vulpēcula -ae, f (demin. vulpēs) lisičica, lisička: Prisc., Serv., Eccl. idr., nec umquam egressus ex insula, in qua lepusculos vulpeculasque saepe vidisses Ci., cum autem duobus modis id est aut vi aut fraude fiat iniuria fraus quasi vulpeculae vis leonis videtur utrumque homine alienissimum Ci., tum vulpecula evasit puteo Ph., avis, quam dicunt terraneolam rustici … forte occucurrit inprobae vulpeculae Ph.
vultuōsus 3, adv. -ē (vultus)
1. zelo (prav) resnega obraza bivajoč, resen, resnoben, strog, temačen, mračen: homo Prud., frons, os Ap.
2. delajoč grimase, namrdavajoč se, mrgodeč se, namrdnjen, mrdast, (na)mrgoden, prisiljen, spačen: ne quid ineptum sit aut voltuosum (sc. in oratione) Ci., pronuntiatio Q. ob hudem zmrdovanju, vultuose agere ali pronuntiare Don.
xiphion -iī, n (tuj. ξιφίον) bot. mêček, perunika (čisto lat. gladiolus): lonchitis non, ut plerique existimaverunt, eadem est quae xiphion aut phasganion, quamquam cuspidi similis semine Plin., nascitur in sitientibus, e diverso xiphion et phasganion in umidis Plin. idr.
xysticus 3 (tuj. ξυστικός) h ksístu (vadbišču atletov, telovadnici atletov) sodeč, za ksíst (atlete) značilen, ksístu (atletom) lasten, ksístski (atletski): vanitas, munditiae Tert.; subst. xysticī -ōrum, m „ksístarji“ = atleti: Ulp. (Dig.), nec tamen eo minus aut xysticorum certationes aut gladiatorum pugnas severissime semper exegit Suet., ut et si quid scaenici ac xystici donatum olim vendidissent, auferretur emptoribus Suet.
zētēmatium -iī, n (tuj. ζητημάτιον) majhna raziskava, raziskavica, majhna naloga, nalogica: siquod verbum inusitatum aut zetematium offenderam Luc. fr.