scutula -ae, f
I. (demin. scut(r)a) plitva štirioglata skledica, ploščica, torilo, torilce, skodelica: MART.; metaf. podolgovata štirioglata plošča, kot geom. lik (podolgovat) štiriogelnik, romb, karo: PL., VITR., PLIN., VULG. idr., formam totius Britanniae auctores oblongae scutulae vel bipenni assimulavere T. –
II. (izpos. σκυτάλη palica; prim. scytala) cilindričen valj(ec), valjar, vreteno: CA., biremes subiectis scutulis ... in interiorem partem traduxit C.