valentia1 -ae, f (valēre)
1. telesna moč: Tert., omnes formidant homines eius valentiam Naev. ap. Non., sapientia gubernator navem torquet, haut valentia Tit. fr., ut medicus, ut exercitor corporum, sanitatem vel valentiam quam ille aegris, hic luctatoribus praestat Macr.
2. zmožnost, sposobnost, zmogljivost: ultra communem hominum valentiam perspicaces Boet.
Zadetki iskanja
- valeō -ēre -uī, valitūrus (iz indoev. kor. *u̯al- biti močan; prim. sl. vladati = lit. valdýti = let. vàldît, sl. vladar, sl. in hr. vladika škof, got. waldan = stvnem. waltan = nem. walten delovati, opravljati funkcijo, gospodariti, lat. Valerius, validus, valetūdō, valor, valēscō idr.)
I.
1. biti močen (močan), biti pri moči (močeh), biti krepek (krepak), imeti moč (moči), biti trden: Pl., Cels., Sen. ph. idr., plus valeo Ph. močnejši sem, valuit mea dextra valetque O., pedibus valere N. biti močnih (trdnih) nog, imeti močne (trdne) noge, biti dober hodec, biti pešec, cursu pedum valere V., non lingua valet O. nima moči, je omrtvel, animo parum valere S., Aur. biti slaboumen, quantum ignes animaeque valent V. zmorejo, quae valeant in talia pondera O. za tako težo, quantum dextrae ad caedendum valent Hirt., velocitate ad cursum valere Ci. biti sposoben za … ; occ.
a) (z inf.) imeti (telesno) moč, imeti dosti (telesne) moči, (z)móči, biti zmožen: Lucr., Suet. idr., nec valuere manūs educere telum O., valet ima summis mutare deus H., quid ferre recusent, quid (sc. ferre) valeant umeri H. zmorejo.
b) (o zdravilih) biti dober za kaj, pomagati pri čem, delovati, učinkovati pri čem, na kaj, učinkovit biti pri čem: valere ad id, ad omnia Cels., contra serpentium morsūs, adversus animal nominis sui Plin., aeque, parum, eodem Cels., potu, illitu, suffitu Plin.; (z inf.) imeti moč, (z)móči: Plin. idr., marrubii sucus … valet eiusmodi necare animalia Col.
c) (o glasovih) močno zveneti, močno doneti, krepko izgovarjati se: cum C ac similiter G non valuerunt, in T ac D molliuntur Q.
2. metaf. imeti moč, imeti vpliv, imeti veljavo, biti močen (močan), biti vpliven, biti mogočen, (z)moči, premoči, imeti premoč, opraviti, veljati, obveljati idr.: Pl., Ter., Enn. ap. Gell., L., T. idr., cuius late imperium valuit S., multum valere equitatu, pedestribus copiis C. imeti zelo močno konjenico, imeti močno pehoto, pedestribus copiis plus quam navibus valere N. imeti močnejšo pehoto kot ladjevje (mornarico), minus multitudine militum valere C. po številu vojakov biti slabši (šibkejši), imeti manjšo vojno moč, imeti manjše vojaške sile, qui plus opibus, armis, potentiā valent Ci., tantum valuit eloquentiā, virtute N., quantum gratiā, auctoritate, pecuniā valent C., potestis … constituere, hanc auctoritatem … quantum apud exteras nationes valituram esse existimetis Ci., in primis dicendo valebat N. bil je zlasti zelo vpliven (znamenit) govornik, apud quem ut multum valeret, multo labore … effecit N., plurimum inter eos Bellovacos et virtute et auctoritate et hominum numero valere C., utrum apud eos pudor an timor valeret C. ali premore več sram ali strah, ali je močnejši sram ali strah, quantum ego Marte, tantum valet iste loquendo O., rogando valere O. (z)moči s prošnjo, preces valuere O. so zmogle, so premagale, si vota valuissent O., apud quosdam merces valuit L., nil dona valuere V. niso nič opravili, niso imeli nobenega uspeha, eius ratio non valuit N. njegov nasvet ni obveljal, ut lex valeret, effecit N. uveljavil je zakon, crimen valet Ci. ali coniuratio valet S. zmaguje, haec fama valebat S. se je širila, valuit odium Ci. je prevladalo; namen oz. smoter se izraža s praep. ad, poklas. tudi z in z acc. moč (moči) imeti za kaj, imeti vpliv, moči vplivati na kaj, premoči kaj, pripomoči (pripomagati) k čemu, da se kaj stori: tu non solum ad neglegendas leges, verum etiam ad evertendas valuisti Ci., perficiam, ut invidia mihi valeat ad gloriam Ci., multum ad terrendos nostros valuit clamor C., qui (sc. amici) parum valent in unius elati solacium Sen. ph. nas pač ne morejo potolažiti za smrt edinega; occ.
a) (z inf.) (z)moči, premoči: Lucr., Val. Max., Suet. idr., tantum valet mutare vetustas V., eos ferrum acutum reddere valet H., nemo consistere in axe me valet excepto O., suos a direptione castrorum continere non valuit L., res secundae valent commutare naturam Cu.; inf. se dostavlja v mislih: secutae, quantum valuere (sc. sequi) O., di mihi dederunt, quidquid valuere (sc. dare) O.; non (nec) valere s quin: nec potestas horum valuit, quin eos praeferrent L.
b) veljati, meriti na koga, kaj, leteti na koga, kaj, biti na koga ali kaj, nanašati se na koga, kaj, namenjen biti komu, čemu: Lact., id responsum quo valeret N., hoc eo valebat, ut ad decertandum cogerentur N., definitio in omnes valet Ci. velja za vse, hoc videtur contra te valere Ci.; pesn.: quo valeat nummus H. za kaj je dober.
c) (o denarju) veljati, imeti vrednost, biti vreden: Varr., Plin., Icti., Aug., Ambr. idr., dum pro argenteis X aureus unus valeret L.
d) (o besedah) imeti pomen, pomeniti (pomenjati): Varr., Corn., Q., Suet. idr., quaerimus verbum, quod idem valeat Ci., hoc verbum quid valeat, non vident Ci. —
II.
1. biti zdrav, biti pri zdravju, dobro se imeti, dobro se počutiti (naspr. aegrotare, aegrum esse): Ca., Acc. ap. Non., Auct. b. Alx., Plin. iun., Cels. idr., valeo et salvus sum Pl., valen? valuistin? (= valesne? valuistine?) Pl., valet Euristheus O., recte valere Pl., bene, melius valere Ci., minus ali minus recte valere Ci. biti bolan (bolehen), ne biti nič kaj zdrav, optime valere et gravissime aegrotare Ci., ut vales? Ter. ali ut valet? H. kako se ima(š) ali počuti(š)?, valere corpore Ci. = valere a corpore Pl. na telesu, telesno, stomacho Iuv., ab oculis Gell., nec minus valeo, quam corpore, mente O., a morbo valui, ab animo aeger fui Pl.; impers.: quid agitur, Saguristio? ut valetur? Pl. kako je kaj?, kako je z zdravjem?; od tod kot stalno besedilo na začetku pisem: si vales, bene est (s kraticami: S. V. B. E.) ali si vales, gaudeo (S. V. G.), pogosto s pristavkom: ego (equidem) valeo (E. V. ali E. Q. V.) Ci. ep.; tudi: cura, ut valeas Ci. ep. ostani lepo zdrav.
2. kot običajen poslovilni pozdrav: valḗ (redkeje valeas Pl.), valēte, valēbis zdrav ostani!, zdravi ostanite!, bodi (bodite) zdravi!, srečno!, zbogom!, valeto Pl., Ter. zdrav ostajaj!, iamque vale et nati serva communis amorem V.; poseb. „vale“ dicere; tudi kot sklop, pisano valĕdicere (gl. valĕ-dīcō) reči „pozdravljen“, reči „zdravstvuj“, reči „zbogom“, vzeti (jemati) slovo, posloviti (poslavljati) se, srečo si dati (dajati): sub noctem dixere „vale“ O., saepe „vale“ dicto (abl. abs.) rursum sum multa locutus O., vale dicere (valedicere) alicui Sen. ph.; pesn. tudi s skrajšanim e v zevu (vocalis ante vocalem corripitur): dictoque valē (abl. abs.) valĕ inquit et Echo O., longum, formose, valē valĕ inquit, Iolla V.; v enakem pomenu tudi dicere alicui valere: iam dixisse rebus humanis valere Ap., abstinatissime retinuit, ut liberti servique mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent Suet. da so mu voščili dobro jutro in lahko noč; od tod iubere aliquem valere: iubeo vos valere Pl. da ste mi zdravi!, zdravstvujte!, bodite zdravi!, iussi te valere Ci. (rekel sem ti „zdravstvuj“ =) poslovil sem se od tebe; nam. vale dicere poznolat. valē facere ali kot sklop valĕfacere: Ap., Vulg., Aug. idr.; vale kot poslovilni pozdrav na koncu pisem: vale Ci. ep., vive, vale H., vive valeque H.; tudi kot slovo od mrtvih: Cat., Aus. idr., Palla, aeternum vale V. zdravstvuj (pozdravljen, zbogom) na veke!; metaf. kot izraz odklanjanja zbogom!, srečno!, pojdi!, proč z (s) … !: Pl., Ter., O., Cat. idr., sitalis est deus, valeat Ci., quaque valeant ista Ci., „haud mihi vitā est opus hac“ ait et „valeas“ H. pusti me pri miru, valeat Venus valeantque puellae Tib., valete curae Petr. — Od tod adj. pt. pr. valēns -entis, adv. valenter
1. močen (močak), krepek (krepak), silen, mogočen: Pl., V., Cels., Stat., Gell. idr., iuvenis O., robusti et valentes satellites Ci., homo imbecillus a valentissima bestia laniatur Ci., facit ira valentem O., membris valens Nessus O., valenter resistere Col.; metaf. (o neživih subj.): Col., Cels. idr., trunci valentes V., tunicae valentes O. močne, debele, coepit … spirare valentius Eurus O.
2. zdrav, čvrst: Pl., Varr., Pr., Cels. idr., medicus confirmat propediem te valentem fore Ci., puer, horā undecimā cum valens in publico visus esset, ante noctem mortuus est Ci., sensus sani et valentes Ci.; subst. valēns -entis, m zdravi (naspr. aeger): Ci.; metaf.: animi valentes Ci.
3. metaf.
a) močen (močan), mogočen, vpliven: tam valenti resistere Ci., cum valenti ore pugnare Ci., cupivit bellum componere, quo valentior postea congrederetur N., opibus valentes N., valens flamma O., oppidum malum atque valens S., oppida valentissima N.
b) močen (močan) ali krepek (krepak) = moč dajajoč, zdravje dajajoč (prinašajoč), zdravilen, tečen, izdaten, redilen, hranljiv: cibus, medicamenta Cels., remedia nimis valentia Ci.
c) močen (močan) = silen, hud: fricatio, morbus, vitium Cels.
d) močen (močan) = izdatno učinkujoč, učinkovit, tehten: fraus valentior quam consilium Ci., causa O., causae valentes Ci., argumenta Q., oratio minus valens Varr., valentium carminum libri H., valens dialecticus Ci., solacium valentissimum Sen. ph., valente dicere ali valenter (dictum) Val. Max. krepko, s poudarkom, živo. - vegetāmen -inis, n (vegetāre) oživljajoča moč, oživljajoča sila, oživljajoči princip, oživljajoče načelo: Prud.
- Vīca Pota -ae, f (vincere in potīrī) Víka Póta = Mogočna zmagovalka ali Zmagovalna moč, boginja zmagovitega uspeha, vzdevek boginje Zmage (Victoria): Ci., L.; drugi besedo izpeljujejo iz vīvere in pōtāre; potemtakem bi bila Vīca Pōta (ne Vĭca Pota) boginja vsakdanjega zaslužka, hrane: Sen. ph. — Soobl. Vīcta et Pōtua Víkta in Pótua: Arn.
- vigeō -ēre -uī (prim. vegeō, vegetus)
1. imeti življenjsko moč, (telesno in duševno) biti pri močeh, biti pri polni moči, biti čil, biti čvrst, biti krepek (krepak), biti močen (močan), biti okreten, biti trden, biti živahen, živeti (in gibati se): Lucr., Sen. tr., Q., Aug., Amm. idr., quod viget, caeleste est Ci., Romani vigentes corporibus (naspr. fessi) L., Alpes vobis integris ac vigentibus transitae L., vigent in corpore vires O., (sc. sanguis), quo vivimus vigemusque L., viget aetas, animus valet S. smo v cvetu let, smo v najboljši dobi, cum corporibus vigere et deflorescere animos L., sive occiderit animus sive vigeat Ci., nos animo … vigemus Ci. ep. srce mi še ni upadlo, alii autem tum maxime mentes sapientium ac fortium virorum, cum ex corpore excessissent, sentire ac vigere? Ci., vigebat in pectore L. bil je živahnega duha, qui memoriā vigent Ci. ki imajo dober spomin, ki pomnijo, cuius memoria vigebit Sen. ph., vigui rege Persarum beatior H. živel sem; pesn.: (sc. Fama) mobilitate viget V. njena moč je v gibčnosti.
2. metaf. cveteti, cvesti, imeti veliko moč (veljavo), biti v čislih, sloveti, uživati sloves (ugled), biti ugleden, veliko veljati, sloveti: Naev. ap. Gell., Caelius in Ci. ep., Col., Q., Val. Fl. idr., vigebant studia rei militaris Ci., in pace iacēre quam in bello vigere maluit Ci., quem (sc. Philonem) in Academia maxime vigere audio Ci., Lacedaemonius Leonidas, Thebanus Epaminondas viget Ci. se bleščita v njihovih govorih, multa saecula viguit Pythagoreorum nomen Ci., qui ante victores (kot zmagovalci) viguerant N., dum (sc. Palamedes) regum conciliis (v kraljevskem zboru) vigebat V., magnae viguere Mycenae O., iuvenum ritu florent modo nata vigentque H., summo in honore vigere Lucr. največ veljati; z abl.: qui summis honoribus et multa eloquentia viguerant T., auctoritate (opibus) vigere apud aliquem T., laudis vigeat certamine miles Tib.; occ. (o šegah, nazorih idr.) biti v navadi, gospodovati, biti na vrhu (vrhuncu), vrhovati: audacia, largitio, avaritia vigebant S., ubi acris invidia atque vigent ubi crimina H. - vigēscō -ere (incoh. k vigēre) dobi(va)ti življenjsko moč, posta(ja)ti živahen, posta(ja)ti močen (močan), posta(ja)ti krepek (krepak), (o)krepiti se, čvrsteti, utrjevati se, pridobi(va)ti moč: Lucr., Amm., iam laeti studio pedes vigescunt Cat.
- vir, virī, gen. pl. (pesn.) tudi virûm, m (prim. skr. vīráḥ mož, umbr. viro, viero = lat. viros, got. waír = stvnem. wer = lit. výras mož)
I.
1. mož, moški (naspr. femina, mulier): Pl., Ter. idr., mulier inciderat in viros Ci., de viro factus femina O., ambiguus modo vir, modo femina O., linguā vir mulierque fave Tib., mulier coniuncta viro Lucr.
2. mož, odrasel moški (naspr. puer): littera communis mediis pueroque viroque inscripta est foliis O., neque eos (sc. pueros) prius in urbem redire, quam viri facti essent, statuit Iust., cum essem parvulus, loquebar ut parvulus … , quando autem factus sum vir, evacuavi, quae erant parvuli Vulg.
3. (zakonski) mož = soprog (naspr. uxor): Pl., H., Petr., Suet. idr., mi vir Ter., meum virum abs te exire video Ter., hic est enim vultus semper idem, quem dicitur Xanthippe praedicare solita in viro suo fuisse Ci., ea (sc. Tullia) secretis viri alieni adsuefacta sermonibus nullis verborum contumeliis parcere de viro ad fratrem, de sorore ad virum L., matura viro filia V., virque sit alterius O., vir et uxor Val. Max., Icti. zakonska (du.); vir = priležnik, ljubimec, prešuštnik, sramodejec: vir tuus Ci., si eius (ljubimec) vir Catilina revixisset Ci.; o živalih: vir gregis ipse caper V., virque paterque gregis (= caper) O. (prim.: de grege nunc tibi vir, nunc de grege natus habendus O. (Metamorph. 1, 660), viri capellarum Mart.
4. mož (glede na svoje vrline), moški, možak: Ter., Sen. ph., Ps.-Q. (Decl.), Suet., Iust. idr., (sc. Marius) tulit dolorem ut vir (stanovitno, kakor mož) et ut homo maiorem fere sine causa noluit Ci., te virum praebeas Ci., si vir es O., Mart., si vos viri estis L., si quid in Flacco viri est, non feret H., siquis male vir quaerit habere virum O. nemoški, nemožak; pogosto s častilnimi atrib.: vir bonus, constans Ci., vir fortis C., sanctus S., clarus S., N., clarissimus, fortissimus, summus viri optimi Ci.; v obscenem pomenu: si vir es Ap.; kot oblastniški naziv: tres viri (tresviri), decem viri (decemviri), s partitivnim gen. triumvir(i), duumviri; gl. ustrezne besede.
5. (z izrazito poudarjalnim pomenom nam. pron. is ali ille) mož = on: auctoritas viri moverat L., hae tantae viri virtutes L.
6. (kot voj. t.t.) mož = vojak, borec, bojevnik, bojnik; v pl. tudi = možje, ljudje: dispertiti viri Pl., corpore fortissimorum virorum L., concurrunt: haeret pede pes densusque viro vir V., seque viro vir contulit V., (sc. equus) arma virumque ferens V. konjenika, armis virisque Cu.; pesn. = junak: arma virumque cano V., ubi illi viri essent L.; occ. v pl. pešci, pehota, peštvo: omnem ripam equites virique obtinentes L., rates … , in quibus equi virique traicerentur L., equis, armis, viris locupletavit Africam N., magna voce trahens equitemque virosque Sil., passim turmaeque virique Petr.; preg.: equis virisque L. ali viris equisque Ci. ali equis viris Ci. ep. „s konji in možmi na vso moč“.
7. posamezni mož, posameznik, poedinec: vir virum legit Suet. vsak si izbere (izvoli) svojega moža (pri volitvah senatorjev), nulli viri vocantur (pri vojaškem naboru) Ci., cum vir virum legisset (za soborca (vštričnika), zaščitnika v boju) L., legitque virum vir (za nasprotnika v boju) V., vir unus cum viro congrediendo (kot nasprotnikom) L.; metaf. sarkast.: nisi ut virum a viro lectum esse diceres Ci. (Pro Milone 21).
8. nasploh mož = človek: Marius rusticanus vir (človek), sed plane vir (pravi možak, pravi korenjak) Ci., vir iniustus O., arma viri, nefandi viri munimenta V., ipse viro levari vincla iubet V., vir mendax V., violenta viri vis Lucr.; v pl. možje, pogosto = ljudje: Oenotri coluere viri V., viri ambigui (= Kentavri) O., viri turpissimi S., pars Numidiae … , agro virisque opulentior S., per ora virûm Enn., haec … virûm in ora diffundit V., clangorque virûm stridorque rudentum V., mons … armenta virosque involvens secum V., flumina … pecudesque virosque … rapiunt O., vis ut nulla virûm, non ipsi excindere ferro caelicolae valeant V. —
II. meton. moškost, moštvo, možatost, moška moč, rodilna moč, rodilnost, zrelost, doraslost: membra sine viro Cat. iuventus exsecta virum Lucan. - virīlitās -ātis, f (virīlis)
1. moškost, moštvo, rodilna moč, plodilna moč, sposobnost razmnoževanja, rodilnost, plodila, spolovila, rodila: Auct. b. Alx., Plin., Mart., Dig.; o živalih: Col., Plin. idr., Abdus ademptae virilitatis T. rezanec, skopljenec, kastrat, kastriranec, appellavit Caesarem Gaiam, quasi incertae virilitatis T. kakor da ne bi bil mož, virilitate excisā Q.
2. moška doba, moška starost: Plin., incerta S.
3. metaf. moškost, moštvo, moška moč, moški nastop, možatost (v govorjenju in dejanju): virilitas ab his petenda Q., standi virilitas Val. Max. - vīsuālitās -ātis, f (vīsuālis) vidna moč, zmožnost videnja (gledanja), vidnost = vid (naspr. caecitas): Tert.
- vīsus -ūs, m (vidēre)
I. act.
1. videnje, vid, gledanje, pogled: Lucr., Sil., Stat., Cael., Lact., Amm. idr., feminas omnes visu nocere Ci. ap. Plin., patriae visu privare aliquem Ci., visus oculorum Q., tanta celeritate, ut visum fallunt Plin., ut, quod visum arceret, auditum non adimeret T., visum perflere Ap. izjokati si oči, quod natura visibus nostris denegavit Ap.; pesn.: obire omnia visu V. vse pogledati, vse si ogledati, mergetur visūs effugietque tuos O. očem; pri adj. v sup. (na -u): orem, non modo visu foedam, sed etiam auditu Ci., cetera visu quam dictu foediora L., terribiles visu V. na pogled, videti.
2. vidna moč = vid: Ambr., Lact., caput, in quo visus et odoratus, auditus et gustus est Hier.
3. meton. vid = oči: visus inoccidui Stat. —
II. pass. kar se vidi, prikazen, privid, pojav: inopino teritta visu O., hoc visu laetus L., nocturni visus L., T., rite secundarent visus omenque levarent V.; occ. videz, podoba, postava: Plin. idr., aliquanto augustior humano visu L. nekoliko vzvišenejše postave, kot je človeška, portentum horribili visu V., immundo somnia visu nocturnam vestem maculant H.; o abstr.: multa esse probabilia, quae … quia visum quemdam haberent insignem et illustrem, … Ci. - vītālis -e (vīta)
1. življenjski, k življenju sodeč, za življenje potreben, življenje dajajoč, oživljajoč, vitalen: aevum Pl., saecla vitalia Lucr. življenja veki, rodovi, abstinere eo, quod vitale est L. kar sodi (spada) k življenju, caloris natura vim habet in se vitalem Ci. življenjsko moč, vitalis calor Cu., spiritus Ci. življenje dajajoči zrak, vitales auras capere V. dihati življenje dajajoče sape (življenje dajajoči zrak) = živeti, viae vitales O. življenje dajajoči (življenjsko pomembni) sapniki, sanguis Plin., lumen vitale relinquere O. „zapustiti luč življenja“ = umreti, vitalis sensus, vitales motūs Lucr., temperies caeli vitalis Lucan. življenje dajajoča, oživljajoča, vitales radii solis Amm. oživljajoči, vitalis lectus Petr. smrtna (mrliška) postelja (pravzaprav postelja, na kateri je kdo ležal v času svojega življenja in na kateri je kot mrtvec izpostavljen).
2. pesn. življenjsko moč imajoč, za življenje sposoben, živ: si esse salvum me vis aut vitalem sibi Pl. ali da ti ostanem živ, o puer, ut sis vitalis, metuo H. da ne boš dolgo živel (prim. H. Sat. 2, 7, 4); adv. vītāliter živeče: vitaliter animatus Lucr. oživljen, živ.
3. vreden življenja: quî potest vita esse vitalis, ut ait Ennius? Ci. vredno, da se živi. — Od tod subst. vītālia -ium, n
1. plemeniti telesni deli, ki so nujni za ohranjanje življenja, življenjski deli: Amm. idr., exprimitur ipsis vitalibus cruor Sen. rh., vitalia in corpore Sen. ph., quis fusa solo vitalia calcet Lucan., ebibit umorem circum vitalia fusum pestis Lucan., vitalia effingere ex ipsa humo Mel., pilum … in vitalia capitis venerat Plin., vitalia eximere Lamp. iztrgati drobovje iz telesa; metaf. o neživih subj.: vitalia rerum, i. e. principia vitae Lucr., vitalia arborum Plin.
2. mrliška oprava: Petr., Sen. ph. (prim. pod lectus). - vītālitās -ātis, f (vītālis) življenjska moč, življenje, žilavost, vitálnost, vitalitéta: vitalitas in corde durat Plin., quia inest iis (sc. genibus) vitalitas Plin.
- Agamemnōn (Agamemnō) -ōnis, acc. -onem in (pesn.) -ona, m (Ἀγαμέμνων) Agamemnon, Atrejev sin, mikenski kralj, gr. vojskovodja pred Trojo; ko se je vrnil iz Troje domov, ga je umoril Ajgist, ljubimec njegove soproge Klitajmnestre: Pl., Ci. idr. Od tod patronim Agamemnonidēs -ae, m (Ἀγαμεμνονίδης) Agamemnonid, Agamemnonov sin = Orestes: Iuv.; adj. Agamemnonius 3 (Ἀγαμεμνόνιος) Agamemnonov: classis L., Mel., Mycenae, phalanges V., res V. Agamemnonova moč, oblast, Orestes V., O., puella Pr. = Iphigenia; subst. Agamemnonia -ae, f (sc. puella ali filia) Agamemnonida, Agamemnonova hči: tres Agamemnoniae O.
- agathodaemon -onis, m (gr. ἀγαϑοδαίμων) blagodejni duh,
1. gr. ime za egipt. zdravilno kačo, imenovano „knef“ ali „knuf“, ki je pomenila blagotvorno božansko moč v egipč. mitologiji: Lamp.
2. neka rastlina: Ap. h.
3. kraj v Aleksandriji: Iul. Val. - Alcē1 -ēs, f (ἀλκή moč) Alka, samogovoreče ime
1. Tritonijinega psa: O., Hyg.
2. neke prostitutke: Gell. - Alcis -idis, f (Ἀλκίς iz ἀλκή moč, srčnost) Alkida, mak. priimek Minerve: quam (Minervam) vocant Alcidem L. (drugi pišejo Alcidemon; gl. Alcidēmos).
- animālis -e (anima)
1. zračen: natura animantis vel terrena vel ignea vel animalis Ci.
2.
a) act. oživljajoč (oživljiv), životvoren, življenjski (naspr. inanimus, inanimālis): intellegentia Ci. duševna življenjska moč, duševna vitalnost, ducere cibum animalem Ci. dihati, a. spiritus Vitr., Plin. oživljajoči duh, življenjski duh, življenjske moči; subst. neutr.: omnia constant... ex animali et inanimali Tert.; v pl. animālia Ap., Tert.
b) pass. z dušo obdarjen, ki ima dušo, živ: quadrupes inanima cum animali sono Pac. ap. Ci., exemplum Ci. živi izvirnik, corpora Lucr., res animales Q., dii animales Labeo ap. Serv. bogovi, ki so nastali iz človeških duš (kot npr. penates, dii viales), hostia animalis Macr., Arn., Serv. žrtev, od katere se je bogovom darovala le duša (življenje), meso pa je bilo namenjeno svečenikom. — Od tod subst.
1. animālis -is, f živo bitje, žival: Ap.
2. animal -ālis, n živo bitje, živa stvar, žival: cum inter inanimum et animal hoc maximum interest, quod animal agit aliquid Ci., quod est animal, motu cietur interiore Ci., profiteri,... hunc mundum animal esse Ci., Charybdis si fuit, animal unum fuit Ci., animal sagax homo Ci., animalia inanimaque omnia rigentia gelu L., sanctius animal deerat, natus homo est O., bipedum solus homo animal gignit Plin.; occ. žival (naspr. homo): multa ab animalium vocibus translata in homines Varr., alia animalia gradiendo, alia serpendo ad pastum accedunt, alia volando, alia nando Ci., ne a muribus aliove animali abstinerent L., animalia noxia Col. mrčes; od tod pren. slabš. o človeku: funestum illud animal Ci. zver(ina), divjak. — Adv. animāliter (po) živalsko (naspr. spiritualiter): Eccl., vivere Aug. - Antaeus -ī, m (Ἀνταῖος „Nasprotnik“) Antaj, Gigant, vladar v Libiji, ki je ubil vsakega tujca tako, da se je metal z njim, a Herkul ga je vzdignil in v zraku zmečkal, ker je opazil, da mu daje dotik materinske zemlje vselej novo moč: O., Lucan., Iuv.
- assum (adsum), adesse, affuī (adfuī), affutūrus (adfutūrus), v cj. impf. tudi afforem (adforem), v inf. fut. tudi affore (adfore)
1. biti pri čem, pričujoč (prisoten, navzoč) biti, prisostvovati, biti kje; abs.: gloria efficiebat, ut absentes adessemus, mortui viveremus Ci., adesset an abesset L., quam diu adfuit, ne qua sibi statua poneretur, restitit: absens prohibere non potuit N., utinam rex ipse Noto compulsus eodem adforet V., omnes, qui adsunt (aderant, adfuerunt, adfuerant) Ci., C., N., T. vsi navzoči; ades ali adesdum Kom. bodi tu = ostani tu; na vprašanje kako? z adv. ali adj. določili, kakor npr. adesse coram Ci. ep., V., Cu. ali praesentem Pl., Ter., Ci., C. ali praesto Acc. fr., Ter., Ci., Cu. osebno prisoten biti, adesse frequentem Ter.; na vprašanje kje? z adv. in praep.: sed hic num quis adest? Pl., iam hic adero Ter. takoj bom spet tu, assum apud te, genitor Acc. fr., apud te adsum Sosia idem Pl., mane ad (= apud) portam adesse Ci., ante oculos... Hector visus adesse mihi V., adesse in tabernaculo Pl., in vestibulo Cu.; z abl. loci: omnibus umbra locis adero V.; z loc.: domi adsitis, facite Ter., Brundisi, Amphipoli adesse L.; pesn. z dat.: portis alii adsunt V.; adesse alicui rei pričujoč biti pri čem = deležen biti česa, udeležiti (udeleževati) se česa, sodelovati pri čem: omnibus his pugnis adfuit Dolabella Ci., plebs comitiis adfuit Ci. ep., omnibus periculis illius adfuit N., adesse pugnae, colloquio L., sermoni, funeri Cu.; poseb. adesse scribendo senatūs consulto ali decreto Ci. ali samo scribendo Sc. ap. Ci. pričujoč biti pri sestavljanju (pisanju) senatskega sklepa; nam. dat. tudi praep.: adesse in hac re, in pariundo Ter., in senatu Ci. ep., ad suffragium Ci.; abs.: ut paene liberum sit senatori non adesse Ci. priti ali ne priti na senatove seje, nec adfuisse usque Philippum Cu.
2. z določenim namenom priti (prihajati), znajti se, na roko biti, prikaz(ov)ati se, pojaviti (pojavljati) se, bližati se, približ(ev)ati se, tu biti (adsum često = prišel sem, prikazal sem se, pojavil sem se); abs.: primum me ipsum vigilare, adesse Ci., cum hostes adessent L., hostem iam adfore nuntiabatur Cu. da bo takoj na mestu; na vprašanje od kod? ali kod? hi autem ex Africa adfuturi videntur Ci. ep., oratores aderant ex urbe V., de montibus adsunt Harpyiae V., adsum ab sede sororum V., quaeritis, aetheriis quare regina deorum sedibus huc adsim? V., adsum atque advenio Acheronte vix viā altā atque arduā per speluncas Enn. ap. Ci., Galli per dumos aderant V.; na vprašanje kam? in čemu? huc ades V., Tib. pridi sem, ad ossa parentis adsumus V. prišli smo, nunc ades ad parendum vel ad imperandum potius Ci. ep. pridi sem, da..., sed volgus ad magnitudinem beneficiorum aderat T. je bilo takoj pripravljeno sprejemati, je radovoljno in željno sprejemalo tolike dobrote, adesse tributo (dat.) T. priti pobirat (terjat) davke, excubiis T. kot straža, primā face cubiculum tuum (acc.) adero Ap. pridem v tvojo sobo, se pojavim v tvoji sobi; z inf.: non Teucros delere aderam Sil.; zoper koga ali proti komu? adversus hostes S., in semisomnos barbaros T.; kje? pri čem? in agmine modo in primis, modo in postremis aderat S., in operibus, in agmine atque ad vigilias multus adesse S., in eo cornu non Poetilius solus, sed Sulpicius etiam hortator aderat L., Caesar ubique aderat Vell.; z dat.: ipse dux hostium suis aderat C., Turnus improvisus urbi adest V. se nenadoma prikaže pred mestom; kakšne volje? iam omnes feroces aderant S., Numidae infensi adesse atque instare S., Masinissa dies noctesque infestus aderat L.; occ. priti pred sodnika, na sodišče; o obtožencu: ne reus adsit, ne citetur Ci., edicit, ut Kal. Dec. adsit Sthenius Ci., Verres adesse iubebat, Verres cognoscebat Ci., Siculos ad iudicium non adfuturos Ci.; o tožniku: cum accusator non adesset, Sthenium non condemnari oportere Ci., adsunt (prišli so k sodniku), queruntur Siculi Ci., si Verres ea non reddidisset, (legati) in iudicio adessent Ci.
3. pren.
a) biti na uslugo (razpolago), biti pri roki (rokah): ubi vis, dona tibi adsunt a Phaedria Ter. ti pridejo od, dobiš od Fedrija, frumentum conferri, comportari, adesse dicere C., cum adesset usus C. če je bilo treba, „aderat vis“, ut ait poëta Ci., quid enim abest huic homini, quod, si adesset, iure ei tribueretur? Ci., quod adest quodque praesens est Ci., quod optastis, adest V., vim adfore verbo crediderat V. da bo beseda imela moč, assunt multa eius rei exempla Q., illis robur aetatis adfuerat T.
b) (o času in časovnih razmerah) tukaj, blizu biti, bližati se, čakati koga: nunc adest occasio bene facta cumulare Pl., aderit tempus (dies), cum... Acc. fr., Kom. pride čas (dan), ko..., tudi samo: prope adest, cum... Kom. kmalu pride čas, ko..., adsunt Kalendae Ianuariae Ci., etiamsi certa pestis adesset, (se) mansurum S., iamque dies infanda aderat V., adest ingens certamen, ingens seditio, aderat iudicio dies, adesse Romanis ultimum diem L., vesper adest Cat., adest vitae finis, adesse supremam horam, aderat nox Cu.
c) (duševno) pričujoč (prisoten) biti, paziti: ades animo! Ter. ali samo ades! Pl. pazi! adeste aequo animo! Ter. poslušajte blagovoljno! adeste omnes animis, qui adestis corporibus Ci., adestote omnes animis Ci.
č) miren (mirnega srca) biti: ades... animo et omitte timorem, Scipio Ci., quam ob rem adeste animis, iudices, et timorem... deponite Ci.
4. na roko biti, pomoči (pomagati) komu, podpreti (podpirati) koga, pospešiti (pospeševati) kaj, mil, naklonjen biti komu, do koga (naspr. abesse, deesse); o božanstvih; abs.: adsis, o Tegeaee, favens V., adsit bona Iuno V., dique omnes nemorum, dique omnes noctis adeste O., deos sui sceleris ultores adesse Cu.; z dat.: te precor, Alcide, coeptis ingentibus adsis V., satis scio origini Romanae deos adfuisse L. da so bili mili, nostrisque et nunc querelis adsint (di) et mox armis L. naj poskrbijo za..., tam evidens numen... rebus Romanis adfuit L., si vocata partubus Lucina veris affuit H., aderat querenti perfidum ridens Venus H., si fortuna coeptis adfuerit T., fortunam adesse consiliis, adfore conatibus T.; na splošno: aderat in magnis rebus N., utrique... in consilio semper adfuit N., adsum amicis Ci., semper absenti Deiotaro adfui Ci. vselej sem se zavzel za... Dejotara, ut fautor consultorque sibi adsit S., ipsi mihi... custos aderat (pater) H., imperium suscipienti (Alexandro) adesse Cu.; o osebah, ki so kakemu sodniku (iudex) ali preiskovalnemu sodniku (quaesitor) v pomoč kot svetovalci: quod... a vobis, qui adestis in consilio, quaeso, ut diligenter attendatis Ci.; occ. (pred sodnika, na sodišče) priti (prihajati), kot pravni pomočnik, zavetnik, zastopnik, zagovornik, na sodišču zagovarjati, zavetovati, zastopati koga, kaj, zavzemati se za koga, za kaj: volo ego adesse hic advocatos nobis in turba hac Ter., reo non adfui Ci., mirari Torquatus desinat me, qui Autronio non adfuerim, Sullam defendere Ci., ius qui profitebitur, adsit O., reo... L. Piso et Livineius Regulus adfuere T., adesse ei sententiae Plin., adesse partibus Plin. iun., affuisse Ciceronem tali causae invenio Q.; čemu? ad defendendam causam, ad hanc rem Ter., ad rem agendam Caelius ap. Q.; kje? in iudicio Ci., in foro L.; v kaki stvari? in hac causa Ci.; pren.: in sua causa omnium libertati L.; zoper koga? contra Satrium Ci. ep., adversus privatum intemperantius Suet.
Opomba: St.lat. cj. pr. adsiem V. (Catal.), adsies Prud., adsiet Ca., Pl., Ter., adsient Ter. in pri L. v posvetilnem besedilu. - atque, pred soglasniki ac, kopulativni veznik (iz ad in que = „in k temu“, zato tudi v rok. pogosto adque; ac pred soglasniki je nastal po sinkopi samoglasnika e [atque, *atc, *acc, ac] in stoji v klas. dobi pred soglasniki, razen pred c, g, q in h, atque pa pred samoglasniki, redkeje tudi pred soglasniki).
I. veže posamezne besede:
1. in k temu, in pa, pa še, in tudi, in celo, in: Ecquid habet is homo aceti in pectore? Atque acidissimum Pl., Fugin' hinc? Ego vero, ac lubens Ter., alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes S., populus atque universa multitudo, dicto atque facto, res nova atque inaudita, merito atque optimo iure, subito atque improviso, orat atque obsecrat, data atque donata, negotium dare atque imperare Ci.; od tod pogosteje emfatično ponovi isto besedo ali isti pojem v zvezi s kazalnimi zaimki hic, is, idem: in to (še), in zlasti še, in posebno (celo) še: vestros portus atque eos portus, qui... Ci., magna dis immortalibus habenda est gratia atque huic ipsi Iovi Statori Ci., duabus missis subsidio cohortibus a Caesare, atque his primis legionum duarum C., fratre meo atque eodem propinquo suo interfecto S. ki je celo še obenem... Iste stopnjevalne moči sta tudi zvezi atque adeo in celo, ali marveč (temveč), atque etiam in celo še, ali celo še: hoc consilio atque adeo hac amentia impulsi Ci., si prodierit atque adeo cum prodierit Ci., id iam populare atque etiam plausibile factum Ci., toda etiam atque etiam = zopet in zopet, vedno znova, neprestano: vos etiam atque etiam imploro Ci., etiam atque etiam considera Ci. Pogosto je stopnjevalna moč tega veznika neopazna, čeprav prisotna: spargere ac disseminare Ci., res aperta atque manifesta Ci., Albani tumuli atque luci Ci., genus hominum liberum atque solutum S.; od tod atque (ac) včasih = et... et, ut... ita, aeque ac: hodie sero ac nequiquam voles Ter., copiam sententiarum atque verborum perspexistis Ci., nobiles atque ignobiles S. Včasih atque (ac) veže dva pojma v ἕν διὰ δυοῖν: isto animo atque virtute Ci. s tem krepostnim duhom (mišljenjem), s to krepostnostjo, fama atque invidia S. mrzko zavisten glas, clamore atque assensu L. s hrumečo pohvalo, hrupno pritrjujoč.
2. occ. poudarja naspr. med negativno in pozitivno mislijo
a) če se negativno izražena misel nadaljuje pozitivno; takrat je atque (ac) skoraj = ampak: ut nemo genus universum complecteretur atque ut alius aliam sibi partem seponeret Ci., impetum hostes ferre non potuerunt ac terga verterunt C., resistere ausi non sunt atque demigraverunt N.; večkrat je podkrepljen še s potius = marveč: qui numquam sententias de manibus iudicum extorsimus ac potius accepimus Ci., non ita est, Quinte, ac potius ignoratio iuris litigosa est quam... Ci. ampak prej je...; ac potius = ali bolje rečeno; popravlja prejšnji pozitivni izraz: ego omni officio ac potius pietate erga te ceteris satis facio omnibus Ci.
b) popravlja ali pojasnjuje prejšnjo misel, kadar se pozitivno izražena misel zasuče še negativno; ac non (pri Plin. nav. atque non) = in ne (marveč): decipiam ac non veniam Ter., perparvam controversiam dicis ac non eam, quae dirimit omnia Ci., Tarentini destituti ac non qui ipsi destituissent, increpare Palaepolitanos L., ceu id certum esset atque non fabulosum Plin.; pogosto v pogojnih stavkih: si hoc dissuadere est ac non disturbare Ci., quasi nunc id agatur, quis occiderit, ac non hoc quaeratur Ci.; ac non je lahko podkrepljen s potius: quam ob rem enim scriba deducat ac non potius mulio, qui advexerit Ci.
3. pri primerjanju dveh pojmov je atque (ac) sprva tudi samo = in, potem = kakor, ko, in to
a) za besedami, ki označujejo enakost ali različnost, npr. aequus, aeque, par, id, idem, item, iuxta, perinde, proinde, proxime, similis, similiter, dissimilis, alius, aliter, aliorsum, contra, contrarius, secus idr.: aequo mendicus atque ille opulentissimus censetur censu... mortuus Pl. berač in oni bogatin = berač kakor oni bogatin, aequam partem decumarum tu tibi sumpsisti ac populo Romano misisti Ci. enak del... si sebi vzel in rim. narodu poslal = sebi si vzel enak del..., kakor si ga poslal... = sebi si vzel toliko..., kolikor si poslal..., aeque me atque illam restituendam putabatis Ci., aliter ac sperarat N., longe alia ratione atque veneram Ci., non dixi secus ac sentiebam Ci., unum et idem videtur esse atque id Ci., pro eo ac debeo Ci. po tem, kakor moram, po svoji dolžnosti; redkeje za determinativnimi zaimki: honos tali voluntate paucis est delatus ac mihi Ci. (pravilno: quali), cum totidem navibus atque erat profectus N. Včasih se pogreša primerjalna beseda (aeque idr.), a se lahko dostavi v mislih: quem esse amicum ratus sum, atque ipsus sum mihi Pl., digne ac mereor commendatus C. ap. Ci. Ta veznik pogosto uvaja stavke za zgoraj navedenimi besedami: suos casus aliter ferunt, atque ut auctores aliis ipsi fuerunt Ci., aliter, atque ut dixerat, decrevit Ci., similiter facis, ac si me roges Ci.; ac (atque) si brez predhodne primerjalne besede: Paul. (Dig.). Posebno perinde (proinde) ac si prav tako kakor da bi (gl. perinde in proinde).
b) pesn. za komp. = quam: amicior mihi nullus vivit atque is est Pl., haud minus ac iussi faciunt V., artius atque hedera procera adstringitur ilex H.
c) s simul v zvezi simulac, simulatque v tem istem času ko = brž ko (gl. simul); redkeje v tem pomenu stoji principio atque (ac): principio atque animus ephebis aetate exiit Pl. ali statim atque (ac): Icti.
II. kadar veže stavke, atque (ac) stopnjujoč vodi k novi, posebni, tehtnejši misli,
1. in pa, pa še, in tudi, in celo, in posebno, in tako, in prav tako: Antiquam adeo tuam venustatem obtines. Ac tu... morem antiquum Pl. in ti pa..., eos armis subegimus atque in dicionem nostram redegimus Ci., Africanus indigens mei? Minime hercle. Ac ne ego quidem illius Ci. in prav tako tudi jaz ne..., pontem faciundum curat atque ita exercitum traducit C., atque hic tantus vir tantisque bellis districtus nonnihil temporis tribuit litteris N.; od tod tudi v odgovorih, da se pritrdi kakemu vprašanju ali kaki trditvi: Tun' vidisti? Atque his quidem oculis Pl. da, pa še... (in to...), sed videone ego Pamphilium...? Atque is est Pl. seveda, on je, egon' formidolosus? nemo est hominum, qui vivat, minus. Atque ita opus est Ter. prav, tako je tudi treba, quo si civitas careat... id estne numerandum in bonis? Ac maximis quidem Ci. da, pa še...; dodaja nove, nič manj tehtne dokaze za resničnost kake trditve: atque, si natura confirmatura ius non erit, virtutes omnes tollentur Ci.
2. potrjuje prejšnjo misel = in (za)res, in v resnici: Romani metuebant, ne Phyrrus urbem oppugnaret, atque processit ille usque ad Praeneste L.
3. uvaja nasprotujočo misel = in vendar, in navzlic temu, in pri vsem tem: mihi hercle non fit verisimile; atque ipsis commentum placet Ter., in primis magno usui est memoria rerum gestarum... Atque ego credo fore qui... labori meo nomen inertiae inponant S.
4. v začetku period pogosto le nadaljuje misel ali dodaja nove misli v pripovedovanju = no, in to, in tako, zdaj pa, tedaj: neque prius finis iugulandi fuit quam Sulla omnīs suos divitiis explevit. Atque ego haec non in M. Tullio neque his temporibus vereor: sed... S., atque id primum in poëtis cerni licet Ci., ac si sublato illo depelli a vobis omne periculum iudicarem Ci. ko bi tedaj trdil, omen pertinuisse visum ad... captae deinde urbis Romanae... cladem. Atque ille dies caede hostium ac direptione urbis opulentissimae est consumptus L., artus in litore ponunt. Ac primum silici scintillam excudit Achates V., completur caede quantum inter castra murosque vacui fuit. Ac rursus nova laborum facies, ardua urbis moenia... T.; tako tudi v vrivku: vulgo credere Poenino (atque inde nomen ei iugo Alpium inditum) transgressum L.; ob koncu govora povzema posameznosti = in tako, tedaj, in zato: atque in primis duabus dicendi partibus, qualis esset, summatim... descripsimus Ci., impedior, quo minus exponam, quam multa P. Sestius... senserit, ad me detulerit, quanto ante providerit. Atque ego de Antonio nihil dico praeter unum Ci. in zato.
5. uvaja
a) želje: atque utinam (o) da bi vendar: Ci., L. idr., Atque utinam velles! O., atque utinam ex vobis unus vestrique fuissem... custos gregis...! V.
b) primere: atque ut prav tako kakor, in kakor: Pl., Ci.; ac velut(i) in kakor: cernas ex urbe ruentes. Ac velut formicae it nigrum campis agmen V., ac veluti stet volucris dies H.
6. stoji pri prehodu od splošnega k posebnemu in obratno = in, pa, tudi, tedaj, (na)dalje, potem: numquam Agesilaus destitit... patriam iuvare... Atque in hoc illud in primis fuit admirabile... N., multae sunt artes eximiae huius administrae comitesque (bellandi) virtutis. Ac primum quantā innocentiā debent esse imperatores! Ci. predvsem pa..., atque haec quidem hactenus: videamus nunc... Ci.
7.
a) navaja namišljen ugovor = pa: atque aliquis dicat, nihil promoveris Ter. pa bi utegnil kdo reči, atque ego illi praeceptori... credidi non ea sola docenda esse Q.
b) z zanikanimi izrazi prestreza zavzetje ali ugovor = pa sicer: ac ne quis forte miretur Ci., ac ne forte roges, quo me duce... tuter H.
8. spaja dobi, ki se tako rekoč dotikata druga druge = in tako, in zdaj: atque atque accedit muros Romana iuventus Enn. fr. in tako, in tako, quo imus unā; ad prandium? Atque illi tacent Pl. in zdaj, summa omnium exspectatio, quidnam sententiae ferrent leves... iudices: atque illi omnes sine ulla dubitatione condemnant Ci., hic Quinctium... incautum hastā transfigit: atque ille praeceps cum armis procīdit ante proram L., si brachia forte remisit, atque illum in praeceps prono rapit alveus amni V.; pesn. označuje nastop nepričakovanega dogodka: huc caper deeraverat, atque ecce Daphnin aspicio V. in glej; podobno atque eccum, atque eccam (gl. ecce) in glej ga (jo), tu je (kadar zagledamo koga, ki smo ga pričakovali ali si ga želeli): Ter.
III. v posebnih zvezah:
1. alius atque alius zdaj ta, zdaj oni, različni (pl.): dilatis alia atque alia de causa comitiis L.
2. atque omnia, atque omnes (kadar se kaka trditev posplošuje) in tako sploh vse, vsi: atque haec omnia verbo continentur Ci., commoda civium divellere atque omnes aequitate eādem continere Ci. in tako marveč vse...
3. v zvezi z drugimi vezniki; z et: non minis et vi ac metu Ci. = in; s que: submoverique atque in castra redigi L. ali: conponens manibusque manus atque oribus ora V. = τε καί i — i, ne le — ampak tudi; z nec (neque): T., Suet., nec clavis nec canis atque calix Mart. = in.
4. pesn. pri naštevanju se veznik ponavlja = i — i, (—i): atque deos atque astra V., atque Ephyre atque Opis et Asia Deiopea V., haec atque illa dies atque alia atque alia Cat.