Franja

Zadetki iskanja

  • circumerrō -āre okrog bloditi; z dat.: lateri Sen. ph.; z acc. temporis: tempora, quae Saturnus... circumerrat Ap.
  • circumfluō -ere -flūxī -flūxum

    1. obteči (obtekati), teči okrog: Plin., Gell. idr., utrumque latus circumfluit aequoris unda O., spuma circumfluit rictūs O., Spartam Eurotas circumfluit Sen. rh., cum aliae aquae subterfluant terras, aliae circumfluant Sen. ph.; v pass.: eam (terram) voluit humore circumflui Lact.; pren. obteči (obtekati) = obda(ja)ti, obsuti, obsipati, valovito se spuščati okrog: mulos circumfluxisse (lupum) Varr., robora amplexos circumfluxisse dracones Lucan., hinc Romana manus circumfluat Petr. poet., circumfluentibus quietae felicitatis insignibus Iust. (o dolgih, ohlapnih, z zlatom pretkanih oblačilih); o abstr.: secundis rebus, quae circumfluunt vos, insanire coepistis Cu., cum me rerum copia circumfluat Aug.

    2. ob robu odtekati, prekipevati, prelivati se, razlivati se, prepoln biti: meliceridi liquidior humor ideoque pressus circumfluit Cels., in poculis reletis addito humore minimo circumfluere, quod supersit Plin.; pren.
    a) v izobilju (na pretek, na prebitek) biti česa: insatiabilis avaritiae est adhuc implere velle, quod iam circumfluit Cu., locuples circumfluentibus undique eloquentiae copiis Q.
    b) v izobilju imeti česa, poln biti česa: omnibus copiis Ci., circumfluens exercitu Ci.; abs.: circumfluere atque abundare (sc. rebus omnibus) Ci.
  • circumfodiō -ere -fōdī -fossum okopa(va)ti: Sen. ph., truncum Col., arborem Plin., Eccl.; z dat.: arbori Eccl. kopati okrog drevesa.
  • circumfundō -ere -fūdī -fūsum

    I.

    1. naokrog liti: amurcam ad oleam Ca.; večinoma med. (redko refl.) obli(va)ti, obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati); z dat.: Plin., amnis circumfunditur insulae L., mare urbi circumfusum L., nympha circumfunditur iuveni O. vodna Nimfa se oprijemlje mladeniča (pesnik misli na vodo); poleg dat. z a(b): unda terrae a lateribus circumfunditur Sen. ph.; abs.: Tib., gens circumfusis invia fluminibus O., circumfusa nubes V., Eccl. zastirajoči oblak, circumfuso igni L. po obsevajočem ognjenem žaru, mel circumfusum Vitr., vis circumfusi aëris Mel.

    2. pren. gnesti se, vrveti okoli koga ali česa, s hrupom obda(ja)ti, obsuti, obsipati; abs.: magna multitudo ab utraque parte circumfundebatur C., circumfunditur equitatus Caesaris C., circumfunditur corona T., circumfusus satelles O.; z dat.: cedentibus curcumfusi C., circumfundebantur obviis sciscitantes L., circumfusos regi barbaros adoriri Cu., tanta multitudo circumfundi paucioribus potest Cu. obsuti; redko refl.: equites Hannoni Afrisque se circumfudere L., a tergo se c. L.; še redkeje med. z acc. = okleniti (oklepati) se koga: hunc (Mavortem) tu, diva, circumfusa super Lucr.; akt. v med. pomenu: circumfudit eques frontemque pedites invasere S. konjenica napade; pren.: undique circumfusae molestiae Ci. od vseh strani vsute, quantum periculum ab circumfusis undique voluptatibus L. od povsod privrevajočih slasti.

    — II.

    1.
    a) (o tekočini sami) tekoč obdajati: quam (terram) crassissimus circumfundit aër Ci.
    b) obli(va)ti, poli(va)ti: (Agesilaum mortuum) amici cerā circumfuderunt N., Venus eos nebulae circum dea fudit amictu (tmeza) V. jih je ogrnila z meglenim plaščem; v pass.: omnis terra... circumfusa illo mari,... quem Oceanum appellatis Ci., circumfusum esse caligine, crassis tenebris ali luce Ci.

    2. pren. obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati): praefectum milites circumfundunt T.; nav. pass.: Pompeius copiis circumfusus Ci., sedens in bybliotheca circumfusus Stoicorum libris Ci. zakopan v knjige, Ascanium fusis circum (tmeza) complectitur armis V., turbā circumfusus L., collo parentis circumfusa O. ovita, oklenjena okoli..., neque enim stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique nunc senatūs, nunc equestris ordinis flore Plin. iun.; v sovražnem pomenu: circumfusus hostium concursu N., densis circumfundimur armis V. oboroženci nas gosto obsujejo, undique circumfusi Cu.
  • circumgredior -gredī -gressus sum (circum in gradī)

    1. iti (hoditi) okrog česa: lacunam Amm.

    2. sovražno obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obstopiti (obstopati); abs.: barbari... lacessunt, circumgrediuntur, occursant T.; z acc.: exercitum S. fr., terga T., Syriam Aur.
  • circumiaceō -ēre

    1. okrog (česa) ležati: passim Caelius ap. Q.; z dat.: artis ornamenta capiti et collo circumiacent Ap., quae circumiacent oculis tuis Aug.

    2. pren. (o deželah in narodih): Pisidia et omnis Chersonesus quaeque circumiacent Europae L., circumiacentes populi T. okrog bivajoči, sosedni narodi. Subst. pt. pr. circumiacentia -ium, n (ret.) okoli ali poleg stoječe besede: Q.
  • circumiciō -ere -iēcī -iectum (circum in iacĕre)

    1. okrog (česa) vreči, metati, (na)okrog ali okoli (česa) (na)metati, postaviti (postavljati), (z)graditi: Varr., vallum circumicere L. okrog nasuti, circumiecta vehicula ali circumiecti custodes T. naokrog postavljeni, z dat.: fossam et alia munimenta verticibus L. izkopati jarek in nasuti... okoli..., circumiecta multitudine hominum totis moenibus C. (po drugih: totis moenibus = abl. loci = na vseh mestih obzidja); v pass. (zaradi circum) z acc. stvari, okrog katere se kaj meče: quod anguis domi vectem circumiectus fuisset Ci. ker je bila ovita (omotana) okrog droga.

    2. c. aliquid aliquā re obda(ja)ti, okleniti (oklepati) kaj s čim: extremitatem caeli rotundo ambitu Ci., planities saltibus circumiecta T. — Od tod adj. pt. pf. circumiectus 3 ležeč (stoječ) okoli, v okolici ali v bližini česa, okoliški, soseden, sosednji (o krajih, mestih, državah idr.); abs.: lucus L., nemora, campi, valles Cu., silvae Suet., oppida T., nationes T. okoli bivajoči, sosedni, z dat.: silvae circumiectae itineri L. na obeh straneh poti stoječi, incendit aedificia circumiecta muris L. (stoječa) okrog zidovja, moenia circumiecta regiae T.; subst. circumiecta -ōrum, n okolica: T.; pren. o govoru poleg stoječ: circumiectae orationis copia Q.
  • circumlinō -ere (-) -litum

    1.
    a) aliquid alicui rei (na)mazati kaj okoli česa: sulfura taedis circumlita O., (laser) volneribus... circumlinitur Plin.
    b) c. aliquid aliquā re namazati kaj s čim, obmazati, oblepiti: Lucr., Plin., Aug., oculum pice liquidā Col., oculos stibio Vulg.; v pass.: mortuos... Persae etiam cerā circumlitos condunt Ci., musco circumlita saxa H., circumlitus auro (Midas) O. prevlečen; brez abl.: spiramentum circumlitum Plin. zalepljen, neprepustno zaprt, circumlinere oculum Plin. iun.

    2. occ. (o slikarstvu) podmaz(ov)ati, z barvami osvetliti, označiti: pictura, in qua nihil circumlitum est Q.; pren. (o govornikih) poudariti (poudarjati): Q., Lact. — Soobl. circumliniō -īre -iī: circumlinire Q., circumliniendus Col., circumlinisti Vulg.
  • circumlitiō -ōnis, f (circumlinere)

    1. obmazovanje: oris circumlitiones Plin.

    2. barvni ton, ki so ga dajali marmorju tako, da so ga natrli z zmesjo olja in voska: Sen. ph., Plin.
  • circumobruō -ere (z zemljo) obsuti, obsipati: Plin.
  • circumpōnō -ere -posuī -positum okrog postaviti (postavljati), položiti (polagati): Fr., ferulas Cels., stramenta Plin.; z dat.: piper catillis H. v torilcih po mizi razpostaviti, id genus spectaculorum sibi Sen. ph., nemus, quod... stagno circumposuit Augustus T. ki ga je dal Avgust nasaditi okrog jezera, sibi velamen c. Aug., collo torquem auream Vulg. Od tod subst. pt. pf. circumposita -ōrum, n okolica: L. epit. Occ. (osebe) okrog posaditi (posajati), razpostaviti (razpostavljati): Valentem et Caecinam... curuli suae circumposuit T. Valentu in Cecini je velel sesti na obeh straneh..., armatos c. Suet.
  • circumscrībō -ere -scrīpsī -scrīptum

    1. oris(ov)ati, opis(ov)ati, očrta(va)ti: orbem Ci., lineas extremas umbrae Q., virgulā stantem circumscripsit Ci. je napravil ris okoli stoječega, lacus est in similitudinem iacentis rotae circumscriptus Plin. iun. ima podobo ležečega kolesa.

    2. pren.
    a) čemu mejo napraviti, delati, določiti (določati), omejiti (omejevati) kaj: Gell., exiguum nobis vitae curriculum natura circumscripsit Ci., locum habitanti alicui c. Ci., genus universum, ut tollatur error, circumscribere et definire Ci. opredeliti, ante circumscribitur mente sententia Ci. se v duhu natanko določi.
    b) omejiti (omejevati), utesniti (utesnjevati), skrčiti (skrčevati): gulam et ventrem Sen. ph., Dionysium sex epitomis Col. posneti in zbrati, ille se fluvio Rubicone et CC milibus circumscriptum esse patiatur? Ci.; occ. uradnike vrniti (vračati) v meje pristojnosti (kompetence): senatus praetorem circumscripsit Ci., c. Antonium Ci., insolentia in circumscribendis tribunis plebis Ci.
    c) koga ugnati, omrežiti, (pre)varati, ukaniti, prelisičiti, koga za kaj ogoljufati, izmakniti mu kaj: Sen. rh., fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti Ci., testamenta subiciunt, adulescentulos circumscribunt Ci., dic nunc te ab Roscio HS circumscriptum esse Ci., c. se ipsam Plin., vectigalia Ps.-Q.; jur. = z dobesedno razlago pravemu smislu zakona, oporoke idr. umakniti se, izogniti se, obiti idr.: c. testamentum Plin., leges Icti.; od tod: kako dejstvo z drugačno razlago prikri(va)ti: c. facetis iocis sacrilegium Iust.
    č) sporni stvari izogniti se, izločiti, preiti, odstraniti jo: sententias Ci., hoc omne tempus Sullanum ex accusatione c. Ci., uno genere genus hoc oratorum Ci. — Od tod adj. pt. pf. circumscrīptus 3
    a) točno omejen, jedrnat: brevis et circumscripta quaedam explicatio Ci.
    b) omejen = utesnjen, skrčen: in contionibus eadem quae in orationibus vis est, pressior tamen et circumscriptior Plin. iun. Adv. circumscrīptē α) natančno omejeno, točno: c. complecti res singulas Ci., c. numeroseque dicere Ci. v periodah in ritmično. β) skrajšano: breviter, c. monstrare Amm., c. et breviter depingere ali c. breviterque ostendere aliquid Lact.
  • circumscrīptiō -ōnis, f (circumscrībere)

    1. risanje kroga, met. narisan krog, ris: prius... quam ex circumscriptione exiret Ci.

    2. pren.
    a) oris, očrt, omejitev: Arn., terrae Ci., aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metitur Ci.
    b) ret. (prevod gr. περίοδος) sestava, perioda: περίοδον aut circuitum aut circumscriptionem dicimus Ci., natura verborum quadam circumscriptione comprehendit sententiam Ci.
    c) varanje, prevara, ukana, hlimba: Sen. ph., si vis erat, si fraus, si circumscriptio Ci.; z objektnim gen.: c. adulescentium, mulierum Ci.
  • circumsistō -ere -stetī, redkeje in mlajše -stitī (-)

    1. postaviti (postavljati) se okrog koga ali česa, obstopiti (obstopati), obsuti, obsipati; abs.: Pl., Cu., haec cum... loqueretur, sex lictores circumsistunt Ci., cum paucis militibus circumsistens C., circumsistentia tecta Iul. Val. okrog stoječe hiše; z acc.: Pl., Cat., Domitium C., circumsistere alii signa sua T.

    2. occ. sovražno obstopiti (obstopati), obkoliti (obkoljevati), zaje(ma)ti; abs.: circumstiterant victores T.; z acc.: plures paucos circumsistebant C., cum singulas binae naves circumsisterent C., centuriones armati Mettium circumsistunt ipsumque domumque V., c. lectum T.; v pass.: circumsisti ab omnibus civitatibus C. napaden biti.

    3. pren. koga obstreti (obstirati), od vsepovsod pritiskati: anceps proelium Romanos circumsteterat L., at me tum primum saevus circumstetit horror V., circumsteterat Civilem et alius metus T.; v pass.: fortitudo circumsistitur hinc audaciā, inde timiditate Ap.
  • circumsonō -āre -sonuī (pt. pf. po naliki sonātus)

    1. intr. naokrog doneti, razlegati se, odmevati: Vitr., Cl., deducere in locum, qui circumsonet ululatibus cantuque symphoniae L., circumsonans undique clamor L., tamen conducere arbitror talibus aures tuas vocibus undique circumsonare Ci. da od povsod donijo taki glasovi okrog tvojih ušes.

    2. trans. glasiti se, doneti, razlegati se okoli koga ali česa: Sen. ph., Fl., clamor hostes circumsonat L., Rutulus murum circumsonat armis V. rožlja z orožjem okrog...; v pass.: Threïcio fere circumsonor ore O., finitimis quamvis circumsoner armis O. čeprav zveni okrog mene... orožje.
  • circumspectō -āre -āvī -ātum (frequ. glag. circumspicere)

    I. intr. ozirati se, razgledovati se: Plin., circumspectant (bestiae) in pastu Ci., primum circumspectans tergiversari L.; st.lat. refl.: dum circumspecto me Pl., circumspectat sese Pl.; z odvisnim vprašanjem: Corn., quānam ipse evaderet, circumspectabat L.; pren.: dubitans, circumspectans oratio Ci. previden, oprezen.

    — II. trans.

    1. naokoli gledati, ogledovati, opazovati: patriciorum vultus L., ora principum L., omnia Ci., S. vse plašno ogledovati, ignota omnia circumspectantes T.; pass.: tectum et parietes circumspectabantur T.; z odvisnim vprašanjem: circumspecto, satisne explorata sint Ter., alius alium, ut proelium incipiant, circumspectant L. pogledujejo se med seboj, kako bi začeli boj.

    2. pren. ogledovati se, ozirati se po kom ali čem, prežati na kaj, skrbeti za kaj, čakati, pričakovati kaj: Q., te circumspectabam Pl., quousque me circumspectabitis? L., vacuam Romanis vatibus eadem c. H., Vespasianus bellum armaque... circumspectabat T. je mislil na..., c. defectionis tempus L., initium erumpendi, fugam et fallendi artes T.; z dat. (komu?): medicamenta quasso imperio Sil.
  • circumspiciō -ere -spexī -spectum (circum in *speciō -ere)

    I. intr.

    1. okoli sebe (po)gledati, ozreti (ozirati) se: Ter., Pac. fr., Plin., Q., qui in auspicium adhibetur, nec suspicit nec circumspicit Ci., pavidum primo nusquam circumspicientem aut respicientem secutum L. ne da bi kje okrog sebe ali nazaj pogledal, diversi (na razne strani) circumspiciunt V.; z odvisnim vprašanjem: atque suus coniunx ubi sit, circumspicit O.; s finalnim stavkom: circumspicedum, ne quis nostro hic auceps sermoni siet Pl.; st.lat. refl.: circumspicedum te, ne quis adsit arbiter Pl.

    2. pren. (z notranjim očesom) na vse strani razgled(ov)ati se: usque eone magnifice circumspicis Ci. zreš ponosno okrog sebe, circumspicit, aestuat Ci. se plašno ozira, circumspicite celeriter animo, qui sint rerum exitus consecuti Ci. —

    II. trans.

    1. pozorno ogled(ov)ati, pregled(ov)ati: cum sua quisque miles circumspiceret C. ko je vsak svoje stvari pregledoval, oculis Phrygia agmina circumspexit V., c. urbis situm L., amictūs O., de septem totum orbem montibus O., turris circumspicit undas O. zre na morje.

    2. pren. v duhu motriti, premisliti (premišljati): reliqua eius consilia animo circumspiciebat C., circumspicite mentibus vestris hosce ipsos homines Ci., omnia circumspexit, omnia periclitatus est Ci., c. procellas, pericula Ci., dicta factaque L., se circumspicere = pogledati se: Varr. ap. Non., Ci., ali = zase skrbeti: Auct. b. Afr.; z odvisnim vprašanjem: circumspice, cui istud obici possit Ci., cum circumspicerent patres, quosnam consules facerent L., timida circumspice mente, ut satis sit O., circumspectis, quae pervia essent T.; redko s finalnim stavkom: c. curiose, ne... Ci.

    3. ozreti (ozirati) se po kom ali čem: saxum circumspicit ingens V. ko se ozre, opazi, circumspicit Oriona V. ozira se po Orionu, ut Ambiorigem circumspicerent C., c. fragorem Stat.

    4. pren. željno gledati za čim, iskati kaj, hrepeneti po čem: alium arietem circumspice campo V., c. autumno tectum et recessum L., Sabini circumspicere externa auxilia T., fugam T., Iust.; z dat.: diem bello S. čakati ugodnega trenutka za vojno, locum fugae Cu., peregrinos sibi reges Iust. — Od tod adj. pt. pf. circumspectus 3

    1. previden, oprezen, premišljen, preudaren, pameten (naspr. inconsultus, temerarius): homo Cels., omnes circumspecti Col., tenues et circumspecti Q., sive aliquis circumspectior est Sen. ph., circumspectissimus et prudentissimus princeps Suet., canes assidui et circumspecti Col., verba non circumspecta O. nepremišljene, c. interrogatio, c. iudicium Q., circumspectissima sanctio decreti Val. Max.

    2. vreden upoštevanja, imeniten, izboren: honor Val. Max., genere, famā potentiāque circumspectus Amm., parietes lapidum circumspectis coloribus nitidi Amm. Adv. circumspectē previdno, preudarno, skrbno: Dig., Amm., c. indutus Gell., c. facti versus Gell., circumspectius donare Sen. ph., circumspectius facere Q.

    Opomba: Kontr. pf. circumspextī = circumspexistī: Ter.; inf. pf. circumspexe = circumspexisse: Varr. ap. Non.
  • circumstrepō -ere -uī -itum (krog in krog ali okoli koga ali česa) šumeti, bučati, hrumeti, divjati, razsajati: Aug., in his, quae me sine avocatione circumstrepunt Sen. ph., pulli... circumstrepere... matrem Gell. so čivkali okrog matere, (legatus) clamore seditiosorum... circumstrepitur T. okrog legata zahrumi vpitje, undique belli formidine circumstrepente Iust., fenestrae canticis circumstrepitae Ap.; z notranjim obj.: alii atrociora circumstrepebant T. so hrupno glasili; s finalnim stavkom: certatim ceteri circumstrepunt, iret in castra T. tiščijo vanj, naj gre v tabor.
  • circumtonō -āre -tonuī (okrog koga ali česa) grmeti, bučati, vršeti, hrumeti, divjati: quā totum Nereus circumtonat orbem O. (nekateri: circumsonat), hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis H. grmeč okrog njega ga je omamila (svečeniki boginje Belone so si v njenem svetišču, hlineč blaznost, sami zadajali rane z noži; pesnik hoče reči: podoben je blaznim Beloninim svečenikom), c. virum armis, aulam strepitu Sil., montem in undā Cl.
  • circumveniō -īre -vēnī -ventum priti okoli česa, obiti kaj

    1. obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati), zaje(ma)ti: nostros, hostes a tergo C., Iugurtha multitudine Auli castra circumvenit S., c. armis regiam S., moenia vallo fossaque S. Pogosto pt. pf. (nam. circumitus): pars a barbaris circumventa periit C., insidiis circumventum occīdit N.

    2. occ. (o stvareh) obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati), obtekati: homines circumventi flammā C., planities locis paulo superioribus circumventa S. obdana z neznatnimi višinami, media Cocytus sinu labens circumvenit atro V., Rhenus modicas insulas circumveniens T.

    3. pren.
    a) omrežiti, v zadrego, nevarnost, stisko spraviti (spravljati), stiskati: multa senem circumveniunt incommoda H. stiska mnogo nadlog, ancipiti malo circumventi Cu. v dvojni stiski; (pre)varati, ukaniti, s spletkami pogubiti: acerbum est ab aliquo circumveniri, acerbius a propinquo Ci., circumventus falsis criminibus S. ali falso testimonio T., non est igitur circumventus pecuniā Ci. v denarnih zadevah, c. plebem fenore L.
    b) ogniti se čemu, splaziti se mimo česa, prekršiti kaj: leges, voluntatem defuncti Icti.