Franja

Zadetki iskanja

  • epicoenos -on (gr. ἐπίκοινος) obeh spolov, gram. o živalskih imenih, ki imajo en slovnični spol za oba spola, npr.: aquila, bos: Q., Don.
  • Epicūrus -ī, m (Ἐπίκουρος) Epikur, sloveči grški filozof, roj. l. 342 v Samosu na otoku Samosu, umrl l. 270, ustanovitelj filozofske (epikurejske) šole, ki je imela užitek (ἡδονή, voluptas) za najvišjo dobrino ter ni priznavala nesmrtnosti duše in vplivanja bogov na svet in človeštvo: Pr., Q., Iuv., T., hoc Epicurus in voluptate ponit, quod summum bonum esse vult Ci., Epicuri de grege porcus H. (šalj.). Od tod adj. Epicūrēus 3 (Ἐπικούρειος) Epikurov, epikurski: doloris medicamenta illa Epicurea Ci. ep., secta Suet. Subst.

    1. Epicūrēī -ōrum, m epikurejci, Epikurovi učenci, pristaši: Ci.; pren. = nasladneži, pohotniki: Sen. ph.

    2. Epicūrēa -ae, f (sc. secta) Epikurova ločina, šola: Porph.
  • Epithērās (= ἐπὶ ϑήρας = za lov pripraven, lovski) vzdevek mesta Ptolemaide: Plin.
  • epulō -ōnis, m (epulum)

    1. reditelj pri pojedini: III viri ali VII viri epulones Ci., L., Plin. iun., Gell. trojica, pozneje sedmerica svečenikov v Rimu, ki so pri javnih igrah skrbeli za pojedino in pri tem gledali na red; sg.: epulo: Enn. ap. Varr., triumvir epulo L.

    2. kdor se rad udeležuje pojedin, pojedež, snedež, gostnik: Ci. ep., Ap.
  • epulor -ārī -ātus sum (epulum) jesti, obedovati, gostiti se, pirovati: Vell., Suet. idr., epulantur milites, consules Ci., more Persarum luxuriosius epulari N., paulisper epulatus convivio egreditur Cu., senatorum ius publice epulandi Suet.; pesn. z abl. (prim. vescor): caesis gens est epulata iuvencis V., dapibus epulamur opimis V. bogato, razkošno obedujmo; tudi trans: Plin., filium patriis epulandum ponere mensis V. pri obedu postaviti na mizo sina za kosilo, filium epulandum Harpago tradere Iust. jesti dati. Act. obl. epulor -ārī koga hraniti, komu jesti da(ja)ti.
  • equitō -āre -āvī -ātum (eques) jahati, jezditi: cum in nostro exercitu equitaret Ci. ko je služil za konjenika, in eculeis equitāre Ci., ter circum adstantem equitavit V., equitare, iaculari, cursu certare S., equitare in arundine longa H., cur non militarīs inter aequalīs equitat? H. se ne vadi v jahanju, exiguis equitare campis H., živeti po planjavah, neu sinas Medos equitare inultos H. da napadajo rimsko ozemlje; occ.: contra Alfenum equitare Ci., Afer ( = Hannibal) ut Italas ceu … Eurus per Siculas equitavit undas H.; o nekem Kentavru = dirjati, kopitati: O.; jahati (vulg.): Iuv. (VI, 311).

    2. trans. prejezditi, prejahati; v pass.: dum perfidum glacie flumen equitatur Fl., equitata summa culmina Taygeti Cl., equitata Bactra Sid.
  • equus in ecus -ī, m gen. pl. -ōrum, pesn. tudi equûm, equ ô m, ecûm

    1. konj: Iuv., Suet., idr., obviam fit ei Clodius in equo Ci. na konju, jahajoč, equo vehi N., Plin., ali in equo vehi ali equo uti Ci. jezditi, jahati, equis ire Val. Fl., ali equis vectari L., Cu., Suet., equo admisso accurrere C. na konju pridirjati, incitatos equos sustinere et moderari ac flectere C., equites frenatis equis C., in equum ascendere S. ali equum conscendere L., V., O. konja zajezditi, ex equo descendere ali equum escendere S. razjahati (konja), arma, tela, equi, viri, hostes atque cives permixti S., ex equo pugnare L., equo merere L., ali equo militare Cu. služiti za konjenika, equus me portat, alit rex H. (po grškem pregovoru: ἵππος με φέρει, βασιλεύς με τρέφει o tistih, ki prijetno žive na tuje stroške), nunc athletarum studiis, nunc arsit equorum H. se je zanimal za konje, quibus est equus et pater et res H. ki imajo konje, znamenite prednike in premoženje (šalj. za bogate ljudi), equus publicus državni konj, od države dani konj: L., poseb. poštni konj, jadrniški konj: Ict., Amm. idr. pozni pisci, equi nudi (neosedlani) Sil., equus nobilis Cu.; prim. semper equos atque arma virûm pugnasque canebat V. konjske dirke; preg.: equi donati dentes non inspiciuntur Hier. = podarjenemu konju ne glej v zobe; met.
    a) equi virique V., L. konjenica in pehota, utque acris concussit equos, utque impulit arma V. konjenike in pešce; ad equum aliquem rescribere C. med konjenike uvrstiti (tudi = v viteški stan povzdigniti); preg.: equis viris ali viris equisque ali equis virisque Ci. idr. = na vso moč.
    b) iuncti equi Pl., V. vpreženi konji = bojni voz, prim.: equos temone pressos conscendit O., quadriiuges in equos adversaque pectora tendit V.; occ. žrebec: equus in armenta tendit equarum V., equ. bellator T.

    2. met. konju podobne stvari,
    a) bipes equus V. morski konjiček.
    b) equus Troianus Pl., Ci., V., H., Hyg., Pr., Iust. trojanski konj; tudi naslov Najvijeve igre: Ci. ep.; pren. preg.: intus est equus Troianus Ci. skrivna zarota.
    c) equus ligneus Pl., šalj. = ladja (prim.: (gr. αλὸς ἵππος Hom.).
    č) (bojna naprava) zidoder, zidolom: invenisse dicunt … equom [= equum] (qui nunc aries appellatur), in muralibus machinis Epium ad Troiam Plin.
    d) kot nom. propr. Equus konj = ozvezdje Pegaz: Ci., Hyg., Col., Plin.
  • Eratosthenēs -is, m (Ἐρατοσϑένης) Eratosten, grški matematik, zemljepisec in pesnik, roj. l. 275 v Cireni, za Ptolomeja Evergeta predstojnik knjižnice v Aleksandriji do smrti l. 194: Varr., Ci. ep., C., Plin., Q., Suet.
  • ergastulum -ī, n (prim. gr. ἐργαστήριον delavnica, ἐργάζεσϑαι delati)

    1. delavnica za sužnje, kaznilnica, poseb. za sužnje: Suet., Iust., ille ex compedibus atque ergastulo Gracchus Ci., homines ex ergastulis empti Ci., aliquem in ergastulum dare ali ducere L. koga zapreti, ergastula solvere (odpreti) C., ergastula refringere Fl., ergastuli mancipia Col. ergastuli detrimenta Cu.

    2. met. pl. = kaznjenci: Plin., Iuv., ergastula armare Fl.
  • ergolabus -ī, m (gr. ἐργολάβος) podjetnik = ki prevzame kako delo za določeno plačilo (čisto lat. redemptor operis): Cod. I.
  • ēricius -iī, m (nam. hēricius iz ēr [prvotno *hēr] = gr. χήρ; indoev. kor. g̑her sršeti, ščetiniti se, ščetinast; prim. lat. horrēre, hirsūtus, hirtus)

    1. jež: Varr. ap. Non., Vulg., Isid.

    2. pren. (voj.) jež, z železnimi ostmi ali zobmi okovano bruno za odvračanje sovražnikov, rogatka: S. ap. Non., erat obiectus portis ericius C.
  • Ērigonē -ēs, f (Ἠριγόνη) Erigona ,

    1. hči Atenca Ikara. Ko je žalovala za umrlim očetom, se je obesila; zato jo je po smrti njen ljubimec Bakh premestil na nebo kot ozvezdje (Virgo, Devica): V., O., Hyg., Col. Erigone se je imenovala tudi tragedija Kvinta Cicerona: Ci. ep. Od tod adj. Ērigonēïus 3 Erigonin: canis O. zvezda Canicula (Pasja zvezda), po mitu Ikarov psiček Maera.

    2. Klitajmnestrina hči: Hyg.

    3. = Astraea: M.
  • erīlis (herīlis) -e ([h]erus, [h]era) gospodov, gospodarjev, gospejin, gospodinjin: penum Afr. fr., metus Pl. do gospodinje, filius, filia Kom., domači, domača, dolor Varr. fr., mensa V. gospodarjeva, nutus H. gospodov, peccatum H. gospejin, pensum H. vsakdanje delo (preja volne), ki ga je morala sužnja opraviti za gospodinjo, nomen, sanguis (sc. heri) O.
  • Eriphȳla -ae, f in Eriphȳle -ēs, f (Ἐριφύλη) Erifila, Amfiarajeva žena; za zlato ogrlico, ki ji jo je podaril Polinik, je izdala moža; njen sin Alkmeon jo je pozneje zato ubil: Ci., V., O., Pr., Hyg.; pl.: multae Eriphylae Iuv. Od tod adj. Eriphȳlaeus 3 Erifilin: penates Stat.
  • ērō (hērō, aerō) -ōnis, m (gr. αἴρων: αἴρω, ἀείρω) iz ločja spleten koš za pesek: Vitr., Plin.
  • ērogō -āre -āvī -ātum

    1. izda(ja)ti, (po)trošiti, t.j. najprej vprašati (rogatio) ljudstvo in po odobritvi izdati; tako prvotno o državnih stroških, pozneje tudi o zasebnem izdajanju: Plin. iun., Suet., Icti., erogaverisne pecunias ex aerario? Ci., nonne pecunia in classem (za ladjevje) est erogata? Ci., HS centiens et viciens erogatum est Ci., unde pecunia in eos sumptus erogaretur L., pecuniam in Tigellinum … erogabat T.

    2. arhit. vodo izdajati, razda(ja)ti: Front.

    3. pren.
    a) zapraviti (zapravljati), (po)tratiti, ugonobiti (ugonabljati), uničiti (uničevati), koga usmrtiti dati: aliquid, aliquem Tert.
    b) koga preprositi: precibus erogatus Ap.
  • ēscēnsus -ūs, m (ēscendere) plezanje, stopanje (gor) na kaj: loca praerupta escensu C. strmi za plezanje, ut … , capta escensu munimenta … sint T.
  • ēsculentus 3 (ēsca)

    1. užiten: Varr. fr., Col., frusta esculenta Ci. kosci jedi, vasa ad esculentos usus Plin. za namizno rabo, esculentiores cibi Hier. slastne; subst. ēsculenta -ōrum, n jedi: Gell., esculenta et potulenta Ci. jedi in pijače.

    2. z jedjo napolnjen, poln jedi: esculento ore Plin. še z (ribjim) mesom v žrelu.
  • et, adv. in conj. (prim. áti = gr. ἔτι, lat. at- v atavus, sl. od).

    I. adv. osnovni pomen tudi; klas. redko in le pred zaimki, posameznimi izrazi in v posebnih obratih, npr. et hic, et ille, et ipse, et alii, et nunc, nam et, sed et, simul et Ci. idr., verum igitur et extremum Ci., et illud videamus Ci., natus et ipse deā V., fecerat et lupam V. tudi še; stopnjevanje = etiam, celo: calamitosus Deiotarus, qui et ab eo, qui in isdem castris fuerit, … accusetur! Ci.; stopnjevanje, dopustno pri participu: timeo Danaos et dona ferentes V. tudi če (celo če) nosijo darila; adv. okrepljen z drugimi členicami: et etiam ali et quoque tudi še: addam et illud etiam Ci., multa quoque et bello passus V.; nec non et Tyrii V. in tudi; et quidem seveda tudi, pa tudi: cruciatus est Trebonius: et quidem a Carthaginiensibus Regulus Ci.

    II. conj.

    1. in, ter, pa, in tudi, in hkrati, in vrh tega, in povrh, veže besede in stavke, puščajoč vsakemu delu njegovo vrednost: mater tua et soror a me diligitur (= ta in ona, vsaka zase) Ci., quoad possem et liceret Ci., magnum et grave bellum C., cuius pater regnum in Sequanis … obtinuerat et a senatu populi Romani amicus appellatus erat C., maior et qui prius imperitaret L. Najstarejša vezalna členica que veže dele s celoto ali celoto z deli, povzemajoč skupaj spadajoče vezane pojme v enoto: senatus populusque Romanus Ci. idr. (t.j. iz obeh sestavljena rimska zakonodajna oblast), terra marique, ferro ignique ali igni ferroque, coniuges liberique Ci. idr. Klas. in poznejša lat. te razlike ne poznata več, in in que sta si popolnoma enaka; le v pravkar omenjenih stalnih izrazih (senatus populusque Romanus itd.) je que ohranil prvotni pomen. Za atributi multi, pauci, unus se et ne sloveni: multae et magnae difficultates C. mnoge velike težave, mnogo velikih težav, unus perangustus aditus C. V zvezi hendiady-oin: ratio et cogitatio Ci. pametno mišljenje, ardor et impetus C. ognjevit (silen) napad, poscere et flagitare Ci. odločno zahtevati, relinquere et deserere Ci. nezvesto zapustiti, aequus et par, aequales et pares (virtutes) Ci. čisto enak(e). Za zanikani et se rabi nec (neque), gl. neque; če ni zanikana cela misel, ampak samo ena beseda, se rabi et non: dicam eos miseros, qui nati sunt, et non eos, qui mortui sunt Ci. Ponavljani veznik: et — et in — in, po eni strani — po drugi strani, deloma — deloma, kakor — tako: et discipulus et magister perhibebantur improbi Pl., et in patre et in filio Ci., amicitia et prodest et delectat Ci., quis non dolet interitum talis et civis et viri? Ci., et mari et terrā N. ali (pesn.) multum ille et terris iactatus et alto V. (v teh zvezah je vsak del posebej poudarjen, v zvezi terra marique sta dela povzeta v celoto); v mnogovezju et—et—et in — in — in: quo facilius et huius hominis innocentissimi miserias et illorum audaciam cognoscere possitis et rei publicae calamitatem Ci., at sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes Ci., et antiquitate generis et gloriā maiorum et summā industriā florebat N. Več kot tročlene zveze se dajo vedno razstaviti v dvočlene. Ret. (redko) et—que in que—et: officia et reservata praetermissaque Ci., laudesque et grates egit L., aliusque et idem H. (drug in vendar) isti; tudi et—et—que ali et—et—atque: V. Če je en člen zanikan, stoji nec (neque) — et ne le ne — ampak, oz. et — nec (neque) ne le — ampak tudi ne: nec miror et gaudeo Ci., amicitias neque facile admisit et constantissime retinuit Suet., et rem agnoscit nec hominem ignorat Ci., intellegitis Pompeio et animum praesto fuisse nec consilium defuisse Ci. Če je le ena beseda zanikana, stoji et non: Manlius et semper me coluit et a studiis nostris non abhorret Ci.

    2. et v posebnih pomenih in zvezah
    a) in tako, in zato, in torej, in potemtakem: pons est interruptus et reliqua multitudo equitum interclusa C.
    b) in sploh, skratka: studiose ab iis siderum magnitudines, intervalla, cursūs anquirebantur et cuncta caelestia Ci., Chrysippus et Stoici, Pericles et (omnes) Athenienses Ci., pronuntiabat dulci et proprio quodam oris sono Suet.
    c) pojasnjujoč, poseb. kadar se že povedana misel s poudarkom ponovi = in sicer, in to, in posebno, namreč: peto id a tribuno plebis et a Curione tribuno Ci., magna vis est conscientiae et magna in utramque partem Ci., vives, et vives ita, ut vivis Ci., errabas, Verres, et vehementer errabas Ci., loco iniquo et leniter declivi C., id et facile effici posse N., molemque et montes insuper altos imposuit V., sola domum et tantas servabat filia sedes V., audieras, et fama fuit V. namreč, kajti, nullane habes vitia? immo alia et fortasse minora H. in sicer menda manjše, formam aedificiorum novam excogitavit, et ut ante insulas … porticus essent Suet.; iron.: dixit publice data drachmarum CCVI milia et dixit tantum Ci.
    č) potrjujoč = in zares, in v resnici, in seveda: Ci., Suet., ad triumphum decessit Romam Papirius Cursor et fuit vir dignus omni bellica laude L.
    d) predhodni misli pritikajoč nasprotje = in vendar, in pri (vsem) tem, in kljub temu: magister summa iam senectute est et cotidie commentatur Ci., quod (canorum in voce) equidem adhuc non amisi, et videtis annos Ci.; tako tudi pred vprašanji nejevolje, zavzetosti, navdajanja, zlasti v zvezi s quisquam: et mirabimur? Ci. in vendar naj se (pri tem še) čudimo? et quisquam dubitabit, quin huic hoc tantum bellum transmittendum sit … ? Ci., una cum gente tot annos bella gero, et quisquam numen Iunonis adorat? V. in (ker je to tako) kdo bo … častil? et quisquam ingenuas etiamnunc suscipit artes … ? O.
    e) protivno za nikalnim stavkom = sed, ampak, temveč: animo non deficiam et id, quod suscepi, perferam Ci., nulla nobis societas cum tyrannis et potius summa distractio est Ci., id medici non tacuerunt et ad Dionysium sermonem rettulerunt N., populi potentiae non amicus et optimatium fautor erat N.
    f) v silogizmu (logičnem sklepu) = atqui no pa: qui autem in morbo sunt, sani non sunt; et omnium insipientium animi in morbo sunt: omnes insipientes igitur insaniunt Ci.
    g) časovno (= cum inversum), poseb. za predhodnimi iam, nondum, vix ipd. = kar, in že, in takoj, (in) tedaj, tedaj pa: vix prima inceperat aestas et Anchises dare vela iubebat V., straverunt aequora venti et rursus vocat auster in altum V., dixit et refulsit V., dixerat ille et iam auditur V., dic mihi … et eris mihi magnus Apollo H., impinge lapidem et dignum accipies praemium Ph., simul haec effatur, et testatur Lucan., sic fatus, et auras dissipat hasta tremens Stat., Semele vix dona … collo induit, et fallax intravit limina Iuno Stat., nondum quartus a victoria mensis, et libertus … vetera odiorum nomina aequabat T., pauci dies, et liber principis servus Plin. iun., tene hunc cursum, et probabitur experimento Plin. iun.
    h) za besedami, ki izražajo enakost, podobnost ali različnost (npr. aeque, idem, par, similis, alius idr.) = atque (prav tako) kakor, ko: tu mihi es germanus pariter corpore et animo Ter., nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus Ci., omnia fuisse in Themistocle paria et in Coriolano Ci., non alia (eadem) causa est aequitatis in uno servo et in pluribus Ci., aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere, aliter doctos et indoctos? Ci., similem sibi videri vitam hominum et mercatum eum Ci., haec eodem tempore Caesari mandata referebantur, et legati ab Haeduis et a Treveris veniebant C., non eadem nobis et illis necessitudo inpendet S., nota nobilitas viri et virtus omnibus erat Iust.

    Opomba: Veznik et pesn. zapostavljen: fessi et parvae succedimus urbi V., Danaûm et, si fata fuissent, ut caderem meruisse manu V.
  • ēthologus -ī, m (gr. ἠϑολόγος) oponašalec = ki za šalo prikazuje nravi in značaj drugih: Ci.