laudābilis -e, adv. -iter (laudāre)
1. hvalevreden, vreden pohvale, (po)hvalen (naspr. vituperabilis, culpabilis): orator Ci., honestum … naturā esse laudabile Ci., carmen H., fides O., civis Q.; komp.: haec civilis (sc. vitae ratio) laudabilior est Ci., multo modestia post victoriam quam ipsa victoria laudabilior L.; adv.: laudabiliter vivere Ci., perquam laudabiliter iurare Vell., multo laudabilius suam iniuriam ferre Val. Max.; poseb. blagrovanja vreden: vita Ci.
2. (o)cenljiv = vreden svoje cene = dober, odličen, izvrsten: mel Plin., vinum laudabilius Plin.