caupō, vulg. cōpō, -ōnis, m
1. krčmar, gostilničar, birt: Pl., Sen. ph., Mart., Dig., coponem defraudare Varr. fr., copo de via Latina Ci., ad cauponem devertisse Ci., forum Appi differtum cauponibus H., malignus, perfidus caupo H.
2. pren. prodajalec na drobno: c. sapientiae et facundiae Tert.