Franja

aliōquī in (gl. opombo) aliōquīn, adv. (najbrž star. abl. k aliud quid)

1. v drugem oziru, v drugem, za drugo, sicer: triumphatum de Tiburtibus, alioquin mitis victoria fuit L., milites tantum, qui sequerentur currum, defuerunt, alioqui magnificus... triumphus erat L., si vitiis mediocribus ac mea paucis mendosa est natura, alioqui recta H., erat in eo convivio Cobares... magis professione quam scientia celeber, alioquin moderatus et probus Cu., Aulus in consulatu obiit,... praelautus alioqui famosusque cenarum magnificentia Suet.; quamvis alioqui Lucr., quamquam alioqui Suet., cum alioqui Plin., Plin. iun., Hannibal tumulum... tutum commodumque alioquin, nisi, quod longinquae aequationis erat, cepit L.; videbat tunc immodica libertate abusum, sed alioqui egregium bello virum... occisum Cu., cum ingreditur Paris, solitus alioquin id temporis luxus principis intendere, sed tunc compositus ad maestitiam T.

2. nasploh, sploh, že samo po sebi, že tako, itak: Caesar validus alioquin spernendis honoribus T., non tenuit iram Alexander, cuius alioquin potens non erat Cu., gravis alioquin seditio exarserat T., Asiana gens, tumidior alioqui atque iactantior Q., mors Marcelli cum alioquin miserabilis fuit, tum quod nec pro aetate... L., et alioqui opportune situm et transitus eā est in Labeates L.

3. tudi sicer, sicer še, poleg tega še, vrh tega še: tot alioqui negotiis districtus Q., ordo alioquin sceleris patefactus T., et alioqui Plin., Plin. iun. in vrh tega.

4. drugače, nasproti = v nasprotnem primeru, sicer: Sen. ph., Plin. iun., nam ut illorum officium est docere, sic horum praebere se dociles; alioqui neutrum sine altero sufficiet Q.

Opomba: Obl. alioquin je sicer pogosta, a etimološko ni upravičena, ker so jo najbrž (kakor atquin, ceteroquin) učenjaki naslonili na quin, torej ni jezikovno pravilno nastala zveza iz aliō in quī in poudarjajoče členice ne.

quon-iam, conj. causalis (iz *quom + iam) ker ti, ker že, ker (kakor znano, priznano, izpovedano), ker (ko) vendar, ker (ko) itak

1. navaja dejstva in se zato v neodvisnem govoru vedno veže z ind.
a) začenjajoč stavke: Pl., C., H., O., Iust. idr., quoniam quidem circumventus inimicis praeceps agor S., quoniam res in id discrimen adducta est Ci.
b) veznik zapostavljen: insanire libet quoniam tibi V.
c) kot prehodna, napredovanje v govoru utemeljujoča členica = ker torej, ko torej: quoniam de genere belli dixi, nunc de magnitudine pauca dicam Ci.

2. kadar se navaja razlog kot tuje (in ne piščevo) mnenje, takrat se veže quoniam vselej s cj.; npr.: quoniam tanto suo populique Romani beneficio affectus hanc sibi populoque Romano gratiam referret C., quoniam (sc. Miltiades) ipse pro se dicere non posset, verba fecit frater eius Stesagoras N. (bratovo, ne pisateljevo mnenje).