetatis. At memoria minuitur. Credo, nisi eam exerceas Ci.; postavlja nasproti posamezne pojme v ugovoru: parens tuus Catilinae fuit advocatus improbo homini, at supplici; fortasse audaci, at aliquando amico Ci.; uvaja ugovor in protiugovor, veznik je postavljen dvakrat: insipienter sperat (adulescens). At senex ne quod speret quidem habet. At est eo meliore condicione quam adulescens Ci.; okrepljeni veznik: at pol, at edepol, at hercule (hercle) Pl., L. idr., at mehercule Sen. ph., at pol quī (= atquī pol) Pl., at enim Pl., Ci. ali seveda, at vero Servius Sulpicius in Ci. ep. a vendar, at enim vero L.

    III. omejuje za pogojnimi in dopustnimi stavki = pa vendar, pa vsaj: si ego hic peribo,... at erit mihi hoc factum mortuo memorabile Pl., qua e poena si evolarunt, at maiorem subierunt Ci., si pars aliqua circumventa cecīderit, at reliquos servari posse confidunt C., causam si non commode, at libere dici Ci., istum hominem si minus (če že ne) supplicio affici, at custodiri oportebat Ci.; okrepljeni veznik: res quamvis rei publicae calamitosae, at tamen magnae Ci., consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe Ci., quorum cognitio studiosis iuvenibus si non magnam utilitatem afferret, at certe bonam voluntatem Q., consules si minus fortes, at tamen iusti Ci., si moderatio illa non fuit, at fuit pompa, fuit incessus saltem Ci., si id consilium damnaret, at ille divideret saltem copias innumerabiles Cu.

    IV. včasih stoji v podreku kakega silogizma (= atqui): Ci.

    V. včasih se uporablja le kot prehodna členica (= autem): quae (naves) omnes citeriorem Hispaniam petiverunt. At ex reliquis una praemissa Massiliam... C., „quid faceres, cum sic mutilus miniteris?“ Atilli foeda cicatrix... frontem turpaverat H.

    Opomba: Sprva je bil veznik at prejkone = ad, zato so ga starodavniki tako tudi pisali; obratno pa se pri njih nahaja predlog ad pisan v obl. at.
  • aut, conj. disiunctiva, ločni veznik, ki razstavlja bistveno nasprotujoče si pojme (iz *auti, kor. au; prim. gr. αὖ, αὖτι zopet, αὖτε, αὖτις, αὖϑις zopet, nazaj, αὐτάρ toda, pa = lat. aut; sor. je najbrž tudi gr. αὖ-γε).

    I. kadar je veznik postavljen samo enkrat

    1. pri sicer bistveno različnih, a istovrednih pojmih, pa tudi pri pojmih, ki izključujejo drug drugega = ali; razstavlja besede: agri, qui arari aut coli possint Ci., nolebas aut non audebas appellare Ci., quis novit aut nosse potuit? Ci., vi aut clam Ci., quod est verum aut falsum Ci., nisi Alcibiadem vivum aut mortuum sibi tradidisset N., existumabitis, qualis illa pax aut deditio sit S., hic vincendum aut moriendum, milites, est L., ego hic a vobis desperatae victoriae aut honestae morti locum inveniam Cu.; v vprašanju: erit, inquit Brutus, aut iam est iste, quem exspectas? Ci.; razstavlja stavke: Hannibal credo erat ad portas, aut de Pyrrhi pace agebatur Ci.; razstavlja na več členov: oppidum validum prope siet aut mare aut amnis aut via bona celeberrima Ca., si (animus) deus aut anima aut ignis est Ci., tuus colonus aut vicinus aut cliens aut libertus aut quivis Ci.; v nikalnih stavkih: sine quibus nec intellegi quidquam nec quaeri aut disputari potest Ci., nullos habuit hortos, nullam suburbanam aut maritimam sumptuosam villam N., ei neque moribus neque lege aut imperio cuiusquam regebantur S. (zveze nec quaeri aut disputari, nullam suburbanam aut maritimam... villam, neque lege aut imperio so kot enote postavljene nasproti pojmom intellegi, hortos, moribus); pogosto le nadaljuje zanikano (včasih = in): neque vero qui non iisdem rebus movetur naturāque consentit, fidus aut stabilis potest esse Ci., nemo tribunos aut plebeios timebat L., neque ego hanc abscondere furto speravi... fugam, nec coniugis umquam praetendi taedas aut haec in foedera veni V. (prim. H. Carm. III, 1, 25 in nasl.); tako tudi v retoričnih vprašanjih z nikalnim pomenom: quis crederet, aut quem moveret? V.

    2. stopnjuje ali razširja = ali celo, ali sploh; popravlja prejšnji pojem = ali marveč, ali pravzaprav, ali točneje (povedano); pri tem je veznik pogosto natančneje določen z različnimi adv.: non multum aut nihil mihi concessit Ci., Graeci aut ullae exterae nationes Ci., quid enim ultra differri aut teri tempus L., se consules ac dictatores aut etiam reges sperant futuros? Ci., cum de libertate aut etiam de hereditate contendunt ii Q., proditores aut potius aperti hostes Ci., de hominum genere aut omnino de animalium loquar Ci.

    3. zmanjšuje ali omejuje = ali vsaj, ali pa le, ali le: quaero, num iniuste aut improbe fecerit Ci., qui habitarent in Sicilia aut qui Siciliam attigissent Ci., si (alces) quo afflictae casu conciderunt, erigere sese aut sublevare non possunt C., cuncti aut magna pars S., obrue puppes aut age diversas V.; veznik je lahko natančneje določen z ustreznimi adv.: diem vere natalem aut certe salutarem Ci., sit ergo aliquando quod placeat aut certe quod sufficiat Q., eripe mihi hunc dolorem aut minue saltem Ci. ep., Afer aut Sardus sane Ci., biduo aut summum triduo Ci., adimi vobis agros aut denique minui possessiones Ci., quod... nostros praesidia deducturos aut denique (vsaj) indiligentius servaturos crediderant C.

    4. nima disjunktivne funkcije (zlasti v začetku celih stavkov = ali pa, sicer, drugače: reduc uxorem, aut quamobrem opus sit cedo Ter., nemo est iniustus, aut incauti potius sunt habendi improbi Ci., omnia... sunt ei (oratori) dicenda,... aut eloquentiae nomen relinquendum est Ci., nunc manet insontem gravis exitus; aut ego veri vana feror V., ne flectat retro sua lumina, donec Avernas exierit valles: aut irrita dona futura O., mihique, qui compertum habeo, credant; aut quidem vetustissima nave impositos... iubebo avehi Suet. ali pa jih dam prav gotovo odpeljati. — Pomni, da v vprašalnih stavkih aut nikdar ni = an, ampak
    a) vprašalno uvaja le kak podrejen del ene in iste misli: voluptas melioremne efficit aut laudabiliorem virum? Ci., nonnulli dubitant de mundo, casune sit effectus aut necessitate aliqua, an ratione ac mente divina Ci.
    b) ali pa vprašalno natančneje določuje predhodno vprašanje: quos accedam aut quos appellem? nationesne an reges?... an quoquam mihi adire licet, ubi non maiorum meorum hostilia monumenta pluruma sint? aut quisquam nostri misereri potest, qui aliquando vobis hostis fuerit? S.

    II. kadar se veznik ponovi in odgovarja predhodnemu aut: aut — aut ali — ali, ako ne — pa vendar (pa vsaj), z ene strani — z druge strani, tudi večkrat ponovljen aut —aut—aut (—aut— aut) ali — ali — ali (— ali — ali), in to pri pojmih, ki se ali absolutno ali relativno medsebojno izključujejo: aut vivet cras Hermarchus aut non vivet Ci., aut iuguletis aut condemnetis Ci., aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt Ci., sperans... aut vi aut dolis sese casum victoriae inventurum S., aut prodesse volunt aut delectare poëtae H., alii autem aut naturā corporis aut consuetudine dolendi aut metu supplicii ac mortis vim tormentorum pertulerunt Ci., omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est aut id, quod est concretum ex his Ci.; v vprašanju: aut ille lanista omnino iam a gladio recessisse videtur aut is discipulus magistro tantulum de arte concedere? Ci.; aut—aut se lahko ponovi, vendar v drugačnem odnosu: tot annos ita vivo, iudices, ut a nullius imquam me tempore aut commodo aut otium meum abstraxerit aut voluptas avocarit aut denique (slednjič) somnus retardarit Ci.; s predhodno nikalnico ima distributivno funkcijo = niti—niti: nemo aut miles aut eques ad Pompeium transierat C. niti—niti, non nos aut ferro Libycos populare penates venimus aut raptas ad litora vertere praedas V. niti—niti, neque enim sunt aut obscura aut non multa commissa postea Ci. saj niti—niti, nec aut Persae aut Macedones dubitavere, quin ipse rex esset occisus Cu. in niti—niti, ne aut ille alserit aut uspiam ceciderit aut praefregerit aliquid Ter. in da niti—niti, ne aut de C. Laelii soceri mei aut de huius generi aut arte aut gloriā detraham Ci. (aut—aut se ponovi, vendar v drugačnem odnosu); drugi razstavni del je lahko natančneje določen z adv.: aut damnum aut certe non magnum lucrum fecerunt Ci., plebs... aut libertatem aut certe inpunitatem adepta L., qui aut non minoris aut etiam pluris emerint Ci., ego iam aut rem aut ne spem quidem exspecto Ci. ep., si aut fuissent aut omnino non fuissent Ci.; tako tudi aut—aut vero = ali — ali morda celo (večinoma iron. v vprašanjih): quem tibi aut hominem... aut vero deum... auxilio futurum putas? Ci.; pri pesnikih včasih dobimo drugačne razčlembe le zaradi variacije, npr. aut—vel: affer... Chia vina aut Lesbia, vel metire nobis Caecubum H.; prim. V. (Aen. VI, 843-845); ve—aut: nec te, tua funera mater produxi pressive oculos aut vulnera lavi V.; aut—seu: qui aut iaculo incedit melior levibusque sagittis, seu crudo fidit pugnam committere caestu V.; tako tudi aut—aut—ve, vel—vel—aut. — Ponekod stoji namesto drugega aut anakolutsko izražen člen: quasi vero aut concedatur et eadem imbecillitate et inconstantia L. Tubulum fuisse qua... P. Scaevolam; et quasi nihil... intersit Ci. (pričakovali bi aut nihil... intersit), aut pluribus propositionibus iunctis... Interim per partes dissolvitur Q. (tako tudi Lucr. VI, 714 in nasl.); tudi obratno: succedentium autem aliae de communi appellatione... aut de re denominata Q.

    Opomba: Zaradi svojega pomena aut praviloma stoji na prvem mestu v stavku ali stavkovnem členu; le pesniki ga ponekod zapostavljajo: qui tandem quibus aut venistis ab oris V., aut culmine tecti turribus aut altis V., incipiam aut hortis... tuis, persequar aut studium linguae Pr., balteus aut fluxos gemmis astrinxit amictus Lucan.; vendar pa dobimo celo v najboljši prozi zvezi si aut, ut aut (nam. aut si, aut ut): si aut de industria facias..., aut cum rerum obscuritas, non verborum, facit, ut... Ci., postulabant, ut aut referrent ad senatum, aut ut auxilio esset consul civibus suis L.
  • autem, conj. adversativa, protivni veznik (prim. aut in gr. αὖ zopet)

    1. izraža nasprotje = a, pa, nasproti (pa), z druge strani (po drugi strani): Croesus hostium vim sese perversurum putavit, pervertit autem suam Ci., Gyges a nullo videbatur, ipse autem omnia videbat Ci., honores quondam fuerunt rari et tenues, nunc autem effusi atque absoleti N.; v vprašanju: cur non de integro autem datum? Ci., sed quid ego haec autem nequiquam revolvo? V. pa... zopet.

    2. izrečeno misel nadaljuje in razširja = pa, in, nadalje, namreč: unum (iter)..., angustum et difficile,...; mons autem altissimus impendebat Ci., hic... filium erudivit. Erat autem in puero praeter docilitatem ingenii summa suavitas oris N. Poseb.
    a) kadar se kak pojem iz prejšnje misli ponovi, da se natančneje presodi ali pa zavrže kot neumesten in neprimeren ter popravi: Arsinoën, Stratum... fateris ab hostibus esse captas. Quibus autem hostibus? Ci., admoneri me satis est; admonebit autem nemo alius nisi rei publicae tempus Ci., num quis testis Postumum appellavit? Testis autem? Ci. kaj pa pravim „priča“? in Africam transcendes. Transcendes autem? L., Bactrianorum praetorem... ad se descendere iubet. Sunt autem Bactriani inter illas gentes promptissimi... Cu.
    b) uvaja kakšno novo pomembno misel (zlasti v vzklikih in pri medmetih): heia autem inimicos Pl., ecce autem subitum divortium! Ci., totos dies Cleomenes perpotabat; ecce autem nuntiatur... Ci., quam brevi tempore quot et quanti poëtae, qui autem oratores exstiterunt! Ci. in posebno kaki govorniki!
    c) uvaja vrinjeni stavek (parentezo): si qua praeterea sunt (credo autem esse multa) ab iis... quaeritote Ci., in primis foedera et leges (erant autem eae duodecim tabulae et quaedam regiae leges) conquiri iusserunt L.
    č) krepi podrek v silogizmu: aut hoc (est) aut illud; non autem hoc; illud igitur Ci. Veznik autem pogosto stoji v zvezi z drugimi členicami: ast autem Ci. fr. a nasproti, sed autem Kom. toda nasproti, sed—autem V. pa—zopet (gl. pod 1.), et—autem in—nasproti: Pl., Lucr., in—pa: Sen. ph., Plin., et autem—et Plin., Q., Suet., Gell. pa i—i, et—et... autem Pl. i—i pa, neque—autem Pl., Cels. in pa ne, nec (neque)—neque autem Ci. ep., Lucr., Ap. niti—niti nasproti, neque autem—neque Cels., Sen. ph., Q. (p)a niti—niti, autem etiam Ci., Cels. pa tudi, nasproti pa tudi.

    Opomba: Autem je najšibkejši protivni veznik in zato stoji praviloma kot naslonka na drugem mestu v stavku ali stavkovnem členu, na kakem drugem mestu pa le, kadar je uvedeni pojem izražen z več besedami: Ego autem maiore etiam quodam modo memoriam admiror Ci., pomerium... postmoerium interpretantur esse: est autem magis circamoerium L.; toda: medius ille autem, quem modicum... voco Ci., non possum autem dicere Ci., „qua de re agitur“ autem illud, quod multis locis in iurisconsultorum includitur formulis Ci.
  • circumagō, agere -ēgī -āctum

    1. okoli voditi, obrniti (obračati), vrteti: suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus Varr., in adorando totum corpus c. Plin. celo telo sključiti = do tal pripogniti; circumagi (o sužnju) osvoboditi (osvobajati) se, ker je gospodar na forumu prijel sužnja za desnico in ga vodil okrog, v znamenje, da je osvobojen, pren.: Sen. ph.; med. circumagi ali refl. circumagere se vrteti se, obrniti (obračati) se: chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt Plin., collum circumagit se Plin., rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur Suet.

    2. occ.
    a) circumagere aliquid vleči se okoli česa, obsegati kaj: Aegaeum pelagus... terras... magno ambitu... circumagit Mel.
    b) c. aliquem aliqua re obda(ja)ti koga s čim: eos muro circumegit Lact., erat pallio circumactus M. ogrnjen, solis... caput radiis perfusum circumactumque M.
    c) c. aliquid kaj okrog potegniti, izpeljati: aratro circumagebant sulcum Varr.
    č) circumagere se ali circumagi (v loku, okrog) se vleči, se razprostirati: circumagente se terrarum fronte in occasum Plin., conchae in orbem circumactae Plin. krožno zavite, circumacta curvataque litora Plin. iun.

    3. v loku voditi = obrniti (obračati), kreniti, zasukati: equos L., Cu., hastas in venientem ex transverso hostem L., aciem, signa L. vojsko zasukati, circumagi in frontem Cu. poravnati se, c. navem in proram Plin., corpora, unde clamor acciderat T., se ad dissonos clamores L., quacumque classis se circumegerat L., circumagente se vento L. ker se je sprevrgel; preg.: circumagetur hic orbis L. potegnil bo drug veter; pren.: quo te nunc circumagas? Iuv. kam se boš zdaj obrnil? kako se boš zdaj branil? hic paulum circumacta fortuna est Fl. se je obrnila; c. alvum, vesicam Plin. v nered spraviti.

    4. pren.
    a) (o času) circumagi ali se circumagere tek dovršiti, preteči, miniti: Lucr., Plin. iun., nobis in ipso apparatu annus circumactus est L., aestas se circumegit L., circumactis decem et octo mensibus L. po preteku, triennio circumacto Plin.
    b) (o duhu, srcu) dovesti (dovajati) na druge misli, preveriti (preverjati): rumoribus vulgi circumagi L., alieni momentis animi circumagi L., una voce circumegit et flexit Suet., universum prope genus humanum in se c. Plin. na svojo stran spraviti.
    c) o drugih abstr.: volubili orbe circumagi Plin. iun. v hitrem menjavanju vrstiti se.

    5. v pass. da(ja)ti se od kraja do kraja voditi, gnati, tirati, vlačiti: nil opus est te circumagi H. z menoj pohajati, huc illuc clamoribus circumagi T.
  • contrā (abl. sg. nekega a-debla iz comcum in končnice ter, tra [prim. alter: alius], ki omejuje sožitje [cum = s, z] množine na dvojino predmetov)

    I. adv.

    1. (krajevno) nasproti, na nasprotni strani: c. aggrediar Pl., omnia contra circaque L., c. elata mari respondet Gnosia tellus V., ulmus erat c. O., cur non decidant c. siti Plin. protinožci; occ. nasproti = proti, zoper, z druge strani: petens, ut c. intueri fas esset L. gledati iz oči v oči, illum adspice c., qui vocat V. glej mu pogumno v obraz (v oči), sed non et figere c. est licitum V., cernitis, innuptae, iuvenes? consurgite c. Cat.; poseb. za izražanje odpora: c. facere Ter., qui c. fecerit Ci. kdor bi nasprotoval, c. consistere C., exercitum c. ducere Corn., neque c. feriundi … copia erat S., c. pugnare Lucr., qui c. pugnent, video Ci., c. omni ratione pugnare Ci. nasprotovati, c. disputare Ci., Q., c. iudicare Ci. neprijazno, neugodno, cum c. dicturus esset Hortensius Ci. ko je hotel ugovarjati (prim. contrādīcō), de corruptis litteris c. venit Ci. nasprotuje, si c. contenditur Ci., c. liceri C. nasproti kaj (več) ponuditi, Aeneas instat c. telumque coruscat V., nec nos obniti c. ... sufficimus V., tu ne cede malis, sed c. audentior ito V., c. oppugnare sagittis Pr., c. ire sententiae alicuius T. zoperstavljati se.

    2. pren. (o odgovarjajočih si ali nasprotnih dejanjih) nasproti pa, nasprotno, ampak, narobe: mihi quoque edepol, cum hic nugatur, c. nugari lubet Pl., si laudabit haec illius formam, tu huius c. Ter., aliquem c. amare Pl. komu ljubezen vračati, auro (dat.) c. Pl., Ter. proti zlatu = zlatu enakovredno, tako tudi aurichalco c. Pl.; non caru'st auro c. Pl. ne da se z zlatom plačati, alienissimo sibi loco, c. hostibus opportunissimo N., dicit accusator haec, quid c. reus? Ci., nulla luxuries, c. summus labor Ci., utrumque c. accidit Ci. ep. ali at tibi c. evenit H. narobe, sic Venus et Veneris c. sic filius orsus V., Aeolus haec c. (sc. dicit) V. odgovori, odvrne, ego c. puto Plin. iun., c. vero Vitr. nasproti pa, e contra ali ēcontrā Aur., Hier. nasprotno, nasproti. Pogosto sledi kakor za izrazi enakosti in neenakosti atque (ac) ali quam vse drugače kakor, vse drugače nego: faciam … contra, atque in ceteris causis fieri solet Ci., iusserunt simulacrum Iovis … c, atque antea fuerat, ad orientem convertere Ci., si haec c., ac dico, essent omnia Ci., quod c., atque esset dictum …, proelium pridie commisissent C., ubi videt Catilinam c., ac ratus erat, magna vi tendere S., clamare c., quam deceat Ci., mater Habiti, … generi sui, c., quam fas erat, amore capta Ci., c., quam sanctum legibus erat L.

    II. praep. z acc.

    1. (krajevno) nasproti, na nasprotni strani: ex Britannia, quae c. eas regiones posita est C., quae (insula) c. Brundisinum portum est C., iacet insula c. Plemyrium V., adversi c. stetit ora iuvenci V., castellum c. arcem obiecit L., id, quod c. stomachum est Cels.; predlog je lahko zapostavljen: Carthago Italiam c. V., insulam advehitur, litora Calabriae c. sitam T.; occ. proti, zoper: tertium (latus) est c. septentriones C., c. meridiem Plin., ponere aliquid c. medium diem Col., (tigna) c. vim atque impetum fluminis conversa C., c. aquam remigare Sen. ph. ali c. aquas fluitare Plin. proti vodi, c. medium hominem Plin. naravnost proti človeku, c. scalas ferre Plin. po stopnicah navzgor, c. ardua trahere aliquid Sil. kvišku navzgor, c. ventum pascere Col., c. solem, c. solis radios Plin.; poseb.
    a) za izražanje odpora, sovražnega razpoloženja: c. aliquem armis contendere, pugnare C., exercitum c. hostes mittere Ci., vestros nautas c. Carthaginem duxit Scipio Ci., arma ferre c. aliquem N., c. aliquem proficisci N., bellum gerere c. aliquem Auct. b. Alx., consistere c. aliquem Auct. b. Alx., coniurare c. rem publicam Ci. ali c. populum Romanum C., defendere aliquem c. aliquem Ci., nullius vita saepta erat c. tuam audaciam Ci., dicere c. aliquem ali c. aliquid Ci., disputare c. deos Ci., facere c. aliquem ali c. aliquid Ci., tu, … qui c. hunc venis Ci. ki nastopaš zoper tega, ire armatum c. iniurias alicuius S., sentire c. rem publicam S., c. postulata nuntios mittere S. po slih ugovarjati zahtevam, quid c. sonantem Palladis aegida possent ruentes? H.; poseb. aliquid est c. aliquem kaj je zoper koga, je komu neugodno: Sen. ph., Q., tuum testimonium c. te est Ci. govori zoper tebe, hoc non pro me, sed contra me est Ci., hoc non modo non pro me, sed c. me est potius S., sive illud pro plebe sive c. plebem est L.; od tod medic. (o zdravilih) proti, zoper: quibus hominibus c. serpentes inest venenum Plin.; zapostavljen predlog: quem c. veneris Ci. zoper katerega si nastopil, quem c. arma tulerant Ci., his magnum Alciden c. stetit V., Paridem solitus contendere c. V.; contra pri adj.: acerrimus c. seditionem Ci., pugnax c. imperatorem Ci., vir c. audaciam fortissimus Ci., c. pericula et insidias firmissimus S.; pri subst.: adiutor c. dominum Ci., cupiditas c. rem publicam Ci.
    b) redk. v prijaznem pomenu (= erga, in) proti, do, clementia c. minus validos Plin.

    2. pren. proti, čemu nasproti, vprek, zoper kaj, v nasprotju s čim: contra naturam Ci., S., Plin., Q., quod aut secundum naturam esset aut contra (sc. eam) Ci., c. legem, c. (omnes) leges Ci., c. omnium instituta, c. edicta praetorum Ci., c. hesternam illam contionem licet vobis Ci., c. morem maiorum, c. morem consuetudinemque Ci., c. bonos mores G., c. consuetudinem Hirt., Plin., c. spem C., S., L. ne da bi se bilo (sploh) pričakovalo, proti pričakovanju (vseh), c. spem exspectationemque Sen. ph., c. omnium opinionem C. drugače kakor so vsi mislili, c. opinionem Iugurthae ad Thalam perveniunt S. česar se Jugurta ni nadejal, alia huiusce modi c. ius fasque S., c. decus regium, c. belli faciem S., c. ius gentium L., c. famam Plin., c. vetitum Suet.; tudi: c. priores auctores Cels.; pogosto c. ea N., C., L. ali c. id Cels. temu nasproti, nasproti pa, mihi c. ea videtur S. = jaz odobravam nasprotni način.

    Opomba: Pesniki merijo tudi contră: Pl., Aus. Contra stoji za substantivom le pri V. in T., za oziralnim zaimkom pa tudi pri Ci. (gl. zgoraj).
  • discolor -ōris, abl. -e in -ī, n pl. -ia, gen. -ium različne barve (gen. sg.), raznobarven, pester: Varr., signa Ci., auri aura V., miles O. = črni in beli kamenčki na igralni deski, via Val. Fl., aves Plin., vestis Cu., Fl., arma Fl.; z dat. druge barve kakor … , drugačen od … , čemu neprimeren, s čim neujemajoč se: vestis alba discolor fatis meis O., matrona meretrici dispar erit et discolor H. drugače (t.j. v belo stolo) oblečena (medtem ko vlačuga nosi pisano togo); pren. različen, neenak, nepodoben: usus rerum Pers., Hiberia Val. Fl., pelago non discolor amnis Stat. — Soobl. fem. discolōra: Ap., Prud., M., Symm., discolōria vestis: Petr.
  • dissimilis -e, adv. dissimiliter nepodoben, neenak, druge vrste, drugačen, različen; abs.: naturae dissimiles Ci., dissimillimi motus Ci., dissimilis lingua S., dispares (sc. magnitudine) ac dissimiles (sc. formā) gladii L., oppidum haud dissimiliter situm S.; z abl. limitationis: labor voluptasque dissimillima naturā Ci. po svojem bistvu popolnoma različna staleža, dissimilis moribus S.; z dat.: nihil tam dissimile quam Cotta Sulpicio Ci., erat huic iudicio longe dissimilis illa contentio Ci., fide patri dissimillimus Vell., heu, quam dissimilis exitus initiis adest Sen. rh., haud dissimiliter navibus L. prav tako kakor ladje; z gen. (o notranji, duševni različnosti): fuit tum sui dissimilis Ci., sui dissimilior videbatur fieri cotidie Ci., cives tui dissimillimi Ci., lex legis dissimillima Ci., mei dissimiles N., Scetani dissimilis sis H., si qui dissimiles eorum essent Cu.; s praep.: duo fuerant per idem tempus dissimiles inter se Ci., qui sunt inter se dissimiles et aliorum Ci., cum inter vos in dicendo dissimilimi sitis Ci., dissimiles longe inter se variique colores Lucr.; non dissimilis ab eo Lact., Flacci epistularum libri titulo tantum dissimiles a sermonum (sc. libris) sunt Porph.; ret.: aetate et formā haud dissimili in dominum erat T. proti gospodu (= v primeri z gospodom) = gospodu je bil precej podoben; z atque (ac), quam, et: quod non est dissimile atque ire in Solonium Ci. ep. je toliko kakor iti na … , etsi erat non dissimile atque Alexandriae genus aedificiorum Auct. b. Alx., nec dissimilis Caesaris fuit Vell., dissimilis est militum causa et tua Ci.; s tam … quam: quid est tam dissimile quam Demosthenes et Lysias Ci.
  • in-vicem in in vicem (adv. ixpt. prim. vicis)

    1. izmenoma, na izmeno, drug za drugim, menjaje (se), čredoma (= izmenjaje), premenjema: inque vicem speculantur aquas et nubila caeli V. zdaj … zdaj, (qui domi manserunt), invicem anno post in armis sunt C., nos (jaz) cantabimus invicem Neptunum, tu … Latonam H., multis invicem casibus victi victoresque L., nec (servitum) invicem his aut illis, sed interdum utrisque simul L., invicem modo aqua, modo vinum bibendum est Cels., cum timor atque ira invicem sententias variassent L.

    2. vzajemno, izmenoma: inque vicem pugnat uterque (Kastor in Poluks) mori O., his dictis invicem auditisque L., his invicem sermonibus nox traducta est L.; occ. med seboj (medsebojno), drug drugega (drugemu): invicem se anteponere T., invicem se obtrectare T. (Dial.), invicem se occidere Aur., Eutr., invicem inter se gratulantes L., cognoscunt fratres se invicem Pl., invicem se mutuis exhortationibus exacuere Plin. iun.; brez refl.: dein salutant invicem Ph. se med seboj pozdravijo, flagitia invicem obiectare T., invicem diligere Plin. iun., idem estis invicem, quod fuistis Plin. iun. to ste, kar ste bili, haec pugnare invicem (nasprotovati si) ostendit Q., vitabundi invicem T., reges haec invicem scripserant Cu.

    3. na obeh straneh, obojestransko, tu(kaj) in tam(kaj): cuncta invicem hostilia (sunt) T., multae invicem clades T., alitum cantus canumque latratus invicem audiuntur Plin. na obeh bregovih.

    4. nasprotno, nasproti (pa), z druge strani, po drugi strani (pa): requiescat tandem Italia; uratur invicem Africa L., parcius quatiunt fenestras iuvenes, invicem tu moechos flebis H., habes res urbanas; invicem rusticas scribi Plin. iun., non praedo nec populationum invicem ultor L. vračajoči maščevalec. Subst.: ad invicem z gen.: namesto: Eccl., ab invicem nasproti (pa), toda: Eccl.
  • iterum (adv. acc. n. nekega komp. iterus iz pron. debla i)

    1. drugič, drugikrat, v drugo, spet, zopet, vnovič: iterum iste ad illum venit Ci., testis est i. et saepius Italia Ci., i. ad senatum rem defert Ci.; pri subst.: Caepione et Philippo iterum consulibus Ci., C. Flaminius i. consul Ci., cum L. Saturnino i. tribuno pl. Ci., C. Flaminius i. consul Ci., Lentulus consularis et praetor i. Vell.; pesn.: vina i. Tauro (sc. consule) diffusa H.; occ. še enkrat: arsurus i. Xanthus O., oscula non i. repetenda O.

    2. (za označitev vrste) drugič, zopet: primo apud Rhodanum, iterum apud Ticinum, tertio apud Trebiam hostes fugarat N., semel … iterum … tertio L., primum … iterum Pl.

    3. (označuje naspr.) z druge strani, po drugi strani, nasprotno pa: ut sibi concedi non oporteret, sic iterum nos esse iniquos C., pares i. accusandi causas esse T., i. sinu effuso L.

    4. znova, spet (zopet), opetovano, zlasti v stalnih zvezah: cum his Aeduos semel atque iterum (zdaj pa zdaj) armis contendisse C., iterum iterumque O. zopet in zopet, znova in znova = iterumque iterumque V. ali iterum atque iterum V., H., semel iterumve Cels.
  • ōtium -iī, n

    1. prosti čas, brezdelje, brezdelnost, brezdelica, lázno, praznovanje, počitek, oddih, mir, pokoj (naspr. negotium): Enn. ap. Gell., Ca. ap. Ci., Pl., Ter., V., O., H., Cat., Sil., Suet. idr., nostrum otium negotii inopiā constitutum est Ci., natio occupata in otio Ph. predan dela polnemu brezdelju, otium sequi Ci., N. brezposeln biti, praznovati, otium persequi (iskati) Ci., per otium cibum capere ali spolia legere L. v miru, mirno, languescere in otio ali languescere otio Ci.; o neosebnih subj.: quies aëris et otium et tranquillitas Sen. ph.

    2. occ.
    a) počitek (prostost) od državnih opravil, brezposelnost, prosti čas za druge stvari, zlasti za slovstveno (književno, literarno, znanstveno) dejavnost, ukvarjanje s slovstvom (književnostjo, literaturo, znanostjo): Pl., Ter., Corn., Vell., quantum mihi res publica tribuet otii, ad scribendum conferam Ci., otium in studiis conterere Ci., o. studiosum Plin. iun. učeno slovstveno delovanje, abundare otio studioque Ci., se in otium conferre Ci. umakniti se v zasebnost, slovo dati javnim opravilom (službam); meton. pl. = sadovi (plodovi, rezultati) prostega časa: excutiasque oculis otia nostra tuis O.
    b) politični mir, mirne, umirjene razmere: Ter., H. idr., ex bello tantum otii toti insulae conciliavit N. je povrnil tolikšen mir, pax atque otium C., valde me ad otium pacemque converto Ci., deducere rem ad otium C. mirno (= brez boja) poravnati, in otio vivere Ci., studia … honesta per otium (v mirnem času, v miru) concelebrata Corn., ab hoste ali ab seditionibus urbanis otium fuit L. imeli so mir pred sovražniki (pred prevrati).
  • porrō, adv. (prim. gr. πόῤῥω, nem. fern)

    1. krajevno in prostorsko
    a) naprej, dalje, daleč, v daljavi: H., T. idr., ubi habitas? GR. porro illic longe in campis ultimis porro Pl., agere armentum L., porro ire L., quae sint ea flumina p. V. daleč naprej tekoče, in Siciliam, porro ex Siciliā in Africam S.

    2. dalje (v časovnem pomenu), za naprej, od tedaj naprej (dalje), nadalje, potem, zatem, pa, v prihodnje, v bodoče: Ter. idr., amare porro omnes annos Cat., quid in animo haberent aut porro habituri essent L., hinc maxima porro accepit Roma V.; toda: quod porro (= prej) fuerat O.

    3. (pri logičnem nadaljevanju v mislih) nadalje, potem(takem), (za)torej, pa še, toda, vendar, ampak, z druge strani pa, po drugi strani pa, znova (pa): videte iam porro cetera Ci., ea non mala dicimus, sed exigua et porro minima Ci., sequitur porro nihil deos ignorare Ci., age porro Ci., timebat iram senati … porro animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat S.; preplet pomena pod 2. in 3.: audivi a maioribus, qui se porro audisse dicebant Ci.
  • prīn-ceps1 -cipis, abl. -e (= *prīmo-caps „prvo mesto zavzemajoč (zasedajoč)“, iz prīmus in capere; prim. dein-ceps)

    I. adj.

    1. prvi (= najprej): princeps in proelium ibat, ultimus conserto proelio excedebat L., apud omnes princeps ponebatur N. je veljal za prvega, principem locum tenere C., quoniam exordium princeps esse debet Ci. ker gre uvodu prvo mesto, ker mora biti uvod na začetku, princeps in agendo Ci., ut quisque in fugā postremus, ita in periculo princeps erat Ci., princeps Sicilia se ad amicitiam populi Romani applicuit Ci.; kot adj. relativum z objektnim gen.: principes pecuniae pollicendae fuerunt L. so prvi obljubili, principes inveniendi Ci. prvi iznajditelji.

    2. metaf. prvi = najimenitnejši, najveljavnejši, najodličnejši, najpomembnejši, najvažnejši, najpoglavitnejši, glavni: principum philosophorum praecepta N., principibus placuisse viris H., femina p. Plin. gospa visokega stanu; kot adj. relativum z objektnim gen.: princeps ingenii et doctrinae Ci. najimenitnejši glede na … , odličnik po … ; nam. gen. opis s praep.: amor princeps ad benevolentiam coniungendam Ci. posebej pripravna.

    II. subst. m

    1. najimenitnejši (najveljavnejši, najpomembnejši) mož, prvak, veljak, imenitnik, odličnik, dostojanstvenik, (po)glavar, vladar, vodja: ceteri principes Atheniensium N., custodes (za čuvarje, kot varuhe) reliquit principes N., principes Aeduorum C., per C. Valerium Tro[a]ucillum, principem Galliae provinciae C. enem izmed najveljavnejših mož, Gaio Valerio Donotauro, Caburi filio, principe civitatis C.; pogosto principes civitatis C., L. ali samo principes C., N. velikaši, principes plebis L. veljaki (naspr. infimi plebis), rerum publicarum principes Ci. državniki, principes equestris ordinis N. prvaki, equitatūs principes nobilissimae iuventutis Cu. prvaki mladega (makedonskega) plemstva, princeps nobilitati vestrae L. glavar, (sc. Thebani) principes Graeciae sunt N. vodje, vladarji, legatorum ali legationis princeps L. glasnik, besédnik, p. in iure civili, in astrologiā Ci. prvak, vodilni strokovnjak.

    2. začetnik, ustanovitelj, ustanovník (ustanóvnik), osnovatelj, utemeljitelj, povzročitelj, povzročník (povzróčnik), (na)snovatelj, snovalec, glava(r), načelnik, vodja, voditelj: Zeno princeps Stoicorum Ci., p. consilii C., Ci., N., sceleris N., nobilitatis Ci. ustanovnik, factionis, coniurationis Ci., belli inferendi C. ki je vojno začel, začetnik (= povzročitelj, krivec) vojne, rogationis L. svetovalec, predlagatelj, ut eius rei princeps esset N. (da) naj se postavi tej zadevi na čelo, (da) naj se postavi za vodjo te zadeve, princeps ad suscipiendam rationem Ci. svetovalec.

    3. occ.
    a) kot naslov α) princeps senatūs ali samo princeps L. (redko princeps senatorum) prvi senator, prvak senata, prvak v senatu; njegovo ime je bilo prvo na seznamu senatorjev. Na čelo seznama ga je pri branju postavil cenzor (lectus L., ker so seznam v senatu na glas brali) in konzula sta za mnenje vedno najprej vprašala njega, zato je imel velik politični vpliv. β) z ustanovitvijo cesarstva je — kar je samo po sebi umevno — princeps senatūs postal cesar; beseda princeps je odtlej = cesar, knez, prínceps: Augustus cuncta nomine principis sub imperium accepit T., princeps Caesar H., uxor principis T. cesarica, femina princeps O. cesarica, principum coniuges ac parentes (matere) T., feminae principes T., Plin. gospe (dame) iz cesarske rodbine. γ) pri mladem plemstvu princeps iuventutis prvak plemiške mladine; v času republike so principes iuventutis (ki so jih cenzorji na seznamu vitezov postavili na prvo mesto) voditelji viteških centurij: L., Ci.; v času Avgusta sta bila s tem naslovom oz. dostojanstvom odlikovana njegova vnuka Gaj in Lucij in od takrat je princeps iuventutis cesarjev naslednik, cesarjevič, princ: Sen. ph., Suet. Poznejši cesarji so si prisvajali tudi ta naslov.
    b) (kot voj. t.t.) α) prīncipēs „sprednjiki“, „prv(ak)i“ = vojaki druge bojne vrste, težko oborožena druga bojna vrsta manipla in kohorte, razporejena med „hastati“ in „triarii“; naziv principes so ti vojaki menda dobili zato, ker so sprva stali v prvi bojni vrsti: robustior aetas, quibus principibus est nomen hastatos sequebantur L. β) kolekt. prīnceps manipel druge bojne vrste (v drugi bojni vrsti), manipel vojakov druge bojne vrste: signum primi principis L., a M. Acilio mihi primus princeps prioris centuriae est assignatus L. prvi manipel prve centurije druge bojne vrste (vsak manipel je bil namreč razdeljen v dve centuriji) = poveljstvo (služba centuriona, stotništvo) prve centurije prvega manipla v drugi bojni vrsti, Cretensi bello octavum principem duxit Ci. je vodil osmi manipel = je bil centurion osmega manipla druge bojne vrste. γ) meton. centurion (stotnik) druge bojne vrste; ker je imel vsak manipel dve centuriji, sta bila v njem tudi dva centuriona: centurio prior ali princeps prior ali primus princeps centurio centurion prve centurije in centurio posterior centurion druge centurije istega manipla v drugi bojni vrsti: omnibus centurionibus interfectis praeter principem priorem C.; princeps primus (naspr. secundus) L. ali samo princeps (npr. tertiae legionis) L. stotnik prvega manipla v drugi bojni vrsti (v legiji).

    Opomba: Komp. principior: Cass. Gen. pl. nav. -um, pa tudi (celo v dobrih rokopisih) -ium. Neklas. nima pl.
  • prīncipālis -e (prīnceps)

    1. prvi, prvoten, prvobiten, izvoren, najprvi, čisto prvi, osnoven: causae Ci., significatio Q., verba Gell.

    2. metaf. najimenitnejši, najveljavnejši, najodličnejši, najpomembnejši, najvažnejši, velevažen, najpoglavitnejši, glavni, (naj)prvi: vir Ap., quaestio Q., principale fuit Plin. glavna stvar, velevažna (zelo pomembna) stvar; komp.: principalior Tert.

    3. occ.
    a) cesarski, knežji: scortum T., curae Plin. iun., maiestas Suet.
    b) h glavnemu prostoru (prīncipia) v taboru (ostrogu) sodeč (vodeč): via L. široka prečna cesta v taboru oz. ostrogu, ki je vodila od glavnega prostora (glavnega stanu) do stranskih vrat, porta principalis dextra (sinistra) L. desna (leva) stranska vrata v taboru (ostrogu).
    c) k vojakom druge bojne vrste (principes gl. pod prīnceps) sodeč: Cod. Th. Adv. prīncipāliter

    1. poglavitno, posebno, zlasti, predvsem: principaliter negotium gerere Dig.

    2. (po) cesarsko, (po) knežje: mores iuventutis quam principaliter formas Plin. iun., gaudere Sen. ph., leges principaliter institutae Arn. od cesarja izdani. Subst. prīncipālis -is, m
    a) načelnik, predstojnik, vodja, šef: officiorum Cod. I. nižjih uradnikov.
    b) nadstarešina municipalne oblasti: Cod. I., Dig., Symm.
    c) nižji častnik: Dig.
  • rūrsus in rūrsum (stlat. rūsus, rūsum, rūssum), adv. (skrč. pt. pf. revorsus, revorsum = reversus, reversum)

    1. nazaj, navzad: rursum cadere Pl., rursum vorsum Pl. nazaj, mortales multi rursus et prorsus meant Varr.; adv. navidezno nepotreben pri glag., sestavljenih z re: rursus reverterunt C., rursum se recepit C., rursum trahunt Ci., tudi: rursum reditum ad vada tetulit Cat.

    2. zopet, spet, znova, znovič, vnovič, ponovno, še enkrat: Pl. idr., Torquatus rursus in me inruit Ci., rursus eodem revertamur Ci., rursus minuente aestu C., rursus immuto voluntatem meam Ci., dic rursum Ter., rursus resistere, instare C.

    3. obratno, drugače (kot, od) (pa), nasprotno (pa), narobe (pa), nasproti (pa), z druge strani (pa), po drugi strani (pa), z druge strani (pa): rursus repudiaret Ci., rursus quidam arbitrantur Q., primo Metellum esse rati … rursum Iugurtham arbitrati S., peccatur … rursus quid virtus possit H.
  • secundānus 3 (secundus) drugi po vrsti: Iuppiter (najbrž = Neptunus) M., Pales M.; pl. secundānī -ōrum, m vojaki druge legije: L., MEL., PLIN., T.