Franja

Zadetki iskanja

  • administrō -āre -āvī -ātum

    I. intr. na roko biti, pomagati: administrare ad rem divinam alicui Pl.

    — II. trans.

    1. (v roke) poda(ja)ti, da(ja)ti: mel ad principia convivii ... administratur Varr se prinaša na mizo, se res complures, quae utiles bello sint, administraturos Auct. b. Afr.

    2. delati s čim, ravnati, voditi: vineas S., facultas administrandi Ci. krmariti (ladjo), navis privato consilio administrabatur C.; od tod

    3. pren.
    a) voditi, ravnati, poveljevati komu ali čemu: bellum Ci., C., exercitum, classem C., summam rerum Ci. vrhovno poveljstvo imeti, ea, quae amissa sunt, administrare et reficere C. ob osebnem vodstvu poravnati izgubo; abs.: administrantibus M. Antonio et Fufio Caleno C.
    b) oskrbeti (oskrbovati), opraviti (opravljati), izvršiti (izvrševati): munus suum Ter., negotium Ci., caedem Auct. b. Hisp., legationes N. poslanstva opravljati, rem Ci., C., N. ali ea, quae quis imperat C. povelja izvrševati, opera imperat administrari Hirt. ukaže oskrbeti, dextram partem operiš adm. C. desno stran ... oskrbovati na levem krilu napasti, adm. honores Suet.
    c) upravljati: oppida et fines S., domum, rem familiarem, rem publ. exercitu (tudi brez exercitu) C., L. vojaško upravljati; occ.
    a) ukreniti (ukrepati): haec ita Caesar administrabat, ut ... C., per se, quae videbantur (kar se jim je zdelo potrebno) administrabant C.
    b) abs. službovati, službo opravljati, delati: neque inter vineas sine periculo administrare poterant (milites) S., si celeriter administraverint Vitr.

    Opomba: Sinkop. impf. cj. act. adminstraret = administraverint: Pl.
  • advergō -ere obračati se proti kakemu kraju, biti (stati, ležati) nasproti kakega kraja: Prisc.
  • adversor, st.lat. advorsor -ārī -ātus sum (adversus, advorsus)

    I. intr.

    1. nasproten biti: adversante vento T. ob neugodnem vetru, adversantibus ventis Plin. iun., adversante unda T. proti valu.

    2. pren. komu ali čemu nasprotovati, upirati se, ustavljati se, ovirati kaj; abs.: palam Ci., Plin. iun., non adversante collega Ci., adversante fortuna, adversante et repugnante natura Ci., par in adversandum L. kos uporu, adversantibus diis Cu.; z dat.: neque me advorsatum tibi Pl., adv. legi Ci., L., quis Isocrati est adversatus impensius? Ci., non adversata petenti annuit V., adv. nuptiis Poppaeae T., brassicam (putant) vino adversari Plin. da sta zelje in vino nezdružljiva; s praep. ali adv.: nolo advorsari advorsum tuam sententiam Pl., potius ut id facias quam advorsere contra Pl. V čem, glede na kaj s praep. in, de: ne in parvis quoque rebus incommode adversarentur L., nec tibi advorsari certum est de istac re umquam Pl. Kot v. impediendi s quominus: sic in urbe mundove communi non adversatur ius, quominus suum quidque cuiusque sit Ci.

    — II. trans. sovražno ravnati s kom, pritiskati na koga, mučiti koga: numero inepti pertinuistis cassam terriculam adversari Afr. fr., illos advorsari et affligere Ap.
  • aeditumor (aeditimor) -ārī (aeditumus, aeditimus) svetiščni čuvaj biti: Pomp. ap. Gell.
  • aedituor -ārī (aedituus) svetiščni čuvaj biti: Pomp. ap. Non.
  • aegreō -ēre (aeger) bolan biti, bolehati: Lucr., Prisc.
  • aegrōtō -āre (aegrōtus)

    1. bolan biti: Ca., Col., Plin. in poznejši pisci, simulat se aegrotare et testamentum facere velle Ci., graviter, leviter aeg. Ci., aegrotare timens H.; pren. o abstr. = pešati: in te aegrotant artes antiquae tuae Pl., dum illi (boni mores) aegrotant Pl., aegrotans ac prope desperata res publ. Ci., aegrotat fama vacillans Lucr.

    2. pren. bolan biti na duši, trpeti: Luc. fr., Aug., ea res, ex qua animus aegrotat Ci., quo me aegrotare putes animi vitio? H.
  • aemulor -ārī -ātus sum (aemulus) prizadevati si, prav enak biti komu ali čemu, torej več kakor imitari, ki je = prizadevati si, podoben biti komu ali čemu

    1. (v dobrem pomenu) poganjati se za kom, s kom, za kaj, vneto posnemati, kosati se s kom, izkušati se s kom, tekmovati, stremeti za čim; abs.: quoniam aemulari non licet, nunc invides Pl., aemulandi amor T.; večinoma z acc. personae ali rei: Agamemnonem, Epaminondam N., Pindarum H., eius instituta Ci., morem alicuius Cu., studia alicuius L., virtutes L., virtutes maiorum T.; pren. (o stvareh) tekmovati s čim, dosegati kaj: Plin. iun., Gell., tunc (illae uvae) Albanum vinum aemulantur Plin.; redkeje z dat.: patroni veteribus aemulantur Q.

    2. (v slabem pomenu) tekmovati s kom, zavidati komu, z zavistnimi očmi gledati (motriti) kaj; abs.: etiam aemulari utile est Ci., aemulantis est angi alieno bono Ci., qui invidebant, qui aemulabantur Q.; nav. z dat. personae, redkeje rei (prim. invidere): quod iis aemulemur, qui ea habeant, quae nos habere cupiamus Ci., aem. vitiis T., cui aemulari consueverant Iust.; z acc. rei: ipse meas ... aemulor umbras Pr.; s praep.: ne mecum aemuletur L., aemulantium inter se regum paratus T., aem. in aliquo Vulg. zjeziti se nad kom; z inf.: aemulabantur coruptissimum quemque adulescentium pretio illicere T. Od tod adv. pt. pr. aemulanter vneto posnemaje: Tert.
  • aequiperō (aequiparō) -āre -āvi -ātum (aequus in parāre)

    1. enačiti, izenačiti (izenačevati): talionem ad amussim Gell., alimentum ceteris Pall.; večinoma pren. enačiti koga ali kaj, vzporediti (vzporejati) koga s čim, primerjati koga s čim; z dat.: Iovis Solisque equis aequiperatum dictatorem in religionem etiam trahebant L., mari tranquillo, quod ventis concitaretur, aequiperando multitudinem Aetolorum L.; z ad: suas virtutes ad tuas Pl.

    2. enačiti se s kom ali s čim, vzporediti (vzporejati) se s kom ali s čim, doseči (dosegati) koga ali kaj, enak biti komu ali čemu, kos biti komu ali čemu; abs.: nemo est, qui factis aequiperare (sc. mihi ali me) queat Enn. ap. Ci.; z dat.: mis concordibus Enn., Iovi Pac. ap. Gell., divûm potestatibus Ap.; nav. z acc.: ut nemo sociorum me aequiperare posset L., ingenio mores aequiperante places O.; z acc. in abl. limitationis: ut (portus) ipsam urbem dignitate aequipararet N., ut nemo eum labore corporisque viribus posset aequiperare N., nec calamis solum aequiperas, sed voce magistrum V.
  • aequō -āre -āvī -ātum (aequus)

    1. ravnati, izravna(va)ti, poravna(va)ti, izenačiti (izenačevati): harenas pedibus, aream cylindro V., aequata agri planities Ci., antecedebat testudo loci aequandi causā C., si quā campi eminebant, iussit aequari Cu., aequata mensa O. vodoravno postavljena, pumice omnia aequata Cat. uglajeno, duas aequato examine lances sustinet V. skledici ob izravnanem (= navpično stoječem) jezičku, skledici v ravnovesju; voj.: aequare frontes L., Tib. ali aciem L. čelo vojske izravnati, v ravno vrsto postaviti; prim.: aequatis velis V. ali rostris V. z enako obrnjenimi jadri (ladijskimi kljuni).

    2. (iz)enačiti
    a) glede na višino; z dat.: solo aequare aliquid do tal kaj porušiti, npr. Numantiam Vell., domum Suet., templum T., solo aequata omnia L., omnia solo aequata sunt Cu., domus solo aequata Q.; v istem pomenu tudi brez dat. solo: etsi omnia flammis ac ruinis aequata vidissent L.; pren.: solo aequandae sunt dictaturae consulatusque L. do dna odpraviti; machina ali tecta aequata caelo V. nebotičen; pren.: aequ. aliquem caelo laudibus V. ali samo aliquem caelo T. do neba povzdigniti, animos aequabit Olympo V.
    b) glede na število, množico, čas; s cum: numerum cum navibus aequat V. izenači število številu ladij, cum suas quisque opes cum potentissimis aequari videat C.; z dat.: aequ. nocti ludum V. prebedeti noč pri igri, noč preigrati, per somnum vinumque dies noctibus L. noči in dneve prespati in prepiti; od tod refl.: qui (libri) se iam illis fere aequarunt Ci. so jim po številu skoraj enake; occ. (iz)enačiti koga čemu glede na pravice, dostojanstvo, častno stopnjo, vzporejati koga s kom ali s čim, primerjati koga s kom ali s čim: omnes aequat cinis Sen. ph.; z dat.: Hannibali Philippum L., Laelios sibi per omnia Vell., se diis Cu.; s cum: temperamentum, quo tenuiores cum principibus aequari se putarent Ci.

    3. (iz)enačiti = enako(merno) deliti, razdeliti (razdeljevati): aequantur sortes Ci. žrebi se enačijo (tistemu, ki vzdiguje žrebe, ne pride noben žreb v roke pred drugim), aequ. pecunias Ci. uvesti enakost lastnine, pedites L., stercora Col. enakomerno razdeliti po njivah; ira aequavit vires L., aequato omnium periculo spem fugae tollere C. ob enaki nevarnosti vseh, aequare certamen L. boj = bojno moč na obeh straneh izenačiti, aequatus inter omnes teror fuit L. je vse enako prevzel, aequabat funera Mavors V. je enakomerno podeljeval, aequ. laborem partibus iustis (po pravičnosti) V., amorem V. isto ljubezen izkazovati; o pravni poravnavi: aequ. leges L. ali foedera H. z enakimi pogoji skleniti, aequato iure omnium L. ob izenačitvi pravic vseh.

    4. doseči (dosegati) koga ali kaj, enak, kos biti komu ali čemu: cum primum sulcos aequant sata V., aequare aggere moenium altitudinem Cu., aequantes moenia turres Lucan., cuius (fluminis) altitudo summa equorum pectora aequabat Cu., aequ. cursum alicuius Cu. ali aliquem cursu L. enako hitro teči kakor ..., ille ducem haud timidis vadentem passibus aequat V. stopa brez strahu ob korakajoči vodnici, fluctūs aequ. sequendo V., sagitta aequans ventos V. hitra kakor veter; argenti facti pondus L milia talentorum aequabat Cu., aequ. opes regum animis V. imeti se za tako bogatega, kakor so kralji, labores lacrimis V. primerno objokovati trpljenje, facta dictis L. dostojno proslavljati, haec dicendo Plin. iun., aequasse eum Appii odium L. da je bil prav tako osovražen kakor Apij, aequ. munia comparis H. dolžnosti soproge izpolnjevati, ea arte superiores reges L., aliquem equestri gloriā L., feminam gloriā Cu., eloquentiā alicuius gloriam Suet., formas veras imitamine O., eam picturam imitati sunt multi, aequavit nemo Plin., maiestas operis deum aequavit Q.; abs.: is triumphus ... signis et spoliis ferme aequabat (sc. Cornelii triumphum) L, qui agit, ut prior sit, forsitan, etiam si non transierit, aequabit Q.
  • aestuō -āre -āvī (-ātum) (aestus)

    I.

    1. o ognju: plapolati, huškniti, buhniti, buhteti: tectus magis aestuat ignis O.

    2. pren. o učinku ognja: razgre(va)ti se, kuhati se, vroč biti, žareti: ventis pulsa aestuat arbor Lucr., aestuat ut clausis rapidus fornacibus ignis V., exustus ager aestuat morientibus herbis V. medli, gine, torridus aestuat aër Pr., medius dies aestuat Lucan., a sole aestuante protegere aliquid Col., Pisaeumque domus non aestuat annum Stat. hiša ne žari kakor Pisa poleti ob olimpijskih igrah; prim.: nunc dum scribilitatae aestuant, accurrite Pl.; occ. o živih bitjih = vroč, razgret biti: Cat., Sen. ph., cum aestuaret, umbram secutus est Ci., aestuans, cum vim caloris non facile patiatur Ci., erudiunt iuventutem ... algendo, aestuando Ci., aestuare sub pondere O. potiti se, si dixeris "aestuo", sudat Iuv.; o bolni živini, ki ima vročino: boves si aestuaverint Col.; pren. od strasti žareti, plamteti, goreti; o ljubezni: rex in illā aestuat O. plamti od ljubezni do nje, aestuat ut nostro madidus conviva magistro (abl.) Mart.; o lakomnosti: aestuat in aurum Ci. koprni po zlatu.

    — II. o tekočinah:

    1. valoviti, valovati, razburkati se, peniti se, vreti, kipeti: gurges aestuat V., ubi Maura semper aestuat unda H., aestuans fretum Cu., nebulā ingens specus aestuat atrā V., tepefactus in ossibus humor aestuat V., stomachus frequenter aestuans erat Plin. ep. pogosto se mu je rigalo; pren.: quasi aestuantis animae iter Gell., confertis aestuat in foribus Prud. veliko kipenje (ljudi) je pri vratih.

    2. pren.
    a) od strasti vzkipevati, kipeti, vreti: Plin. iun., ut desiderio te nostri aestuare putarem Ci. ep. da koprniš po meni, nobilitas invidiā aestuabat S., aestuat in corde pudor V., aestuat rabies Iuv.
    b) vzburkati se, neodločen biti, omahovati: aestuabat dubitatione Ci., hunc aestuantem et tergiversantem persequitur Ci., cum multos dies noctesque aestuans agitaret S., exsanguis atque aestuans se a curia proripit S., aestuat et vitae disconvenit ordine toto H., aestuat inter utrumque animus Q., magnis aerumnarum procellis aestuat Ap. Pozna soobl. aestuor -ārī -ātus sum

    1. vročino (ob)čutiti: Vulg.

    2. pren. od skrbi nemiren biti: Cass.
  • afflīctō (adflīctō) -āre -āvī -ātum (frequ. in intens. glag. afflīgere, adflīgere)

    1. udarjati, biti ob (na) kaj, refl. se adflīctāre = biti se, tolči se na prsi (v znak žalosti): mulieres... adflictare sese, manus supplices ad caelum tendere S., (Piso)... semet adflictando... seditionem coeptabat T.; occ. (z udarjanjem) poškodovati, pokvariti, grdo zdelati: naves tempestas afflictabat C., quod rursus minuente aestu naves in vadis afflictarentur C., ut tempestate adversa vehementique vento ita afflictaretur Auct. b. Hisp.

    2. pren. koga zdelati, tlačiti, stiskati, zatirati, mučiti, (o nesrečah) zadeti: vulneribus equites equosque T., Italiam luxuriā saevitiāque T., ne XIV legio... adflictaret Batavos T.; večinoma pass.: adflictantur coloniae Ci., turpius adflictatur res publ. Ci., gravius atque atrocius quam bello adflictari T., morbo adflictari Ci., L., T., Suet., foedo adflictari amore Lucr.; refl. in med. delati si težave in skrbi, giniti, propadati, žalostiti se: adflicter miser Pl., ne te adflictes Ter., cum Alcibiades se adflictaret Ci., adflictari lamentarique Ci.
  • afflō (adflō) -āre -āvī -ātum

    I. trans.

    1. (z zunanjim obj.) pihniti (pihati) v (na) koga ali kaj, opuhavati koga ali kaj, dihniti (dihati) v koga ali kaj: terga tantum adflante vento L., cum udam (fabam) quidam ventus afflavit Plin., maligno afflantur vineta Noto Stat., afflatus aurā (po prepihu) Suet., crinem sparsum cervicibus adflat (deus) O. njegov dih se dotakne njenih las, taurorum adflabitur ore O., cavendum, ne a serpentibus afflentur Col., necat (basiliscus) frutices non contactos modo, verum et afflatos Plin. če jih le opuhne, hos necat afflati funestā tabe veneni (strupenega diha) O.; pesn.: nos ubi primus equis Oriens adflavit anhelis V. dih jutranjih konj; abs.: si serpens afflavit Sen. ph.; tudi (o ognju): me divûm pater... fulminis adflavit ventis V. je opuhnil s strelo, fulminum ignibus adflari O., fulminis adflati telis O., adflatus incendio L. osmojen, tribus modis urit (fulmen): aut afflat (osmodi)... aut comburit (sežge) aut accendit (zažge) Sen. ph., afflari sidere Plin. ali sole Cl. sončarico dobiti; pren.: loquacitas animos iuvenum... pestilenti quodam sidere afflavit Petr. je opuhnila... z nekakšno pogubno sončarico, utrumque nostrum ille carnifex... iacto fulmine afflaverat Plin. iun.; pren.
    a) koga navdihniti (navdihovati) = navdušiti (navduševati): adflata est numine quando iam propiore dei V., te... Gratia afflavit Cl.
    b) navda(ja)ti: Romam regius terror afflabat Fl. je navdajal strah pred kraljem, Romam meliore iuventā aff. Cl. pomladiti.
    c) kakor strela zadeti: afflatus repulsā Val. Max.

    2. (z notranjim obj.) vdahniti (vdihovati) komu kaj, pihaje prinesti (prinašati): calidum membris adflare vaporem (žareč puh) Lucr.; med.: cum... admiraretur... suavitatem odorum, qui adflarentur e floribus Ci.; pren.: (genetrix) oculis adflarat honores V. je očem vdahnila milino, sperat sibi auram posse aliquam adflari... eorum Ci., si quem reperiat, cui aliquid mali faucibus adflare... possit Corn., ubi indomitis gregibus Venus adflat mores Tib.; abs.: rumoris nescio quid adflaverat commissione Graecorum frequentiam non fuisse Ci. raznesla se je govorica, da...

    — II. intr. veti (od kod), nasproti veti: ne in eas partes spectet villa, ex quibus ventus afflare soleat Varr., adflabat acrior frigoris vis (mrzlejši veter) L., adflabunt tibi non Arabum de gramine odores Pr. ne bo ti nasproti vel vonj; pren. nasproti veti
    a) v dobrem pomenu (kakor ugodni veter, ki napenja jadra) = ugoden biti komu, streči komu: felix, cui placidus leniter adflat Amor Tib., afflante fortunā Q.
    b) v slabem pomenu: velut illis (cibis) Canidia adflasset H. kakor da jih je Kanidija zastrupila s svojim dihom.
  • affluō (adfluō) -ere -flūxī (-)

    1. priteči (pritekati): Rhenus ad Gallicam ripam adfluens T.; z dat.: Eurotas prope adfluit moenibus L., Aufidus amnis utrisque castris adfluens L.; abs.: cibo affluente (namreč v želodec) Suet.

    2. pren.
    a) dotekati, priteči (pritekati), privreti, prispeti, priti, prihajati, dohajati; večinoma o množicah ljudi: comitum adfluxisse numerum V., adfluente cotidie multitudine L., adfluentium undique auxilium S. fr., adfluunt auxilia T., multitudo adfluentium T.; o abstr.: nihil... ne rumoris quidem adfluxit Ci., si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus et ad eos... adflueret Ci. ki pritekajoče obhaja čute, adfluentes anni H., adfluit incautis amor O. se prikrade; fil. (epikurejsko) dotekaje prehajati: ad deos adfluere Ci., imaginum series ad nos adfluat Ci.; pesn. s samim acc.: convenit, ut sensu corpus... adfluat omne Lucr. da s čutom nadahne vse telo (tudi arceat).
    b) v (iz)obilju dotekati, pritekati, v (iz)obilju biti: cum domi otium atque divitiae adfluerent (populo Rom.) S., effuse adfluunt opes L., ex eo, quod adfluit opibus vestris, sustinendo necessitates aliorum L. s tem, da ob svojem izobilju lajšate revščino drugih, affluunt subito, repente dilabuntur (vires atque opes humanae) Val. Max., pro cerebri ubertate vel affluit capillago vel deserit Tert. rastejo lasje čedalje bolj ali izpadajo; od tod affluere (adfluere) aliqua re v (iz)obilju imeti česa: ut adfluam frumento Pl., miser, si in... vitiosā vitā adflueret voluptatibus Ci., adf. divitiis, honore, laude Lucr. Od tod adj. pt. pr. affluēns (adfluēns) -entis, adv. affluenter (adfluenter)

    1. obilno dotekajoč, pritekajoč: sub radicibus montis affluentiores aquae sunt Vitr.; pren. obilen, bogat, potraten: Hier., omnium rerum affluentibus copiis Ci., affluens copia voluptatium L., senatorum numerus Suet., divitior... et affluentior... vera amicitia Ci., bonorum omnium affluentissimus largitor Aug.; subst. neutr.: ex adfluenti T. v izobilju; adv.: vinum calicibus affluenter immissum Ap. obilno; pred Ap. le komp.: affluentius vivere N. potratneje, affluentius voluptates haurire Ci. prenasladno živeti, affluentius solito convivium inire T.

    2. mazajoč se s čim: alter unguentis affluens Ci.; pren. v izobilju preskrbljen, bogato obdarjen, bogat s čim, česa, prekipevajoč od česa: Gell., pauci (homines) opibus et copiis adfluentes Ci., urbs eruditissimis hominibus liberalissimisque studiis affluens Ci., domus scelere omni adfluens Ci., illo Asiatico ornatu affluens L. Andr. ap. Prisc. odičena, olepšana z..., homo vestitu affluens Ph. v dolgi, valovito spuščajoči se obleki.
  • agitō -āre -āvī -ātum (frequ. in intens. glag. agere).

    I.

    1. često ali silno (za)gibati, zagnati, metati, poganjati, majati, tresti, stresati ipd.: eam (navem) in portu agitari iubet N. da naj se giba, zadržuje, niti corporibus et ea huc et illuc... agitare S., ag. corpus Q., Plin. iun., caput Col., pulmonem Iuv., digitos Plin. iun. na prste šteti, manibus habenas O. voditi voz, držati vajeti, deus agitat hastam O. vihti tirsovo palico, tenues agitantia fumos nubila Q. lahen dim dvigajoči, respuit ad se atque per aes agitat Lucr. (o magnetu); v pass.: quod ipsum agitatur aliunde Ci., atomi inter se agitantur Ci. iubebis agitari, quod decoxeris Col. pomešati; o majanju, stresanju vetrov: ag. capillos, aristas O., cupressos, ornos H., Zephyris agitata Tempe H., ventis agitatur pinus H., arena magnā vi agitata (vento) S. vzvalovan, rati humum aridam vento agitari S. da dviguje veter suho prst, dum volat, arserunt agitati fortius ignes (sc. amoris) Q. je z gibanjem močneje vzplamtel ogenj ljubezni; pren.: mens agitat molem V. duh sveta giblje vesolje.

    2.
    a) (živali) gnati, goniti, poditi, usmerjati, ravnati, jahati, jezditi: iumentorum gregem Varr., lanigeros greges hirtasque capellas V. na pašo goniti = rediti, equum V., agitantur quadrigae Varr., ag. quadrigas bigasque et equos desultorios Suet., spatium agitandi (sc. equos) N. terišče, dirkališče, sacros ag. iugales (dracones) O., biiugos leones Lucr.; sinekdoha: centum quadriiugos agitabo ad flumina currūs V. bom gnal, poženem; pren. naganjati, priganjati, spodbadati, vzpodbujati, razdražiti (razdraževati): est deus in nobis, agitante calescimus illo O., quem gloria Turni obliquā invidiā stimulisque agitabat amaris V., infidos agitans discordia fratres V., licentia populum agitandi, quoquo vellent T., agitatus cupidine regni Fl., agitare per studia ingenia Sen. ph. vežbati, agitari geometriā animos Q.; in furias (do besnosti) agitantur equae V., in exitium urbis agitata gens Fl.
    b) (zveri) goniti, poditi, loviti: feras Ci., V., aquila insectans alias aves et agitans Ci., cursu agitabis onagros V., in retia cervos ag. O., ag. chelydros V. (pre)poditi, lupus etiam Romae interdum agitatus L.; redko = ljudi poditi: ag. totā urbe (sc. hostes) V.; pren.: ag. saltus venatu Ps.-Q. ali Dictaeos saltus Sil. pregoniti, preloviti; preganjati, vznemirjati, mučiti, trapiti: Cu., dii deaeque te agitant irati Pl., quae res te agitat? Pl. kakšna mora te tlači? atra bilis agitat hominem Pl., ag. rem publ. S., primo commotus metu divorsus agitabatur S., ag. Troianos terris et undis V., agitata numina Troiae V., delectu acerbo ag. iuventutem L., ne te semper inops agitet vexetque cupido H., ut eos agitent insectenturque furiae Ci., amens agitantibus furiis sororis ac viri L., scaenis agitatus Orestes V. na odru od Furij preganjani, scelerum furiis agitatus V., suum quemque scelus agitat Ci., quae deinde agitet fortuna V. ga preganja, gentes ag. quietas V. (da bi jih prenaglil k sklepu zaveze), quos agitabat timor T.; agitata aequitas Ci.; često: animum agitare S., L. vznemirjati se; (z besedami) prerešeta(va)ti, zasramovati, šibati, zasmehovati, rogati se komu: agitat rem militarem, insectatur totam legationem Ci., facete agitavit in tribunatu Gracchum Ci., vesanum poetam agitant pueri H., ag. alicuius saevis fastidia verbis H.
    c) roparsko odganjati: hominum praedas et pecorum Amm.
    č) (vodovje) vzburiti (vzburjati), (vz)burkati: mare ventorum vi agitari atque turbari Ci., freta ponti agitare V., defluit saxis agitatus humor H., austro agitata Charybdis O., agitata fluctibus Helle Pr.; pren. vzburkati, razburiti (razburjati), (z)begati: plebs agitata tribuniciis procellis L., rebus agitatis Ci. v burnem času.

    II.

    1. (dela, dejanja) opravljati, izvrševati: custodiam, vigilias Pl. na straži biti, stražiti, praesidium S., T. straža biti, stražiti, imperium S. oblast izvrševati, imeti, inter pastores regnum Iust. kralja igrati, mutas artes V., honorem T. častno službo opravljati, latrocinia T., diurna nocturnaque munia in armis agitabantur T., omnia, quae per hoc triennium agitata sunt Ci. kar se je godilo, mens rationibus agitandis exquirendisque alebatur Ci. z razpravljanjem in pregledovanjem računov, in dies plura ag. S. vsak dan si več dela dajati, praecepta patris S. naročila izpolnjevati, iustitiam Plin. iun. izvrševati, odium T. stresati, pacem an bellum S. mirovati ali vojevati se, moras S. obotavljati se, odlašati, consilia ad movenda bella L. ukrepati glede..., secreta consilia L. tajne naklepe snovati, concilium L. skupščino imeti, zborovati, imaginem belli navalis Fl. na morju (pomorsko) vojaško vajo imeti; sat agitare z gen. dosti dela (opravkov, opraviti) imeti s čim: nunc agitas sat tute tuarum rerum Pl.; abs. postopati, vesti se: in potestatibus eo modo agitabat, ut... S., ferocius ag. S., varius agitat S., paucorum arbitrio... agitabatur S.; v pass. izvrševati se, često = biti: pax agitatur, indutiae agitabantur S., laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur S., agitabantur pro ingenio ducis callidiora consilia L., dissensio multos annos agitata Ci.

    2.
    a) (slavnosti, praznike) obhajati, praznovati, (sveta opravila, pojedine) opravljati, (šale) uganjati: ag. Dionysia Ter., hunc diem suavem meum natalem Pl., cuius nomine apud Siculos dies festi agitantur Ci., agitare convivium Pl., Ter., Fr., convivia O., Suet., sacra Cat., iocos O., Pers., choros V. rajati, gaudium atque laetitiam S. svojo (notranjo) radost na glas izražati, festa gaudia Sil.
    b) (čas) prebiti, preživljati: aevum sub undis, sub legibus V., tum vita hominum sine cupiditate agitabatur S., ag. noctem apud aquam, dies noctesque pro muro S.; abs. živeti, obstajati: Gallia... nunc malis fructibus vix agitat S. fr., agitandi inops S. brez imetja, ubožen, bene agitare Gell. dobro se imeti.

    3. potikati se kje, muditi se, (pre)bivati, domovati: equitatum omnem... pro castris agitare iubet S., hi propius mare... agitabant S., consul dum inter primores agitat L., laeti neque procul Germani agitabant T., vacuis porticibus secretus agitabat T., qui montium editis... ferocius agitabant T., hic duae validissimae gentes... agitabant Fl.

    III.

    1. razgovarjati se o čem, razpravljati, pretresati kaj: has res C., rem sermonibus L., non agitanda res est? non in medium proferenda? Ci., ag. sententiam in senatu Ci., agraria lex vehementer agitabatur Ci., res in senatu agitari coepta S.; z ACI = trditi: Auct. b. Hisp.; o čem razpravljati, pogajati se: Romae per omnes locos et conventus de facto consulis agitari S., agitare de foedere L., agitatum est, ut tribuni crearentur L.

    2. pren.
    a) v mislih ukvarjati se s čim, premišljati, razmišljati, preudarjati, presojati, posvetovati se; večidel z dostavki: ag. rem in corde Pl., cum corde suo Fr., in animo L., in mente Varr., Ci., mente Ci., L. idr., cum animo S. fr., animo (animis) Ci., S., Cu. idr., secum Ter., S. idr., de te autem ipso... est tuum sic agitare animo, ut... Ci. ep. postaviti se v tak duševni položaj; tudi brez takih dostavkov: rem a me... multum agitatam requiris Ci., quae cum multos dies noctesque aestuans agitaret S., ag. fugam S. fr., V., L. misliti na beg; z de: de Rhodani transitu, de regno, de inferendo bello L., de supremis T. ali de extremis secum Fl. misliti na smrt, de adoptione secum et cum proximis T., de petenda civitate Suet.; z odvisnim vprašanjem: agitare coepit cum suis, quibusnam rebus pecuniam facere posset Ci., cum, quidnam esset, animo agitaret L., quonam modo caelestes honores usurparet, coepit agitare Cu., an expeditis legionibus... pergeret..., agitavit T.; z ut: ut vivum Alexandro traderent, agitantes Cu.; s pt. fut. (po grščini): Alexandrum... interempturi (= ut interimeretis) seditionibus agitastis Iust.
    b) v mislih imeti, misliti, nameravati (kaj storiti), kaniti, namerjati: defectionem L. epit., moenia novae urbis Fl. misliti novo mesto ustanoviti, quae contra Persas animo agitabat Cu.; z inf.: ut mente agitaret bellum renovare N., aliquid invadere magnum mens agitat mihi V., agitasse Dareum custodiam corporis sui peregrino militi tradere Cu.; abs.: longe aliter agitabat S. imel je povsem druge načrte, naklepal je povsem drugače. Od tod adj. pt.pf. agitātus 3 vzburjen, vzbujen, živahen: actio paulo agitatior Q., omnia agitatiora Q. vse živahnejše vloge, agitatior animus Sen. ph., novum testamentum omni doctrina agitatius Tert.
  • albeō -ēre (albus) bel biti, beliti se: Sil., campi... ossibus albent V., quod (caput) ut videam canis albere capillis O., albente caelo Sis. ap. Q., C. ali caelo albente Auct. b. Afr. ko se je svitalo (danilo), membra in eum pallorem albentia T. tako beli in bledi. Večinoma kot adj. pt. pr. albēns -entis bel, siv, bled: vitta, comae, rosae O., spumae O., T., ossa T., equi Cu., Plin. iun.; pesn. = svetel, bleščeč: aethra Sil. in = brez okrasa, neokrašen: Val. Fl.
  • albicō -āre (albus)

    I. trans. beliti, le v pass. = belo peniti se: Varr. ap. Non. —

    II. intr. belkast biti: Plin., prata albicant pruinis H.; pogosto adj. pt. pr. albicāns -antis belkast, bledeč: litus Cat., paleae Col., colos Plin.
  • alis, alid, gen. alis, dat. alī ali alei, star. oblika za alius, aliud (gl. alius): S. fr., Lucr., Cat. Od tod sestave alibi, aliquis, aliquando, aliquantus, aliquot, aliquotie(n)s idr. (gl. ta gesla). Adv. aliter

    1. drugače, na drug način: S., C. idr., num aliter censuit senatus? Ci., non fuit faciendum al. Ci., non (haud) aliter H., V. ne drugače = prav tako, fieri non potest al. Ci. V primerjalnih stavkih
    a) trdilnih: al. causam agi atque (kakor) ille existimaret Ci., ne sim salvus, si al. scribo ac sentio Ci. ep., multo al. ac sperarat N.; tako tudi aliter quam Ci. idr., al. atque ut Ci., al. quam ut Ci., al. atque si Dig., multo al. ab...: Mel.
    b) nikalnih: non al. nisi Ci., L. idr. (ne drugače, če ne =) le če, haud al. ac si L., Suet., non al. quam O. ne drugače kakor = prav tako kakor, nec (neque) al. quam ut Cu., Col., non al. quam si V., non al. quam cum O. Distributivno: aliter cum tyranno, aliter cum amico vivitur Ci., aliter trikrat, štirikrat, celo petkrat ponovljen: Ci., Q. idr.; alternativno: aliter apud alios ordinati magistratus L. pri teh tako, pri onih drugače, quoniam al. ab aliis digerantur Ci., aliter atque aliter Sen. ph., Plin. ali aliter aliterque Cels. zdaj tako, zdaj drugače (različno), hoc ex locorum occasione aliter alibi decernitur Plin. na tem kraju (tukaj) tako, na drugem (drugod) drugače.

    2. occ.
    a) aliter esse ali aliter se habere drugače(n) biti: aliter animus vester est Ter., quod est longe al. Ci., quod certe scio longe al. esse Ci., ordo agminis al. se habebat ac... C., multo al. ac sperarat rem publicam se habentem cognovit N.
    b) na nasprotni način, nasprotno, narobe (naspr. eodem modo, recte): quidsi servo al. visum est? Pl. = če napačno poroča, al. evenire Ter., S., qui al. fecerit S. kdor bi proti ravnal, si recte iudicatum est, sin al. Ci., si al. statuetis Ci.

    3. (v nikalnih stavkih) drugače, sicer, v nasprotnem primeru: ipse sequetur, al. vincere non poteris V., aut al. non traducendum exercitum existimabat C., ius semper est quaesitum aequabile neque enim al. ius esset Ci., ea potestas per senatum... magistratui maxuma permittitur, al.... nullius earum rerum consuli ius est S.
  • allīdō (adlīdō) -ere -līsī -līsum (ad in laedere)

    1. butniti (butati) koga ali kaj na kaj, zagnati (zaganjati) koga ali kaj na kaj, udariti (udarjati) s čim ob kaj: ut... pars ad scopulos adlisa interficeretur C.; z dat.: ut si quis... (creteam personam) adlidat pilaeve trabive Lucr., pars solidis adlisa Lucr.; abs. allidi (o rastlinah, otrocih) pobit biti, potlačen biti, ob tla treščen biti: Col., Lact.

    2. pren. obstoj koga (česa) v nevarnost spraviti (spravljati), oškodovati koga (kaj), pogubiti (pogubljati): virtutem Sen. ph.; od tod pass. allidi ne brez škode odnesti jo, poražen biti, opeči se: in quibus (damnationibus) me perlubente Servius allisus est, ceteri conciduntur Ci. ep., cum sit colluctandum cum eo (agro), allidi dominum Col.
  • alluō (adluō) -ere -luī

    1. oplakniti (oplakovati), obli(va)ti, plivkati na kaj, pljuskati na kaj, biti na kaj: Cu., Sen. tr. idr., urbe portus ipse cingitur..., ut non adluantur mari moenia extrema Ci., cuius (Achradinae) murus fluctu adluitur L., ea, quae mari adluitur, pars urbis L., mare, quod supra (= Jadransko), teneant, quodque adluit infra (= Tirensko) V.; pren.: (Massilia) cum... barbariae fluctibus adluatur Ci. kjer bijejo nanjo valovi barbarstva.

    2. (s)plaviti na breg: ita iactantur (insuti in culeum parricidae) fluctibus, ut numquam alluantur Ci. (drugi berejo abluantur).